ขอถามเรื่องผลบุญที่ผมกำลังจะได้ทำครับ

ไม่ทราบว่าผมเข้าผิดห้องรึป่าวครับ ขอโทษด้วยครับ ไม่รู้จะเข้าห้องใหนดี
คือผมมีคำถามอยากจะถามครับ ผมได้ช่วยคนที่กำลังจะตกงานมาแล้ว 1 คน ได้มีงานทำ แล้วก็ให้มาทำงานที่ออฟฟิตผม แต่ผมได้สิ่งตอบแทนคืนมาคือ เหยียดหยามผม พยายามเอาชนะผมทุกอย่าง ไม่เว้นแต่ลูกของตัวเค้าเอง เค้าก็ยังอิจฉาลูกผม ผมพยายามคิดว่าคนเราจะหามิตรสหายที่แท้จริงมันหายากเหลือเกิน จนมาถึงตอนนี้ผ่านมา 2 ปีแล้ว เค้ายังทำงานที่เดียวกับผม ต่อหน้าพูดดีกับครอบครัวผม แต่ลับหลังนินทาต่างๆนาๆ ซึ่งตอนนี้ผมก็ยังไม่เข็ดครับ ผมอยากจะช่วยเพื่อนผมคนนึงที่เขาจนหนทาง อยากจะทำให้ชีวิตเค้าดีกว่านี้ ผมเลยจะสอนอาชีพที่ผมทำอยู่ทุกวันนี้ให้เขา และจะดึงเข้ามาทำงานช่วยผม ผมอยากถามว่าผมจะได้ผลบุญที่ได้ทำไปบ้างมั้ยครับ แล้วผลบุญนั้นคือผลบุญอะไร ผมเชื่ออย่างเดียว ทำอะไรได้อย่างนั้นจริงหรือไม่ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านและช่วยสอนผมจนจบครับ
ขอบคุณครับ

 

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
คุณเป็นคนดี จึงมีจิตใจที่คิดแต่จะทำความคุณงามความดี
คุณทำความดี ด้วยจิตใจที่งดงาม ย่อมได้รับกุศลผลบุญแน่นอนค่ะ
อย่างน้อยคุณก็มีความสุขใจ
ส่วนคนคุณที่ดีกับเขา แล้วเขาอกตัญญู นั่นก็เป็นกรรมของเขา

 

พระเทพวิสุทธิมงคล (หลวงปู่ศรี มหาวีโร)
วัดประชาคมวนาราม (ป่ากุง) อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด
“เมื่อมีเหตุ ผลก็ต้องมี เหตุน้อย ผลน้อย
เหตุพอประมาณ ผลพอประมาณ เหตุมาก ผลมาก เหตุพิเศษ ผลก็พิเศษ ”​

 

ตอนนี้ผมคิดอยู่สิ่งเดียวคือ อยากจะช่วยสอนเพื่อนของผมครับ เพราะงานที่เขาทำงานอยู่มันตัน เด็กรุ่นใหม่ๆก็จบมาทุกปี จะโดนเด็กที่จบใหม่แซงหน้าไป เขาเงินเดือนหมื่นกว่าบาทจบอยู่ที่เงินเดือนนี้ และไม่นานนี้เค้าคงโดนบีบให้ออก แต่ผมจะสอนอาชีพและปั้นเค้าใหม่ให้มาเป็นคนช่วยงานผม จะทำให้เค้าเก่ง และเพื่ออนาคตของเค้า เงินเดือนคงจะเพิ่มให้เค้าด้วย แต่ผมจะดูความพยายามของเค้าก่อนครับ ว่าเค้าทำให้ผมเห้นว่าเค้าสู้มั้ย ถ้าสู้ผมจะเสนอเจ้านายผมครับ ไม่รู้เป็นไร อยากช่วยคนที่ไม่มีโอกาสแบบเรา แต่ไม่เข็ด ผมเลยเกิดความปลงต่อชีวิต เมื่อเห็นคนๆนึงที่จะเอาชนะผม แต่ผมไม่แข่งกับใครนะครับ เคยฟังมาว่า คนเราเริ่มจากที่ศูนย์ ก็จบลงที่ศูนย์ ^^

 

การให้อะไรกับใครอย่างแท้จริงก็คือให้ด้วยใจที่สละในของนั้นแล้ว จึงจะเป็นการ
ให้ที่มีอานิสงส์มาก ถ้าใจของเรายังกังวลถึงสิ่งที่ได้ให้ไป หรือผลตอบแทนของ
มันก็ยังไม่ใช่การสละอย่างแท้จริง เพราะว่าในใจลึกๆ ของเรายังถือว่าของนั้นยัง
เป็นของของเรา มันจึงให้ด้วยกายและวาจาแต่ไม่ให้ด้วยใจ เป็นเหมือนกับการ
แลกเปลี่ยนมากกว่า ผลของการให้จึงไม่เท่ากับการสละด้วยกาย วาจา และใจ
ดังนั้นการให้ที่ได้บุญมากแน่นอนคือให้ไปเลยด้วยใจที่สละในของนั้น ไม่ต้องหวัง
ในผลของทานแบบนี้ผลของมันก็จะยิ่งมากขึ้นไปและสนองกลับเราเอง

 

ขอบคุณครับ ผมจะทำอย่างที่ท่านบอกครับ ผมทำด้วยใจ ทุกอย่างผมไม่คิดจะหวังผลตอบแทน แต่หวังให้เค้ามีอนาคตเท่าแบบที่ผมมี

 

อนุโมทนาค่ะ และก็ขออนุโมทนากับท่านเจ้าของกระทู้ด้วยนะคะ

 

อนุโมทนากับคุณ POLLAKIT ด้วยค่ะ
อยากเจอคนอย่างคุณมั่งจัง เราไม่เคยมีคนช่วยเลย งานก็ไม่มั่นคง หางานใหม่มาตั้งนานแล้วก็ยังไม่ได้ซักที เฮ้อ....ชีวิต