ขนลุกที่หลังข้างซ้ายมาประมาณ 1 อาทิตย์

แล้วถ้า...ใช้ใจหันไปดู แต่ยังดูไม่ออกล่ะคะ แบบนี้เค้าก็ยังโง่เหมือนเดิมอ่ะจิ

 

เห็นชัวร์ เชื่อจิตนะ เอาจิตดู

 

ว่าแต่...เอาจิตดูนี่ ทำยังไงล่ะคะ
ลุกศีรษะด้านซ้ายก็ดี ด้านขวาก็ดี ท้ายทอยก็ดี แป๊ปเดียวก็หายไปอ่ะ
ไม่ร้อนรน ไม่กระวนกระวาย ทั้งไม่เย็นสยอง เอ๊ย...ไม่เย็นยะเยือก

 

ทำคล้าย ๆ เวลาฝันน่ะ
หลับตาแล้วนึกว่าเราหันไปดู
รู้สึกว่าคืออะไรก็เอาอันนั้นแหละ เชื่อจิตไปเลย
จะรู้สึกร้อน-เย็นได้ต้องฝึกต่ออีกหน่อย

 

คิดว่า...คงไม่หน่อยละคะ...คงจะอีกนานนนนนนนนนน เพราะตอนนี้ยังอยู่แค่เตรียมอนุบาลอยู่เลยค่ะ ^^

 

กรณีศรีษะเหมือนตรงที่รู้สึกขนลุกเหมือนกัน..ต่างที่ความเป็นระเบียบของ
เส้นขนที่ลุก.ถ้าฝั่งซ้ายขนจะลุกก็จริงอยู่.
แต่เหมือนๆว่าไม่เต็มพื้นที่ในการลุก
ทั้งหมด.และผิวรูขุมขนจะรู้สึกเย็นแต่ไม่เต็มพื้นที่.
คือมีเย็นบ้างไม่เย็นบ้างเป็นหย่อมๆ..ส่วนฝั่งขวาขนจะตั้งชัน


.และผิวจะรู้สึกตึงเรียบทุกพื้นที่..คล้ายๆมีแผ่นพลาสติกมาแปะไว้..
.และฝั่งซ้ายจะเป็นสัญญานของระดับสัมพะเวสี
หรือวิญญานที่พึ่งออกจากร่างโดยไม่ใช่เหตุการเสียชีวิต
ตามธรรมชาติหลังจาก ๓ หรือ ๔ วันไปแล้วถ้า ๑ หรือ ๒ วันแรกในกรณีนี้อย่างมากจะเป็นเสียงเรียก
ทางหูด้านซ้าย หรือได้ยินทั้งสองข้างพร้อมกัน.
ส่วนด้านขวาเป็นระดับ โอปาติกะ(พอมีฤิทธิ์) นางไม้ รุขเทวดา
กุมาร กุมารเทพ เป็นเจ้าที่ เทวดา เทพ รวมทั้งบางกรณีที่มีความรู้ตึงๆหนักๆด้วยเป็น
โอปาติกะพอมีฤิทธิ์เปรต อสูรกาย บางกลุ่ม ที่จับยัดไว้ในเครื่องลางสายมิจฉาต่างๆ
หรือ วิญญานมีฤิทธิ์(ทรงเจ้าเข้าผีบางกลุ่ม)ก็ทำได้เหมือนกัน

.ส่วนถ้าขนลุกที่ระดับขา
ให้สังเกตุลักษณะการตึงผิวใน
ขณะที่ขนลุกดูประกอบด้วยครับตามที่ได้เล่าให้ฟังมา..
ส่วนถ้าเป็นที่แขนหรือระดับคอลงมาถึงเอวหลักการเดียว
กันกับที่เล่าให้ฟังก่อนหน้าครับ..​

 

ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะคะ ไว้จะพยายามสังเกตดูนะคะ

 

เราก็เป็นคล้าย จขกท. นี้ค่ะ แต่ของเราจะเริ่มจากศรีษะ มาต้นคอ เรื่อยมาจนถึงบ่าทั้ง2ข้างแล้วไปที่แขน และหลังไล่มาที่เอว จนลงไปที่ขา(คือสรุปง่ายๆว่า เป็ทั้งตัวค่ะ)

ที่หนักสุดก็จะเป็นบ่าทั้งสองข้าง เป็นได้ทุกเวลา แม้จะทำงานบ้าน ดูทีวี นั่งทานข้าว
แม้อากาศจะร้อนแค่ไหนก็เป็นค่ะ


ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงมีอาการแบบนี้

 

ผมเคยมีปรสบการณ์ครั้งนึงครับ ขออนุญาตเล่านะครับ
พอดีผมเลี้ยงสุนัขที่อพาร์ทเมนท์ ในห้องพักของผมเลย แล้วมีวันนึง สุนัขที่ผมเลี้้ยงมองไปบนโต๊ะญี่ปุ่นที่ผมเอาไว้ทานอาหาร แล้วเค้าก็เห่า แล้วก็ไม่ยอมมองไปทางอื่นเลย ตอนนั้นผมนั่งอยู่บนเตียง จึงลุกขึ้นมาแล้วเอามือกวาดไปช่วงบนโต๊ะ แล้วพูดว่าก็ไม่มีอะไรนี่ลูก เห่าอะไรครับ พอจบคำพูด ผมก็มีอาการขนลุก โดยเริ่มจากด้านหลังไล่สูงขึ้นมาจนถึงศรีษะ และไล่ไปแขน แล้วไม่หายซักที ผมไม่รู้จะทำยังไง จึงพนมมือขึ้นแล้วแผ่เมตตาแบบปกติในใจ ซักพักอาการก็หายไปครับ ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกันมั้ยครับ

ขอบคุณครับสำหรับพื้นที่ และขออภัยถ้ากระทู้ของผมไม่เกี่ยวข้อง หรือ ไม่เป็นประโยชน์ครับ

 

จากการสังเกต จะรู้สึกว่า...ทุกครั้งที่นึกถึงประโยคนี้
"บางระจัน บางระจัน บางระจัน มิอาจยืนอยู่ถึงวันเพ็ญเดือนสิบสอง..."
จะขนลุกซู่ซ่า วูบวาบทุกครั้งค่ะ ^^

 

ขอบคุณความรู้ดี ๆ จากคุณ nopphakan ครับ