ทำไมจึงมัดตราสังศพครับ

มัดศพ


ใช้เชือกหรือด้ายมัดศพ 3 เปราะ คือที่ คอ 1 มือ 1 เท้า 1

ทางคดีโลก ถือว่าเพื่อกัน มิให้ศพพองขึ้นดันโลงแตก

ทางคดีธรรม ถือว่าเครื่องผูกมัดคนมี 3 คือ

1. ปุตโต คีเว เชือกคือลูกมัดที่คอ
2. ธนัง ปาเท เชือกคือสมบัติมัดที่เท้า
3. ภริยา หัตเถ เชือกคือเมียมัดที่มือ

ตรงกับภาษิตโบราณว่าไว้ว่า

"ตัณหาฮักลูกเหมือนดังเชือกผูกคอ ตัณหาฮักเมียเหมือนดังปอผูกศอก ตัณหาฮักเข้าของเหมือนดังปอกสุบตีน"

ตัณหาสามอันนี้มาขีนให้เป็นเชือก ให้กลิ้งเกลือกอยู่ในวัฏะสงสาร



http://www.lib.ubu.ac.th/localinformation/life/dead.htm#top


.

 

ขอบคุณครับ

 

ท่านใดมีความรู้ ทั้งคดีทางโลก และทางธรรม นำมาลงได้ครับเกี่ยวกับพีธีศพของพุทธศาสนาครับเพื่อเป็นธรรมทาน

 

เห็นเมื่อครั้งที่ พ่อเสียสัปปเหร่อ มัดแล้วเหมือนกัน ตอนเผาจริงๆ แล้วแกะออก เหมือนกันหมดมั้ยค่ะ

 

อาบน้ำศพ

ศพที่ถูกฆ่าตาย ตกน้ำตาย ตกต้นไม้ตาย เป็นต้น ถือว่า ตายโหง ไม่นิยมอาบน้ำศพ เพียงแต่มัดแล้วนำไปฝังที่ป่าช้า เพราะถือว่าตายไม่บริสุทธิ์ ที่ไม่เผาเพราะกลัวจะเกิดความเดือดร้อนแก่ญาติพี่น้อง แต่ถ้าเป็นการตายธรรมดานิยมอาบน้ำด้วยน้ำหอม
ทางคดีโลก ถือว่าอาบเพื่อปราศจากมลทิน
ทางคดีธรรม ถือว่าสอนให้คนเป็นเอาศิล สมาธิ ปัญญาเป็นน้ำอาบ กาย วาจา ใจ ให้สะอาด หวีผมศพ

การหวีผมให้ศพ หวีไปข้างหลังครึ่งหนึ่ง ข้างหน้าครึ่งหนึ่ง
ทางคดีโลก ถือว่าหวีสำหรับคนตายและคนเกิดเมื่อหวีแล้ว หักออกเป็นสองท่อนทิ้งเสีย
ทางคดีธรรม ถือว่าเป็นการเตือนให้พิจารณาว่า ความเกิดกับความตาย เป็นของคู่กัน เกิดแล้วต้องตาย ตายแล้วต้องเกิด ผู้ที่ไม่ตายคือผู้ที่ไม่เกิด นุ่งห่มผ้าศพ

ใช้ผ้าขาวนุ่งสองชั้น ชั้นในเอาชายพกไว้ข้างหลัง ชั้นนอกเอาชายพกไว้ข้างหน้า แล้วห่มผ้าเฉลียงบ่า
ทางคดีโลก ถือว่า นุ่งเอาชายพกไว้ข้างหลังเป็นการนุ่งของคนตาย นุ่งเอาชายพกไว้ข้างหน้าเป็นการนุ่งของคนเป็น
ทางคดีธรรม ถือว่า ที่นุ่งผ้าขาวเป็นการสอนให้มีสุจริต เพราะสุจริตเป็นธรรมที่ขาว รดน้ำหอมศพ

เมื่อยกศพขึ้นบนเตียงแล้ว เอามือขวาของศพยื่นออกไปบนเตียง เอาหมอนใบเล็กๆ รองหันหัวศพ ไปทางทิศตะวันตกใช้น้ำอบน้ำหอมรด ถ้าผู้ตายเป็นพ่อแม่ ลูกหลานจะนำขมิ้นทาที่หน้าและเท้าพิมพ์ไว้เคารพบูชา
ทางคดีโลก ถือว่า เป็นการแสดงความเคารพต่อศพ และให้ศพมีกลิ่นหอม
ทางคดีธรรม ถือว่า สอนให้เคารพต่อบุคคล วัตถุ สถานที่ และให้รักษาศิลเพราะศิลมีกลิ่นหอมกว่ากลิ่นน้ำอบน้ำหอม เงินใส่ปากศพ

เงินใส่ปากศพใช้เงินฮาง เงินเหรียญเงินบาท
ทางคดีโลก ถือว่าให้ค่าเสบียงอาหาร ค่ารถ ค่าเรือ แก่ผู้ตายสำหรับเดินทางไปสวรรค์
ทางคดีธรรม ถือว่าสอนคนเป็นให้รู้จักใช้เงินให้เป็นประโยชน์ อย่าตระหนี่ ถี่เหนียว ไม่รู้จักกินรู้จักใช้เวลาตายไปเขาเอาเงินยัดใส่ปาก ก็เอาไปไม่ได้ ปล่อยให้เขาแย่งกันชุลมุนวุ่นวาย คำหมากใส่ปากศพ

ผู้ชอบกินหมาก เขาก็ตำหมากใส่ปากให้
ทางคดีโลก ถือว่าเป็นการแก้ทุกข์ ถ้าได้กินจิตใจก็สบาย
ทางคดีธรรม สอนให้คนรู้ตัวว่าคนตายเป็นอย่างนี้ เวลาเป็นอยากกินอยากเคี้ยวเวลาตายเอาใส่ปากให้ก็ไม่กิน ไม่เคี้ยว ปิดตาปิดปาก

เขาใช้ขี้ผึ้งดีปิดตาปิดปากศพ
ทางคดีโลกถือว่าเพื่อป้องกันความอุจาด ลามก
ทางคดีธรรม ถือว่าเป็นการสอน คนเป็น ให้รู้จักระวังรักษา ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ อย่าให้ทุกข์เกิดขึ้นเพราะทุกข์ที่เกิดขึ้นเกิดจากไม่สำรวมสิ่งเหล่านี้
http://www.lib.ubu.ac.th/localinformation/life/dead.htm

 

อีกข้อหนึ่ง ล่ะกัน ที่เอาน้ำมะพร้าว ราดหน้าศพก่อนเข้าเตาเผา หมายถึง?

 

กำลังจะถามเหมือนกันเลยค่ะ ในกระทู้นี้ได้ความรู้ค่ะ ขออนุโมทนากับทุกคนด้วย สาธุ
อ้อ... ทางเหนือ ถ้าเมียตายก็รู้สึกจะให้สามีตัดเชือก (อะไรนี่แหล่ะ) และความหมายประมาณว่า ตายขาดจากการเป็นผัวเมียกันแล้ว (ประมาณนี้) ... ขอเข้ามาติดตามด้วยคนค่ะ

 

ตอบตามหลักวิทยาศาสตร์หน่อยก็ มัดแขนขาศพไว้เวลาบวมจะได้ไม่ชี้โด่เด่ หรือดันจนโลงแตกค่ะ

ขออ้างอิงตามบทความนี้ละกัน เจอมาจากในเวบนึงค่ะ

การตราสังนั้น ก็เพื่อไม่ให้ศพพองขึ้นจนดันโลงแตกเมื่อตอนขึ้นอืด จึงต้องมีการมัดให้แน่น และจัดให้ศพนอนตะแคงในโลง
ส่วนการปล่อยเชือกมัดออกมานอกโลงนั้น ก็เพื่อผูกผ้าโยงให้พระบังสุกุล บุญจะได้แล่นเข้าถึงตัวศพจริงๆ

ซึ่ง จะมัดตราสังหลังจากที่ได้จัดการแต่งตัวศพเรียบร้อยแล้ว ถ้าเป็นศพผู้ดีในประเพณีโบราณจะมีการทำถุงผ้าขาวสวมศีรษะใบหนึ่ง สวมมือทั้งสองข้างซึ่งอยู่ในรูปประนมถือกรวยดอกไม้ธูปเทียนใบหนึ่ง และสวมเท้าอีกใบหนึ่ง จากนั้นเอา "ด้ายดิบ" คือ ด้ายที่ยังไม่ได้ฟอกสี เส้นขนาดนิ้วก้อย ทำเป็นบ่วงสวมคอบ่วงหนึ่ง มัดรอบหัวแม่มือและข้อมือทั้งสองข้างให้ติดกันอีกบ่วงหนึ่ง และรัดรอบหัวแม่เท้ากับข้อเท้าทั้งสองข้างให้ติดกันอีกบ่วงหนึ่ง นี้เรียก "ตราสัง" หรือ "ดอยใน"
เมื่อเสร็จแล้วจะห่อศพด้วยผ้าขาวยาวสองทบ ชายผ้าทั้งสองอยู่ทางษศีรษะสำหรับขมวดเป็นปมก้นหอย แล้วมัดด้วยด้ายดิบขนาดนิ้วมือผูกจากเท้าขึ้นมาเป็นเปลาะ ๆ มารัดกับชายผ้าที่เป็นปมก้นหอยนั้นให้แน่น เหลือชายด้ายดิบไว้พอสมควรเพื่อเป็นสายยาวปล่อยออกมานอกโลงได้ แล้วยกศพที่มัดนั้นวางลงในลงให้นอนตะแคง
เวลาตราสังช่วงทำบ่วงสวมคอ มือ และเท้านั้น ผู้ตราสังจะท่องบ่นคาถาไปด้วยว่า "ปุตฺโต คีเว ธนํปาเท ภริยาหตฺเถ" หรือ "ปุตฺโตคีวํ ธนํปาเท ภริยาหตฺเถ"

อนิจจัง วัตสังขารา

 

ส่วนการใช้น้ำมะพร้าวล้างหน้าศพ(ไม่ใช่ราดหน้าศพนะคะ ถึงจะดูเหมือนก็เถอะ)
เคยมีผู้ใหญ่บอกไว้ว่า เค้าเชื่อกันว่า น้ำมะพร้าวเป็นน้ำที่สะอาดบริสุทธ์ที่สุดค่ะ เลยนำมาล้างหน้าศพให้สะอาดบริสุทธ์ก่อนที่จะทำพิธีเผา เพื่อส่งผู้ตายให้ไปยังภพภูมิต่อไป

ผิดถูกยังไงก็ขออภัยด้วย ว่าไปตามที่ได้ยินมาค่ะ

 

ได้ความรู้ดีจังทั้งทางโลกและทางธรรมเลย อนุโมทนากับท่านที่มาให้ความรู้ด้วยค่ะ

 

ครับอนิจจังสังขารไม่เที่ยงหนอ

 

ใดๆ ในโลกล้วนเป็นอนิจจัง ...

 

วันหนึ่ง...ผู้ถาม...ผู้ตอบ...ทั้งหลายทั้งแลในกระทู้นี้....ก็จะได้รู้และกระจ่างกันเองแหล่ะ....รวมทั้งผมด้วย......อนิจจัง ขอให้มีความสุขทุกท่านนะครับ

 

เป็นคำเรียกสั้นๆๆจากคำว่า ผีสาง ครับในความคิดผมนะครับ รอความเห็นท่านอื่นครับ

 

ชีวิตของเราไม่แน่นอน ความตายเป็นของแน่นอน อนุโมทนากับทุกท่านค่ะ

 

คำ "สัง" ใน "ตราสัง" นั้น นักปราชญ์บางคนสันนิษฐานว่ามาจากคำ "สังขาร" แต่ศาสตราจารย์พระยาอนุมานราชธน (ยง เสฐียรโกเศศ) สันนิษฐานว่า น่าจะมาจากคำ "สาง" ซึ่งแปลว่า ผี หรือซากศพ

สำหรับบรรพบุรุษทางภาคอีสาน เมื่อเราจะพูดถึงคนที่ตายไปแล้ว เพื่อให้ผู้ฟังเข้าใจว่าตายแล้ว และเป็นการให้เกียรติด้วย ก็จะมีคำนำหน้าชื่อผู้ตาย คือ สัง หรือ สาง เช่น สังพ่อใหญ่ลี สังบักลา สังอีลุน เป็นต้น

 

.
.
.
.
ความหมายหนึ่ง...มัดให้มือพนมดอกไม้ ธูปเทียน เพื่อเป็นสัญลักษณ์ให้ผู้ตายนำไปไหว้พระเกศแก้วจุฬามณี..