บันทึกของพระคุณลุงคนเชียงใหม่ถึงหลานๆ เรื่องภัยพิบัติ

ฝึกเป็นการกีฬา ไม่มีอะไรไม่เหมาะครับ แต่ต้องให้ฝึกในสนามซ้อมเท่านั้นนะครับ โดยมีผู้เชี่ยวชาญให้คำแนะนำและดูแลอย่างใกล้ชิด

กีฬายิงธนูมีส่วนช่วยในการฝึกสมาธิครับ และฝึกการวางแผน การยิงต้องอาศัยจังหวะและทิศทางลม ยิงแนวโค้งแนวราบ เพราะบางสถานการณ์ ไม่สามารถยิงตรงๆ ได้ ต่างกับการยิงปืนที่แรงลมไม่ค่อยมีผลมากนัก ยกเว้นแต่จะยิงในระยะไกล ถึงต้องคำนวนแรงลม

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/z4Oos8hcOI4" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

ขอบคุณมากครับ
ตอนแรกตั้งใจว่ารอให้เค้าอายุสักประมาณ 11-12 ก่อน ได้ฟังเช่นนี้ต้องพิจรณาใหม่แล้วครับ

 

.......ส่วนคำถามที่ท่านภูขัด ถามถึงว่า หลักการเลือกปืนให้เหมาะสมแก่ตัวเรา เลือกอย่างไรนั้น....ผมว่าคำถามนี้กว้างมากๆ....ผมว่าท่านต้องดูจุดประสงค์ของเราว่าจะนำปืนนั้นมาทำอะไร...ถ้าหากต้องการเลือกซื้อมาเพื่อยิงเป็นการกีฬาหรือสันทนาการ ก็ควรเลือกปืนลมหรือปืนกระสุน.22lr เพราะกระสุนราคาถูก ซื้อกระสุนมาซ้อมยิงได้ง่าย....ส่วนถ้าหากต้องการซื้อมาป้องกันตัว(มีไว้ยิงคน)...ก็ต้องควรซื้อปืนที่ใช้ยิงได้แม่น และสามารถยิงกระสุนปืนที่ยิงออกไปมีอำนาจหยุดยั้ง(ฆ่าหรือทำอันตราย)เช่น .38, 9มม., .357. .45 หรือ .44 แม็กนั่ม....แต่ทั้งนี้ในการเลือกยังมีข้อจำกัดอีกว่า ตัวเรามีความสามารถขอใบอนุญาตมีและใช้อาวุธปืน จากนายทะเบียนอาวุธปืนได้สูงสุด เป็นปืนในขนาดกระสุนขนาดไหน และตัวเรามีกำลังเงินมากพอกับปืนกระบอกหรือยี่ห้อที่ต้องการนั้นหรือไม่ เพราะปืนสั้นดีๆ บางยี่ห้อร้านปืนขายในราคาแสนกว่าบาทขึ้นไป(ราคาแสนสาหัส).........
..........แต่ถ้าจะให้ดีที่สุด ควรศึกษาหาข้อมูลให้ดีก่อนซื้อ เพราะโดยปกตินายทะเบียนอาวุธปืนมักจะอนุญาตให้ประชาชนคนธรรมดาสามัญ มีอาวุธปืนได้จำกัดเพียง 2 กระบอก คือ ปืนสั้น 1 กระบอกและปืนยาวอีก 1กระบอก(ยกเว้นแต่ท่านเจอนายทะเบียนใจกว้างหรือว่าตัวท่านเส้นใหญ่)....ไม่เช่นนั้นซื้อผิด ขออนุญาตซื้อใหม่ยาก......ถ้าเป็นไปได้ควรไปหากูรูผู้มีความรู้เรื่องอาวุธปืนดี ปรึกษาท่านและขอให้กูรูท่านนำปืนของท่านมาให้เราทดลองยิงดูว่า.....ปืนไหนถือได้เหมาะมือ ยิงดี ยิงแม่น และมีเงินพอซื้อ....ก็ซื้อกระบอกนั้น.......ครับ/สกายาย

 

ตามที่คุณสกายนายกล่าวมาล้วนถูกต้องทั้งสิ้น
แต่สําหรับผมแล้ว ขอเป็นทางเลือกสุดท้ายและท้ายสุด
เมื่อภัยเข้ามาหาคุณ การประเมินสถาณการณ์+สัญชาตญาณจะเป็นตัวบอกคุณเอง
ผมเชื่อว่า ตราบใดที่เราเป็นคนดี มีศีลธรรม ให้อภัย ใจเย็น ภัยคงไกลตัวเราไปไม่มากก็น้อย นอกซะจากถึงคราวเคราะห์จริงๆ

 

แหม ได้ความรู้ดีมากเลย ขอบคุณคุณสกายนาย คุณOpside เพื่อน ๆ ที่แนะนำกันนะครับ
คุยเรื่องนี้แล้วจิตใจผมมันคึกคัก เลือดลมมันสูบฉีดดีจริง ๆ เพราะจริง ๆ แล้ว...ชอบมาก ๆ
ตอนหนุ่ม ๆ อยากแต่ไม่มีเงิน แล้วก็ใจร้อน ใช้มีดสั้นเป็นอาวุธติดตัวเสมอ ไม่เคยทำร้ายใคร
ตอนหลังมาได้มีดหมอของ ลพ.ฯ แทนแล้ว ก็เก็บไว้ที่หิ้งพระ ไม่ได้พก

ที่ถามหลักการเลือกคือ เลือกอย่างไรให้เหมาะกับร่างกายของเราครับ
กระบอกที่ไปดูมา .38 นั้น ไม่เหมือนในรูป ลำกล้องยาว ด้ามเหมือนค้อนเลยครับ

(ปล. ขอโทษเพื่อน ๆ บางท่านในที่นี้ด้วยนะครับ)

 

ขอออกความเห็นเล็กๆ หน่อยนะครับ อันนี้ใช้ได้กับกรณีของตาสีตาสาทั่วไป แต่ถ้าไปคู่กรณีเป็นผู้มีอิทธิพล หรือคนอันมีจะกินทั้งหลายแหล่ ถึงจะป้องกันตัวจริง แต่อาจจะโดนสำนวนปลอม พยานเท็จ พยานไม่กล้าให้ปากคำ และบลาๆ ของประเทศสารขัณฑ์จะโดนติดคุกเอาง่ายๆ

 

...... นึกว่าอยู่ในเวปกันอินซะอีก 555 ......แซ่วเล่นนะครับ ของผมก็พึ่งจะได้ G19 มา 2 อาทิตย์เหมือนกัน .........พึ่งไปยิงมาเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ...หูแทบแตก ขนาดใส่เอียร์ปลั๊กนะนี่ 555 (กระสุนซ้อม 135 เกรน ....คนคุมยังเข้ามาแซ่วว่า เฮ้ย จะเอาไปยิงรถถังเหรอ ก็มันเสียงดังกว่าคนอื่นๆ ที่มายิงพร้อมๆ กันในสนามซะขนาดนั้น...555 มิน่าข้อมือแทบซ้น) พอยิงเสร็จมายิงปืนยาว .22 ต่อ .....โอ้! คนละเรื่องกันเลย ....สรุปส่วนตัวได้ว่าปืนยาว ยิงเบา แม่น หวังผลไกล และประหยัด อานุภาพเอาเรื่องถ้าโดนจุดสำคัญ....ปืนสั้น ยิงมันส์ ค่อนข้างแม่นในระยะใกล้ (แล้วแต่ความชำนาญแต่ละบุคคล) แต่เปลืองตังค์หน่อย ..........ท้ายนี้ผมขอยืนยันว่าผมเป็นคนรักสันติ ไม่ฆ่าแม้แต่มดหรือยุง แต่ถือคติ "แม้หวังตั้งสงบ จงเตรียมรบให้พร้อมสรรพ" และจะไม่ยืนแอ่นอกให้ผู้ไม่หวังดีมาทำร้าย หรือฆ่าทั้งตนเอง หรือคนที่เรารัก หรือบุคคลอื่นที่เราพอจะช่วยเหลือได้ ในยามไม่ปกติ ....... แน่นอนครับ ก็บอกแล้วว่า "ไม่ฆ่าแม้แต่มดหรือยุง แต่ไม่ได้บอกว่าจะไม่ยิงโจร นิ"

 

ราคาเบาๆ ครับ เบื่อเมื่อไหร่ส่งต่อให้ผมนะครับ

 

.......ผมขอเรียนว่า ผมมีความคิดเห็นตรงกับ ท่านopside ทุกประการ..และผมยังเป็นคนรักสันติ เหมือนกับท่านItokiืn และผมก็ไม่ฆ่าสัตว์ทุกชนิดโดยเจตนามาเป็นเวลากว่าสิบปีขึ้นไป เช่นกันครับ........แต่ในชีวิตการทำงานของผม การตั้งใจทำงานและความตรงฉินก็เลยถูกปองร้าย...การที่เราไม่เป็นศัตรูกับใคร ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีศัตรู...เพราะถ้าหากการทำงานของเราไปขวางผลประโยชน์อะไรของใครขึ้นแล้ว....ก็จะมีคนบางคนต้องการให้เราจากโลกนี้ไปเสีย ก็ได้ ครับ.......
..........ส่วนกรณีที่ท่าน neoreloaded มีความคิดเห็นว่า ถ้าหากประชาชนคนธรรมดาใช้อาวุธปืนป้องกันตัว แล้วถ้าเกิดคู่กรณีเป็นผู้มีอิทธิพล หรือเป็นคนมีอันจะกิน แล้วคนธรรมดาคนนั้นจะไม่สามารถใช้กฎหมายต่อสู้คดีให้พ้นความผิด ตาามกฎหมายว่าด้วยการป้องกันตัวโดยชอบด้วยกฎหมาย(ป.อาญา มาตรา 68)ได้นั้น......ผมมีความคิดเห็นวา ถ้ามีคนถือปืนจะมายิงเรา ณ.วันเวลานั้นเราก็มีปืนพอที่เราจะใช้ป้องกันตัวได้......เรายังจะมัวมาคิดว่า ถ้าใช้ปืนที่มียิงต่อสู้ป้องกันตัวแล้วกลัวจะติดคุก..สู้ยอมให้เขาทำร้ายยอมให้เขาฆ่าดีกว่านั้น.............หรือว่า เราจะใช้ปืนนั้นป้องกันตัวยิงต่อสู้เอาชีวิตรอดไปก่อน ต่อไปค่อยไปต่อสู้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ในศาลตามกฏหมายกันต่อไป.....ซึ่งเรื่องนี้ ผมมีความคิดเห็นว่า ในกระบวนการยุติธรรมของประเทศเรา ยังมีบุคคลดีๆที่ท่านพร้อมจะอำนวยความยุติธรรมแก่ประชาชนอยู่อีกมาก เพียงท่านๆเหล่านั้นท่านไม่ได้มาโฆษณาเผยแพร่อะไรออกมาก็เท่านั้น และผมเชื่อว่าคนดียังมีอยู่อีกมาก.....................ครับ/สกายนาย

 

จะหาร้านขายสารดูดความชี้น เอาไว้ใส่กับลูกกระสุนป๊น ได้ที่ไหนในกรุงเทพ

เก็บใส่กล่องโฟมแล้ว แต่ยังไม่มั่นใจ ว่าจะดีไหม

 

ร้านที่ขายกล้องก็มีครับ ร้านขายอุปกรณ์วิทยาศาสตร์ ศึกษาภัณท์ที่อยู่ตามห้าง
แต่ไปตามร้านขายกล้องใหญ่ ๆ จะมี

 

คุณหมอพรานยังเข้ามาอยู่หรือปล่าวครับ รอ update จากคุณหมออยู่นะครับ

 

รออ่านด้วยนะค่ะcatt10

 

มัวแต่ทำงานครับ เลยหายๆไป แต่ไม่ประมาทนะครับ
มันเริ่มมาแล้ว มาแบบ ชิวๆ ขอให้เตรียมใจแบบไม่บ้าคลั่ง เขาจะค่อยๆบรรเลงช้าๆ แบบต้องติดตามและคิดทัน สำหรับผมไม่มีคำว่าท้อ ทุกวันนี้วิ่งวันละ2.4กิโลบนtreadmil ท่ีความเร็ว10กม./ชม. เล่นเพาะกล้ามกับstation แล้วเต้นแอโรบิคต่อครับ อาหารเย็นเป็นผักล้วนๆไม่มีน้ำสลัด ผมใช้น้ำมันมะกอกราดแล้วกินเลยครับ นำ้หนักลดไปมากแต่สบายตัวกลางคืนหิวก็กินแต่น้ำเปล่า งดนำ้เย็น ตอนนี้ต้องเตรียมร่างกายสถานเดียวครับ อย่างอื่นผมพร้อมแล้ว แต่ยังไม่ต่อสมาธิสักเท่าไรเพราะต้องสอนการบ้านลูกๆเสร็จแล้วก็รีบนอนเอาแรงเพื่อไปทำงานเช้ามืดเช่นเคย ชีวิตตามกระแสโลกไปเรื่อยๆ บทที่เขามาเมื่อไรแล้วมาเจอกันครับ

 

อยู่ทางเหนืออากาศหนาวมาก ไม่สบาย ไอกันเป็นเดือน ๆ เดี๋ยวเป็น เดี๋ยวหาย
แย่เลยค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาออกกำลังกายด้วยคะ ทำอย่างไรดีค่ะคุณหมอ เป็นกันทั้งบ้านเลย
นี่ขนาดแค่ซ้อม ๆ ทั้งหนาว ทั้งร้อน ร่างกายแทบปรับไม่ทัน

รบกวนคุณหมอช่วยแนะนำการซื้อยา ยี่ห้อไหนหรือแบบไหนดีที่ควรซื้อเตรียมไว้ สำหรับรองรับโรคที่มากับความหนาวเย็นหน่อยค่ะ
และสำหรับเด็ก ด้วยนะค่ะ

 

ตอนนี้มีเวลาหายใจกันอีกซักระยะหนึ่ง
ความพร้อมของผมยังไม่เต็มร้อย ก็ซ่อม สร้าง แก้ไขกันไปเรื่อย ๆ
ที่ต้องพลัดเปลี่ยนหมุนเวียนคือ น้ำและอาหารแห้งครับ
อาหารกระป๋อง ผลไม้กระป๋อง บางอย่างเอาออกมาทานแล้วหามาใหม่
หาอย่างอื่น ๆ แทนมาม่า และปลากระป๋อง
เตรียมโซล่าเซลใหม่ เป้าหมายคือขนาดกลางไว้ประจำที่
แค่ต้องการแสงสว่าง ชาร์จเครื่องมือสื่อสาร
และขนาดเล็กเพื่อการเคลื่อนที่/ประจำตัว เน้นเพื่อแสงสว่าง/วิทยุสื่อสาร
เตรียมชุดไฟฟ้าเพื่อแสงสว่าง 12 VDC กับแบตรถยนต์
เตรียมชุดชาร์จมือถือ และใช้วิทยุสื่อสารจากแบตรถยนต์
อาวุธปืน ยังไม่ตัดสินใจ

เตรียมร่างกายด้วยการวิ่ง(จงกรม) ประมาณ 1 ชั่วโมงเช้าเย็น
นั่งภาวนาและแผ่เมตตาเช้าเย็นวันละ 1 ชม.
ก็ยังมาตามข่าวจากเพื่อน ๆ ที่นี้อยู่เสมอ
ยินดีรับคำแนะนำด้วยความขอบคุณนะครับ

 

Thank you kraab......

 

เรียนถามคุณหมอ ว่า เศรษกิจมันจะวิบัติ เกิดจากอะไร แล้วจะส่งผลอย่างไรบ้างครับ ?

 

สวัสดีคุณหมอและมิตรสหายยังคิดถึงทุกๆท่านครับ ช่วงนี้ร่างกายเหมือนจะหมดเรี่ยวแรง หยุดงานก็อยู่บ้าน
เฉยๆเลยทำอะไรเล็กๆน้อยๆไปเรื่อย ไอ้งานใหญ่ที่ตั้งใจทำก็ยังไม่สำเร็จ ทำคนเดียวคิดคนเดียวมีภรรยาเป็นกำลังใจ(เธอเล่นนั่งดูเฉยๆจริงๆ..55)หมู่นี้ฝันแต่เรื่องแปลกๆตอนตีสี่ตีห้าประจำ มันชักจะยังงัยอยู่
เขามีบอกวันเวลาด้วยแต่เกรงจะไม่ถูกต้องเลยขอไม่บอกแล้วกัน ขอให้พวกเราเตรียมการเอาไว้เพื่อความไม่ประมาทครับ ท่านบอกว่า"จะไม่มีเวลาเหลือแล้ว" ขอให้พระคุ้มครองทุกท่านครับ จากใจ

 

ผมถามทุกท่านโดยเฉพาะ สถาปนิกและวิศวกรโครงสร้างว่า มีตึกหรืออาคารใดใน กทม.หรือในประเทศไทยเราที่ออกแบบและก่อสร้างให้สามารถทนแผ่นดินไหวขนาด7.2ตามมาตราริกเตอร์ได้บ้างครับ
ต้องหาให้ได้ก่อนแล้วจะอธิบายให้ฟังต่อครับ