สายใย เสียงธรรม (ปริศนาธรรม ทางรอด)จากวัดถ้ำภูปูน

สายธรรมธรรมธารผ่านมาให้ จากใจจิตจิตธรรมนำมาส่ง <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ด้วยธรรมใจใจธรรมนำมาลง เพื่อส่งตรงตรงจิตมิตรสายธรรม

วัดถ้ำภูปูน (เทพประทานวราราม) ต.วังบาล อ.หล่มเก่า จ.เพชรบูรณ์ 67120
ยามวิ่งรอบตัวคือฝุ่นกลบ ยามสงบรอบตัวคือรั้วธรรม
โดย สายธารธรรม......089-2556993.....แจกเป็นธรรมทาน<o></o>

 

แจกเพื่อเป็นธรรมทาน<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

ขอตั้งจิตอธิษฐาน อุทิศบุญกุศลและแผ่บุญกุศลให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งในอดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติของผู้อ่านธารธรรมทุกท่านและเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย พร้อมทั้งเทพ ทั้ง ๑๖ ชั้นฟ้า ๑๕ ชั้นดินเทพเทวดาทุกบ้านเทวดาประจำตัวของทุกท่าน และเทวดาทั่วพื้นพิภพบิดา มารดาทุกภพทุกชาติ บรรพบุรุษญาติกา ครู อาจารย์ ผู้มีพระคุณ มิตรสหาย ศัตรูหมู่มารทั้งหลาย เจ้าที่เจ้าทางทั้งที่ที่อยู่อาศัย และที่ทำมาหากินพระภูมิเจ้าที่ เจ้ากรุงพาลี แม่พระธรณี แม่พระคงคา แม่พระโพสพแม่พระพายแม่พระเพลิงแม่ย่านางพระราหูทั้ง12 แม่ซื้อทั้ง7 พระยาครุฑพญานาค ตลอดจนอินทร์พรหมยมยักษ์คนธรรพ์นาคาพระอาทิตย์พระจันทร์พระอังคารพระพุธพระพฤหัสพระศุกร์พระเสาร์พระยายมราช นายนิริยบาล ทั้งท้าวจตุโลกบาลสิริพุทธอำมาตย์ ชั้นจาตุมหาราชิกา เบื้องบน จนถึงสุดพรหมมาเบื้องต่ำ ตั้งแต่อเวจีขึ้นมาจนถึง มนุษย์โลก โดยรอบสุดขอบจักรวาล อนันตะจักรวาล ตลอดจนสรรพสัตว์ทั้งหลาย และดวงวิญญาณที่เป็นญาติและไร้ญาติ ขอให้ท่านได้พ้นจากทุกข์ ท่านทั้งหลาย ที่ได้สุขขอให้สุขยิ่งยิ่ง<o></o>
ด้วยกุศลนี้ พึงตัดตัณหา อุปทานความโลภ ความโกรธ ความหลง ให้พินาศหมดสิ้น ไปเทอญ<o></o>

 

สูงด้วยจิตธรรมคิดถึงผู้อื่นในทางบวก<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

จิตที่พัฒนาจะเป็นเสมือนแก้วที่ครอบตัวท่านไว้<o></o>
ท่านจะมิเพลี่ยงพล้ำใดใดความยิ่งใหญ่ในทางธรรมก็อยู่ที่คำว่าสงบ<o></o>
จงปฏิบัติ ปฏิบัติ ปฏิบัติ และปฏิบัติ ให้จิตแกร่งให้จงได้<o></o>
ด้วยใจคิดว่าเรามีธรรมะเป็นเสมือนกระบี่คู่กาย<o></o>
มีจิตใจที่ใสสะอาดว่างปราศจากกิเลสเป็นของคู่ตน<o></o>
แต่จะทำอย่างไรเล่าเมื่อไปอยู่ท่ามกลางผู้คนแล้วจิตจะไม่แกว่ง<o></o>
สิ่งแรกที่ต้องนึกคือ จิตธรรมต้องสูงกว่าอื่นใดทั้งหมด<o></o>
เมื่อเรามีจิตธรรมเราจะไม่พูดเรื่องมนุษย์ในทางลบ<o></o>
แต่ต้องประสานเพื่อความสำเร็จในจิตธรรมกับผู้อื่น<o></o>
วันเวลาที่ผ่านพ้นคือกฎของการลืม<o></o>

 

อ้อยไร้เปลือก คือจิตไร้ธรรม<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
..........เพราะธรรมจะเป็นกำบังและเกราะที่ดีที่สุด<o></o>
เส้นทางธรรมที่อภัยทานและขอขมากรรมกันคือเส้นทางธรรมที่ประเสริฐสุด<o></o>
จิตใจที่ดีงามก็เหมือนปุ๋ยชั้นดีที่หล่อหลอมจิตใจเข้าด้วยกัน<o></o>
เส้นทางใจที่ต่างแต่เส้นทางธรรมมิต่างกันเลย<o></o>
เพราะสูงสุดก็คือคุณธรรมและความดี<o></o>
เส้นทางธรรมมีหนึ่งเดียวคือใจที่สูงส่งและความดี<o></o>
เมื่อฐานความดียากแก่การสั่นคลอน<o></o>
มนุษย์ย่อมก้าวเข้าสู่ความสูงสุดของคำว่าธรรม<o></o>
จงอดทนเชื่อมั่นนิ่งอยู่ในความดีเพราะเส้นทางธรรมมิได้ต้องรอเวลา<o></o>
แต่จะมีอุปสรรคทุกวินาทีเพื่อบอกว่าวิถีนี้ไม่ธรรมดา.............<o></o>

 

เพชรเม็ดงามในศาสนาคือสว่างด้วยปัญญา<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
การฝึกปรือนำใจไปไกลเท่าไหร่นำจิตไปไกลเท่านั้น<o></o>
เส้นทางในทางโคลนตมจะมีวันเหือดแห้ง<o></o>
ก็ต้องใช้เวลาและกันมิให้น้ำไหลลง<o></o>
เส้นทางสายธรรมเมื่อถึงจุดสุดก็คือสว่างด้วยปัญญา<o></o>
ตะแกรงใช้ย่างปลาแต่ต้องระวังมิให้ไหม้<o></o>
ด้วยความระมัดระวังจึงได้อาหารอันโอชา<o></o>
จงรักษาจิตให้แกร่งขึ้นแกร่งขึ้นจนไปยืนบนฐานความดีที่สูงสุดให้ได้<o></o>
เปรียบเช่นม้าแข่งก่อนออกก็กระโดดคึกคักแต่เมื่อออกวิ่งแล้วก็ต้องรักษาความสม่ำเสมอและความเร็วเพื่อพิชิตชัยชนะ<o></o>
พลังทั้งหมดก็มาจากการฝึกฝน<o></o>
จิตเราก็เช่นกันพลังฝึกฝนจะเป็นจิตที่เหนือชั้น……<o></o>

 

ทางธรรมกับทางคน<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

.........เส้นทางสายนี้มิใช่ทางคนแต่เป็นสายทางธรรม<o></o>
หากมีลูกแก้ววิเศษให้หนึ่งลูกอยากรู้ว่าท่านอยากอธิษฐานขออะไร<o></o>
สิ่งที่ขอก็ขอด้วยจิตปรารถนามิใช่จิตตั้งมั่น<o></o>
ท่านจงขอด้วยจิตตั้งมั่นและลืมจิตปรารถนาซะ<o></o>
ลูกแก้วจึงเป็นลูกแก้ววิเศษสมชื่อ<o></o>
หากไม่มีการทดสอบของจิตจะไม่มีทางรู้เลยว่าแกร่งแค่ไหน<o></o>
หากท่านเป็นดอกบัวดอกหนึ่งในหลายล้านดอกที่รอวันเหี่ยวเฉาและร่วงหล่นลงในสายธารจงทำให้วันที่เป็นดอกบัวเป็นวันที่มีค่ามากที่สุด<o></o>
และถ้ามาถึงวันที่ร่วงหล่นก็มิได้เสียดายเวลา<o></o>
ธรรมที่สว่างไสวต้องต่อสู้และอดทน<o></o>
ต้องผจญเพื่อก้าวสู่ความดีให้ได้..........<o></o>

 

หากเพียร ใช่ธรรม<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
.....ถ้าจะให้ง่ายก็คงไม่ใช่ธรรม<o></o>
และถ้าจะให้ยากก็คงไม่ใช่ธรรม<o></o>
เพราะเส้นทางธรรมคือความพอดี<o></o>
ที่ค้นเมื่อไรก็เจอค้นเมื่อไรก็พบความดีกับธรรมเป็นของคู่กัน<o></o>
อย่าเชื่อหากไม่ได้ปฏิบัติ อย่าปฏิบัติโดยไม่เพียร<o></o>
อย่าเพียรโดยไม่ทดสอบ และอย่าทดสอบเมื่อยังไม่ถึงเวลา<o></o>
เต่า 1 ตัวใช้เวลาเพื่อสร้างสรรค์กระดองที่งดงาม<o></o>
เส้นทางสายธรรมก็ต้องใช้เวลาเพื่อไปยืนบนฐานความดีที่อนัตตา<o></o>
เหนือฟ้ายังมีฟ้าเหนือจิตเหนือใจก็คือธรรมะและความดี.............<o></o>

 

ทางธรรมกับทางคน.........
เส้นทางสายนี้มิใช่ทางคนแต่เป็นสายทางธรรม
หากมีลูกแก้ววิเศษให้หนึ่งลูกอยากรู้ว่าท่านอยากอธิษฐานขออะไร
สิ่งที่ขอก็ขอด้วยจิตปรารถนามิใช่จิตตั้งมั่น
ท่านจงขอด้วยจิตตั้งมั่นและลืมจิตปรารถนาซะ
ลูกแก้วจึงเป็นลูกแก้ววิเศษสมชื่อ
หากไม่มีการทดสอบของจิตจะไม่มีทางรู้เลยว่าแกร่งแค่ไหน
หากท่านเป็นดอกบัวดอกหนึ่งในหลายล้านดอกที่รอวันเหี่ยวเฉาและร่วงหล่นลงในสายธารจงทำให้วันที่เป็นดอกบัวเป็นวันที่มีค่ามากที่สุด
และถ้ามาถึงวันที่ร่วงหล่นก็มิได้เสียดายเวลา
ธรรมที่สว่างไสวต้องต่อสู้และอดทน
ต้องผจญเพื่อก้าวสู่ความดีให้ได้..........

 

ฟ่อนข้าวกับความดี
.........หากเรามุ่งมั่นทำความดีแล้วไซร้
อุปสรรคย่อมมีมากคณนา
ชาวนาที่แบกฟ่อนข้าวต้องเอาเชือก
มามัดให้ฟ่อนใหญ่เพื่อรวมข้าวหนึ่งฟ่อน
ด้วยน้ำหนักและปริมาณก็พบความเหนื่อย
แต่ผลก็คุ้มค่า ถ้าถือข้าวหนึ่งรวงก็ได้ข้าวนิดหน่อย
นี่คือ ตรรกะ ของความจริง
ที่มนุษย์มองข้ามความดี
แต่หารู้ไม่ว่าความดีได้สอนมนุษย์
อยู่ในชีวิตประจำวันของเขาแล้ว…..

 

นิ่งให้เหมือนสถูปที่ตั้งกลางนาอดทนให้เหมือนหินผา
…..เมื่อคำว่านิ่งมันแทรกซึมลงไปในจิตแล้ว
ก็จะเสมือนน้ำซึมบ่อทราย ชั้นหินใต้ดินที่ว่าลึกยิ่งแกร่ง
ชั้นจิตที่ว่าแกร่งยิ่งต้องผ่านการฝึกที่สม่ำเสมอ
วันเวลาผ่านหน้าเราไปยากจะย้อนคืน
เมื่อเป็นดังนี้แล้วไซร้ต้องปฏิบัติให้ลุล่วงไปให้ได้
พลังแห่งจิตทั้งหมดจะต้องมาจากพลังทั้งหมดแห่งการฝึกฝน
โคลนยังสามารถดึงดูดให้ทุกอย่างจมลงไปได้
เมื่ออยู่ในสถานการณ์ใดใดก็แล้วแต่สิ่งแรกที่ต้องคำนึงถึงคือทำจิตให้นิ่งสงบหาทางแก้ แล้วท้ายสุดจึงขอให้คนอื่นช่วย
ลูกผลที่งอกงามสมบูรณ์ย่อมอยู่ในต้นที่สมบูรณ์
จิตที่สมบูรณ์ก็ต้องอยู่ในใจกายที่สมบูรณ์เช่นกัน...........

 

ธรรมที่มีสติกับใจที่นิ่ง...ดอกบัวจะร่วงหล่นตามกาลเวลาส่วนจิตที่นิ่งจะแกร่งขึ้นตามเวลา
ความสงบทำให้จิตว่างฉันใดความสว่างทำให้เกิดปัญญาฉันนั้น
ท้วงน้ำในมหาสมุทรที่ว่ามากยังมิเท่ากับกิเลสในใจมนุษย์
ความหลากหลายในชีวิตมนุษย์คือบททดสอบธรรมะ
ความว้าวุ่นในมนุษย์คือหนทางแห่งความดิ่งลงในทางมืดอับ
ท่านจงทำใจให้ใหญ่นิ่งเหมือนช้าง
ที่ประคองร่างใหญ่ไว้ด้วยตาที่เล็กนิดเดียว
หมายความว่าความยิ่งใหญ่ทางธรรมต้องมาจากจิตหนึ่งจุดที่นิ่งสนิท
ธรรมสว่างไสวได้ก็ด้วยการปฏิบัติจนเคยชิน
จงนิ่ง เพราะความนิ่งจะหล่อหลอมให้จิตธรรมเกิดขึ้นอย่างถาวร…….
จงทำใจให้นิ่งเหมือนภาพวาดที่นิ่งนิ่งและนิ่งอยู่อย่างนั้น..............

 

ลำบากคือใช่สบายคือไม่
......ทางขรุขระยิ่งมากเท่าไรผลของมันยิ่งมหาศาล
เมื่อเราจะไปไหนเส้นทางกว้างใหญ่ไพศาล
เราต้องกำหนดจุดว่าจะไปไหนจึงจะสู่จุดหมายปลายทาง
จิตก็เหมือนกันหากนิ่งจะไม่มีวันแกว่งได้เลย
ยิ่งบ่มจิตก็เสมือนใส่เสื้อเกราะ
การวิพากษ์วิจารณ์จากคนอื่นอาจเป็นบทเรียนที่มีค่าสุดก็ได้
จงอดทนพากเพียรอยู่ในกรรมดีใช้เวลาสร้างสรรค์ความดี
เหมือนมฤคีในพงไพรที่หาทางทุกวิธีที่จะอยู่ในพงไพรได้ตลอดและปลอดภัย
ถ้ำที่มืดลึกเท่าไรอันตรายเท่านั้นแต่ทางธรรมยิ่งลึกยิ่งสว่างยิ่งแน่นยิ่งแกร่ง
ทุกสิ่งในโลกมนุษย์ต้องพิสูจน์
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างในธรรมคือรู้แจ้งเห็นจริง.........

 

ว่าง....นิ่ง....หยุด...ไม่มีอะไร.....
ไม่มีเรือลำไหนแล่นออกไปโดยไม่มีคนพายอีกทั้งคนพายก็ยังต้องมีฝีมือ
สมาธิความแกร่งมั่นคงจะพาคนในเรือถึงฝั่งโดยปลอดภัย
เพราะการนิ่งของเราสร้างความนิ่งกับเขาโดยมิต้องบอก
แม่น้ำสายใหญ่มีสิ่งต่างๆไหลตามน้ำมา
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้หรอกว่า
สายน้ำใหญ่ได้ทำหน้าที่ส่งสิ่งต่างๆถึงปลายทาง
โดยไหลนิ่งเรียบและสม่ำเสมอ
ถ้าจิตเราสูงและสม่ำเสมอก็จะสามารถนิ่งได้ตลอดเวลา
ในวันข้างหน้าใจและจิตมิได้เป็นแค่แม่น้ำ
แต่ต้องเป็นดั่งภูผาที่ตั้งตะหง่านรับทุกอย่างด้วยการนิ่งเฉย
ยาขนานดีที่สุดของธรรมคือ ว่าง นิ่ง หยุดและไม่มีอะไร.....

 

ใจธรรม กับทำใจ
.......ใจธรรมกับทำใจแม้จะอ่านเหมือนกัน
แต่เขียนและความหมายต่างกัน
ท่านจงเลือกเอาใจธรรม
เพื่อจะได้บรรลุธรรมชั้นสูง
เมื่อจิตไปถึงขั้นสูงสุด
จิตจะแยกกายกับจิตออกจากกัน
เส้นด้ายที่ว่าเล็กยังร้อยในรูเข็มได้
เส้นทางจิตธรรมก็ต้องร้อยรัดด้วยธรรมชั้นสูงที่ละเอียด
เมื่อจิตแห่งธรรมสูงมากขึ้นเท่าไร
จิตแห่งมนุษย์ก็จะห่างไปเท่านั้น
อาวุธที่ว่าลึกยังไม่ลึกเท่าคมธรรม……………

 

ความแตกต่างในสิ่งเดียวกัน
.......น้ำที่กลิ้งบนใบบัวมันให้ความสวย
แต่มิได้ให้อะไรในจุดเต็มคือหาประโยชน์ได้น้อยเต็มที
ท่านจงทำใจให้กว้างเหมือนใบบัว
ที่ไม่สะทกสะท้านกับหยดน้ำที่ตกลงมา
และทำตนเป็นตะปูที่ตอกแน่น
ยิ่งผ่านกาลเวลายิ่งแน่น
อย่าหยุดปฏิบัติแม้ซักเสี้ยววินาทีเพราะจิตเป็นภาวะเหนือชั้น
ที่ต้องกำกับดูแลตลอดเวลา
มิฉะนั้นการบ่มเพาะจิตจะมิเกิดผล.......

 

ปราการด่านสำคัญของจิตว่าง
.....ขอให้ท่านเป็นก้านธรรมมีทั้งดอกใบผลแห่งธรรม
จิตที่นิ่งและแน่วแน่จะเก็บรายละเอียดทุกอย่างไว้ด้วยกัน
แต่เมื่อถึงจุดนิ่งก็จะพบภาพความว่างที่บริสุทธิ์และไม่มีสิ่งใดเจือปน
หินที่กลมเกลี้ยงก็คือการขัดเกลาด้วยกาลเวลา
ใจที่นิ่งและแกร่งก็ขัดเกลาด้วยกาลเวลาเช่นกัน
เตาหล่อหลอมเหล็กละลายฉันใด
เวลาอดทนพากเพียรจะหล่อหลอมจิตท่านให้แกร่งฉันนั้น
พบแปลว่าเจอแต่ถ้าเผลอคือหายธรรม
สูงสุดของคำว่าธรรมคือ ความดี+ความว่างนั่นเอง
นิ่งสนิทพิชิตธรรม.........

 

นี่หรือเงา

.....ท่านเห็นเงาที่สะท้อนตัวเราไหม เงาคือเงาที่สะท้อนตัวเรา แต่เงามิได้บอกว่าเราคือใคร แต่เงาก็ยังอยู่คู่ตัวเราไปตลอดเปรียบเสมือนจิตที่ต้องคู่ไปกับสมาธิ
เพื่อให้จิตแกร่งท่านต้องทำพลังสมาธิให้สูง
เหนือการฝึกปรือเหนือกาลเวลาก็คือจิตที่เหนือชั้น
ไม่มีขวากหนามใดยิ่งใหญ่เท่าขวากหนามรอ
ถ้ารอก็คือล่า ถ้าล่าก็คือช้า ถ้าช้าก็คืออดดังนั้นทางธรรมอย่ารีรอจงรีบปฏิบัติ
จงทำตนให้เหมือนนกที่ออกหากินและกลับมาพร้อมอาหาร
คือปฏิบัติให้เป็นหนทางธรรมมิใช่หนทางเดิน
ความสม่ำเสมอจะทำให้ธรรมก้าวแต่ความล่าช้าจะทำให้ธรรมเลื่อนลง
จงก้าวไปหาธรรมอย่างคนที่มีกิจเสมือนข้าวที่เก็บเกี่ยวแล้วย่อมมีผล
แม้จะท้ออย่าแพ้จงแก้ด้วยธรรมธรรมที่ลึก ยิ่งนึก ยิ่งสว่าง ใจที่สูง จิตที่สูงจะอยู่คู่กัน..............

 

ถ้าทางนั้นเรียบง่ายไม่ใช่ธรรม
.....ในชีวิตหากมองให้ดีความแปรปรวนในทุกสิ่งทุกอย่างถือเป็นโชค
หนทางที่เรามิระวังก็อาจพลาดพลั้งเมื่อเจอหลุมบ่อ
จิตจะเป็นเครื่องนำทางได้เป็นอย่างดี
หากใจเราสูงจะมิมีวันตกหล่นได้เลย
สมาธิก้าวอย่างไรใจก้าวอย่างนั้น
จิตที่ดูแลด้วยสมาธิจะเป็นจิตที่อนัตตา
ความอุตสาหะพากเพียรจะนำท่านไปข้างหน้า
หากกล้าที่ก้าวในธรรมก็จะสำเร็จในธรรม
หนทางหากินของเป็ดมีระเบียบฉันใดให้หนทางของจิตมีระเบียบฉันนั้น
ถ้าทางนั้นเรียบง่ายไม่ใช่ทางธรรม.......
จิตที่นิ่งและแกร่งจะเป็นเส้นที่ไม่มีรอยหยัก

 

ขออนุโมทนากับจิตที่เป็นกุศลของท่าน ธรรมและข้อคิดต่างๆที่ท่านให้ไว้ข้าผู้น้อยจะนำมาขัดเกลากิเลสให้เบาบางลงบ้าง ขอบคุณครับ

 

อนุโมทนา สาธุค่ะกับเสียงธรรมที่ได้อ่านและผู้เขียนค่ะ สาธุค่ะ