เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

โหหห !!! สุดยอดเลย เห็นหน้าคุณน้าเลยหรอค่ะ แน่จริงๆเลยพี่สาวเรา OoO

เรื่องปวดท้องดีนะคะที่ไม่เป็นอะไรมาก จะไปหาหมอไม๊เอ่ย (แต่หนูสนับสนุนให้ไปนะคะ) เปงห่วงๆค่า ขอบพระคุณค่ะ (กราบงามๆหนึ่งที ขอหอมอีกนึง) ที่ชมว่าหนูฉลาดดด แม้ว่า...ๆ....จะจริงหรือไม่ก็ตาม....

แหะๆ ตอนนั้นเรียกอย่างนั้นจริงๆนะคะ ทุกวันนี้ก็ยังติดๆอยู่เลย -.- หวังว่าพี่เฉลยจะไม่โกรธเพราะคนไม่รู้ย่อมไม่ผิดนะ ><"

ว้าเสียดายจังค่ะที่พี่แก้วไม่เอารูปมาลง อยากเห็นๆจัง >< ต้องแปะไว้ก่อนนะคะแล้วถ้าไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่เมื่อไหร่ต้องเอารูปมาลงนะ นานแค่ไหนก็จะรออ~

 

รับทราบการบ้านของคุณน้าเจ้าค่ะ งานต่อไปๆๆ อันนี้สำคัญกับตัวหนูด้วย ถ้าสำเร็จคงมีประโยชน์สำหรับหนูมากกกกเลย แบบนี้ต้องจดๆ 21 วันโอเคแล้วเจอกันคับพี่น้อง เดี๋ยวมาติดตามผลงาน ><~

ส่วนเรื่องตอนเด็กนึกๆแล้วก็นึกไม่ออกเหมือนไม่มีเลย เลยไม่รู้จะมาเล่าได้ยังงัย แต่อนาคตนี่แน่นอนกว่า เดี๋ยวรอดูๆ

อ้า~ when u beleive เคยฟังเวอร์ขั่นของ maraih carrey ชอบมั่กๆค่ะเพราะสุดๆ ขอบพระคุณที่เอามาลงเจ้าค่ะ *o*~

[b-wai]

 

ว้าวตกลงคุณนกรู้ล่วงหน้า(ในฝัน)ว่าคุณน้าจะเอาเพลงนี้มาลงหรอเนี่ย เหลือเชื่อค่ะ อันนี้ถอดรหัสได้ชัดเลย~

 

แล้วคนอื่นๆที่เหลือล่ะคะ ไม่เอารูปมาลงกันบ้างหรอ ดูอย่างเดียวไม่สนุกหรอกนะ ต้องมาโดนวิจารณ์สิถึงจะมันส์ HoH~

 

อ่า...ก็มั่นใจสูงดีนะคะ คุณฟอล์ค หึๆๆๆ หล่อค่ะหล่อเลิศศเลย (evil2)

เอ...ไอที่ทางสายกลางที่คุณปู่ชอบเรียนบอกเนี่ยมัยยังหรอค่ะช่วยอธิบายหน่อยสิ หึๆๆๆ~

(evil2)

 

อย่าเผลอรั่วบ่อยนะคะ เดี๋ยวจะหลงทาง อิอิอิ ทำไมถึงอยากรู้เรื่องปีระมิดหรอ
อื้ม ไม่เข้าใจอะค่ะ ยอมรับโดยดีว่างงกับ คำว่า จิตวิญญาณร่วมร่างต่างมิติ
ทั้งสามอย่างเลยค่ะไม่เข้าใจอ่ะ อ่านไปก็ไม่เห็นท่านอนาลัยอธิบายขยายความเลย ถ้าคุณน้าหรือท่านใดทราบบอกมาหน่อยนะคะ มันงง ยกตัวอย่างประกอบด้วยก็จะเป็พระคุณค่า~[b-wai]

 

อ่า....ฝันถึงเราด้วยดีใจจัง ไว้วันหลังเราลองนัดกันเจอในฝันดูบ้างก็ดีนะ เผลอๆถ้าเก่งๆกันหมดแล้ว ไปเรียนในฝันกันเลยก็คงจะดีมิน้อยเนอะ @o@(smile)

 

มันเต้นไม่ตลอดหรอกงับ แค่วันไหนที่นั่งสมาธิจัดๆ หรือคิดถึงมันขึ้นมา ก็จะตึงๆ เต้นตุ่บๆถี่ๆ -.- พูดขู่ไว้ซะน่ากลัวเลยนะ แต่เค้าจะพยายามไม่กลัวแล้วกันสู้ๆ ไม่มีทางแซงหรอกแหมก็รู้อยู่ว่าทุกคนก็ก้าวกันมาเป็นขั้นๆเรื่อยๆ พี่มิ้ทก็นะธรรมดาที่ไหนละ พลัง 250 -.-" (ใครมันจะไปตามทันละเนี่ย -*-) ชอบแอบแว้บมาโผล่ที่นี้บ่อยๆนะ ระวัง!! งานไม่เสร็จนะพี่ชายยย(evil2)

แบบฝึกของท่านอนาลัยเหมือนจะเอื้ออำนวยเกี่ยวกับเรื่องทางนี้ด้วยเลยนะ เพราะรู้สึกพัฒนาขึ้นมาแบบมีความสุข ไม่เหมือนเมื่อก่อนค่ะ นั่งสมาธิอย่างเดียวเลย บางครั้งก็ทำมั่งไม่ทำมั่ง เพราะเบื่อ อ้อ!! เดี๋ยวนี้เซนส์เค้าเริ่มพัฒนาเป็นลำดับแล้วนะดีกว่าเดิมแล้ว เย้ๆๆ สู้ๆ ต่อไปทาเคชิ เอสๆ ~

 

ประชาสัมพันธ์(จำเป็น)

น้องมายด์ขา แผนนี้พี่แก้วเคยเอามาใช้แล้วค่ะ (อย่างไม่ตั้งใจ) ต้อง
ตัดใจอย่างแรง ยกหนังสือที่กำลังอ่านให้เขาไป ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันมาก่อน (ธรรมชาติของชาติภพ เล่มแรก สุดแสนรัก เอาไปไหนมาไหนตลอดเวลา เพราะติดเป็นตังเม เวลานั้น 10 เล่มหลังยังไม่ออกมา) พี่แก้วพาคุณแม่ไปตรวจร่างกายที่ศูนย์แพทย์พัฒนา พระราม 9 ระหว่างรอเวลา ก็เอาหนังสือนั่งอ่านที่สนามหญ้านอกตึก โดยไม่สนใจใคร ไม่โชว์ปกด้วยนะ แต่ปรากฏว่า หนังสือเล่มนี้คงมีพลังดึงดูดมากเป็นพิเศษ มีผู้ชายคนหนึ่งสงสัย เดินเข้ามาคุยด้วย เขาสนใจมาก (หนังสือนะ ไม่ใช่ตัวพี่แก้ว) ซักไซร้ไต่ถามอย่างจริงๆจังๆ เวลาพี่แก้วอธิบายความในหนังสือให้เขาฟัง สังเกตว่าเขาตั้งใจจดจ่อฟังพี่แก้วพูดอย่างดี สุดท้ายถามว่าจะไปซื้อได้ที่ไหน พี่แก้วคิดไปคิดมา ก็ตัดสินใจส่งให้เขาเอาไปอ่าน กะว่าจะไปหาซื้อใหม่ ทั้งๆเล่มนั้น พี่แก้วทำ Highlight ข้อความน่าสนใจตลอดเล่ม เขาดีใจใหญ่เลย วิธีนี้พี่แก้วใจอ่อนควักกระเป๋าซื้อมาหลายเล่มแล้วนะนี่
เย็นนี้จะมีน้องหญิงวิศวะกร มาขอคุยเรื่องหนังสือของท่านอาจารย์ที่บ้านพี่แก้วอีก ขอคุยหน่อยนะ เฉพาะที่คุณโอ้คให้คนเอามาส่งถึงบ้าน เดือนที่แล้ว 3 ชุด (30 เล่ม) เข้าไปแล้ว เพราะมีคนสนใจฝากซื้อ

 

ภาพที่เห็นเค้าหน้าแบบนั้นจริงๆ แต่ว่าคนละวัย วัยประมาณ 50 เศษๆ (ขออภัยนะคะคุณพี่ ถ้าจิตวาดภาพอายุมากกว่าความเป็นจริง) ใจดี ยิ้มด้วยนะ แต่ผมไม่ยาวเหมือนที่คุณ Mead วาดนะ
ส่วนเรื่องปวดท้องนั้น ไม่ต้องห่วงค่ะ ตอนนี้พอรู้แล้วว่า โดนยื่นข้อสอบมาอย่างกะทันหัน (สังเกตจาก ตอนปวดนี่สุดๆเลยค่ะ และอาการทวีขึ้นเร็วมาก แต่พอหายก็หายหมดเกลี้ยง ไม่มีวี่แววอาการเจ็บตกค้าง) นี่ ถ้าปลุกคนในบ้านตื่น เขาคงหามส่งแน่ๆ มั้ยล่ะ.. ขืนสอบตก อายฟ้าดินแย่เลย
รูปถ่ายรอหน่อยนะคะ เอารูปถ่ายคนละวัยมา จะเสียบรรยากาศห้องเรียนหมด

 

น่ารักสุดๆ น้องน้อยคนนี้ เข้ามาทักทายพี่ๆทั่วถึง เล่นเอาพี่ๆหลงกันไปหมด แต่พอพูดเป็นการเป็นงาน วาทะคมคายลึกซึ้งเป็นผู้ใหญ่ เฉีบบยอดมั่กๆๆ [b-wai] [b-wai]

 

ฮั่นแน่...น้องมายด์ อย่าลืมคำสอนของท่านอาจารย์ที่พี่นักเขียน เอามาย้ำบ่อยๆนะ พี่แก้วยกมาย้ำอีกที่นะ
เธอทั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของเธอ
และ เธอจดจ่อกับสิ่งใด ได้สิ่งนั้น-ไม่มีกฏเกณฑ์อื่น
แต่พี่แก้วว่า พี่แก้วคงไม่ใช่ชาวต่างดาวมาเกิดบนโลกมนุษย์ เหมือนคุณหมอเทพนม แต่คิดว่าเวลานี้ จิตวิญญาณต่างร่าง ร่วมมิติ ต่างหากที่กำลังอยู่ในห้องเรียนนี้ทั้งหมดทุกคน คุณพี่นักเขียนว่าเข้าใจถูกใหมคะ

 

เมื่อพูดถึงทางสายกลาง หลายคนจะนึกถึงมรรคมีองค์แปด อันได้แก่ เห็นชอบ ดำริชอบ เจรจาชอบ กระทำชอบ เลี้ยงชีพชอบ พยายามชอบ ระลึกชอบ จิตตั้งมั่นชอบ หรือไม่ก็นึกถึงสิ่งที่อยู่กลาง ๆ ไม่ค่อนไปทางซ้ายหรือขวา อะไรประมาณนี้ แต่ที่กล่าวมาอันนี้ยังไม่ใช่ทางสายกลาง แต่ยังเป็นคำอธิบายซึ่งเป็นแผนที่บอกทาง ทางสายกลางที่แท้คือความรู้สึกตัว ที่ตื่นขึ้นจากการหลับ พลิกกลับมาเป็นการตื่น เช่น ตื่นจากอวิชชา เป็นวิชา ตื่นจากทุกข์ เป็นไม่ทุกข์ ตื่นจากหลง เป็นไม่หลง ตื่นจากโกรธ เป็นไม่โกรธ ความหมายรวม ๆ คือ หลุดออกจากสิ่งที่เป็นคู่ ๆ ออกมาเป็นหนึ่งเดียว(หนึ่งเดียวอธิบายไม่ได้ อยู่เหนือคำพูด) ระหว่างที่อ่านข้อความนี้ยังไม่เป็นทางสายกลาง จนกว่าผู้อ่านจะรู้สึกตัวว่ากำลังคิดอยู่ แล้วหลุดออกจากความคิดเสียได้/

 

โชคดีจังได้มีโอกาสเจอแม่ชีทศพรด้วย ขนาดแค่ตอนฝันเห็นท่านยังรู้สึกถึงพลังแห่งความเมตตามากมายเลย
มายด์เรียกนกเฉยๆก็ได้จ้า อายุเราน่าจะไล่เลี่ยกันนะแต่มายด์น่าจะอ่อนกว่านกซัก3-4ปี(หรือเปล่า) อิอิ เพิ่งตื่นมายังเบลอๆอยู่เลย อ่านแบบเบลอๆ ไว้จะเข้ามาอ่านใหม่ตอนสติครบถ้วนกว่านี้เนอะ

 

เปล่าหรอกจ้า โตมารูจมูกหายบานดั้งเพิ่มมานิดส์นึง แต่ยังตลกอยู่ดี ทั้งนิสัยกะหน้าตา 55

 

เปล่าจ้าไม่ได้ฝันล่วงหน้าหรอก แต่ว่ามาอ่านเพลงที่พี่นักเขียนโพสต์ไว้
ก็เก็บเอาเพลงนี้ไปฝันเลย อย่างนี้ต้องเรียกว่าฝันตามหลังมากกว่าเนอะ

 

ว้าว พี่แก้วใจดีจังเลย คนนั้นโชคดีมากเลยได้เจอพี่ ถ้าเป็นนกคงแนะนำให้เค้าไปซื้อ ไม่ก็ให้เข้ามาดูรายละเอียดเพิ่มเติมในwebนี้ หนังสือนกให้ไม่ได้จ้ายังอ่านไม่จบเลย (b-smile)
แสดงว่าหนังสือของอาจารย์โนวามีพลังดึงดูดสูงแค่เห็นหน้าปกก็เหมือนต้องมนต์สะกด อิอิ คงไม่พูดเกินจริงเนอะ

 

01-ความฝันที่กลายมาเป็นความเป็นจริง

เมื่อพี่นักเขียนขอให้พวกเราย้อนคิดถึงความฝันของตัวตนในวัยเด็ก และกลับไปสัมผัสกับอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิด
พี่นักเขียนเชื่อว่าพวกเราหลายคนอาจพบว่า แม้ว่าเราจะพยายามพิสูจน์สมการที่ว่า

1. ความปรารถนาอย่างแรงกล้า + ความมุ่งมั่น + เจตนา = ความฝันที่กลายมาเป็นความเป็นจริง
2. ความกลัว + ความลังเลสงสัย + ความไม่แน่ใจ = ความฝันที่ไม่เคยเป้นจริง

เราอาจไม่พบกับความฝันหวานที่กลายมาเป็นความเป็นจริง แต่กลับไปสะดุดใจกับประสบการณ์สะเทือนใจไม่มากก็น้อย แทนที่จะกลับไปพบประสบการณ์ชิวิตที่น่าจะโรยด้วยกลีบกุหลาบ เพราะพี่นักเขียนขอให้เราพิสูจน์สมการแรกคิือ ความฝันที่กลายเป็นความเป้นจริง พวกเราหลายๆคนอาจพบกับเรื่องราวในอดีตที่ทำให้เราสะเทือนใจ แล้วแทบจะลืมไปเลยว่า ความฝันที่กลายเป็นความเป็นจริงนั้นอยู่่ที่ไหน ? ในทางตรงกันข้าม ดูเสมือนว่า การพิสูจน์สมการข้อ 2 จะไม่ยาก เพราะเราจะมองเห็นได้ไม่ยากเลยว่า ฝันอะไรบ้างที่ยังไม่ได้กลายมาเป็นความเป็นจริงในปัจจุบันนี้ เราน่าจะมองเห็นฝันเป็นจริงได้ง่ายและชัดเจนกว่าฝันไม่เป็นจริง แต่ทำไมมันจึงไม่เป็นเช่นนั้น ? เพราะเหตุใด ? ผู้ที่มีชีิวิตเรียบง่าย อาจจะไม่ใส่ใจทำการบ้านชุดนี้เท่่าไรนัก เพราะว่าไม่ได้เผชิญกับประสบการณ์ที่ทำให้จดจำได้ไม่รู้ลิืม หรือพลิกผันชีวิตอย่างหน้ามือเป็นหลังมือ แต่ผู้ที่เผชิญกับประสบการณ์พลิกผันชีวิตจะทำการบ้านนี้เสร็จในชั่วพริบตา

หากเราเผชิญกับ ฝันที่เป็นจริงแล้ว ทำไมเรามักลืมหรือไม่สุขอยู่กับมันจนตระหนักได้ว่า ฝันหวานของเราได้เป็นจริงไปแล้ว?

ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้ในหนังสือ อิสระแห่งความปรารถนาว่า แม้ว่าความปรารถนาหนึ่งๆจะเติมเต็มแล้ว เราจะยังคงมีความปรารถนาใหม่ๆผุดขึ้นมาอีกอย่างไม่มีวันจบสิ้น เพราะความปรารถนเป็นปัจจัยที่ทำใหิจิตวิญญาณเป็นอมตะ และเป็นธรรมชาติซึ่งเราผู้ซึ่งคือจิตวิญญาณที่มาถือกำเนิดเป็นร่างกายเนื้อหนัง มาเพื่อแสวงหาและเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์และคุณค่าชีวิต ซึ่งหลากหลายเป็นอนันต์ ความปรารถนาของเราจึงหลากหลายและเป็นอนันต์ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่า

ท่านอาจารย์อนาลัยไม่ได้สอนให้เราดับความปรารถนา แต่อธิบายว่าการเป็นจิตวิญญาณอันเป็นร่างกายเนื้อหนังทำให้เรามีความปรารถนาทางกายและทางด้านอารมณ์ เมื่อเราบรรลุเป้าหมายคือเต็มเติมความปรารถนาได้ด้วยการใช้พลังอำนาจของจิตวิญญาณได้อย่างเป็นธรรมชาติ เพื่อที่จะมีได้ ทำได้ เป็นได้ ได้อย่างดีที่สุดแล้ว ในที่สุดเราจะสามารถเติมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์และคุณค่าชีวิตได้จนบริบูรณ์ การใช้ชีวิตในวงจรของชาติภพจึงจะจบลง และจิตวิญญาณจะดำเนินต่อไปในวงจรนอกเหนือชาติภพ ความปรารถนาก็จะเปลี่ยนระดับไปเป็นความปรารถนาในความรู้

แม้แต่ท่านอาจารย์อนาลัยซึ่งเป็นจิตวิญญาณที่ปราศจากร่างกายเนื้อหนัง ท่านก็บอกว่าท่านยังคงมีความปรารถนาต่อไปอีก แต่ความปรารถนาของท่านคือปรารถนาในความรู้และการถ่ายทอดความรู้ ซึ่งเป์นภาวะที่เป็นธรรมชาติที่สุดของจิตวิญญาณและเป็นภาวะที่เป็นไปอย่างเป็นอิสระ และเป็นคุณภาพอันเป็นอมตะ ชื่อของท่าน โนวา อนาลัย จึงหมายถึง เส้นทางใหม่สู่การเป็นอิสระจากความปรารถนา สังเกตข้อแตกต่างระหว่างเรากับท่านนะคะว่า ท่านเป็นอิสระจากความปรารถนา แต่เราทั้งหลายยัง แต่ท่านก็มีเมตตาบอกเราว่า เราไม่จำเป็นต้องตกเป็นทาสของความปรารถนา และเราจะสามารถมีอิสระแห่งความปรารถนาได้อย่างไร ในหนังสือ อิสระแห่งความปรารถนา

ในขณะนี้ที่เราทั้งหลายยังมีร่างกายเนื้อหนัง เราสามารถมีอิสระแห่งความปรารถนาได้ โดยไม่ต้องตกเป็นทาสของความปรารถนา เราตกเป็นทาสของความปรารถนาก็ต่อเมื่ออยากมี อยากทำ อยากเป็น แล้วมีไม่ได้ ทำไม่ได้ เป็นไม่ได้แล้วจมอยู่กับความทุกข์ ดังนั้นเราต้้องเรียนรู้ว่า เราสามารถจะมีได้ ทำได้ เป็นได้ สมความปรารถนาได้อย่างไร และทำให้ได้อย่างดีที่สุด เมื่อทำได้ทุกอย่างที่ปรารถนาในชีวิตได้แล้ว เราจึงจะเติิมเต็มช่องว่างแห่งประสบการณ์และคุณค่าชีวิตได้

ผู้ที่มีชีวิตเรียบๆ ไม่ผาดโผน อาจต้องใช้เวลาทำการบ้านชุดนี้หลายวัน บางคนไม่อยากจะทำด้วยซ้ำไป หยุดอยู่แค่การเอาภาพออกจากกรุมา post โดยไม่สนใจจะย้อนคิดไปถึง อารมณ์ จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดในอดีตสักเท่าไรนัก เพราะมันเลือนๆไปหมดเหมือนไม่มีอะไรจะให้จำสักเท่าไรนัก จำได้ก็รู้สึกว่าไม่ผาดโผนจนไม่น่าสนใจหรือไม่สำคัญ แต่หากคิดให้ลึกกว่านั้น ก็จะพบบางอย่างที่เป็นประโยชน์กับปัจจุบันและอนาคตเป็นอันมาก

วันนี้พี่นักเขียนขอทำการบ้านให้ดูเป็นตัวอย่าง เพราะมันเกี่ยวพันกับสาระอื่นๆมายมายคือ:
1. การสร้างโลกแห่งความเป็นจริง ด้วยอารมณ์-จินตนาการและควาวมรู้สึกนึิกคิด
2. การสร้างเส้นทางแห่งความเป็นไปได้
3. การถือกำเนิดในแต่ละชาติภพ จากฐานข้อมูลทั้งสามคือ :
3.1. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติ ในอดีตและอนาคตชาติ
3.2. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ ในปัจจุบันชาติ
3.3. จิตวิญญาณเสมือนร่วมร่างแต่ต่างมิติ ในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต

วันนี้พี่นักเขียนจะกล่าวครอบคลุมเพียงสาระข้อแรกข้อเดียวก่อนคือ :
1. การสร้างโลกแห่งความเป็นจริง ด้วยอารมณ์-จินตนาการและควาวมรู้สึุกนึิกคิด
คำว่า "ฝันเป็นจริง" มีความหมายลึกซึ้งมากมายกว่าที่พวกเราจะจินตนาการได้ แม้ว่าจะรับถ่ายทอดมาแล้ว เรียนก็แล้ว จากท่านอาจารย์อนาลัย แต่เราก็อาจจะรู้เห็นและเข้าใจได้ตื้นเพียงนิดเดียว

ย้อนกลับไปสู่อารมณ์ จินตนาการ และความรู้สึกนึกคิดในวัยเด็ก พี่นักเขียนพบว่า ตนเองใฝ่ฝันอยากจะเติบโตและใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนประจำในเมืองนอก ฝันว่าเรียนดนตรี (เป่า flute) เรียนบัลเล่ห์ และเล่นกีฬาเก่ง แต่ใฝ่ฝันอยากจะเป็นนักฟุดบอลล์ทั้งที่ไม่เคยเล่น และฝันอยากเห็นต้นแอปเปิ้ลและได้เก็บลูกของมันจากต้น ฝันเห็นทุ่งกว้างที่มีดอกไม้ป่ามากมาย มีทุ่งเลี้ยงม้า เหมือนที่เห็นในภาพยนต์ หรือเมือโตกว่าในภาพถ่ายแล้วได้อ่านพบจากหนังสือ บ้านเล็กในป่าใหญ่ ของ อ.สนิทวงศ์ แต่กลัวพายุ Tornado เป็นที่สุด เพราะในเรื่องบ้านเล็กในป่าใหญ่ ช่วงนั้นครอบครัว Ingle ไปอยู่ mid west คือคอนกลางของอเมริกา และเผชิญกับพายุหิมะตอนหน้าหนาว พายุ Tornado ตอนปลายฤดูใบไม่ผลิ และปลายฤดูใบไม้ร่วง พี่นักเขียนกลัวและจินตนาการเห็นตัวเองหลบพายุอยู่ในห้องที่ไม่มีหน้าต่าง ฝันว่าโตขึ้นเป้นศิลปินที่มีความสุขอยู่กับการวาดรูป ระบายสีเป็นอาชีพ และฝันเห็นตนเองอยู่ในที่ที่มีอากาศหนาวเย็น มีหิมะ ได้เล่นหิมะ ฝันเห็นตนเองเดินทางไปรอบโลก

พี่นักเขียนชอบไปเอา slide ที่เป็นวงกลมเล็กๆมีประมาณ 10 ภาพ ที่เขาแถมมากับเครื่อง มาใส่ใน view finder ซึ่งเป็นกล้องส่อง slide สองตา แล้วกดเปลี่ยนภาพไปได้ทีละภาพ มีภาพหอ Eiffel ในประเทศฝรั่งเศส, Stone Henge ในประเทศอังกฤษ, Colonge Castle ในประเทศเยอรมันนี, น้ำตก Niangara Falls และ Grand Canyon ในอเมริกา, Coliseum ในประเทศอิตาลี, Pyramid ในประเทศอียิปต์ ตั้งอยู่ในทะเลทราย มีคนขี่อูฐ, ยอดเขา Alps ซึ่งมีบ้านส่วยๆบนเนินหญ้าสีเขียวอยู่ด้านล่าง มีดอกไม้เต็มไปหมด แล้วยอดเขาที่อยู่ไกลออกไปมีแต่หิมะปกคลุม ในประเเทศ สวิทซ์เซอร์แลนด์, ภาพทะเลสาป Miror Lake ในประเทศ นิวซีแลนด์, ภาพภูเขาหินประหลาดสีม่วงแดง Ayers Rock ในประเทศออกเตรเลีย จำได้ขึ้นใจเพราะดูทุกวันเป็นเวลาแรมปี ตั้งแต่อ่านไม่ออกว่า slide แต่ละภาพเขียน title ไว้ว่าอะไร จนโตอ่านออกก็ยิ่งฝังใจและดูไปฝันไปเรื่อยๆ บอกกับตัวเองว่าโตขึ้นจะไปเที่ยวให้หมดทุกที่ ยกเว้น Pyramid ตั้งใจว่าจะไม่ไป เพราะดูในภาพทะเลทรายแล้วมันร้อนระอุเหลือเกิน ไม่ชอบร้อนตั้งแต่เด็กแล้ว

ในชีวิตจริงตามเส้นทางแห่งกาลเวลาที่พี่นักเขียนเติบโตขึ้นมา ไม่เคยอยู่โรงเรียนประจำที่ไหน ไม่ได้เป่า flute ไม่ได้เล่นฟุตบอลล์ แต่ได้มีโอกาสเรียนเปียโน แล้วในที่สุดก็ได้มาเรียนหนังสือและมาใช้ชีวิตอยู่ในรัฐ Kansas ซึ่งเป็นรัฐหนึ่งในตำนานบ้านเล็กในป่าใหญ่ ข้อร้าย มี Tornado ทุกปี ปีละหลายร้อยหน (ไม่ได้แกล้งพูดนะคะ) แต่มันไม่ได้ touch down ทุกลูกเท่านั้น อย่างมากก็ touch down สักครั้งในรอบ 10 ปี ในเมืองที่อยู่ และบ้านที่อยู่ก็มีห้องที่ไม่มีหน้าต่างเลย เป็นมาตรฐานของบ้านที่มี Basement ไว้หลบพายุ Tornado จริงๆ

ช่วงที่กลับไปใช้ชีวิตอยู่เมืองไทยก็ได้ส่งลูกๆไปเรียนโรงเรียนประจำในอังกฤษตามคำขอร้องของลูกซึ่งเกิดที่อเมริการและไม่ชอบชีวิตในโรงเรียนไทย เพราะอยากเล่นกีฬาอย่างที่เคยเล่นในอเมริกา สามีของพี่นักเขียนมีงานอยู่ทางเมืองไทยและประเทศอื่นๆแถวเอเซียใต้ จึงตัดสินใจส่งลูกๆไปเรียนที่ประเทศอังกฤษ เพราะว่าถึงแม้จะแพงกว่าอเมริกามากแต่ก็ใกล้กว่า ทำให้พีนักเขียนได้ไปเยี่ยมและดูแลลูกได้บ่อยๆตามต้องการ ลูกชายได้ไปเล่น Rugby และได้เป็นกัปตันทีมของโรงเรียน ลูกสาวได้เรียนดนตรีหลายอย่างแต่ชอบเล่่น flute และเล่นได้ดีมาก ในช่วง 8 ปี ที่ลูกๆไปเรียนอยู่อังกฤษ พี่นักเขียนพยายามเปลี่ยนอาชีพจากสถาปนิกไปเป็นนักเขียน เพราะอยากจะอยู่ใกล้ลูก เลยหอบงานเขียนไปอยู่กับลูกปีละ 6 เดือน คือไปเดือนเว้นเดิอนตลอด 8 ปี โรงเรียนของลูกชายและลูกสาวเป็นโรงเรียนประจำชายล้วนและหญิงล้วนอยู่ทางเหนือของ London แต่มีวันหยุดบ่อยทุกเดือนเว้นเดือน พี่นักเขียนจึงต้องไปดูแลบ่อยๆ ต้องนั่งรถไฟจากสถานี King Cross, London ไป 3 ชั่วโมง ไปลงที่สถานี York, North Yorkshire แล้วต่ออีกหลายทอดไปเมิืองเล็กๆ โรงเรียนลูกสาวอยู่ในเมือง Harrogate ซึ่งต้องต่อรถไฟจาก York หรือ Leeds ไปอีกประมาณช่ัวโมง ส่วนโรงเรียนลูกชายอยู่เมื่อง Ampleforth ห่าง York ออกไปอีกชั่วโมงครึ่ง ต้องเช่ารถขับรถต่อผ่านทุ่งหญ้าเลี้ยงม้า ทุ่งหญ้าดอกไม้ป่ามากมายกว่าจะถึง ไปอยู่นานและบ่อยจนถ้าหากว่าไม่เช่ารถแล้วจ้าง taxi ขับไปต้องคอยบอกทาง taxi ตลอดไม่งั้น taxi หลง เพราะถนนในชนบทอังกฤษที่เชื่อมต่อระหว่างเมืองใหญ่ๆจะลดเลี่้ยวเคี้ยวคดมากๆ เนื่องจะภูมิประเทศเป็นภูเขาเตี้ยๆ ถนนขึ้นๆลงๆตลอด และไม่มี landmark อะไรเท่าไร ถนนไหลไปตามทุ่งนาที่สองข้างทางมีกำแพงหินเรียงเป็นตับ

ช่วงว่างเว้นจากงานทางเมืองไทย สามีและพีนักเขียนมักจะท่องเที่ยวไปรับลูกและเดินทางต่อไปประเทศต่างๆทั่วโลก ได้เดินทางไปอยู่หรือท่องเที่ยวรัฐอื่นๆทั่วสหรัฐอเมริกา 20 กว่ารัฐ หลายประเทศทางเอเซียใต้และประเทศอื่นๆตามความฝันที่พี่นักเขียนเคยเห็นในภาพ slide แผ่นกลมๆนั้นโดยไม่รู้ตัว รู้เมื่อไปถึงสถานที่จริงแล้วก็บอกกับตัวเองว่า อ้าวมาเห็นของจริงจนได้ ในที่สุดพี่นักเขียนก็ได้ไปหมดทุกที่ที่เห็นใน slide และฝันว่าอยากจะไป แต่จนแล้วจนรอด ไม่ว่าใครจะชวนไปเที่ยว Egypt กี่ครั้งกี่หน ก็มีอันไม่ได้ไปกับเขาทุกที ล่าสุดจะไป Chichen Itza Pyramid ที่ Cancun Mexico แม้ตั้งใจว่าจะไปก็มีอันไม่ได้ไปจนได้ เพราะ Hotel ที่พักอยู่ไกลและค่ารถแพงเกินเหตุ หลังจากพลาดไม่ได้ไป ก็ได้ข่าวว่า วันที่เตรียมว่าจะไป อากาศที่นั่นร้อนถึง 45 องศา

ทำให้ตระหนักว่า อารมณ์-จินตนาการและความรู้สีกนึิกคิดเก่าแก่ 35 ปีก็ยังมีความรุนแรงพอที่จะส่งผลกระทบมาสู่ความเป็นจริงอยู่ทุกวันนี้

จากความฝันในวัยเด็กและเรื่องราวที่พี่นักเขียนเล่ามายืดยาว พวกเราพอมองเห็นไหมคะว่า ที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้ว่า พวกเราทั้้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของเรา โดยสร้างจากอารมณ์-จินตนาการและควาวมรู้สึกนึิกคิด นั้นหมายความว่าอย่างไร?

ที่จริงแล้วอีกด้านหนึ่งของชีวิตซึ่งศร้าหมองรันทดก็มีไม่น้อย ไม่ใช่ไม่มี แต่พี่นักเขียนไม่ได้จดจ่อกับมันมากเท่าความฝันหวาน ไม่ว่าจะเผชิญกับทุกข์อะไรก็วาดการ์ตูนเป็นทางออก สร้างภาพชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเดิม เติบโตมาในครอบครัวที่ไม่ได้อบอุ่นเลยค่ะ มีแต่ความแตกร้าว และตนเองเป็นลูกคนสุดท้องจากลูกสาวสี่คน

พี่นักเขียนจะอธิบายถึง ข้อ
2. การสร้างเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ และ
3. การมาถือกำเนิดในแต่ลเชาติภพ จากฐานข้อมูลทั้งสามคือ :
3.1. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติ ในอดีตและอนาคตชาติ
3.2. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ ในปัจจุบันชาติ
3.3. จิตวิญญาณเสมือนร่วมร่างแต่ต่างมิติ ในอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต
ต่อไปอีก

เมื่อสองวันก่อนฝันเห็นชีวิตของคนรู้จัก ซ้อนกับบุคลิกภาพของคนที่ีไม่รู้จัก รู้ความเป็นไปชีวิตอันรันทดของเขา ตื่นมาระลึกถึงบทละครชีวิตนอกโรงที่พี่นักเขียนเคยเล่นกับเพื่อนๆที่โรงเรียนในวัยเด็ก เล่นกันเองระหว่างเด็กๆด้วยกันน่ะค่ะ ไม่ใช่เล่นละครโรงเรียน เมื่อตื่นขึ้นมาจากความฝัน ปักใจเชื่อหรือรู้ว่าจะมีผู้อ่านที่มีชีวิตเหมือนที่ฝัน-เขียนเข้ามาหาในเร็ววันนี้ ปรากฏว่าเป็นจริง ซึ่งสาระนี้เกี่ยวพันกับสาระที่พี่นักเขียนจะขยายความและอธิบายข้อต่อไปคือ 2. การสร้างเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ ซึ่งมีสาระซ้อนกันกับ 3. การมาถือกำเนิดในแต่ลเชาติภพ จากฐานข้อมูลทั้งสามคือ : 3.2. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ ในปัจจุบันชาติ (u)

 

ฝันว่าเหาะ หรือ ฝันว่าร่วงหล่น

เมื่อเธอฝันถึงภาวะที่เธอเหาะเหินเดินอากาศได้ มันไม่ได้เป็นเพียงอุปมาอุปมัยหรือสัญญลักษณ์ แต่เป็นประสบการณ์ที่แท้จริง เป็นภาวะที่จิตวิญญาณเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปดำเนินชีวิตในมิติอื่น-บนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นอื่น แม้ว่ามันจะปะปนกับปัจจัยอื่นๆในความฝัน เมื่อเธอฝันถึงภาวะที่เธอร่วงหล่น มันเป็นภาวะที่เธอเสียการควบคุมในระหว่างที่จิตวิญญาณเปลี่ยนวิถีการจดจ่อไปสู่มิติอื่น-บนเส้นทางแห่งความเป์นไปได้เส้นอื่น
ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ บทที่ 8 ตัวตนในความฝันกับตัวตนบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ หน้า 115

 

02 การสร้างเส้นทางแห่งความเป็นไปได้

เล่าค้างไว้ว่า เมื่อสองวันก่อนฝันเห็นชีวิตของคนรู้จัก ซ้อนกับบุคลิกภาพของคนที่ีไม่รู้จัก รู้ความเป็นไปชีวิตอันรันทดของเขา ตื่นมาระลึกถึงบทละครชีวิตที่พี่นักเขียนเคยเล่นกันเองระหว่างเด็กๆด้วยกัน ซึ่งไม่ใช่เล่นละครโรงเรียน เมื่อตื่นขึ้นมาจากความฝัน ปักใจเชื่อหรือรู้ว่าจะมีผู้อ่านที่มีชีวิตเหมือนที่ฝัน และเขาจะเขียนเข้ามาหาในเร็ววันนี้ ปรากฏว่าเป็นจริง

พี่นักเขียนขอนำประสบการณ์นี้มาขยายความและอธิบายข้อต่อไปคือ
2. การสร้างเส้นทางแห่งความเป็นไปได้ ซึ่งมีสาระซ้อนกันกับ
3. การมาถือกำเนิดในแต่ลเชาติภพ จากฐานข้อมูลที่สามคือ :
3.2. จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ ในปัจจุบันชาติ

ท่านอาจารย์อนาลัยได้กล่าวไว้ว่า ความคิดเป็นพลังงานที่เมื่อส่งออกไปแล้วไม่อาจเรียกคืินกลับมาได้ ซึ่งหมายความว่า ไม่ว่าเราจะนึกคิดสิ่งใด ความคิดนั้นๆอันเกิดจากอารมณ์และจินตนาการ จะไปผุดหรือปรากฏในโลกแห่งความเป็นจริงบนเส้นทางแห่งความเป็นไปได้เส้นในเส้นหนึ่ง หรือในชาติภพใดชาติภพหนึ่งเสมอ แม้แต่บ้านซึ่งเคยเป็นเพียงจินตนาการและแบบพิมพ์เขียวของสถาปนิก ซึ่งไม่ได้ถูกสรัางขึ้นจริงในโลกแห่งความเป็นจริงยามตื่น หรือนิยายที่นักเขียนเขียนขึ้น ก็ไปผุดขึ้นในโลกแห่งความเป็นจริงโลกใดโลกหนึ่งเสมอ และเราทั้งหลายก็อาจจะไปเยือนบ้านหลังนั้น และพบปะเรื่องราวหรือผู้คนจากนิยายเรื่องนั้นๆได้ในความฝัน....

ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวว่า จินตนาการเป็นจุดเริ่มต้นของความเป็นจริงทั้งหมด (โนวา อนาลัย ขยายความ ธรรมชาติของชาติภพ หน้า 138)

เมื่อเธอมีความฝันว่าเธออยู่ในห้องร่วมกับบุคคลจำเพาะกลุ่มหนึ่ง จากนั้นเธอตื่นขึ้นและตระหนักว่า ห้องนั้นและบุคคลกลุ่มนั้นมีปรากฏในหนังสือนวนิยายเล่มหนึ่ง เธอมักจะคิดว่า