กระทู้ทางผ่าน..ขอฝากด้วยค่ะ..พลีส > แชร์สัพเพเหระ

สาธุค่ะ..กับธรรมะจรรโลงใจ... สรุปว่าจะไปป่ะคะ เขาคิด-ชะ-กูด อิอิ;aa36

 

เห็นว่าช่วงนี้เงียบนะพี่ ที่เขาคิชกูฏ ไม่คึกครื้นเท่าไร คนน้อย จะได้ไม่แย่งกันมาก ใกล้ฝนจะมาอีกแล้วจะไปก็รีบๆไป ก่อนที่ฝนจะเท.....ไม่งั้นเดี๋ยวเป็นป๋อมแป๋มเด้อ....

 

ก็ไหนเจ๊สีลบอกว่าไม่ไปแล้วไง แล้วใครจะเป็นผู้นำทีมหนอ ถ้าไปอยากไปให้ครบกลุ่ม Sixsense เนอะ คงได้ฮาป่าแตก

 

พี่ไงขาใหญ่ มาเมื่อไหร่แพ็คลิ้งค์มากบอก
โทรมาก็ได้น้อง เดี๋ยวเขาว่าเราโบราณ ยังใช้แพ็คลิ้งค์อยู่หรือนี่ อิ อิ..

 

อุ๊ย! เจ๊ยังใช้แพคลิ้งค์อยู่เลย หนูคุ้น ๆ นะ พอดีเกิดไม่ทัน อายุยังน้อยอยู่ ฮ่า..ฮ่า..

 

มาแว๊วๆ สวัสดีพี่ๆป้าๆน้าๆคะ วันนี้มาเจอกระทู้นี้เข้าทางเลย นั่งอ่านช่วงแรกๆก็อดขำไม่ได้ อ่านได้แค่ช่วงแรกๆแล้วก็กระโดดมาหน้าสุดท้ายเลยอ่านไม่หมดเยอะมาก ^^ และวันนี้ก็เพิ่งได้รับคำแนะนำดีดีจากผู้ใจดีท่านนึง เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า ถ้าเรารักใครสักคนและไม่พร้อมจะจากลาแต่สิ่งที่เค้าทำมันเกินจะให้อภัย แต่ข้าพเข้าก็อภัยคะแต่ยังไม่อโหสิกรรมให้เค้า แต่ถ้าเราอโหสิกรรมให้เค้า เรากับเค้าจะตัดกรรมกันได้เลยหรือเปล่าคะ มันใช่การตัดกรรมไหมคะถ้าเราอโหสิกรรม ไม่รู้จะทำยังไง แนะนำหน่อยคร่าา

 

วันนี้พี่บัวงานเยอะ งานนี้น้องสีลสิกขาจัดไป

 

การให้อภัยและการอโหสิกรรมถือเป็นเรื่องดีที่ทำได้ยากมาก แต่ทำแล้วตัว
เราเองนั้นมันสบายใจ เหมือนได้ปลดปล่อยในสิ่งที่ค้างคาในใจ และก็ไม่รู้
ว่าจะสร้างเวรต่อกันไปเพื่ออะไร ควรจะหมดสิ้นกันไปเสียเลยในชาตินี้
ขอโมทนาบุญด้วยจ้ะ กับการให้อภัยใครสักคน ที่เคยทำเราเจ็บช้ำน้ำใจ
กาลเวลาจะช่วยเราเอง ว่าขั้นต่อไปนี้คือฉันจะอโหสิกรรมให้เขาแล้วซะที
และเป็นโชคดีที่คุณไกลฝันได้แวะเวียนเข้ามาที่นี่ เพราะที่นี่มีคำตอบ มีทั้ง
กูรู และกูไม่รู้โว๊ย ครบเครื่องค่ะ คุณไกลฝัน ต้องถามใจตัวเองก่อนค่ะว่า
พร้อมแล้วจริง ๆหรือที่จะอโหสิกรรมให้กับคนนั้น เพราะการที่เราอโหสิกรรม
ให้คนนั้นแล้ว อาการของเราคือจะไม่มีอะไรค้างคาในหัวใจอีกแล้ว เรียกได้
เลยว่าไม่รู้สึกอะไรอีกแล้วกับคนนั้น นั่นคือใจเราสะอาดจากคนคนนั้นแล้วจิงๆ
มีหลายคนที่โทรมาปรึกษา และบอกว่า เนี่ยอโหสิกรรมให้เขาไปแล้วด้วยต่อหน้า
พระ เราก็โมทนาด้วย.. แต่เพื่อนคนนั้นก็พูดต่ออีกว่า เขาจะได้รับโทษบ้างไหม
จากสิ่งที่เขาทำกะฉันเนี่ย หรือฉันอโหสิกรรมให้ไปแล้ว แต่ฉันก็อยากให้เขา
ซมซานมาขอโทษฉัน อะไรประมาณเนี้ยค่ะ อันนี้เราเรียกว่าตัดไม่ได้ อโหสิกรรมเฉพาะปาก แต่ในความคิดและจิตใจ ยังคงจะจองเวรอยู่หนะค่ะ
อันนี้คุณน้องหนูไกลฝัน ก็ต้องลองพิจารณาจิตของตัวเองดูก่อนอันดับแรกเลยว่าพร้อมแล้วหรือยัง เด๋วต่อโพส 2 ประสบการณ์ส่วนตัวค่ะ

 

ประสบการณ์ตรง (อีกแล้วตรู) เคยมีความรักให้คน ๆนึง ซึ่งคน ๆนั้นเป็นคนดี
สำหรับเราเพื่อนที่ปรึกษาที่ดีให้เราเสมอมา แต่ส่วนที่ไม่ดีคือ ว๊า มีครอบครัวแล้วนี่นา โดยส่วนตัวคิดว่าการที่เรารัก หรือรู้สึกดีกับใครสักคนนั้นไม่ใช่เรื่องผิด
เพราะความรักมีหลายรูปแบบ ความรักที่เจือความอบอุ่นไปด้วยหนะค่ะ และใน
เรื่องของศีลธรรมนั้น ทำให้มีข้อจำกัดอยู่เยอะแยะ รวมทั้งการมีครอบครัวของ คนคนนั้นด้วย ถามว่าคน ๆ นั้นเคยทำให้เราเจ็บช้ำน้ำใจไหม ก็ไม่เคยและการที่เราชอบหรือรักเขาก็เพราะใจเราเอง เมื่อถึงจุดนึงที่การทำงานร่วมกันได้จบลง
งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา(มุกเสี่ยวสุดอ่ะ) แต่ฉันไม่ยอมเลิกเว้ย..อิอิ ไม่ใช่หรอกค่ะ คือผู้ชายน่ะนะ ยิ่งถ้ารู้ว่าเราชอบแหม ฮียิ่งโปรยเสน่ห์ใหญ่ และทำเปนเล่นตัวด้วยนะ เอากะพี่แกสิ โทรมาทู๊กวันตอนที่ฉันเกลียดขี้หน้าแกเนี่ย
แต่พอเราติดกับปุ๊บ เตรียมชิ่งสิทีนี้ อ๋อไม่ใช่หรอกค่ะ เขียนให้ดูแย่ ๆ ไว้หนะ
ค่ะ คนอ่านจะได้เห็นใจ ชอบพูดหลอกลวงให้เรารู้สึกดี อันนี้เป็นส่วนใหญ่ แต่ผู้ชายดี ๆ ก็มี๊นะคะ ทีนี้ยังไม่ทันได้กล่าวลากันเลย ดันหายไปซะเฉยเลย อ่ะ
เราก็งง โอ๊ย จิตตก ทำอะไรเหมือนที่พวกผู้หญิงทำกันน่ะ ฟุ้ง ว้าวุ่น อยากรู้
เกิดไรขึ้นกะฉันเนี่ย รู้สึกเสียใจผิดหวังว่าทำไมไม่บอกลากัน แต่ไม่ได้โกรธ
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เฝ้าแต่หาคำตอบ ได้ไม่ตรงใจ โดนหลอกเสียเงินก็แยะ
เลยตัดสินใจเรียน แม่ม เองเลย เอาไว้ดูว่าตอนนี้แกกำลังทำอะไรอยู่รึ ผู้ชาย
คนนั้น สบายดีหรือเปล่า ยังคิดถุงเรามะ อะไรประมาณนี้ ที่หันมาเรียนเองก็
เพราะ ไม่มีใครอยากดูให้กับคนทำอะไรซ้ำซากอีกแล้วหนะค่ะ ก็ไม่ว่ากัน
ตัวเราเองต้องช่วยตัวเอง ถ้ายังคงยึดติดกับคนคนนั้น ชีวิตต่อไปจะเดินยังไง
ด้วยเหตุนี้ทำให้หันหน้าเข้าพึ่งทางธรรม และคิดอยากช่วยเหลือคนที่มีความ
ทุกข์กับปัญหาชีวิต ทุกวันนี้เข้าใจนักพยากรณ์แล้วว่ารู้สึกอย่างไร และเรื่องดี
อีกเรื่องคือเราก็เข้าใจคนที่มีความทุกข์ด้วย ทำให้เราเต็มใจที่จะช่วยให้เขา
ผ่านพ้นช่วงเวลาที่เลวร้ายในเรื่องของความรู้สึกไปให้ได้ ต่อโพส 3

 

จากนั้นจึงหันมาปฎิบัติโดยการสวดมนต์ นั่งสมาธิ และล่าสุดนี้ไปกรรมฐานที่วัด
อัมพวันมา 4 คืน 5 วัน สุดยอดเลยค่ะ ขัดเกลาความรู้สึกความคิดได้ดีมาก ๆ เลย ตอนที่เรานั่งกรรมฐานในคืนสุดท้ายของการรักษาศีลที่วัด อยู่ ๆ ก็นึกถึง
คนคนนั้น ขึ้นมา และเราร้องไห้ระหว่างอยู่ในสมาธิ ตอนกรรมฐาน จึงได้แต่คิด
ว่าวิบากกรรมส่วนนึงของเราในวันนี้ก็มาจากการที่เราผิดศีลไปชอบคนที่มีเจ้าของแล้ว พอออกจากกรรมฐาน พระอาจารย์ท่านจะบอกให้เราตั้งจิตอธิษฐานเพื่อถวายบุญ อุทิศบุญ การขออโหสิกรรม การให้อโหสิกรรม ใช้จิตเลยค่ะ
เราเลยอโหสิกรรมให้คนคนนั้นไปเลยค่ะจัดเต็มไปเลย แล้วหลังจากวันนั้น
มาแล้วยังไงรู้ไหมคะ สบายใจมากมากเลยค่ะ แบบว่าไม่รู้สึกอะไรที่เป็นแง่
ลบกับคนคนนั้น แบบไม่มีอะไรติดค้างในใจฉันแล้ว และนับจากนี้ต่อไป ฉัน
จะได้เจอหรือไม่ได้เจอ ได้ข่าวหรือไม่ได้ข่าว ก็ช่างค่ะ ถามว่าคิดถึงเขาไหม
ก็คิดถึงค่ะ เพราะวันเวลาดีดี ที่มีให้กันช่วยเหลือกันมันก็เยอะอยู่นะค่ะ เก็บ
บางส่วนไว้ในใจให้ลึกสุด เลยหละค่ะและตัวเราเองก็เชื่อว่า คนคนนั้นก็ได้รับอานิสงส์ไปแล้วด้วยเช่นกัน ในเรื่องของความสบายใจ เพราะถือว่าเราไม่เป็นเจ้ากรรมนายเวรเขาแล้ว เห็นไหมล่ะ มีแต่ได้กับได้ ได้คิดถึง ได้กุศล ได้เพื่อนใหม่ ๆ ที่แสนดี ที่สำคัญได้บทเรียนประสบการณ์ชีวิต ที่วันนี้ก็ได้มาเล่าให้น้อง
ๆ เพื่อน ๆ พี่ ๆ ฟังตอนนี้ไงล่ะคะ ... มีปัญหาอะไรเข้ามาคุยกันได้นะคะ..
ก็หวังไว้ค่ะว่าประสบการณ์เล็ก ๆตรงส่วนนี้ จะเป็นประโยชน์เพื่อก่อให้เกิด
กุศล สำหรับใคร ๆ ที่ได้แวะเวียนเข้ามากันได้ศึกษากันค่ะ อิอิ :'(
ว่าถ้าหากว่าไม่เกิดเหตุการณ์นั้น ก็คงไม่มีสีลสิกขา ในวันนี้หนะค่ะ

 

หนูอะอภัยให้แล้วแต่ใจยังไม่บริสุทธิ์พอ และคิดว่ายังไม่พร้อมจะอโหสิกรรมเพราะหนูยังตัดเค้าไม่ได้คะ ระหว่างเราความดีก็เยอะกว่าความไม่ดี แต่พอความไม่ดีมาทีก้แทบกระอักเลือดเลยคะ แบบตู้มเดียวเอาหนูเกือบจะลืมความดีที่สร้างมาด้วยกันเลย พอได้อ่านได้สวดมนต์ฟังธรรมบ้างก็เลยอภัยให้เค้า แต่ยังอโหสิกรรมไม่ได้ แต่ไม่ใช่ว่าหนูอยากจะจองเวรกันเพียงแค่ตอนนี้ยังตัดกันไม่ได้คะ

 

อ่านไปก็ขำไปคะ ^^ อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ขอบคุณประสบการณ์ตรง ตั้งแต่เกิดเรื่องมาเข้าใจความรู้สึกคนที่วิ่งหาทางออกจริงๆ หนูว่าหนูยังพอมีบุญเก่าอยู่บ้าง(มั้ง)ที่เอาตัวลอดมาจนวันนี้ เรื่องของหนูเน่าพอๆกับละครหนังไทยเลย เราเข้ากันไม่ได้ ส่วนตัวหนูก็นางเอ๊กนางเอก ดีเกินไป 55 ไม่นำ้เน่าแต่เท่าละครไทย เน่าเข้าไป ปีที่แล้าระทมระทวงเหลื๊อเกิน
บางท่านก็ว่าเราคู่กรรม (ใช่เลย) หนูเชื่อ ทั้งชาติเลย งง บางท่านก็ว่าไม่ใช่คู่กัน จะใช่ไม่ใช่ณ.เวลาน้อมรับหมดถือว่าใช้กรรมที่เราเคยทำกับคนอื่นในชาติที่แล้ว จะได้หมดเวรหมดกรรมกัน ไม่ต้องมีภพหน้าอีก ... ฮาผสมสาระนะคะเนี่ย หนูอ่านทีไรขำตลอดจากหน้าเครียดๆหัวเราะเลย =D

 

ความฮามันก็มีบ้างตามประสาคนที่มีทุกข์ในใจหนะนะ แต่ก็เพราะมีเพื่อน ๆดีดีที่นี่แหละทำให้ผ่านเรื่องแย่ ๆมาได้เหมือนกัน และเกิดมุมมองใหม่ ๆ ได้ช่วยเหลือและแนะนำ
คนที่มีทุกข์ ทุกวันนี้สบาย สบายแล้วก๊าปป ขอบคุณคุงน้องนะคะที่เข้ามาแชร์กันหนะค่ะ

 

เมื่อใดมีใจตัวเองเป็นกรง เมื่อนั้นจะรู้ว่ากายดิ้นแ่ึ่ค่ไหน หรือต่อให้เตลิดไปไกลสุดขอบโลกก็ไม่มีประโยชน์เลย ไม่อาจพ้นจากสภาพถูกคุมขัง

การจากกันชั่วคราวของคนเรา จะเท่ากับเป็นการปล่อยให้ความรักตายไป เพื่อให้มันเดิดใหม่อย่างไร้มลทินในวันหนึ่ง

การจากกันเสียก่อนจะหมดรัก ดีกว่าหมดรักแล้วค่อยจากกัน คำบอกลาที่ดีที่สุดคือคำที่กลั่นออกมาจากน้ำใจ น้ำใจจะเป็นตัวเลือกคำพูดได้ดีที่สุดในโลก

ทำใจให้ได้กับการสูญเสีย นั่นเพราะความจำจะมีอิทธิพลกับจิตใจอย่างที่สุดในช่วงนี้ และเมื่อมีทั้งความทรงจำด้านดีกับด้านร้าย คุณก็ย่อมรู้สึกดีบ้างร้ายบ้างเป็นธรรมดา ทางออกที่สวยงามที่สุดคือหัดเดินทางเข้าวัดเพื่อไปทำบุญคนเดียว โดยมีเจตนาว่าจะให้ความสุขสดชื่นอันเกิดจากการทำบุญสำเร็จตามลำพัง เป็นพลังให้ยืนหยัดอยู่คนเดียวด้วยความเข้มแข็ง

ผลบุญที่เกิดขึ้นจากการเดินทางเองคนเดียวอย่างเป็นสุขหลายครั้ง จะบันดาลให้คุณรู้สึกเชื่อมั่นว่าการอยู่คนเดียวไม่ได้หมายความว่า ต้องเหงา ต้องเศร้าอย่างที่นึกคร่ำครวญไปเองเลย ด้วยเหตุนี้ ถ้าขาของคุณทำได้ ใจของคุณก็ต้องทำให้ได้อย่างนั้นเช่นกัน

พระพุทธเจ้าตรัสว่าความรักจะเกิดขึ้นได้ ต้องประกอบด้วยเหตุสองประการ
เหตุแรกคือเคยอยู่ร่วมกันในปางก่อน เหตุที่สองคือเกื้อกูลกันในปางนี้

--------------------------------------------------------------
จากหนังสือ รักแท้มีจริง ของ ดังตฤณ

 

บทความนี้แนะนำได้ดีให้หลายๆคนรวมทั้งหนู บางทีคงถึงเวลาที่เราจะต้องก้าวออกมาจากวังวนเดิมๆ กล้าเผชิญกับสิ่งใหม่ๆ เผื่อจะได้รู้ว่ามันไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด หลายครั้งหลายคราที่ตัวเองบอกกับตัวเองไม่พร้อมเพราะยังยึดติดกับสิ่งเดิมๆ มาวันนี้มีกำลังใจและที่พักพิงบ้าง อยากจะลองก้าวออกทีละก้าวค่อยก้าว เดินเร็วมากเดี๋ยวจะล้มอีก ^^

ขอบคุณคะ

 

พี่พุทธเธอเป็นหนอนคร๊าบ....หนอนหนังสืออะคร๊าบ ความคิดความอ่าสุขุม คัมภีรภาพครับ นี่ถ้าเธอเป็นผู้ชายคงบวชไม่สึกนะครับนั่น

 

พี่ขอสร้างกำลังใจด้วยการมอบบทกลอนที่พี่แต่งขึ้นนี้เพื่อน้องไกลฝันค่ะ

ก้าวที่ผิดพลาดไปสอนให้คิด
ชีวิตไม่ควรยึดติดอยู่กับที่
มุ่งธรรมะรักษาบุญหนุนชีวี
อโหสิมีเมตตาธรรมค้ำจุนใจ

แผ่เมตตาทุกค่ำคืนอย่าฝืนจิต
ทุกชีวิตเขาได้รับกลับผ่องใส
อนุโมทนาบุญหนุนนำใจ
ชีวิตใหม่เกิดขึ้นได้หากไร้กรรม

กราบพระรัตนตรัยไม่มัวหมอง
อีกทั้งมองเห็นคุณผู้เป็นใหญ่
คือพระอรหันต์ในบ้านสำราญใจ
พ่อแม่ให้กำเนิดเกิดเรามา

พ่อแม่สร้างเราให้เกิดจนเติบใหญ่
ให้ชีวิต ให้อภัย ไม่กังขา
กราบเท้าท่านขอให้บุญหนุนนำพา
จะประเสริฐเลิศยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
โดย : Buakwun

 

สมแล้วที่มีคะแนนตั้งสองแสนกว่าคร๊าบกระผม พี่บัว สุดยอดนักกวีสาว

 

น้องญาณอยากได้สักบทไหม เผื่อพี่จะช่วยให้หายคัน

 

อยากได้เหมือนกันนะพี่เอาแบบว่าแสบแก้แสบจะได้ยิ่งแสบ..เอ้ย...หายแสบครับ