หลวงปู่ทิม เทศน์ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

พระธรรมเทศนาของหลวงปู่ทิม เรื่อง "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว"
นะโม ตัสสะ ภะคำวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ"(3จบ)
มาบัดนี้อาตมาใคร่แสดงธรรมสั่งสอนของพระพุทธองค์ เพื่อที่ทุกท่านจะได้นำไปใช้ดำเนินในชีวิตให้ถูกต้อง พระพุทธเจ้าท่านเป็นศาสดาเอกของโลก ท่านรู้เอง เป็นอนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสะ คือเป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่านี้อีกแล้ว และเราทำไมไม่ตั้งใจรำลึกถึงพระองค์บ้าง วิธีรำลึกถึงพระองค์ ก็ให้หลับตาภาวนา พุทโธ ๆ ๆ ๆ เพราะพุทโธ เป็นผู้ตื่น ผู้เบิกบาน หลับตาให้เห็นรูปพระพุทธเจ้าให้อยู่ในใจเราตลอด อย่าพะวักพะวงไปที่อื่น ถ้าหากจิตนึกไปอยู่ในกาม รูป เสียง กลิ่น รส แสดงว่าจิตนั้นยังติดอยู่ในกิเลส สมาธิก็หาเกิดไม่ ความนิ่งเฉยก็ไม่มี เมื่อจิตนั่งเป็นสมาธิแล้วก็ให้คิดซิว่า วันนี้เราทำอะไรไว้บ้าง ดีหรือชั่วอย่างไร ปัจจัยสำคัญอยู่ที่ความดีความชั่วในใจนั่นเอง เมล็ดมะม่วงกว่าจะโตขึ้นเป็นต้นมะม่วง เมล็ดมะปรางกว่าจะโตเป็นต้นมะปราง เมล็อของต้นอะไรโตขึ้นก็เป็นต้นไม้อย่างนั้น
บุญและบาปเป็นสิ่งหนึ่งที่คอยควบคุมให้ทุกอย่างเป็นไปได้เช่นกัน เป็นสิ่งที่เป็นวิญญาณคอยควบคุมโชคชะตาของมนุษย์ ฉะนั้นทำความดีไว้เถิด ไม่เสียหายอะไร ทำไปเถิดเดี่ยวได้ผลตอบแทน ไม่ต้องรอถึงชาติหน้าแล้ว ชาตินี้ก็เห็น แต่ถ้าเราคิดว่า ทำความดีแล้ว ต้องได้อย่างโน้นอย่างนี้ หรือทำบุญ 10 บาท ก็ขอให้ถูกหวย ล้านบาท ก็เป็นไปไม่ได้ เราทำความดี อย่าไปคำนึงถึงผลตอบแทน ทำไปเถิดถ้าคิดว่าสิ่งนั้นทำไปแล้วเราสบายใจ ถึงแม้ว่าเรายังไม่ได้ผลตอบแทนในตอนนี้ แต่เราก็ได้ความสบายใจไม่ใช่หรือ ? เมื่อใจสงบ นิ่งเฉย สมาธิก็เกิด ความอิ่มเอมในจิตใจก็ดีขึ้น ปัญญารอบรู้ก็เกิด ทำให้สามารถแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้
ต้นไม้พันธุ์ดี แต่ถ้าปลูกในที่ซึ่งไม่เหมาะกับพันธุ์อย่างนั้น ต้นไม้นั้นก็ไม่เกิดหรือเกิดแต่ไม่สวยไม่งาม ไม่มีผลมาก เช่นเดียวกับคนดี ถ้าอยู่ผิดที่ก็อาภัพได้ ความดีไม่ให้ผลเท่าที่ควรจะให้ หรือคนดีร่างกายไม่สมประกอบ ก็อาจจะน้อยใจไม่ประกอบความดีก็ได้ หรือคนดีบางคน ถ้ายังไม่ถึงที่ความดีจะให้ผลดีก็เหมือนต้นไม้ที่ยังไม่ถึงเวลาจะมีผล คนดีนั้นก็อาภัพ หรือนัยหนึ่ง คนดีบางคน หากความดีไม่สมบูรณ์เช่นมีแต่ความซื่อ แต่ความฉลาดไม่มี มีแตความขยัน แต่ไม่รู้จักกาละเทศะ อะไรต่าง ๆ ทำนองนี้คนดีนั้นก็อาจอาภัพได้เช่นกัน
เพราะแต่ละคนที่สร้างความดีขี้นมานั้น ไม่ใช่ว่าเขาจะทำดีทุกครั้ง ส่วนมากคนเราเวลาทำความดีมักจะแทรกความชั่วลงไปด้วย ทำให้เชื่อไม่ได้ว่า คนที่มีบุญจำเป็นต้องมีร่างกายดีเสมอไป ร่างกายเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ ตายแล้วเกิดเอาใหม่ได้ แต่ความดีที่มีอยู่ในวิญญาณนั้น ถ้าหมั่นประกอบความดีอยู่เสมอความดีนั้นจะไม่ตาย จะต้องยั่งยืนแน่นอน ถึงไม่ให้ผลตอนนี้ วันหนึ่งก็ต้องให้ผลอย่างแน่นอน ทำไปเถิดความดี คนเราไม่มีใครรู้ความตายได้ ถ้ารู้ความตาย ทุกคนก็ต้องเกรงกลัวต่อบาป หรือถ้ามีใครสามารถฝึกตนเองจนรู้ถึงนรก ไปเห็นความไม่สวยงามในนรก อาจจะเกิดความกลัว ไม่ทำในสิ่งที่ผิดได้ จงทำมันซะเดี๋ยวนี้ซิ ทำมันไปได้ประโยชน์แน่นอน และพยายามฝึกจิตใจให้สงบ แผ่เมตตาไว้ ทำใจให้เป็นสมาธิ สมาธินั้นเราสังเกตุได้ 3 ทาง คือ นิ่ง เฉย เงียบ แต่จะเงียบแบบคนตายแล้วนั้น มักจะเงียบไปเฉพาะชาตนี้ ชาติต่อไปก็ไม่เงียบ มันก็เกิดอีก เพราะจิตมันมาเกิดอีก มันอยากได้ อยากดี อยากอยู่ตลอดเวลา

เราทุกคนที่ใจกำลังคิดทำความดีนั้น ทำไปเถิด ความดีนั้นแหละ ดีแน่ ๆ แต้ถ้าใจตอนนี้กำลังคิดจะทำความชั่ว ก็ให้รีบงดเสียเถิด จะปล่อยให้เวลาที่คิดนั้น ล่วงเลยไป อย่าลืมว่า เวลาเป็นสิ่งไม่แน่นอน แต่ความดีหมั่นทำไว้เสมอนั้นแน่นอน ตายแล้วก็พาเอาความดีติดตามไปถึงชาติหน้าได้อีก คนที่ซึ้งในคุณค่าของความดีจริง ๆ เขาจะรอคอยจนกว่า จะถึงเวลาที่ความดีจะให้ผลได้เสมอ
ตรงกันข้ามคนชั่วที่ฉลาดในการปกปิดความชั่วของตนจนคนอื่นไม่รู้ หรือรู้แต่ทำอะไรเขาไม่ได้ ชีวิตของเขาจะรุ่งเรืองอยู่เสมอ คนอย่างนี้ก็มีอยู่ไม่น้อยในกลุ่มของคนที่มีการเรียนดี แต่เราอย่าท้อถอย จงเชื่อว่าความชั่วที่สะสมไว้ทุก ๆ วันนั้น มันก็จะมากขึ้นเป็นอันดับ ซึ่งในวันหนึ่ง ความชั่วนั้นจะต้องปรากฏออกมาให้ผู้อื่นรู้ แต่คนที่มีนิสัยเลวร้ายไม่นึกถึงความดี มัวแต่นึกถึงความชั่วที่คนอื่นกระทำได้ผลดีแล้ว โดยไม่นึ่กผลร้ายที่จะเดินมาสู่ทีหลัง เวลาเขาจับได้ก็หาว่าเขาโง่ หรือตัวเองฉลาดกว่าเขา หารู้ไม่ว่า ตัวเองหลอกตัวเองอยู่ตลอดเวลา อาตมาขอยืนยันว่า คนที่ไม่ถูกหลอกเลย มีประเภทเดียว คือ คนที่ยึดมั่นในคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น

คนโดยมาก ถ้าเก่งในทางไหน มักจะพูดตัวเองในทางนั้น ซึ่งบางทีก็พูดมาก จนคนอื่นรำคาญหรือเหตุที่ตัวเด่นในทางนั้นจริงเลยเกิดเข้าใจผิดคิดว่า ความดีของคนอื่นซึ่งไม่เหมือนกับของตนไม่สำคัญ เขาไม่ยอมรับความดีของคนอื่น ไม่ยอมรับนับถือความดีในแง่อื่น

มีคนถามว่า ทำไมคนชั่วถึงได้ดีอยู่เสมอ ตัวฉันทำความดีตั้งนานไม่เห็นใครเห็นเลย ขอให้พิจารณาให้ถ่องแท้ คนชั่วพวกนี้มักใช้ความดีเป็นฉากกำบังความชั่ว เมื่อตอนที่ทำความดี ความชั่วก็ยังไม่เกิดผล เมื่อความชั่วถูกสะสมบ่อย ๆ เข้า วันหนึ่งความดีก็อาจไม่คุ้มครองได้ ตอนนี้นแหละ ความชั่วก็จะต้องให้ผล หรือที่คนมักพูดกันว่า"เพราะบุญเก่ายังมีผลอยู่ ความชั่วในปัจจุบันจึงยังไม่สนอง แต่เมื่อบุญเก่าหมดเมื่อไหร่ บาปที่ทำไว้ก็จะให้ผลทันที"

อาตมาภาพเองก็ได้พูดถึงเรื่องการทำความดีดีกว่าความชั่วให้ญาติโยมฟังมาก็นานพอควรแล้ว และเห็นว่าสมควรแก่เวลา และขอให้ญาติโยมที่นั่งฟังนี้ จงนำไปคิดเพื่อที่จะได้เป็นสิ่งที่ดีงาม สามารถนำไปใช้ในครอบครัวได้ ขอความสุขทั้งหลายจงมีแต่ญาติโยมทุกท่านเทอญ....เอวังก็มีประการฉะนี้แล.....
บุญกุศลใด ๆ อันเกิดจากบทความนี้ ขอบุญกุศลอันนั้น จงแผ่ไปถึง หลวงปู่ทิม อิสริโก ผู้แสดงธรรมเทศนา

บทความสาระน่ารู้ : เรื่องราวพระเครื่องอันสุดยอดของหลวงปู่ทิม และ พระธรรมเทศนาของท่าน
ภาพจาก น้ำมนต์หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ รักษาคุณไสย

 

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขออนุโมทนาในบทความที่เจ้าของกระทู้มาลงให้อ่าน สาธุ สาธุ สาธุ ให้เจริญงอกงามยิ่งๆขึ้นไปนะครับ

 

"เพราะบุญเก่ายังมีผลอยู่ ความชั่วในปัจจุบันจึงยังไม่สนอง แต่เมื่อบุญเก่าหมดเมื่อไหร่ บาปที่ทำไว้ก็จะให้ผลทันที"

ท่านกล่าวไว้ถูกต้องแล้ว อนุโมทนาบุญด้วยเจ้าค่ะ
ขอให้เจ้าของกระทู้เจริญยิ่ง ๆ ขึ้นกับสิ่งที่นำมาบอกกล่าว

 

กรรมสนองไม่พลาดจริงๆ

 

บ่อยครั้งที่เรามักคิดไปว่า ผลของความดีที่จะตอบสนองนั้น คือ ความร่ำรวย อยากได้อะไรก็ได้...เคยมานั่งพิจารณาถึง หลวงพ่อทวด,หลวงปู่ดู่,หลวงปู่มั่นและครูบาอาจารย์หลายๆองค์ ท่านก็เกิดในชาติตระกูลที่ยากจน จะว่าท่านเหล่านี้ทำบุญมาน้อยก็หาไม่ เช่นหลวงพ่อทวดเกิดมาในตระกูลทาส ทั้งที่เป็นพระโพธิสัตว์ที่มีบารมีมากที่สุดแล้วในยุคนี้ก็ว่าได้ เพื่อนบางคนเป็นคนที่ดีมาก มีศีลมีธรรม ซื่อสัตย์ ชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพันได้ แต่ก็ประสบเคราะห์กรรม ต้องตกทุกข์ได้ยากเป็นอันมาก อย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งที่มีจิตเป็นบุญเป็นกุศล ส่วนตัวนั้นเมื่อมาพิจารณาใคร่ครวญแล้วก็เห็นว่า หากชีวิตเกิดมาสุขสบายอยู่บนกองเงินกองทองแล้ว จะไม่ได้เห็นทุกข์ เมื่อไม่เห็นทุกข์ก็ไม่ได้เห็นธรรม เมื่อนั้นก็ไม่มีโอกาสจะหลุดพ้นจากวัฏฏะสงสารได้เลย ทุกข์นี้บีบคั้นสรรพสัตว์ที่มีปัญญาน้อยให้เศร้าหมอง แต่ทำให้สัตว์ผู้มีปัญญาได้อาศัยเป็นเหตุให้รู้ธรรมเห็นธรรมได้ จนเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน...แม้เจ้าชายสิทธัตถะเองก็หาได้บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณในรั้วในวัง แต่กลับต้องทนทรมานกับทุกขเวทนาอย่างแสนสาหัสเกินกว่ามนุษย์ทั่วๆไปจะทนได้ โดยส่วนตัวจึงเห็นว่าความทุกข์นี้แหละสร้างคน...ความสบายนั้นแหละทำลายคน ทำลายปฏิปทาในการประพฤติปฏิบัติธรรม อาจด้วยเหตุนี้กระมัง ผู้หวังการไม่กลับมาเกิดใหม่ จึงไม่ยินดีในความร่ำรวย มั่งมีด้วยลาภสักการะ ให้ยิ่งไปกว่าโอกาสของการเข้าถึงธรรม ซึ่งล้ำค่ากว่าความมั่งมี ร่ำรวยอย่างเทียบกันไม่ได้ .. ข้าพเจ้าก็หวังว่าความเห็นอันเล็กน้อยนี้ของข้าพเจ้าจะช่วยบรรเทาทุกข์ทางใจของพุทธมามะกะ ที่ยังคงจมอยู่ในกองทุกข์ จะได้อาศัยทุกข์นี้พิจารณาเพื่อให้เห็นสมุทัย โดยอาศัยมรรควิถี จนจะได้รู้ธรรม เห็นธรรม และเป็นธรรมในที่สุด...

 

ขออนุโมทนาในบทความที่เจ้าของกระทู้มาลงให้อ่าน ได้ให้แง่คิดกับทุกคนจงอย่าประมาทในกรรมที่ทำที่ยังมาไม่ถึง

 

อิงฟ้าขอยืมไปแชร์ในเฟสน่ะค่ะ เป็นบทความที่ดีมากค่ะ ประทับใจ

 

พูดได้สุดยอดมากๆครับ ขอให้ท่านเจริญในธรรม ยิ่งๆขึ้นไป

 

อนุโมทนา สาธุ
ชอบบทความหลวงปู่ตรงบอกว่า
"มีคนถามว่า ทำไมคนชั่วถึงได้ดีอยู่เสมอ ตัวฉันทำความดีตั้งนานไม่เห็นใครเห็นเลย
ขอให้พิจารณาให้ถ่องแท้ คนชั่วพวกนี้มักใช้ความดีเป็นฉากกำบังความชั่ว เมื่อตอนที่ทำความดี ความชั่วก็ยังไม่เกิดผล เมื่อความชั่วถูกสะสมบ่อย ๆ เข้า วันหนึ่งความดีก็อาจไม่คุ้มครองได้ ตอนนี้นแหละ ความชั่วก็จะต้องให้ผล หรือที่คนมักพูดกันว่า"เพราะบุญเก่ายังมีผลอยู่ ความชั่วในปัจจุบันจึงยังไม่สนอง แต่เมื่อบุญเก่าหมดเมื่อไหร่ บาปที่ทำไว้ก็จะให้ผลทันที" ค่ะ

 

ขออนุโมทนาครับ ขอบคุณที่ช่วยให้ผมพบกับแสงสว่างแห่งธรรมมากขึ้นครับ...ผมขอเอาข้อความนี้เก็บไปอ่านเตือนใจครับผม

 

สาธุๆๆๆ บางคนเห็นว่าคือโชคร้าย แต่แท้จริงมันคือโอกาสทอง

 

เป็นข้อความที่ดีมาก ขอเอาไปแชร์นะคับ