จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

วันนี้คุณทำความสะอาดดวงจิตคุณหรือยัง?

พี่ๆน้องๆ เจ้าเอย มัวทำอะไรกันอยู่ใย
หมดเวลา...ลั่ลล้า...กับเรื่องโลกๆได้แล้ว
ทำไมไม่หันมาใส่ใจดูแลดวงจิตของเจ้าบ้าง
ปัดฝุ่น ทำความสะอาด มันบ้าง
มันต้องการ การดูแลนะ มิใช่ดูแลแต่กายเท่านั้น
กายน่ะต้องทิ้งไว้เป็นสมบัติของโลกอยู่แล้ว
ช่างมันเถอะ อย่าเสียเวลากับมันมากนักเลย
อยู่กับตัวเอง(จิต)ค้นหาตัวเอง(จิต)ให้เจอ
แล้วหยุดวิ่งตามกระแสโลกได้แล้ว
ถึงเวลา...ที่จะอบรมสั่งสอนตัวเอง(จิต)
ด้วยธรรมะ ของพระพุทธองค์ น้อมนำมาปฏิบัติให้เกิดผล
แล้วเจ้าจะพบ ความสุข สุขที่แท้จริงที่ดวงจิตเจ้าเป็นอิสระจากสิ่งทั้งปวง
และเจ้าก็จะสามารถยึนอยู่ท่ามกลางความทุกข์ทั้งหลายได้อย่างสง่างาม

เมื่อนั้นแหละ...เจ้าจะรู้ว่า "จิตเจ้าน่ะ..พร้อมรับกับ ภัยพิบัติ หรือยัง?"

 

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่๙๓และครูผู้สอนทุกๆท่านด้วยค่ะ
จุ๋มเยอรมัน จบ.๘๔

 

_/\_ ขอกราบขอบคุณ คุณครูภู คุณครูเพ็ญ คุณครูลูกพลัง คุณครูดัช คุณครูแทนนี่
และคุณครูทุกท่านครับ
ผมเริ่มต้นตั้งแต่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ แอบฝึก และโพสถามปัญหาแล้วก็ตัดสินใจเข้าเรียน
อย่างเป็นทางการครับ
การเรียนก็เริ่มตั้งแต่ทำพรีเทส หารูปพระ หาฐานที่ตั้งรูปพระ และก็นึก ๆจนจำติดใจแล้ว
รูปพระในใจผมท่านก็เปลี่ยนรูปไปทุกวันซึ่งคุณครูท่านอธิบายว่าเป็นเพราะจิตละเอียดขึ้น
จนวันหลัง ๆ เป็นเพียงความรู้สึกว่ามีพระอยู่กับจิตตลอดเวลาครับ
ส่วนการพิจารณาขันธ์ ๕ ผม ค่อยๆ พิจารณาจากหยาบไปหาละเอียด จากรูป เวทนา
สัญญา สังขาร วิญญาณ ตอนพิจารณารูป ติดที่สัมผัสอยู่นานจนคุณครูแนะนำให้ฝึกอสุภะ
แล้วไปติดนานอีกทีตรงความจำเรื่องเก่า ๆ ในอดีต ผุดขึ้นมารบกวนคุณครูก็แนะนำว่าให้
ดูไปจนดับไปเองครับ
นอกจากนี้คุณครูก็ได้แนะนำเรื่อง การอธิษฐานยกเลิกสิ่งที่เคยอธิษฐานขอเป็นมาก่อนรวมทั้ง
ให้ขอขมาต่อพระรัตนตรัย ครูอาจารย์ และบุพการีด้วย
สุดท้ายก็ได้คุณครูวิทย์ โทรมาแนะนำในจุดที่ติด คือผมติดที่ ทั้งอยากหลุดพ้นทั้งไม่เชื่อมั่นในตัวเองว่าจะทำได้
ผมก็ฟังไปปฏิบัติไปจนครูวิทย์บอกว่าผมจิตยกแล้วครับ
สภาพจิตใจตอนนี้ก็ดีใจ โล่งใจ มากครับ ไม่อยากได้อยากเป็นอะไร ไม่กลัวสูญเสียอะไรอีกแล้วครับ

 

ภาพพระหายไปแล้วให้นึกขึ้นมาใหม่

ภาพพระหาย ภาพชัดหรือไม่ชัด เป็นเรื่องธรรมดาของการทำจิตเกาะพระค่ะ สาระประเด็นไม่ใช่อยู่ที่ภาพพระหายหรือไม่หาย ชัดหรือไม่ชัด

แต่อยู่ที่เมื่อภาพพระหายให้นึกภาพท่านขึ้นมาใหม่ หายไปแล้วก็นึกขึ้นมาใหม่ ทำซ้ำ ๆ อยู่อย่างนี้ให้ต่อเนื่องค่ะ

พี่เพ็ญ

 

พี่เพ็ญอโหสิกรรมให้คุณจุ๋ม(ไทย)ทุกอย่างค่ะ ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปเทอญ

การบ้านฉบับสุดท้ายของพี่จี(บนกระทู้)หอมหวนทวนลมมากค่ะ ชื่นใจๆ มากๆ เลย สาธุ

 

ขอบคุณค่ะ คุณครูน้องเกษ...ช่างรู้ใจพี่ จริงๆ ก็เพลงนี้แหละค่ะ ที่มันขี้นมา..แต่พี่ลืมเนื้อเพลงไปหมดแล้ว ...ได้แต่...ฮึมม์ ...ฮึมม์..ฮึมม์ 555

วันนี้ ช่างเป็นเช้าวันอาทิตย์ ที่ตื่นมาด้วยความเบิกบาน จริงๆ ...นึกแล้วว่า
ต้องมี ดอกบัวบาน อีกแล้ว...จริงๆด้วย ...โมทนาสาธุ..กับท่าน Uncle Gee
ด้วยค่ะ...แล้วก็ต่อด้วย เพลงโปรด จากดีเจ ประจำกระทู้ ท่านพี่พอใจ ของเรา
"ขอเพียงที่พักใจ" และ จากคุณครูน้องเกษ "จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน" จะไม่ให้ จิตพี่เบิกบาน ได้ไง ..อิ อิ

วันนี้ พี่แนทคงต้องขอพลังใจ จากต่างแดน ส่งมาที่อังกฤษด้วยนะคะ...เพราะ กายขันธ์ 5ของ จิตบุญ ทางนี้ป่วย ค่ะ น้องดาว จบ 92... น๊อคเลยค่ะ...หลังจิตยกไปหมาดๆ ...แต่จิตเธอยังดีเยี่ยมค่ะ ...ขอให้เธอหายป่วยเร็วๆ พวกพี่ๆเป็นกำลังใจให้ค่ะ(f)[/QUOTE]

คุณแนทคะ ฝากบอกคุณดาวให้กำหนดจิตตามท่านพ่อขึ้นไปรับตำแหน่ง อย่าทำจิตต้านท่าน ให้ทำจิตคล้อยตามท่านไปค่ะ แล้วอาการจะดีขึ้นตามลำดับ บอกคุณดาวให้เจริญพรหมวิหารสี่ และเจริญอิทธิบาทสี่เป็นครูสอนธรรมะร่วมกับกลุ่มจิตบุญด้วยค่ะ สำคัญนะสำคัญ

ถึงพี่จีด้วยนะคะ หากมีอาการคล้ายไม่สบาย ปวดหัวตัวร้อน แต่จิตไม่ป่วย ก็ให้ทำเหมือนที่แนะนำคุณดาวค่ะ

อ้อ และขอให้จิตบุญน้องใหม่พิจารณาสังขารร่างกาย/อาการ/อารมณ์ ลงสู่กฎไตรลักษณ์ให้เนือง ๆ ด้วยค่ะ

พี่เพ็ญ

 

คุณแนทคะ ฝากบอกคุณดาวให้กำหนดจิตตามท่านพ่อขึ้นไปรับตำแหน่ง อย่าทำจิตต้านท่าน ให้ทำจิตคล้อยตามท่านไปค่ะ แล้วอาการจะดีขึ้นตามลำดับ บอกคุณดาวให้เจริญพรหมวิหารสี่ และเจริญอิทธิบาทสี่เป็นครูสอนธรรมะร่วมกับกลุ่มจิตบุญด้วยค่ะ สำคัญนะสำคัญ

ถึงพี่จีด้วยนะคะ หากมีอาการคล้ายไม่สบาย ปวดหัวตัวร้อน แต่จิตไม่ป่วย ก็ให้ทำเหมือนที่แนะนำคุณดาวค่ะ

อ้อ และขอให้จิตบุญน้องใหม่พิจารณาสังขารร่างกาย/อาการ/อารมณ์ ลงสู่กฎไตรลักษณ์ให้เนือง ๆ ด้วยค่ะ

พี่เพ็ญ[/QUOTE]


ขอบพระคุณค่ะ ครูเพ็ญ..รับมาปฏิบัติค่ะ สาธุ

 

ขอบคุณค่ะ คุณครูน้องเกษ...ช่างรู้ใจพี่ จริงๆ ก็เพลงนี้แหละค่ะ ที่มันขี้นมา..แต่พี่ลืมเนื้อเพลงไปหมดแล้ว ...ได้แต่...ฮึมม์ ...ฮึมม์..ฮึมม์ 555

วันนี้ ช่างเป็นเช้าวันอาทิตย์ ที่ตื่นมาด้วยความเบิกบาน จริงๆ ...นึกแล้วว่า
ต้องมี ดอกบัวบาน อีกแล้ว...จริงๆด้วย ...โมทนาสาธุ..กับท่าน Uncle Gee
ด้วยค่ะ...แล้วก็ต่อด้วย เพลงโปรด จากดีเจ ประจำกระทู้ ท่านพี่พอใจ ของเรา
"ขอเพียงที่พักใจ" และ จากคุณครูน้องเกษ "จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน" จะไม่ให้ จิตพี่เบิกบาน ได้ไง ..อิ อิ

วันนี้ พี่แนทคงต้องขอพลังใจ จากต่างแดน ส่งมาที่อังกฤษด้วยนะคะ...เพราะ กายขันธ์ 5ของ จิตบุญ ทางนี้ป่วย ค่ะ น้องดาว จบ 92... น๊อคเลยค่ะ...หลังจิตยกไปหมาดๆ ...แต่จิตเธอยังดีเยี่ยมค่ะ ...ขอให้เธอหายป่วยเร็วๆ พวกพี่ๆเป็นกำลังใจให้ค่ะ(f)[/QUOTE]

อาจารย์ปู่ทวด ได้ส่งพลังชีวิตไปเสริมธาตุขันธ์ให้ศิษย์เหลนแล้ว..
ครูแนทฝากไปบอกคุณดาวว่าให้ถือโอกาสนี้ วิปัสสนาความเป็นความตายไปด้วยเลย..
ถ้าผ่านด่านนี้ไปได้ จิตท่านจะขยับไปอีกขั้นนึงเลยล่ะ.. สาธุครับ

 

คุณแนทคะ ฝากบอกคุณดาวให้กำหนดจิตตามท่านพ่อขึ้นไปรับตำแหน่ง อย่าทำจิตต้านท่าน ให้ทำจิตคล้อยตามท่านไปค่ะ แล้วอาการจะดีขึ้นตามลำดับ บอกคุณดาวให้เจริญพรหมวิหารสี่ และเจริญอิทธิบาทสี่เป็นครูสอนธรรมะร่วมกับกลุ่มจิตบุญด้วยค่ะ สำคัญนะสำคัญ

ถึงพี่จีด้วยนะคะ หากมีอาการคล้ายไม่สบาย ปวดหัวตัวร้อน แต่จิตไม่ป่วย ก็ให้ทำเหมือนที่แนะนำคุณดาวค่ะ

อ้อ และขอให้จิตบุญน้องใหม่พิจารณาสังขารร่างกาย/อาการ/อารมณ์ ลงสู่กฎไตรลักษณ์ให้เนือง ๆ ด้วยค่ะ

พี่เพ็ญ[/QUOTE

รับทราบค่ะพี่เพ็ญ ขอบคุณมากนะค่ะ เข้ามาเจอข้อความได้ถูกเวลาพอดีจริงๆ เมื่อเช้าก็พยายามนั่งสมาธิค่ะแต่เป็นไปด้วยความยากลำบากจริงๆ เพราะน้ำมูกมันไหลเป็นน้ำตก จนต้องเอากระดาษทิชชู่มาอุดรูตะหมูกไว้ชั่วคราว 55555+ เดี๋ยวดาวจะไปทำตามคำแนะนำทันทีค่ะพี่เพ็ญ....ขอบคุณนะค่ะ

ดาว

 

อาจารย์ปู่ทวด ได้ส่งพลังชีวิตไปเสริมธาตุขันธ์ให้ศิษย์เหลนแล้ว..
ครูแนทฝากไปบอกคุณดาวว่าให้ถือโอกาสนี้ วิปัสสนาความเป็นความตายไปด้วยเลย..
ถ้าผ่านด่านนี้ไปได้ จิตท่านจะขยับไปอีกขั้นนึงเลยล่ะ.. สาธุครับ[/QUOTE]

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ขอบคุณค่ะท่านปู่ สดชื่นขึ้นทันตาเห็นจริงๆ
กราบเรียนท่านพ่อไว้แล้วขอให้ดาวแข็งแรงไวๆ จะได้มาช่วยพี่แนทซะที มีคนมารอคิวเพี๊ยบบบบแล้ว
;aa2

 

โมทนาสาธุกับ จิตบุญ ๙๓ คุณพี่จี และครูผู้ฝึกสอนด้วยนะค่ะ... สาธุๆๆ

ดาว
จบ.92

 

อุเบกขา 4 แบบ

อุเบกขาแบบต่างๆ

        อุเบกขา ในทางพระพุทธศาสนามีคำว่า อุเบกขา อยู่หลายความหมายหรือหลายนัยด้วยกัน ดังเช่น อุเบกขาในสัมโพชฌงค์ ๗,  อุเบกขาในฌาน,  อุเบกขาเวทนา,  อุเบกขาในพรหมวิหาร ๔  จึงควรมีความเข้าใจที่ถูกต้อง เมื่อกล่าวถึงสาระหรือเรื่องนั้นๆจะได้จำแนกแตกธรรมได้ถูกต้อง ตลอดจนไม่เกิดความสับสนเสียจนเกิดวิจิกิจฉาในธรรม อันจักยังให้ปฏิบัติไปผิดลู่ผิดทางอีกด้วย  ดังเช่นไม่เข้าใจผิดไปยึดอุเบกขาในฌานที่แม้ให้ความสุขความสงบในช่วงระยะหนึ่งนั้นๆว่า เป็นหนทางดับทุกข์อย่างถาวรแท้จริง

        อุเบกขาทั้ง ๔ องค์นี้  ถึงแม้ล้วนมีความหมายว่า เป็นกลาง อยู่กลางๆ จึงวางเฉย ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดด้วยกันทั้งนั้น  แต่มีเหตุเกิดที่ต่างกัน หรือจากการปฏิบัติที่แตกต่างกันไปผลที่ออกมาจึงมีความแตกต่างกันไปเป็นธรรมดา  แต่ก็ดังที่กล่าวแล้ว ล้วนมีนัยว่า เป็นกลางๆทั้งสิ้น

อุเบกขา ในโพชฌงค์​

        อุเบกขา ในโพชฌงค์ เป็นอุเบกขาที่มีเหตุเกิดประกอบด้วยทั้งสัมมาสติ, สัมมาสมาธิ และสัมมาปัญญาอันยิ่ง กล่าวคือการมีสติรู้เท่าทันที่แน่วแน่ อีกทั้งยังต้องพร้อมด้วยปัญญาหรือปรีชาที่แจ่มแจ้ง ดังเช่น เข้าใจในความเป็นเหตุปัจจัย  ที่เมื่อมีการปรุงแต่งย่อมเกิดเวทนา  หรือเห็นความไม่เที่ยงเมื่อไปยึดไปอยากย่อมเป็นทุกข์ ฯลฯ.  มีสติเห็นตามความเป็นจริงดังนี้แล้วจึงอุเบกขาเป็นกลาง  กล่าวคือเมื่อเกิดความรู้สึก(Feeling)คือเกิดเวทนาอย่างไรก็ตาม เป็นสุข เป็นทุกข์ หรือเฉยๆ ก็เป็นไปอย่างนั้นตามธรรมหรือธรรมชาติ  แต่เป็นกลาง ที่เกิดขึ้นด้วยเจตนาตั้งใจ,ตั้งมั่น โดยการสำรวมคือการระวัง ไม่เอนเอียง, ไม่แทรกแซง, ไม่ไปปรุงแต่งคือฟุ้งซ่านไปในธรรมคือสิ่งนั้นๆที่สติรู้เท่าทันตามความเป็นจริง  เนื่องด้วยปัญญาที่เข้าใจยิ่งอย่างแจ่มแจ้งดีว่า จะเป็นเหตุก่อ ให้เกิดการปรุงแต่งต่างๆขึ้นมาต่อเนื่องไป กล่าวคือย่อมยังให้เกิดการผัสสะต่างๆ ซึ่งย่อมยังให้เกิดเวทนาต่างๆที่เป็นไปในลักษณะเกิดดับ เกิดดับ อย่างต่อเนื่องสืบต่อไป จนราวกับว่าเป็นชิ้นเป็นเรื่องๆเดียว ทั้งๆที่ความจริงยิ่งแล้ว เกิดแต่การปรุงแต่งอย่างเกิดดับ เกิดดับ...อยู่ตลอดเวลาโดยไม่รู้ตัว  อันเวทนาที่เกิดขึ้นเหล่านั้นย่อมอาจเป็นปัจจัยให้เกิดตัณหาอุปาทาน  อันเป็นการดำเนินไปตามวงจรของการเกิดขึ้นของทุกข์คือปฎิจจสมุปบาทธรรม,  จึงเป็นอุเบกขาที่เป็นไปเพื่อให้ถึงวิมุตติความสุขจากการพ้นไปจากทุกข์อย่างไม่กลับกลาย   อุเบกขาเยี่ยงนี้จัดเป็นอุเบกขาในโพชฌงค์ ๗ อันจัดเป็นองค์สุดท้ายในโพชฌงค์ ๗ ที่ยังให้ตรัสรู้หรือให้ถึงซึ่งวิชชาและวิมุตติโดยบริบูรณ์ได้ ดังความนี้

กุณฑลิยสูตร
        กุณฑลิยะ     :    ข้าแต่ท่านพระโคดมผู้เจริญ  ก็ธรรมเหล่าไหนที่บุคคลเจริญแล้ว  กระทำให้มากแล้ว  ย่อมยังวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์?
        พระพุทธเจ้า :    ดูกรกุณฑลิยะ โพชฌงค์ ๗ อันบุคคลเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว ย่อมยังวิชชาและวิมุติให้บริบูรณ์.

อุเบกขา ในฌาน​

        ส่วนอุเบกขาในฌาน อันเป็นองค์ฌานหรือองค์ประกอบหนึ่งใน ๖ ของฌาน อันมีองค์ วิตก วิจาร ปีติ สุข เอกัคคตา และอุเบกขา เป็นอาการของจิตอย่างหนึ่งของฌาน ที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติสมถสมาธิ ที่หมายถึง เมื่อจิตไปยึดเหนี่ยวหรือกำหนดในอารมณ์สิ่งใดอย่างแน่วแน่ จนเป็นหนึ่ง จึงเป็นเหตุให้ในที่สุดปล่อยวางในสิ่งอื่นๆล้วนสิ้น จึงเข้าสู่ระดับประณีตในจตุถฌานหรือฌาน ๔ ซึ่งแน่วแน่เป็นเอกัคคตารมณ์ กล่าวคือ เมื่อแน่วแน่เป็นเอกอย่างสมบูรณ์หรือเป็นหนึ่งเดียว ขณะนั้นเององค์ฌานอุเบกขาก็จะเกิดเป็นผลขึ้นมาร่วมด้วยเนื่องจากสภาวะเอกัคคตาโดยธรรมหรือธรรมชาตินั้นเอง  กล่าวคือ เพราะแน่วแน่ เป็นหนึ่งเดียวนั่นเอง จึงเป็นการปล่อยวางในสังขารการปรุงแต่งต่างๆทั้งปวง(ความคิดหรือธรรมารมณ์) จึงย่อมเป็นเหตุให้เกิดความเป็นกลางหรือความสงบต่อสังขารอื่นๆนั้นขึ้น โดยธรรมหรือธรรมชาติที่เป็นเหตุปัจจัยกันนั่นเอง   เหตุเพราะเมื่อแน่วแน่เป็นหนึ่ง จิตย่อมไม่ส่งส่ายไปเกิดการผัสสะ(กระทบ)ต่ออารมณ์หรือสังขารทั้งปวงใดๆ  จึงย่อมเกิดความสงบหรืออุเบกขาเป็นกลางขึ้นเองอีกองค์หนึ่ง  อันเป็นไปตามหลักปฏิจจสมุปบันธรรมหรืออิทัปปัจจยตานั่นเอง

        อุเบกขา ในฌานมีความหมายว่า  ความสงบ, ความมีใจเป็นกลาง, ความวางเฉยต่อสังขารคือสิ่งปรุงแต่งต่างๆ,  เพียงแต่ว่าความเป็นกลางนั้น เกิดมาจากจิตตั้งมั่น ไม่ส่งออกไปซัดส่ายปรุงแต่งหรือฟุ้งซ่านนั่นเอง  ยังมิได้เกิดแต่ญาณ

        อุเบกขาในฌาน  จึงมีเหตุเกิดที่แตกต่างจากอุเบกขาในโพชฌงค์ ๗ ตรงที่มิได้เกิดแต่ปัญญาระดับสัมมาญาณที่เป็นไปเพื่อการดับทุกข์โดยถาวร   แต่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติฌานสมาธิที่จิตแน่วแน่เป็นเหตุ จึงเกิดเป็นผลขึ้น กล่าวคือเมื่อจิตไม่ได้ปรุงแต่งในสิ่งใดๆเนื่องจากแน่วแน่อยู่กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งนั้น จิตย่อมไม่เกิดการผัสสะกับสิ่งฟุ้งซ่านปรุงแต่งหรือกิเลสใดๆ จึงย่อมยังให้เกิดทุกขเวทนาใดๆขึ้นไม่ได้ จึงเป็นสุขในขณะที่เป็นสมาธิหรือฌานนั้นๆเนื่องจากทุกข์ดับไปชั่วขณะนั้นๆ   และซึ่งเมื่อนำจิตอันสงบดีแล้วไปเป็นเครื่องเกื้อหนุนหรือสนับสนุนในการเจริญวิปัสสนาให้เกิดปัญญาต่อไปเพื่อการดับทุกข์อีกทีหนึ่งย่อมมีคุณอันยิ่ง อันเป็นหลักการปฏิบัติที่ถูกต้อง  กล่าวคือ ภาวะอุเบกขาในฌานที่เกิดขึ้น ย่อมทำให้นักปฏิบัติ มีความสงบไม่ซัดส่ายสอดแส่  บางครั้งจิตเข้าภวังคจิตที่จิตพักผ่อนอย่างสมบูรณ์ เมื่อออกจากอุเบกขาแล้วจึงก่อเป็นกำลังอันสำคัญให้จิต ซึ่งย่อมยังประโยชน์ยิ่งเมื่อนำไปเจริญวิปัสสนา  แต่ถ้าปฏิบัติฌานสมาธิบ่อยๆแล้วไม่นำพาการเจริญวิปัสสนาอย่างจริงจังก็จะเกิดปัญหาการติดเพลินและวิปัสสนูปกิเลสขึ้นในที่สุด อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้เพราะได้ทำเหตุก่อไปแล้ว ผลจึงย่อมเกิดขึ้น อันเป็นไปตามหลักปฏิจจสมุปบันธรรม และไม่มีผู้ใดไปฝืนสภาวธรรมหรือธรรมชาติได้,  การปฏิบัติฌานสมาธิจึงควรเป็นไปเพื่อการสนับสนุนปัญญาหรือการวิปัสสนา ดังธรรมที่กล่าวไว้ดังนี้

 "สมาธิปริภาวิตา  ปญฺญามหปฺผลา  โหติ มหานิสํสา"
สมาธิเป็นเครื่องหนุนปัญญา​

        อุเบกขาในฌาน  มีสติแต่ขาดสัมปชัญญะ ที่หมายถึงอยู่ในภวังค์คือหยุดการรับรู้ในทวารทั้ง ๖ ในขณะนั้น  มีสติที่เกิดขึ้นจากการสั่งสมในการปฏิบัติที่เพียงรู้อยู่แต่ในความสงบเท่านั้น   ส่วนอุเบกขาในโพชฌงค์นั้นต้องประกอบด้วยสติ,สัมปชัญญะและปัญญาอย่างบริบูรณ์ กล่าวคือ เป็นกลางด้วยได้สติและปัญญาในกิจนั้นๆ,   มิได้เป็นกลางที่เกิดสืบเนื่องขึ้นจากการควบคุมจิตไว้กับอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งเพื่อไม่ให้ฟุ้งซ่านออกไปในสังขารทั้งปวงดังเช่นฌาน  

อุเบกขา ในเวทนาขันธ์​

        ส่วนอุเบกขาเวทนา ของเวทนาขันธ์นั้น เป็นอีกชื่อหนึ่งของอทุกขมสุขเวทนานั่นเอง เป็นความรู้สึกไม่สุขไม่ทุกข์หรือเฉยๆหรือเปล่าๆ หรือเป็นกลางๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อมีการผัสสะกับอารมณ์ต่างๆ  เป็นสภาวธรรมของผู้มีชีวิต  ที่เมื่อเกิดการผัสสะกับอารมณ์ใดแล้ว  ย่อมเกิดเวทนาต่างๆขึ้น  เป็นสุขบ้าง  เป็นทุกข์บ้าง  เป็นอทุกขมสุขเวทนาหรืออุเบกขาเวทนาบ้าง อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นอย่างแน่นอน   สิ่งนี้เกิดขึ้นเป็นประจำเสมอๆ  กล่าวคือเป็นสภาวธรรมหรือธรรมชาติของชีวิตอย่างหนึ่ง  ที่ไม่ว่าอย่างไรเมื่อเกิดการผัสสะก็ย่อมต้องเกิดเวทนาใดเวทนาหนึ่งขึ้นเป็นธรรมดา  เพียงแต่อาจไม่รู้ไม่เข้าใจเท่านั้นเอง ที่ว่าไม่เกิด,ไม่รู้สึก นั่นแหละอุเบกขาเวทนา  ในวันหนึ่งๆจึงเกิดอุเบกขาเวทนาเช่นนี้อยู่ตลอดเวลา จนนับไม่ถ้วน มากกว่าเวทนาใดๆทั้งสิ้น  ที่พระองค์ท่านตรัสเตือนไว้เสมอๆเป็นอเนกว่า ให้เห็นอุเบกขาเวทนา โดยความไม่เที่ยง ทั้งโดยความไม่ประมาท  ก็เพราะความละเอียดอ่อน,ความแผ่วเบา,ความเคยชิน จึงสังเกตุไม่เห็น จึงมักไม่รู้เท่าทัน จึงประมาท จึงมักแปรปรวนไปปรุงแต่งหรือฟุ้งซ่านจนเกิดเป็นทุกข์ขึ้นในที่สุด   อุเบกขาเวทนา จึงเป็นการเกิดขึ้นโดยธรรมหรือธรรมชาตินั่นเอง ไม่จำเป็นต้องประกอบด้วยสติ สมาธิ ปัญญาแต่อย่างใด.

อุเบกขา ในพรหมวิหาร ๔​

         ส่วนอุเบกขาในพรหมวิหาร ๔ ก็แสดงความเป็นกลางวางทีเฉยเหมือนกับในโพชฌงค์  แต่เป็นข้อปฏิบัติหรือหลักประพฤติ ที่ผู้ปฏิบัติตามด้วยศรัทธา แล้วย่อมยังให้เกิดความร่มเย็นเป็นสุขในการดำรงชีวิต จึงเป็นธรรมประจำใจของผู้ที่เสมอด้วยพรหม   จากการอุเบกขาที่เป็นกลางไม่เอนเอียงไปปรุงแต่งในสังขารนั้นๆที่เห็นคุณโทษแล้ว และเหมาะควรแก่เหตุแล้ว  แต่เป็นการปฏิบัติแบบตรงๆด้วยกำลังศรัทธาตามคำเชื่อหรือคำสั่งสอน กล่าวคือ เป็นอุเบกขาที่ประกอบด้วยศรัทธาและสติเป็นสำคัญ ทั้งปัญญา แต่ยังไม่เป็นปัญญาระดับปัญญาญาณ(สัมมาญาณ)หรือปรีชาหยั่งรู้ที่เป็นไปเพื่อการดับทุกข์หรือหลุดพ้นจากกิเลสแต่โดยตรง ดังเช่น ยังไม่เห็นความเป็นเหตุปัจจัย หรือความเป็นไปตามหลักปฏิจจสมุปบันธรรม


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

โมทนาสาธุกับจิตบุญลุงกีด้วยครับ ....
จิตเกาะพระ และจิตบำเพ็ญทุกท่านขอให้อ่านในแก่นที่ลุงกีเขียนนะครับ จับได้ไหม .....(ใช้ปัญญานะ ถ้าไม่ทราบ ไปถามครูนะครับ)

ขอเชิญท่ามาช่วยเผยแผ่ และช่วยกันยกดวงจิตทั้งหลายที่ยังหลงอยู่ กลับขึ้นไปส่งข้างบนด้วยนะครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ฮ่วยยยยยยย ....
ตงลงจะให้ผ้มเป็นอะไรครับครูลูกพลัง
เดี๋ยวให้เป็นโปรวิทย์ ครูวิทย์ รตอ.วิทย์ ....55555

เป็นได้หมดครับ ถ้าทำแล้วสามารถช่วยงานท่านพ่อและนำพาดวงจิตกลับบ้านได้ ... ผมยอมครับ

..... จริงๆผมก้อไม่มีอะไรครับ เป็นแค่ดวงจิตดวงน้อยๆที่คอยช่วยงานท่านพ่อ เท่าที่กำลัง ความสามารถจะทำได้ครับ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

สวัสดีครับพี่จุ๋ม ....
สายเกาะใหญ่ เค้านั่งรถไฟความเร็วสูงกันแล้วครับ
สายเยอรมัน ว่าไงครับ .... เต็มที่เลยนะครับ

จิตเกาะพระนี้ เหมือนทุเรียนนะ ....
ก่อนเรียน คนงงว่าจะกินอย่างไร มันคืออะไร ทำไมกลิ่นและรูปร่างไม่น่ากินเลน
แต่เมื่อได้ลองลิ้มรสแล้ว ... โหยยยย หร่อยจังฮ้ ....

ใครอยากรู้ว่าเป็นอย่างไร ต้องลองครับ แล้วจะติดใจ
เหมือนที่วัยรุ่นเค้าชอบพูดกัน
... น้องๆ พี่ไม่หล่อนะ แต่พี่แซ่บบบบบบ 5555



จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

โมทนาสาธุกับครูแนทจ๊ะ

 

สายเยอรมัน สายยุโรป สายอเมริกา สายเหนือ สายใต้ สายเสมอ..อุ้ย ขอโทษครับ ไม่มีๆ
สรุปแล้ว ทุกๆสายนั้น ผมอยากให้เรามาคุยกันสักวันศุกร์ช่วงเย็นๆหรือ สัก 3-4 ทุ่มก้อได้ครับ คุยกันทางคอมที่เห็นหน้า ประมาณว่าประชุมธรรมกันครับ
จะได้ช่วยกันพูดคุย แนะนำ รับกำลังใจ แลกเปลี่ยนกัน

ระยะทางและเวลา ไม่สามารถบั่นทอนความสามัคคีที่เรามีต่อกันได้ครับ

ใครสนใจ ยกมือขึ้น(ไม่ได้ปล้นทรัพย์สมบัตินะครับ อิอิ) แล้ว มาร่วมกันเลยครับ

เหตุผลที่เลือกวันศุกร์ เพราะ ผมนอนดึกได้ 5555


ใครมีความเห็นเป็นเช่นไร แนะนำ ชี้แนะได้นะครับ

ด้วยจิตคารวะจิตบุญทุกดวง


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ครูดัชขอให้อโหสิกรรมกับคุณจุ๋ม
แห๊ม ขออโหสิกรรมยกก๊วนเลยเรอเนี่ย อิอิ
ว่าแล้วก็ช่วยรายงานอารมณ์มาด้วยนะ
คงอีกไม่กี่อึดใจค่ะ
โมทนาสาธุ

 

สา หวัด ดี คร้าบบบบบ ท่านเลขา .....

(แซวท่าพี่ ดชน นิส นึง อิอิ ก่อนไปอาบน้ำ สวดมนต์ก่อนนะครับท่านพี่)

อย่าดุผมนะ ล้อเล่ง เฉยๆ อิอิ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม