เด็กกับการเห็นผี

คนโบราณมักเชื่อกันว่า เด็กเปรียบเสมอผ้าขาว เพราะจิตใจเด็กนั้นสะอาดกว่าผู้ใหญ่มาก จึงทำให้มักสัมผัสสิ่งที่ผู้ใหญ่ไม่สามารถจะรับรู้ได้

ยกตัวอย่างเช่นเด็กเล็กๆมักจะหัวเราะเล่นอยู่กับเพื่อนที่มองไม่เห็น หรืออาจจะร้องบอกแม่ว่า "หนูเห็นผีมายืนอยู่ที่หน้าต่าง" ซึ่งผู้ใหญ่มักไม่เชื่อและถูกมองว่าเกิดจากจินตนาการของเด็กเอง หรือที่ผู้ใหญ่มักเอาสิ่งน่ากลัวมาหลอกเวลาเด็กดื้อ แต่ถ้าไม่หล่ะ? ถ้าสิ่งที่เด็กๆเห็นนั้นเป็นความจริงแต่ พวกเค้ายังไม่รู้ว่ามันคืออะไร

ย้อนไปเมื่อผมอายุสักประมาณห้าหกขวบ ในสมัยนั้นญาติพี่น้องมักปลูกอยู่ใกล้ๆกัน ตอนนั้นยังจำได้ดีว่า ยายมักจะไปเล่นไพ่ตองที่บ้านใหญ่ คือบ้านที่อยู่ตรงกลางของพื้นที่รั้วบ้าน วันนั้นเป็นช่วงบ่ายๆ แม่จูงมือผมไปตามยายกลับบ้าน เมื่อถึงหน้าประตูบ้าน ผมเห็น ผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณกลางคน กำลังนั่งอยู่บนม้านั่งเตี้ยๆ ในตักของลุงนั้นมีเด็กอยู่คนหนึ่ง นอนพาดอยู่เหมือนกำลังป้อนข้าว แต่ที่ผมไม่เข้าใจ (ในความคิดของเด็ก) ก็คือศรีษะของเด็กคนนั้น โตผิดปกติมาก ใหญ่กว่าถังน้ำเสียอีก ในตอนนั้นผมจำไม่ค่อยได้ว่าถามแม่ไปหรือป่าว

จนต่อมาเมื่อโตขึ้นผมจำเรื่องนี้ได้จึงถามแม่ถึงสิ่งที่เห็นในครั้งนั้น แม่เล่าว่า เมื่อก่อนที่ผมจะเกิดหลายปี มีญาติคนหนึ่ง ลุกของเค้าเป็นโรคหัวบาตร คือ มีศรีษะใหญ่โตมากคล้ายบาตรพระ เนื่องจากน้ำในสมองผิดปกติ ต่อมาเด็นคนนั้นได้ตายลงต่อมาไม่นาน ส่วนผู้ชายคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ซึ่งก็เป็นญาติห่างๆของผมเอง

สิ่งที่เห็นนั้นอาจจะเป็นวิญญาน แต่ก็อาจไม่ใช่วิญญาน แต่อาจจะเป็นพลังงานที่ยังติดค้างอยู่ ณ สถานที่นั้นก็เป็นได้ เพราะผู้ชายคนที่เห็นยังมีชีวิตอยู่ เพราะฉะนั้น สิ่งที่บางท่านสัมผัสได้ เช่น ฝักบัวเปิดเอง หรือ เห็นคนเวลาไปนอนพักในโรงแรม สิ่งเหล่านี้ก็อาจจะเป็นพลังงานที่ยังติดค้างอยู่ ณ สถานที่นั้นๆก็เป็นได้

 

พอจะเข้าใจความรู้สึกบ้าง..เวลาที่ผู้ใหญ่พูดว่าไม่มีอะไรหรอก..โดยที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่าสิ่งที่เด็กเห็นคืออะไร.และถ้าสิ่งที่มองเห็นหรือการเคลื่อนที่เป็นพลังงานที่ยังค้างอยู่ก็นั่นก็เป็นได้อีก.แต่เป็นส่วนที่มาจากพลังงานอื่นๆ.ทำให้เกิดขึ้นจากการถ่ายทอดพลังงานข้ามเขตมิติซึ่งบังเอิญอยู่ซ้อนทับกันและใกล้กันมากๆเลยพอให้เห็นรูปหรือเคลื่อนวัตถุบ้างอย่างได้..ทางวิทย์อาจมองว่าเป็นพลังงานที่ยังติดค้างอยู่ ทางพุทธอาจเรียกว่า อยู่ตามวาระแห่งผลการกระทำที่ผ่านมาในอดีต..ซึ่งแล้วแต่จะเข้าใจและมุมมองครับ..

 

ตอนเด็กๆ แบบเด็กมากๆเลยนะคะ ยังไม่ดูละคร ไม่ดูการ์ตูน

ตอนกลางคืน เราจะฝันเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทย กับผู้ชายนุ่งโจงกระเบน(มีกระด้งเหมือนกระหังด้วย)

เราฝันทุกคืน แต่เราไม่กลัวเลย ในฝันคือ เขาจะมาหาเราที่ปลายเตียง (ตอนเด็กเรานอนห้องแม่อ่ะค่ะ พ่อทำงานประจำที่ต่างจังหวัง เราชอบนอนไม้ลื่นๆที่ยื่นออกจากปลายเตียงของแม่ มันเย็นดี ^O^ ตอนเด็กๆขี้ร้อน)

เราจะนอนลายขวาง ตั้งฉากกับแม่ (นอนที่ปลายเท้าแม่ ^^)

เราเห็นทุกคืนเลย O.O

จนเราเริ่มขึ้น ป.1 เริ่มดูละคร ดูการ์ตูน เหมือนกับ พอรู้ว่าผีคืออะไร มาตอนกลางคืน (คือดูจากในหนังไง ><)

จากนั้น ก็ไม่เคยเห็นพวกเขาอีกเลย ><

เรายังจำความรู้สึกนั้นได้เลย ^^ ตอนเขามาหาที่ปลายเตียง มาทุกคืน เรานึกว่าเขาเป็นพี่สาว เป็นเพื่อน (ผู้หญิงมาทุกคืน แต่ผู้ชายมาบางคืน) เพราะเขาดูใจดี มาคุยด้วย มายิ้มให้ เขาใส่ชุดไทย สวยมากๆด้วย ^_^

แล้วก็อย่างที่บอก พอโตมาก็ไม่เห็นอีก ><

มาลองนึกๆย้อนกลับไปสมัยนั้น.. เราว่าเขาอาจเป็นผีบ้านผีเรือนก็ได้ ^O^

 

เหมือนเป็นแม่ซื้อนะ ซึ่งแม่ชื้อนี่ จริงๆแล้วน่าจะเป็นเทวดารักษาตัวเรา ในอดีตอาจจะเป็น พ่อ แม่ พี่ น้อง ครู อาจารย์กันมาก่อน พอเราโตขึ้นปลอดภัยท่านก็ดูอยู่ห่างๆ

 

ลูกชายวัย 9 ขวบ เขามักจะมองเห็นผู้หญิงใส่ชุดขาวเดินในบ้าน ตอนแรกๆก็บอกว่าเขาคิดไปเองไม่ก็ตาฟาด หรือนั้นอาจจะเป็นผ้าที่แขวนอยู่ จนวันหนึ่ง เขาเดินขึ้นไปชั้น 2 ของบ้าน ช่วงผ่านชั้นลอย เขาตะโกนออกมาสุดเสียงแล้ววิ่งกลับลงมาคะ บอกว่าผู้ หญิงใส่ชุดขาวที่เคยเล่าให้ฟัง เดินสวนผ่านทะลุเขาไปจริงๆเมื่อกี้เขายืนยัน ดิฉันก็ไม่รู้จะตอบลูกว่ายังไงดี เขาบอกว่าตอนที่ทะลุผ่านเขาไปเขาทำท่าตาเหลือกขึ้นด้านบนให้ดูด้วยหมายถึงตัวเขานะคะ อืม อยากบอกว่าเชื่อลูกคะ แต่ดิฉันไม่เห็นเลยบอกเขาว่าเป็นเทวดาเดินในบ้านเรา ไม่ต้องกลัวเขามาคุ้มครอง

 

ตอนเด็กๆ หนูก็เคยเห็นผีนะคะ :boo:
แต่โตมาก็ไม่เคยได้เห็นอีกเลยค่ะ

 

สงสัยจะเป็น ท่าน เจ้าที่ เจ้าทางนะ ที่บ้านผมก็เหมือนกัน เวลาไม่มีคนอยู่ คนที่ผ่านไปมาจะเห็น ชายผิวคล้ำ เดินอยู่ในบ้าน แสดงว่าท่านรักษาคนในครอบครัวคุณอยู่ เวลาทำบุญ สวดมนต์ก็อุทิศบุญให้ท่านด้วยนะครับ

 

ผมไม่กล้าเลี้ยงกุมารนะ ไม่ใช่เพราะกลัว แต่ เดี๋ยวจะดูแลเค้าไม่ดีพอ

 

ผมเห็นสิ่งเหล่านี้มาตั้งแต่เด็ก เขามาปรากฏตัวเองโดยที่ผมไม่ได้คิด และเห็นในขณะที่ลืมตามีสติเต็มตามปกติสามัญ ไม่เคยมาร้าย มีความรู้สึกแบบเพื่อน และมีความจริงใจมากกว่ามนุษย์เสียอีก แม้ว่าเราไม่เคยรู้จักเขามาก่อนก็ตาม ยิ่งตอนสมัยที่ผมเป็นเด็กนอนเปลอยู่นั้น ผมไม่เคยเหงาเลยเพราะผมมีเพื่อนตนนี้อยู่นานนับปี เขาเป็นเพื่อนตนแรกในชาตินี้ของผม ดังนั้นทุกวันนี้ผมจึงจำปรากฏการณ์นี้ได้เป็นอย่างดี

ดังนั้น ผู้ใดก็ตามที่มีปรากฏการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นกับตัวเอง ก็ขอให้พึงเข้าใจว่า ภพอื่น ภูมิอื่น ที่มิใช่มนุษย์นั้นมีอยู่จริง เพราะเขาเหล่านั้นมาปรากฏตัวเป็นสักขีพยานในทางธรรมให้รู้อย่างชัดเจน จึงไม่ควรประมาทในกฏแห่งกรรม หากท่านใดยังไม่ปรารถนาจะออกจากวัฏฏะสังสาร ก็ขอให้ท่านทำให้มั่นใจในตนเองให้ได้ว่า เมื่อออกจาก ภพ และ ภูมิ ของมนุษย์แล้ว ควรจะไปยังภูมิที่สูงกว่านี้ได้โดยสะดวก และไม่ควรมีอุปสรรคมากนัก

เพื่อความไม่ประมาทนะครับ

 

ตอนเด็กๆช่วงที่ยายป่วยด้วยโรคชรา ตกกลางคืนลูกหลานทุกคนจะมานอนเฝ้าล้อมข้าง เต็มห้องโถงไปหมด จิตวิญญาณจะนอนอยู่ตรงปลายเท้ายาย ก็นอนห่างจากเท้ายายประมาณ 1-2 เมตรนี่ล่ะค่ะ ปกติจะชอบนอนตะแคงหัวแนบหมอน พอช่วงดึกๆคืนนั้นได้ยินเสียงคนเดินมาจากทางบันไดบ้าน สังเกตุเห็นร่างกายตัวเองจะมีแสงหรือคลื่นอะไรสักอย่างนี่ล่ะค่ะ ถ้ามีอาการอย่างนี้จะรู้เลยว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น ก็รีบเอาผ้าห่มคลุมโปง และก็จะเปิดผ้าไว้นิดๆช่วงลูกตาทำให้สามารถแอบมองออกไปดูอะไรได้น่ะค่ะ สักพักพอเสียงเดินเข้ามาใกล้ประตู จะรู้สึกว่าตัวขยับเขยื้อนไม่ได้ จากนั้นก็ได้ยินเสียงประตูบานพับเปิดออกหนึ่งบาน เห็นผู้ชายแก่ๆผมขาวเดินเข้ามา เดินผ่านไปยืนอยู่ตรงปลายเท้ายายแล้วก็หายไป สักพักก็เห็นยายตื่นลุกขึ้นจุดธูป เพราะความอยากรู้เลยถามยายว่ามีอะไรเหรอยาย ยายบอกว่าไม่มีอะไรหรอก หลังจากนั้น 3 วัน ยายก็จากไป นอนหลับไปเฉยๆค่ะ วันที่ยายจากไป จิตวิญญาณไปตักน้ำที่ทุ่งนากับหลานยายอีกคน น้าไปตามบอกว่าให้กลับบ้านเดี๋ยวนี้ ยายจะไปแล้วแต่ยายรอสั่งลาเราสองคนอยู่ พอมาถึงบ้านก็รีบไปนั่งแล้วก้มลงกราบเท้ายาย น้าอีกคนบอกกล่าวยายว่าหลานยายชื่อ..และชื่อ...มาแล้วนะ ยายไม่ต้องเป็นห่วงนะ ส่วนน้าอีกคนก็หยอดน้ำใส่ปากยายทีละหยดเพื่อดูว่ายายยังกลืนน้ำตอบรับอยู่ไหม พอหยดที่ 2 ยายเงียบ ไม่ตอบรับอะไร น้าผู้ชายอีกคนถือปืนเดินไปริมหน้าต่างแล้วยิงปืนขึ้นฟ้า 3 นัด ภาพคุณตาที่เห็นเปิดประตูเดินเข้ามายังติดตาอยู่จนทุกวันนี้เลยค่ะ ก่อนหน้านั้นไม่รู้ว่าคุณตาหน้าตาเป็นยังไง เพราะคุณตาจากไปก่อนที่จิตวิญญาณจะเกิด

 

ยายเคยเล่าให้แม่ฟัง คล้ายที่คุณ จิตวิญญาณ เล่าเหมือนกัน

ยายเล่าว่า ทวดผม (พ่อของยาย) ก่อนท่านเสีย ท่านปฏิบัติดี เป็นคุณหลวง ในหลวงรัชกาลที่ 6 ท่านโปรดมาก พระราชทาน นามให้ว่า หลวงวิสุทธิ์สมบัติ

เมื่อครั้งทวดจะเสียท่านสั่งให้จับท่านนุ่งขาวห่มขาว ท่านว่าท่านจะไปไหว้พระจุฬามณีที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ พอถึงคืนที่ท่านจำไป ยายและพี่สาว ได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันไดบ้านมาสองคน สมัยนั้นเป็นบ้านไม้ จึงได้ยินเสียงชัดเจน และ ได้ยินเสียงลากโช่ด้วย ตอนนั้นยายคิดว่าคงเป็นยมฑูตมารับไป จึงมองดูเงาที่ส่องผ่านลอดมาใต้ประตู จึงเห็นเงาผู้ชายสองเงา เดินทะลุเข้าไปในห้องคุณทวด เงาทั้งสองนั้นเดินไปที่ปลายเท้าของท่าน ซึ่งยายเล่าเสริมว่า คนโบราณว่าไว้ ถ้าคนดียมฑูตจะมารับทางปลายเท้า ส่วนคนชั่วนี่ จะมารับทาง
ศรีษะ ซึ่งคืนนั้น คุณทวดก็เสียชีวิตพอดี

 

สมัยเด็กๆ จำไม่ได้ว่าเคยเห็นรึเปล่า แต่เท่าที่ จำความได้ ไม่เคยเห็นอะไรแปลกๆพิสดาร กับเค้าหรอก ...(สงสัย ไม่มีบุญตั้งแต่เด็ก เลยสื่อกะอะไรไม่ได้) แต่ แม่เคยเล่าให้ฟัง สมัยทารก ไปเยี่ยมญาติที่ประจวบฯ ตอนกลางคืน นี่แหกปากลั่นบ้านไม่ยอมนอน ยายต้องจุดธูปบอกเจ้าที่ ถึงเงียบได้ ... ครั้งเดียวนั่นหล่ะมั้ง ที่เคยประสบพบเจอ .... แต่ก็จำไม่ได้อยู่ดีอะ -*-

 

ไปนอนต่างที่ ถ้ามีเด็กไปด้วยต้องจุดธูปบอกกล่าวเจ้าที่ด้วยนะครับ ไม่งั้นเป็นอย่างนี้ทุกรายไปครับผม

 

อ่านแล้วเพลินดีครับ สำหรับไม่รู้เรื่องอะไรแนวนี้เลย

 

ตอนเด็กๆแม่บอกว่าตอนเย็นทุกวันเราจะร้องจนชักทุกวัน แม่ต้องบนว่าเมื่อโตขึ้นเราจะบวชชีให้ ตั้งแต่วันนั้นหายร้องเลย แถมตอนอยู่ประถมชอบได้กลิ่นธูปอยุ่คนเดียวตลอด พอโตมานานๆถึงจะได้กลิ่นสักครั้ง

 

ตอนเด็กๆ มีเพือนมาก คบกัน คุยกัน ตั้งนาน ก็ไม่รู้ว่า พวกเขาอยู่กันคนละภพ กับเรา ตอนเด็กๆๆ ใจใสสะอาด มองโลกด้วยสายตาแบบเด็กๆๆ. อะไรๆๆ ก็ดูเหมือนจะง่ายขึ้น

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ ในความจริงในชาตินี้เราไม่เคยไปเลย แต่ในความฝันเราเคยมาแ้ล้ว ครั้งหรือสองครั้ง ขออนุโมทนาสาธุ

 

ใช่ตอนเด็กๆเราก็มักจะเจออะไรแปลกๆอยู่เหมือนกัน โตขึ้นมาก็ยังสงสัยอยู่ว่าที่เราเจอคืออะไร ตอนเราอายุประมาณ 6 ขวบ เวลาตื่นขึ้นมาจะเดินไปเข้าห้องน้ำ มักจะเห็นฟองปุยฟูหลากสีร้อยเกี่ยวกันอยู่ตามโต๊ะตู้ พื้น และสิ่งต่างๆของบ้านโดยที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร และก็เลยพยามเอาเท้า ไปเหยียบหรือเอามือไปจับแต่มือเท้าของเราก็ทะลุผ่านฟองปุยฟูเหล่านั้น และไม่สามารถอธิบายได้ว่ามันคืออะไร พอโตมาหน่อยอายุประมาณ 13 ปี ไปบ้านคุณตาที่ปลูกไว้ตากอากาศ ทำสวนตอนเกษียร ที่จังหวัดกำแพงเพชร เราก็วิ่งไล่ลูกไก่ผ่านไปยังบ้านทรงไทยไม้หลังหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน ที่น่าแปลก ดิฉันไปเจอคุณยายคนนึงแกเห็นดิฉันจึงเดินมายื้นลูกไก่ให้ แกเ็นคนแก่ที่มีลักษณะแปลกผิดจากคุณยายที่เป็นชาวบ้านแถวนั้นมาก เพราะแกดูแก่มากจนหลังค่อม แต่กลับไว้ผมยาวลากพื้นเป็นสีเทา และแต่งกายด้วยชุดรุ่มร่าม น่าจะกระโปรงยาวหรือผ้าสะโล่งอะไรสักอย่างแต่เป็นสีดำ ทั้งชุด แกพูดกับดิฉันเป็นภาษาที่ดิฉันฟังไม่ออก ไม่ใช่ภาษาไทย แกยังจะชวนขึ้นไปบนเรือนด้วย แต่ดิฉันบอกแกว่า หนูต้องรีบกลับไปบ้านคุณคุณตาก่อน เดี๋ยวหนูมาใหม่อีกรอบคะ หลังจากนั้นดิฉันก็กลับไปที่บ้านคุณตา และเล่าให้คุณตาฟัง พร้อมทั้งชี้ให้คุณตาดูบ้านโบราณที่ว่า คุณตาได้บอกกับดิฉันว่า บ้านหลังนั้นเป็นบ้านของ คุณยายทองมาศ ผู้ซึ่งเป็นลูกพี่ ลูกน้องของแก และพาดิฉันไปรู้จักคนที่บ้านหลังนั้นในตอนเช้าของอีกวัน แต่ปรากฏไม่พบว่ามีคุณยายผมยาวลากพื้นที่แต่งกายด้วยชุดกระโปรงสีดำคนนั้น เรื่องนี้ยังคงเป็นปริศนาของดิฉันมาจนบัดนี้ ที่ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าคุณยายผู้นั้นเป็นใคร

 

ผมเองก็เชื่อว่าเด็ก ๆ เห็นจริง ๆ ครับ เพราะผมเพิ่งมีลูก คนโตตอนนี้ก็อีกไม่กี่วันก็ 4 ขวบ แต่ทำไมกลัวกลัวผีนักหนาก็ไม่รู้ ทั้ง ๆ ที่พ่อแม่ก็ไม่เคยหลอกลูกเลย จะว่าแกจินตนาการไปเองก็ไม่น่าใช่ เพราะวัยเด็กขนาดนี้ยังไม่มีจินตนาการนะผมว่า แกมักจะพูดว่าเห็นผีอยู่ข้างนอก (นอกบ้าน) เราก็ถามว่าผีตัวมันเป็นอย่างไร ลูกก็จะบอกว่าตัวมันเหมือนผี (ว่าไปนั่น)

 

ของผมเป็นเรื่องของลูกชาย เหตุเกิดประมาณช่วงกลางปีที่ผ่านมา ตอนน้นอายุประมาณ 6เดือน ตอนนี้ครบขวบแล้ว พอดีเป็นแฝด 3 ตอนนอนจะนอนแยกกัน

ปกติเจ้าหลานชายทางพ่อผมเค้าจะเอาไปนอนด้วยทุกคืน ซึ่งปกติทางพ่อผมเนี่ยจะอุ้มหลานชายลงมาทุกเช้าไม่ว่าจะหลับหรือตื่น เหตุเกิดตอนช่วงเช้า 7.00 โมง พอดีวันนั้นทางพ่อผมตื่นลงไปแต่ทิ้งหลานไว้บนเตียง ทางผมอาบน้ำเสร็จก็มองไปยังห้องนอนที่ลูกชายนอนอยู่เห็นประตูงับไว้ แต่ก็ไม่ได้เปิดเข้าไปดู ได้ยินเสียงพ่อถูบ้านอยู่ก็ไม่ได้คิดอะไร
คิดว่าลูกชายลงไปแล้ว ก็เลยไปแต่งตัว ตอนกำลังแต่งตัวได้ยินเสียงร้องไห้ก่อน แล้วก็ได้ยินเสียงดังโครมในห้องนอนที่ลูกชายนอน คิดว่าพ่อผมล้มแน่เลย รีบวิ่งไปดูกับแฟน เห็นเจ้าลูกชายนอนคว่ำอยู่บนพื้นไม้ร้องไห้ใหญ่อยู่กลางห้อง เตียงสูงจากพื้นเกือบ 60 ซม.

ลองวิเคราะห์จากการตกมีความผิดปกติอยู่คือ บริเวณจุดที่ตกน่าจะใกล้เตียง แล้วหัวน่าจะกระแทกพื้น เอาไปตรวจที่โรงพยาบาล ไม่มีร่องรอยการเจ็บ ฟกช้ำ หรือ ที่หัวก็ไม่มีอะไร

ทางบ้านแฝนเค้ามีเรื่องของเข้าทรง ได้ลองถามดูเค้าว่า แม่ซื้อมาช่วยไว้ ไม่งั้นหนักแน่