กรรมของผม...เรื่องปลากัด

เป็นเรื่องจริงในชีวิตของผมเองครับ

ตอนที่ผมอายุประมาณ 24 ปีกว่าๆ ตอนนั้นผมทำงานบริษัท มีชีวิตที่ปกติ
ธรรมดาเหมือนคนทั่วไป แต่ต่อมาไม่นานก็มีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับชีวิตของผม
กล่าวคือ เวลาผมทานอาหาร มักจะกัดถูกปากตัวเองอยู่เรื่อย บางครั้งกัดถูก
ริมฝีปากด้านใน บางครั้งก็กัดถูกตรงกระพุ้งแก้มด้านใน บางทีกัดถูกลิ้น เริ่ม
เป็นอย่างนี้บ่อยขึ้นๆ เป็นติดต่อกันหลายเดือน บางเดือนกัดถูกปากตัวเอง
วันเว้นวัน หรือบางทีก็เว้น 2-3 วัน บางครั้งในวันเดียว กัดถูกปากตัวเอง 2-3
ครั้ง และบางวันกัดตอนเช้า พอตกเย็นก็กัดซำ้ลงไปโดนที่แผลเดิมที่ตอนเช้า
กัดเอาไวัอีก จนริมฝีปากล่างด้านในของผมเจ่อบวมไปหมด เวลากัดก็แรงมาก
ด้วย กัดทีนึงเลือดก็ออกไม่น้อย จนผมรู้ซึ้งถึงรสชาติของเลือดตัวเองดี เพราะต้องกินเป็นประจำในช่วงนั้น ( อึ๋ยย..)

ผมพยายามมีสติเวลาทานอาหาร พยายามระมัดระวังอย่างมาก แต่พอเผลอ
เมื่อไหร่ก็ จึ็กก.! นำ้ตาร่วงเลย เจ็บมากๆ ริมฝีปากด้านในขาดรุ่ยไปหมด แผล
เก่าที่กัดวันก่อนยังไม่ทันหาย แผลใหม่มาอีกแล้ว แล้วก็แผลใหญ่ซะด้วย บาง
ครั้งกัดแรงมากจนเนื้อที่ริมฝีปากด้านในนั้น ขาดหลุดออกมาเลย ( กึ๋ยย..ซซ.)
ช่วงนั้นกินอาหารไม่อร่อยเท่าไหร่ เพราะแสบปากมาก ถ้ามองจากภายนอกจะ
ไม่รู้

ความไม่ปกตินี้เกิดขึ้นกับผมติดๆกันนานหลายเดือน ช่วงแรกๆจะกัดไม่ถี่
เท่าไหร่ สัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง ต่อมาจะค่อยๆเริ่มถี่บ่อยมากขึ้น จนถึงวันเว้นวัน
บางวันกัดถึง 2-3 ครั้ง จนเวลาผ่านไปเกือบปี ( ตอนนั้นยังไม่รู้เรื่องธรรมะเท่า
ไหร่ ) อาการกัดถูกปากตัวเองก็ค่อยเบาลงๆๆ จนกลับเป็นปกติ

เหตุการณ์เหล่านี้เมื่อมาภายหลัง ทำให้ผมนึกถึง สมัยที่ผมยังเด็กประมาณ
10 กว่าขวบ ชอบเล่นกับเพื่อนโดยเอาปลากัดมากัดกัน ขณะที่ดูมันกัดกัน ผม
จะรู้สึกสนุกตื่นเต้นมาก มาถึงวันนี้ผมได้รู้แล้วถึงความเจ็บปวดทรมาน ที่พวก
มันได้รับจากการกัดปากกัน ผมรู้สึกเสียใจมากที่ได้ทำเรื่องโง่ๆเหล่านี้ลงไป
โดยไม่ได้คำนึงถึงความเจ็บปวดที่พวกปลาจะได้รับเลย จนบางครั้งกัดกันจน
ถึงตายก็มี และนี่รึเปล่าหนอ คือผลกรรมที่ผมได้รับ

อยากจะบอกกับพวกปลากัดและสัตว์ทั้งหลายที่ผมได้เคยทำเรื่องชั่วร้ายไว้
กับพวกเขาว่า ผมขอโทษ ผมสำนึกผิดแล้ว ขอพวกท่านได้โปรดอโหสิกรรม
ให้กับผมด้วยเถิด ผมขออภัยต่อพวกท่าน และขอสัญญาว่าจะไม่ทำเรื่องชั่ว
ร้ายเช่นนี้อีก จะพยายามสำรวมระวังต่อไป

จนถึงวันนี้ เหตุการณ์นั้นก็ผ่านมาได้ 20 กว่าปีแล้วครับ และที่นำมาเล่าสู่กัน
ฟังนี้ ก็หวังว่าอาจจะพอมีประโยชน์แก่ทุกท่านบ้างไม่มากก็น้อยนะครับ

_______________________

" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

การไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งหลายเป็นบุญอย่างยิ่งครับ อนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ ตอนเด็กก็ชอบเล่นเหมือนกันตามเพื่อนสนุกโดยไม่รู้ว่ามันบาป

 

ตอนเด็กก็ชอบเลี้ยงมากๆคะ ทั้งปลากัดหม้อ ปลากัดจีน

แต่จะชอบปลากัดลูกทุ่งเป็นพิเศษ

สวยดีคะ แต่โชคดีที่ไม่เอามากัดกัน สงสารมัน

แต่ก็ช้อนลูกน้ำให้มันกินทุกวันซะงั้นยังไงก็บาปอยู่ดี ^_^

 

สุดยอดครับ ได้ข้อคิดครับ แง่คิดทางธรรม

เป็นการเตือนสติ ดีครับผม

 

ผมก็เคยเป็นเหมือนกับจขกท คือ ตอนผมอยุ่ป.6 เคยเอาปลากัดกัดกัน แล้วเลิกเล่นปลากัดตอนผมอยู่ ม.1 พอผมขึ้น ม.2-3 ผมใส่เหล็กดัดฟัน เหล้กดัดฟันขบริมฝีปากบ่อยมากเวลากินข้าว บางครั้งก็เป็นร้อนในในปากที่หายนานและกัดลิ้นตัวเองขณะกินข้าว ณ เวลาปัจจุบันผมก็ยังคงเหลือเศษกรรม(แต่ไม่รู้ว่าชดใช้จนหมดหรือยัง) เวลากินข้าว นานๆครั้ง ที่ฟันผมจะขบริมฝีปากแล้วเป็นแผลใหญ่

 

ดีครับเอาเรื่องมาเล่าเป็นบทเรียนแก่ทุกคน

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ ผมก็เคยครับ น่าจะเป็นกรรมที่ท่านว่าครับ สาธุ

 

ขออำนาจแห่งคุณพระรัตนตรัย โปรดดลบันดาลให้บุญใดที่ผมมี ผมขอเผื่อ
แผ่บุญนั้นให้คุณ กล็อก 19 พ้นจากเศษกรรมนั้นโดยเร็วพลัน และขอเผื่อแผ่บุญ
นั้นให้เพื่อนร่วมโลกทุกๆท่าน ทุกๆตน ที่มีทุกข์ ก็ขอให้คลายจากทุกข์
ที่มีสุข ก็ขอให้สุขยิ่งๆขึ้น ด้วยเทอญ

" นิพพานชาตินี้กันเถอะ

 

ผมก็เลี้ยงเพียบเหมือนกัน พวกตัวที่ลงสนามมาแล้วชนะ พ่อเอามาให้
หลายตัวเลย พวกเก่งๆ แต่ไม่เคยได้ไปกัดกับเขาสักที
พอคิดๆว่าจะไป พวกมันก็จะติดเชื้อ ตายกันก่อนทุกที จนหมด ผมเลยเลิกเลี้ยงปลากัดอีกเลย

 

นี่แหละเจ้าของ สโลแกนตัวจริง ๑๑ แผลทั่วตัว pig_ballet

หัวต่างหากเจ็ดเข็ม ลอยข้ามรถ black_pig ลงจอดแบบไม่นิ่ง

กระแทกพื้นและกลิ้งอีกต่างหาก.. อ้อ..ยังกัดปาก

ตัวเองแบบนับไม่ถ้วน... อ๋อย..เข็ด.......(tm-love).

 

มาเล่าให้ฟังบ้างคับ++

กรรมของผมก็เกี่ยวกับปลากับปากตัวเองเหมือนกัน!! แต่เป้นกรรมเกิดจากที่ชอบตกปลาในวัยเด็ก...เรื่องมีอยู๋ว่า ตอนเด็กๆ เมื่อช่วงปิดเทอม จะชอบให้ผู้ปกครองพ่อไปพักบ้านคุณปู่คุณย่า ที่ จ.สุพรรณบุรี เมื่อไปถึง บ้านท่านจะเป้นท้องนา่ และมีลำคลองเล็กๆไหลผ่าน น้ำใสไหลเย็น น่าเล่นมาก และที่สำคัญมีปลาและสัตวืน้ำอื่น อุดมสมบูรณ์.......

เข้าเรื่ิองเลยนะ++^^"......เมื่อไปถึงผมจะให้อาสาว จัดการไปช้อนกุ้งฝอยมาเป้นเหยื่อล่อตกปลาให้ทั้งวัน...ซึ่งอาผมก็ไม่เคยบ่น หลานอยากตกปลาก็ไปช้อนกุ้งมาให้ ซึ่งก็หาไม่ยาก ช้อนทีนึงก็ได้กุ้งเป้นขันๆเลย แล้วผมก็จะเอากุ้งมาเกี่ยวเบ็ดเป้นเหยื่อตกปลา..เชื่อไหมคัรบ วันๆๆนึงได้ปลาเป้นร้อยหรือเกือบร้อยตัว ทั้งปลาหมอ ปลาแขยง ปลากระดี่ และปลาน้ำจืดอื่นๆ ตัวไหนใหญ่หน่้อยก็จะเก้บไปให้คุณย่าทอดให้กิน ตัวไหนเล็กๆ ก็จะปลดเบ็ดจากปากมัน แล้วก็โยนทิ่งน้ำไป ซึ่งบางตัวก็ว่ายน้ำต่อไปไหว แต่บางตัวผมคิดว่ามันคงตายในไม่ช้า เพราะเบ็ดเกี่ยวปากมันแหว่ง หรือบางทีทะลุถึงตา หากินไรไม่ได้....แต่ถึงจะเป้นเพราะความคะนองแบบเด็กๆๆ แต่กรรมมันไม่เว้นครับ++

ต่อมาผมอายุประมาณ 25 ปี ตอนนั้นกลับต่างจังหวัดอีกครั้งนึง เพื่อร่วมงานบวชหลาน คืนก่อนที่จะถึงงานบวช ผมฝันไปว่า ปลาที่ผมเคยตกมาเป้นร้อยๆ เป็นพันตัวนั้น..มาืทวงหนี้กรรมครับ...ในฝันมันพูดชัดเจนว่า หาเจอแล้ว(แบบมันคุยกันเองนะ แต่พูดหันมาทางผม)...จะต้องเอาคืนให้หนัก.....แต่ผมก็ไม่ได้คิดไร นึกว่าเป้นฝันฟุ้ฝซ่านทั่วๆไป...
วันรุ่งขึ้น..ป้าของผมใช้ให้ผมขับรถมอไซด์ ไปตัดใบบัวเพื่อที่จะเอามารองผมหลานเวลาบวช.....แล้วก็เกิดเรื่องขึ้น..หลังจากที่ผมได้ใบบัวแล้ว กะลังจะขับรถกลับบ้าน ถึงทืางโค้งที่นึง เป้นทางลูกรัง รถมอไซด์ได้เสียหลักล้มลง หน้าของผมทั้งหน้า ไถไปกับถนนลูกรังนั้น.....และที่สำคัญ มีบาดแผล บริเวณริมฝีกปากฉีกมาถึงจมูก ในลักษณะุบาดแผลแบบยุ่ยๆๆอ่ะคับ มีเศษหิน เศษลูกรังเขามาอุดปากจมูกเต็มไปหมด...เข้ารักษาที่ รพ. พยาบาลช่วยกันเอาคีม คีบลูกรังออกทีละเม็ดแล้วถึงจะทำแผลได้....คิดดูครับแค่เป้นสิวตรงปากกะเจ็บขนาดไหนแล้ว...นี่ลูกรังเป้นร้อยๆเม็ด แล้วเป้นแผล อีกทั้งคมของคึมที่คีบบางครั้งก็ต้องแวกแผลเพื่อเอาลูกรังออกบริเวณนั้น...บอดได้คำเดียวครับ น้ำตาร่วงทุกเม็ดที่โดนสะกิด.........มันนานเท่าไหร่ไม่ทราบกว่าจะทำแผละเสร็จ เพราะผมน้ำตาร่วงทั้งเจ็บทั้งทรมาน(เหมือนกับที่ปากและจมูกของปลาโดนเบ็ดที่ผมตกเกี่ยวไม่มีผิด++)..นอนรพ. อยู่สามวันทรมานมากแผลเิริ่มบวม กินไรไม่ได้เลย แม้แต่น้ำก็ยังเจ็บปาก....

เริ่มนึกถึงความฝันก่อนวันที่เกิดเหตุ....นีั้คงเป้นกรรมของผมทีี่ทำไว้กับพวกมันจริงๆ ...หลังจากนั้นผมขออโหสิกรรมกับปลาทุกตัวที่เคยตก ทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวร....และไม่คิดจะตกปลาอีกเลย........ตลอดชีวิต++!!

 

อยากให้ทุกคนที่ชอบตกปลาเพราะเห็นเป็นของเล่นสนุกได้อ่านจังเลยครับ
สาธุ สาธุ สาธุ


" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

น่ารักจังที่คิดถึงเรื่องอย่างนี้ได้ เจ้าของกระทู้สังเกตฟันตัวเองด้วยนะคะ ว่าสบกันดีหรือเปล่า รึว่าเป็นเพราะรีบเขี้ยวรีบกลืน มองหลายๆ มุมคะ

 

กรรมวิบากของศีล ๕

กรรมวิบากของศีล ๕

ผู้ที่ล่วงละเมิดสิกขาบทที่ ๑ คือประพฤติปาณาติบาต (ฆ่าสัตว์) ย่อมได้รับกรรมวิบาก ๕ สถาน ได้แก่.-


๑.ย่อมเกิดในนรก
๒.ย่อมเกิดในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน
๓.ย่อมเกิดในกำเนิดเปตวิสัย (แดนแห่งเปรต)
๔.ย่อมเป็นผู้มีอวัยวะพิการ
๕.โทษเบาที่สุด หากเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมเป็นผู้มีอายุสั้น

ผู้ที่ล่วงละเมิดสิกขาบทที่ ๒ คือประพฤติทินนาทาน(ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้ด้วยอาการแห่งขโมย/ลักทรัพย์) ย่อมได้รับกรรมวิบาก ๕ สถาน ได้แก่.-

๑.ย่อมเกิดในนรก
๒.ย่อมเกิดในกำเนิดสัตว์ ดิรัจฉาน
๓.ย่อมเกิดในกำเนิดเปตวิสัย
๔.ย่อมเป็นผู้ยากจนเข็ญในไร้ที่พึง
๕.โทษเบาที่สุด หากเกิดเป็นมนุษย์ ทรัพย์ย่อมฉิบหาย

ผู้ที่ล่วงละเมิดสิกขาบทที่ ๓ คือ ประพฤติผิดในกาม ย่อมได้รับกรรมวิบาก ๕ สถาน ได้แก่

๑.ย่อมเกิดในนรก
๒.ย่อมเกิดในกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน
๓.ย่อมเกิดในกำเนิดเปตวิสัย
๔.ย่อมเป็นผู้มีร่างกายทุพลภาพ ขี้เร่ มากไปด้วยโรค
๕.โทษเบาที่สุด หากเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมเป็นผู้มีศัตรูรอบด้าน

ผู้ที่ล่วงละเมิดสิกขาบทที่ ๔ คือประพฤติมุสาวาท พูดเท็จ ย่อมได้รับกรรมวิบาก ๕ สถาน ได้แก่.-


๑.ย่อมเกิดในนรก
๒.ย่อมเกิดในกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน
๓.ย่อมเกิดในกำเนิดเปตวิสัย
๔.ย่อมเป็นผู้มีวาจาไม่เป็นที่เชื่อถือ มีกลิ่นปากเหม็นจัด
๕.โทษเบาที่สุด หากเกิดเป็นมนุษย์ จะถูกกล่าวตู่อยู่เสมอ


ผู้ที่ล่วงละเมิดสิกขาบทที่ ๕ สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานนา คือผู้ดื่มสุราเมรัย ย่อมได้รับกรรมวิบาก ๕ สถาน ได้แก่.-


๑.ย่อมเกิดในนรก
๒.ย่อมเกิดในกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน
๓. ย่อมเกิดในเปตวิสัย
๔.ย่อมเป็นผู้มีสติไม่สมประกอบ
๕.โทษเบาที่สุด หากเกิดเป็นมนุษย์ ย่อมเป็นบ้า


อนึ่ง โทษแห่งการดื่มสุราเมรัยและเสพสิ่งเสพติดให้โทษซึ่งผู้ประพฤติย่อมได้รับโทษในปัจจุบัน ๖ อย่าง คือ


๑.เสียทรัพย์
๒.ก่อการทะเลาะวิวาท
๓.เกิดโรค
๔.ถูกติเตียน
๕.เป็นผู้ไม่มียางอาย
๖.ทอนกำลังสติปัญญา



อานิสงส์แห่งการรักษาศีล ๕

สิกขาบทที่ ๑ ย่อมได้รับอานิสงส์ ๗ ประการ ได้แก่.-

๑.มีร่างกายสมส่วน ไม่พิการ
๒.เป็นคนแกล้วกล้าว่องไว มีกำลังมาก
๓.ผิวพรรณเปล่งปลั่งสดใส ไม่เศร้าหมอง
๔.เป็นคนอ่อนโยน มีวาจาไพเราะ เป็นเสน่ห์แก่คนทั้งหลาย
๕.ศัตรูทำร้ายไม่ได้ ไม่ถูกฆ่าตาย
๖.มีโรคภัยเบียดเบียนน้อย
๗.ย่อมเป็นผู้มีอายุยืน


สิกขาบทที่ ๒ ย่อมไดรับอานิสงส์โดยย่อ ๗ ประการ ได้แก่


๑.ย่อมมีทรัพย์สมบัติมาก
๒.แสวงหาทรัพย์โดยชอบธรรมได้โดยง่าย
๓.โภคทรัพย์ที่หามาได้แล้วย่อมมั่นคงถาวร
๔.สมบัติไม่ฉิบหายเพราะโจรภัย อัคคีภัย และอุทกภัย เป็นต้น
๕.ย่อมได้รับอริยทรัพย์
๖.ย่อมไม่ได้ยินและรู้จักคำว่า "ไม่มี"
๗.อยู่ที่ไหนก็ย่อมเป็นสุข เพราะไม่มีใครเบียดเบียน


สิกขาบทที่ ๓ ย่อมมีอานิสงส์โดยย่อ ๗ ประการ ได้แก่


๑.ไม่มีศัตรูเบียดเบียน
๒.เป็นที่รักของคนทั้งหลาย
๓.มีทรัพย์สมบัติบริบูรณ์
๔.ไม่ต้องเกิดเป็นหญิงหรือเป็นกระเทยอีก
๕.เป็นผู้สง่า มีอำนาจมาก
๖.มีอินทรีย์ ๕ บริบูรณ์
๗.มีความสุข ไม่ต้องทำงานหนัก


สิกขาบทที่ ๔ คือ ย่อมมีอานิสงส์โดยย่อ ๗ ประการ ได้แก่


๑.มีอินทรีย์ ๕ ผ่องใส
๒.มีวาจาไพเราะ มีไรฟันสม่ำเสมอเป็นระเบียบดี
๓.มีร่างกายสมส่วนบริบูรณ์ ผิวพรรณเปล่งปลั่ง
๔.มีกลิ่นปากหอมเหมือนกลิ่นดอกบัว
๕.มีวาจาศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่เชื่อถือของคนทั่วไป
๖.ไม่เป็นอ่าง ไม่เป็นใบ้
๗.มีริมฝีปากแดงระเรื่อและบาง


สิกขาบทที่ ๕ มีอานิสงส์โดยย่อ ๖ ประการ ได้แก่


๑.รู้จักอดีต อนาคต ปัจจุบันได้รวดเร็ว
๒.มีสติตั้งมั่นทุกเมื่อ
๓.มีความรู้มาก มีปัญญามาก
๔.ไม่บ้า ไม่ใบ้ ไม่มัวเมาหลงไหล
๕.มีวาจาไพเราะ มีน้ำคำเป็นที่น่าเชื่อถือ
๖.มีความซื่อสัตย์ สุจริตทั้งกาย วาจา ใจ


อานิสงส์โดยย่อของการรักษาศีล


การรักษาศีลย่อมมีอานิสงส์มากมายจนสุดที่จะบรรยายให้ไหมดได้ แต่เมื่อกล่าวโดยหลักใหญ่ ๆ ซึ่งปรากฏในคำกล่าวสรุปหลังจากที่พระท่านให้ศีลว่ามี ๓ ประการ คือ


๑.ศีลเป็นเหตุให้ไปสู่สุคติ (สีเลนะ สุคติง ยันติ)
๒.ศีลเป็นเหตุให้ได้โภคทรัพย์ (สีเลนะ โภคะสัมปะทา)
๓.ศีลเป็นเหตุให้ถึงพระนิพพาน (สีเลนะ นิพพุติง ยันติ)


และเมื่อกล่าวโดยสรุปแล้ว ศีลนั้นมี "ความไม่เดือดร้อน" เป็นอานิสงส์ที่สูงสุด


อนุโมทนาสาธุการครับ;aa2

 

อิอิ เดี๋ยวจะเล่าบ้าง

ตอนเด็กทำกรรมหนักมาก คือทรมานสัตว์ พวกมด เล็กๆ แมลงวัน แมลงสาบ
ในความเป็นเด็กนั้นไม่ได้คิดว่าทรมานค่ะ คิดว่าเราเล่นกับเค้าเป็นเพื่อนเค้า

วิธีการในครั้งนั้น เป็นแบบนี้
สมัยเด็กๆเค้าจะอิต "เลโก้" ดิฉันชอบมากค่ะ ต่อบ้านต่อรถ ทีนี้เล่นคนเดียวไม่รุ้จะเล่นกับใครเพื่อนๆไม่อยู่ ก็ปูเสื่อเล่นหน้าบ้าน พอดีว่ามีหมดดำมดแดงผ่านมาเป็นทาง
ก็เค้าแก๊ปสิคะ ดิฉันมีดินน้ำมันด้วยก้อนใหญ่ทีเดียว ไอเดียบรรเจิดเลิศลั่นก็เข้ามา ดิฉันก็ปั้นค่ะ ปั้นสวนสนุกเล็กๆ มีสะพานเหินเวหา มีอุโมงค์หลอด อุ้ยสาระพัดถ้าคุณเป็นเด็กตัวเล็กพอจะเล่นได้คงเล่นทั้งวัน ดิฉันก็เริ่มเจ้าค่ะ จับเจ้ามดเล็กๆเข้ามาเล่นในอาณาจักรหมายมั่นว่ามดตัวนั้นต้องสนุกมากๆ มีแมลงวันด้วยนะคะถ้าจำไม่ผิดหลง 1ตัว จับมาเล่นด้วยกันหวังว่าจะเป็นเพื่อนกัน (ประสาเด็กจะซน) เล่นไปดิฉันก็พูดไป ชมไป มดทุกตัวจะต้องไปตามทางที่ดิแนต้องการ ต้องเล่นใจจุดที่กำหนด ตัวไหนเดินออกข้างนอกดิฉันก็จะจับกลับมาที่เดิม ถ้าออกข้างนอกหลายครั้งต้องโดนทำโทษ เอาดินน้ำมันนี่ละ ทับ! ให้เพื่อนๆมันเห็นเป็นตัวอย่าง เจ้าแมลงวันตัวเด่นอยู่นานหน่อยเพราะว่ามีตัวเดียวเหมือนแขกกิติมศักดิ์เลยค่ะ เล่นอยู่2วันกว่าๆ กลางคืนน่ะเหรอคะ บ้านเลโก้ไงคะ ทำเป็นบ้านสวยงามทีเดียวแต่ไม่ทำหน้าต่างค่ะ ทำเป็นปล่องไว้ข้างบนให้หายใจ พอเห็นว่าหมดยังพยายามไต่ออกมาก ก็ปิดทึบซะ อาศัยว่าเลโก้น่ะ มันมีช่วงต่อช่วงวรรคของมันคงมีอากาศเข้าได้บ้าง ในคืนแรกก็ทดลองอยู่แต่ก็กังวล ด้วยอยากรู้จึงขังไว้

ปรากฏว่าเช้ามาเปิดดู มีมดบางตัวหลงเหลืออยู่ สภาพ ตายนะคะ บางตัวยังดิ้น
คืนต่อมาเอาอีก ขังอีก สร้างบ้านแบบใหม่ เช้ามาผลก็เหมือนเดิม

เกิดสังเวทขึ้นมาเฉยๆเลยหยุดทำแบบนี้อีก


จากอนุบาลมาถึงปัจจุบันนี้

อาการเริ่มประมาณอายุ15ปี
อยู่ๆจะหน้ามืด หายใจไม่ออก เหมือนคนอดข้าวน่ะค่ะ แต่ไม่ได้อด เหมือนมีฟองอะไรไม่ทราบอยู่ในจมูกในสมอง ถึงขั้นเป้นลมไปเลย เป้นบอยแต่ไม่มีที่มาที่ไป
ไปตรวจคุณหมอบอกแค่ความดันต่ำ
พอตรวจละเอียดก็ไม่พบสาเหตุ
เป็นเรื่อยมาจนกระทั่งเข้ามหาวิทยาลัย หนักขึ้น ถี่ขึ้น จนแทบคิดว่าต้องตายวันไหนไม่รู้
อาการบางทีก็ดิ้นไปดิ้นมา ทรมานมากๆ เป็นแล้วจะหายเอง จนเพื่อนๆก็เห็น จนไม่อยากตรวจ ตรวจกี่หนก็ไม่สามารถระบุสาเหตุ เบื่อหมอไปเลย
มีอยู่ครั้งนึงคิดขึ้นได้ถึงสัตว์เหล่านั้น ว่าเราทำให้มันขาดอากาศ ขอโทษเขา จนวันที่เรามั่นใจมากๆ วันนั้นล่ะได้ใช้บริการรถมูลนิธิเป็นหนแรก หลังจากนั้นก็ขอโทษเขามา ทำบุญให้เขา ปัจจุบันนี้ก็ไม่มีอาการแบบนั้นอีกเลย

ใช่เวรกรรมจากสัตว์ทั้งหลายหรือไม่ไม่ทราบลองพิจารณาดูนะคะ

 

เป็นสิ่งที่ดีค่ะที่เห็นกรรมเร็ว เราจะได้รีบชดใช้และอโหสิกรรมต่อเขาเสียเลยในชาตินี้
จะได้ไม่ต้องมีเวรกรรมติดค้างกันไปในชาติหน้า
เห็นกรรมเร็วก็รีบแก้กรรมทำบุญทำกุศลกันให้เร็วมากขึ้นนะคะ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

ผมก็เคยเลี้ยงปลากัดใส่ขวดเหล้าแบนใส่ลังไว้ขังไว้ในที่มืดๆไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน
ลืมให้อาหารตายยกลังเลยตั้งแต่นั้นเลยเลิกเลี้ยง มิน่า!ถึงชอบเป็นแผลร้อนในในปากบ่อยๆ หรือไม่ก็เคี้ยวอาหารแล้วเผลอกัดลิ้นจนเลือดออกบ่อยไปคงต้องไปทำบุญอุทิศให้เขาไปแล้วขออโหสิกรรมกันแล้ว
ขอบคุณมากครับที่นำประสบการณ์มาแบ่งปันกัน

 

สงสัยยุคนี้ กรรมคงติดจรวด ถึงได้ตามสนองเร็วจังครับ ฮึๆ


" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

 

ขอบคุณครับที่กรุณามองต่างมุมมา ก็ขอตอบว่า ฟันของผมเรียงเรียบ
เสมอกัน ไม่สบ ไม่เหยิน เป็นปกติครับ และในตอนนั้นก็ทานอาหารตาม
สปีดปกติ ออกจะช้าลงด้วยซำ้เพราะแสบปาก แต่ก็ยังเผลอกัดเข้าจนได้
ครับ

" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "