หากคุณเหงา มาฟังเรื่องเล่า จากเม้าตาอิน

เจ้าที่ เอ้ยเจ้าของบ้านไปไหน หายไปเลย

 

ติดใจพริกไทยตรามือ บ้านตรงข้ามมั้ง

(b-oneeye) (b-oneeye)

 

ป้าง้วนก้อหายไป แล้วอาหารเช้าละ

 

มาแอบดูคนเข้าบ้าน กำลังทำอะไรอยู่
ชอบแอบ จ้า.....ขำขำ

 

ผมมีเรื่องสำคัญมากมาเตือนทุกท่าน(ทั้งท่านที่เป็นสมาชิกและท่านที่ไม่ได้เป็นสมาชิกทุกๆท่าน ซึ่งสามารถนำไปช่วยกันแจ้งบุคคลที่รู้จักกับท่านได้ให้รู้ถึงพิษภัยต่างๆเหล่านี้ครับ)<O</O
<O</O

เรื่องแรกคือเรื่องบัตรประชาชน <O</O
เวลาที่ทุกๆท่านได้นำสำเนาบัตรประชาชนไปติดต่อไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานราชการ ,สถาบันการเงินทุกประเภท ,หรือในกรณีอื่นๆ ต้องเซ็นชื่อบนสำเนาบัตร และเขียนลงบนสำเนาบัตรทุกครั้งว่า ใช้เพื่อทำอะไร ส่วนบัตรประชาชนควรเก็บให้ดีๆ เพื่อป้องกันมิให้คนอื่นนำไปถ่ายเอกสารครับ<O</O
<O</O

เรื่องที่สอง หากท่านใดได้รับหนังสือหรือโทรศัพท์ว่า เป็นผู้โชคดีในเรื่องต่างๆ ให้พึงสังวรไว้ก่อนว่า ถูกหลอก ขั้นต่อมาควรตรวจสอบเรื่องในจดหมายหรือเรื่องที่รับโทรศัพท์ให้ถ้วนถี่เสียก่อน อีกทั้งถ้าเป็นไปได้ให้ตรวจสอบหมายเลขโทรศัพท์ด้วย เพราะว่าในที่สุดจะมีการให้โอนเงินเข้าบัญชีธนาคาร และส่วนใหญ่จะให้ใช้ภาษาอังกฤษซึ่งหลายๆท่านไม่ค่อยเข้าใจในภาษาอังกฤษที่แสดงบนตู้เอทีเอ็ม<O</O
<O</O

เรื่องที่สาม กรณีที่มีบุคคลอื่นให้ท่านไปเปิดบัญชีแทน โดยเป็นการไหว้วานหรือการจ้างให้เปิดบัญชีแทน ให้พึงสังวรไว้ว่า อาจจะตกเป็นเครื่องมือของพวกมิจฉาชีพ ที่หลอกลวงให้บุคคลอื่นโอนเงินเข้าบัญชี การเห็นแก่เงินเพียงเล็กๆน้อยๆ อาจส่งผลที่ต้องเป็นคดีความใหญ่ๆได้ครับ<O</O
<O</O

เรื่องที่สี่ บัตรเครดิตทุกประเภท เวลาที่เราใช้นั้น ควรทราบอยู่ตลอดเวลาว่า พนักงานผู้ที่นำบัตรเครดิตของเราไปชำระเงินนั้น นำบัตรเครดิตของเราไปที่ไหนบ้าง ปัจจุบันมีเครื่องถอดข้อมูลขนาดเล็กแล้ว อีกทั้งถ้าเป็นร้านเล็กๆ หรือดูแล้วไม่น่าเชื่อถือ ไม่ควรใช้บัตรเครดิต และควรตรวจสอบค่าใช้จ่ายกับจดหมายแจ้งค่าใช้บริการของบริษัทบัตรเครดิตต่างๆให้ถูกต้องด้วย<O</O
<O</O

เรื่องที่ห้า เรื่องการโอนเงินทางอินเตอร์เน็ต ควรตรวจสอบบัญชีของเราเองอยู่เสมอ ถ้าเราไม่ได้สมัครการทำธุรกรรมการโอนเงินทางอินเตอร์เน็ตนั้น ควรตรวจสอบกับธนาคารเจ้าของบัญชีว่า บัญชีของเรามีเรื่องการทำธุรกรรมทางอินเตอร์เน็ตหรือไม่ ส่วนท่านที่สมัครใช้แล้ว ควรตรวจสอบบัญชีของท่านอยู่เสมอๆนะครับ ส่วนบัญชีที่ท่านไม่ได้ใช้แล้ว ควรปิดบัญชีนั้นๆเพื่อป้องกันเหตุอื่นๆที่จะตามมาครับ
<O</O
<O</O
ด้วยความห่วงใยทุกๆท่าน<O</O
<O</O
โมทนาสาธุครับ<O</O
<!-- / message --><!-- sig -->

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ
ช่วงนี้งานยุ่งบ้าง ไม่ยุ่งบ้าง ไม่ค่อยได้เข้ามาคุยเป็นกิจลักษณะ ไม่ว่ากันนะค่ะ คริปของคุณสิทธิพงศ์ที่นำมาลง อ้อยว่าจะถ่ายทำนะค่ะ โจรขโมยกระเป๋า อิๆๆ ต้องโดนซูแพ๊ค

 

ผมเห็นครั้งแรก โอ้แม่เจ้า สวยจริงๆ ท่าลงสวยจริงๆ hahahahaha

(verygood)

ลุงเม้าครับ จะโดนยกเค้าหมดบ้านแล้วนะครับ อากวงขนเกือบหมดบ้านแล้ว แอบทิ้งบ้านไปนานๆเนี่ย

.

 

ก้อบ้านผมนี้


.

 

ได้งานทำแล้วเหรอจ๊ะริน ดีใจด้วยน้า เห็นบ่นเบื่อๆมานานแล้ว อิอิ โดนเค้าว่าเอาก็ช่างเค้าเถอะ ธรรมดาอ่ะ บางทีสังคมหรือสิ่งแวดล้อมคนเรามันไม่เหมือนกัน คนเราก็มองอะไรต่างๆกันไปอ่ะเนอะ แอนก็เคยโดนนะ โดนเค้ามองว่าเป็นคุณหนู เราก็บอกว่าเราไม่ใช่ร๊อกกกก 555 ก็เป็นตัวของตัวเอง เป็นมิตรกับทุกคน แล้วเดี๋ยวเค้าก็เข้าใจเองแหละ อย่างรินน่ะเป็นคนดีน่ารักอยู่แล้ว ไม่ต้องกังวลเลยนะ

 

งานยุ่งจัดไม่ได้เข้าเวบมาเป็นอาทิตย์ เช้านี้โปร่งๆงานยังไม่ยุ่งเลยมานั่งตามอ่านกระทู้ลุงเม้าป้าง้วยอยู่ จิบกาแฟทานแซนวิชอยู่ก็เปิดไปเจอกบเชคของพี่หนุ่มเข้า...โอ้อออ แม่เจ้า กลืนกาแฟม่ะลงเลยอ่ะ ฮือๆๆๆ

 

กบเชค ไว้ทานตอนเย็นๆนะน้องแอน เยี่ยมๆๆๆ (verygood)

 

ไม่เป็นไรครับพี่หนุ่ม บ้านพักคนชรา ไม่มีข้าวของให้ขน หรอกครับ
เปิดโอกาสให้ทุกคนเข้ามาได้นะ มาทำความคุ้นเคยก่อน
เพราะไม่ช้า ก็จะได้ครอบครองบ้านหลังนี้ด้วยกัน 555+



ตอนนี้ให้ระวังแผ่นดินไหว ภูเขาไฟระเบิด นะ เดี๋ยวจะหนีบ่ทัน

 

วันนี้มาเล่าสักเรื่องก่อน

เมื่อสองสามวัน ที่ผ่านมา ลูกน้องมาเล่าให้ฟังว่า
คืนวันนั้น นั่งจับกลุ่มสังสรรค์ กันอยู่ ในห้องพัก
คอนโด..แล้วมีพรรคพวก ได้พาพระภิกษุ มาด้วย 1 รูป
ในคอสวมสร้อยจตุคามฯหลายเส้น เส้นละลูก
บอกว่ามาจากนครศรีธรรมราช
นำจตุคามฯแท้ๆ มาให้บูชาพร้อมสร้อย

ลูกน้อง หยิบมาดู ด้วยความชำนาญ
ก็รู้ว่า..ของท่าพระจันทร์ นี่หว่า...
ไอ่ ครั้น จะบอกพรรคพวกที่กำลังสนใจ ก็ใช่ที่
เพราะคนพาพระมา ก็ญาติๆ กัน
ไปขัดคอเขา คอเราจะขาด นะซี
เลยปล่อยเลยตามเลย....

คนหนึ่ง บูชากันเป็นหมื่น บางคนเป็นพัน
นึกๆ แล้วอนาถใจยังไงๆอยู่
คนที่นุ่งเหลืองห่มเหลือง ทำกันขนาดนี้เชียวหรือ
สงสัยไม่ใช่พระแน่ๆ....

แค่ตอนห้อยจตุคามฯ ก็ไม่งามแล้ว
คิดกันไม่เป็น..มนุษย์หนอ มนุษย์..
แล้วจะหานรกที่ไหนอยู่...ตอนนี้นรกเต็ม ใกล้แตกแล้ว
อาจจะแตกตอนใกล้ๆ ภัยพิบัติ..จะได้ช่วยกันมาฉุด
พวกที่มีนิสัยเดียวกัน ลงไป เปิดขุมนรกใหม่ อีกขุม
ตั้งชื่อให้เลย ขุมนรกโคตรเฮงมหารวยใครก็ช่วยไม่ได้

ขุมนรกนี้ ไม่ต้องสั่งจอง ไม่ต้องจ่ายเงินล่วงหน้า
ดับแล้วถึงทันที... 55555555555555555555

 

ลุงเม้าคับ ผมยังไม่มาอยู่นะคับ รออีกสัก 50 ปี แต่ผมแวะมาเยี่ยมคับ คิคิคิ

อาจานกวง กะ อาจานรินคงเข้ามาอยู่ก่อนผมอะคับ หุหุหุ

.

 

อาจานกวงยกพลขึ้นบ้าน ยึดเลยเหรอเนี่ย

(b-oneeye)

 

เรื่องอย่างนี้ นำมาบอกกล่าวก็ดีค่ะ จะได้เตือนสติคนด้วย​

 

เรื่องเล่าจาก...คุณโจโฉคร้าบบบ..จากกระทู้
http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=76231&page=61


<TABLE class=tborder id=post574749 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid">วันนี้, 02:01 AM <!-- / status icon and date --></TD><TD class=thead style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right> #601 </TD></TR><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>โจโฉ คร้าบบบ<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_574749", true); </SCRIPT>
ทีม เสียงพระธรรมเทศนา



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 11:41 AM
วันที่สมัคร: Sep 2005
สถานที่: ดอนเมือง กทม
ข้อความ: 179 <!-- Start Post Thank You Hack -->
ได้ให้อนุโมทนา 1,272 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 1,097 ครั้ง ใน 162 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 147


</TD><TD class=alt1 id=td_post_574749 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ทำไมรุปหมู ผมไม่ชัดซักรูปเลยหล่ะฮ่ะ

....เสียดายจัง.. อ่านมาเยอะมากว่าจะแซวไรลืมหมดหล่ะ

อะมาเล่าภาคแรก ให้ฟังก่อนนะครับ อย่าลืมติดตามภาคสองหล่ะ
รับรองมีเด็ดๆ .. แต่อันนี้ เวอร์ชั่นยังไม่ได้ เกลานะ คิดไรได้ ก็ใส่เลย

แต่รับรอง ว่าภาคสอง จะมีเรื่อง สนุกกว่านี้แน่นอนฮ่ะ

ว่าจะตั้งกระทู้ใหม่ เพราะคนอื่นจะได้เริ่มอ่านบรรยากาศทั้งงาน
ในมุมมองของผมแบบต่อเนื่องอะฮ่ะ.. อันนี้ ยกมาจาก ไดอารี่ ผมหล่ะ

***************************
----ขออนุญาติ แปะเพลงประกอบ แก้เหงานะฮ่ะ---
</EMBED>

คืนหนึ่ง คุณตู๋(Toutou แห่งเวปพลังจิต)

ได้โผล่มาหลอกหลอนเอ้ย... ทักทายในเอ็ม
แล้วบอกข่าวดีว่า มีงานฝึกพลังจิตใต้สำนึก สนใจป่าว
แหม.. มีเร๊อะ เรื่องแปลกๆ ที่เราจะไม่สน



คุณตู๋ กับยอดมนุดเพี้ยนๆ

ตอนแรกก็ตัดสินใจอยู่นาน ว่าจะไปดีหรือเปล่า
แต่ใจลึกๆ ก็อยากไปหล่ะ แล้วพอมาถึงวันงาน วันอาทิตย์
13 พค. 2550 ก็ตั้งใจว่า คงไปแน่ แต่น่าแปลก
คืนนั้น นอนไม่หลับ และไอตลอด ก็คิดในใจนะ

ว่าสงสัย เทวดาฟ้าดินไม่อยากให้ไป (เอ. หรือมารผจญหว่า)
เริ่มลังเล เพราะมันเกิดความผิดปกติ
นาฬิกาปลุก ตีห้า ตื่นมาแบบทรมาน
เพราะพึ่งนอนไปตอน ตีสาม
จาไปดีป่าวหว่า.. สู้ๆๆๆ ไปก็ได้

อาบน้ำทำผม ฟังธรรมะหลวงอาปราโมทย์ไปด้วย
กว่าจะทำผมเสร็จ ออกจากบ้าน ก็ปาไป 7 โมงเช้ากว่าๆ
เกือบบรรลุธรรมเลยนะฮ่ะ กว่าจะทำผมเสร็จเนี่ย
อยากรู้ว่าผมฟังอะไร เป็นประจำ เชิญคลิ๊กที่นี่

หลังๆ เจริญในธรรมขึ้นเยอะหล่ะ หลังจากมาสนใจด้านนี้
อยากบอกว่าสุดยอด เป็นการปฎิบัติธรรมที่สะดวก
สั้น ลัด กระชับ ตรงทางจริงๆ

แต่งตัวเสร็จ จะออกจากบ้านแล้วเกิดสงสัยอีก
อ้าว วันไหนกันแน่เนี่ย กว่าจะนั่งเปิดกระทู้ หาวัน
เกือบท้อ ในที่สุดก็เจอ เออๆๆ วันนี้ สุขุมวิท 20

วิ่งกระหืดกระหอบ ไปขึ้นสองแถวแทนมอไซด์รับจ้าง (เพราะกลัวผมเสียทรง)
แล้วก็ไปต่อด้วย รถตู้ไปลง หมอชิต เพื่อต่อรถไฟฟ้า
กะว่า เออ. รถตู้ไปจตุจักร ดีลงปุ๊บเดินขึ้นรถไฟเลย
แต่ผิดคาด มันอ้อมไปจอดข้างหลัง เวงกำ

วันนี้วันอาทิตย์ เราต้องเดินอ้อมมาอีกตั้งไกล
ดูลู่ทางแล้ว ใต้ดินใกล้กว่า ก็จ้ำอ้าว ไม่คิดชีวิต
เพราะกลัวไม่ทันเวลา เห็นว่าจะมีถวายเพลด้วย
อยากไปทำบุญบ้าง เพราะชีวิต แทบไม่เคยได้ตักบาตร

ก็แหม.. ที่บ้านเป็นคริสต์นะฮ่ะ.. พ่อก็ชอบออกไปหน้าซอยตอนเช้าๆ
เป็นบริเวณที่เขาขายของ และพระมารับบาตร ก้เลยอดไปโดยปริยาย ผมนี่มีบุญนะ

จะทำบุญ แต่ละที ยิ่งกว่าทำบาปอีก ต้องหลบต้องซ่อนกันสุดชีวิต เฮ่อ.. ๆๆๆ

ขึ้นมาจากใต้ดิน ด้วยความเคยชิน เคยแต่ขึ้นลอยฟ้า
เดินด้วยความมั่นใจ แต่เดินๆ ไปเอ..
ทำไมเลขซอย มันนับถอยหลัง.. ก็เลยถามคนเขา
เขาก็บอกทางให้ไปอีกทาง โห. เล่นซะเหงือแตรก หล่ะ

ยังมีหน้าโมโห คนเขียนแผนที่บอกในเวปอีกนะ
ว่าเขียนแผนที่ยังไง บอกทางผิด.. โทษเขาซะง้าน
ยังไปยืนเถียงกับ มอไซด์ อีกว่า เนี่ยเขาบอกแผนทีทางนี้
ในที่สุด มอไซด์ ก็พาไปถึงที่ ด้วย ราคา 20 บาท
พร้อมกับทรงผมฟูกระเจิงเป็นพิเศษ
(อุตส่าห์ถนอมมาต้งไกล พระเอกตายตอนจบซะงั้น )




และแล้วก็ไปถึงซะที moon time studio



ภาพแรกที่ได้เห็น..


เริ่มต้นเดินเข้าไปเอ๋อๆ ก็เจอกับโต๊ะลงทะเบียน
พร้อมสาวสวยยิ้มหวาน มาต้อนรับ ให้ลงชื่อ
กับป้ายชื่อของเรา โฮ๊ะๆๆๆ เด่นเป็นสง่า



หารูปคนที่มาต้อนรับไม่เจอ รู้แต่ว่า เหมือนคุ้นเคยสนิทอย่างประหลาด..
เอ.. ท่าทางจะเป็นแม่ลูกกันมาก่อนแหง๋ๆ หุๆ

เขามียันต์จตุคามฯ แจก พร้อมอะไรมากมาย
ตอนแรกลืมหยิบมา เดินกลับไปอีกที ด้วยความสงสัย
เห็นเขาเขย่ากล่องล้วงอะไรกัน เอ... เลยถาม

ได้ความว่า เป็นพระเครื่องที่บริจาคมา ให้อธิฐานเอา
แหม.. ด้วยความที่เป็นคริสต์มาก่อน ก็ไม่เคยสนของแบบนี้อยู๋แล้ว ก็เลยไม่เอา

แต่น่าขำ ๆ ตรง ๆพอไปนั่งฟังพระบรรยาย ฟัง วิทยากรบรรยาย
เอ.. ใจเริ่มแกว่งแฮะ เริ่มเห็นคุณค่า
เริ่มเสียดายอยากได้ สุดท้าย งานเลิก ก็ไปแอบขอ ยันต์มาเป็นปึก
เอาไว้แจกคนอื่นด้วย พร้อมเกิดนึกอยากได้พระเครื่อบ้าง
เดิมที่เคยคิดว่า ใจเรามั่นคงกับพระก็พอ

สุดท้าย ไม่พอแฮะ..
เริ่มเห็นว่า ขึ้นรถ กับเดิน มันต่างกันมาก
จะไปล้วงขอเขาตามสิทธิ ก็อาย เพราะตะกี้ พึ่งพูดไปว่า

ไม่สนฮะ พระอยู่ที่ใจ ผมไม่นิยมวัตถุ.. โฮ๊ะๆๆ

แต่มีแอบอธิฐานในใจ.. ถ้าดวงเรา เหมาะกับพระองค์ไหน
หรือสิ่งใดเหมาะกับเรา ขอให้มาเอง และก็เชื่อมั่นนิดๆว่า
ถ้าของที่เหมาะกับเรา ก็ต้องมาเป็นของเราจนได้แหละ

คิดเล่นๆ แบบไม่จริงจัง แต่สุดท้าย ก็ได้มาจริงๆ นะฮ่ะ
ในตอนจบของเรื่อง อิๆๆๆ



มาถึงงาน ตกใจมากมาย กะว่า จะใส่สูท มาด้วยซ้ำ
เพราะกลัวว่า หนาวแน่ๆ เพราะไปสัมมนา อะไรที่ไหนนี่
หนาวทุกงาน พอเห็นบรรยากาศในงาน คิดเลย

รู้งี้ใส่ เสื้อกล้ามมาก็ดีอะ.. สบายฝ่าเย๊อะ
เขาปูผ้านั่งกัน แต่ว่าแดดร้อน ผมเลยหนี ไปหลยอยู่หลัง
ตากล้อง ร่างใหญ่ เพราะตรงนั้น ลมเย็นมากมาย หุๆ



เริ่มต้นงานด้วยพระอ. พรต มาพูดถึงเรื่องพลังปราณ
แล้วให้ทดสอบด้วยตนเอง ในหลายๆ วิธี
จนไปถึง ให้เด็กน้อยพลังจิตแข็งแกร่ง มาโชว์การส่งพลัง
ให้เห็นว่า พลังสามารถส่ง ระยะไกลได้
และเมื่อใช้ วัตถุช่วย จะเพิ่มพลังให้ได้จริงๆ
อันนี้ เป็นที่มาของการอยากได้วัตถุมงคล ของข้าพเจ้าอิๆๆ



คนอื่นฝึกกัน ลองกัน แต่ผมนั่งดูเฉยๆ อะ
เพราะเคยฝึกพลังจักรวาลมาแล้ว รู้เรื่องปราณพอสมควร
ก็เลยนั่งมอง แต่อึ้งๆ กับ เด็กน้อย


ที่ดูคล่องแคล่ว ในการเขียนอักษรกลางอากาศส่งพลังมากมาย ..
แหม นึกว่า อยู่ในหนังเลยนะเนี่ย
ประทับใจกับเด็กคนนี้มากมาย

ถ้าเป็นมะก่อนคงตื่นเต้น และอยากฝึกให้เก่งแบบนี้นะ
แต่พอเข้าใจธรรมบ้าง จึงรู้ว่า มันคือของเล่น
แต่ไม่ใช่ทางดับทุกข์ .. อืมมม.. เจริญสติต่อดีกว่าเรา

ขั้นต่อมา เป็นการฝึกสมาธิกุหลาบ โดยการนำกุหลาบ
เป็นสื่อเพื่อโน้มจิต เหมือนเป็นกุศโลบาย
ทำให้จิตสงบได้ง่าย และมีอะไรเป็นรูปธรรมมากขึ้น
ในการที่จะนำไปใช้
เช่น การแผ่เมตตา ด้วยการนึกถึงกลิ่นกุหลาบ
ให้มากระจายในกาย แล้วแผ่ไปถึงผู้อื่น
หรือ ความสดชื่นของสีกุหลาบ จินตนาการ
ให้มาอยู่ในกาย ก็เป็นกุศโลบายที่ดีมาก
ที่ผมพึ่งเคยเจอนะ สำหรับการฝึกสมาธิและการแผ่เมตตาด้วยวิธีนี้

คือ หาที่ยึดให้จิตได้เกาะ จินตนาการ
ก็สร้างพลังให้จิตได้อย่างเหลือเชื่อทีเดียว
เป็นการทำสมาธิที่ง่ายและได้ผลดีทีเดียว
ถ้ามีใครมาสอนผมแบบนี้ แต่เด็กนะ

ป่านนี้ ผมเหาะได้ไปแล้วหล่ะฮ่ะ

นี่มะก่อน นั่งกันหลังขดหลังแข็ง นับลมหายใจ
ก็ฟุ้งซ่านซะ อธิบายไม่ค่อยถูกนะ แต่รู้ว่า
อันนี้ดีอะ ปัญหาชีวิตของผมก็คือ เข้าใจอะไรง่าย
แต่อธิบายอะไรแต่ละที .. ยากโคดๆๆ หล่ะ พีน้อง ฮ่ะ





มาถึงวิทยากรท่านต่อไป กับการฝึกสั่งจิตใต้สำนึก


อ.ศิวพร แห่งสถาบัน Tarazzo
ท่านเป็นผู้ชำนาญด้านนี้ มีวิทยานิพนธ์
เกี่ยวกับเรื่องจิตใต้สำนึก อยู่ในมหาลัยทั่วโลก
สอนคนมาเยอะ ในหลายๆ ประเทศ งานหลักคือ
พัฒนาจิตเพื่อพัฒนาคน
ปัจจุบันก็รับราชการอยู่ด้วย รายละเอียดสถาบันคลิ๊ก

หรือ http://www.mindandpower.net



เริ่มต้นด้วย การฝึกจิตใต้สำนึกอะ
นอนลงเป็นศพกันชั่วคราว แล้วก็ จินตนาการ ตาม อ. บอก
หลายคน ก็ตกภวังค์ เหมือนโดนสะกดจิตไปจริงๆ นะ
เขาให้จินตนาการว่า แขนหนัก เป็นเหล็ก
หลายคนยกไม่ขึ้น แต่ผมสบายม้ากกกก..

ใครก็สะกดผมยาก หุๆๆ ไม่รู้อะฮ่ะ เจริญสติ อะ
มันมีสติ แล้วมันโดนกล่อมยากนะ ผมว่า
แต่ว่า เบาสบาย ผ่อนคลาย จริตผมคงไม่เหมาะแบบนี้นะ
คุณพี่บนหัวผม หลับไปเลย กรนดังอีกตะหาก

อ. บอกว่า หลับได้หลับเลยนะค่ะ

แหม.. ก็คุณพี่เขากรนดังขนาดเนี้ย อย่างโฉ เป็นพวกหูผี
จะหลับลงเหรอ แถมกลิ่น ไรหอมๆ ลอยมา
หึๆๆ ยิ่งหลับไม่ลง เป็นคนประสาทไวไฟมากมาย

ตอนแรก ยังนึก แหม.. คุณนายที่ไหน อาบน้ำหอมมาเนี่ย
โอ๊ย. ฉุน จะไม่ไหวแล้ว สติยิ่งแข็งขึ้นตลอด ตามกลิ่น
ลืมตามาถึงรู้ว่า ที่แท้เขาจุด กำยาน นะเอง

ขำตรง เขาทดสอบ เรียกให้ลุก คนอื่น ลุกแทบไม่ได้
เพราะว่า ตกภวังค์ ส่วนโจโฉ ลุกแบบสดชื่นมากมาย
เด้งดึ๋ง.. ๆๆๆๆ มาสบตากับผู้ช่วยผู้ชาย ที่จ้องอยู่

ไอ้เราก็แหม.. เขินนะเฟร้ยยยย...
พยายามเข้าข้างตัวเองว่า...

นี่ฉัน สติดีนะ.. เป็นคนมีสติสัปั่ชชัญญะสมบูรณ์ ห้าๆๆ
เลยตกภวังค์ หรือโดนสะกดยาก โฮ๊ะๆๆ

เรื่องน่าแปลก ก่อนจะฝึกเสร็จ ฝนตก มา ผมก็ได้ยินนะ
ในใจคิด ซวยแล้วกรู.. เป๊ยกแน่

ทรงผมที่อนุรักษ์ไว้ ต้องพังพินาศ เพราะนำฝนแน่
ชีวิตนี้ห่วงแต่ผมนี่หล่ะ

แต่ปรากฎว่า .. มันไม่เปียกอะ.. ไม่เปียกจริงๆ ทั้งที่ได้ยิน
เสียงฝนตกมาก่อนทีจะลุกแล้ว แล้วเห็นหลายคนก็บอกว่า
ไม่มีรอยเปียกเลย . ไม่รู้ปฎิหาน หรือ ปฎิกูลหล่ะคราวนี้

แต่คิดว่า ไม่เป๊ยกนะฮ่ะ.. ที่สำคัญ ลุกก่อนชาวบ้านเขาอีกอะ
ก็มองเห็นเม็ดฝนตกลงมา ..
แต่มันแทบไม่เปียกเลย โอ้... ไม่เจอ ไม่เห็น ไม่รู้ ไม่เชื่อ เจงๆๆ

(จิงๆ เคยเจอแบบนี้ ทีนึง ตอนไปฝึกสมาธิที่ถ้ำแก้วนะฮ่ะ)



ขั้นต่อไป การฝึกเอากระดาษตัดดินสอ

โห.. ฟังแล้วเทพ มะหล่ะ..
พูดตามตรงเลย ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้

ผลัดกับเพื่อนเอกที่ไปด้วยกัน โทรไปตามตอนเช้านีเอง
อุตส่าห์โดดเรียนมางานนี้โดยเฉพาะ ได้ข่าวว่าปลื้มมากมาย

ตัดแล้วตัดอีก
จนเจ็บมือ กระดาษหมดไปเพียบ ก็ยังทำไม่ได้

จนนางฟ้ามาโปรด



พี่ทรายแก้ว หรือ พี่เบียร์ เจ้าหน้าที่ ผุ้ทรงวิชาลึกลับ
มาสอนยอดมนุดเพี้ยน อย่างข้าพเจ้ากับมือ

สอนปุ๊บ ทำปั๊บ ขาดโช๊ะ.. งง คับท่าน
ทำเอง ยัง งง เลย เอ้ย.. มันขาดได้ไงอะ..

พอสักพักเขาก็เรียกสอบ แต่ดันสอบไม่ผ่านแฮะ
แต่พอมาทำกันเอง ก็ ทบทวน ว่าทำไง
ก็ ทำขาดไปอีกด้ามนึง.. ท่ามกลางความไม่แน่ใจของตัวเอง

วันนี้มี่คนทำไม่ได้หลายคน เลยต้องมีการเรียกพลังใจ
ด้วยวิธีออกกำลัง เหมือนท่ามดเอ๊กซ์แปลงร่างมากมาย






คนทำได้ก่อน ก็ดีใจกัน แก้มปริ




เสียดายจัง ไม่ได้ถ่ายหลักฐาน
การทำลายทรัพยกรธรรมชาติของเราเก็บไว้ ..
แหม ตั้งสองแท่ง.. หุๆ



หมดยกแรก พักทานข้าว (ฟรี เพรียบบบบ )
แปลกนะ ของฟรี ทานได้น้อยจัง..
พอหมดงาน หิวตาลายเลยฮ่ะ. พี่น้อง

อันนี้ ข้าพเจ้าขอบอกว่า มันเป็นกรรมนะครับ
คนที่ไม่ค่อยตักบาตร ไม่ค่อยให้ใครกินอะ
หรือ อาจจะเคยแย่งคนอื่นกินมาก่อน

เวลาเจอของดีๆ ของฟรีๆ มักจะกินไม่ลง หุๆๆ
(ยิ่งพวกลักของพระกินนะ เกิดใหม่ มันจะกินอะไรยากมักๆ
เคยเห็นป๊ะ พวกกลัวเงาะ กลัวทุเรียน กลัวสัปปรด
หรือพวกแพ้อาหาร อะ )




หลังทานข้าว ก็มาพบ กับ อ.สรพล
ท่านก็บรรยาย ไปหลายๆ เรื่อง มีประโยชน์มากมาย
รวมถึงเล่า เรื่อง นักพลังจิตของจีน
ที่ทำเอาซะ คณะรัฐมนตรีของไทย ที่ไปต้องอึ้งกันเป็นแถว

นั่งฟังไปก็คุ้นๆ นะ ว่า อาจารย์ท่านนี้
น่าจะเป็นคนเดียวกับคนที่ผมเคยอ่านหนังสือของท่าน
จำได้ว่าเมื่อหลายปีก่อน นานมากโข
เคยซื้อมาอ่าน การสะกดจิตตัวเอง โดย อ.จากธรรมศาสตร์
ซึ่งเรียนมาจาก ญ๊ปุ่น .. ก็น่าจะคนเดียวกัน

ไม่กล้าบอกนะ ทั้งที่อยู่ด้านหน้าเลยว่า
ผมเป็น แฟนหนังสือ หุๆๆ

มีคลิ๊ป อ.บรรยาย ถ่ายมาให้ดูด้วย
เด๋ว มาอัพเพิ่มที่หลังละกัน

*****************************

ช่วงพักเที่ยง หรือช่วงไหนไม่รู้ ไม่ยักกับมีใครบอกผมนะ
ว่ามีของดี เฮกันไปดูไปถ่ายรูปกันใหญ่



เขาว่ากันว่า มีบางคนเชิญ มะนาวต่างดุ๊ด มาได้
อะว้าววววววววววว..... จะตื่นเต้นดีมะเนี่ย


มีหลายคนถ่ายรูปติด หลายคนถ่ายวิดีโอไว้
เด๋วว่าง ๆแล้วจะมาอัพให้ดูนะ รอแป๊บ



นี่ถ้าเป็นมะก่อน ผมคงตื่นเต้นนะ
แต่ตอนนี้มาสายดูจิต เน้นสติปัฎฐานสี่
ก็เลย เฉยๆ แบบว่า จะมีจริง จะใช่หรือไม่
มันก็ไม่ทำให้ผมดับทุกข์ หมดกิเลส เข้าถึงธรรมได้อะ

แค่รู้ว่ามี แล้วก็ปล่อยผ่านไป ของธรรมดา .. หุๆ

เต็มที่ถ้าเจอ คุยกันได้ ก็จะถามว่า กู๊ด มอร์นิ่ง.(ขณะท้องฟ้ามืดตึ๊บ)
ไอแคนสปีก อิงลิช อะนิดอะหน่อย

โอเค.. ๆๆ .. ดิส อิส อะบุ๊ค.. .. กร๊ากๆๆๆๆๆๆ
พร้อมร้องเพลงสากลสำเนียงลูกทุ่งให้ฟัง
(มุขเดียวกับเวลาเจอแขกฝรั่งทีร้านหล่ะ )



ช้อนที่งอเพราะเด็กน้อยบิดๆๆๆ เขาว่า เป็นพลังจากจิตใต้สำนึกนะ




ไปทำงานก่อนหล่ะ เด๋ว อีกสองวัน มาเขียนต่อนะฮ่ะ
มีอะไรเด็ดๆ เยอะ พลาดแล้วจะเสียดาย หุๆๆ

พรุ่งนี้ ไปร่วมงาน เปิดตัวคลื่นปลิ้นเอฟเอ็มอะ
เลยคืนนี้คงมาต่อไม่ได้ ..

โปรดติดตามตอนต่อไป
เรื่องจิงๆ นะเนี่ย.. ไม่ได้โม้ๆๆๆๆๆๆๆ ว้าววววว

เอาเกียรติของคนโสดเป็นประกันคับผม

แล้วพบกันตอนสอง..
อย่าลืมติดตามหละ พี่น้องงงงงง....









<CENTER>เกี่ยวกับโจโฉ ทั้งหมด (คลิ๊ก )</CENTER><!-- End main-->
ขอกราบขอบพระคุณ ช่างภาพทุกท่าน โดยเฉพาะ คุณอา เม้าท์
ที่ถ่ายเก็บภาพ ไว้จน ผมเอามารวบรวมบรรยายได้ซะเหมือน ถ่ายเองอะฮ่ะ

สาธุ อนุโมทามิ ครับ ..


<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>ไฟล์แนบข้อความ</LEGEND><TABLE cellSpacing=3 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD></TD><TD>1-2krum03.wma (1.02 MB, 6 views)</TD></TR></TBODY></TABLE></FIELDSET>
<!-- / attachments --><!-- sig -->
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder id=post573943 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>guawn<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_573943", true); </SCRIPT>
สมาชิก GOLD
สมาชิกยอดฮิต



เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: เมื่อวานนี้ 07:31 PM
วันที่สมัคร: Dec 2005
ข้อความ: 6,473 <!-- Start Post Thank You Hack -->
ได้ให้อนุโมทนา 7,771 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 16,993 ครั้ง ใน 3,964 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 2358

</TD><TD class=alt1 id=td_post_573943 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- message -->ป้าง้วนก้อหายไป แล้วอาหารเช้าละ
<!-- / message --><!-- attachments -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูป</LEGEND>

</FIELDSET>

</TD></TR></TBODY></TABLE>



"ป้าง้วนฯ" ยุ่งยุ่งวุ่นวุ่น (ใจ) อยู่จ้า...คุณ "อากวง"
"เอื้อยสะเลเต" มาแทนเด้อ

เอาอาหารเช้ามาเตรียมไว้ให้ก่อนเด้อทุกท่าน
มื้อนี้มาแนวริมโขงจ้า

"ข้าวจี่"

"ข้าวเปียก"

"ไข่กระทะ"

แถมกาแฟกะ "ข้าวจี่ฝรั่ง" จ้า

 

มนุษย์พลังจิต..จากเรื่องเล่าของ อ.สรพล (กิจกรรมพลังจิตพิชิตภัย)
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->เรื่องเล่าของอาจารย์สรพล
<O</O
ในสมัยรัฐบาล พลเอกชาติชาย ไทยเราได้ส่งคณะรัฐมนตรีไปเยือนประเทศจีน
พอไปถึง ทางจีน ได้ส่งคนมาต้อนรับ เพียงคนเดียว เป็นชายหนุ่มวัย 30 ปีเศษ
ทำให้คณะรัฐบาลที่ไปในครั้งนั้น เกิดความรู้สึกไม่ค่อยพอใจ อยู่ในใจลึกๆ
อาจารย์อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ก็เป็นหนึ่งในคณะรัฐมนตรี ที่ได้ร่วมเดินทางไปด้วย
<O</O
ชายที่มาต้อนรับ ได้นำคณะรัฐมนตรี ไปยังห้องรับรอง
เมื่อนั่งเป็นที่เป็นทางเรียบร้อยแล้ว
ชายคนนั้นก็สั่งให้ หนึ่งในคณะรัฐมนตรี เดินไปหยิบผ้าขาว
มาพาดไว้ที่แขน เขาเพ่งมองไปที่ผ้าผืนนั้น ปรากฏเป็นไฟลุกไหม้ขึ้นมา
พอไฟลามเข้าใกล้แขน ก็ดับลง ทิ้งคราบเขม่าดำ ติดเป็นรูปหน้าของเจ้าของแขน
ช่างน่าอัศจรรย์ใจจริงๆ...เขามีพลังจิตสูงส่งมาก
<O</O
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่รอดพ้นการสังเกตของอาจารย์อาจอง ไปได้
พยายามดูว่า เขาคนนั้นกำลังเล่นกล หรือไร..แต่ดูแล้ว ไม่น่าใช่การเล่นกล
จากนั้นชายหนุ่มคนเดิม ก็สั่งให้คณะรัฐมนตรีทุกคน
เดินเข้าไปหยิบช้อนส้อม คนละ 1 คู่ มารวมกัน
ชายหนุ่มผู้มาต้อนรับ กำ ช้อนส้อม ไว้ในมือ เพ่งมอง
เพียงชั่วประเดี๋ยว ช้อนกับส้อม ต่างจับคู่บิดเป็นเกลียวเข้าด้วยกัน
น่าอัศจรรย์ใจอะไรจะปานนั้น
<O</O
<!-- / message --><!-- attachments --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>
<!-- / attachments --><!-- sig -->

สักพัก ชายหนุ่มคนเดิม ก็หันมาทางอาจารย์อาจอง
บอกให้อาจารย์ เขียนอะไรก็ได้ลงบนแผ่นกระดาษขาว
พร้อมกับให้คนหนึ่ง ในคณะที่มาด้วย เปิดกล่องไม้ขีด เทก้านไม้ขีดออกหมด
ให้เหลือไว้แต่กล่องเปล่า ถือไว้เฉยๆ ยังไม่ต้องทำอะไร
<O</O
ขณะนั้นอาจารย์อาจอง กำลังคิดจะเขียนอะไรดี
ก็มีความรู้สึกเหมือนถูกสะกด ให้เขียน คำว่า <ST1OM</ST1
จะคิดเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นก็ไม่ได้ เหมือนถูกบังคับด้วยกระแสพลังจิต
เพื่อไม่ให้ตกเป็นเป้าให้เขาเล่นง่ายๆ อาจารย์เลยแอบเขียน
เส้นขยิกขยัก ไปบนเส้นหนึ่ง ล่างเส้นหนึ่ง
โดยพยายามปิดไม่ให้เขาเห็นอาการเขียนเส้นดังกล่าว
<O</O
เมื่อเสร็จจากการจรดปากกาลงแผ่นกระดาษ วาดอักษรแล้ว
ชายหนุ่ม ได้เขียน สิ่งที่อาจารย์อาจอง เขียนไว้ในกระดาษ ลงบนกระดาน
ให้ทุกคนได้เห็นกันชัดเจน พระเจ้าช่วย..กล้วยทอดไม่สุก...
เจ้าหนุ่มหน้ามน ได้เขียน คำว่า <ST1OM </ST1แถมมีเส้นขยิกขยัก เหมือนที่อาจารย์แอบเขียนเดี๊ยะเลย



ขณะที่กำลังตะลึงอยู่...ชายหนุ่ม สั่งให้คนที่ถือกล่องไม้ขีด
เปิดกล่องไม้ขีดที่ว่างเปล่าออก
ปรากฏว่า..มีกระดาษสีขาวอยู่ข้างในแผ่นหนึ่ง
หยิบออกมา เปิดดู ตายจริง..ไม่ได้ตายหลอก..
มันเป็นกระดาษแผ่นที่อาจารย์อาจอง เขียนนั่นเอง
พอเห็นดังนั้น อาจารย์รีบเหลือบมองบนโต๊ะที่วางกระดาษ
แต่กลับไม่ปรากฏกระดาษแผ่นนั้นเสียแล้ว........
<O</O
<O</O
อาจารย์สรพล ได้สรุปว่า..หนุ่มคนที่มาต้อนรับคณะรัฐบาล นั้น
เป็นหนึ่งในมนุษย์พลังจิตของจีน ที่มี ร่วม 100 คน
รัฐบาลจีน รับภาระให้เงินเดือนสูงมาก โดยได้รับเงินเดือน
น้อยกว่านายกจีน เพียง 2 หยวน
พวกมนุษย์พลังจิตเหล่านี้ จะต้องให้คนของรัฐบาล
คอยศึกษา หาข้อมูลว่า พลังจิตที่สามารถทำอะไรได้เหนือมนุษย์นั้น
เกิดจากอะไร..และเกิดขึ้นได้อย่างไร
เพื่อที่จะนำมา...เป็นข้อมูล และวิธี ผลิตมนุษย์พลังจิต ต่อไป.
<O</O
ไม่ทราบว่าจีนกำลังคิดทำอะไรอยู่............................

<O</O
<O> </O>
<!-- / message --><!-- sig -->
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ลมหายใจสีเขียว / กระวานกะกานพลู
ขอบพระคุณทุกคำข้าว


"เราขอขอบพระคุณ คุณพ่อคุณแม่ ผู้ให้ชีวิตเรามา เราขอขอบพระคุณ คุณครูผู้อบรมสั่งสอน และธรรมชาติผู้ให้อาหารกับเรา เราขอตั้งใจรับประทานอาหารนี้เพื่อเป็นประโยชน์ ในการทำหน้าที่ของเราให้สมบูรณ์ และรับใช้ช่วยเหลือทุกคนด้วยรัก ความเสียสละและอ่อนน้อมถ่อมตน"
ทุกคำข้าวของเด็กๆ ที่ โรงเรียนสัตยาไส ต.ลำนารายณ์ อ.ชัยบาดาล จ.ลพบุรี (ในความอุปถัมภ์ของมูลนิธิสัตยาไส สอนตามหลักสูตรกระทรวงศึกษาธิการ มุ่งพัฒนาความรู้คู่คุณธรรมที่เป็นจริง) ทำให้กานพลูตื้นตันใจเป็นที่สุด เด็กที่นี่ตั้งแต่ชั้นอนุบาลไปจนถึง ป.6 ปลูกข้าวกินเองค่ะ แล้วกับข้าวก็ไม่มีเนื้อสัตว์ด้วย
ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ผู้ก่อตั้งสถาบันการศึกษาสัตยาไสแห่งนี้ กล่าวว่า เพราะเวลาที่เรารับประทานอาหารเสร็จแล้วเราแผ่เมตตา ถ้าเรายังกินเนื้อสัตว์อยู่ มันแผ่เมตตาไปไม่ออก โรงเรียนแห่งนี้จึงมีหลักว่า ทำอย่างไร สอนอย่างนั้น
"เรามีกฎสำหรับครูอยู่ 2 ข้อ ข้อแรกคือ เป็นตัวอย่างที่ดี และข้อสองคือ ถ้าจำข้อหนึ่งไม่ได้ ให้กลับไปดูข้อหนึ่งใหม่"
เพราะคุณครูจะต้องอยู่กับเด็กๆ กินนอนอยู่รวมกัน 300 กว่าชีวิตตลอด 24 ชั่วโมง ดังนั้น การเป็นตัวอย่างที่ดีจึงมีความสำคัญมาก เพราะเด็กจะเลียนแบบพฤติกรรมของคุณครู ดังนั้น ถ้าคุณครูมีวิญญาณความเป็นแม่ ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก เพราะถ้ารู้สึกถึงความเป็นแม่ ก็จะรู้สึกรักเด็กทุกคนเหมือนลูกอยู่แล้ว จากนั้นความรักอย่างไม่มีเงื่อนไขก็จะเต็มเปี่ยมไปจนล้นฝั่งน้ำป่าสักเลยค่ะ
เด็กที่นี่จึงไม่เคยคิดหนีโรงเรียนเลย แม้ว่าจะไม่มีรั้วกั้น เพราะพวกเขามีความสุขกันอยู่ทุกคืนวันเชียวค่ะ ได้ตื่นแต่เช้าตี 5 มาสวดมนต์ นั่งสมาธิ เรียนรู้กับธรรมชาติรอบตัว เด็กทุกคนจึงเปี่ยมล้นไปด้วยจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ในการบูรณาการวิชาความรู้ไปสู่การใช้ชีวิต โดยที่ไม่ต้องใช้ตังค์ ไม่ต้องมีมือถือ แม้ว่านานๆ จะได้กลับบ้านสักครั้งหนึ่งคือทุกปิดเทอม พวกเขาก็ไม่เหงาค่ะ (ยกเว้นเฉพาะเด็กอนุบาลเท่านั้นที่ไป-กลับ เพราะเด็กยังเล็กมาก และต้องการอยู่ในอ้อมอกพ่อกับแม่ให้มั่นคงก่อน)
ผลปรากฏว่า เด็กชั้น ม.6 เรียนจบไปสองรุ่น รุ่นละ 30 คน เอนทรานซ์ติดทุกคนเลยค่ะ เพราะสติแจ่มใส มีสมาธิในการเรียน และมีปัญญาในการศึกษาอย่างวิเคราะห์สังเคราะห์ และยังได้เรียนสองภาษาด้วยค่ะ เพราะที่นี่จะมีครูจากทั่วโลกแวะเวียนมาเป็นอาสาสมัครกันค่ะ
กานพลูยังอยากเรียนเลยค่ะ เสียดาย อายุเลยไปจนนับไม่ถ้วนแล้ว สำหรับคุณพ่อคุณแม่ท่านใดอยากให้ลูกได้รับสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต โรงเรียนสัตยาไส เป็นทางเลือกที่งดงามมากเชียวค่ะ แล้วคุณจะรู้ว่า เมื่อความฝันกับความจริงบรรจบเป็นเส้นเดียวกันนั้น มันวิเศษขนาดไหน
แต่ก่อนที่เด็กจะได้เรียนที่นี่ คุณครูจะสัมภาษณ์คุณพ่อคุณแม่ก่อนเป็นอันดับแรก ถ้าคุณพ่อคุณแม่อยากให้ลูกเก่ง ก็หมดสิทธิค่ะ เขาไม่รับ แต่ถ้าอยากให้ลูกเป็นคนดี มีคุณธรรม ก็มาได้เลยค่ะ รับจำนวนจำกัดซะด้วย เพราะสอนไปตามกำลังของครูที่มีอยู่ค่ะ
หลักการสอนของที่นี่เน้น 3 H คือ Head = สมอง heart = หัวใจ และhand = การกระทำทุกชนิดจะต้องสอดคล้องกับสมองและหัวใจค่ะ การเรียนการสอนที่นี่จึงเริ่มต้นจากความคิดดี คิดด้านบวกแล้วถ่ายทอดออกมาเป็นการกระทำที่ดี เวลาพูดก็พูดจากใจ นั่นจึงทำให้เราเห็นเด็กๆ ทั้งโรงเรียนพูดไพเราะ อ่อนน้อมถ่อมตน ยิ้มแย้มแจ่มใส รุ่นพี่ช่วยรุ่นน้อง และที่สำคัญคือ เด็กๆ ทุกคนเป็นตัวของตัวเองมากๆ
กานพลูก็แอบๆ ดูเวลาเขากินอาหาร ล้างจาน เล่นกันตรึม ตีกลอง เป่าแคน หรือการละเล่นบนเวทีต้อนรับแขก เวลาที่เขาอยู่กับเพื่อนๆ อยู่กับครู ทุกเวลาที่เขาอยู่ตรงไหนก็ตาม เราจะเห็นความสดชื่นออกมาจากแววตา และการกระทำของเขาทุกอย่างเลยค่ะ
ไม่ใช่เรื่องยากเลยสำหรับ ดร.อาจอง ที่ทำให้การศึกษาที่งดงามเช่นนี้เป็นจริงขึ้นมาได้ จากเหตุปัจจัยที่อาจารย์อาจองได้พบกับท่านสัตยาไส ผู้นำทางจิต ทางวิญญาณในประเทศอินเดีย แล้วท่านสัตยาไสบอกกับอาจารย์ว่า ชีวิตที่เหลืออยู่ขออุทิศให้กับการศึกษา หลังจากนั้นอาจารย์ก็กลับมาบุกเบิกโรงเรียนสัตยาไสกับทีมงานมากว่า 15 ปี จนทำให้โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนตัวอย่างโด่งดังไปทั่วโลก
จิรัฐกาล พงศ์ภคเธียร หรือครูอุ๊ยของเด็กๆ เล่าว่า มาครั้งแรกๆ แถวนี้ยังเป็นป่า และมีคนช่วยกันบริจาคเงินซื้อที่แห่งนี้ขึ้นมา สมัยนั้นมีคุณยายคนหนึ่งหอบเงินเหรียญมาเป็นถุงแล้วนำมามอบให้ บอกว่าอยากเห็นโรงเรียนสำหรับเด็กๆ ที่แท้จริง
วันนี้ โรงเรียนที่อยู่ในใจของคุณยายคนนั้น ปรากฏขึ้นแล้วท่ามกลางภูเขา แม่น้ำ และโค้งรุ้ง รายล้อมด้วยนกนานาพันธุ์ ผีเสื้อ และดอกไม้นานาชนิดแย้มบาน เช่นเดียวกับแก้มสีชมพูของเด็กๆ ในชุดหลากสี
ขอบคุณกลุ่มจิตวิวัฒน์ที่ชักชวนไปสัมผัสความสดชื่นที่โรงเรียนสัตยาไส ยังมีเรื่องเล่าอีกมากมายที่กานพลูยังเก็บไว้ในใจเตรียมไว้ให้กับทุกท่านค่ะ...

*********************
สนใจดูงานหรือจะฝากลูกฝากหลานไปเรียนโรงเรียนสัตยาไส ติดต่อสอบถามได้ที่ โทร.0-3646-2334-7
โรงเรียนนี้ไม่ต้องเสียค่าเล่าเรียนใดๆ ทั้งสิ้น เพราะค่าใช้จ่ายของโรงเรียนทั้งหมดมาจากการบริจาคค่ะ

<!----------------------ปิดข่าว---------------------->