ลงผีนัตมอญ

เรื่องราวมันมีอยู่ว่า ผมมีญาติห่างๆของฝ่ายพ่อเป็นชาวรามัญหรือมอญ ก็ไม่ได้ติดต่ออะไรมากหรอกครับแต่เขาฝากน้องให้เข้าทำงานชื่อ จ๊ะแนน ชื่อมอญ เหมยเมี้ยะโย่ว ยัยนี้เป็นคนหน้าตาดีสวยผิวขาวออกเหลืองๆ อกใหญ่สมส่วน รูปร่างดี ฉลาดเฉลียว หัวไว นิสัยดี สุภาพเรียบร้อย รักสวยรักสุขภาพ ทำงานอยู่แผนกเจ้าหน้าที่บัญชีแต่มันมีเรื่องแปลกๆ ที่เกิดเวลาขึ้น 15 ค่ำที่ไรคนที่หอมักจะมาบอกกับผมว่า น้องผมเป็นร่างทรงหรือเปล่า ผมบอกว่าก็ไม่นี้ครับ ผมก็ถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็บอกว่าเวลาคืนพระจันทร์เต็มดวงเมื่อไร เขามักจะได้ยินเพลงรำของ พวกพม่าและรามัญ ดัง เด้งๆๆๆๆๆๆๆๆ พร้อมกับเสียงเพลงที่ร้องเป็นภาษามอญ ผมรู้เรื่องก็เลยเข้าไปถามน้องว่า เอย คิดเพี้ยนอะไรถึงกะโดดเต้นกะโดดรำมอญรามัญ มันก็บอกผมว่า หนูก็ไม่รู้พี่ เร้ก พอขึ้น 15 ค่ำ หนูก็อดที่จะแต่งชุดนางรำรามัญพร้อมร่ายรำมอญไม่ได้ หนูยังสงสัยเลยว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็คิดว่ามันแปลกๆ สังเกตุในห้องมันก็มีรูปปั้นพญานาค ยักษ์ทรงช้างพัง(ตัวเมีย) อมนุษย์เศียรนิลพลายกุญชร(ตัวเป็นคนหัวเป็นช้างดำตัวผู้)แถมยัยจ๊ะแนนจะฝันเห็นผู้หญิง 4 นางมีรูปร่างหน้าตาสวยงามมากๆ คนนางหนึ่งยืนบนเวทียักษ์ยกเวทีทรงพังกุญชร รูปร่างหน้าตาสวยมีกายสีทอง

นางสองรูปร่างหน้าตาสวยงามยืนบนเวทีมี อมนุษย์เศียรนิลพลายกุญชร ยกเวที

นางสามรูปร่างหน้าตาสวยงาม มีพญานาคอยู่เต็มไปหมด

นางสี่รูปร่างหน้าตาสวยงาม มีเสียงที่ไพเราะมากๆ

จากที่มันเล่ามาตรงกับลักษณะยัยนี้ทั้งนั้น ชอบขัดผิวด้วยขมิ้นและทานาคาให้ขาวเหลือง ชอบแต่งสวยแต่งงามเสมอ ชอบรูปปั้นจำพวกมังกรและพญานาค ชอบร้องเพลงและเสียงก็ดีมาก
เรื่องนี้มันแปลกมากจนผมอดสัยไม่ได้ เลยลองไปถาม ลุงที่ญาติฝ่ายมอญ แ่กก็ไม่บอกไปถามใครก็ไม่ยอมบอก ผมในตอนนั้นแทบสิ้นหวัง จนมาเจอพี่ข้างบ้านผมก็เลยถามว่า พี่พอรุ้เรื่องเกี่ยว จ๊ะแนน ผมก็เล่าให้พี่ฟังแกก็บอกว่าอย่าให้คนในบ้านเอ็งรู้เชี่ยวน่ะ ผมสัญญาว่าจะไม่เอยปากเรื่องนี้กับคนในบ้านนี้ แก่ก็เล่าให้ฟังว่าเมื่อตอน นังจ๊ะแนน ยังแบเบาะ คนในบ้านนี้เขาทำพิธีลงนัต ลงนัตผมก็บอกลงนัตพี่หมายถึงผีนัตของพม่าเหรอพี่ แกบอกว่าใช่แต่ที่ลงไม่ใช่นัตฝ่ายพุทธของพม่าแต่เป็นนัตฝ่ายพุทธของมอญ (ที่พม่าเขาถือว่านัตเป็นพรายเทพประจำศาสนาพุทธของพม่าและรามัญบ้านเขา ร่วมถึงชนชาติต่างๆในแต่ละรัฐของพม่า รัฐหนึ่งมีชนชาติอื่นประมาณ 2000 กว่าเชื้อชาติได้มั้ง) เขาบอกว่าคนในบ้านนี้ยังมีญาติทางพม่าใน รัฐมอญ เป็นจอมขมังเวทย์ชาวรามัญเขานำดินฝั่งไทยและฝั่งรามัญที่ประทับรอยเท้ายัย จ๊ะแนน ผสมกับของที่ได้จากผีนัตที่เขา โปปา ดินจากหิมาลัยมาผสมปั้นจนเป็นรูปผีนัต 4 ตนเป็นหญิงล้วน ซึ่งผมก็ได้รูปพวกนางมาด้วยครับ
นางแรก เจ้านางทองคำ ฮะนัมมาเดย์ยี่ Hnamadawgyi http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9b/Hnamadawgyi_Nat.jpg

นางสอง นางงามสามเวลา โทนบันรา Thonbanhla File:Thonbanhla Nat.jpg - Wikipedia, the free encyclopedia

นางสาม เจ้านางนาคาราช ชเวนาเด Shwe Nabay
File:Shin Nabay.jpg - Wikipedia, the free encyclopedia

นางสี่สุดท้าย เจ้านางผิวขลุ่ย ชินเนมิ Shin Nemi
File:Shin Nemi Nat.jpg - Wikipedia, the free encyclopedia

สิ่งที่ผมสงสัยมาตลอดก็ได้รับการเฉลย ก็ครั้งนั้น ผมถามเขาว่าเขาทำไปทำไม เขาบอกว่าเขาทำไว้เพื่อชักนำนิสัยที่ดีและประทานพรสวรรค์ประมาณนั้น แล้วผมถามว่ามันมีวิธีแก้ไหมแกบอกว่าไม่มี แต่เอาเถอะถ้าไม่เกิดเรื่องร้ายใดๆกับยัย จ๊ะแนน ก็ปล่อยไปมันทำให้ผมเห็นความแตกต่างระหว่างพุทธฝั่งไทยพุทธฝั่งพม่ารามัญว่าต่างกันมาก

ขอบคุณที่รับฟัง รับอ่าน และแสดงความเห็นแบบสุภาพ ไว้ ณ โอกาสนี้ครับ

 

แปลกดีค่ะ ขอบคุณที่เล่าให้ฟังค่ะ

 

ขอขอบคุณที่นำมาให้อ่าน ผมก็เพิ่งจะรู้จากเว็บนี้ ว่ามี แบบนี้ัในชนชาติมอญ

 

น่าสงสารเด็กนะครับ ต้องกลายเป็นเหมือนคนทรงไปตลอดชีวิต

 

ก็ไม่เชิงร่างทรงหรอกครับ

 

ส่วนมากเขาไม่ค่อยห่วงวิชาหรอกครับ เห็นว่ายินดีถ่ายทอดให้แต่ผมไม่รู้เขาอยู่ตรงไหนของรัฐมอญ นี้สิเรื่องยาก

 

เพราะจอมขมังเวทย์ฝั่งโน่นจะเป็นชนชาติอื่น เช่น รามัญ ไทใหญ่ คะฉิ่น กะเหรี่ยง เย้า แม้ว ม้ง ไทลื้อ ยะไข่ ชิน ปาหุน ลั้วะ อาข่า เหมียว ว้า ฯลฯ เป็นพม่าจะน้อยครับและจอมฝั่งนี้เขาไม่ให้ห่วงวิชาครับและเขาต้องการให้การสืบทอดยังมีต่อไปแบบไม่มีที่สิ้นสุดและไม่เสื่อมคลาย ครับ

 

แปลกดีนะคะ

 

แปลกดีค่ะ ขอบคุณที่เล่าให้ฟัง เราก็มีเชื้อรามัญค่ะ

 

ขอพวกนี้เป็นการทำวิชาใส่ใช่ไหมครับอืมหน้าสนใจไม่เลวของพุทธนี้ถ้าไม่มีบุญหรือมีความห่วงใยกันมาก่อนเทวาอารักษ์ก็ไม่สามารถช่วยอะไรเราได้มาก แต่สุดท้ายหน้าจะบอกได้ว่าดีที่สุดคือพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์อัันเป็นสรณะอันดีสุด

 

ไม่ใช่ว่าฝั่งเราจะไม่มีใครมีวิชาฝั่งพม่าที่เรียกว่าฝั่งพม่าใช่ว่าเป็นของพม่าทั้งหมดเพียงแต่ชนกลุ่มน้อย ไทยใหญ่ มอญ ไปอยู่ในฝั่งนู้นเมื่อเรียกรวมไปเป็นวิชาสายพม่า เท่าที่ศึกษาศาสตร์ทางพม่ามาผมว่าไม่ได้น้อยหน้ากว่าฝั่งเขมรที่่าแรงๆกันเลยเพียงแต่ชาวพม่านับถือพระพุทธศาสนาและศรัทธามากเลยเป็นอันว่าถูกขัดเกลาจิตใจไป หากอยากรู้จักวิชาสายพม่าส่วนนึงย่อยๆทั้งหมดของวิกส่า จะมีหนังสือเล่มสีแดงๆวางขายอยู่ที่ศิษย์คิดล้างครูเลวๆเอามาลงเผยแพร่ยังแอบอ้างว่าเป็นพ่อครูประมาณทรงเจ้าเข้าผีก็ไม่ปาน วิชาสายนี้ไม่มีการทรงเจ้าเข้าผีเด็ดขาด เอาตำราครูบาอาจารย์บางส่วนมาพิมพ์ขายเข้ากระเป๋าตัวเองบางอย่างข้างในหนังสือนั้นอันตรายมากและครูบาอาจารย์ไม่ได้ให้เผยแพร่แต่ก็โชคดีที่อาจารย์ไม่ได้มอบวิชาให้ทั้งหมดโดยเฉพาะวิชาธาตุฝั่งไทยเราที่สำเร็จวิชาธาตุที่ได้ไปทั้งหมดมีอยู่ไม่กี่คนรวมทั้งผมด้วย การเรียนจะเรียนเป็นขั้นๆและสักไปจนครบเก้าขั้น เด่นเรื่องการรักษาและวิชาธาตุ จะมีในส่วนโหราศาสตร์อยู่ด้วย ที่เรียกกันว่ามหาภูติใช่ในการตรวจชะตาวางฤกษ์ยามต่างๆสามารถตอบได้ทุกเรื่องและเรื่องชัยภูมิศาสตร์ พิชัยสงครามด้วย หากถามว่ามหาภูติคือโหราศาสตร์ไหมก็ตอบว่าใช่แต่กฌไม่ใช่ทั้งหมดมหาภูติมีมากกว่านั้นหากขึ้นขั้นสูงขึ้นไปโดยจะมีวิธีการวิปัสนาแบบเฉพาะตัวอยู่ซึ่งจะได้พลังในการใช้จิตสัมผัสตามแบบวิชามหาภูติในส่วนของวิกส่าจะเป็นพระเวทย์ทั้งขาวดำและสะมะ(ยันต์)อักขระต่างๆทั้งกินเผาสัก ปัทมัง การสร้างว่านยาต่างๆ สุดแล้วแต่ผู้เรียนจะมีปัญญาเรียนได้ แต่ส่วนใหญ่จะทางสายของผมจะเน้นเรื่องการรักษาปรับธาตุให้สมดุล ยกตัวอย่างบรมครูทางสายนี้ทางพม่าจะนับถือเป็นอย่างมาก ชื่อ พ่อครู โบโบอ่อง หรือ พุพุออง ตามแต่ละท้องถิ่นสำเนียง อย่างที่คิดว่าทางฝั่งเราที่น่าจะรู้จักกันดีคือ พ่อปู่สิงขร หรือพ่อครู โพมินข่อง แล้วมีพระรูปนึงที่เรียนวิชาสายนี้เอ่ยนามไปน่าจะรู้จักกันดีหากดูหนังเรื่องพระนเรศวร วิชาสายนี้มีที่วิเศษอย่างนึงคือ เมื่อรับวิชามอบอำนาจแล้วปฏิญาณตนต่อหน้าพ่อครูแล้วจะสามารถรักษาคนและถอนคุณไสยได้ทันทีหลังจากรับแล้ว วิชานี้ในสมัยโบราณจะมีให้เรียนแต่ในสำนักตักศิลา ไม่ใช่ของทางใต้บ้านเรานะครับตักศิลาไม่ได้มีที่เดียว โดยมีรากเง้ามาจากอินเดียที่เดียวกันแต่ก็แตกต่างกันไปตามท้องถื่น เรื่องนัตยกตัวอย่างนัตที่เรารู้จักันดี
คือ นัตมินจีเรปา แปลได้ว่า ท้าวจตุโลกบาล ทั้งสี่ที่เรารู้จักันดีนั่นเอง เอาไว้แค่นี้ก่อนหากเล่าจริงๆมันยาวววว หรือใครจะไปหาดูเล่มแดงๆของคนชั่วคนนึงที่ยกตนว่าจะเป็นผู้สืบทอดทางฝั่งนี้ทั้งๆที่วิชาได้ไปแค่เสี้ยวขี้เล็บของครูบาอาจารย์ที่อยู่ได่เพราะกินบุญเก่าได้รวมประวัติลายยันต์ยางส่วนเอาไว้ก็ได้ครับ

 

คุณ คนแปลก ครับ พูพูอ่องเป็นฤาษีชาวรามัญไม่ใช่หรือครับ
และอีกอย่างจอมขมังเวทย์ฝั่งพม่าส่วนมากจะเป็น ชนชาติอื่น เช่น รามัญ ไทใหญ่ คะฉิ่น กะเหรี่ยง เย้า แม้ว ม้ง ไทลื้อ ยะไข่ ชิน ปาหุน ลั้วะ อาข่า เหมียว ว้า จีนฮ่อ ฯลฯ เป็นพม่าแท้ๆน้อยมากครับ

ส่วนคุณ มองภายใน ครับใช่แต่เป้นการส่งของดีๆโดยพึ่งพลังไสยศาสตร์จากจอมขมังเวทย์ ครับ

 

ใช่ครับ พ่อครู พูพูอ่องเป็นฤาษีชาวรามัญก่อนที่ท่านจะมาเป็นฤาษีท่านได้บวชเป็นพระมาก่อน แต่เนื่องจากความเป็นสงฆ์มีข้อจำกัดด้านต่างๆจึงสึกออกมาเป็นฤาษีแทนครับ โดยได้สำเร็จวิชาธาตุ การทำลูกประคำการชักประคำภาวนามีต้นแบบมาจากพ่อครูพูพูอ่องครับ จอมขมังเวทย์ฝั่งพม่าส่วนมากจะเป็น ชนชาติอื่นก็ใช่แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดชนเผ่าเหล่านี้มิได้เป็นชาวพม่ามีวัฒนธรรมและภาษาเป็นของตัวเอง แต่ไม่ได้มีประเทศเป็นของตัวเองตามหลักสากลแล้วเมื่ออยู่ในฝั่งพม่าก็ถูกกลืนไปเป็นชาวพม่าตามความเข้าใจของคนต่างถื่นหากจะให้ยกจัวอย่าง เช่นคนเมือง ชาวเหนือของไทย มีเอกลักษณ์ทั้งมีวัฒนธรรมและภาษาเป็นของตัวเองเหมือนกัน จะให้เรียกว่าชาวล้านนา หรือ ชาวไทยครับ แม้แต่ชนกลุ่มน้อยที่มาอาศัยอยู่ในประเทศไทยก็เรียกชาวไทยเหมือนกัน อักขระลายันต์ของผมก็จะเป็นตัวอักษรของมอญเช่นกันแต่ตำราอาจเป็นภาษาพม่าหรืออย่างอื่นก็สุดแล้วแต่ภูมิเดิมของเจ้าของภาษาครับ หากสนใจแลกเปลี่ยนความรู้ก็ pm มาได้ครับ

 

รูปพ่อครูพูพูอองครับ

 

ประวัติรูปภาพพ่อครู โพมินข่อง หรือ หลวงปู่สิงขรครับ

ประวัติหลวงปู่สิงขร
หลวงปู่สิงขร ท่านเป็นอรหันต์ ผู้สำเร็จอภิญญาสมาบัติขั้นสูง ท่านเป็นร่างที่นิรมานกายมาจาก องค์ท้าวมหาพรหมชินะปัญชะระ ผู้เป็นเจ้าสวรรค์ชั้นพรหมโลกทั้ง ๑๖ ชั้น

ท่านท้าวมหาพรหมชินะปัญชะระ หรือท้าวกุมารพรหม เป็นผู้มีรูปกายที่งดงามยิ่ง สว่างด้วยรัศมีเหนือกว่าพรหมใดๆ มีพระสุรเสียงไพเราะกังวาน ยามเสด็จไปแห่งใด เหล่าทวยเทพและพรหมทั้งหลายจะทราบทันทีว่าเป็นองค์ ท้าวมหาพรหมชินะปัญชะระ เนื่องด้วยทรงมีรัศมีสว่างไสว มีฉัพรังสีเปล่งประกายเกินกว่าเทพ พรหมองค์ใดๆ
เนื่องเพราะเมื่อครั้งสมัยพุทธกาล มีสามเณรรูปหนึ่งอายุ ๗ ขวบ ได้บรรพชาในพุทธศาสนา และได้เป็นลูกศิษย์ของท่านพระโมคคัลลานะและท่านเป็นผู้เคร่งครัดในจริยวัตร โดยเฉพาะยึดหลักพรหมจรรย์อย่างยิ่งยวด เมื่อท่านได้ศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนแล้ว ท่านจึงบรรลุอรหันต์ สำเร็จอภิญญาสมาบัติ ครั้นเมื่อท่านเจริญวัยขึ้นก็เป็นสามเณรที่มีรูปร่างสง่า ผิวพรรณเปล่งประกาย สดใส ละเอียด ผุดผ่องเป็นอย่างยิ่ง
เช้าวันหนึ่งขณะที่ท่านกำลังบิณฑบาต ได้มีสตรีนางหนึ่งซึ่งได้แอบชอบ หลงรัก สามเณรรูปงามผู้นี้มานาน ในวันนั้นนางได้ขาดสติยั้งคิด ไม่สามารถยับยั้งชั่งใจได้ จึงได้วิ่งมากอดสามเณรด้วยแรงของกิเลส เหตุการณ์ในครั้งนี้ ทำให้สามเณรเสียใจมาก ที่การประพฤติพรหมจรรย์ของท่านต้องมามัวหมอง แปดเปื้อน ท่านจึงได้ละสังขารโดยยังไม่ถึงกาลอายุขัยที่จะได้เข้าสู่พระนิพพาน ด้วยเหตุนี้ท่านจึงได้มาบังเกิดบนสวรรค์ชั้นพรหมโลก และด้วยบุญบารมีของท่าน จึงทำให้ท่านเป็นเจ้าแห่งสวรรค์ชั้นพรหมทั้ง ๑๖ ชั้น โดยมีนามว่า ท้าวมหาพรหมชินะปัญชะระ
หลวงปู่สิงขรท่านเป็นร่างอันเกิดจากการนิรมานกาย ขององค์ท้าวมหาพรหมชินะปัญชะระ ท่านรับหน้าที่เป็นผู้ดูแลเหล่าพระสงฆ์ทั้งมวล เปรียบเช่น องค์พระมหากษัตริย์ และพระสังรฆราชแห่งพระสงฆ์ทั้งหลาย และท่านได้คอยดูแล ช่วยเหลือ พระศาสนา โดยท่านเมตตาอบรมสั่งสอนชี้แนะในสิ่งต่างๆ ให้กับหมู่สงฆ์ทั้งหลายและพุทธบริษัททั้งสี่
โดยหลวงปู่สิงขรได้รับมอบหมายหน้าที่นี้จากพระศรีอริยเมตไตร ซึ่งตามปกติพระองค์จะทรงกระทำหน้าที่เหล่านี้ แต่เมื่อท่านทรงเสด็จไปทรงงานอื่นๆ หรือทรงออกมาสร้างพระบารมี พระองค์จึงมอบหมายงานต่างๆให้หลวงปู่สิงขร
หลวงปู่สิงขรท่าน ได้ให้ความเคารพนับถือหลวงปู่ใหญ่หรือหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดรเป็นอย่างมาก และท่านยังได้รับใช้ช่วยงานหลวงปู่ใหญ่บ้างในบางโอกาส
ครั้งหนึ่งหลวงปู่สิงขรท่านได้ลงมาโปรดมวลหมนุษย์โดยนิรมานกายลงมาเป็นนักบวชนามว่า “โพมิงอ่อง” ซึ่งชาวพม่าจะรู้จักกันดี ท่านมีชื่อเสียงโด่งดังมากเป็นที่เคารพนับถือบูชาเป็นอย่างมากของชาวพม่า วัดแทบทุกแห่งในประเทศพม่าจะมีรูปเหมือน หรือรูปปั้นของ ท่าน “โพมิงอ่อง” ผู้เปรียบเสมือนพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียง ซึ่งท่านเมตตาสั่งสอน ช่วยเหลือหมู่มวลมนุษย์ทั้งหลายให้ตั้งมั่นอยู่ในศีลธรรม และบรรลุมรรคผลนิพพาน


อ้างอิงจากยินดีต้อนรับสู่เว็บไซต์ "วัดป่าทุ่งกุลาเฉลิมราช" > หน้าแรก > ยินดีต้อนรับสู่เว็บไซต์ "วัดป่าทุ่งกุลาเฉลิมราช"

 

ขอบคุณครับ