แขวนพระแล้วเงียบ

"เงียบก็ดีแล้วนี่ครับ แสดงว่าแคล้วคลาดสูง ไม่ต้องเจอเรื่องหวาดเสียว" อันนี้เห็นด้วยครับ ผมไม่ชอบแบบมีประสบการณ์ ประเภท ถูกไล่ยิงแล้วไม่เป็นไร หรอประสบอุบัติเหตุทุกวันแล้วรอด อยู่แบบปลอดภัย ไปที่ไหนก็อยุ่ได้ แคล้วคลาด เมตตาดีกว่าครับ

 

ผมเห็นด้วยน่าครับว่าเวลาแขวนพระแล้วไม่เกิดอะไรไม่ดี
ก็เป็นประสบการณ์ด้านแคล้วคลาดไงครับ

 

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

 

ขออนุญาตออกความเห็นนิดนะครับ
พอจะเข้าใจความรู้สึกของเจ้าของกระทู้ครับ

คงต้องดูว่า พระที่แขวนพุทธคุณเด่นด้านใด
ถ้าแขวนเด่นแคล้วคลาด ปลอดภัย แล้วเงียบ แปลว่าชีวิตสุขสงบ
อย่างนี้อาจกล่าวได้ว่า ไม่มีประสบการณ์ คือมีประสบการณ์

แต่หากแขวนองค์ที่เด่นทาง ทำมาหากิน โชคลาภ
แล้วเงียบ งานไม่ขยับ ไม่มีโชคลาภเลย
อย่างนี้ ไม่มีประสบการณ์ ก็คือไม่มีประสบการณ์ครับ

คงต้องแยกเป็นกรณีไป
ส่วนคนที่แขวนหลวงพ่อที่ตนเคารพ อาจไว้เป็นแค่ที่ระลึกถึงเพื่อทำความดี อย่างนี้เค้าไม่สนหรอกครับว่ามีประสบการณ์หรือไม่

แต่เชื่อว่ามีอีกหลายท่านที่ไม่ได้กราบครูบาอาจารย์ ชีวิตประสบปัญหา เลยอยากหาพระเครื่องที่แขวนแล้วคิดว่าแก้ปัญหาชีวิตตนได้ แต่ปรากฏว่าเงียบ
อย่างนี่ล่ะ ที่ผมเข้าใจคำว่า แขวน แล้ว เงียบ ครับ

หลากคน คิดต่าง แต่อยากให้ลองมองในมุมต่างๆกันครับ

 

ขอบคุณพี่ๆทุกท่านครับที่แสดงความคิดเห็นเข้ามา ที่ผมตั้งกระทู้ถามนั้น ผมไม่ได้มีเจตนาที่จะเข้ามาป่วนนะครับ ผมเรียนตามตรง ผมอยากทราบแนวคิดของพี่ๆทุกท่านว่า คำว่า"แขวนแล้วเงียบ"ที่เขาพูดกัน เขาหมายถึงอะไร เช่น พระที่เน้นโชคลาภค้าขายตั้งแต่แขวนมาไม่เคยถูกหวยเลยหรือค้าขายไม่มีคนซื้อเลย อั้นนี้ผมพอเข้าใจว่าเงียบแน่ๆ หรือ แขวนแล้วถูกหวยครั้งสองครั้ง หรือค้าขายดีบ้างไม่ดีบ้างอย่างนี้เขาเรียกว่าเงียบไหม ผมเคยอ่านหนังสือผ่านตา ผมจำไม่ได้ว่าเล่มไหน บ้างท่านพระที่เขาแขวนอยู่แรกๆก็มีประสพการณ์ดี ถูกหวย มีเรื่องดีๆเข้ามาตลอด แต่พอนานๆเข้า ประสพการณ์แบบนี้ก็ไม่มีกับเขา เขาเลยเปลี่ยนเป็นพระองค์อื่น ซึ้งคนที่เขาเขียนหนังสือเขาบอกว่า น่าจะเป็นเพราะความเคยชินนี้แหละ ขอบคุณพี่ๆอีกครั้งครับ

 

ผมก็เข้าใจคนตั้งกระทู้นะครับ เพราะเดี๋ยวนี้เชียร์จนไม่รู้อะไรจริง ไม่จริงแล้ว

 

แขวนพระเพื่อระลึกถึงพระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ที่เราเคารพศัทธา เพราะสิ่งนั้นเป็นเหมือนตัวแทนของท่าน และเหมือนท่านอยู่กับเราตลอดเวลา แขวนแล้วมีความสุขครับ คิดทำแต่กรรมดี ระลึกถึงคุณความดีของท่านที่ได้บำเพ็ญเพียรสร้างมา ของผมขอแค่นี้..ส่วน ปาฎิหารย์และโชคลาภนั้น คงแล้วแต่กรรมครับ เพราะไม่มีใครใหญ่เกินกรรม เหมือนครูบาอาจารย์ท่านว่า และคงอยู่ที่ผลบุญที่เราสั่งสมไว้ถ้าถึงที่ถึงเวลาคงได้รับผลนั้นตามความมากน้อย ครับ

 

ลองดูก่อนว่า พระเครื่องที่พก มีพุทธคุณด้านใด

ลองดูก่อนว่า ทำดีหรือยัง

ลองดูก่อนว่า ศีล ๕ ทำครบหรือไม่

ลองดูก่อนว่า ทานได้ให้หรือยัง

ลองดูก่อนว่า หวังสิ่งใดในการห้อยพระเครื่อง

ใจร่มๆ ค่อยๆดู ค่อยๆศึกษา ค่อยๆหา แล้วจะเจอของที่ชอบได้เองครับผม

 

ผมได้พระกรุ วัดราชบูรณะ อยุธยา มา ผมสอบถามหลายคนบอกว่าเด่นด้านใด หลายคนตอบว่าทางเหนียว เพราะสมัยก่อนรบพุ่งก็เน้นเหนียว ผมก็ว่าดีแฮะช่วงนี้มักจะมีอันธพาลยิงกันแล้วชาวบ้านโดนลูกหลงตายหลายรายแล้ว แขวนอะไรที่เหนียว ๆ แคล้ว ๆ คลาด ๆ จะดีกว่าเมตตาเนอะ ก็เลยลองดู

ตอนเช้าโดนหมากัดครับ ตอนแรกไม่รู้หรอก มันแฮ่ ๆ เห่า ๆ แยกเขี้ยวเดินมา ผมก็เมินจะเดินหนีรู้สึกเหมือนมันพุ่งมากระแทกตรงน่อง ผมรู้สึกแค่กระแทกจริง ๆ นะ แล้วมันก็เห่าแยกเขี้ยวเหมือนเดิม พอเดินห่างออกมาลองเอามาจับดูตรงที่ว่า มีรอยน้ำลายด้วย ผมก็เลยคิดว่ามันคงกัดแต่ไม่เข้า ...

พอมาถึงที่ทำงานคิดว่าคงไม่มีอะไรก็เลยเปลียนเอาปิดตา ลพ.ยิด ใส่ เผื่อว่าจะให้หัวหน้าเมตตง เมตตาบ้าง ปรากฎที่ทำงานกำลังย้ายตู้เอกสารเหล็ก ผมไปช่วยปรากฎว่าโดนเหล็กบาง ๆ บาดมือ .. โอยย ไม่ได้ใส่พระกรุ ราชบูรณะ ... อ๊ากก

หะหะ

ประสบการณ์ตรงเนอะ




ผมเคยใส่พระปิดตา ลป.เอี่ยม ... ตอนแรกไม่คิดอะไร พอใส่แล้วได้ พระ ลป.โต๊ะ ได้พระอื่น ๆ ตามมา มีคนแซวว่าเพราะห้อยปิดตา ลป.เอี่ยม เลยทำให้ได้พระหลักอื่น ๆ ผมก็เลยลองดูเวลามีโอกาสที่จะได้พระดี ๆ ก็ลองใส่มันทั้งวันทั้งคืนจนกว่าจะได้

วันก่อนได้พระสมเด็จเอวเล็ก หลังพระสีวลี ลพ.กวย, ต่อมาได้พระคำข้าว ลพ.ฤาษี , ต่อมาได้ พระดิน ลป.บุญ วัดกลางบางแก้ว, ได้พระชัยวัฒน์เจ้าคุณเสงี่ยม วัดสุทัศน์, ได้พระกรุ วัดราชบูรณะ (ที่โม้ไว้ตอนต้นนั่นแหละ)

ไม่รู้สิ อะไรที่ผมห้อยแล้วเกิดผลอย่างนั้นบ่อย ๆ สักครั้งสองครั้งก็ทดลองใส่ดู อย่างวันก่อนเฮียเจ้าของร้านที่ผมไปเรียนรู้จากแกบ่อย ๆ ให้บูชาพระดิน ลป.บุญ พิมพ์หายาก (แบบไปถามใครก็ไม่เคยเห็นแต่มีลงในหนังสือรวมภาพพระ ลป.บุญฯ เล่มหนา ๆ เท่านั้น) เฮียเขาลงราคาขายหน้าร้านไว้ 25,000 บาท แต่ให้ผม 6,500 บาท

ผมตกลงกับเฮียเขาโดยดูจากเวบของเขาแล้วโทรศัพท์ไปจอง ปรากฎว่าเกิดโชคไม่ดีผมนัดเฮียไว้ว้นเสาร์แต่เผอิญวันนี้นั้นบ้านผมมีธุระสำคัญไปไม่ได้ ผมละคิดหนักเลยเพราะว่าเซียนพระถ้าเราลองไปตกลงอะไรกับเขาแล้วเขาไม่สนหรอกว่าเราติดธุระอะไร ถ้าเราไม่ไปตามวันเวลาเครดิตเราตกทันที (ก็ของซื้อของขายนี่ครับ เฮียเขาออกเงินไปก่อน แต่ละวันมีค่าสำหรับเขา) ผมก็กลุ้มใจโทรไปเลื่อนนัดก็เดี๋ยวซวย ผมก็เลยหยิบพระปิดตา ลป.เอี่ยมองค์เนี้ยแหละมาห้อยทั้งคืนแล้วอธิษฐานของให้ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่นเถอะ และขอให้ผมได้พระองค์นี้ไว้ด้วย

พอรุ่งขึ้นผมโทรไปคุยกับเฮีย (วันศุกร์) ผมบอกเฮียครับเผอิญบ้านผมมีธุระไปตามนัดไม่ได้ งั้นวันนี้ตอนพักกลางวันผมจะแว่บโดดงานไปหาเฮียไปวางเงินมัดจำก่อนนะ (ผมมีแค่ 4 พัน จะติดเฮียเขาไว้ก่อน เดือนหน้าค่อยไปให้ที่เหลือ) เฮียเขาก็อารมณ์ดีนะไม่เหมือนเมื่่อก่อน แล้วผมก็ได้มาครอบครองจนได้



เรื่องประสบการณ์แบบนี้ผมไม่รู้ว่าที่เกิดเพราะมาจากพระองค์ไหน เพราะผมไปไหนผมก็พกเพราะที่ชอบ ๆ ไปด้วย แต่เท่าที่ผมคิดเอาเองสำหรับผม (คนเดียวนะครับ คนอื่นอาจจะไม่เหมือนกัน) ถ้าผมห้อยเดี่ยวพระองค์ไหน ก็จะเกิดตามลักษณะพระที่ห้อยองค์นั้น อย่างครั้งก่อนผมห้อยขุนแผน ปรากฎน้องที่น่ารัก ๆ ผมเหล่ไว้นานแล้ว ร้อยวันพันปีไม่เคยเฉียดกราย กลับมาคุยดีหัวเราะร่วนกับผม เห่อ เห่อ เห่อ ... พอไม่ได้ห้อย invisible head ไปเลย

 

คุณพูดถูกครับ เมื่อสิบปีก่อน ผมโค ตะ ระ ชั่วเลยครับ ใจร้อน อารมณ์ร้อน ... ผมเพิ่งมาสังเกตไม่นานนี้เอง ทบทวนตัวเองสิบปีที่ผ่านมา ผมมาปฏิบัติธรรมบ้าง ทำบุญทำทานบ้าง ยิ่งปีสองปีที่ผ่านมานี้ผมเริ่มสนใจห้อยพระเครื่อง ผมสังเกตตัวเองว่าเรื่องเลวร้ายในชีวิตผม ห้าหกปีที่ผ่านมาค่อย ๆ เบาบางลง แม้ไม่ถึงกับสุขโขสโมสร แต่เมื่อเทียบกับเกือบสิบปีก่อนนับว่าพลิกกลับจริง ๆ

คือแบบถ้าเรานับดูแค่ปีสองปีเราไม่เห็นผลหรอก ต่อเมื่อเวลาผ่านไปนาน ๆ แล้วหวนกลับไปนึกเปรียบเทียบเราจะรู้ เหมือนเราใช้มีด ใช้ไป ๆ เราไม่รู้หรอกว่ามันค่อย ๆ ทื่อ ต่อเมื่อมันสับของไม่ขาดนั่นแหละเราจึงรู้ว่ามันทื่อแล้ว บางครั้งคนมีเวรมีกรรมเยอะอย่างผม พระท่านเห็นเราทำดีบ้าง ปฏิบัติธรรมบ้าง ท่านจะค่อย ๆ ช่วยเราเอง แบบคนมีบุญเยอะท่านก็มาช่วยได้ง่ายเห็นผลง่ายและเร็ว แต่คนมีเวรกรรมเยอะ ก็ต้องค่อย ๆ งัด ค่อย ๆ เงะ ตะกอนของกรรมออก

ผมเชื่อว่าหลังจากนี้ไปสิ่งดี ๆ ที่เคยทำเอาไว้หลายปีที่ผ่านมาก็จะเริ่มสนองบ้างแล้ว เหมือนผมติดคุกระหว่างติดก็ทรมาน แต่ถ้าเราทำตัวดี ๆ ทำตัวไม่มีปัญหา ก็จะค่อย ๆ ได้เลื่อนชั้นเป็นนักโทษชั้นดีขึ้นเรื่อย ๆ แต่ยังไม่ได้ออกจากคุกนะ ก็จะยังติดคุกไปเรื่อย ๆ ตามกำหนดนั่นแหละ ... แต่ก็ไม่จะร้อนใจทุกข์ใจเหมือนตอนติดคุกใหม่ ๆ แล้ว ... รอวันเวลาพ้นโทษเท่านั้น

เมื่อเราพ้นโทษแล้วเงินทองทีเราสะสมก่อนหน้าติดคุกหรือระหว่างติดคุกก็จะสนองตอบเราในบัญชีธนาคารนั้นเอง

ถ้าเราไม่เผลอทำกรรมหนักไปก่อนนะ

 

ผมเห็นด้วยอย่างมากครับ

วัตถุมงคลของครูบาอาจารย์ที่ท่านทำมานั้นเป็นเพราะท่านเมตตาอยากสงเคราะห์ลูกหลาน (ที่ผมรู้มาแบบงูๆปลาๆ แบบความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ)บางองค์นั้นท่านเก่งด้านเมตตา บางองค์เก่งทางแคล้วคลาด เก่งทางคงกระพัน บางองค์ท่านก็ครอบจักรวาล

ตอนที่ผมเข้ามาในวงการใหม่ๆก็ไม่ค่อยรู้ไม่ค่อยเข้าใจ เห็นเพื่อนรุ่นพี่ที่ทำงานเขาแขวนพระหลวงปู่โต๊ะ (พระสีวลี) แล้วมีโชคลาภแบบโดดเด่นเหนือกว่าคนอื่น เราก็หามาแขวนก็ไม่เห็นเหมือนเขาเลยตอนหลังพอได้ศึกษาทั้งจากครูบาอาจารย์และตำรับตำรา เราก็รู้ว่าที่เป็นอย่างนั้นก็เป็นเพราะเริ่มต้นเราก็ตั้งจิตไม่ถูกซะแล้ว และพอตอนหลังๆเราได้มีโอกาสเรียนรู้มากขึ้นก็เริ่มเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไร

ของๆครูบาอาจารย์ไม่ใช่ว่าไม่ศักดิ์สิทธิ์ แต่มันต้องก็ขึ้นอยู่กับกรรมของของผู้ที่บูชาวัตถุมงคลนั้นด้วยเป็นหลักสำคัญ

อย่างที่หลวงปู่องค์นึงท่านว่า...ถึงพระไม่ได้ช่วยให้รอดจากความตายที่เราต้องได้รับจากเคราะห็กรรมนั้นๆแต่ถ้าตอนก่อนเราตายจิตเราก็นึกถึงพระที่เราแขวน แล้วเราจะไปไหน...

 

เห็นด้วยกับทั้งสองท่านเช่นกันครับ.. ^^

 

ผมชอบน่ะ..ประโยคเนี๊ย

ปล.เดี๋ยวต้องหาพระปิดตา มาห้อยสักองค์ (เผื่อ)คงได้เจอพระดี ๆ ตามมาบ้าง ^^

 

แหะแหะ อันที่จริงชื่อเสียงพระปิดตา ลป.เอี่ยม (ของผม นะหัวเข่า เป็นพระกรุที่ ลป.เอี่ยมปลุกเสกที่วัดหนังแล้วเอาไปลงที่ กรุวัดนางชี) เท่าที่ผมได้ยินมาเน้นทางเหนียว แต่ทำไมผมรู้สึกว่าออกทางอธิษฐานได้ของก็ไม่รู้สิครับ อันนี้แล้วแต่คนมั๊งครับ

 

ขอร่วมเเสดงความเห็นด้วยคนครับ ขอตอบตรงประเด็นไม่อ้อมค้อม เพราะผมเป็นคนเปิดเผย ผมก็เป็นคนรุ่นใหม่ มีเพื่อนๆบอกว่าไร้สาระงมงาย เชื่อในสิ่งมองไม่เห็น เอะอะวิทยาศาสตร์ ไอ้เราก็อธิบายไม่ได้ ไปถามผู้ใหญ่ ก็หาว่า ปรามาสบ้าง ลบหลู่ครูบาอาจารย์บ้าง เราผิดหรอ ที่เราอยากรู้ เราผิดหรอเเค่อยากพิสูจน์ว่าเราสิ่งที่เชื่อนั่นไม่ผิด เป็นสิ่งที่ผมอยากระบายให้รู้มากๆ อยากให้ผู้ใหญ่เข้าใจ เดี่ยวนี้โตเเล้วครับ ความคิดอาจเปลี่ยนเเปลงไปบ้างครับ

ส่วนไอ้เรื่องลองกันอย่างโน้นอย่างนี้ ผมไม่เเสดงความเห็น เพราะผมยังไม่เคย

ส่วนปาฎิหาริย์เกิดกับผมจริงหลายครั้ง จนผมยังอึ้ง ทั้งที่ผมทุกข์จนน้ำตาไหล ท้อเเ้ท้ ผมวอนขอพรจากพระพุทธเจ้า ครูบาอาจารย์ ช่วยผมผ่านทุกข์ครั้งนี้ ก็สมหวังครับ

 

ท่านที่แขวนพระสนใจพระเป็น ส่วนใหญ่

ต้องยอมรับว่า หวังพึ่ง พุทธคุณพระเครื่อง จากพลังจิตครูบาพระอาจารย์

ที่บอกกันส่วนนึงว่าเงียบคือดี ส่วนนึงไม่สมหวังในสิ่งที่ขอที่ต้องการ
อยู่ไปเรื่อยๆตามกรรม ชั่วไม่มี แต่ดีก้ไม่ปรากฏ

อย่างนี้ผมคิดว่าน่าผิดหวังซึ่งเป็นผู้คนกลุ่มใหญ่ที่สะสมพระเครื่องเสียด้วย
ผิดหวัง แต่ยังไงล่ะ ก็ต้องหน้าชื่นแต่อกตรม กันไป

เพราะอะไร

เพราะคนส่วนใหญ่ ไม่เข้าใจแก่นแท้ของพระเครื่องนั้น
ไม่เข้าใจว่าพระเครื่องนั้นมีไว้เพื่ออะไร
ไม่เข้าใจในหลัก ธรรมะ พระพุทธศาสนาใดๆ

มุ่งเน้นแต่อำนาจปาฏิหารย์อย่างงมงาย ไม่สนใจกฏแห่งกรรม หรือ คำสอนใดๆ
พระเครื่องจะส่งผลดี กับผู้ประกอบกรรมดี มีบุญวาสนา สั่งสมมา ถูกจริตกับพระอาจารย์หรือวัตถุมงคลชิ้นนั้น

ง่ายๆ

เริ่มที่ศาสนา จะตามมาด้วยธรรมะ ตามมาด้วยศีล5 และ พระเครื่องตามลำดับ
แต่จะเริ่มด้วยพระเครื่องมาจบที่ศาสนา ก็ ไม่ผิด
เพราะจุดมุ่งหมายนั้นอย่างเดียวกัน

ผู้ประพฤติดี ใครๆก็รักทั้งเทวดาและมนุษย์
และผู้ประพฤติธรรม เป็นผู้ สร้างปาฏิหารย์ให้แก่ตนเองครับ

แล้ว ก็ วนมาถึงแขวนพระแล้วเงียบ

ทั้งหลวงปู่ทิมแห่งวัดพระขาว และ หลวงพ่อเสียนแห่งวัดมะนาวหวาน
ทั้ง2รูป เคยบอกผมเรื่องวัตถุมงคลว่า คนเราทำให้ดี แขวนอะไรก็ดี
เชื่อไหมล่ะ หลวงปุ่ทิมบอกว่า ปวดท้องก้หาหมอจะมาหาทำไม มันไม่หาย
มีสิ่งเดียวที่ท่านยืนยันจากปากคือเรื่องก้างปลาติดคอ
ส่วนหลวงพ่อเสียน ถามว่า ตะกรุดหลวงพ่อดีทางไหนผมแขวนแล้วจะดีหรือไม่
ท่านบอกกับปากผมได้ยินกับหู จะแขวนอะไรยังไงก็แขวนไปเถอะ หมั่นทำบุญเยอะๆ
หมดบุญก็หมดกัน...
ขยายอีกหน่อย
ผมถามว่ามันคือยังไงครับ
หลวงพ่อบอกว่า บุญดี กรรมก็ดี ตะกรุดก็จะดี หุหุหุ

จบ

 

ขอกด Like ตัวใหญ่ๆเลยครับ.. (^_^)

 

ผมแขวน หรือ พกพา แล้วสบายใจก็พอแล้วครับ ส่วนประสบการณ์จะเกิดหรือไม่ ผมไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ครับ แค่มีพกไว้ และระลึกถึงครูบาอาจารย์ที่เราเคารพ และเวลาจะทำผิดอะไร ก็เหมือนมีอะไรมายั้งสติไว้ คิดแค่นี้อะครับ

 

แต่อย่าลืมแขวนพระแล้วต้อง คิดดี พูดดี ทำดี ด้วยนะครับ ผม...ถ้ารู้ตัวว่าจะต้องไปในที่ๆไม่สมควรไป หรือไปดื่ม จะไม่แขวนพระไปครับ แต่จะพกเครื่องรางไปแทน.

 

เข้าใจตรงนี้ ก็จบข่าวครับ

กราบ ๆ ๆ หลวงพ่อเสียนครับ