ขณะถอดจิต เจอบุคคลลึกลับ !!

ต้องขอเล่าเรื่องตอนแรกๆก่อนนะครับ
คือว่า
เริ่มแรกผมเริ่มศึกษาการถอดจิตมาพอประมาณ ได้เรียนรู้การถอดจิตหลายๆวิธี แต่มาเจอ วิธีที่นานๆทีจะทำได้ ก็คือ นอนหลับลึกถึงขั้นที่ 4 ขึ้นไป ครับ
หรือเรียกอีกอย่างว่า ผีอำ นั้นเอง คือ ปรากฏการณ์ ร่างกาย กับ จิต สิงโคร ไม่เข้ากันในเรื่องการหลับถึงขั้นไปนจะบอกอีกทีนะครับ

ระยะที่ 1 (เริ่มมีความง่วง) : เป็นช่วงเริ่มหลับที่เปลี่ยน จากการตื่นไปสู่การนอน ในคนปรกติทั่วไปมักใช้เวลาตั้งแต่ 30 วินาที - 7 นาทีเป็นสภาพที่แม้จะได้รับการกระตุ้นเพียงเล็กน้อยก็จะตื่น

ระยะที่ 2 (หลับตื้น) : การหลับในช่วงต้น เป็นสภาพที่ไม่ได้ยินเสียงรบกวนจากภายนอก เป็นระยะแรกที่มีการหลับอย่างแท้จริง แต่ยังไม่มีการฝัน ในระยะนี้ ผู้ที่หลับจะสามารถถูกปลุกให้ตื่นได้โดยง่าย

ระยะที่ 3 (หลับปานกลาง) : ทั้งคลื่นสมองและชีพจรจะเต้นช้าลง ความมีสติรู้ตัวจะหายไป การเคลื่อนไหวของตาจะหยุดลง แม้ได้รับสิ่งเร้าจากภายนอกก็จะไม่ตื่นโดยง่าย ปรกติขั้นนี้จะกินเวลาประมาณ 20 - 30 นาที

ระยะที่ 4 (หลับลึก) : เป็นช่วงหลับสนิทที่สุดของการนอน กินเวลาประมาณ 30 - 50 นาที ถ้านอนหลับโดยปราศจากขั้นนี้ เราอาจมีการนอนละเมอหรือฝันร้ายได้ ช่วงระยะนี้อุณหภูมิร่างกายและความดันโลหิตจะลดลง อัตราการเต้นของหัวใจลดลงเหลือประมาณ 60 ครั้งต่อนาที โกรธฮอร์โมน (Growth hormone) จะมีการหลั่งในระยะนี้

ผมจึงเริ่มศึกษาการถอดจิตในการหลับลึกขั้นดี 4 หรือขั้นที่เรียกว่า '' ผีอำ ''
ปกติเมื่อ อาการผีอำ เกิดขึ้น เราก็รู้สึกตัวกันเป็นธรรมดา
ผมจึงตั้งสติใว้ว่านี้ไม่ใช่ผีอำ เป็นอาการหลับลึกขั้นที่ 5
แล้วจึงเริ่มทำการถอดจิตดู
พอจิตออกมาได้สักพัก ความรู้สึกมันไม่เหมือนกับการถอดจิตโดยปกติทั่วไป
เมื่อเดินออกไปสำรวจรอบๆ
'' พบว่า มีบางสิ่งลอยอยู่บนท้องฟ้า แล้วเมื่อผมมองมันได้สักพัก ก็มีบางสิ่งลอยลงมา ซึ้งผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามันคืออะไร สิ่งนั้นร่วงหล่นลงมาใกล้ๆ กับ ร่างจิตของผม แล้วก็วิ่งไหลไปมา แล้วก็มีเสียงๆหนึ่งพูดขึ้นมาว่า
'' อย่าทำแบบนี้อีกนะ ๆ ๆ ๆ '' ซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ
ผมจึงรู้สึกว่าท่าทางไม่ค่อยดีแล้ว ผมจึงกลับเข้ามาที่ร่าง
แต่ผมไม่สามารถเข้าร่างของผมได้ แล้วก่อนที่ผมจะกลับเข้าร่างได้
ผมเห็นร่างของผมพูดขึ้นว่า '' อย่าทำแบบนี้อีกนะ ๆ ๆ ๆ '' แล้ว เหตุการณ์ก็กลับสู่ปกติอีกครั้ง การถอดจิตครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนๆ ซึ่งผมก็ไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด
ท่านใดพอจะรู้เหตุผล และสิ่งที่คอยมาเตือนนั้นคืออะไร ขอความคิดเห็นด้วยครับ
ขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามา อ่านและรับฟังครับ

 

การนอนหลับทั่วไป ก็น่าจะเป็นตามสี่ขั้นที่อธิบายมานั้น
แต่มีการนอนอีกแบบที่ไม่ใช่การหลับตามปกติ ต่างกันอย่างนี้


ช่วงที่จิตดำเนินเข้าไปสู่การนอน แต่ยังไม่เข้าสู่ภาวะการหลับ
เต็มที่ (ถ้ามีคนปลุกเบาๆ ก็รู้ตัวได้ทันที) จากขั้น ๑ ไปขั้น ๒
ก่อนที่จะหลับ ถ้า "สติ" ยังตื่นอยู่้ สติไม่หลับ ตัวสตินี่แหละจะ
ทำหน้าที่ปลุกให้ "จิตรู้" อยู่ตลอด ว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงนั้นก็
จะจดจำเรื่องราวและกระทำการณ์ต่างๆ ในขณะนั้นได้ตลอดไม่
หมดสติเพราะหลับไป (เพราะมันไม่ใช่การหลับไงละครับ)


ร่างกายมันจะหลับ แต่จิตมันจะไม่หลับ สติมันยังตื่นอยู่ จากนั้น
ร่างกายที่หลับไปแล้ว ไม่อาจมีอำนาจเหนือจิตใจ ร่างกายไม่อาจ
คุมจิตใจได้ จิตใจที่ตื่นอยู่ มันก็ทำหน้าที่ตามที่มันต้องการได้ มัน
ก็เลยไม่ใ่ช่การหลับที่แท้จริง มันเป็นอย่างอื่น ...


คนที่จะทำอย่างนี้ได้ "สติ" ต้องกล้าแข็งมากๆ

 

มารอฟังครับ น่าสนใจๆ

 

เรื่องราวน่าสนใจมากๆ ค่ะ

 

การตั้งใจถอดจิต หรือถอดกายทิพย์ออกจากร่าง ออกจากขันธ์ ไม่ควรทำอย่างยิ่ง เพราะเมื่อไหร่ที่ขันธ์ว่าง จะมีเหล่า ต่างๆ คอยจ้องที่จะเข้าขันธ์
ยืมร่างไปใช้ (มีเหล่าที่อยากจะเกิดเป็นมนุษย์ และไม่ได้เกิด มันก็จะเอาร่างสิ)

อุตสาห์เกิดมาจากท้องแม่ กว่าจะโต รู้สำนึก จะถอดขันธ์ ทิ้งร่าง ให้ผู้อื่น
อมนุษย์ตนอื่นเอาร่าง เอาขันธ์ไปใช้ .... อันตรายสำหรับตนเอง

หากไม่มีสิ่งศักดิสิทธฺ์ ช่วยดูแล หรือตัวตนในอดีต ก่ จบตั้งแต่นั้นแล้ว

เป็นการปฏิบัติที่เสี่ยงต่อตนเอง .....

อย่าทำเด็ดขาดการถอดจิต

 

เห็นด้วยกับคุณ phudit999 ครับ

อันตรายทั้งกับกายเนื้อและกายทิพย์ครับ

 

หากการถอดกายทิพย์สุ่มเสี่ยงขนาดนั้น แล้วหากใคร "บังเอิญ" กายทิพย์ออกจากร่าง จะทำยังไงดีคะ

 

ไม่มีการบังเอิญ เพราะจะมีดวงจิต สำหรับการปิดผนึก

ระหว่างกายหยาบ และ กายทิพย์ ปกปิดไว้อีกชั้นหนึ่ง

การฝึกจิต เพื่อเปิดผนึก ถือว่าผิด

การฝึกจิต เพื่อทำลาย ดวงจิต เพื่อให้จิตดับ ถือว่าผิด

เพราะดวงจิตมีหน้าที่ของมัน

ทำลายสิ่งที่ธรรมชาติสร้างมา ถือว่าผิด

หรือ เรียนรู้ในสิ่งที่ผิดปกติหรือเพิ่มเติมจากธรรมชาติสร้างมา ถือว่าผิด

สิ่งที่ถูกคือ เรียนรู้ รับรู้ เฝ้าดู ปรากฎการณ์ อย่างแยบคาย

โดยละเอียดจากสิ่งที่ธรรมชาติให้มา แค่นี้เอง

ธรรมชาติให้มาเพื่อตระหนักในสิ่งที่มี

แม้นแต่มารที่อยู่ในตน ก่ เป็นสิ่งที่ธรรมชาติให้มา

จงเรียนรู้กับมัน (มันปรากฎขึ้นมาก่ รับรู้มัน)

เมื่อรับรู้มันปรากฎ ก่ เพียงเฝ้าดู รู้อยู่เฉยๆ ดูที่ใจ

เรียกว่า ฉันรู้น่ะ เธอ ยังอยู่ (โมหะ โลภะ โทสะ ราคะ)

เบ็ดเสร็จเหล่านี้

สิ่งสุดท้ายที่ถูกฉาบอยู่ใกล้อยู่ที่ใจ ตนเอง (ซึ่งบททดสอบของมนุษย์)

จักถูกถอดถอนออกไป เมื่อรู้ตน(ใจ) ดีพร้อม

-------------------------------------
การฝึกรู้กายแค่เบื้องต้น เท่านั้น

เมื่อรู้ดีพอประมาณ ก่ ควรจะขยับขึันไป

ไม่ใช่ย่ำ ย้ำอยู่ที่เดิม

เป้าหมายการดำรงสติ อยู่ที่ใจ ไม่ใช่กาย (กายเป็นสิ่งที่อาศัยชั่วคราว)

แต่ก็สำคัญอยู่ ไม่ใช่ไม่สำคัญ สำคัญสำหรับการพัฒนากายทิพย์

บอกว่าใจสำคัญ....เพราะ การรู้ควรหรือไม่ควร มาจากใจ

น้ำใจ ใจเมตตา ใจงาม ใจดี ทุกสิ่งล้วนมาจาก ใจ

 

ผมกำัลังสนใจอยู่พอดี เพราะเผอิญหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ เคยมีประสบการณ์ตอนนั่ง
สมาธิ เหมือนถอดจิตออกได้ทางหน้าผาก แต่มันมีอาการเสียวและขนลุกขนพองไปหมด
ลองทำแบบเดิม แต่พอเกิดอาการก็หยุดเพราะกลัวจะกลับเข้าร่างไม่ได้ ใครเคยมี
ประสบการณ์การถอดจิตแบบนี้ ตอนกลับเข้าร่างเดิมทำอย่างไร หรือพอนึกก็กลับเข้ามาเอง

 

กำหนดจิตนิ่งๆกลับก็กลับครับ

 

ผมเคยนอนหลับเเล้วฝันเห็นผี สัมภเวสี เปรต เต็มถนนหน้าบ้านจะว่าไปก้ไม่เต็มหรอกเเต่เดินห่างๆกัน

 

ขอบคุณมากครับ ...

 

NO GOOD นะ
....................................................................

 

ในชณะที่นอนบางตรั้งมีอาการเหมือนหัวเราเหวี่ยง เราหมุน จะตกจากห้องค่ะ สติรู้ทุกอย่าง แบะเกิดการตกใจ อยากถามผู้รู้ให้ช่วยแนะนำด้วยค่ะ บางครั้งเราก็ภาวนา เกศา โลมา นะขา ทันตา ตะโจ จากนั้นก็เหมือนหยุด และหลุดเข้าไปสู่การหลับและไม่รู้สึกตัวเลยค่ะ เป็นบ่อยมาก

 

ขณะถอดจิต เจอบุคคลลึกลับ !!
senior4718
สมาชิก



จากการฝึกฝนของจิต มันต้องได้ ฌาณ ๔ แต่เวลาออก ถอยมาอยู่ที่ อุปจารสมาธิ จะออกจะเข้า จะไปเมื่อไหร่ ถ้าทำคล่อง จะไปโลกไหนก็ได้ จะคุยกับใคร สามารถทำได้ ตลอด จะไป นรก สวรรค์ชั้นไหน พรหม เทวดา ไปได้ ที่ทำแบบคุณ ผมไม่เข้าใจนัก หรือได้นิด หน่อยๆ หรือทำ นอก ครู ใช้ในทางผิด ทางของมนต์ดำ อีตงนี้มันพูดยากครับ พวกไสยเวท เขามีศิล ชั่วขณะ ยังทำได้ การหันมาใช้ในทาง ของพระศาสนา ควร

ให้พระ สงฆ์องค์ใดองค์หนึ่ง ที่เราเคารพพาไป เทวดา พรหม พาไป หรือไม่ ขอบารมีพระพุทธองค์ทรงสงเคราะ ย่อมทำได้ครับ ถ้าเราคล่อง ฌาณ ๔ จริงๆ ไปเมื่อไหร่ ได้ทันที โลกไหนก็ได้ ถ้าเราต้องการ ในสมัย ครั้ง พระพุทธองค์ พระมหาโมคคัลลานะ เหาะไปเที่ยวโลกอื่นๆ จนหมด มีอยู่คราวหนึ่ง ท่านไปแล้ว หลงอยู่ โลกอะไรไม่ทราบ กลับมาไม่ได้ พระพุทธองค์ ทรง อธิษฐาน ใช้บารต ลอยไปหาพระมหาโมคคัลลานะๆ เหาะ ตามบารต พระพุทธองค์มา

แต่เราอย่าไปเทียบ อย่างนั้นนะ ไอ้แค่เรา ทำความดี แค่ ฝุ่น ปลายขี้เล็บ ท่านได้หรือเปล่า

ถ้าเราฝึกฝนแบบมีครูอาจารย์สอนแนะนำ ก่อน ทำให้ค่ลอง พวก ไสยเวท ฝังรูป ฝังลอย ฝังหุ่น ทำคุณไสย เสกตะปู เข้าท้อง ตะปูตอก โลงผี ใช้ผี ตายโหง โหงพราย เสกหนังควาย เข้า ทำน้ำมนต์ เสน่ ย่แฝด พวกนี้ อย่างน้อย ต้องได้ ฌาณ ๓ ส่วนใหญ่ ฌาณ ๔ ถึงทำได้ ฆ่าคนที่มีเคราะ หรือกรรม หรือคนไม่ดี ยังทำได้ ในสมัย ปู่ปาน ยังโดน พวกนี้เล่นงาน เกือบตาย

 

ผมว่าของคุณน่าจะเป็น ปีติมากกว่า ผมเป็นบ่อยๆเมื่อก่อน ตอนนี้มันคนละเรื่องเลยครับ ฌาณ ๔ หลับค๊อกครับ ฮ่าฮ้าๆๆๆ หลับยาว พิจรณา ในกายน่ะดีแน่นอน สายตรงครับ ถ้าภาวนา และพิจรณา รู้สึกว่า หยุด การภาวนา หรือลมหายใจ จะหยุดเต้น เป็นอาการของ จิตกับกาย จะแยกจากกัน เป็นอา การเข้าถึง ของฌาณ ๔ มันมีหยาบ และละเอียด ไปตามขั้นตอนของมัน ของกำลังฌาณ ผมก็ทำไม่ถึง แต่ เคย สนธนากับ ผู้ทำถึง แต่ผม จะฟังธรรมมะ ได้ไม่กี่คำส่วนใหญ่นะ จิตจะตัดหลับ ทันทีครับ