การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ที่ทำมาโอเคครับ

ต่อจากนี้ลองนั่งไม่ใช้คำภาวนาดูนะครับ

ดู ไปเรื่อยๆครับ

 

เอาบุญมาฝากจ้า
วันเสาร์ปล่อยปลาดุกจากตลาดสด
อาทิตย์ไปทำผ้าป่าเพื่อสร้างพระประธานวัดบุ่งผำ อ.นครไทย พิษณุโลก
วันนั้นได้ยอดรวมแสนเจ็ดหมื่นเศษๆ เหนือความคาดหมายมาก ได้พระยี่สิบกว่าเปอร์เซ็นต์แล้ว
คราวหน้าจะเชิญร่วมทำบุญวัดนี้นะคะ มีเรื่องเล่าเยอะ พิมพ์ไม่ไหว

ชาวบ้านบนเขาส่วนใหญ่ติดหักข้าวโพดกัน แต่ก็เสียสละเวลามาทำอาหารไว้ต้อนรับ
บางคนเขาอยู่อย่างไม่มีสตางค์นะคะ แต่ก็อยากมาร่วมบุญ

มีคุณยายท่านหนึ่งอยู่บ้านตามลำพัง ตังค์ไ่ม่มี มาดูเขาทำบุญกัน
เลยให้ตังค์คุณยายไว้ 100บาท ทำเอาคุณยายยิ้มแก้มปริ
เขาไม่ค่อยได้ใช้เงิน อยู่แบบพอเพียง คราวหน้าสาวๆจะทำขะลำ(ข้าวหลาม) ไว้ให้กิน

ไปทำบุญแล้วก็ไม่ได้ทิ้งการนั่งนะคะ เพียงแต่ไม่ค่อยเป็นสมาธินานสักเท่าไหร่
อีกอย่างไปต่างจังหวัด ไม่มีโอกาสเข้าเน็ตจ้า เดี๋ยวมาส่งการบ้านจริงๆอีกทีนะคะ


>>> ภาพทอดผ้าป่า ณ วัดบ้านบุ่งผำ อ.นครไทย จ.พิษณุโลก <<<

 

ส่งการบ้านจ้า
วันนี้ปวดหัว เลยเพิ่มบทสวดมนต์ขึ้นนิดหน่อย
ตอนนั่งไม่ปวดหัว อาการพองทั้งตัว มีหลุดสมาธิบ้าง แต่ว่ารู้สึกสงบดี
ก่อนออกก็พิจารณาสังขาร ศรัทธา 4 พรหมวิหาร4 แผ่เมตตาค่ะ

 

ครับ ดีครับพี่ ที่อดทน อดกลั้นไว้ ดีมากๆเลย

ฝึกต่อเนื่องแบบนี้ ลองดูชีวิตประจำวันว่าเราเปลี่ยนไปแค่ไหน

ต่อเลยครับพี่

 

สวัสดีอาจารย์ และพี่ๆทุกคนครับ ไม่ได้เข้าเวปพลังจิตซะนานมากๆเลย
การปฏิบัติก็ไม่ต่อเนื่อง . . หุหุ

มาช่วงสัก 2-3 อาทิตย์ ที่ผ่านมา รู้สึกอยากปฏิบัติให้มันเข้มข้นขึ้น ก็อาศัยช่วงทำงาน
ฝึกดูรู้สติไปพลางๆ ตอนค่ำก็นั่งสมาธิ . .( แต่นั่งอาณาฯ น่ะครับ ) ไม่ได้นั่งตามแบบของ
อาจารย์ เลยยังไม่กล้าส่งการบ้าน . .เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาส่งนะครับ คงต้องกลับไปบทที่ 1 ใหม่ . .ขอฝากเนื้อฝากตัวอีกรอบนึงนะครับ

 

โลกพัฒนา สังคมเปลี่ยน คนเปลี่ยน การดำรงชีวิตเปลี่ยน
คนเรามักจะมองไม่เห็นตัวเอง เห็นแต่คนนั้นคนนี้ ไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้
ข้อดีไม่มี มีแต่ตัวกูที่เจ๋งที่ดี แต่ก็ลืมมองตัวเองว่าไอ้สิ่งที่เราคิดมันแสดงออกมาหรือเปล่า
มองเห็นคนอื่นหมดจนลืมดูตัวเอง (ยากที่สุด)
บางทีเจอคนที่ทำบุญ ปากบอกเอาบุญมาฝาก แต่ในใจก็ไม่ได้จริงใจกับใคร
มีอคติกับคนอื่นแล้วเอาความคิดตนเองมาตัดสินคนอื่น ทั้งๆที่ยังไม่ได้รู้จักเค้าดี
บอกจะไปทำบุญนั่นนี่ทำสมาธินั่นนี่ บางทีในใจเราก็ไม่อยาดอคติกับเค้าคนนั้น
เราก็ได้แต่โมทนาในสิ่งที่เค้าไปทำดีมาก็เท่านั้น
แปลกที่สังคมชอบการใส่หน้ากากเข้าหากัน
แทนที่จะใส่หน้ากาก ทำไมไม่หันหน้าเข้าหาธรรม สนทนาธรรม
คิดทำแต่กรรมดี ถ้าคนเราถือแค่ศีล5อย่าให้พร่อง ก็น่าจะดี
แต่แปลก ที่คนเราทุกคนรู้หมดอะไรดีชั่ว บุญ บาป แต่ก็ไปเลือกทำอะไรกันก็ไม่รู้
แค่ถามว่ารู้จักศีล5ไหม ทุกคนรู้จัก แต่ก็จะบอกว่าทำไม่ได้ ถือไม่ครบ
มันไม่อยากที่เราจะทำ ถ้าเราลองมองให้ดีศีลแต่ละข้อเราทุกคนทำได้หมด
แต่เหมือนเป็นข้ออ้างที่จะเลี่ยง

เวลามีไม่มาก อนาคตไม่รู้ อดีตไม่รู้ เรารู้แต่ปัจจุบัน
ดูตนเองยากที่สุด ไม่ต้องมีใครที่เข้าใจตัวเราไปซะทั้งหมด เพียงแต่เรารู้ตัวว่าเราทำอะไร
ดูตัวเอง ดูให้รู้ คนเราไม่เหมือนกัน ถ้าเราไม่ปฏิบัติเสียตั้งแต่วันนี้
เวลาไม่เคยคอยใคร สู้ๆนะทุกคน

 

ที่สนทนาธรรมมันมีน้อยคนที่คุยยิ่งมีน้อยตาม มีธรรมไม่เหมือนตัวเองก็ไม่อยากคุยทั้งที่มันก็มาจากธรรมตัวเดียวกัน

ยิ่งสังคมสมัยนี้ไม่เข้าใจคนที่คิดไม่เหมือนตัวเรากลับไปว่าเค้าไม่ดี เห็นแก่ตัวมากขึ้นใจแคบมากขึ้น

 

เมื่อคืนนั่งจ้า นั่งได้ตอนต้น ตอนหลังไม่ไหวพ่ายแพ้ความง่วง
แผ่เมตตาหลังนั่งเสร็จ ชาวทิพย์คงไม่รู้เรื่อง ตอนเช้าก่อนอาบน้ำได้นั่งสักสิบนาที
ขอบคุณน้องภูมิอุตส่าห์ล็อคอินมาตรวจให้ตลอดจ้ะ
************************************************
อย่ารมณ์เสียนู๋กิ๊ก คนไม่เหมือนกัน ลูกศิษย์พระรูปเดียวกัน เขายังทะเลาะกันเลย
การอนุโมทนาบุญก็ได้บุญอยู่นะ ถึงจะไม่เท่าคนทำก็เถอะ เราจึงเห็นผู้เอาบุญมาฝากกันบ่อยๆ
เห็นเขามีความสุขก็ดีใจด้วย เหมือนกับเวลาที่เราพิจารณาก่อนออกสมาธิ
ถือเสียว่าเขาเริ่มทำบุญโดยการทาน เป็นบุญเริ่มต้นที่ทำได้ง่ายๆ
เรื่องอื่นก็ข้ามๆไป เดี๋ยวจิตหมองไปเปล่าๆ

 

เพิ่งนึกได้...วันก่อนฟังท่านจิตโตเทศน์ ได้ข้อคิดมาว่า...

เรื่องที่กระทบแต่ละคน จะไม่เหมือนกัน เป็นแบบทดสอบเรา เพราะแต่ละคนมีจุดอ่อน จุดแข็งไม่เหมือนกัน เรื่องเดียวกันอาจง่ายสำหรับคนนึง...แต่ยากสำหรับอีกคน

อันนี้จริงที่สุด... ของพี่ก็ต้องเรื่องโลภ เอ๊ย ลาภ 555 หวังลาภลอย พอไม่สมหวังก็ออกอาการ ทุกที... ประชดยันเทวดา 555

ของกิ๊ก นี่น่าจะ เรื่อง ปากคน...

เล่าสู่กันฟัง...เผื่อจะช่วยกันดูแลและรักษาดวงใจของกันและกัน 555 พี่เบิร์ดมาเอง

หวีดหวิ้ววววว

 

ขอบคุณพี่กลมที่แนะนำจ้า
แต่นู๋ มะได้รมณ์เสียนะ เวลาเขียนแล้วมันพร่างพรูอ่ะ 5555
แค่เหมือนเห็นสัจธรรม เมื่อก่อน สู้หยิ๊บตา ใครร้าย เราร้ายตอบ
ใครว่า เราว่าตอบ พอหลังๆ ใครว่ามา เรานิ่ง แทนที่จะดี
แต่กลายเป็นว่า เราหยิ่ง แถมยังจะว่าต่าง ๆนาๆ มันปากกันเลยทีนี้

อะไรถ้ามันตึงไปก็ไม่ดี หย่อนไปก็ไม่มี
ไม่มีอะไรเที่ยง ไม่มีอะไรที่อยู่ยั่งยืน
แค่ตลกกับสิ่งที่ตัวเองเจออ่ะจ้า

พยายามไม่โกรธ พยายามไม่พยาบาท
ตอนนี้ แค่มองตัวเอง อยู่กับตัวเอง รู้ตัวเองว่าทำอะไร เป็นอะไร คิดอะไร
อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับสิ่งที่เป็น คนอื่นไม่รุ้ช่าง แต่เรารู้ตัวเอง เนอะ

(ใกล้ วันสิ้นโลกละ สู้ๆ จ้า:boo::boo::boo

 

สมัยพุทธกาลพระอรหันต์ยังมีความเห็นไม่ตรงกันเลยครับ

ธรรมดาอ่าครับ ผมว่า

 

ถ้าไม่ทำกรรมหนัก ไม่ต้องกลัว ทุกเรื่องราวบนโลก

ไตรลักษณ์จะจัดการให้หมดสิ้น

ทำความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้ผ่องใส

เท่านี้ก็เพียงพอ แล้วครับ

 

ขอขยายความนิดนึง ที่ว่าพระอรหันต์ความคิดเห็นไม่ตรงกัน

กล่าวคือ ก่อนพระพุทธเจ้าปรินิพาน ได้ทรงตรัสมีใจความว่า

สิกขาบท ข้อใดเล็กน้อยจะยกเลิกเสียบ้างก็ได้

พอท่านปรินิพพานไปได้ระยะหนึ่ง ก็มีพระรูปหนึ่งก็ดีใจ

บอกว่าไม่มีใครมาคอยกวดขันให้เราต้องทำตามพระวินัยอีกแล้ว

ก็มีพระอรหันต์เห็นว่าปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีแน่ จึงทำการสังคยนาพระไตรปิฎกขึ้น

โดยมีพระมหากัสสะปะเป็นประธาน โดยความจำของพระอานนท์

จนมาถึงที่ประโยคที่ พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้

"สิกขาบท ข้อใดเล็กน้อยจะยกเลิกเสียบ้างก็ได้"

ท่านก็ไม่รู้จะยกเลิกข้อใด ถามว่าทำไมถึงไม่รู้

เพราะท่านเป็นพระอรหันต์ทั้งสิ้น

ท่านไม่รู้ว่า สิ่งใดยาก สิ่งในง่ายแล้ว จึงคงไว้ตามเดิม

ก็มีพระอรหันต์อีกกลุ่มหนึ่ง รวมกันมาได้ 500 องค์

แต่มาไม่ทันการสังคยนา ก็มีความเห็นว่า พระพุทธเจ้า

ท่านให้ยกเลิก ทำไมท่านถึงไม่ยกเลิก ท่านเป็นพระพุทธเจ้า หรืออย่างไร

จากสิกขาบทเล็กๆ หลายๆข้อ ก็ตีความกันไป ทุกวันนี้เลยมี เป็นหลายสิบนิกาย

เป็นร้อยๆสำนัก บลาๆๆๆ เห้อออ ก็ตามนั้นอะคับ

 

ว่าจะพิมพ์ก็ข้อหน่อย

ที่พระพุทธองค์ทรงเทศน์สอน คำว่า เทศน์ ตามรากศัพท์เดิม

แปลว่าการชี้ให้เห็น ธรรมะเดิมมีอยู่แล้ว เป็นธรรมชาติ

พระพุทธองค์ทรงเทศน์(ชี้)ให้เห็นแต่เพียงเท่านั้น

มิได้ทรงสร้างธรรมะ ขึ้นมาแต่อย่างใด

 

สวัสดีตอนดึกครับ . .ขอส่งการบ้านซะหน่อย
ช่วง นับ 1-100 เริ่มขาดๆหายๆช่วงนับ 30 เป็นต้นไป พอช่วง 70 นี่แล้วใหญ่ นับแล้วหลุดคำต่อคำเลย . .มีอะไรแว้บมาสะกิดนี่ลืมเลย ขนาดว่าพึ่งนับไปแหม่บๆ

ช่วง พุทธ - โธ ก็คล้ายๆกับช่วงแรกครับ . .บรรยายไม่ถูก ประมาณว่าถ้าเราดึงจิตเข้ามาใกล้มันจะเบลอ นับไม่ค่อยถูก ต้องให้จิตอยู่ห่างๆสักหน่อย จะมีสติดี

ช่วง เกษา โลม ฯลฯ . . ช่วงนี้เหมือนปลดปล่อย จากที่โดนกดดันมาหนักๆ เหมือนจิตมันลอยๆ ความรู้สึกแว้บมาว่า ที่เขาใช้จิตท่องไป คงคล้ายๆแบบนี้ล่ะมั๊ง

ช่วง พุทธ โธ . .คล้ายช่วงแรกๆ แต่เบากว่า ใช้สติเฝ้าดูขนาดไหน ก็ยังหลุด นับได้ไม่ต่อเนื่องไปตลอด พอหลุดก็กลับมานับใหม่

หลังจากนั้น ก็ปล่อยจิตว่างๆ ไม่นับ . . ความรู้สึกเหมือนมี และก็เหมือนไม่มี โอ้วว งงๆ อธิบายยาก อิอิ

 

พื้นฐานโอเคครับ

ลองนั่ง พิจารณาพรหมวิหาร 4 ครับ

ที่อยากถามถามได้นะครับ

 

พิจารณาในช่วงหลังจากนั่งแล้วใช่ไหมครับ ( ช่วงปัจเวก )

 

บอกบุญจ้า
วันเสาร์จะมีการหล่อพระที่เมืองกาญ รายละเอียดเดี๋ยวให้พี่บาสแจ้งอีกที
ส่วนวันอาทิตย์จะนำพระไปถวายที่ จ. ชัยนาท วัดหัวตะพาน
ถ้าสนใจเชิญร่วมบุญได้จ้า
(นายคงพล พิทักษ์สังข์ 068-277-244-7 ธ.ไทยพาณิช)
ปล.แจ้งยอดด้วยจ้าเวลาโอนแล้วว่าจะร่วมบุญไหน

 

ขณะนั่ง หรือตอนนั่งเสร็จแล้วก็ได้ครับ

 

ส่งการบ้านค่ะ ยังคงนั่งแค่นับ30 เพราะเวลานั่งจะเหมือนใจอยากออกมากๆ ทนนั่งนานไม่ได้ แต่ทางกายไม่เจ็บปวดนะคะ ชอบแต่ตอนเกสาฯ เพราะจะต้องท่องให้เร็วๆ แล้วแผ่เมตตาเสร็จก็จะลืมปัจเวกบ่อยมาก อาการลืมในชีวิตประจำวันก็บ่อยเหมือนเดิมค่ะ