ยุคก่อนมีพระพุทธรูป

อันนี้ แหละขึ้นเลยครับ ต้นฉบับ คุณอุรุเวลานี่เป็นเจ้าแห่งการก็อปปี้วาง
หาในกูเกิ้ลจริงๆๆhttp://www.bangkokconsumer.org/dhamm...tone/index.htm

 

ผมเข้าใจของผม คุณก็เข้าใจของคุณ คุณไปได้แล้วครับ

 

อย่ามาสืบราชการลับเชียวนะครับว่าผมเป็นใคร ผมรู้ว่าคุณคือ CIA
แห่งพลังจิต คุณสามารถสืบได้....ว่าใครเป็นอวตารของใครบ้าง
555555

 

อันนี้ครับ http://www.bangkokconsumer.org/dhamma/web54_budstone/index.htm

 

ผมไม่สนใจครับ คุณไปได้แล้วครับ

 

ผมเข้าใจของผม....กล้าพูด อะ55555 ผิดศีลข้อสี่แล้วนะครับ

คุณแน่ใจหรอครับว่าคุณเข้าใจนะ
ผมว่าไม่มั้ง งั้นคุณจะอมภูมิหรอ ปกติคุณยิ่งชอบอวดภูมิ
********************
ว่าคุณเก่งอ่านพระไตรปิฏกมาเยอะรู้ทุกสูตรอยู่
พระมั่ว อยู่เลย5555555
บายๆๆ จริงๆๆๆ ครับ

 

เอ่อ.. ผมแค่มาโพสถามเจ้าของกระทู้ครับ เพราะว่ากดลิงค์ไม่ไป

มาตั้งให้ผมเป็น CIA ซะแล้ว ผมสมาชิกธรรมดาครับ สงสัยท่านจะจำคนผิดแล้ว

 

อีกอย่าง ผมไปแล้วล่ะ แต่เห็นกระทู้นี้
ต้องตอบล่ะ เลยขอทิ้งท้ายว่า
***************
คุณเป็นพ่อผมหรือคราบมาสั่งให้ผมทำตามคุณ
************
ผมไปผมก็ไปของผมเอง
ไหนว่ากระทู้นี้เปิดเพื่อคุยกับผมไง ไม่พอใจอะไรหรือคราบ
หรือว่ากลัวหน้าแหก ฟอร์มหลุด ไม่ต้องกลัวหรอกคราบเขารู้
ว่าคุณมันนักปริยัติ ของปลอมกันมานานแล้ว ไม่ต้องฟอร์ม
ผมไปล่ะ บายๆๆๆๆ

 

อ่านไปขำไป ฮาดีค่ะ คุณกรรมการวัดแซว
เบาๆๆก็ได้นะค่ะ
สงสารเพื่อนบ้าง เจริญในธรรมค่ะ

 

ผมยกพระสูตรมาผมไม่ได้มั่ว
พระก็ไม่ได้มั่วครับ พระธรรมมีมากมาย ไม่มีใครเรียนรู้จดจำได้ทั้งหมด
ผิดถูกบ้างเป็นเรื่องปรกติครับ ไม่ใช่สาระสำคัญ ผมไม่รู้อีกเยอะครับ

 

คุณบอกว่าคุณจะไปแล้ว ผมก็บอกว่าคุณไปได้แล้วครับ

 

คู่นี้แซวกันเล่น พอหอมปากหอมคอนะค่ะ
น่ารักดี
นานๆๆทีมีกระทู้แบบนี้บ้างก็ดี
คนอ่านจะได้ฮาๆๆๆ บ้าง
ว่าแต่การโต้วาทีในครั้งนี้ใครชนะ ก็ฝ่ายกรรมการทุกๆๆท่านตัดสินแล้วกันนะค่ะ
ว่าใครตรงเป้ากว่ากัน อีแพงมีในใจแล้วค่ะ
เจริญในธรรมค่ะ

 

พระสุตรนี้ เทวสูตสูตรครับ
อุรุเวรสูตร ไม่มีครับ
กัดผมในนี้ไม่พอ ห้องพระไตรก็ไม่เว้น
สำนึกได้เมื่อไร ก็ไปลบทิ้งนะครับ

 

ยุคก่อนมีพระพุทธรูปในประเทศอินเดีย พ.ศ. ๓๐๐–๗๐๐
ถ่ายจากภาพปั้นที่จำลองขึ้นใหม่ เพื่อกิจการแห่งโรงมหรสพทางวิญญาณ ณ สวนโมกขพลาราม อ.ไชยา จ.สุราษฎร์ธานี



คำอธิบายภาพที่ ๒๗

นับตั้งแต่ภาพที่ ๒๗ นี้เป็นต้นไป นับได้ว่าเป็นภาพโดยสมบูรณ์ มิได้เป็นเพียงสัญลักษณ์ล้วน ๆ หรือครึ่งภาพครึ่งสัญลักษณ์ เหมือนที่แล้ว ๆ มาตั้งแต่ต้นจนถึงภาพที่ ๒๖ แต่อย่างไรก็ตาม คงมีสัญลักษณ์อยู่ที่การไม่ทำภาพพระพุทธองค์โดยเฉพาะอยู่นั่นเอง.

ภาพที่ ๒๗ นี้ เป็นภาพเทวดาประชุมกัน แล้วเข้าไปทูลเชิญพระโพธิสัตว์ให้จุติจากสวรรค์ชั้นดุสิต ลงมาบังเกิดเป็นพระพุทธเจ้าในมนุษยโลก, และตอนริมล่างนั้น เป็นภาพพระมารดาฝันเห็นพระโพธิสัตว์เสด็จจุติลงมาสู่ครรภ์ของพระนางในลักษณะที่เป็นช้าง.

ควรทราบเป็นหลักทั่ว ๆ ไปเสียตั้งแต่บัดนี้ว่า หินสลักแบบสาญจีนั้น นิยมใช้แท่นว่างเฉย ๆ เป็นสัญลักษณ์ของพระพุทธองค์ จะมีสิ่งอื่นเพิ่มเข้ามาบ้าง ก็เพียงเครื่องหมายติรตนะ บนเท่นนั้น (แต่ก็มีน้อยที่สุด เช่นในภาพชุดนี้ก็มีเพียงภาพเดียว คือภาพที่ ๔๑), และหินสลักแบบภารหุตนั้นยิ่งเคร่งครัดไปกว่านี้อีก, ส่วนหินสลักแบบอมราวดีนั้น นิยมใช้สัญลักษณ์หลายอย่างด้วยกัน และที่สำคัญที่สุดก็คือ รูปเสามีไฟลุกโดยรอบ, รอยพระบาท, และอื่น ๆ.

ในภาพนี้ แท่นว่างรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้านั้นเอง คือสัญลักษณ์ของพระพุทธองค์, สังเกตได้ง่าย ๆ ตรงที่มีต้นโพธิอยู่ข้างบน; และให้สังเกตไว้เสียเลยว่าต้นโพธินั้น จะทำเหมือนกันในทุก ๆ ภาพ คือมีพวงมาลาแขวนตามกิ่ง มีฉัตรกั้นอยู่ข้างบน มีเทวดาแบบมาตรฐานโดยเฉพาะขนาบสองข้าง, ถ้าทำเต็มที่ดังในภาพนี้ก็มีข้างละ ๒ ตัว คู่บนเป็นเทวดาชนิดที่มีปีกหางของตนเอง คู่ล่างต้องขี่สัตว์ประหลาดชนิดหนึ่ง, ถ้าไม่ทำเต็มที่ ดังเช่นในภาพอื่น ๆ โดยมาก ก็มีเทวดาชนิดคู่บนเท่านั้น, นี้เป็นหลักทั่วไป ซึ่งจะต้องจำไว้ก่อนเพื่อความง่ายในการศึกษาภาพต่อ ๆ ไป. เทวดาที่ยืนล้อมพระแท่น รวม ๑๓ องค์นั้น คือเทวดาที่เข้ามาอัญเชิญ, องค์ที่อยู่ตรงกลางตรงหน้าพระแท่น มีลักษณะเป็นหัวหน้าหมู่ หรือผู้อัญเชิญ ซึ่งเมื่อพระโพธิสัตว์ได้ทรงใคร่ครวญเหตุผลและความเหมาะสมทุกอย่างแล้ว ก็รับเชิญตามความประสงค์ของเทวดาเหล่านั้น.

ในภาพครึ่งล่างที่คั่นไว้ด้วยลายรั้วแบบรั้วอโศกนั้น ภาพสตรีนอน หมายถึงพระมารดาหรือพระนางมหามายา กำลังบรรทมหลับและทรงสุบินว่ามีช้างเผือกมาวนรอบ ๆ พระนาง แล้วเข้าไปในอุทรของพระนาง, มีภาพคนโผล่หน้า ๕ คน หมายถึงเทวดาที่ปรนนิบัติ ตามท้องเรื่องที่ว่า เทวดาได้ยกพระนางไปทั้งเตียงไปยังสุวรรณบรรพต ซึ่งงดงามไปด้วยป่าไม้ที่อึงอลไปด้วยเสียงแห่งนกยูง, ให้สรงสนาน ให้ประดับตกแต่ง แล้วให้บรรทม, เทวดาที่อยู่ชิดพระบาทมีแส้ปัดแมลงอยู่ในมือ ซึ่งหมายถึงการปรนนิบัติ, ทั้งหมดนี้เป็นไปภายใต้มณฑปหรือปราสาท บนยอดสุวรรณบรรพตนั้น. เทวดาผู้ชายมีผ้าโพกสูง, เทวดาผู้หญิงมีเครื่องคลุมศีรษะบาง ๆ.

ในแง่ของโบราณคดีนั้น ศาสตราจารย์ ริดส์ เดวิดส์ แนะให้ศึกษาลักษณะของหลังคาและตัวอาคารนั้น ๆ เพื่อทราบถึงสถาปัตยกรรมแห่งอินเดีย ในสมัยพุทธศตวรรษที่ ๓-๔ ซึ่งอาจใช้ได้ด้วยกันกับสมัยพระพุทธองค์เอง คำกล่าวอันนี้ใช้ได้กับภาพทั้งหลายอันจะมีมาข้างหน้า จะไม่กล่าวอีก.

ในแง่โบราณคดีของศิลป์นั้น ในภาพนี้มีสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่งอยู่ภาพหนึ่ง คือลายก้านขดที่ขอบยืนสองข้างของภาพ ซึ่งอาจจะกล่าวได้ว่าเป็นแบบเฉพาะของสาญจีทีเดียว. สิ่งที่น่าสังเกตไว้ก็คือ ลวดลายนี้ไปมีอยู่ที่หินสลักในราชวังของกษัตริย์อิสลามที่เข้ามายึดครองอินเดีย ในระยะ ๑,๐๐๐ ปีเศษต่อมา ทำให้มีผู้เข้าใจไปว่าต้นกำเนิดลายก้านขดนั้นเป็นของมุสลิม โดยที่ไม่ได้สังเกตเห็นสิ่ง ๆ นี้ที่สถูปสาญจี ที่เก่ากว่าราชวังมุสลิมตั้งพันกว่าปีนั่นเอง. ลายก้านขดชนิดนี้ ของจีนก็มี แต่เรายังค้นไม่ได้ว่าของจีนนั้น ตั้งต้นในสมัยใดกันแน่ และอาจจะเป็นได้เหมือนกันว่า ลายก้านขดของจีนนั้น รับไปจากอินเดีย ดังเช่นวัฒนธรรมอื่น ๆ ที่เป็นศิลปะขีดเขียน ที่นำไปใช้เขียนภาพโบราณในถ้ำที่เป็นของพุทธศาสนา เช่นถ้ำที่ภูเขายุงกังและตุนฮวง เป็นต้น. ส่วนข้อที่ลวดลายแบบนี้ได้มาถึงไทยเรา โดยผ่านทางสายไหนนั้น เป็นสิ่งที่ต้องศึกษากันต่อไป ในที่นี้ต้องการแต่จะชี้ให้เห็นว่า ลายก้านขดที่เก่าแก่ที่สุดในโลกนั้น ควรจะได้แก่ลายก้านขดที่สาญจี อันมีอายุตั้งสองพันปีเศษมาแล้วนี่เอง.

สิ่งที่น่าสังเกตในแง่ของธรรมะอีกอย่างหนึ่งก็คือท่าบรรทมของพระมารดานั้น เป็นท่าสีหไสยา เช่นเดียวกับท่านอนของผู้ปฏิบัติกรรมฐาน หรือผู้ปฏิบัติชาคริยานุโยค ซึ่งกำหนดไว้ในหลักปฏิบัติธรรมอย่างตายตัว. เป็นท่านอนของผู้มีสติสมบูรณ์ กระทั่งเป็นท่าปรินิพพานของพระอรหันต์ รวมทั้งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วย จนถือกันว่าเป็นท่าแห่งอิริยาบถที่ศักดิ์สิทธิ์ท่าหนึ่ง, ทำไมศิลปินจึงทำภาพพระมารดาด้วยท่านอนท่านี้ เป็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง ซึ่งแสดงถึงวัฒนธรรมอินเดียที่แนบสนิทอยู่กับปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา.

ภาพนี้ ควรจะได้รับการศึกษาเปรียบเทียบกันกับภาพที่ ๒๙ ซึ่งจะได้กล่าวต่อไปในคำอธิบายของภาพนั้น.

http://www.buddhadasa.org/html/life-work/theatre/sculpture/sculpture27.html

 

ไหนๆๆ ก็เอาเว็ปมาลงให้แล้ว
ทำไมยังต้องไปก็อปปี้เขาเอามาวางซ้ำๆๆซากๆๆ
อีกและครับ คุณอุรุเวลาครับ
********
วันนี้ไม่ตั้งกระทู้สนับสนุนพระเกษมเผาพระพุทธรูปอีกหรือครับ

 

โพสต์ #1 อธิบายโดย สุวรรณา เหลืองชลธาร คณะเภสัชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
โพสต์ #54 อธิบายโดยพระพุทธทาส

คุณมหาวัดลองอ่านทั้งสองโพสต์ดูใหม่ครับ
ถ้าสนใจอ่านที่ท่านพุทธทาสได้รวบรวมและอธิบายทั้งหมดก็ตามไปอ่านได้ครับ

http://www.buddhadasa.org/html/life-work/theatre/sculpture/sculpture.html

 

ผมรู้อยู่แล้วครับ
เคยเห็นมาแล้ว.........
ผมถามว่า ก็เอาแค่เว็ปมาลงก็พอแล้วมั้ง
*********************
ไม่ต้องก็อปปี้มาลงอีกหรอก...แต่เอาเถอะตามใจ
ผมรู้ว่ามันเป็นกิจประจำวันของคุณนี่
สงสัยที่คุณชอบเอามาลง
ก็เพราะพอมีคนกดอนุโมทนาแล้วคูณมีความรู้สึกดีใจแบบแปลกๆๆ
เหมือนมีคนยอมรับอะไรสักอย่างในตัวคุณ
ซึ่งในชีวิตจริง คุณรู้สึกว่า ไม่มีอย่างงั้นเกิดขึ้นมากับคุณเลย
ใช่มิ ใช่มิ....
เห็นทำทุกวันเลย....
**********
แต่ที่เขากดนะ เพราะเห็นถึงความตั้งใจ
ไม่ใช่เพราะชื่นชมว่าคุณรู้อะไรคุณหรอก
เพราะเขารู้ว่าไปก็อปปี้มา
ส่วนใหญ่เขาแค่ดูผ่านๆๆไม่ได้อ่านหรอกรู้ปะ

 

ผมตอบคุณคุณแก้ พิมพ์แล้วพิมพ์เลย ผิดก็ช่างมันเถอะ
ผมตอบเพิ่มเรื่อง พระเกษม ผมไม่สนับสนุนให้ใครทำลาย
พระเกษม ท่านทำก็เรื่องของท่าน ไม่เกี่ยวกับผม
มีครั้งหนึ่ง ผมท้าคุณ sutanon ถ้ามาโพสต์กระทู้ผม
ผมจะส่งพระพุทธรูปไปวัดสามแยก แต่เขาไม่ฟัง
ผมเลยบอกไปว่า จะส่งพระพุทธรูปไปวัดสามแยก
แต่มีสมาชิกหลายคน แนะนำให้ทำอย่างอื่น
สรุป ผมไม่ได้ส่งไป เรื่องมีแค่นี้
ผมยืนยันอีกครั้ง ผมไม่สนับสนุนให้ใครเผาหรือทำลายทั้งนั้น
พระพุทธเจ้าทรงห้ามภิกษุตัดต้นไม้ อันเป็นเจดีย์ที่ชาวบ้านบูชา
ชาวบ้านเขาบูชารูปหล่อ รูปปั้น ก็เป็นเรื่องของเขา
ผมไม่บูชา ผมก็มอบให้คนที่เขาบูชา ก็เรื่องของผม

 

บางคนอ่าน บางคนไม่อ่าน ผมไม่ได้บังคับใครให้อ่าน
ผมเผยแพร่ธรรมะ แล้วคุณทำอะไรเพื่อพระศาสนาบ้างครับ

 

ผมทำเยอะ จะตาย.....
คุณรู้แล้วจะหนาว....แต่จ้างให้ก็ไม่บอกหรอกนะ
เอาเป็นว่า อย่างน้อยผมก็ไม่เคยไปลอกข้อความใคร
***********
มาสนองตัญหาตนเอง
โดยอ้างว่าเผยแพร่ศาสนาทั้งๆๆที่ตัวเองยังเอาตัวไม่รอด
ไม่เคยปฏิบัติเลย ทำอย่างงี้เผยแพร่หรือทำลายเพราะ
พาคนเข้ารกเข้าพงไปด้วย
ละครับ
******
และ ก็และก็ผมก็ไม่เคยโอ้อวดตนว่าอ่านตำรามาเยอะ
รู้มากเหมือนใครบางคนแถวๆๆนี้นะครับ