หลวงปู่สี ฉันทสิริ วัดเขาถ้ำบุญนาค

กราบโมทนาสาธุด้วยครับ ข้าพเจ้าตั้งใจไว้ว่า หากหมดข้อมูลประวัติของหลวงปู่สี แล้ว ขอเรียนเชิญ ท่านทั้งหลายที่รัก และศรัทธาหลวงปู่ นำพระเครื่องของหลวงปู่สี มาแสดง เป็นวิทยาทาน ให้สาธุชนคนรุ่นหลังได้ ศึกษา แม้ว่าหลวงปู่สี จะละสังขารไปนานแล้ว แต่ก็ยังมีพระเครื่อง วัตถุมงคล ของท่านเป็นตัวแทนของหลวงปู่สี วัดเขาถ้ำบุญนาค ๑ องค์ที่อยู่ในคอ

 

พ.ศ.๒๕๑๙ วัดมีการจัดสร้างเหรียญเกลียวเชือก เนื่องในโอกาสผูกพัทธสีมา เหรียญรุ่นนี้มีการตอกโค้ดตัว “ส” ไว้ด้านหน้าเหรียญ มี ๓ เนื้อ ประกอบด้วย เนื้อเงิน เนื้อนวโลหะ และเนื้อทองแดง
นอกจากมี ยันต์หัวใจพระไตรปิฎก ที่ว่า มะ อะ อุ เช่นเดียวกับเหรียญหลวงปู่สี ฉันทสิริ อายุยืน แล้ว ยังมีการเพิ่มยันต์ไปอีก ๒ ตัว คือ หัวใจพระฉิม ที่ว่า นะ ชา ลิ ติ และหัวใจยอดศีล ที่ว่า พุทธ ะ สัง มิ
พ.ศ.๒๕๑๘ สร้างเหรียญจตุพิธพรชัย วัตถุประสงค์เพื่อหารายได้ปฏิสังขรณ์วัดเขาใหญ่ อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรี ยันต์ที่ปรากฏหลังเหรียญ คือ ยันต์เฑาะว์ โดยเขียนควงเป็นสี่ชั้น ล้อมรอบด้วยคาถาหัวใจยอดศีล พุทธะ สัง มิ
ส่วนยันต์ที่เขียนเป็นแถวด้านล่าง คือ หัวใจพระเจ้า ๕ พระองค์ ที่ว่า “นะ โม พุท ธา ยะ” โดยรวมแล้วยันต์ทั้ง ๓ ตัวมีพุทธคุณครอบจักรวาล หรือดีทุกด้านนั่นเอง
พ.ศ.๒๕๑๔ มีการสร้าง พระสมเด็จฐานดิ่ง พระสมเด็จปรกโพธิ์ และพระผงรูปเหมือนเนื้อชานหมาก เพื่อเป็นที่ระลึกในการสร้างอุโบสถ
ในครั้งนั้น วัตถุมงคลรุ่นนี้มีการลงยันต์เฉพาะพระผงรูปเหมือนเนื้อชานหมากเท่านั้น ยันต์ที่ลงไว้ด้านหลัง คือ ยันต์องค์พระ รวมทั้งมีการเขียนยันต์ไว้ในองค์พระด้วย ส่วนที่เป็นเศียร คือ “นะ ไกรสร” ส่วนในองค์พระ คือ “นะ มะ อะ อุ” ซึ่งเป็นยันต์แก้ว ๔ ดวง ส่วนบริเวนฐานซ้ายขวา คือ ตัว อะ

 

พ.ศ.๒๕๑๙ สร้างเหรียญหลวงปู่สี หลังพระปิดตา เพื่อหาปัจจัยสมทบทุนการสร้างศาลาการเปรียญ ด้านหลังของเหรียญรุ่นนี้มียันต์ที่น่าสนใ จ คือ ตรงเศียรด้านบนของพระปิดตาเป็นยันต์ นะมหานิยม ส่วนด้านซ้ายและขวา คือ ตัว อะ ยันต์ที่อยู่ด้านขวาขององค์พระปิดตา คือ หัวใจยอดศีลที่ว่า พุท ธะ สัง มิ ยันต์ที่อยู่ด้านซ้าขององค์พระปิดตา คือ หัวใจธาตุสี่ ที่ว่า นะ มะ พะ ทะ ส่วนด้านขวาเป็นนาม พระพุทธเจ้าที่ว่า “พุท โธ” แปลว่า ผู้รู้ ผู้ตื่น
อย่างไรก็ตาม หากศึกษาประวัติการสร้างพระหลวงปู่สี ฉันทสิริ วัดเขาถ้ำบุญนาค ทั้งที่วัดสร้างเอง และบุคคลภายนอกสร้างถวายนั้น สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจ คือ พระเกจิอาจารย์ที่ร่วมปลุกเสก เช่น เหรียญจตุพิธพรชัย สร้าง พ.ศ.๒๕๑๘ มีพระเกจิที่มีชื่อเสียงในยุคนั้นร่วมปลุกเสก เช่น หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี กทม. หลวงพ่อเส่ง วัดกัลยาณมิตร กทม. หลวงพ่อถิร วัดป่าเลไลยก์ จ.สุพรรณบุรี หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม จ.ชัยนาท หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง จ.สิงห์บุรี เท่าที่มีการบันทึก ในการปลุกเสกเหรียญรุ่นนี้ หลวงพ่อกวยท้าให้มีการทดสอบพุทธคุณด้วยการลองยิงด้วย

 

เมื่อ พ.ศ.2418 หลวงปู่ได้เข้าเป็นทหารอาสาสมัครไปปรามฮ่อ เมื่อรบชนะท่านเกิดเบื่อหน่ายทางโลก จึงได้อุปสมบท เป็นพระภิกษุที่วัดบ้านเส้า อ.บ้านหมี่ จ.ลพบุรี ในปี พ.ศ.2431 อายุได้ 39 ปี และท่านได้ออกธุดงค์ ไปนมัสการพระพุทธบาทสี่รอย และได้พบพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ที่ป่าหลวงพระบาง เมื่อปี พ.ศ.2438 ได้ศึกษาธรรมกับท่าน และท่านได้ออกธุดงค์ มาที่เขตนครสวรรค์ และได้อยู่จำพรรษา วัดถ้ำเขาบุญนาค ตลอดมา
จนเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2520 ท่านได้อาพาธ เมื่อหมอได้ทำการฉีดยาปรากฎว่าเข็มหักหมดทุกเล่ม จนกว่าท่านจะอนุญาตจึงจะทำการฉีดได้
จนถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2520 ท่านได้อาพาธหนัก และท่านได้พูดว่า "หากข้ามรณภาพเมื่อใด ท่านฤาษีลิงดำ จะมาเป็นผู้จัดการศพของข้าเองของทุกคนอย่าได้เป็นห่วง"และท่านได้มรณภาพลง ปรากฎว่าสังขารท่านไม่เน่าเปื่อย ปัจจุบันสังขารท่านอยู่ในโลงแก้วที่วัดถ้ำเขาบุญนาค

 

หลวงปู่สี ฉันทะสิริ :ย่นระยะทางไปพบสหายธรรม



ในสมัยที่หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ยังมีชีวิตอยู่ หลวงปู่สีมักจะเดินทางไปสนทนาธรรมกันอยู่บ่อยครั้ง ในบางครั้งหลวงปู่ศุขก็เดินทางไปพบหลวงปู่สี และบางครั้งก็ไปพบกับหลวงปู่สี และบางครั้งก็ไปพบกับหลวงปู่กลั่น วัดพระญาติ ทั้งสามท่านมีความผูกพันกันมาก มักจะผลัดเปลี่ยนเวียนกันไปพบซึ่งกันและกัน และในบางครั้งก็ออกธุดงค์ไปตามป่าดงพงเขาด้วยกันในบางครั้งบางคราว

พระสหธรรมทั้งสาม หลวงปู่กลั่น หลวงปู่ศุข หลวงปู่สี ทั้งสามเกิดปี พ.ศ.ใกล้เคียงกัน หลวงปู่กลั่น วัดพระญาติ เกิดปี พ.ศ.๒๓๙๐ หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า พระอาจารย์ของกรมหลวงชุมพรฯ เกิดปี พ.ศ. ๒๓๙๐ ส่วนหลวงปู่สี ฉนฺทสิริ เกิดปี พ.ศ. ๒๓๙๒ ซึ่งอ่อนกว่าทั้งสองท่านเพียง ๒ ปี แต่พระอาจารย์ทั้งสามท่านก็มีความผูกพันกัน ธุดงค์และศึกษาปฏิบัติธรรมด้วยกัน มีอะไรก็แลกเปลี่ยนกัน

ในครั้งที่หลวงปู่ศุขเป็นเจ้าอาวาสอยู่ที่วัดปากคลองมะขามเฒ่า หลวงปู่สีได้เดินทางไปเยี่ยมและอยู่สนทนาธรรมกัน หลังจากที่ออกพรรษาแล้วหลายวัน หลวงปู่สีก็คิดว่าจะออกเดินธุดงค์ต่อไป แต่หลวงปู่ศุขก็ขอร้องให้หลวงปู่สีรออยู่ที่วัดก่อน

เช้าวันนั้นหลวงปู่ศุขท่านก็ออกบิณฑบาต ฝ่ายหลวงปู่ลี พอเห็นหลวงปู่ศุขไปแล้วท่านก็เก็บของของท่านที่จำเป็นแล้วออกเดินทางไป

เมื่อหลวงปู่ศุขกลับจากบิณฑบาต ทราบจากพระในวัดว่าหลวงปู่สีท่านไปแล้ว หลวงปู่ศุขจึงให้พระเณรฉันข้าวก่อน เดี๋ยวจะกลับมาฉันด้วย ต่อจากนั้นท่านก็เข้ากุฏิ นำพระคัมภีร์ ๓ เล่ม ตามไปให้หลวงปู่สี

ปรากฏว่าพระอาจารย์ทั้งสองรูปมาพบกันที่ตาคลี จากนั้นหลวงปู่ศุขท่านก็เดินทางกลับวัดที่ชัยนาท ไปฉันอาหารร่วมรับพระเณรจนเสร็จ

พระอาจารย์ทั้งสามรูปนี้ท่านสำเร็จอภิญญาชั้นสูง จึงสามารถย่นระยะทางไปไหนมาไหนได้อย่างรวดเร็ว ซึ่งระยะทางจากชัยนาทมาถึงตาคลี ระยะทางประมาณ ๔๐-๕๐ กิโลเมตร ถ้านั่งรถก็ต้องใช้เวลาเกือบชั่วโมงเห็นจะได้
ในเรื่องฤทธิ์เดชต่างๆ นี้ เวลาที่ลูกศิษย์ถามหลวงปู่ท่านจะแกล้งล้มตัวลงนอน ไม่ตอบคำถามของลูกศิษย์ แต่หากถามเรื่องธรรมะต่างๆ ท่านก็จะขยายข้อธรรมให้อย่างชัดเจน เพราะท่านไม่ต้องการให้ลูกศิษย์โดยเฉพาะพระภิกษุไปติดในเรื่องเดชฤทธิ์อำนาจ ท่านต้องการให้ใฝ่ใจในเรื่องการปฏิบัติธรรม

 

หลวงปู่สี ฉันทะสิริ :ปาฏิหาริย์ แยกกายโปรดโยม



ปาฏิหาริย์ แยกกายโปรดโยม
เมื่อราวต้นปี พ.ศ. ๒๕๑๙ ทางวัดเขาถ้ำบุญนาค ตาคลี ได้จัดให้มีงานประจำปีขึ้น ซึ่งไปตรงกับงานอีกวัดหนึ่งในจังหวัดชลบุรี ซึ่งทางวัดก็ได้นิมนต์หลวงปู่สี ไปโปรดญาติโยมชาวจังหวัดชลบุรี ในงานที่วัด หลวงปู่สี ท่านก็รับปากว่าจะไป ในวันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๑๙

งานวันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๑๙ ที่วัดในจังหวัดชลบุรีที่ได้นิมนต์หลวงปู่ไว้ หลวงปู่ท่านก็ไปประพรมน้ำมนต์ให้ญาติโยมในงานที่วัดชลบุรี ตามคำนิมนต์
ต่อมาวันที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๑๙ ชาวจังหวัดชลบุรี ก็เหมารถมาเที่ยวที่วัดเขาถ้ำบุญนาค ตั้งใจมากราบหลวงปู่สี เพราะติดใจหลวงปู่สี ที่ได้กราบรับพรจากหลวงปู่เมื่อวันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๑๙ ที่วัดในจังหวัดชลบุรี

ข่าวหลวงปู่เดินทางไปจังหวัดชลบุรี ในวันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๑๙ แพร่ออกไป เหล่าลูกศิษย์หลวงปู่ที่วัดเขาถ้ำบุญนาค ต่างก็แปลกใจและงงไปตามๆ กัน เพราะว่าทุกคนก็เห็นว่าวันที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๑๙ นั้นหลวงปู่ท่านไม่ได้ไปไหน ท่านอยู่ที่วัดเขาถ้ำบุญนาคตลอดเวลา เพราะว่าทางวัดมีงาน มีคนมากราบไหว้หลวงปู่อยู่ตลอดเวลา

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ (1)


เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2516 ข้าพเจ้าได้ซื้อรถวอลโว่ใหม่ 1 คัน ก็ได้นำไปให้หลวงพ่อเจิมให้ที่วัดท่าซุง ต่อมาเมื่อได้มีโอกาสไปกราบหลวงปู่สีบ่อยๆ เข้าก็ได้รู้ถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่สีมากขึ้น อาทิเช่นมีชาวไร่ข้าวโพดได้ชนหมากของหลวงปู่สีไป และเกิดไปทำหายในขณะหักข้าวโพดในไร่ จะหาอย่างไรก็หาไม่พบเพราะดงข้าวโพดกว้างใหญ่ไพศาลมาก แต่เนื่องจิตมีความเสียดายในชานหมาก และเคารพนับถือด้วยความจริงใจ ตอนกลางคืนก็ฝันว่า “หลวงปู่สีมาบอกว่าหากอยากได้ชานหมากให้เผาไร่ข้าวโพดเสีย แล้วจะพบเอง” พอรุ่งเช้าชาวไร่ข้าวโพดผู้นั้นก็จุดไฟเผาไร่ข้าวโพดทันที (ข้าวโพดในไร่หักหมดแล้ว) เมื่อไร่ข้าวโพดถูกไฟเผาราบเรียบหมดก็เห็นต้นข้าวโพดอยู่ 2-3 ต้นที่ไม่ไหม้ไฟจึงตรงเข้าไปดู ก็พบชานหมากของหลวงปู่สี ซุกอยู่โครข้าวโพดก็ดีใจมาก ตรงเข้าเก็บชานหมากหลวงปู่ไว้แล้วนำไปเลี่ยมคล้องคอมาจนบัดนี้

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ (2)


อีกรายหนึ่งเป็นอาจารย์สตรี วัยกลางคนอยู่ที่สมุทรปราการได้ชานหมากหลวงปู่สีไปก็นำไปใส่กระเป๋าสตางค์ไว้ มีวันหนึ่งเดินกลับบ้านตอนพลบค่ำ ในระหว่างทางที่เดินอยู่ในซอยเปลี่ยว ก็มีความรู้สึกว่ามีคนเดินตามมาข้างหลัง 3 คน ก็เร่งฝีเท้าหนี คนทั้ง 3 ก็เร่งฝีมือตาม พอวิ่งหนีก็ถูกวิ่งตาม ด้วยความหวาดกลัวจึงหันหลังไปดู ปรากฏว่าชายฉกรรจ์ทั้ง 3 คน ที่ตามมาหยุดชงักส่งเสียงร้องด้วยความหวาดกลัวแล้ววิ่งหนีไป อาจารย์สตรีวัยกลางคนผู้นั้นจึงกลับบ้านด้วยความปลอดภัย ด้วยชานหมากของหลวงปู่คุ้มกันภัยให้ และเมื่อตอนหลวงปู่ป่วย ข้าพเจ้าก็ได้ให้ลูกน้องพาหมอไปรักษา หากคราวใดหมอจะฉัดยาและหลวงปู่สีไม่ยอมให้ฉีด เข็มฉีดยาก็จะหักทุกครั้งไป เป็นต้น

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ (3)


ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงได้นำรถวอลโว่คันใหม่ของข้าพเจ้าไปให้หลงปู่สีช่วยเจิมให้อีกด้วยคิดว่า “แม้หลวงพ่อเจิมให้แล้วก็ตามหากได้หลวงปู่สีช่วยเจิมทับลงไปอีกก็คงจะเป็นศิริมงคลยิ่งขึ้น”
เมื่อหลวงปู่สีได้ทราบความประสงค์ว่า ข้าพเจ้าขอให้ช่วยเจิมรถให้ก็ทำพิธีเสกแป้ง แล้วถือแป้งเสกลงกุฏิไปหยุดยืนบริกรรมอยู่หน้ารถวอลโว่ โดยมีข้าพเจ้า ภรรยาและลูกน้องอีก 3-4 คนยืนพนมมือรถให้หลวงปู่เจิมรถ แต่การณ์กลับปรากฏว่าหลวงปู่สีเกิดเปลี่ยนใจวางถ้วยแป้งเสกไว้ที่กระโปรงรถด้านหน้า โดยไม่ยอมเจิมให้เสียเฉยๆ มิหนำซ้ำเดินขึ้นบันไดไปบนกุฏิ แล้วนั่งทำน้ำมนต์อยู่พักหนึ่ง ก็ให้ พ.อ.อ.สัมฤทธิ์ กลั่นดี ลูกน้องคนหนึ่งของข้าพเจ้าถือบาตรน้ำมนต์ลงบันไดตามหลวงปู่มาหยุดยืนอยู่ทางด้านท้ายรถวอลโว่ของข้าพเจ้า แล้วก็ประพรมน้ำมนต์ไปทางด้านกระโปรงหลังรถ อีกทั้งมีการสวดให้ศีลให้พรอีกด้วย ต่อเมื่อประพรมน้ำมนต์เสร็จหลวงปู่จึงเดินไปด้านหน้ารอหยิบถ้วยแป้งเสกแล้วเจิมรถให้ข้าพเจ้าจนเสร็จซึ่งก่อให้เกิดความฉงนสนเท่ห์ใจกับทุกผู้คนในที่นั้นเพราะตามปกติแล้ว หลวงปู่จะเจิมให้โดยไม่มีการรดน้ำมนต์ เช่นนี้

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ (4)


สำหรับเรื่องนี้ หลวงปู่สีได้เมตตาอธิบายให้ทุกคนหายข้องใจว่า “รถวอลโว่คันนี้ มีพระระดับสูงที่ญาณบารมีแก่กล้าได้ทำพิธีเจิมไว้ให้แล้วอีกทั้งได้จัดเทพถึง 4 องค์ อยู่คอมพิทักษ์รถคันนี้ เมื่อสักครู่พอจะเจิมรถให้เทพทั้ง 4 ก็มาขอให้หลวงปู่รถน้ำมนต์ให้ก่อน จึงต้องให้น้ำมนต์เขาก่อนแล้วจึงเจิมรถให้ทีหลัง” ข้าพเจ้าได้ฟังดังนั้นก็รู้สึกปลื้มปิติยินดี และซึ้งในเมตตาของหลวงพ่อเป็นอย่างยิ่ง ที่กรุณาเมตตาส่งเทพมาคอยให้ความคุ้มครองป้องกันภัยให้ข้าพเจ้าตลอดเวลาถึง 4 องค์ เช่นนี้ ดังนั้นลูกหลานของหลวงพ่อผู้ใดก็ตาม ที่ได้เข้าพิธีต่างๆ กับหลวงพ่อแล้วก็พึงอุ่นใจได้ว่าหลวงพ่อจะช่วยขจัดปัดเป่าภัยพิบัติต่างๆ ให้โดยไม่ทอดทิ้งอย่างแน่นอน

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ (5)


ต่อมาไม่นาน ข้าพเจ้าได้ขับรถวอลโว่คันนั้นพาครอบครัวไปพักผ่อนที่บ่อฝ้าย หัวหิน ระหว่างทางขณะที่รถวิ่งผ่านไปทางกำแพงแสน จ.นครปฐม ข้าพเจ้าซึ่งกำลังขับรถไปอย่างสบาย ๆ ด้วยความเร็วประมาณ 80-90 กม. ต่อชั่วโมงก็เห็นรถบรรทุกอ้อยสิบล้อคันหนึ่งวิ่งสวนมาด้วยความเร็ว และทำท่าจะวิ่งชนจักรยานสองล้อของชาวบ้านที่ขี่อยู่ข้างทางโดยผู้ขับสิบล้อมิได้คิดจะแซงหรือเบี่ยงหลบ จิตองข้าพเจ้าตอนนั้นบอกว่าคนขับสิบล้อคงหลับใน หากรู้สึกตัวเห็นจักรยานสองล้อ มันจะต้องหักหลบมาชนรถของข้าพเจ้าอย่างแน่นอน พอจิตบอกข้าพเจ้าก็ถอนเท้าจากคันเร่ง เปลี่ยนเป็นเกียร์ 2 และเหยียบเบรคอย่างแรงพร้อมทั้งเตรียมหักพวงมาลัยหลบ ก็พอดีรถสิบล้อคันนั้นหักหลบจักรยานพุ่งเข้าจะชนรถข้าพเจ้าดังที่คิด ข้าพเจ้าก็พยายามหักพวงมาลัยหลบ แต่รถก็หาเลี้ยวไม่คงทื่อเข้าใส่รถบรรทุกที่ขวางลำรถข้าพเจ้าด้วยแรงเฉื่อย ความรู้สึกในตอนนั้นข้าพเจ้าและทุกคนในรถไม่มีผู้ใดตกใจเลย มองเห็นรถข้าพเจ้าและรถบรรทุกค่อยเข้าหากันเหมือนภาพสโลโมชั่น เสมือนจะหลบกันพ้นแต่ก็ไม่พ้นชนกันแบบสะกิดๆ จนได้

 

กราบนมัสการ หลวงปูสี ฉันทะสิริ ลุกคงไม่มีบุญได้บูชาวัตถุมงคลของหลวงปู่เพราะแต่ละอย่างแพงเหลือเกินให้คนรวยเขาไปเถอะ..กราบระลึกถึงหลวงปู่ก็พอ สาธุ

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ (6)


เมื่อรถจอดสนิท ข้าพเจ้าก็สำรวลดูทุกคนในรถ ปรากฏว่า ไม่มีผู้ใดบาดเจ็บแม้แต่จะฟกช้ำดำเขียว ขัดยอก หรือเลือดตกยางออกเลย ก็โล่งใจจึงเปิดประตูรถลงไปเอาปืนจี้คนขับรถบรรทุกไม่ให้หนี แล้วสำรวลดูสภาพรถปรากฏว่า รถวอลโว่ของข้าพเจ้าชนบันไดรถบรรทุกขาดกระจุยหัวรถเข้าไปซุกอยู่ในใต้รถบรรทุก จนถึงกระจกหน้า ไม่สมารถจะถอยรถออกมาได้ สักครู่รถคันหน้า ที่ล่วงหน้าไปก่อนเห็นรถของข้าพเจ้าหายไปไม่ตาม ก็ฉุกใจวนขับรถกลับมาดู ทุกคนหน้าซีดแข็งขาอ่อนบอกเห็นแต่ไกลว่าคงต้องมีการตายกันบ้างแน่ แม้ชาวบ้านที่วิดปลาอยู่ตามคูน้ำข้างทางที่รถชนกัน ก็พูดว่ารถชนกันเสียงสนั่นหวั่นไหวจนไม่กล้ามองคิดว่าต้องตายทั้งคันแน่

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ(7)

) เมื่อทุกคนในคณะของข้าพเจ้ามาพร้อม คนขับรถบรรทุก็ยอมรับว่าตนผิดและขอไปตามเถ้าแก่เจ้าของรถมา และเมื่อเถ้าแก่มาก็พูดจาตกลงกันด้วยดี โดยยอมชดใช้ค่าเสียหายให้โดยไม่เกี่ยงงอน แต่เมื่อตรวจดูสภาพรถวอลโว่ของข้าพเจ้า เมื่อใช้แม่แรงยกรถสิบล้อออกแล้วเข็นรถออกมา ทุกคนก็แทบไม่เชื่อสายตากล่าวคือ ฝากระโปรงรถหน้าที่ยุบไปเพราะรับน้ำหนักรถบรรทุกสิบล้อซึ่งบรรทุกอ้อยเต็มกลับดีดคืนเข้าสู่สภาพเดิม มีเพียงสีถลอกนิดเดียว ไปหน้าทุกดวงและกระจกหน้ารถซึงเป็นส่วนที่ชนกันอย่างประสานงา ไม่มีการแตกร้าวหรือแม้แต่ไส้หลอดไฟก็ไม่ขาด เมื่อเห็นสภาพรถแล้ว เถ้าแก่เจ้าของรถ(มากับพรรคพวกนักเลงไร่อ้อยพก 11 มม.คนละ 1 กะบอก)ก็ขอจ่ายค่าเสียหายให้ข้าพเจ้า 2000 บาทด้วยความเต็มใจอีก ทั้งยังถามวาข้าพเจ้าและครอบครัวจะกลับผ่านมาทางนี้อีกเมื่อไร จะมารอส่งด้วย ซึ่งข้าพเจ้าก็บอกไป และตอนขากลับเขาก็มารอส่งข้าพเจ้ากันจริงๆ

 

อภินิหารของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและหลวงปู่สี ฉันทะสิริ(8)


เรื่องที่ข้าพเจ้าประสบมานี้ ไม่น่าเป็นไปได้ในหลายๆอย่างๆ อาทิเช่น รถวิ่งสวนกันด้วยความเร็ว และรถบรรทุกสิบล้อหักหลบมาชนแบบประสานงา กับรถของข้าพเจ้าในระยะกระชั้นชิด ซึ่งแม้ข้าพเจ้าจะแก้ปัญหากะทันหันด้วยวิธีการดังกล่าว เพียงแต่ทำให้รถข้าพเจ้าช้าลงไปบ้างเท่านั้น แต่รถสิบล้อที่วิ่งมาชนหาได้ลดความเร็วลงไม่ และสิ่งที่เป็นพยานสายตาปรากฏแก่สายตาก็คือ บันไดรถสิบล้อขาดกระจุย และหัวรถของข้าพเจ้ามุดเข้าไปอยู่ใต้รถบรรทุก จนต้องใช้แม่แรงยกรถบรรทุกขึ้นจึงจะสามารถเข็นรถของข้าพเจ้าออกได้ แต่ปรากฏว่าทุกคนในรถของข้าพเจ้าปลอดภัย และรถของข้าพเจ้าก็มีสภาพปกติพร้อมที่จะสิ่งต่อไปได้(มีสีถลอกตรงฝากระโรงนิดหน่อย) อีกทั้งนักเลงบ้านไร่ซึ่งตามกิตติศัพท์ร่ำลือกันนักกันหนาว่าดุมาก กลับยินดีชดใช้ค่าเสียหายให้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มิหนำซ้ำยังมาคอยส่งข้าพเจ้าให้ตอนขากลับเยี่ยงมิตรที่ดีอีกด้วยซึ่งไม่น่าเป็นไปได้ แต่ก็เป็นไปแล้วด้วยพระบารมีของหลวงพ่อและหลวงปู่สี เมตตาคุ้มครองภยันตรายต่างๆให้นั่นเอง

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ นัดพบหลวงปู่สี ฉันทะสิริ ทางจิต (1)


เมื่อประมาณปี พ.ศ.2514 ในวันหนึ่งหลวงพ่อได้มาแสดงธรรมะออกอากาศที่สถานที่วิทยุกระจายเสียง 04 ตาคลี จ.นครสวรรค์เหมือนเช่นเคย และหลังจากที่หลวงพ่อได้แสดงธรรมะออกอากาศเสร็จก็ได้มานั่งพักผ่อนสนทนากับข้าพเจ้าและ พ.อ.อ.กริช บำรุงพงษ์ ที่ห้องรับแขก ข้าพเจ้าจงได้ฉวยโอกาสเล่าถึงอภินิหารและความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงปู่สีให้หลวงพ่อฟัง พอสรุปใจความสั้นๆ ได้ดังนี้

 

เลี่ยมขึ้มคอครับผม
(ไม่มีปัญญาหารุ่นอื่นของท่าน)
ขอบคุณครับ
ขอให้รวยๆๆๆๆๆๆๆ
เอามาให้ชมเฉยๆนะครับ

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ นัดพบหลวงปู่สี ฉันทะสิริ ทางจิต (2)

[/url]

“มีพ่อค้าชาวตาคลี กลุ่มหนึ่งไปกราบนมัสการหลวงปู่แหวนที่วัดดอยแม่ปั๋ง จังหวัดเชียงใหม่ และเมื่อหลวงปู่แหวนทราบว่าเป็นพ่อค้ามาจากตาคลี ก็หัวเราะพูดว่า ท่านมีอาจารย์อยู่องค์หนึ่งอายุมากแล้วชื่อหลวงปู่สี ขณะนี้อยู่ที่ตาคลีให้ค้นหาให้ดี เพราะท่านเก่งมากดังนั้นเมื่อผู้คนกลุ่มนั้นกลับมา ก็พยายามติดตามค้นหาในที่สุดก็ได้พบว่าหลวงปู่สี พำนักอยู่วัดเขาบุญนาค มีอายุชรภาพมากแล้วถึง 121 ปีอภินิหารของหลวงพ่อสีในขณะนั้นที่ร่ำลืมกันมากคือ ไม่มีใครถ่ายรูปหลวงปูสีติด หากไม่ขออนุญาตท่านเสียก่อน และชานหมากของหลวงปู่สีหากผู้ใดได้ไว้แล้วพกพาติดตัวไปก็จะเป็นสิริมงคล และป้องกันภยันตรายต่างๆ ได้”

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ นัดพบหลวงปู่สี ฉันทะสิริ ทางจิต (3)



ข้าพเจ้าได้เล่าให้หลวงพ่อฟังต่อไปว่า “กิตติศัพท์ของหลวงปู่สีดังกล่าว เมื่อได้รับฟังมาผมก็มิได้สนใจนัก จนกระทั่งวันหนึ่งผมได้ยินเสียงปืนดังขึ้นที่ในป่าหลังกองร้อยทหารสารวัตร (ในขณะนั้นข้าพเจ้าเป็นผู้บังคับกองร้อยทหารสารวัตร และเป็นนายทหารรักษาความปลอดภัยกองบิน 4 ด้วย) ผมจึงชวนเรืออากาศโทสังวร สมหวังรองผู้บังคับกองร้อย๐และเรืออากาศตรีครรชิต บัวอำไพ นายทหารสารวัตรซึ่งได้นั่งปรึกษางานอยู่กับผมลงไปดู ก็เห็นจ่าอากาศสารวัตร 2 คน คนหนึ่งกำลังถือปืนตั้งท่าจะยิงไก่นัดต่อไป อีกคนหนึ่งยืนดู จึงตะโกนสั่งให้หยุดยิงและสอบถามว่าทำไมจึงขัดคำสั่งผู้บังคับกองร้อยฯ (ข้าพเจ้าได้เคยสั่งให้ยิงปืนได้เฉพาะในสถานที่ที่จัดไว้ให้ยิงและยิงได้เฉพาะวัน,เวลาที่ท่างกองร้อยฯ กำหนด)ซึ่งทั้ง 2 คนก็ยอมรับผิดและอธิบายสาเหตุให้ฟังว่า

 

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ นัดพบหลวงปู่สี ฉันทะสิริ ทางจิต (4)



จ่าประสิทธิ์ ไปได้ชานหมากจากหลวงปู่สีมาเล่าให้จ่าชิตฟังถึงอภินิหารต่างๆ จ่าชิตได้ฟังก็ไม่เชื่อก็เกิดพนันกันขึ้น โดยจ่าประสิทธิ์ไปขอซื้อไก่ในกองบิน 4 มา แล้วให้จ่าชิตยิง หากจ่าชิตยิงไก่ตาย จ่าชิตก็ได้ไก่ไปแต่ถ้าหากจ่าชิตยิงไก่ไม่ตายก็ต้องจ่ายเงินให้จ่าประสิทธิ์แล้วให้จ่าประสิทธิ์เอาไก่ไป การยิงสัญญากันไว้ว่าจะยิง 6 นัด ขณะนี้จ่าชิตยิงไปแล้ว 3 นัด ยังไม่ถูกไก่ และยังมีสิทธิ์ยิงได้อีก 3 นัด ผมจึงให้เรืออากาศโทสังวร และเรืออากาศตรีครรชิต ซึ่งเป็นมือปืน P.P.C. เหรียญเงินทั้ง 2 คน ยิงไก่คนละนัดก็ไม่ถูกอีก ผมจึงให้คนโทร ศัพท์ไปเรียก พ.อ.อ.ชลอ ผาสุก มือปืน P.P.C. เหรียญทองมายิงในนัดสุดท้ายซึ่งก็ไม่ถูกไก่อีก(ในตอนนั้น พ.อ.อ.ผาสุข โมโหมากขอให้เอาเหรียญบาทไปตั้งที่ตอไม้ 3 เหรียญ ก็ยิงถูกเหรียญกระเด็นไปทั้ง 3 เหรียญแต่ยิงไก่ตัวใหญ่โต)ซึ่งมัดติดกับต้นไม้ไม่ถูก) ผมจึงให้จ่าประสิทธิ์พาไปหาหลวงปู่สีในวันนั้น และพอไปกราบหลวงปู่ หลวงปู่ก็กล่าวตำหนิว่าพวกผมทำให้ปากท่านเจ็บไปหมด เพราะชานหมากไปผูกติดคอไก่ท่านก็จะต้องคุ้มครองให้ไก่ และเมื่อเอาปืนไปยิงไก่ ลูกปืนมันไม่ไปถูกไก่แต่มันมาถูกปากท่านทุกนัด ผมและพรรคพวกที่ไปจึงต้องกราบขอขมาหลวงปู่ ซึ่งหลวงปู่ก็ได้เมตตา มอบชานหมากมาให้แต่ขอสัจจะว่า อย่าได้นำชานหมกของท่านไปทดลองที่ไหนอีก”