จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

โลกกลับขั้ว คนกลับใจ
เพราะความกลัวตาย
คนดีมักอยู่รวมกัน คนไม่ดีวิ่งหาความตาย
คนดีจะเบา คนไม่ดีจะหนัก
คนพักจิตจะอยู่ คนพักกายจะตาย
คนชอบชนะก็ยิ่งแพ้ คนแพ้กลับยิ่งชนะ
คนรวยจะจน คนจนจะรวย
คนมีสติปัญญาจะรอด คนประมาทรอดยาก
คนมีพระในจิตจะพิชิตหมู่มาร คนมีกิเลสท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
บนโลกแห่งความไม่เที่ยง หาที่สุดประมาณมิได้
ลูกๆจงพิจารณากันเถิด​

 

http://www.imggu.org/uploads/86aa3044a5.png

 

​

จิตที่เบา คือจิตที่ไม่ยึดถือ
จิตที่เบา ก็คือ จิตที่ไม่เข้าไปยึดถืออะไรๆ ว่าเป็นของฉัน

ความเข้าใจในเรื่องชีวิตดีขึ้น
ความเข้าใจในสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวเราก็ดีขึ้น เราก็จักเบาตัวสบายใจ
เพราะเราไม่แบก ไม่เป็นยักษ์แบกเจดีย์แล้ว
แต่เป็นยักษ์ที่ลุกขึ้นยืดแข้งยืดขาสะบัดขา
แล้วหันไปบอกเจดีย์ว่า "กูไม่แบกมึงแล้ว"
แล้วก็เดินสบายๆ นี่ไปไหนก็แบกไปด้วย คือ ความยึดถือนั่นแหละ
ที่เราแบกไว้เป็นกังวล

มาวัดก็ยึดถือ...คิดถึงบ้าน คิดถึงหลานน้อยๆ คิดถึงนั่น คิดถึงนี่
มันก็เป็นทุกข์จะลุกจะนั่งไม่สบายใจไหนๆ มาแล้วก็ปล่อยมันไปเลย
เอ้า! ถ้าอยู่ก็ของกู ถ้ามึงเอาไปก็ของมึง ช่างหัวมัน​

 

ฟฟ

กราบขอบพระคุณ ท่านพ่อองค์สมเด็จ องค์พระประฐม และหลวง

พ่อฤาษี และพระอริยเจ้าทุกๆพระองค์ ด้วยเศียรเกล้าเจ้าคะ ถึงแม้ว่าท่านจะจาก

โลกนี้ไปนานแล้ว ท่านมีเมตตา กับสัตว์โลกอย่างพวกเรา กลัวว่าจะหลงผิดกัน

ฝากของขวัญ อันพิเศษ และวิเศษไว้ให้ เพื่อไม่ให้ทำผิด และหลงผิดไปมาก

กว่านี้ ของขวัญ พิเศษและวิเศษที่ท่านไม่เอาไปด้วย เพราะท่านให้ไว้ให้พวก

เรานำมาปฏิบัติ ผู้ที่รู้ถึงโทษแล้วรีบนำมาปฏิบัตินะคะเพราะ ท่านได้ย้ำไว้แล้วว่า

โทษของมันคืออะไรบ้าง. ขอให้เชื่อ. ที่ครูอาจารย์นำคำสั่งสอนของท่านมาปฏิบัติ

อย่าให้ทุกๆท่านที่หวังดี มีเมตตา ต้องผิดหวังนะคะ ถึงท่านจะเหลือแต่คำสั่งสอนเอา

ไว้แต่ท่านรู้ว่าของขวัญที่ท่านทิ้งไว้นี้จะมีประโยชน์มากเมื่อท่านไม่อยู่แล้วฉนั้น

ขอให้พวกเรานำเอาคำสั่งสอนของท่านมาปฏิบัติเพื่อตัวของตัวเราเอง ไม่มีใคร

ทำแทนใครได้. เมื่อท่านทั้งหลายได้ทำแล้วท่านก็จะได้คำตอบจากตัวท่านเอง

การเป็นผู้รู้ต้องรู้ด้วยตนเอง. การเป็นผู้ตื่นก็ต้องตื่นด้วยตนเอง.ตื่นในการทำ

ชั่วทั้งหมด. แล้วมาทำความดีกัน. แล้วท่านก็จะรู้ความหมายของคำว่า. ผู้รู้ ผู้ตื่น

ผู้เบิกบาน. จากตัวท่านเอง.ขอขอบพระคุณผู้ที่มีเมตตาที่นำธรรมะนี้มาให้เป็น

ธรรมทานขออนุโมทนาค่ะ และขอกราบแทบพระบาทองค์สมเด็จพ่อองค์พระ

ปฐม. และพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์. ด้วยเศียรเกล้า. กราบหลวงปู่ หลวงตา

หลวงพ่อ กราบพ่อแม่ ครู อาจารย์ และพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่อบรมณ์

สั่งสอนลูกที่ให้ลูกได้มีวันนี้. ลูกขอกราบแทบเท้าวันทาเจ้าค่ะ.

 

ขอนำข้อความที่จิตบุญ๑๒๔ ส่งมาให้ครู เป็นธรรมทานให้นะครับ ... เยี่ยมจริงๆๆ

สวัสดีค่ะครู


วันนี้ผึ้งขอสรุปจิตเกาะพระสำหรับผึ้งนะคะ (ตามที่จิตผึ้งอธิบายทั้งหมด ให้กับตัวผึ้งฟังเอง)


เริ่มแรก จิตเกาะพระคือ ????? แต่เอาน่า เป็นพระ ยังไงก็ไม่เสียหาย ตามพี่แหม่มไปดูซักที เผื่อจะให้อะไรดีๆกลับมา


ต่อมา หลังอบรมครั้งแรก เข้าใจบางส่วน แต่คำธรรมะ บางคำยาก เลยจำไม่ค่อยได้ จำได้อย่างเดียว "นึกถึงพระไว้" ลองนึกดู เผื่ออะไรจะดีขึ้น


หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ รู้สึกว่าตัวเองเหมือนมี 2 คนที่คอยว่ากันอยู่ อีกฝ่ายทำ อีกฝ่ายคอยเตือน และเมื่อจะทำสิ่งที่ไม่ดี ทำไม่ลง มันระอายแก่ใจ


ต่อมาอีก 1 สัปดาห์ รู้ และเข้าใจคำว่าจิต อ่อ เป็นอย่างนี้เอง รู้อารมตัวเอง ดูอารมณ์ตัวเองเป็น ว่านี่โกรธแล้วนะ ยัยบ้า หยุดโกรธเดี๋ยวนี้ อย่าเถียงแม่นะ

อย่าทะเลาะ อย่าทำผิดศีลนะ แต่ บางครั้ง ทำไปแล้วมารู้ตัวทีหลัง ครูก้อคอยเตือนว่า "สติ"ให้ทันจิต จากนั้น เข้าใจคำว่า

"สติ" ชัดเจนอีกคำ


ต่อมาอีก 1 สัปดาห์ รู้จักวาง รู้จักโลก รู้จักแก่นแท้ของการเวียนว่ายตายเกิด ว่ามันคือเรื่องธรรมดา จะเอาอะไรกับสิ่งที่เกิด และรู้จักคำว่า

"ไตรลักษณ์" ทำให้ ผึ้งวางห่วงที่คล้องคอมาตลอด วางสิ่งที่ไม่ควรถือ ทำในสิ่งที่คิดว่าทำไม่ได้

ความจริงไม่ใช่ว่าเราทำไม่ได้ แต่เรายังไม่ได้ทำต่างหาก


สัปดาห์นี้ สิ่งที่วุ่นวายทั้งหลาย มันสมมติ ตั้งแต่เราเกิด ก้อสมมติด้วยชื่อแทนตัวเรา ว่าเปนเรา แล้วก้อสมมติอีกว่าร่างกายที่เห็นอยู่เป็นของเรา


ข้าวของเงินทองมากมาย ทุกอย่าง ไม่มีอะไรเลยที่ติดตัวเราไปตลอดทุกชาติทุกภพ แม้แต่ชาติภพ ยังสมมติ ตามกรรม ทุกชาติไป


แล้วอะไรที่เที่ยงแท้แน่นอน อะไรหรือ คือสิ่งที่จริง ดวงจิตไงที่เป็นเรา แระตามเราไปทุกชาติภพ ดวงจิตที่ใสบริสุทธิ์



ขณะนี้ -------------------------------------ว่าง----------------------------------------




ผึ้ง เหมือนกับคนที่นั่งอยู่กลางทะเลทรายกว้างใหญ่ ที่เวลาร้อน ก็ร้อนมาก เวลาหนาวก็หนาวมาก วันหนึ่ง


มีเครื่องบินลำนึงบินมาจอดตรงหน้า ตั๋วฟรี !! ไม่เสียเงิน กัปตันเครื่องบิน ถามว่า ผึ้งจะไปไหม กัปตันจะพาออกไป


จากทะเลทราย ไปยังที่ที่สบาย ไร้ซึ่งความร้อน ความหนาว มีแต่ความสุข ผึ้งไม่รู้เลยว่า เครื่องบินลำนี้จะพาผึ้งไป


ที่แห่งนั้นจริงหรือไม่ แม้แต่ที่แห่งนั้นมีจริงหรือไม่ อยู่ที่ไหน เป็นอย่างไร ผึ้งไม่เคยรู้ รู้แต่ว่า อย่างน้อยกัปตันต้อง


เคยไปมาแล้ว ถึงจะพาเราไปได้ เราต้องมั่นใจในเครื่องบิน ที่จะพาเราไป การที่เราตัดสินใจไป อย่างน้อย เราก็มี


โอกาสพบเจอสถานที่แห่งนั้น แต่ถ้าเรานั่งอยู่ตรงนี้ ก็ต้องหนาวๆ ร้อนๆ ตลอดไป จนตาย ผึ้งจึงก้าวขึ้นเครื่องบิน


ไปพร้อมกับกัปตัน ระหว่างทาง ผึ้งมองไม่เห็นอะไรนอกจากก้อนเมฆที่เหมือนๆกัน และฟ้าที่กว้างไกล ไม่รู้เมื่อไร


จะถึง ถามกัปตัน กัปตันก้อบอกอย่าสงสัยมาก ทำตามที่กัปตันบอก แล้วเจ้าก้อจะถึงเอง ถ้าเราไม่ดื้อ เชื่อฟังกัปตัน


ไม่โดดเครื่องบินเสียก่อน เพราะความท้อแท้ เราก็จะถึงจุดหมายปลายทาง โดยมีกัปตันผู้ชำนาญทางเป็นผู้นำเรา


ไป ความจริงคนที่เหนื่อย ไม่ใช่เรา แต่เป็นกัปตัน ที่ต้องคอยรับผู้ที่หลงอยู่กลางทะเลทราย คนแล้วคนเล่า


ตอบคำถามของผู้โดยสารที่สงสัย คนแล้วคนเล่า ดุผู้โดยสารที่ดื้อรั้นคนแล้วคนเล่า ท่านคือบุคคลที่น่ายกย่องเชิดชู


แม้เหนื่อย เพียงใด แต่กัปตันก็ยังคงบินรับผู้โดยสารอย่างไม่หยุดหย่อน จนกว่ากัปตันผู้นั้นจะสิ้นลมหายใจ


กราบขอบพระคุณ คุณครูผู้ให้แสงสว่าง คุณครูผู้นำทาง ส่องแสงสว่างในยามมืดมน....ขอบพระคุณค่ะ


ผึ้งคงจะเสียใจมาก ถ้าวันนั้น ไม่ได้ขึ้นเครื่องมาด้วย อิอิ...^^



ผึ้ง..


จิตเห็นธรรม ไม่สามารถบังคับหรือเค้นออกมาได้ ... หลั่งออกมาเองดั่งน้ำทิพย์ในจิตในใจอันบริสุทธ์


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

สาธุ ... สาย UK นี่ Aconatic จริงๆขอรับ(หัวดี อ่านอะไรก้อออก อิอิ)

ยังจะถือกันไหม ตัวตนนั้น

อายเด็กไหมขอรับ เหอะๆๆๆ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

NOKMAM....สวัสดีค่ะ.

ท่านถามเราว่าพร้อมหรือยัง? ถ้าพร้อมแล้วเรามาทำความดีกัน.

มาดูตัวเองกันอย่ามัวแต่หลงอยู่เลย. มาถามตัวเองว่าเราได้ทำอะไรดีบ้าง.

ถ้ายังเรามาทำความดีให้รางวัลกับตนเอง. โดยการมาเตรียมตัวให้ทั่วพร้อม.

รับคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์. อันเชิญท่าน แล้วกราบแทบพระ

บาทท่านขอความเมตตาจากท่าน.แล้วก็อธิฐานจิตว่าลูกขอมอบกายถวายชีวิต

และขอน้อมรับคำสั่งสอนของท่าน.และให้สัจจะกับต้วเอง. ว่าจะกระทำแต่ความดี

ขอบุญบารมีของท่านทุกๆพระองค์ จงมาปกป้อง คุ้มครองลูก อย่าให้หมู่มารทั้ง

หลายมาปิดกั้นในการกระทำความดีของลูก. ขอให้ลูก มีมานะ มีความเพียร มี

สติ มีปัญญา เพื่อการปฏิบัติดีนั้นๆ. ให้ได้ถึงจุดหมายปลายทางด้วยเทอญ.

 

กราบขอบพระคุณครับ ลูกขอน้อมรับไว้ ...
แต่สิ่งทำไม่ใช่เพื่อสิ่งนี้ มิใช่เพื่อคำชม คำสรรเสริญ เยินยอ ...

ลูกเพียงทำในสิ่งที่ลูกเคยบอกท่านพ่อไว้ ... ลูกจะทำเพื่อท่านพ่อจนกว่าลูกจะหมดลม

ลูกจะเหนื่อยไม่ได้ ถ้าลูกหยุด คนข้างหลังจะเป็นอย่างไร คนรออีกเยอะ ลูกจะไม่หยุดทำ เพื่อท่านพ่อ

ท่านพ่อเหนื่อยมากว่าลูกยิ่งนัก ลูกรู้ พ่อเหนื่อย แล้ว จะให้ลูกสบายได้อย่างไร

มีสิ่งเดียวที่จะหยุดลูกได้ คือ ความตาย
ตายแล้ว ลูกจะกลับไปอยู่กับท่านพ่อ ตลอดกาล

จิตนี้ไม่มีแล้ว ยศ สรรเสริญ เยินยอ ไม่มีแล้ว ตัวตน เป็น เพียง ธรรมดาเท่านั้น ไม่มีสิ่งใดแล้ว


กราบ ท่านพ่อครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

http://www.imggu.org/uploads/cc2bd281f8.png

 

จิตบุญเอ๋ย ...

จงลองสังเกตุและดูจิตของตนนะ ...
นับวันผ่านไป จิตเจ้าเป็นอย่างไร ...
ก้าวผ่านไป ยิ่งธรรมดาขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งไม่มีสิ่งใดขึ้นเรื่อยๆ ...
มีรเพียงสงบขึ้นเรื่อยๆ ว่างมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีมากขึ้นเรื่อยๆจนหมด ... นั่นแหละลูกเอ๋ย ถูกทางแล้ว

ถ้ามิใช่ทางนี้ จงพิจารณาจิตตนใหม่ มีสิ่งใด เดินผิดไป หลงไปหรือไม่ ...

ยิ่งเข้าใกล้แกนกลางมากเท่าใด เจ้ายิ่งจะไม่เหลือสิ่งใดมากขึ้นเท่านั้น ...

เจ้าศรัทธาในดวงจิตของเจ้าจริงหรือไม่ ... พิจารณาดูด้วยจิตเถิด


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ขอกราบน้อม กล่าวคํา "สรรเสริญ"ที่ออกจากใจของเพ็ญ2และขออนุโมทนาสาธุ กับ ครูวิทย์ ที่ท่านได้ปฏิบัติดี และปฏิชอบจริงๆเพราะการกล่าวของท่านทําให้เพ็ญสองทราบซึ้งจริงๆเพราะผู้ปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้นท่านจะไม่รู้จักคําว่า เมื่อยหล้า ท่านจะทําทุกอย่างเพื่อความหลุดพ้นเป็นถ่ายเดี่ยว และคําทุกคําที่ท่านพูด มันจะอยู่ในใจเพ็ญสองตลอดไป ขอกราบ ขอบพระคุณที่ท่านได้มีเมตตาสั่งสอน จิตบุญทุกๆท่านและผู้คนที่ได้เข้ามาอ่านในกระทู้ทุกๆคน ด้วยความเคารพค่ะ และขอให้ ครูวิทย์ จงเจริญในธรรมของท่านยิ่งๆขื้น และกราบนมัสการ ท่านพ่อ องค์ปฐม และพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ด้วยเศียรเกล้าค่ะ.

 

ขออนุโมทนาบุญกับ คุณ WITTAYAPON ค่ะ

บุญที่ท่านได้สร้างไว้ได้สำเร็จด้วยบุญแล้ว ขอให้ผลบุญนั้นๆทั้งหมดที่ท่านได้สร้าง และสะสม

ไว้จงขยายผลบุญยิ่งๆขึ้นไปนะคะ. ขอแสดงความยินดีกับท่านและขออนุโมทนาด้วยค่ะสาธุ.

 

ขอแสดงความดีใจกับ คุณครูวิทย์ และขออนุโมทนา กับความสำเร็จในบุญ

ที่ท่านได้ตั้งใจช่วยเหลือคนที่กำลังทุกข์ให้พ้นทุกข์ คนที่ไม่เคยฝึกให้ได้ฝึก ให้ได้มาถึง

การเริ่มต้น ซึ่งการเข้าถึงพระพุทธพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.เพื่อที่จะ

ให้ทุกๆท่านได้เข้าใจ เพื่อการนำมาซึ่งการปฏิบัติ ความปราถนาดีของท่าน ได้ส่งผลบุญที่

ท่านมีเมตตากับผู้อื่นมาตลอดนั้นได้ส่งผลบุญแล้ว ขอให้ผลบุญนี้จงแผ่ไพศาลขยายบุญให้ท่าน

ยิ่งๆขึ้นไปอย่างไม่มีประมาณค่ะสาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิ.

 

ขอร่วมอนุโมทนากับจิตบุญทุกๆดวงรวมยอดนะคะ.

และขออนุโมทนากับคุณครูผู้อบรมณ์สั่งสอนทุกๆท่านในบุญที่สำเร็จด้วยสาธุ.

 

สงสัยจะเป็นที่คอมของคุณวัฒนนะค่ะ ดูดีดีมีภาพค่ะ ;k06

 

ขออนุโมทนา กับ จิตบุญดวงที่๑๒๕ และครูผู้สอนทุกๆท่าน ด้วยเทอญ.

 

รู้สุด คือ หยุดรู้ เห็นสุด คือ หยุดเห็น สมมุติบัญญัติไป คน สัตว์ สังขาร พอรู้สุด รอบดี แล้วก็หมดวาระทุกอย่างอยู่ปกติวิสัยอย่างเดิม ไม่เพิ่มเต็มเสริมแต่งเข้าไปอีก แม้แต่เหตุผล ถูก ผิด ดํา ขาว รัก ชัง ชอบใจ ไม่พอใจ ที่เป็นภัยต่อจิต พิษต่อใจ ถูกทําลายไป เช่นถอดลูกศรออกจากใจไป นั้นเอง สุขทุกข์ บัญญัติ สุดสมมุติไว้เช่นเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ของใหม่ของเก่าไม่เอามาเกี่ยวกันอีกต่อไป ก็หมดปัญหา ธรรมจะไม่มีศัตรูของจิตใจ เกิดมาแฝงอีก ชาติภพก็จบสิ้นลง นิพพานัง ปารมัง สุขัง สาธุ สาธุ คติธรรมจาก หลวงพ่อ ทองใบ ปภัสฺสโร. วัดนาหลวง จ.อุดรธานี.

 

ทาง ๗ สาย...บนเส้นทางมวลมนุษย์สุดคาดคิด.

เดินทางผิด เหนื่อยนานไกลไร้ความหวัง. ทุกก้าวเดินทุกบุญ - กรรม จำจัดวาง

สู่ปลายทาง สวรรค์ - นรกหมกไหม้จม. จงหยุดเดินย้อนกลับมาหาทางใหม่

ทางเจ็ดสายเลือกให้ดีมีเหมาะสม พระศาสดาทรงชี้ชัดตัดทุกข์ตรม สู่เส้นทาง.

สวรรค์ - พรหม และนิพพาน.

 

หลวงพ่อชา สุภทุโท.

ปุจฉา ผมยังมีความนึกคิดต่างๆมากมาย จิตของผมฟุ้งซ่านมากทั้งๆที่ผมพยายามจะมีสติอยู่?

วิสัชนา อย่าวิตกในเรื่องนี้เลย พยายามรักษาจิตของท่านให้อยู่กับปจุปันเมื่อเกิดรู้สึกอะไรขึ้นมาภายในจิตก็ตาม

จงเฝ้าดูมันและปล่อยวาง อย่าแม้แต่ที่จะหวังไม่ให้มีความนึกคิดเกิดขึ้นเลย แล้วจิตก็จะเข้าถึงสภาวะปกติธรรมชาติของมัน

ไม่มีการแบ่งแยกระหว่าง ความดีและความชั่ว ร้อนและหนาวเร็วหรือช้า ไม่มีเราไม่มีเขา ไม่ีมีตัวตนเลย อะไรๆก็เป็นของมันอยู่อย่างนั้น

เมื่อท่านเดินบิณฑบาตไม่จำเป็นทำอะไรพิเศษ เพียงแต่เดินและเห็นตามที่เป็นอยู่อย่ายึดมั่นอยู่กับการแยกตัว ไปอยู่แต่ลำพังหรือ

กับการเก็บตัว ไม่ว่าท่านจะอยู่ที่ใดก็จงรู้จักตัวเองด้วยการปฏิบัติตนเป็นปกติตามธรรมชาติ และเฝ้าดู เมื่อเกิดสงสัยจงเฝ้าดูมันเกิดขึ้นและ

ดับไปมันก็ง่ายๆอย่ายึดมั่นถือมั่นกับสิ่งใดๆทั้งสิ้น เหมือนกับว่าท่านกำลังเดินไปตามถนนบางขณะท่านจะพบสิ่งกีดขวางทางอยู่ เมื่อท่านเกิด

กิเลสเครื่องเศร้าหมอง จงรู้ทันมันและเอาชนะมันโดยปล่อยให้มันผ่านไปเสียอย่าไปคำนึงถึงสิ่งกีดขวางที่ท่านได้ผ่านมา แล้วอย่าวิตกกังวลกับ

สิ่งที่ท่านยังไม่ได้พบจงอยู่กับปัจจุบันอย่าสนใจกับระยะทางของถนนหรือกับจุดหมายปลายทางทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงไปไม่ว่าท่าน

ผ่านอะไรไปอย่าไปยึดมั่น ไว้ในที่สุดจิตจะบรรลุถึงความสมดุลตามธรรมชาติของจิตและเมื่อนั้นการปฏิบัติก็จะเป็นไปเองโดยอัตโนมัติทุกสิ่ง

ทุกอย่างจะเกิดขึ้นและดับไปในตัวของมันเอง.

 

นิพพาน คําว่า"นิพพาน" อาจไปแย้งกับคนพาลที่เห็นผิด อยู่ก็ได้ "นิพพาน" ดับเย็นจากของร้อนลงได้อย่างภาคภูมิใจ พาลมันแปลว่าร้อนไม่หยุด ทํา พูด คิดอยู่ก็ตาม พอดับสนิทจิตเป็นนิพพาน เพราะตายจากพาล พาลนอกก่อภัย พาลในก่อพิษ พาลจิตก่อโง่ พาลมโนก่อมลทิน พาลวิญญาณก่อทุกข์ เมื่อพระอริยเจ้าบังเกิดในจิต ดับพิษภัยพาล.ดังนี้
อิทธิพล ล้างมิจฉา สักกายทิฏฐิ
อํานาจ กําจัดวิจิกิจฉา ๑๖ ออกไปอย่างไม่มีเชื้อเหลือ
ฤทธี ทําลายปรามาส ลูบคลําในขันธ์ธาตุนอกใน
ปาฏิหารย์ ทําลายกามฉันทะ ปราศจากกามคุณ 108สาย
อาอรรณพ์ ทําลายพยาบาท ไม่ข้องขัดกับใครๆในโลกนี้
เดช ชําระรูปราคะ วัตถุกาม กิเลสกามในโลกา
อานุภาพ ชําระอรูปราคะ มาร๕ทุกอย่างภายในอัตภาพ
อัศจรรย์ ชําระมานะ ๙-๖-๓ ออกไปได้สบายใจ
ยิ่งยง ชําระอุทธ์จจะ ได้ไม่มีอันตรายวิ่งตามมาอีก
ประกาศิต ชําระอวิชา ทั้ง๘ให้พินาศไป
ประสิทธิ เกิดมรรค ทาง๘ให้สมบูรณ์
ศักดิ์ศรี เกิดผล ทางประโยนช์ ๓ให้ยิ่ง
ถ้าเดินตามพระอริยเจ้าท่านมอบให้ตามนี้ บรรดาอวิชาก็จะต้องแตกกระเจิงไปสู่อบายภูมิตามบุพพาธิการเขา ว่างรู้ ทุกอย่าง โปร่งเห็นทุกสิ่ง ใสทราบทุกอันในกองทุกข์ทั้งมวลของขันธ์เหล่านี้.คัดมาจาก หนังสือ สาระชีวิต ของหลวงปู่ ทองใบ ปภัสฺสโร.วัดนาหลวง จ.อุดรธานี. ลูกขอน้อมกราบ หลวงปู่ โดยความเคารพอย่างสูงยิ่งๆ ค่ะ สาธุ สาธุ