ศาสตร์ล่วงรู้แนวบุญกรรม รวย รุ่งโรจน์

สำหรับผู้สนใจศึกษาโหราศาสตร์ที่ใช้หลักคำนวณและพยากรณ์แนวบุญกรรมตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา กล่าวคือ ...จะถือเอาสัญญลักษณ์ เช่น ตัวเลข ที่ได้จาก วัน เดือน ปีเกิด เป็นต้น ที่คำนวณได้นั้นเป็นเครื่องหมายให้ล่วงรู้ถึงบุญและบาป เพื่อดูว่าขณะที่เคลื่อน ( ตาย ) จากภพชาติที่แล้ว มีบุญ ( กุศลวิบาก ) และบาป ( อกุศลวิบาก ) ใดติดตัวมา และ คำนวณหาตอนเกิด ( ปฏิสนธิ ) เพื่อดูว่าบุญและบาปจะแสดงผลเมื่อใด อย่างไร และควรดำเนินชีวิตอย่างไรในภพชาตินี้

โหราศาสตร์แนวนี้ เป็นโหราศาสตร์แนวพุทธ อยู่ในคัมภีร์เก่าแก่ที่ชื่อว่า คัมภีร์สุวรรณโคมคำ บ้างก็ว่า คัมภีร์มหาจักรพรรดิราช เพราะผู้ใดได้เรียนรู้จากคัมภีร์นี้ ถ้ารู้จักใช้ ก็จะได้รับประโยชน์มหาศาล

ผู้สนใจสำมารถเข้าไปอ่านได้ที่ http://www.komcome.com/
ถ้าต้องการศึกษา โปรดติดต่อไปที่ ชมรมศิษย์สุวรรณโคมคำ หมายเลขโทรศัพท์ 02 681 2523, 081 726 4243 , 085 249 9436 ( เรียนฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย ) พระภิกษุสามเณรก็เรียนได้ครับ ขอนิมนต์

ที่นี่เปิดสอนไปหลายรุ่นแล้ว รุ่นต่อไปกำลังจะเปิดสอนเร็วๆนี้ ก่อนเรียนต้องไหว้ครูเสียก่อน กำหนดไหว้ครูในวันพฤหัสบดี ที่ 25 ตุลาคม 2550 เวลา 17.00 น.

 

ตัวเลขกับชีวิตมนุษย์ ( เลข ๑ ถึงเลข ๐ )

๑ ( ธรรมญาณ-ฐีติญาโณ )

"ตัวเลข" เป็น "สิ่งสมมุติ" ...มนุษย์สร้าง...
จากหนทาง " ธรรมชาติ" ประหลาดเหลือ...

"ธรรมชาติของจักรวาล" เป็นว่านเครือ...
เป็นหน่อเนื้อ...ให้ "ศึกษาค้นคว้าธรรม"...

คือ "สสาร" หรือ "วัตถุ" เคลื่อนไหวได้...
มีระบบระเบียบไว้... ให้คมขำ...

เหมือนโลกมนุษย์ที่ "ผู้รู้" เป็นผู้นำ...
บรรจงทำสร้างขึ้นมาบรรดามี...

เป็นอัจฉริยภาพโดดเด่นเห็นธรรมะ...
จาก "พุทธะ" บ่งชัดจรัสศรี...

ได้เรียนรู้ "ธรรมชาติ" ประหลาดดี...
"ชาติ" ผู้นี้ให้กำเนิดเกิดชีวา...


"ธรรมชาติ" ให้กำเนิดเกิดคน-สัตว์...
สารพัดสารพันจาก "ตัณหา"...

"ตัวเลข" สมมุติจากอะไร? ที่ไหน? มา...
เป็นเรื่องน่าหาคำตอบเพราะชอบกล...

"เลขหนึ่ง" ไทย-๑- ต้นกำเนิดที่เกิดสร้าง...
เป็น "ศูนย์กลางจักรวาล" บันดาลผล...

"ศูนย์กลางน้อย" ค่อยขยายหลายวงวน...
กว้างชอบกล...เป็นปริศนาน่าใคร่ครวญ...

อัน "เลขหนึ่ง" -๑- พึงแทนค่า "ดวงอาทิตย์"...
"สร้างชีวิต" หลายหลากมากกระสวน...

เสมือน "จิต" ของมนุษย์ที่สุดควร...
เป็นกระบวนคือ "ตัวรู้" ซ่อนอยู่ใน...

"พระอาทิตย์" เหนี่ยวรั้ง "ดาว" ทั้งหมด...
เกิดปรากฎ "วัฏจักร" เป็นหลักใหญ่...

ให้หมุนเวียนด้วยอำนาจเพราะ "ธาตุไฟ"...
"ต้นธาตุ" ใน "จักรวาล" นับนานเนา...

ไร้ "อาทิตย์" "ดาว" คงพลัดกระจัดกระจาย...
สัตว์-คนตายเพราะขาดแดดที่แผดเผา...

"อาทิตย์" ให้แสงสว่างเปิดทางเรา...
ซ่อนเหมือน "เงา" แนบติด...จิตวิญญาณ...

อัน "ธาตุไฟ...ไม่มีดีและชั่ว"...
เหมือน "จิต" ตัวกับ "อารมณ์" ผสมผสาน...

เพราะไม่รู้...ขาดผู้สอนสุนทรทาน...
ยิ่งเนิ่นนาน...ยิ่งทำผิด...ติดจนชิน...

"โลภ-โกรธ-หลง" เกิดได้...เพราะไม่รู้...
ต้องมี "ครู" แนะนำทำ "กษิณ"...

"สมถะ-วิปัสสนา" ฟอกราคิน...
ให้หมดสิ้นไปจากจิตนิจนิรันดร์...

.......................................

 

๒ ( เลขสอง)

"เลขสอง" (2) คือ "พระจันทร์" อันแทน "ใจ"...
ส่องแสงไกลสู่ "ราหู" เชิดชูขวัญ...

สะท้อนจาก "ดวงอาทิตย์" นิจนิรันดร์...
อัน "พระจันทร์" มีขึ้น-แรมไม่แจ่มมัว...

มีทั้ง "มืด" แล "สว่าง" "สอง" ทางอยู่...
เปรียบเทียบดูเหมือน "ใจ" คนปนดี-ชั่ว...

รู้-ไม่รู้...สุขกับทุกข์รุกพันพัว...
จำดี-ชั่ว...หมุนเวียนมีเปลี่ยนแปร...

มีพอใจ-ไม่พอใจ...ต่างไปบ้าง...
มืด-สว่างวนเวียนเปลี่ยนกระแส...

 

(ต่อ)

เดิมใจคนใสสะอาด...สงบแล...
แต่สอนแปรไปผิดผิด...ให้ "ติดยึด" !!...

สอนให้ยึด...สอนให้อยาก...มากหลงผิด...
ชั่วเลยติดตัวตนจนอัดอึด...

จิตบันทึกไว้แต่ชั่วเป็นตัวยึด...
ความประพฤติจึงหมองเศร้าโง่เขลาไป...

จึงเกิด "พระศาสดา" มาสอนสั่ง...
ให้ระวังมี "สติ" ริแก้ไข...

ใช้ "ปัญญา" ส่องสว่างกระจ่างใจ...
ด้านมืดไซร้ให้สว่าง...เห็นทางเดิน...

..........................................

 

๓ ( เลขสาม )

"เลขสาม"(3)แทน"ดาวอังคาร"ประมาณหมาย...
คือ "ร่างกาย" ของมนุษย์สุดสรรเสริญ...

เหมือน "คัมภีร์เล่มใหญ่" ให้จำเริญ...
ศึกษาเดิน...ใช้เป็น"ครู" ทุกครู่คราว...

เด็กทุกคนเกิดมาต้องลั่นร้องไห้...
ทนไม่ได้...อนาทรกับร้อนหนาว...

สิ่งแวดล้อมห้อมชีวิตโลหิตคาว...
ต่อสู้ราว "เทพเจ้า...ดาวอังคาร"...

เป็น "เทพเจ้าแห่งการต่อสู้"...
แรกก็รู้...ลมหายใจไห้ประสาน...

 

(ต่อ)

ทุกชีวิตต้องต่อสู้ดูอาการ...
องค์ "สาม" ผ่านต้องพิสูจน์ "คิด-พูด-ทำ"...

อีก "สาม" ธาตุคือ "ธาตุน้ำ-ธาตุไฟ-...
ธาตุดิน" ไซร้...ช่วยชุบอุปถัมภ์...

คือ "อาหาร" หล่อเลี้ยงกายหญิง-ชายนำ...
"สาม" ธาตุย้ำหากขาดหนึ่งก็ถึงตาย...

แล "ธาตุลม" คือ "ชีวิต" สนิทร่าง...
ขาด "ลม" ร้าง "สิ้นลม" ล่มสลาย...

ขาด "ลม" กาย...ย่อยยับดับวอดวาย...
"เลขสาม"(3)หมาย"กาย"เป็น"ครู"...เร่งรู้เรียน...

..................................................................................

 

๔ (เลขสี่)

"เลขสี่"(4) แทน"ดาวพุธ"สุดใกล้ชิด...
"ดวงอาทิตย์" อยู่ทุกวันไม่หันเหียน...

"พุทธะ คือผู้รู้"...ผู้พากเพียร...
คงแก่เรียน...สอนคน...สอนตนเอง...

 

(ต่อ)

เป็น "ผู้ตื่น"..."ผู้เบิกบาน" ทุกกาลสมัย...
"ธาตุธรรม" ในเจาะจงล้วนตรงเผง...

รู้ "ธาตุสี่-ธรรมสี่" ผลดีเอง...
"ธาตุสี่" เพ่งที่ "ร่างกาย" หญิง-ชายเรา...

มี "ดิน-น้ำ-ไฟ-ลม" ต้องสมส่วน...
"ธรรมสี่" ล้วนคือ "ใจ" ชี้ใช่เขลา...

 

(ต่อ)

"รู้จำ-คิด-สัมผัส"...เห็นชัดเรา...
"วันพุธ" เนา..."พุธกลางวันและกลางคืน"...

"พุธกลางวันคือธาตุสี่" ที่เราเห็น...
"ร่างกาย" เด่นเรี่ยวแรงมีแข็งขืน...

 

( ต่อ )

และ "คือใจ" ไม่สว่าง "พุธกลางคืน"...
หลับไม่ตื่น...มองไม่เห็น...เป็นเช่นไร? ...

ต้องมองจาก "กิริยาอาการ" บอก...
จากภายนอก "กาย" จึงเห็นเป็นไฉน...

"พุธกลางคืน" ต้องฝึกสำนึกใน...
"ฟอกหัวใจ" ให้สว่างดุจกลางวัน!! ...

..........................................

 

๕ (เลขห้า)

อัน "เลขห้า" (5)แทน "ดาวพฤหัส"...
บ่งชี้ชัด... "คือครู"เชิดชูขวัญ...

ถือเป็น "ครูของมนุษย์" สุดรำพัน...
"กาย-ใจ" นั้น..."ขันธ์ห้า"...บรรดามี...

"ธรรมชาติสร้าง" ให้คนนึกได้ศึกษา...
ว่า "ขันธ์ห้าคือกาย" ตนวิมลศรี...

เหมือนหิ้ว "พระไตรปิฎก" พก "คัมภีร์"...
อันเคลื่อนที่...ให้เราเห็นมิเว้นวาย...

คือ "หัวหนึ่ง-แขนสอง-และขาสอง"...
"ห้า" ส่วนพ้อง "ครูอาจารย์" ประมาณหมาย...

ใช้สอนคน...ได้ยอดยิ่งทั้งหญิง-ชาย...
เป็นจุดหมายให้เรียนรู้...ต้องดูเอา...

"การเรียนรู้ตนเอง" นั้นมันยิ่งใหญ่...
สุดเปรียบได้เพราะเท่ากับช่วยดับเขลา...

ตี "ขันธ์ห้า" ให้แตก...อย่าแบกเอา...
"จิต" จะเบา...เมื่อ "ละวาง" ทุกอย่างลง...

..............................................

 

๖ (เลขหก)

"เลขหก" (6) แทน "ดาวศุกร์" ไม่ทุกข์โศก...
เกิดในโลกหวัง "สุข" เปรมดั่งเหมหงส์...

มี "ห้าส่วนครบ" แล้วไม่แคล้วคง...
เติมอีกองค์ "สิ่งที่หก"...ตกจากตัว...

"สิ่งที่หกจากกายา...อาการกาย"...
คือความหมายว่า "ความสุข" สนุกหัว...

ทุกชีวิตต่างไขว่คว้าเข้าหาตัว...
ไม่มีใครหา "ทุกข์" "ชั่ว" มาใส่ตน...

เป็นธรรมดาของคน...เช่นนั้นเอง...
เหมือนบทเพลงสร้างความสุขไร้ทุกข์ผล...

เป็นธรรมชาติหวังแต่สุขกันทุกคน...
ระวังล้น!!..."หก" สุขก็ให้พอควร...

............................................................

 

๗ ( เลขเจ็ด )

"เลขเจ็ด" (7)แทน "ดาวเสาร์" ความเศร้าโศก...
อยู่คู่โลก "สดใส"กับ "ไห้หวน"...

เป็น "เสา" หลักของชีวิต...ที่คิดควร...
เป็นกระบวนเหมือนสมบัติที่จัดมา...

ธรรมชาติจัดสรร...อันยุติ...
ไร้ตำหนิ..."ความสุข" คู่ "ทุกขา"...

มี "สดชื่น" รื่นเริงบันเทิงพา...
มี "โศกา" ...พลัดพรากไปจากกัน...

ธรรมชาติบริสุทธิ์ยุติธรรม...
เหมือน "เสา" ค้ำหลักชีวิตไม่ผิดผัน...

เกิดมาแล้วต้องพบประสบมัน...
"โลกธรรม์" หลีกไม่พ้น...คนทั้งปวง...

.................................................

 

๘ ( เลขแปด )

"เลขแปด" (8) แทนโลกา "ดาวราหู"...
ถิ่นที่อยู๋ของมนุษย์ที่สุดหวง...

ที่อาศัยและที่ฝังชีพทั้งปวง...
"แปด" ใหญ่หลวงคือ "รูปธรรมและนามธรรม"...

"รูปธรรมสี่-นามธรรมสี่" นี้คือ "ตน"...
เรียกว่า "คน" หรือ "มนุษย์" ช่างสุดขำ...

 

น่าศึกษา น่าค้นคว้า ชักจะสนใจแล้วซิครับ !!!

 

( ต่อ )


"คน" ให้ทั่วจึงเป็น "คน" ตนกระทำ...
ให้น้อมนำศึกษาเข้าหาแกน...

ถึง "แก่นแท้ของชีวิต" คิดดูเถิด...
ของการ "เกิด"เป็น "คน" พิกลแสน...

"คนเกิดมาเพื่ออะไร?" ในโลกแดน...
"เลขแปด"(8)แทน "คน" หรือ "โลก" วิโยคเย็น...

 

(ต่อ)

คนทุกคนต้องมีที่องค์ "แปด"...
เข้าล้อมแวด "รูป-นาม" ในความเห็น...

ตั้งแต่เกิดจนตายไม่วายเว้น...
มองให้เห็น "สัจธรรม" ...นำเจริญ...

........................................

 

๙ ( เลขเก้า )

"เลขเก้า" (9) แทน "พระเกตุ" พิเศษสะอาด...
"วิญญาณธาตุ"..."ความว่าง" ไม่ห่างเหิน...

"เก้า" คือ "ก้าว" ล่วงล้ำลิ่วดำเนิน...
ออก "ก้าว" เดิน...จาก "อัตตา" ตัวข้าฯไป...

ออกไปจาก "ตัวตน"...หลุดพ้นโลก...
สิ้นทุกข์โศกสู่ "ความว่าง" สว่างไสว...

 

( ต่อ )

"โลกธาตุสี่-นามธรรมสี่" ออกหนีไกล...
สุขสดใส...สู่อากาศ "ธาตุนิพพาน"...

ปราศจากเครื่องร้อยรัด...ผูกมัดจิต...
ดับภัยพิษนิรทุกข์ศุขศานต์...

พิศ"เลขเก้า"(9)..."ดาวพระเกตุ"เห็นเหตุการณ์...
พบทางผ่าน "โลกุตตระ" ..."สละ-วาง"...

"วาง" ให้หมด..."ทุกข์-สุข"ทุกทุกสิ่ง...
"สละ" ทิ้งสารพัดที่ขัดขวาง...

 

( ต่อ )

"ละ" สมบัติพัสถานระรานทาง...
"ปล่อย" ทุกอย่าง...ไว้ที่เก่าไม่เอาเลย...

"ดับ" กิเลส..."ดับ" ตัวตน...ให้พ้นหลุด...
สู่ "วิมุติธรรม" คำเฉลย...

"ดับ" ไม่เหลือ...ทุกทุกอย่าง "วาง" สิ้นเลย...
แสนเสบย..."อุเบกขา" ธรรมารมณ์...

.................................................