ดูดวงกับอาจารย์มณฑ์'หางดง

ผมได้อ่านเรื่องทั้งหมดแล้ว สนใจครับ ขอเบอร์โทรที่หน้าเวปได้หรือไม่ครับ ผมอยู่กรุงเทพ คงต้องใช้โทรอย่างเดียวครับ ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

สาธุครับ เบอร์โทรก็ลองเข้าไปตามรายละเอียดที่คุณยี่แปะกงให้ไว้ในหน้าแรกนะครับ ออกสื่อมันจะดูเป็นการพาณิชย์ไปนะครับ เพราะกระทู้นี้ผมตั้งใจแค่แชร์เรื่องราวที่ไปดูมาหน่ะครับ ขอบคุณที่สนใจและติดตามกระทู้ครับ

 

เรียนทุกท่านที่ขอหนังสือเข้ามา พัดได้จัดส่งไปให้เรียบร้อยแล้วนะค่ะ
คาดว่าจะถึงในไม่กี่วันนี้นะค่ะ อดใจรอกันสักครู่ แล้วจะพบกับแนวคิดดีๆที่ทำให้ท่าน อ่านจนไม่อยากวางเหมือนกับดิฉันเลย ห้าๆๆๆ ขนาดปวดถ่ายยังต้องถือหนังสือตามเข้าไปอ่านต่อในห้องน้ำวางไม่ลงจริงๆ กลัวมันจะขาดอรรถรถในการอ่านอ่ะค๊าาาาาา ห้าๆๆๆ

 

อยากไปดูด้วยตัวเองค่ะ แต่ไม่รู้จะไปยังไง เอามอไซไปก็กลัวอันตรายค่ะ รถเยอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยลองโทรไปถามคิวดูค่ะ หรือบางทีอาจจะดูทางโทรศัพท์

 

วันนี้ไปปล่อยสัตว์มีชีวิตมาแล้วเป็นเต่า5ตัวกับปูอีก19ตัว
ได้เลือดจากการปล่อยปูที่นิ้วชี้ขวาคิดว่าใช้กรรมก็กะจะทำตามคำแนะนำไปเรื่อยค่ะ

 

เอิ๊ก ๆ รอหนังสือนะครับ กลัวเป็นเหมือนคุณพัด จัง

 

พัดอ่านจบแระค๊าาา สนุกดี มีธรรมะ คุณหมอยังใช้ศัพท์แบบธรรมดาๆไม่สละสลวยเหมือนหนังสือที่แต่งขึ้นเพื่อจำหน่าย อ่านแล้วก็เข้าใจ ได้รับรู้อะไรเพิ่มขึ้นเยอะเลยค๊าาาา รออ่านกันนะค่ะ...........พัด

 

ขอคัดเอาอีกหนึ่งเรื่องจากหนังสือตามรอยนิมิต ของหมอดูครูนก เพื่อเป็นวิทยาทานและเป็นอุทาหรณ์แด่เพื่อนๆผู้สนใจในธรรมและทุกคนที่กำลังเกาะกระทู้นี้อยู่นะค๊าาาาาา
เรื่อง.......แม่จ๋า.......มารับหนูด้วย
“บอกแม่ หนูด้วย หนูรออยู่ที่เดิม บอกแม่หนู มารับหนูด้วย”
“แม่จ๋า มารับหนูด้วย หนูรอแม่อยู่” เสียงร้องโหยหาแม่อย่างน่าสงสารของเด็กคนหนึ่งดังแว่วมาสู่โสตประสาท เป็นเสมือนคลื่นรบกวนจิตใจ
เรื่องราวของเด็กหญิงเจ้าของเสียงที่เกิดขึ้นนี้ เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่ง พร้อมด้วยคณะมาหาข้าพเจ้า ให้ข้าพเจ้าช่วยทำนายชะตาให้โดยเฉพาะเรื่องครอบครัวของเธอ เมื่อเธอบอกวันเดือนปีเกิดแล้ว ข้าพเจ้าก็ทำพิธีตั้งจิตให้เป็นสมาธิอย่างเช่นเคย แต่เหมือนมีคลื่นเสียงจากที่ไกลแสนไกล เข้ามากระทบจิตรบกวนอยู่ตลอดเวลา
“เป็นไปไม่ได้ “ข้าพเจ้าสั่นหน้าปฏิเสธคลื่นรบกวนนั้น “ไม่ใช่ ไม่ใช่”
“อะไรน้อง” ผู้หญิงคนนั้นและคนอื่นๆถามข้าพเจ้า
“เหมือนมีเสียงร้องเรียกหาแม่” ข้าพเจ้าบอก “เสียงเด็กนุ่งชุดขาวยืนโบกมือไหวๆร้องหาแม่อยู่”
“ไม่มี ไม่มี” เธอปฏิเสธหน้าซีด “พี่อยากรู้เรื่องครอบครัว พี่อยากรู้เรื่องอนาคตของครอบครัวพี่และอยากรู้เกี่ยวกับหน้าที่การงาน” เธอรีบบอกเสียงสั่นเครือ คนที่ติดตามมองหน้ากันอย่างลังเลสงสัย
“หนูก็ไม่ทราบว่าพี่มีความเป็นมาอย่างไร แต่มีคลื่นรบกวน ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงน่าสงสาร ขอให้แม่ไปรับด้วย ไปรับแกด้วย แกยังรอแม่อยู่ที่เดิม แม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ให้แม่ไปรับด้วย” ข้าพเจ้าทวนเสียงจากคลื่นรบกวนวนไปวนมา ทุกคนนั่งนิ่ง
“บอกแม่หนูด้วย หนูรออยู่ที่เดิม บอกแม่หนูด้วย มารับหนูด้วย” เสียงเด็กผู้หญิงอายุประมาณสามขวบ ดังแหวกความเงียบเข้ามา แต่เสียงนั้นแผ่วเบาเหมือนล่องลอยมาจากที่ไกลแสนไกล คราวนี้ทุกคนสะดุ้ง มองหาที่มาของเสียงอย่างเลิกลั่ก เพราะทุกคนที่นั่งฟังอยู่เขาก็ได้ยินเสียงนั้นด้วย เป็นเสียงเด็กลอยมาจริงๆ ไม่ใช่เสียงที่สื่อทางจิตกับข้าพเจ้าอีกแล้ว
ผู้หญิงคนนั้นนั่งนิ่งอยู่ครู่ใหญ่ เธอจึงยอมเปิดใจ ยอมอธิบายลักษณะเด็กผู้หญิงคนนั้นให้ข้าพเจ้าฟัง ข้าพเจ้าก็บอกเขาไปว่า สถานที่ๆเด็กผู้หญิงคนนั้นอยู่เหมือนอยู่ข้างๆถนนที่ไหนสักแห่ง เมื่อบอกถึงตอนนี้ ข้าพเจ้าสังเกตเห็นเธอน้ำตาคลอ และเล่าว่า เด็กคนนั้นคงจะเป็นลูกสาวของเธอเอง ลูกสาวอายุสามขวบ เมื่อสองปีก่อนเธอและสามีพร้อมด้วยลูกสาวเดินทางเข้ากรุงเทพด้วยรถยนต์ส่วนตัว ระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุ รถพลิกคว่ำลงข้างทางก่อนจะถึงที่หมาย เธอเจ็บหนัก ลูกสาวเสียชีวิตคาที่ ส่วนสามีไม่เป็นอะไรมาก ขณะที่นอนเจ็บอยู่นั้นทุกคนปกปิด ไม่ยอมบอกว่าลูกสาวเสียชีวิตแล้ว ในขณะที่เธอนอนอยู่โรงพยาบาลนั้น เธอรู้สึกเหมือนมีร่างเล็กๆของลูกสาวนุ่งชุดสีขาว กิริยาร่าเริงสดใสมาพูดคุยด้วยแทบทุกวัน หอมแก้มซ้ายแก้มขวาก่อนลาจากไป เมื่อทุกคนปิดไม่ได้แล้ว จึงบอกว่าลูกสาวตายแล้ว ต่อมาจึงเชื่อและพยายามทำใจ พยายามลืมไม่พูดถึงลูกสาวอีก แต่ว่าสามีและญาติได้ไปรับศพและทำพิธีทางศาสนาแล้ว
ข้าพเจ้าบอกว่าขณะนี้วิญญาณของเด็กหญิงตัวน้อยยังร้องหาแม่อยู่ที่เดิม ขอให้แม่ไปรับ
“เป็นไปได้อย่างไร เพราะสามีพี่เค้าทำพิธีทางศาสนาให้แล้ว ทำพิธีกงเต็กที่ศาลเจ้า ท่านเอาธงจากศาลเจ้า ซึ่งเป็นธงที่ถ้าไม่ใช่คนเป็นใหญ่เป็นโตจริงๆเอาไปไม่ได้เสียด้วยเอาธงไปรับศพ รับมาแล้ว” เธอมีสีหน้ามึนงงสงสัย
“ก็ไม่ทราบนะค่ะ น้องก็พูดไปตามที่เห็น พี่ไม่เชื่อ ไม่ทำก็ได้ แต่เสียงเด็กนั้นก็ยังร้องหาแม่อยู่ ถ้าจะทำก็ทำสังฆทานให้เด็กด้วย ถ้าจะไปรับก็ให้ไปรับวันเสาร์ที่จะถึงนี้แหละ ทางที่ดีหาคนที่ทำพิธีรับดวงวิญญาณเป็นไปร่วมด้วย”
“น้องไปกับพี่ได้ไหม”
“ไม่ได้หรอก” ข้าพเจ้าปฏิเสธ เพราะมีนัดคิวไว้หลายคน “เอาเป็นว่าเมื่อพี่ไปถึงก็โทรศัพท์มาหาน้องก็แล้วกัน น้องจะทำพิธีอธิษฐานจิตส่งใจไปให้ พี่ไม่ต้องห่วง มีอะไรก็โทรศัพท์มาแล้วกันน่ะค่ะ” ข้าพเจ้าย้ำ ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเธอจะเชื่อ หรือจะไปกันหรือไม่
เมื่อถึงวันนัดหมาย เพื่อนของพี่คนนั้นโทรศัพท์มาบอกข้าพเจ้าว่าขณะนี้กำลังเดินทางไปรับวิญญาณดวงน้อยๆกันอยู่ขอให้ข้าพเจ้าช่วยเหลืออีกแรง เมื่อถึงที่เกิดเหตุเพื่อนของเขาก็โทรมาอีกครั้ง ข้าพเจ้าก็เริ่มทำพิธี นั่งสมาธิ ทำจิตใจแน่วแน่ ขณะนั้นเกิดเหตุประหลาด เทียนที่จุดขึ้นมีควันดำคลุ้งไปหมด ข้าพเจ้าได้ยินเสียงบอกว่า ให้เอาดวงวิญญาณไปไว้ที่วัดที่มีหลวงพ่อทวดอยู่ น้องเขาต้องการไปอยู่ที่นั้น ข้าพเจ้าบอกไปตามสาย สิ้นเสียงพูดของข้าพเจ้า ก็มีเสียงสะอื้นดังมาตามสาย ซึ่งตอนหลังเพื่อนที่ไปด้วยกันกับเธอมาเล่าให้ฟังว่า ผู้หญิงคนนั้นนึกได้แล้วว่า ตอนที่ยังไม่มีลูก เธอไปทำพิธีขอลูกกับหลวงพ่อทวดที่วัดช้างไห้ปัตตานี เมื่อได้ลูกสมใจแล้วก็ไม่ได้ไปแก้บนผัดวันประกันพรุ่งเรื่อยมา ข้าพเจ้าไม่กล้าลงความเห็นว่าอะไรอีก เพราะรู้ดีว่าเธอคงเสียใจมากอยู่แล้ว เธอนำวิญญาณของลูกสาวไปไว้ที่วัดที่มีรูปเหมือนของหลวงพ่อทวดอยู่ และได้รับคำเล่าอีกว่า ตอนไปพี่ผู้หญิงคนนั้นนำรูปถ่ายลูกสาวไปด้วย ใบหน้าในรูปถ่ายนั้นหมองคล้ำ ซีดเซียว เมื่อทำพิธีขอรับวิญญาณและบอกว่าจะนำไปวัดที่มีหลวงพ่อทวดอยู่เท่านั้นแหละ สังเกตเห็นอย่างได้ชัดว่าหน้าตาของเด็กหญิงคนนั้นกลับสดชื่นแจ่มใสขึ้น
นี่ก็เป็นเรื่องราวของอีกชีวิตหนึ่ง แม่ว่าเธอจะจากไปแล้ว ความรักของพ่อและแม่ก็ยังห่อหุ้มเธออยู่ไม่เคยจืดจาง พ่อแม่ยังคงทำทุกอย่างเพื่อลูกได้ เพียงแค่ได้รู้ว่าลูกต้องการอะไร ลูกได้แล้วลูกมีความสุข ทั้งๆที่พ่อและแม่ไม่ได้เห็นภาพความรู้สึกเหล่านั้น แต่พวกเขาก็ยังสัมผัสได้ด้วยสายใยแห่งความรักที่ยังคงผูกพันธ์กันอยู่
นี่ก็เป็นอีกเรื่องจากหนังสือตามรอยนิมิต โดยหมอดูครูนกค๊า พิมพ์มาให้อ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้กับผู้อ่านทุกท่าน อย่าลืมนะค่ะ สร้างกุศลกันไว้เยอะๆ เพราะเราไม่รู้ว่าวันไหนเราจะต้องจากโลกนี้ไป หากวันนั้นมาถึง เราจะได้ไม่เสียใจ ที่เกิดมาแล้ว สร้างความดีไม่ได้ดั่งที่ควรทำ อนุโมทนาบุญกับทุกคนค๊า.........พัด

 

หนังสือที่ขอกันเข้ามาตอนนี้หมดแล้วนะค๊าาาาา
ใครได้บ้างก็ดูในPMเอาน่ะค๊าาาา
ช่วงนี้ตั้งแต่แก้วิญญาณเด็กเสร็จ และแก้อะไรเล็กๆน้อยๆที่หมอนกบอก ไม่น่าเชื่อเลยนะค่ะ จากร้านที่เงียบๆ วันๆมีลูกค้าแค่คนสองคน ตอนนี้งานรัดตัว เวลาจะเปิดพลังจิตยังไม่มีเลยค๊าา เนยล่ะเหนื่อย เอ๊ย พัดละเหนื่อยยย (ช่วงนี้อ่านน้องเนยรักษ์โลกมากไปค่ะ)คิดถึงป้าเม้าท์ คิดถึงคุณยี่แป๊ะกง และคิดถึงทุกๆคนเน้อ ว่าจะเข้ามาพิมพ์ให้อ่านอีกสักเรื่องสองเรื่องก็ลืมไปว่าเพื่อนยืมไปแล้วค๊าา เอาเป็นว่าใครได้รับหนังสือไปบ้างแล้วก็ช่วยๆกันลงเรื่องที่ตัวเองชอบ เพื่อเป็นวิทยาทานให้กับคนที่ไม่ได้รับด้วยนะค๊าา ขอบคุณค๊าาาา .....พัด

 

ได้รัปหนังสือวันนี้ครับ ขอบคุณ หมอนกที่จัดพิมพ์ คุณพัดจัดจำหน่าย เอ้ยย จัดส่ง....
มีมุข น้องเนย ด้วย กำลังดังขึ้นหม้อ 555

 

โอโห้ หมอนกสวยมากเลยครับ (ดูรูปจากปกหลัง)

 

ตัวจริงก็น่ารักค่ะ คุยตลก เปลี่ยนเรื่องเครียดๆ ให้เป็นเรื่องชิลๆไปเลยค่ะ
เพื่อนพัดเป็นอิสลาม อ่านหนังสือยังไม่จบ ขอยืมกลับบ้าน พัดก็เอะใจ สะกิดติ่งหู อยู่นิดนึง อ้าว ที่บ้านเธอเป็นอิสลาม เอาหนังสือที่เป็นรูปพระพุทธเจ้าเข้าไป เค้าจะไม่ว่าเอาหรอ เพื่อนพัดก็ตอบว่า โอ้ยเธอ ก็ฉันอยากอ่านให้จบ เอายังงี้ ขอยืมกระดาษของร้านแกห่อปกไปอ่านต่อที่บ้านนะ พัดจะไม่ทน ไม่อยากเห็นเพื่อนลงแดงตาย เลยจัดให้ค่ะ จนถึงวันนี้ยังไม่มาคืนเลยค่ะ ใครที่ได้รับแล้ว รบกวนแชร์เรื่องราวดีๆจากในหนังสือลงมาบ้างนะค่ะ เพื่อเป็นวิทยาทานให้กับผู้ที่ไม่ได้รับด้วยค่ะ อนุโมทนาบุญล่วงหน้าค่ะ ....พัด

 

ดิฉันก็ดูแล้วค่ะเมื่อวาน พอดีเข้ามาในกระทู้นี้ เลยอ่านเพลินเลย และตัวดิฉันเองก็กำลังมีปัญหาคับใจ ก็เลยโทร.ไปค่ะ หมอนกแนะให้ดิฉันไปแก้ไขเหมือนคุณ chaianun ค่ะ คือให้หาต้นไม้มงคลไปปลูกที่วัด และห้ามไปไหนวันศุกร์ ดิฉันก็จะรีบไปแก้ กลัวเหมือนคุณ chaianun คริ คริ
อ้อ ดิฉันอยากสอบถามหน่อยค่ะ คือที่ให้ไปปลูกต้นไม้ ถ้าเราปลูกมากกว่า 1 ต้นได้มั๊ยคะ คือทำตามพิธี 1 ต้น ที่เหลือเป็นของแถมน่ะค่ะ และที่หมอนกให้รหัสมา เป็นรหัสไรคะ ว่าจะถามพอดีพูดเรื่องอื่นเลยลืมถาม อีกอย่างมีเสียงเตือนให้หมอนกรีบๆด้วย ท่านใดทราบกรุณาตอบด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

 

อาจารย์มณฑ์ กับหมอนก และหมอนกที่ facebook mornok56 ใช่คนเดียวกันหรือเล่าคะ

 

หนูพัด ป้าได้รับหนังสือแล้วนะคะ สดๆ ร้อนๆ เลย ตั้งใจว่าจะรีบกลับไปบ้าน ทำงานบ้านให้เสร็จเรียบร้อย และจะรีบอ่านเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

คนเดียวกันกับหมอดูครูนกแต่หมอนกเฉยๆไม่ทราบค่ะ

 

เดาว่าเป็นระหัส ที่หมอนกจดไว้ว้ เพื่อมาดูคราวหน้าครับมั้งงง ของผมปลูกต้นไม้ ได้ยากลำบาก ขี่จักรยานไป หอบต้นไม้ไปด้วย ก็คิดว่า จะได้ปลูกง่ายๆ
วันที่ใกล้บ้านที่สุด ก็ประมาณ 3-4 โล พบถึงวัด ขี่วนไปๆมาๆ เจอศพตั้งอยู่ ต้องย้ายวัด คราวนี้ไกลเลย แถมขึ้นเขาอีก จะกลับไปบ้านเอา มอไซด์ ก็เย็นมากแล้ว กลัวค่ำ ขี่ไปอีก 3-4 โล ขึ้นเขา เล่นเอาขาสั่น

พอถึงวัด เจอ หลวงอา ถามก่อนเลยว่า มีสวดศพไหมครับ 55

แล้วก็ขออณุญาติปลูก ท่านก็ยินดี แต่ให้ไปถาม ผจก.วัด (ลุงที่อาศัยอยู่วัด ทำถุกอย่างรวมสัปเหร่อด้วย) บอกวัตถุประสงค์ให้ทราบ แกส่ายหัว พูดทำนองไม่อยากให้ปลูก โอย ช่วงนี้แล้ง ไม่มีน้ำรด ก็เลย อ้อนหน่อยว่าขี่มาไกล ขอปลุกหน่อยครับ แกก็ชี้โบ้ชี้เบ้ โน่นไปลงทางโน้น

ก็ขี่กลับไปทางหลวงอา ท่านก็ว่า ลงตรงนี้ก็แล้วกัน เฮ้อ.......

ปลูกต้นไม้ที่วัดนี่ยากน่าดูชม พอเสร์จ หลวงอา ท่านว่า เนี่ย คนอื่นเอามาให้ปลูก ยังอยู่โน่นน ยังไม่ปลูกเลย

ก็เลยบอกท่านว่า ผมมาปลูกแก้ปีชง ท่านเลยถามว่าอายุเท่าไหร่ บอกไปท่านก็สวนกลับมาว่า อืม ปีนี้จะดีแล้ว .. ถามต่อ ท่านก็ว่า แล้วรู้เอง แป๋วววว

กว่าจะเสร็จกิจ พระอาทิตย์เกือบตกดิน ขากลับลงเนิน ค่อยยังชั่ว ..

ยังเหลือที่ต้องแก้อีกเพียบเลยครับ

 

https://www.facebook.com/mornok56

ใช่ครับ

 

สาทุค๊าาาา
อ่านให้จบไวไวแล้วมาเม้าท์กันนะค๊าาาา

 

โห เหนื่อยแทนนะค่ะเนี่ย แค่อ่านยังเหนื่อยแทน คงจะเหนื่อยน่าดู แต่คงจะพบแต่สิ่งดีๆตลอดไปแล้วเน้ออออจ้าววววว .....พัด