คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่าที่จะอยู่สู้ในกรุงเทพ?

ชีวิตในชบบทไม่เครียดทำให้สุขภาพจิต ร่างกายดี มีเวลาออกกำลังกายฟื้นฟูร่างกาย กินอาหารปลอดสารพิษ(ที่เราปลูกเอง) คนในเมืองหลวงหรือมีความเจริญมาก หลายคนจะป่วยโรคเกี่ยวกับความดันโลหิต โรคหัวใจ เส้นเลือดตีบ ไขมันอุดตันในเส้นเลือด รุ่นน้องผมหลายปี ตอนนี้นอนรักษาตัวที่บ้านเพราะปัญหาเส้นเลือดในสมองจากความเครียดจัด ปีที่แล้วตอนอพยพหนีน้ำท่วมไปพิจิตรผมเอาจักรยานเสือภูเขาติดรถไปด้วยไปขี่ออกกำลังกายแถวที่พัก นน.ลดไปหลาย กก.

 

ท่านที่ติดตามข่าวเรื่องภัยพิบัติมาโดยตลอด

คงทราบดีแล้วว่า มนุษย์จะเหลือรอดเพียง 10% หลังจากภัยพิบัติ
ฉะนั้นผู้คนส่วนใหญ่ก็คงย่อยยับไปอย่างไม่ต้องสงสัย

ดังนั้นการจะมานั่งถกเถียงเรื่องเชื่อไม่เชื่อ เกิดภัยหรือไม่ จึงเป็นการเสียเวลาและพลังงานโดยใช่เหตุ

คนเราเชื่ออย่างไรก็จะทำอย่างนั้น
คนที่ทำอย่างไรก็ได้รับผลเช่นนั้น
คนที่ได้รับผลเช่นไร ก็เพราะผลกรรมกำลังออกผลอย่างนั้น

ที่กล่าวเช่นนี้ก็เพราะทุกคนตั้งมั่นในความคิดของตนเอง มีธงอยู่ในใจแล้ว ยากที่จะเปลี่ยน
จึงเปล่าประโยชน์ในการถกเถียง

เพราะคนที่ท่านถกเถียงอยู่นั้นอาจจะถูกกรรมลิขิตมาแล้ว

แล้วท่านจะเป็นผู้ที่อยู่ในส่วน 90 หรือ 10 ก็ไปคิดกันเอาเอง

 

ตอนนี้ใครจะพูดอะไรก็พูดได้ครับ จะอยู่สู้อย่างนั้นอย่างนี้
เดี๋ยวพอเหตุการณ์มันเกิด สถานการณ์มันจะบีบบังคับ
ให้คุณหนีเองแหล่ะครับ จะเอาอะไรไปสู้กับธรรมชาติครับ

 

ทุกเมืองในอดีต มีการเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไป ทุกสิ่งในโลกล้วนอนิจจัง ปลง

 

ต้องกราบขออภัย..คุณวิมุตติ..เป็นอย่างยิ่ง กระผมมิได้มีเจตนากล่าวปรามาสท่านให้เคืองใจ เพียงแต่ลืมขออนุญาตนำกระทู้ของท่านมาโพสต์ซ้ำ เพื่อเป็นตัวแทนชาวกรุงเทพให้ทุกท่านได้เห็นเรื่องราวดีๆอีกแง่มุมหนึ่ง ที่มิใช่แต่จะมีแต่เรื่องเลวร้ายเสมอไป...มนุษย์เราไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนย่อมมีทั้งคนดีและไม่ดีปะปนกันไป
...จึงกราบขออภัยมาณ.ที่นี้.. ขอบพระคุณทุกท่านที่แสดงความคิดเห็นกันอย่างสันติ

 

กราบขออภัยเช่นกัน ผมเองก็กล่าวในแง่มุมเดียว ทำให้คนกรุงฟังแล้วอาจไม่สบายใจนัก ทั้งๆที่ แง่มุมดีดีของกรุงเทพก็มีอยู่ เพื่อนสนิท ญาติพี่น้อง ก็อยู่กรุงเทพกันหลายคน
เรื่องเคืองใจนี่ตัดออกไปเลยครับ เพียงแต่ชี้แจ้งให้ท่านทราบเท่านั้นเอง ว่ากระผมก็ใช้ชีวิตติดดินมากๆ มาโดยตลอด ไ่ม่ใช่อย่างที่ท่านเข้าใจทีแรกครับ

ส่วนเรื่องกรุงเทพกับภัยพิบัตินั้น ผมยังเชื่อเีพียงครึ่งเดียว แต่ที่ดูเป็นไปได้มากกว่าคือ น้ำท่วมในอนาคต (ภายใน 10 ปี) ตามที่ท่าน ดร อาจอง ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้แล้วหลายปี

สุดท้ายแล้ว เราอาจโดนบังคับโดยธรรมชาติ ให้ต้องย้ายเมืองหลวงในที่สุด ไม่เร็วก็ช้า...หากมีใครสักคนได้อ่านข้อความผม แล้วเตรียมตัวรับมือ แล้วปลอดภัยจากอันตราย ก็นับว่าผมได้สร้างกุศลเพิ่มขึ้นอีก

อย่ามองว่าทุกอย่างล้วนเป็นไปตามกรรม
ส่วนหนึ่งก็ขึ้นอยู่กับการกระทำของตัวเราเอง ด้วยเช่นกัน...

 

ต้องถามใจตนเองครับ ใช้สัญชาติญาณเป็นตัวตัดสิน เพราะเมื่ออนาคตคือความไม่แน่นอน เราจะอยู่ที่ไหนมันก็ไม่แน่นอนเช่นกัน แต่ความตายนั้นแน่นอน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
ในชีวิต อาศัยอยู่ชนบทครึ่งหนึ่ง เมืองกรุงครึ่งหนึ่ง ไม่อาจสรุปรวมได้ว่าอะไรดีที่สุด มันมีเด่น มีด้อย เปรียบเทียบกันยาก บางคนก็ชอบชนบท บางคนก็ชอบเมืองกรุง คนชนบทอายุสั้นก็มี คนกรุงอายุยืนก็มี คนชนบทฆ่าตัวตายก็มี คนกรุงก็มีเช่นกัน
ผมคาดว่า ทุกระบบสังคม และธรรมชาติย่อมมีการปรับสมดุลย์ ครั้งหนึ่ง คนชนบทอพยพมาขายแรงงานในเมืองกรุงเป็นจำนวนมาก วันหน้าคนเมืองก็ต้องอพยพไปสู่ชนบทเช่นกัน ต้องดูว่าสิ่งขับเคลื่อนให้เกิดสมดุลย์นั้นคืออะไร อาทิ โรคระบาด น้ำท่วมใหญ่ อากาศเป็นพิษ แผ่นดินไหว เป็นต้น

เรื่องน้ำท่วมกรุงเทพนั้น ตามแบบจำลองทางวิทยาศาสตร์ก็บ่งบอกชัดเจนว่า ท่วมแน่นอน ในระยะเวลาไม่เกิน 20 ปี นับจากนี้ จากปัจจัยหลัก 2 อย่าง
1. แผ่นดินทรุดตัว
2. ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น
ทะเลกลืนกินพื้นที่บางส่วนของกรุงเทพไปมากแล้ว โดยบางคนอาจไม่เคยรู้ด้วยซ้ำ ว่ามันเกิดต่อเนื่องมาหลายสิบปีแล้ว และจะคงเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ เมื่อถึงเวลาหนึ่ง กรุงเทพก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของทะเล อย่างที่เคยเป็นมาแล้วเมื่อพันปีก่อนนั้น

 

ขอยืนหยัดอยู่ชายขอบของกรุงเทพฯแน่นอน ติดสนามบินสุวรรณภูมิ ยอมจมพร้อมสนามบินครับ ถามว่าเตรียมตัวมั๊ย 50-50 ซื้อรถขับเคลื่อน4ล้อก่อนน้ำท่วมปีที่แล้วยังใช้ไม่คุ้ม อุปกรณ์ที่สะสมไว้ปีที่ผ่านมาเพียบ ยกเว้นอาหารแห้งแจกไปหมดแล้ว ตอนนี้กำลังปลูกผักไร้ดินกินเอง เก็บกินรุ่นแรกตอนกินเจพอดี ผักบุ้ง ถั่วงอก กินไม่ทันแจกข้างบ้าน ตุนเกลือกะข้าวสารไว้พอสมควร พอเหมาะพอดีที่ขนใส่รถได้ถ้าต้องเผ่น
ทำใจเถอะครับ อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด แต่ถ้าวิตกจริตขนาดทิ้งที่ทิ้งบ้านไปตายเอาดาบหน้าเพื่อหนีตายที่จะเกิดหรือไม่เกิดก็ไม่รู้ อย่าทำเลยครับ สงสารตัวเองกันบ้าง กว่าจะก่อร่างสร้างตัวกันมาถึงทุกวันนี้

 

ถ้าเชื่อเรื่อง กฎแห่งกรรม จะเข้าใจว่า คงไม่มีอะไร ที่ใหญ่เกินกรรม สิ่งที่เกิดขึ้นล้วนไม่ใช่เหตุบังเอิญ
แม้ไม่เกิดภัยภิบัติ มนุษย์ทุกคน ก็ต้องตายอยู่แล้ว?แต่จะตายลักษณะไหนกรรมคงเป็นตัวกำหนด
เราคง เคยเห็น เครื่องบินตก แต่ก็ยังมีคนรอดมาได้ มีตึกถล่มคนตายมากมาย แต่ก็ยังมีผู้รอดชีวิต สึนามิถล่ม คนอยู่ไกลแสนไกล ก็ยังอุตส่าห์ข้ามน้ำข้ามทะเล ไป ตายถึงที่ ?
คงเคยได้ยิน เรื่องคนที่รอดจากเหตุการณ์ ต่างๆซึ่งเหมือนจะเป็นเรื่องฟลุค
เช่นมีกำหนดจะเดินทาง แต่เกิดเหตุจำเป็น จึงทำให้เดินทางไม่ได้ ซึ่งถ้าเดินทางไป
ก็อาจเสียชีวิต รถคว่ำ เครื่องบินตก ภัยธรรมชาติต่างๆ
เพราะฉนั้นไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน? ถ้าคิดว่าประพฤติ ปฎิบัติตัวดีแล้ว อยู๋ในศิลธรรม
อยู๋ในความไม่ประมาท ก็คงเพียงพอสำหรับการรับสถานการณ์ต่างๆ
แม้จากโลกนี้ไปก็มีสุขติเป็นที่ตั่ง ถ้ายังไม่ถึงคราวก็คงมีเหตุให้เราได้หลุดพ้นไปจากบริเวณที่เป็นปัญหานั้นๆ

 

เชื่อครับว่ากรุงเทพฯ น้ำจะท่วม เพราะเมื่อไม่นานมานี้นครปฐมยังเป็นเมืองท่าสมัยอาณาจักรฟูนัน แต่คิดว่าคงอยู่กันได้แค่ปรับสภาพความเป็นอยู่เท่านั้นเอง ส่วนตัวผมเตรียมพร้อมตลอดเวลา คิดว่าที่ไหนก็อยู่อาศัยได้ถ้ารู้จักปรับสมดุลย์ ภัยธรรมชาติไม่น่ากลัวเท่ากับมนุษย์เอาเปรียบกันเอง ผมว่าเพื่อน ๆ ลองหาสิ่งของที่สามารถปกป้องครอบครัวของเราไว้ซะหน่อย น่าจะดีนะครับ

 

กลับต่างจังหวัด เพราะบ้าน แม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนๆ อยู่ ตจว ทั้งหมด