เตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติ ของมนุษย์เงินเดือน

ผมติดตามอ่านข้อมูลภัยพิบัติมาสักระยะ และเห็นว่าการเตรียมตัวของแต่ละคนแตกต่างกัน บางคนเอาเป็นแบบอย่างได้ บางคนไม่สามารถทำตามได้ ผมเองทำงานบริษัทอยู่ การเตรียมตัวมีหลายขั้นตอน บางอย่างพร้อม บางอย่างยังไม่เริ่มต้น แต่ผมว่าการได้แลกเปลี่ยนการเตรียมตัวระหว่างเพื่อนสมาชิกช่วยทำให้เรามีความกระตือรือร้นมากขึ้น จึงอยากใช้กระทู้นี้ในการแลกเปลี่ยนกับเพื่อนสมาชิกท่านอื่น อยากให้ท่านสมาชิกที่เข้ามาแลกเปลี่ยนความเห็น แสดงความเห็นเกี่ยวกับการเตรียมตัวรับมือกับภัยพิบัติ มากกว่าจะมาถกเถียงกันว่าภัยพิบัติจะเกิดหรือไม่เกิด ผมเองเห็นแต่ประโยชน์ของการเตรียมตัว และเดินหน้าเต็มที่ทั้งด้านจิตใจและร่างกาย และรู้สึกสนุกกับสิ่งที่ทำด้วยซ้ำ แถมรู้สึกว่าจิตใจสงบนิ่งมากขึ้น ยิ่งเตรียมตัวมากก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นพร้อมเผชิญหน้ากับเหตุไม่คาดคิด หากบุญกุศลใดเคยทำร่วมกันมาขอให้ พาลพบกับบุคคลที่เคยทำบุญร่วมกัน และช่วยกันเกื้อกูลให้ผ่านพ้นภัยพิบัติไปได้ครับ

 

การเตรียมตัวคงต้องแบ่งออกเป็น 4 ส่วน
1.เตรียมในกรณีที่ต้องเดินทางไปโดยมีแค่สัมภาระส่วนตัวครับ ไปพร้อมเป้นั่นเอง การเตรียมขั้นนี้ไม่มีอะไรมาก หากไปไหนไม่ทันก็อยู่กับเป้คู่ใจ รอดได้ก็อาศัยของในเป้ครับ
2.เตรียมตัวในกรณีที่ขับรถไปด้วย สัมภาระก็จะมากขึ้น เท่าที่รถจะสามารถขนไปได้ครับ
ต้องหาพื้นที่เป้าหมาย ว่าจะเดินทางไปที่ไหน ตรวจสอบความสูงแล้วเส้นทาง ผมเคยไปสำรวจบริเวณบ้านไร่ จังหวัดอุทัยธานีไว้ หากฉุกเฉินไปภาคเหนือหรืออีสานไม่ทัน ก็จะไปที่นั่นครับ
3.เตรียมในกรณีมีสถานที่สาธารณะที่ใช้หลบภัยได้ ผมเองก็มีสถานที่ในใจแล้วครับ อยู่ที่สกลนคร บริเวณเทือกเขาภูพาน เป็นวัดป่าพระสายหลวงปู่มั่น สถานที่ค่อนข้างพร้อมขาดเพียงแต่อุปกรณ์บริโภค และอุปโภค เดือนหน้าผมจะขึ้นไปเพื่อขออนุญาติเจ้าอาวาสท่านเพื่อเตรียมของกินของใช้ไว้ครับ ต้องเตรียมสำหรับพระท่านด้วยครับ
4.หาที่ส่วนตัวเพื่อสร้างสถานที่หลบภัยของตัวเอง จำเป็นต้องสร้างบ้านหลบภัย เตรียมเพาะปลูกพืชผักต่างๆ ใจจริงอยากให้การเตรียมตัวมาถึงขั้นนี้เลย แต่ด้วยปัจจัยและเวลาคงจะทำไม่ทัน แต่ก็ทำเรื่อยๆครับ ไม่ท้อ ผมได้ที่ที่สกลนครอีกเช่นเคย อยู่บริเวณเทือกเขาภูพาน เป็นที่ท้ายหมู่บ้าน ทางไปวัดที่ผมกล่าวไว้ข้างต้น หากสถานที่ผมเสร็จก็คงจะหลบอยู่บ้านตัวเอง แต่หากไม่เสร็จก็คงต้องไปอยู่วัดครับ
ก็ไล่เตรียมตัวตั้งแต่ขั้นที่หนึ่งจนถึงขั้นที่สี่ครับ แต่พยายามให้ข้อต้นๆเสร็จก่อน จากนั้นข้อหลังๆค่อยเพิ่มเรื่อยตามกำลังทรัพย์ครับ ที่สำคัญคือต้องคอยติดตามสถานะการณ์ตลอด ต้องสังเกตุวันฟ้าดับให้ได้ว่าจะเกิดวันไหน ตัดสินใจออกเดินทางก่อนคนอื่น แต่ก็ใช้ชีวิตทุกวันตามปกติ ยังไปทำงานตามปกติครับ ผมทำงานอยู่ที่ชลบุรี และก็ยังมีครอบครัวที่ต้องวางแผนเผื่ออยู่ที่สุพรรณอีก งานหนักแต่ไม่ท้อ มีความสุขมากขึ้นเมื่อได้ทำอะไรเพิ่ม เพราะรู้ว่าเราจะได้ช่วยชีวิตคนที่เรารักด้วย แต่หากไปไหนไม่ได้ก็พร้อมจะตายครับ ทำสมาธิทุกวัน ฝึกตายก่อนตายไว้เสมอ

 

แนะนำเวบที่ใช้ตรวจสอบความสูงของแต่ละพื้นที่ครับ
ค้นหาระดับความสูงจากระดับน้ำทะเล หาระดับความสูงจากแผนที่
ใช้ดูพื้นที่ทั่วปนะเทศว่าบริเวณไหนสูงเท่าไหร่ ค่อยข้างใช้ได้ครับ ผมลองเทียบกับบารอมิเตอร์ที่ผมใช้อยู ก็ไม่ต่างกันมาก ใช้ตรวจสอบเส้นทางของเราด้วยว่าปลอดภัยระดับไหน อีกอย่างอย่าลืมดูแผนที่ใน google น่ะครับ ที่เป็นแบบแสดงลักษณะภูมิประเทศ จะทำให้เห็นภาพรวมว่าพื้นที่ไหนควรจะเดินทางไป

 

คิดดีนะครับ ถ้ามีภัยจริงๆ ขอให้คุณเดินทางถึงที่หมาย เรื่องภัยนะไม่กลัว กลัวแต่คนไทยรบกันเท่านั้นแหละ ถ้าคนไทยรบกันแบบชีเรีย อียิปต์ คุณจะไปอยู่ที่ไหน ถ้าประเทศไทยสูญเสีย 3 จว.ใต้อะไรจะเกิดขึ้นกับประเทศไทย ส่วนตัวยังคิดอยู่นะ ว่า ภายใน 1-3 ปีนี้คนไทยต้องรบกัน คนไทยน่าจะแบ่งเป็น 2-3 ฝ่าย แดง เหลือง หลากสี พวกที่ใม่สังกัดสีไหนจะถูกฆ่าตายก่อนเพื่อน ถ้าคุณจะไปอิสาน เหนือ ใต้ กลาง ต้องคิดให้ดีๆ

 

การไปสำรวจพื้นที่บริเวณบ้านไร่ อุทัยธานีครับ

ผมเคยไปสำรวจพื้นที่บริเวณบ้านไร่ และเคยโพสไว้ในกระทู้หนึ่งไว้ เอามาให้ท่านที่ไม่เคยอ่านได้อ่านเพื่อเป็นวิทยาธารครับ

การสำรวจบริเวณพื้นที่บ้านไร่(ผมแก้ข้อมูลบา
ส่วนเพื่อความถูกต้องของระดับความสูงครับ)
ไปสำรวจสถานที่ ที่ด่านช้างและบ้านไร่มาครับ
วันเสาร์ที่ผ่านมาผมหาเวลาเดินทางจากอำเภออู่ทอง สุพรรณบุรี ไปอำเภอด่านช้าง และก็อำเภอบ้านไร่มา มีข้อสังเกตุและแนะนำดังนี้ครับ

1.บริเวณเขตอำเภออู่ทอง เป็นบริเวณแอ่งครับ หากท่านเดินทางหลบภัยมาตามถนนสาย 333 ถึงบริเวณอำเภออู่ทอง ขอให้ทราบไว้เลยครับว่าความสูงบริเวณนั้นไม่ต่างจากแถวๆบริเวณริมทะเลเลย ผมเช็คด้วยเครื่องบารอมิเตอร์และก็เช็คจาก google ดูแล้วครับ ตรงกัน สูงจากระดับน้ำทะเลไม่เกิน 10เมตร
ดังนั้นถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินแล้วมาถึงบริเวณนี้ให้ รีบขับรถต่อด่วนเลยครับ

2.พอไปถึงบริเวณตำบลดอนคาหรือประมาณ 20กิโลเมตรจากตัวอำเภออู่ทองทางก็จะค่อยๆเริ่มสูงขึ้นครับ จนถึงเขตตัวอำเภอด่านช้าง จะสูงประมาณ 70เมตร บริเวณพื้นราบไม่ปลอดภัยครับ เดินทางต่อไปทางอำเภอบ้านไร่ดีกว่า

3.ออกมาจากตัวอำเภอบ้านไร่ประมาณ 10 กิโลจะขึ้นเขาลูกหนึ่งครับ สูงประมาณ 200 เมตรครับ มีหมู่บ้านอยู่ด้านบน ไม่มากเท่าไหร่ หากไปบ้านไร่ต่อไม่ทันก็หาที่หลบภัยบนเขาบริเวณนี้ได้ครับ แต่กลัวว่าจะกลายเป็นเกาะไปนี่สิ ไปไหนต่อไม่ได้ ที่บริเวณนี้มีทางไปวัดป่าน้ำตกเขมโก วัดสาขา ของหลวงปู่สังวาลล์ ซึ่งท่านละสังขารแล้ว ท่านเป็นลูกศิษย์ท่านหนึ่งของหลวงตามหาบัว ครับ ท่านเคยพูดถึงเรื่องภัยพิบัติไว้เหมือนกัน ท่านบอกว่าน้ำจะท่วมใหญ่ท่วมถึงชั้นสองของศาลาที่วัด(วัดทุ่งสามัคคีธรรมสูงประมาณ 20 เมตร) เหตุนี้ท่านจึงอยากให้สร้างพระพุทธรูปปางไสยาสน์ไว้เพื่อบรรเทาภัยพิบัติ ผมเข้าไปเช็คความสูงที่วัดน้ำตกเขมโก วัดอยู่สูงประมาณ 150 เมตรครับ คำกล่าวของครูบาอาจารย์อย่าประมาท ความสูงระดับนี้น่าจะปลอดภัย สามารถพักอาศัยที่วัดได้ แต่คนจะแน่นมากหรือเปล่าไม่รู้ครับ ผมไม่ค่อยสนิทกับทางวัด เลยแค่เข้าไปดูสถานที่เผื่อฉุกเฉิน แต่หากไปต่อได้ก็อยากไปต่อ

4. จากวัดป่าน้ำตกเขมโกไปบ้านไร่ไม่ไกลครับ อีก 20 กว่าโล ถ้าดูแล้วยังพอไปได้ให้รีบเดินทางต่อดีกว่าครับ แต่ที่ต้องระวังคือพอลงจากเขาลูกนี้ ความสูงก็จะลดลงเรื่อยจนเหลือประมาณ 90เมตร หากน้ำอ้อมเขาลูกที่ผ่านมามาอีกด้านท่านก็จะเดินทางต่อไปไม่ได้ครับ ดังนั้นยังไม่ปลอดภัยให้รีบขับรถต่อเลยครับ
5. มาถึงสามแยกทางไปบ้านไร่ครับ ความสูงอยู่ที่ 140เมตร หากท่านเลือกที่จะหลบอยู่แถวบริเวณบ้านไร่ ก็เลี้ยวซ้ายเลยครับ หากจะไปต่อทางอุทัยแล้วขึ้นเหนือ ก็เลี้ยวขวา (ทางนี้ไม่ได้ไปสำรวจต่อ) พอเลี้ยวซ้ายมาตามทางไปอำเภอบ้านไร่ พื้นที่ก็จะสูงต่ำสลับกันครับอยู่ที่ 120-150เมตร แต่พอใกล้ๆตัวเขตตลาดจะอยู่ที่ 150เมตรเป็นส่วนใหญ่ ไม่แน่ใจว่าน้ำจะท่วมขนาดนี้หรือเปล่า แต่ว่ารอดูสถานะการณ์ได้ครับ น้ำคงสูงไปมากกว่านี้ไม่มาก และคงเป็นคลื่นไม่รุนแรงเท่าไหร่ เพราะมีแนวเขาขวางไว้ ถ้าน้ำขึ้นเราก็สามารถไปต่อได้ครับ
6.หากรออยู่บริเวณตลาดบ้านไร่แล้วเหตุการณ์ยังดูเงียบๆ ไม่รู้ว่าจะเกิดไม่เกิดแนะนำให้หาที่พักตามรีสอร์ทต่างๆก่อนครับ มีหลายที่มาก เพื่อรอติดตามเหตุการณ์อย่างใกล้ชิด อาจจะเติมเสบียงและน้ำมันรถเพื่อรอดูเหตุการณ์ว่าจะแย่กว่านี้ไหม หรือจอดรถรอที่ตลาดได้เลยครับ อีกสถานที่หนึ่งคือที่โรงพยาบาลบ้านไร่ อาจจะไปจอดรถรอดูเหตุการณ์ได้ครับ อยู่สูงประมาณ 160เมตรครับ (ท่านใดไม่เคยไปบ้านไร่ แล้ววางแผนจะไปที่นั่นแนะนำให้ศึกษาแผนที่ไว้น่ะครับ)
7.หากเหตุการณ์แย่กว่าเดิมคือน้ำเริ่มท่วมมาในตัวตลาดและพื้นที่เมืองก็อพยพต่อครับ ใช้เส้นทางหน้าโรงพยาบาลแหล่ะครับ วิ่งต่อไปเรื่อยๆทางตำบลบ้านใต้ ความสูงจะมากขึ้นเรื่อยๆครับ ถ้าท่วมเกิน 150เมตร ก็ไม่น่าจะเกินมากครับ ดังนั้นเราถอยร่นขึ้นไปอีกไม่มากก็น่าจะปลอดภัย ผมลองขับรถไปเรื่อยๆความสูงไปได้ถึง 500เมตรเลยครับ แต่สูงมากก็ไม่ดีจะเสี่ยงกับดินถล่มครับ บริเวณสองข้างทางมีโรงเรียนอยู่หลายแห่งถ้าฉุกเฉินน่าจะขอพักอาศัยได้ครับ
8.เริ่มตั้งแต่อู่ทองจนถึงบ้านไร่ มีปั้มน้ำมันหลายแห่งครับ 7-8 แห่งแวะเติมให้เต็มถังได้ตลอดครับ
9.ผมรองหาดูบ้านเช่าบริเวณตลาดบ้านไร่ ไม่เจอครับ แต่มีอาคารพาณิชย์หลายที่ประกาศเช่าครับ ถ้ามีปัจจัยหน่อยก็มาเช่าไว้ได้ครับ และก็เตรียมเสบียงกรณีย้ายมาอยู่
10.ตามทางจากโรงพยาบาลบ้านไร่ วิ่งขึ้นเขาไปเรื่อยๆ มีหมู่บ้านตลอดและก็ดูอุดมสมบูรณ์ดี มีกล้วยปลูกตลอดทางไม่น่าอดตายครับ แต่ไม่เห็นบ้านไหนปลูกข้าวเลย สงสัยจะได้กินแต่กล้วย ผมเจอป้ายประกาศขายที่อยู่หลายจุด มีป้ายหนึ่งบอกขายที่ 270,000บาท พื้นที่ติดถนนขนาด 160ตารางวา ท่านใดสนใจไปดูได้เลยครับ ส่วนป้ายอื่นไม่บอกราคา แต่มีเบอร์โทร ผมไม่ได้จดมาครับท่านที่สนใจต้องวิ่งไปดูเอง แล้วก็มีบ้านหลังหนึ่งที่สร้างเสร็จแล้ว ติดถนนประกาศขายไว้ ท่านที่มีเงินเชิญเลือกได้ครับ
สรุปครับ บริเวณบ้านไร่เป็นอีกพิ้นที่หนึ่งที่น่าสนใจ หากฉุกเฉินจริงๆแวะก่อนเลยได้ครับ หากเกิดเหตุแย่มากก็หลบขึ้นไปตามถนนขึ้นที่สูงได้เรื่อยๆ มีอาคารตามโรงเรียนต่างๆให้พักพิงได้ ของกินของใช้ต้องเตรียมเยอะหน่อยครับ เพราะถ้าน้ำท่วมบริเวณตลาด อาจจะหาของกินได้ยาก แต่หากว่าเราคาดการณ์ผิดไม่เกิดอะไรขึ้นก็พักนอนรีสอร์ทแถวนั้นสักคืน แล้วก็กลับ หรือเดินทางต่อไปอีสานหรือภาคเหนือทางจังหวัดนครสวรรค์ได้ครับ
ที่ผมวางแผนไว้มีรู้ว่าจะใช้ได้จริงหรือเหมาะสมเพียงใด ท่านไหนที่มีข้อเสนอยังไงก็บอกกันได้ครับ จะได้เป็นแนวทางให้ผู้ที่ไม่มีเวลาไปสำรวจกันครับ
 
สมาชิกที่ กล่าวคำ " อนุโมทนา สาธุ " กับข้อความของ คุณ เทวาธิราช ที่เขียนไว้ทางด้านบน

 

ภัยจากการแตกแยกทางการเมืองก็เป็นอีกเรื่องที่ต้องให้ความสนใจ และผมก็เชื่อแน่ว่าจะเกิด แต่ผลกระทบน่าจะไม่กว้างมากและหลีกเลี่ยงได้ แต่หากกรรมส่งผลให้เกิดผลร้ายแรงก็จะขอยอมตายเพื้อชดใช้กรรมให้เจ้ากรรมที่เคยทำกับเขาไว้ครับ
แต่การเตรียมตัวรับภัยพิบัติเราสามารถเตรียมได้ หากเคยอ่านเรื่องพระมหาชนกก็จะได้แนวคิดเรื่องการเตรียมตัวเตรียมใจรับกับภัยที่จะเกิดขึ้น ซึ่งในหลวงพระองค์ท่านก็เน้นเรื่องนี้มากในพรปีใหม่ พระองค์ท่านให้เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมมีการมีงานอะไรก็รีบทำให้ลุล่วงครับ

 

หลายท่านคงรู้จักพระอาจารย์เล็ก วัดท่าขนุนน่ะครับ ท่านเป็ลูกศิษย์ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำวัดท่าซุง ท่านกล่าวเรื่องภัยพิบัติไว้ว่า ไม่ให้ตื่นตระหนกกับข่าวต่างๆมาก แต่ก็เตรียมตัวไว้ได้ ในหลวงพระองค์ท่านรู้เรื่องภัยพิบัติดีที่สุด หากพระองค์ท่านขยับค่อยขยับตาม นั่นคือเตรียมพร้อมตลอดเวลา หากพระองค์ท่านให้สัญญาณจึงขยับตาม ผมก็ไม่รู้ว่าพระองค์ท่านจะให้สัญญาณแบบไหน แต่ก็ติดตามบุคคลท่านอื่นที่สามารถรู้สัญญาณได้ครับ การเข้ามาติดตามข่าวสารทุกวันจึงเป็นสิ่งจำเป็น
และการเตรียมตัวไว้ก่อนน่าจะดีกว่า เพราะหากจะไปเริ่มเตรียมตัวเมื่อพระองค์ท่านเริ่มขยับน่าจะช้าไปและอาจไม่ทัน

 

เป้สำหรับใช้เดิน กรณีต้องเดินทางแค่มีสัมภาระติดตัว

หากท่านใดหาเป้เดินทางอยู่ แนะนำที่ร้านสนามเดินป่า มีหลายราคา ผมไปถอยรุ่นราคากลางๆ ประมาณพันกว่าบาทครับ ซื้อมาสองใบสำหรับภรรรยา ก็ไม่เกินสามพัน

 

ให้เดินตามรอยเท้าพ่อ
เกษตรพอเพียง
อยู่อย่างพอเพียง
พ่อขยับนานแล้ว แต่ลูกหลายคนไม่สนใจเอง

 

ขอแนะนำอย่างนี้แล้วกันครับ
เตรียมไว้คร่าวๆ ไม่ต้องเน้น ว่าจะต้องเคลื่อนย้ายหรืออยู่กับที่
คิดไว้ก่อนว่าเหตุมาเราหนีไม่ทันควรจะมีสิ่งใดบ้าง
1.เงินสด,ทองขนาดเล็กๆที่ซุกซ่อนไปได้
2.อาหารแห้งที่เก็บไว้ได้นานๆ น้ำดื่ม
3.เครื่องนุ่งห่ม อุปกรณ์กันหนาว
4.ไฟฉาย ไฟแช็ค มีดเดินป่า
มีครบสี่รายการนี้ สามารถประคองตัวไปได้แล้วครับ

หรือดูตามรูปภาพครับ

 

ดีๆๆๆคับผม...........

 

ของไม่ต้องเยอะแบกไม่ไหวหาความรู้ใส่หัวให้เยอะๆยังไงก็เอาตัวรอดได้สบาย..555

 

วัดป่าที่จะไปขอหลบภัยหากสร้างสถานที่หลบภัยของตัวเองไม่ทัน

วัดป่าถิราวาส ที่สกลนครครับ หากเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน แต่ยังพอมีเวลาเดินทาง จะไปขอพักที่วัดนี้ครับ สถานที่พอเพียง แต่ยังไม่มีการเตรียมสำรองข้าวของ ซึ่งผมเองก็จะขออนุญาติพระท่านเพื่อดำเนินการ ซึ่งคงสำรองให้สามารถอยู่ได้สัก 6 เดือนครับ หลังจากนั้นน่าจะปลูกพืชผักเองได้เพราะสถานที่อำนวยและมีแหล่งน้ำ

 

ท่านใดยังไม่เคยศึกษาสภาพภูมิประเทศของบ้านเรา เอารูปมาฝากครับ จะได้มองเห็นภาพรวมๆว่าปะเทศเราบริเวณไหนสูงต่ำ บริเวณไหนเป็นทางน้ำผ่านครับ

 

พื้นที่ตั้งรับบนเทือกเขาภูพาน

บริเวณเทือกเขาภูพานเป็นเขตที่มีพระอริสงฆ์ท่านเคยพำนักอยู่จำนวนมาก ยังมีพื้นที่ป่าพอสมควร สภาพอากาศไม่ได้แห้งแล้งเหมือนหลายพื้นที่ในอีสาน ผมเองเลือกพื้นที่นี้ในการปักหลักตั้งรับด้วยหลายปัจจัย และบริเวณอำเภอกุดบากซึ่งเป็นที่ราบขนาดใหญ่ เป็นที่ที่ผมเลือกครับ ชุมชนไม่วุ่นวายมาก เป็นเมืองขนาดเล็ก สามารถพึ่งพาตัวเองได้ หากถูกตัดขาดจากโลกภายนอกครับ

 

อาหารแห้ง แนะนำ "ข้าวแต๋น" บ้านเรานี่แหละค่ะ ราคาถูก เบา เก็บได้นาน กินอิ่ม ไอ้จะซื้อ MRE กว่าจะแกะ กว่าจะอุ่น ถ้าเกิดฟ้ามืดขึ้นมามองอะไรไม่เห็น ก็ไม่ต้องกินกันพอดี ข้าวแต๋นนี่ยังไงก็แค่แกะหนังยางมัดปากถุงแล้วก็คลำหยิบกินได้แล้ว ถ้ามองอะไรไม่เห็น ถุงละ 25 บาท ในยามฉุกเฉินน่าจะกินอะไรไม่ได้มาก 1 ถุงนี่กินได้ 3 คนก็อิ่มแย่แล้วค่ะ

 

เก็บไว้ได้นานไหมครับ เห็นมีขายหลายที่ แต่ไม่ได้คิดเรื่องซื้อเก็บไว้ฉุกเฉินเลยครับ

 

แหล่งน้ำบาดาล

เนื่องจากหลายพื้นที่ไม่มีแหล่งน้ำธรรมชาติ จึงแนะนำให้ใช้ปั้มโยกมือครับ ถ้าไปถามตามร้านขายอุปกรณ์เกษตร เขาจะเรียกปั้มโยกลัคกี้ครับ ผมไปซื้อมาตัวละประมาณ 1500 บาท ใช้ดูดน้ำบาดาลหรือน้ำบ่อที่ไม่ลึกมากได้ครับ ตอนนี้ยังอยู่ท้ายรถอยู่เลยครับ ไม่มีเวลาไปเจาะน้ำบาดาลซักที หาช่างไว้ เขาคิดค่าเจาะประมาณ 3000 บาทเองไม่แพงเลยครับ ผมเห็นหลายที่เกือบหมื่นบาท แต่วิธีการหรือความลึกอาจจะแตกต่างกัน เดือนหน้าจะรีบไปเจาะและติดตั้งไว้ ครับฉุกเฉินมาจะให้ใครไปเจาะให้คงยากแล้ว รีบๆกันหน่อยน่ะครับ เรื่องน้ำเรื่องใหญ่
(ขออนุญาติเจ้าของรูปภาพจากหลายๆที่น่ะครับ ที่แอบนำเอารูปหลายรูปมาแบ่งปันกัน วัตถุประสงค์ไม่ได้เพื่อการค้าครับ เพื่อให้ความรู้และแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็น ส่วนรูปของตัวเองจะทยอยลงเรื่อยๆครับ)

 

อยากได้แบบปั่นจักรยานครับ
มีต้นทุนสูงแค่ไหนครับ

 

ถ้าทอดแล้ว จะเก็บไว้ได้ไม่นานนะค่ะ มันจะเหม็นหืนค่ะ