ผีและเรื่องภพชาติมีจริงแน่หรือครับ

เพราะผมสงสัยว่าทำไม

1 บางคนสั่งฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ มีคนตายมากมายเป็นล้านคน ทำไมวิญญาณไม่รวมตัวไปฆ่าเขา ไม่เห็นมีบาปกรรมตามเขาเลย หรือบอกว่าต้องรอชาติหน้า

2 มีพ่อดาราหนังคนหนึ่งฆ่าคนตาย ทุกวันนี้เขาก็ยังอยู่สุขสบาย ลูกชายก็เป็นดาราดัง ไหนล่ะวิญญาณมาล้างแค้น? ไหนล่ะกรรมตามสนองครับ?

3 ผมเจอหลายคนที่มีประวัติเคยฆ่าคนตาย ผมเลยถามว่าคุณเคยถูกผีที่ถูกคุณฆ่ามาตามล้างแค้นบ้างไหม คำตอบคือ แม้แต่เข้าฝันยังไม่เคยเลย บางคนบอกเคยฝันเห็น เขาก็แค่มาทำท่างอนๆใส่แล้วก็เดินหนีไป ไหนล่ะวิญญาณมาล้างแค้น? ไหนล่ะกรรมตามสนองครับ ?

4 ทำไมศาสนาคริสต์ อิสลามบอกว่าไม่มีการเวียนว่ายตายเกิด (อย่าไปพูดฝรั่งที่มาศึกษาเรื่องของการกลับชาติมาเกิดนะครับ ผมพูดถึงตามหลักศาสนาคริสต์และอิสลามน่ะครับ)

ผมไม่ได้เหน็บนะครับ แต่ผมสงสัยจริงๆน่ะครับ

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมแน่นอนครับ อยู่ที่ว่าจะช้าหรือเร็ว
แต่ละคนบนโลกนี้ ล้วนเจอเรื่องที่ลำบากไม่เหมือนกัน เพราะมีกรรมไม่เหมือนกัน

คนจนก็มีกรรมของตนเอง คนรวยก็มีกรรมของคนรวย
คนฉลาด คนโง่ ก็มีกรรมของเค้าครับ

เราไม่รู้หรอกว่าแต่ละคนมีความทุกข์เพียงใด บางคนยังมีกรรมดียังมีอยู่เลยไม่ลำบาก

ส่วนเรื่องศาสนานั้นทุกศาสนาสอนให้ทำความดี ก็เพื่อจะให้ดวงจิตเกาะความดีนี้
เมื่อตายไปก็จะได้ไปอยู่กับพระเจ้า หมายถึงภพภูมิที่ดี

ส่วนศาสนาพุทธที่สอนการเวียน ว่าย ตาย เกิด
เพราะพระพุทธองค์ต้องการให้มนุษย์ พ้นจากความ "ทุกข์"
ทุกข์ ของมนุษย์ก็คือการเกิด แก่ เจ็บ ตาย

เมื่อปฏิบัติตามธรรมของพระพุทธองค์อย่างเคร่งขัด จนจิตไม่ยึดติดกับสิ่งใด
เป็นจิตที่บริสุทธิ์ ก็จะเข้าสู่นิพพาน ซึ่งจะไม่มีการเกิดอีกแล้ว

บางท่านฝึกจิตตามหลักของพระพุทธองค์ จนเห็นการเวียนว่ายตายเกิด
แต่กลับเพลิดเพลินอยู่กับ ญาณ ที่ได้ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ถูก
เพราะเมื่อวิปัสนาแต่ละชาติไปเรื่อยๆ ก็มีแต่ความทุกข์

ต้องฝึกจิต ไม่ให้ยึดติดกับสิ่งต่างๆบนโลกนี้
เพราะทุกอย่างล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แปรเปลี่ยน แล้วก็ดับไป

 

ข้อที่ ๑ แล ๒ เนี่ยเรายังไม่ทราบด้วยตัวเองนะครับ..ว่าจริงอย่างที่เราเข้าใจหรือเปล่า..ซึ่งอาจจะเป็นอย่าง
ที่เราคิดแต่.ผู้นั้นอาจไม่ได้มาเล่าให้ใครๆฟังดังๆ.
และสิ่งที่เค้าได้ผลไปแล้ว..ก็อาจไม่ใช่ในสิ่งเราจะคิดได้เพราะเราไม่ได้เจออย่างเค้า.
.อย่างกรณี บิดา คุณ ศ..เนี่ย ใช่ว่าเรารู้ในสิ่งที่.เค้าได้รับ..และสิ่งที่เค้าได้ทำความดีแบบเราไม่ทราบ.ก็มี...
ส่วนข้อที่ ๓ ไม่มีใครมองเห็นเกินกว่าสายตาตัวเองจะมองเห็นได้..

สมัยก่อน ยุคไม่มีศาสนา..เราเริ่มต้นด้วยการนับถือผีนับถือวิญญาน
แล้วก็เริ่มมามีการเน้นให้ทาน...
และก็เริ่มมีการให้ ทาน ให้ถือศีล.
.และต่อมาก็ เน้นให้ ทาน ให้ถือศีล และก็เพิ่มเรื่องสมาธิ..
และสุดท้าย ก็มาให้ทาน ถือ ศีลด้วย ทำสมาธิและก็เพิ่่มเรื่องปัญญา..
และหากว่าจริงๆปลายทางของ
ศาสนาของท่านเหล่านั้น..ก็จะค่อยเดินเข้าเส้นทางเดินเดียวกันกับพุทธศาสนาของเรา.
ถ้าเราคิดว่าเราดีแล้ว..เห็นได้มากกว่า..
ก็ต้องอาศัยระยะเวลาในการเห็นได้เข้าใจจากผู้ที่กำลังเดินมาเพื่อที่จะเห็นเหมือนเรา.
.เพราะฉนั้นทุกศาสนา.ให้เราไปพิจารณาเองว่าตอนนี้อยู่จุดไหน
.แต่เริ่มต้นจากการให้ทาน.ก็ถือว่าได้เริ่มทำความดีมาบ้างแล้ว.
และเราไม่ควรไปสงสัยในสิ่งที่เราเห็นได้มากกว่า.และไปตำหนิอะไรก็ไม่ควร
เพราะหากไปตำหนิโดยที่แม้เราจะแฝงด้วยเจตนาที่ดี.ก็เหมือนกับไปตำหนิตัวเองในช่วงขณะที่ยังมองไม่เห็น.โดยที่เราไม่รู้ตัวนั้นหละครับ.
ปล.ไม่ได้เหน็บนะครับ แต่ตอบเพื่อให้คุณไม่สงสัยครับ(ยืมสโลแกนมาใช้)
แต่คุณอาจจะงงแทน 555+.
..​

 

ตอบตามกระทู้
มีจริงครับ ตอนเป็นเด็กคุณลุงพาไป แล้วต้องกลับมาให้ทันเวลาที่กำหนด

ส่วนเรื่องกรรม ก็แล้วแต่เขา กรรมไหนจะอยู่กับเขาในตอนนั้น
ตอนแรกผมก็มีความคิดต่างกันหรอก

 

ทำดีย่อมเกิดผลดี ทำไม่ดีย่อมเกิดผลไม่ดี

อันกรรมหรือการกระทำนั้น แม้ได้กระทำลงไปแล้ว ไม่ว่าจะด้วยการพูดหรือการประกอบกระทำก็ตาม จักแก้กลับคืนไม่ได้ ทำแล้วก็เป็นอันทำแล้ว ผลย่อมเกิดตามมาอย่างแน่นอน ทำดีย่อมเกิดผลดี ทำไม่ดีย่อมเกิดผลไม่ดี


ทำดีไม่ได้ดี เพราะมีกรรมเก่าที่ไม่ดีกำลังส่งผล

ที่ชอบกล่าวกันพร่ำเพรื่อในยุคนี้สมัยนี้ว่า ทำดีไม่ได้ดี ทำไม่ดีกลับได้ดีนั้น แม้จะให้ถูกต้องควรต้องขยายความให้ยาวออกไปด้วย เช่นว่า ทำดีไม่ได้ดี เพราะมีกรรมเก่าที่ไม่กำลังส่งผล ทำไม่ดีกลับได้ดี เพราะมีกรรมเก่าที่ดีกำลังส่งผล

แม้กล่าวขยายให้สมบูรณ์ดังนี้ ก็จะได้ความเข้าใจในเรื่องผลของกรรมชัดเจนถูกต้องขึ้น คือกรรมนั้นแม้ทำแล้ววันหนึ่งต้องให้ผล จนสามารถทำให้กรรมปัจจุบันต้องส่งผลช้าไปได้ คือ กรรมดีในปัจจุบันไม่อาจส่งผลดีได้ทันที เมื่อมีผลกรรมไม่ดีในอดีตแรงกว่า หรือกรรมไม่ดีในปัจจุบัน ไม่อาจส่งผลไม่ดีได้ทันที เมื่อมีผลของกรรมดีในอนาคตแรงกว่า


แม้เชื่อในเรื่องกรรมเพียงไร ทิฐิที่ไม่ชอบก็อาจพาให้ทำกรรมไม่ดีได้

เมื่อเชื่อเรื่องกรรมและการให้ผลของกรรมแล้ว ก็ต้องเชื่อในเรื่องทิฐิคือความเห็นด้วย ไม่เช่นนั้น แม้เชื่อในเรื่องกรรมเพียงไร ทิฐิที่ไม่ชอบก็อาจพาให้ทำกรรมไม่ดีได้ โดยมิจฉาทิฐินำให้เห็นกรรมดีเป็นกรรมไม่ดี กรรมไม่ดีเป็นกรรมดี

แต่การจะรู้ว่าคนมีทิฐิอย่างไร สัมมาทิฐิ หรือมิจฉาทิฐิ ก็เป็นการยาก ต้องอาสัญปัญญาที่ประณีตในการพิจารณาต้องรอบคอบประกอบด้วยเหตุผล ไม่มีการหลงตัวลืมตัวแอบแฝงอยู่ในจิตใจ ไม่มีตัณหาอุปาทานรุนแรง แม้ว่ายังมีอยู่ตามวิสัยของผู้ยังไม่บรรลุมรรคผลนิพพาน ยังเป็นปุถุชน


กรรมทั้งปวงของแต่ละคน ย่อมเป็นไปตามอำนาจแห่งจิตใจ

อันการประกอบกระทำกรรมทั้งปวงของแต่ละคน ย่อมเป็นไปตามอำนาจใจ ดังที่ท่านกล่าวใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจ แต่ใจนั้นก็เป็นไปตามพลังสอง พลังหนึ่งเป็นพลังของกิเลส โลภ โกรธ หลง อีกหลังหนึ่งเป็นพลังของเหตุผล

พลังของกิเลสเป็นพลังที่ทำให้มืดมัว เป็นความโฉดเขลาเบาปัญญา พลังของเหตุผล เป็นพลังที่ทำให้แจ่มใสสว่าง เป็นความมีปัญญาเฉลียวฉลาดปราดเปรื่อง
ถ้าใจตกอยู่ใต้อำนาจของกิเลสมาก ก็มืดมัวมาก เบาปัญญามาก
ถ้าใจมีพลังเหตุผลมากก็มีความสว่างแจ่มใสมาก ปัญญามาก

อำนาจอันยิ่งใหญ่แห่งกรรม
พระนิพนธ์
สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลสังฆปริณายก

 

ผู้มีบุญ คือ ผู้ที่ทำบุญกุศลไว้มากในอดีตชาติ

เป็นที่เห็นกันอยู่ว่า ทุกคนมีชีวิตที่มิได้ราบรื่นเสมอไป ไม่มีสุขตลอดชีวิต ไม่มีทุกข์ตลอดชีวิต ไม่พบแต่สิ่งดีงามตลอดชีวิต ไม่พบแต่สิ่งชั่วร้ายตลอดชีวิต แต่ละคนพบอะไรๆ ทั้งที่ดีทั้งร้าย หนักบ้างเบาบ้าง โดยที่บางทีก็ไม่เป็นที่เข้าใจว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น

เช่นบางคนเกิดในครอบครัวที่ต่ำต้อยลำบากยากจน พอเกิดได้ไม่นาน เงินทองจำนวนมากก็เกิดขึ้นในครอบครัว เป็นลาภลอยของมารดาบิดาบ้าง เป็นความได้ช่องได้โอกาสทำธุรกิจการงานบ้าง ใครๆ ก็จะต้องพูดกันว่าลูกที่เกิดใหม่นั้นเป็นผู้มีบุญ ทำให้มารดาบิดามั่งมีศรีสุข

ถ้าไม่คิดให้ดี ก็เหมือนจะเป็นการพูดไปเรื่อยๆ ไม่มีมูลความจริงและทั้งผู้พูดผู้ฟังก็มักจะไม่ใส่ใจพิจารณาให้ได้ความรู้สึกลึกซึ้งจริงจัง แต่ถ้าพิจารณากันให้จริงด้วยคำนึงถึงเรื่องกรรมและการให้ผลของกรรม

ก็น่าจะเชื่อได้ว่า เด็กที่เกิดใหม่นั้นเป็นผู้มีบุญมากเกิด ผู้มีบุญคือผู้ที่ทำบุญทำกุศล ทำคุณงามความดีไว้มากในอดีตชาติ อันความเกิดขึ้นของผู้มีบุญนั้น ย่อมเกิดขึ้น พร้อมกับมีบุญห้อมล้อมรักษา

แม้ชนกกรรม...กรรมนำให้เกิด จะนำให้เกิดลำบาก แต่เมื่อบุญที่ทำไว้มากกว่า กรรมไม่ดีที่นำให้ลำบากก็จะต้องถูกตัดรอนด้วยอำนาจกุศลกรรม คือบุญอันยิ่งใหญ่กว่า คือเกิดมามารดาบิดายากจน มือแห่งบุญก็จะต้องเอื้อมมาโอบอุ้มให้พ้นจากความลำบากยากจน ให้มั่งมีศรีสุขควรแก่บุญที่ได้ทำไว้

อำนาจอันยิ่งใหญ่แห่งกรรม
พระนิพนธ์
สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลสังฆปริณายก

 

เครื่องมือหนีมือแห่งกรรม

พลังสำคัญประการหนึ่ง ที่จะช่วยให้สามารถหนีพ้นภัยแห่งกรรมไม่ดีที่ติดตามตะครุบอยู่ได้ และเป็นพลังที่จะสามารถทำให้เกิดขึ้นได้ไม่ยาก คือ การนึกถึงพระพุทธเจ้า นึกถึงพุทโธ นึกไว้ให้คุ้นเคยเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับใจ

สิ่งใดที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ก็หมายถึงความจะไม่อาจแยกจากกันได้เลย ไม่ว่าเวลาใดก็ตาม จะสุขจะทุกข์ จะเป็นจะตาย ใจก็จะมีพุทโธ พุทโธจะมีอยู่ในใจ

กรรมดีก็ตาม กรรมไม่ดีก็ตาม เมื่อจะส่งผลจะต้องมีสื่อ มีเครื่องมือ มีมือเป็นเครื่องนำให้ถึงผู้จะต้องรับผลแห่งกรรมนั้น ทั้งกรรมดีและกรรมไม่ดี เช่นคนเมาสุราขับรถพุ่งเข้าชน ผู้จะต้องรับผลแห่งกรรมก็จะถูกรถนั้นชนถึงตายหรือถึงพิการ หรือบาดเจ็บสาหัส

ต้องเสียเงินทองรักษาพยาบาลมากมาย คนเมาสุราที่ขับรถพุ่งเข้าชน คือ เครื่องมือแห่งกรรม ซึ่งมีสุราเป็นเครื่องบังคับให้พุ่งตรงจุดหมายได้ คือให้กรรมส่งผลได้สำเร็จ หรือที่เรียกว่าให้กรรมตามทันได้

แต่แม้ผู้ที่กรรมนั้นตามอยู่ เป็นผู้กำลังวิ่งหนีกรรมไม่ดีอยู่เต็มกำลัง ด้วยการทำความดีต่างๆ มีการท่องพุทโธให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับใจ เป็นต้น

พุทโธอันเป็นยอดของความดี ก็จะเปรียบได้ดังพลังจิตอันแรงกล้าของนักสะกดจิต ที่จะสะกดผู้ขับรถซึ่งกำลังมึนเมาด้วยฤทธิ์สุราให้หยุดรถเสียทันทีก่อนจะทันพุ่งเข้าชนเป้าหมายที่กรรมตามอยู่ ความสวัสดีย่อมมีแก่ผู้ที่กรรมตามติดอยู่นั้น อย่างเป็นที่น่าอัศจรรย์นัก

ผลของกรรม ส่งข้ามภพข้ามชาติได้
การส่งผลของกรรมดีและกรรมไม่ดีนั้น ข้ามภพข้าชาติได้ กรรมในอดีตชาติส่งผลมาทันในปัจจุบันชาติก็มี ไปส่งถึงในอนาคตชาติก็มี แล้วแต่ว่าผู้ทำกรรมจะสามารถหนีได้ไกลเท่าไร หรือหนีได้นานเท่าไร

นั่นก็คือแล้วแต่ว่าในปัจจุบันชาติ ผู้ทำกรรมแล้วในอดีต จะสามารถในการทำจิตใจทำบุญทำกุศล ทำความดีได้มากเพียงไหน เป็นกรรมที่ใหญ่ยิ่งหนักหนากว่ากรรมไม่ดีหรือไม่

การให้ผลของกรรม ก็เช่นเดียวกับการตกจากที่สูงของวัตถุ สิ่งใดหนักกว่า เมื่อตกลงจากที่เดียวกันในเวลาใกล้เคียงกัน สิ่งนั้นย่อมถึงพื้นก่อน เปรียบดังกรรมสองอย่าง คือกรรมดีและกรรมไม่ดี กระทำในเวลาใกล้เคียงกัน กรรมที่หนักกว่า ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมไม่ดีก็ตามย่อมส่งผลก่อน

กรรมที่เบากว่าย่อมส่งผลทีหลัง และย่อมส่งผลทั้งสองแน่นอน ไม่เร็วก็ช้า ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า ไม่ชาติหน้าก็ชาติต่อไป ต่อไป ต่อไป อาจจะอีกหลายภพชาติก็ได้ เพราะกรรมไม่ใช่สิ่งที่จะลบเลือนได้ด้วยกาลเวลา นานเพียงไร กรรมก็ยังให้ผลอยู่เสมอ กรรมจึงมีอำนาจเหนืออำนาจทั้งปวง

 

โอกาสที่กรรมจะตามมาถึง มีมากมายนัก พยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้กรรมไม่ตามทัน

ครูอาจารย์สำคัญๆ ท่านรับรอง และพระพุทธเจ้าก็ทรงรับรองว่า ชาติในอนาคตมีอยู่สำหรับผู้ยังไม่สามารถทำกิเลสให้หมดสิ้นได้ และการทำกิเลสให้หมดสิ้นนั้นคนเป็นจำนวนมากทำไม่ได้ในเวลาอันสั้น ทั้งยังมีคนเป็นจำนวนมากไม่สนใจจะทำให้กิเลสหมดสิ้น ยังเกลือกกลั้วอยู่กับกิเลสอย่างหลงผิด

ดังนั้นภพชาติสำหรับคนเหล่านี้จึงยังมีอยู่มากมายนัก ใช้เวลานานแสนนาน นับภพนับชาติหาได้ โอกาสที่กรรมจะตามไปถึง จึงมีมากมายนัก ไม่มีวันใดก็วันหนึ่ง ไม่ชาติใดก็ชาติหนึ่ง และอย่าคิดผิดว่า เมื่อถึงวันนั้นเวลานั้น ก็จะจำไม่ได้แล้วว่าเราเป็นเรา อะไรเกิดขึ้นก็ไม่เดือนร้อน

ความคิดเช่นนี้อาจจะเกิดแก่เราแล้วในอดีตชาติ และมาในปัจจุบัน เมื่อต้องพบกับความเดือนร้อน เราก็เดือนร้อน มิใช่ว่าเราไม่เดือดร้อน ทั้งที่มิใช่ว่าเราจะจำได้ว่าเราเป็นเรา ไม่ว่าจะเกิดเป็นใคร เป็นอะไร เมื่อใด ภพชาติไหนก็ตาม

เมื่อเป็นทุกข์ก็ต้องเป็นทุกข์ เมื่อเป็นสุขก็ต้องเป็นสุข จึงไม่ควรประมาทอย่างยิ่ง ควรพยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ในอนาคตต้องเป็นทุกข์ หรือเพื่อไม่ให้กรรมไม่ดีที่ทำไว้ตามทันไม่ว่าเมือใดก็ตาม

 

ผลของกรรมไม่ดี ย่อมมาถึงในวันหนึ่งแน่นอน

พระอรหันตสาวกนั้น ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ จนเป็นผู้ไกลกิเลสตามเสด็จพระพุทธเจ้าได้แล้ว ท่านจึงเป็นผู้ทรงคุณยิ่งใหญ่ เป็นผู้มีพระคุณยิ่ง เหตุด้วยท่านเป็นผู้เย็นแล้ว ความเย็นของท่านแผ่ไปยังความเย็นให้เกิดขึ้นได้อย่างกว้างขวาง

ได้รับความเย็นจากผู้ใด ผู้มีกตัญญูกตเวทีย่อมไม่ทำร้ายผู้นั้น แม้ทำร้ายผู้มีพระคุณ ก็คือทำกรรมไม่ดีอย่างยิ่ง จะหนีพ้นผลไม่ดีของกรรมไม่ดีไม่ได้ ผู้ทำลายพระอรหันต์ยิ่งจะได้รับผลไม่ดีหนักอย่างแน่นอน

จะรู้หรือไม่รู้ท่านผู้ใดเป็นพระอรหันต์ แต่ถ้าทำลายท่าน นั่นคือได้ทำกรรมไม่ดีอย่างใหญ่หลวงแล้ว ผลของกรรมไม่ดีนั้นย่อมมาถึงในวันหนึ่ง ตรงตามเหตุทุกประการ มารดาบิดาเป็นผู้ให้ชีวิต ให้ความเป็นคน ให้ความทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงมา ให้โลหิตเป็นอาหาร การทำร้ายจิตใจท่านให้ต้องชอกช้ำเสียใจเป็นกรรมไม่ดีของผู้เป็นลูกแล้ว ย่อมต้องได้รับผลไม่ดีแห่งกรรมนั้นแน่นอน

อย่างน้อยคนอื่นที่รู้เห็นการพูดการทำ ที่เป็นการทำร้ายจิตใจมารดาบิดาของบุตรธิดาคนใด ย่อมตำหนิ แม้ไม่ตำหนิติเตียนออกเป็นวาจา ก็ย่อมคิดอยู่ในใจ ตัวผู้เป็นบุตรธิดาเองนั้น แม้ทำร้ายจิตใจมารดาบิดาครั้งหนึ่งแล้ว

ทำต่อไปเป็นความเคยชิน ก็ย่อมสั่งสมความเคยชินที่ไม่ดีให้เป็นสมบัติของตน เป็นการสั่งสมกรรมไม่ดีให้มากขึ้นเป็นลำดับ ย่อมจะเท่ากับสั่งสมผลแห่งกรรมไม่ดีไปพร้อมกัน

เมื่อกรรมนั้นส่งผล ก็แน่นอนที่จะต้องพบอะไรๆ อันไม่เป็นปรารถนาต้องการเลย ผู้ฆ่ามารดาบิดา จะด้วยอำนาจความโลภ ความโกรธ ความหลงอย่างใดก็ตาม ย่อมได้รับผลร้ายแรงที่สุด ทั้งในชาตินี้และในชาติต่อไป ยาวนานไม่มีที่สิ้นสุดเช่นเดียวกับฆ่าพระอรหันต์นั่นเอง

 

พระมหากรุณาที่ทรงมุ่งแสดงให้เห็นอำนาจกรรม

พระพุทธองค์ก่อนจะทรงดับขันธปรินิพพาน ทรงพระประชวรด้วยพระโรคลงพระโลหิต เหตุด้วยทรงรับประเคนอาหารสุกร มัททวะจากนายจุนทะ ผู้มีศรัทธายิ่งนักในพระพุทธองค์ เสวยอาหารนั้นแล้วก็ทรงลงพระโลหิต

ข้อที่พึงสังเกตก็คือ เมื่อทรงรับประเคนอาหารจานนั้น ทรงทราบดีแล้วว่าเป็นอาหารมีพิษ จึงรับสั่งให้นำไปฝังเสีย มิให้ประเคนแก่พระอื่นๆ ที่ตามเสด็จไปด้วย พระองค์เสวย และก็ทรงได้รับพิษจากอาหารนั้น เป็นความทรมานพระองค์มิใช่น้อย ด้วยเหตุทรงมีพระชนมายุมากแล้วถึง ๘๐ พรรษา

ผู้เป็นพุทธศาสนิกชนทั้งหลาย น่าจะได้แลเห็นพระมหากรุณาที่ต้องทรงมุ่งแสดงให้เห็นอำนาจแห่งกรรม ที่ไม่อาจมีผู้หนีพ้นได้ นึกถึงพระมหากรุณาคุณข้อนี้ให้อย่างยิ่ง ให้ซาบซึ้งถึงใจ ทรงมุ่งแสดงให้ประจักษ์แจ้งชัดเจน จนถึงทรงเป็นตัวอย่างด้วยพระองค์เอง ทรงเสียสละด้วยพระมหากรุณาใหญ่ยิ่งถึงเพียงนี้

ควรหรือที่จะไม่พากันนอบน้อมยอมรับพระมหากรุณานั้นไว้เหนือเศียรเกล้า แล้วมุ่งปฏิบัติตามที่ทรงแสดงสอนด้วยพระวิริยะอุตสาหะลำบากยากแค้นแสนสาหัส จนวาระสุดท้ายแห่งพระชนมชีพ ก็ยังทรงลำบากนักหนาเพื่อทรงสอน เรื่องกรรม

 

เรื่องแบบนี้ ไม่มีใครสามารถอธิบายได้ ว่าเพราะอะไร เหตุใด

เป็นเรื่อง อจินไตย มนุษย์ไม่ควรคิด คิดไปก็ไม่รู้เรื่อง หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ คิดไปก็เสียเวลา


ต้องปฏิบัติเอง แล้วให้รู้ด้วยตัวเอง เรื่องแบบนี้เป็น ปัจเจกปัจตัง รู้ได้เฉพาะตนเองเท่านั้น

เมื่อรู้แล้ว ไปเล่าให้ใครฟัง ใคร ๆ ก็ว่าเรา ขี้โม้ ขี้คุย

เอาแค่เรื่องฤทธิ์ขั้นพื้นฐาน ของผู้ปฏิบัติได้ญาณได้ฌาณ ตาทิพย์หูทิพย์ ธรรมดา ก็ไม่มีใครเชื่อแล้ว ว่าจะมีจริง

 

อำนาจกรรมไม่ดีส่งผลจริง เป็นที่น่ากลัวยิ่ง

ท่านอาจารย์องค์สำคัญท่านชอบเตือนศิษยานุศิษย์ของท่านด้วยประโยคว่า “ระวังนะ ทำไม่ดีเป็นผีก็องก๋อย ทำไม่ดีเป็นผีก็องก๋อย”

เกี่ยวกับเรื่องนี้ ท่านเล่าว่ามีแม่ชีคนหนึ่ง ปฏิบัติดีจนสามารถหยั่งรู้ไปได้ถึงอดีตชาติของตน แม่ชีคนนั้นขาพิการ เท้าพิการต้องเดินด้วยหลังเท้าข้างหนึ่ง ได้เล่าให้ท่านอาจารย์ท่านฟังว่า อดีตชาติเป็นหญิงที่ทำกรรมไม่ดีเกี่ยวกับประพฤติผิดประเวณี ละเมิดศีลข้อ ๓

ตายไปได้ไปเป็นผีก็องก๋อย และจากความเป็นผีก็องก๋อยได้มาเกิดเป็นมนุษย์ คือเป็นแม่ชี ยังมีรูปร่างของผีก็องก๋อยติดมา คือเหมือนชะนี เดินขาอ่อน หลังเท้าข้างหนึ่งพลิกกลับไปข้างหลัง

เรื่องแม่ชีนี้ที่ท่านอาจารย์ท่านนำมาสองว่า “ทำไม่ดีเป็นผีก็องก๋อย ทำไม่ดีเป็นผีก็องก๋อย” นี่ก็คืออำนาจของกรรมไม่ดีที่ส่งผลจริง ที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

 

กรรมมีจริง ผลของกรรมมีจริง

“กรรมมีจริง ผลของกรรมมีจริง”
“กรรมดีให้ผลดีจริง กรรมชั่วให้ผลชั่วจริง”
“ผู้ใดทำกรรมใดไว้ จักเป็นผู้ได้รับผลของกรรมนั้น ผู้ไม่ได้ทำหาต้องได้รับไม่”

ความเข้าใจผิดในเรื่องนี้มีอยู่ให้ได้ยินได้ฟังเนือง ๆ เช่น มารดาบิดาทำไม่ดีต่างๆ นานาให้เห็น เกิดเหตุการณ์รุนแรงแก่ชีวิต บุตรธิดา ก็มักจะกล่าวกันว่าลูกรับเคราะห์แทนมารดาบิดาบ้าง หรือลูกรับกรรมแทนมารดาบิดาบ้าง ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น กรรมของผู้ใด ผลย่อมเป็นของผู้นั้น จะรับผลกรรมแทนกันไม่ได้ ไม่มี

มารดาบิดาทำไม่ดี ทำบาปทำอกุศล ยังอยู่ดีมีสุขเพราะผลของบาปอกุศลยังส่งไปไม่ถึง แต่บุตรธิดาที่ไม่ทันได้ทำบาปทำอกุศล กลับต้องมีอันเป็นไปต่างๆ นั้น นั่นเป็นเรื่องการรับผลของบาปอกุศลที่ทำไว้ในภพชาติก่อน ที่ตามมาส่งผลในภพชาตินี้แน่นอน

บุตรธิดาผู้ได้รับผลไม่ดีต่างๆ นานา ต้องทำกรรมไม่ดีไว้ในภพชาติหนึ่งแน่นอน แต่เราไม่รู้ไม่เห็นเท่านั้น ไม่ใช่บุตรธิดารับผลกรรมแทนมารดาบิดา

ผู้ที่จะเกิดร่วมกัน เป็นแม่เป็นพ่อเป็นลูกกัน ต้องมีกรรมดี กรรมชั่วในระดับเดียวกัน ไม่แตกต่างห่างไกลกัน จึงทำให้เหมือนลูกรับกรรมแทนแม่พ่อผู้ทำบาปอกุศล

ลูกที่มารับผลไม่ดีต่างๆ ขณะที่แม่พ่อเป็นผู้ประกอบกระทำกรรมไม่ดี นั่นเพราะกรรมไม่ดีของลูกส่งผลทันในระยะนั้น จึงทำให้ยากจะเข้าใจได้ จึงทำให้เกิดความเข้าใจสับสนกันมาก กรรมของคนหนึ่ง ผลจะไม่เกิดแก่อีกคนหนึ่งแน่นอน..


อำนาจอันยิ่งใหญ่แห่งกรรม
พระนิพนธ์
สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลสังฆปริณายก

 

ขอตอบเป็นข้อ ๆ คร่าว ๆ พอเข้าใจนะครับ

1. บางคนมาจากสถานที่ต่างกัน แต่ต้องมาตายพร้อม ๆ กัน เช่น เหตุการณ์รถแก๊ซระเบิดที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ ไฟไหม้ที่ผับซานติเอก้า เหตุเพราะคนเหล่านี้ในอดีตชาติ คงอาจจะทำกรรมร่วมกันเอาไว้ ดังเช่นสมัยตอนกรุงศรีอยุธยาแตก ตามบันทึกของฝรั่งกล่าวไว้ว่า มีทั้งคนไทยและคนจีน ต่างแย่งกันไปลอกเอาทองพระ แล้วแยกย้ายหนีกันไป นี่แหละกรรมที่แต่ละคนต้องมาพบพร้อมกันและรับกรรมในเวลาเดียวกัน ส่วนฮิตเลอร์ เมือตายไปแล้วก็คงรับกรรมไม่ได้ผุดได้เกิด

เรื่องอเมริกาทิ้งระเบิดนิวเคียร์ที่ฮิโรชิมา นางาซากิ ผู้คนล้มตายมากมายมหาศาล เป็นกรรมของประเทศอเมริกาทำไว้กับประเทศญี่ปุ่น และต่อมา ประเทศอเมริกาก็ถูกวินาศกรรมเครื่องบินโดยสารชนตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ ตึกเพนตากอน มีคนล้มตายมากมายและสูญหายนับไม่ถ้วน เพียงแต่ไม่กล้าเปิดเผยตัวเลขที่แท้จริงเท่านั้น

2. ก็คงคล้าย โกงที่วัด โกงที่รัฐ โกงแล้วรวย แสดงถึงตรรกะว่า บาปกรรมไม่มีจริง นรกไม่มีจริง เพราะมนุษย์คิดแต่เรื่องรวยจน แสวงหาแต่ความร่าำรวย อำนาจ รวยเพราะมีบุญ จนเพราะมีบาปกรรม เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลาเท่านั้นเองทีี่บาปกรรมจะต้องตามสนองเขา เพียงแต่ว่าเมื่อไร เท่านั้นเอง

3. ศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลาม สอนคนให้เป้นคนดีเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว เมื่อชาตินี้ทำดีแล้ว ชาติหน้าก็คงไม่ต้องไปพูดถึง เหมือนคำกล่าวที่ว่า ทำให้ดีที่สุดในวันนี้ ดังนั้นเรื่องชาติหน้า ยังอีกยาวไกล จึงยังไม่กล่าวถึง เพราะเป็นเรื่องละเอียดซับซ้อนลงไปอีก ถ้าเป็นบทเรียนก็คงคิดว่าอยู่ในระดับการศึกษาภาคบังคับเท่านั้น ส่วนเรื่องชาติหน้านั้นอยู่ในระดับปริญญา

ดังนั้นศาสนาคริสต์และอิสลาม มีแต่การสวดภาวนา มีคำสอนการดำรงชีวิตของมนุษย์ในสังคม ปฏิบัติอย่างไร ถือศีล แค่นั้น แต่ก็ยังไม่มีการสอนถึงขั้นนั่งวิปัสสนา กรรมฐาน ก็เลยไม่มีการพูดถึงนิพพาน


ขอตอบคร่าว ๆ แค่นี้ครับ

 

พิสูจน์ สิครับ เค้ามีวิธีปฎิบัติให้ มีคนบอกคุณว่า คุณว่ายน้ำได้ แต่คุณกลับมานั่งอยู่ที่ริมน้ำแล้วบอกว่าตนเองว่ายน้ำไม่ได้ ก็ไม่หัดจะรู้เหรอว่าว่ายน้ำไม่ได้

ฝึกภาวนาให้มากๆ

 

ขอแนะนำว่าลองเริ่มศึกษา และลองเริ่มปฏิบัติค่ะ
ความสงสัยมันจะค่อยๆ หายไปเอง
( แต่ไม่ทราบว่านับถือศาสนาพุทธรึป่าวคะ ?? )

 

ใช่ครับ สงสัยว่ามีจริงหรือไม่ ฝึกดูสิครับ ถามอย่างเดียวไม่สนุกหลอกครับ

ผมก็เจอมาเยอะคำถามเเบบนี้เลยละ
พี่ท่านถามหรือสงใสเเรงๆๆแบบนี้เครียดอะไรมาหรือเปล่าครับ หรือมีปัญหาอะไรมาก่อนเปล่า
เพราะคำถามเเละสงใส ผมอธิบายให้ฟังได้ เเต่พิสูจน์ให้ดูไม่ได้

 

นา ๆ จิตตังคะงานนี้ ...

... แต่ดิฉันเชื่อร้อยเปอร์เซ็นว่ามี ... แต่ก็ระวังจะโดนคนด้วยกันอำนะคะ .. หนูเชื่อพุทธองค์คะ ... เพราะท่านไปมาแล้วทั้งสามโลก ..

...... แต่จะให้ชัวร์ต้องลองไปเป็นเองคะ อันนี้พิสูจน์ได้แน่นอนคะ แต่ไม่ต้องมาบอกดิฉันนะคะ เพราะดิฉันกลัวผีคะ .............. ล้อเล่นนะ

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมคะ

 

ผมเชื่อว่ามีจริงๆ