สังเวชนียสถาน ๔ ที่อินเดียในปัจจุบัน ไม่ตรงกับความเป็นจริงเมื่อ 2555 ปีก่อน?

พอดีได้อ่านหนังสือ [FONT=&quot]“ธรรมนำไปสู่ความหลุดพ้น” เล่ม ๒ [/FONT]ของ[FONT=&quot]นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน ท่านมีเขียนเล่าเรื่องที่เดินทางไปอินเดียกับหลวงพ่อฤาษีลิงดำ มีอยู่ตอนนึงเขียนเกี่ยวกับเรื่องสังเวชนียสถาน ๔ ที่อินเดีย ขออนุญาตยกมาทั้งตอนตามนี้ อ่านแล้ว[/FONT][FONT=&quot]รู้สึกตกใจ [/FONT][FONT=&quot] จึงอยากถามผู้ที่พอทราบเรื่องนี้ว่าเป็นจริงอย่างไร อย่างนี้ที่ผ่านๆมาที่คนไทยพากันไปทัวร์สักการะสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 4 นี้ หรือ แม้กระทั่งโครงการบูรณะลุมพินีสถานที่ดำเนินการโดยคนไทย ก็ถือว่าไม่ตรงกับสถานที่เดิมจริงๆอย่างนั้นหรือคะ?

[/FONT][FONT=&quot] "๒. เรื่องสังเวชนียสถาน ๔ (ที่ประสูติ, ตรัสรู้, แสดงปฐมเทศนาและปรินิพพาน) เป็นสถานที่ ๔ แห่งที่พระองค์ตรัสไว้ว่า หากใครได้ไปกราบ-ไหว้-บูชาแล้วจะไม่ตกนรก แต่ข้อเท็จจริงหลวงพ่อท่านก็ได้ให้วิธีพิสูจน์ความจริงกับพวกลูก-หลานทุกคนที่ไป (ด้วยมโนมยิทธิ และทิพยจักขุญาณ) แล้วพวกเราก็พบว่ามันไม่ตรงกับความจริง เมื่อ ๒,๕๐๐ กว่าปีก่อน ซึ่งเป็นสัจธรรม เพราะในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นความจริง ล้วนเป็นของสมมุติทั้งสิ้น โปรดกรุณาใช้ปัญญาพิจารณาว่า แม้แต่รู้นั้น รูปหล่อ, รูปภาพ, รูปคล้ายต่าง ๆ ของพระพุทธเจ้า ก็เป็นสมมุติทั้งสิ้น เมื่อเรากราบไหว้บูชารูปสมมุติเหล่านั้นที่บ้านของเรา มันก็มีผลกับเราไปที่อินเดีย แต่ดีกว่าที่ไม่ต้องเสียเงิน ๒๘,๐๐๐ บาท ในขณะนี้คงเกินกว่านี้ที่รู้ราคาเพราะมีคนมาปรึกษาว่าจะไปทัวร์อินเดีย เพื่อไปกราบสถานที่ ๔ แห่งทางพระพุทธศาสนาดีไหม ผมก็ชี้แจงให้เขาฟังตามที่กล่าวแล้ว และยังเสริมอีกว่า ปัจจุบันสมเด็จพระเทพพระรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี ท่านได้โปรดให้สร้างสถานที่สมมุติทั้ง ๔ นี้ไว้พร้อมแล้วที่พุทธมณฑล สวยกว่าของแขกมาก แล้วก็สะดวก-สบาย-ไม่ต้องเสียเวลา-ไม่ต้องทุกข์ทรมานในการเดินทางไปอินเดีย ตามที่พวกเราก็รู้ ๆ กันว่าหาความสะดวกยาก และสำคัญที่สุด เสียค่าใช้จ่ายแค่ค่ารถเมล์ ๒ บาทเท่านั้นเอง ไม่ต้องไปเสียเงินให้แขกคนละ ๒๘,๐๐๐ บาท บุญก็เท่ากัน (ส่วนตัวผมว่าได้มากกว่า) ผู้ที่มาปรึกษาก็ตาสว่าง (ไม่ใช่ดวงตาเห็นธรรม) บอกว่า แหม ผมเกือบเสียท่า (ถ้าไม่ได้มาคุยกับคุณหมอเสียก่อน) ผมจะพยายามพูดกับคนอื่น ๆ เขาให้กลับใจไม่ต้องเสียรู้แขก[/FONT]"

 

ใคร ๆ ก็อยากให้อยู่ในประเทศตัวเอง , หลายคนบอกว่าทำบุญอยู่ที่ใจศัทธา , แต่ผมก็อยากรู้ประวัติศาสตร์เหมือนกันว่า อยู่ที่ไหน ครับ

 

สรุปแล้ว สถานที่จริงนั้น ที่พระพุทธเจ้า ประสูติ, ตรัสรู้, แสดงปฐมเทศนาและปรินิพพาน ก็ไม่ได้อยู่ที่ประเทศอินเดียทั้งหมดใช่ไหมครับ

 

ผมเคยฟังเทศหลวงพ่อฤาษี ตอนที่เล่าถึงวัดป่าเลไลย์ ท่านบอกว่าที่วัดนั้น เป็นการเกิดขึ้นของพระพุทธเจ้าตอนหนีมาอยู่ป่าลึก และพระอานนท์ก็ให้พระสงฆ์อีก สี่ร้อยรูปรอ เกิดเป็นวัดสี่ร้อย ได้ฟังมาอย่างนั้นครับ

 

ผมเป็นคนหนึ่งที่เชื่อว่าพระพุทธเจ้าเกิด ปฐมเทศนา และปรินิพพานที่เมืองไทย
ส่วนที่ตรัสรู้ยังไม่แน่ใจ (แต่จะไม่ขอลงรายละเอียดของแต่สถานที่) เพราะผมไม่เชื่อคำพูดของฝรั่งที่ไม่เคยอ่านพระไตรปิฎกอย่าง เซอร์อเล็กซานเดอร์ คันนิ่งแฮม ส่วนตัวผมก็ได้ค้นคว้าเรื่องราวด้วยตัวเองจากหนังสือหลายเล่ม อาทิ หนังสือ"พระเจ้า 500 ชาติ" ของพระธรรมเจดีย์(ปาน) หนังสือ"พุทธสาสนสุวัณณภูมิฯ" ของพระราชกวี(อ่ำ) ตำนานเมืองนครชัยศรี หนังสือ"ตามรอยพระบาท" ของพระชัยวัฒน์ อชิโต รวมถึงบันทึกของพระภิกษุฟาเหียนที่จาริกมาชมพูทวีปเมื่อพุทธศตวรรษที่ 9 ผมก็เห็นเหมือนกับหลายคนที่สงสัยว่าพุทธภูมิอยู่ที่อินเดียจริงหรือ? แต่มันก็เป็นความเชื่อส่วนตัวนะครับ ผมไม่อยากให้เป็นประเด็นให้นักปราชญ์ทั้งหลายมานั่งเถียงกัน เพราะผมเห็นกระทู้ที่พูดเรื่องนี้ที่ไรต้องมีการเอาชนะกันให้ได้ ส่วนตัวผมหวังว่าจะมีข้อมูลมาแบ่งปันกันมากกว่า น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับนักแสวงบุญทั้งหลายให้ได้พิจารณามากกว่า ส่วนใครจะมีวาสนาได้สักการะสังเวชนียสถานทั้ง 4 ผมก็ขออนุโมทนาด้วย

 

ไปฝึกมโนใหญ่ที่ผ่านมา ถวายสังฆาทาน500 ในหนังสือที่ได้รับมีรวมเรื่อง
ไปปักษ์ใต้ ยืนยันข้อสงสัยบางอย่าง อ่านแล้วตอบข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องราวต่างๆของประเทศไทยตั้งแต่อดีตมาเลย อันที่จริงเคยอ่านผ่านๆมาบ้างแต่ไม่ครบถ้วนเท่าที่มีในเล่มนั้น แนะนำครับสำหรับลูกศิษหลวงพ่อ

 

ในหนังสือ [FONT=&quot]“ธรรมนำไปสู่ความหลุดพ้น” ที่ดิฉันอ่านและยกมาถามนี้ ผู้เขียน (คุณหมอสมศักดิ์) พูดถึงหลวงพ่อว่าท่านแนะนำให้ใช้มโนมยิทธิเพื่อตรวจสอบสถานที่ืัที่พระพุทธองค์ทรงนั่งตรัสรู้ ซึ่งปรากฎว่ามันอยู่ที่อินเดียในระแวกใกล้ๆกันนั้นค่ะเพียงแต่ไม่ตรงกับจุดที่อ้างในปัจจุบัน [/FONT]ส่วนอีก 3 ที่ ท่านไม่ได้พูดถึง พูดแค่ว่าไม่ตรงกับในปัจจุบันเท่านั้นเอง เลยมีความสงสัยมาก กลายเป็นความกังวลว่า เอ..แล้วความจริงเป็นยังไง อย่างนี้บรรดาคนที่เดินทางไปสักการะ ก็เท่ากับไปไม่ถึงที่อย่างนั้นหรือ? แล้วทั้งพระ ผู้แสวงบุญทั้งหลายที่เคยไปมาแล้วเล่าว่ารู้สึกถึงกระแสสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ณ สถานที่ทั้งสี่นั้นๆ มันจะไม่กลายเป็นเรื่องอุปาทานไปหรอกหรือ?

ในส่วนโครงการบูรณะลุมพิธีสถานที่เป็นที่ประสูติของพระพุทธเจ้า และคนไทยเป็นเจ้าภาพดำเนินโครงการ ตามเว็บไซต์ข้างล่าง ขณะนี้ก็ยังเปิดรับบริจาคอยู่นั้น
http://www.lumbinidevelopment.org/story_new.php

เรื่องของเรื่องคือก่อนหน้านี้ดิฉันเคยได้ร่วมบริจาคปัจจัยไปด้วย พอมาอ่านหนังสือเล่มนี้เข้าเลยทำให้รู้สึกกังวลว่ามันจะถูกทำไปใช้ ณ สถานที่ๆไม่ตรงกับความเป็นจริง (ไม่ได้รู้สึกเสียดายปัจจัย เพียงแต่มีศรัทธาและรู้สึกผิดหวังถ้าหากมันจะไม่ใช่สถานที่จริง) เลยอยากถามผู้ที่มีความรู้ หรือสามารถใช้มโนมยิทธิถามพระพุทธองค์หรือครูบาอาจารย์ เพื่อไขความกระจ่างให้กับลูกศิษย์ และพุทธศาสนิกชนทุกท่านได้บ้าง และควรยึดถือปฏิบัติอย่างไรน่ะค่ะ

 

คุณ saardp คะ ชื่อหนังสือว่าอะไรเหรอคะ?

 

ขอตัดเฉพาะบางส่วนจากหนังสือ เรื่องจริงอิงนิทาน (พิเศษ)

(http://www.luangporruesi.com/1013.html)

การเสด็จไปสู่ป่าอิสิปตนมฤคทายวันที่แขกสร้างสถูปไว้ตรงนั้นน่ะไม่ใช่ พ่อไม่ได้ทำลายผลประโยชน์ของเขา มันไม่จำเป็นหรอกถ้าเราจะไหว้กัน ที่จริง ๆ จะต้องห่างจากที่ตรงนั้นไปประมาณ ๓ กิโลเมตร เอาเชือกผูกจากที่เขาทำสัญลักษณ์ไว้ หันหน้าไปทางทิศตะวันออก กางแขนเข้า แล้วก็ตัดมุมเฉียงเป็นตะวันออกเฉียงเหนือ เอาเชือกขึงไป ๓ กิโลเมตร ก็จะเข้าถึงเขตที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพบปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕

 

เรื่องนี้เท่าที่อ่านและฟังมาผมจับใจความได้ดังนี้

๑. ในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราชได้ให้นักปราชญ์สืบค้นว่าสังเวชนียสถานอยู่ที่ไหนบ้าง

๒. พระอรหันต์โมคคัลลีบุตรติสสเถระ ประธานการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ ๓ เป็นผู้ตรวจสอบยืนยันว่านักปราชญ์ระบุถูกหรือไม่

๓. พระเจ้าอโศกมหาราชทรงให้ประดิษฐานเสาอโศกในตำแหน่งที่พระโมคคัลลีบุตรได้กำหนดไว้

๔. ปัจจุบันพบเสาอโศกที่รุมมินเด ประเทศเนปาล ส่วนประเทศอินเดียพบที่คยาและที่สารนาถเท่านั้น ทั้งในสภาพที่สมบูรณ์และแตกหัก แต่ไม่พบที่กาเซีย

๕. หลวงปู่มั่นเคยบอกว่า พระโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นคนไทย

๖. หลวงพ่อฤาษีเคยบอกว่า พระโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นคนไทยเช่นกัน และคนไทยเป็นชาวพุทธที่ลี้ภัยศาสนามาจากกบิลพัสดุ์และแคว้นมคธ

ไม่ว่าสังเวชนียสถานอยู่ที่ไหน ผมก็เห็นด้วยกับข้อคิดที่ว่า นี่เป็นสิ่งสมมติที่ช่วยน้อมนำใจให้ระลึกถึงพระรัตนตรัย และความแน่นอนของกฎไตรลักษณ์

 

ไม่สำคัญว่าสังเวชนียสถานจะอยู่ที่ใหน...สำคัญที่ว่าพระพุทธเจ้าท่านอยู่ที่ใหนมากกว่า....

 

พระพุทธองค์ก็ทรงตรัสแก่สาวกทั้งหลายก่อนพระองค์ปรินิพานแล้ว ถ้าทุกคนหรือใครก็ตามเห็นธรรมะที่พระองค์ทรงตรัสรู้แล้วและปฏิตามคำสอนของพระองค์ก็จะเห็นและเข้าถึงพระองค์

 

สังเวชนียสถานอยู่ที่ไหน ในทางธรรม อยู่ตรงไหนก็ไม่สำคัญเท่าอยู่ที่ใจ เคารพและศัทธา ครับ
แต่ ประวัติศาสตร์ 4 สังเวชนียสถานอยู่ตรงไหน เป็น เรื่องสำคัญ ครับ , ผมเองก็อยากจะรู้ความจริงเหมือนกัน ครับ , ที่ผู้รู้ไม่กล้าพูดเรื่องนี้เพราะกลัวกระทบความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ ครับ

 

เห็นด้วยกับหลายๆ ท่านครับ (โดยเฉพาะท่านปักธงชัย) ว่า สังเวชนียสถาน ดั้งเดิมจะอยู่ที่ไหนไม่สำคัญเท่าศรัทธาที่พวกเราชาวพุทธมีต่อพุทธองค์

ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่อยากไปตามรอยสังเวชนียสถานทั้ง 4 สักครั้งในชีวิต(แต่ตอนนี้ยังไม่มีปัจจัยครับ 55) แต่ก่อนก็ยึดเหมือนกันว่าชาตินี้ก่อนตายต้องไปให้ได้ จนเมื่อ 2 ปีก่อนที่ได้อ่านหนังสือลูกศิษย์บันทึกของ อาจารย์นายแพทย์สมศักดิ์ สืบสงวน ก็อึ้งเหมือนกันครับกับความจริงที่ได้รับรู้ แต่เมื่อพิจารณาแล้วก็เหมือนกับที่อาจารย์หมอว่า ไม่จำเป็นต้องถ่อไปถึงอินเดียก็สามารถสักการะสังเวชนียสถานได้ (ที่พุทธมณฑล และเดี๋ยวนี้ก็มีจัดสร้างขึ้นหลายจังหวัดครับ ที่ผมเคยไปสักการะก็ที่ สกลนครและนครพนมครับ) ก็ได้บุญเหมือนกัน (แต่ก็ยังอยากไปอินเดียอยู่ดีครับ 55 เพียงแต่ไม่ยึดเหมือนแต่ก่อนครับ หากมีโอกาสก็จะไป แต่หากไม่ได้ไปก็ไม่เป็นไรครับ)

สำหรับท่านเจ้าของกระทู้ก็ไม่ต้องเสียกำลังใจหรอกครับกับบุญที่ได้ทำการบูรณะลุมพินีสถานว่าจะไม่ตรงกับสถานที่จริง ยังไงบุญนั้นย่อมหาประมาณมิได้ เพราะเราได้บูรณะสถานที่ที่พวกเราสมมุติกันว่าเป็นสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้า อย่างที่หลายๆท่านกล่าวล่ะครับ ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นใหญ่ มีใจเป็นหัวหน้า สำเร็จแล้วด้วยใจ หากเราคิดว่าได้บูรณะสังเวชนียสถานต่างๆ เป็นการระลึกถึงพระพุทธองค์ เป็นพุทธบูชา ก็เป็นอานิสงส์ใหญ่ไม่ว่าจะทำที่อินเดีย หรือทำที่ประเทศไทย...

แต่อย่างไรก็ตามผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่อยากรู้เหมือนกันว่า สถานที่จริงๆ ของสังเวชนียสถานทั้ง 4 อยู่ที่ใดกันแน่ และจากข้อมูลที่ผมค้นเจอ อ้างอิงจากหนังสือลูกศิษย์บันทึก เล่มที่ 3 ของ นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน และจากคำสอนหลวงพ่อฤาษีฯ ที่คุณ Rehacked นำมาให้อ่านพอจะสรุปได้ว่า

- สถานที่ตรัสรู้ ไม่ใช่บริเวณพุทธคยาปัจจุบัน แต่อยู่ใกล้ๆ บริเวณนั้น ปัจจุบันเป็นเกาะเล็กๆ อยู่กลางแม่น้ำที่ไม่มีน้ำ (ที่มาจากกระทู้นี้)
- สถานที่แสดงปฐมเทศนา ไม่ใช่บริเวณสถูปที่สร้างไว้ ณ ปัจจุบัน แต่ที่จริง ๆ จะต้องห่างจากที่ตรงนั้นไปประมาณ ๓ กิโลเมตร เอาเชือกผูกจากที่เขาทำสัญลักษณ์ไว้ หันหน้าไปทางทิศตะวันออก กางแขนเข้า แล้วก็ตัดมุมเฉียงเป็นตะวันออกเฉียงเหนือ เอาเชือกขึงไป ๓ กิโลเมตร ก็จะเข้าถึงเขตที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพบปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ (อ้างอิงจากคุณ Rehacked ความคิดเห็นที่ 9)
- สถานที่ปรินิพพาน คือสถานที่ปัจจุบัน ถูกแล้ว ไม่ใช่ที่พระแท่นดงรัง ซึ่งเรื่องนี้ผมอ้างอิงจากคำสอนหลวงพ่อฤาษีฯ ท่านกล่าวว่า ที่กุสินาราเขาทำรูปพระพุทธเจ้านิพพานไว้ รู้สึกว่าพระศอขององค์สมเด็จพระบรมครูตกไปนิดหนึ่ง เวลานี้กุสินารามหานครของเก่าพังไปหมด ของเก่าสวยกว่าของปัจจุบันมาก ในสมัยสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้ายังอยู่ ประเทศนี้ถึงแม้จะเป็นประเทศเล็ก แต่ก็มีความเจริญรุ่งเรืองเกลื่อนกล่นไปด้วยผู้คน และก็มีวัฒนาธรรมดีมาก เป็นเมืองที่น่ารัก เป็นอันว่าที่นิพพานขององค์สมเด็จพระบรมโลกเซษฐ์ที่ทำไว้ไม่ผิด เรื่องการจะทำถูกหรือผิด ตรงที่หรือไม่ตรงที่ก็ไม่สำคัญ ถ้าจะไหว้พระพุทธเจ้ากันซะอย่างหนึ่ง ที่ไหนก็ไหว้ได้ (ที่มาจากกระทู้ พระพุทธเจ้าเป็นคนไทย อ่านตรงบทความของคุณเตอร์-ความคิดเห็นที่ 33-34 ครับ)

- ส่วนสถานที่ประสูติคือ ลุมพินีวัน อันนี้ผมก็ไม่รู้ว่าสถานที่ตรงหรือไม่ แต่โดยส่วนตัวคิดว่าน่าจะอยู่แถวๆ นั้นล่ะครับ(อันนี้คิดเอง) เพราะหาอ่านไม่เจอเหมือนกันครับ (ต้องขออภัยท่านเจ้าของกระทู้เพราะเป็นสถานที่เจ้าของกระทู้อยากรู้มากที่สุด)

สุดท้ายก็ขอฝากคำสอนของหลวงพ่อถึงเรื่องนี้ด้วยครับว่า เราก็ศึกษาเพื่อประดับความรู้กัน ไม่ควรไปอ้างอิงกับบุคคลข้างนอก เหมือนที่หลวงพ่อบอกไว้ครับ....ขอให้เจริญในธรรมครับ

.....บรรดาลูกรักทั้งหลาย เรื่องประวัติศาสตร์ต่างๆที่พ่อกล่าวมานี้ ขอลูกอย่าไปยืนยันหรืออย่าไปโต้เถียงกับเขา เพราะเราได้มาจากคนที่ไม่มีเนื้อ ไม่มีหนัง ดีไม่ดี เขาจะหาว่าลูกรักของพ่อทั้งหมดเป็นคนบ้าเป็นคนหลัง จะไม่เกิดประโยชน์ โทษที่จะพึงมี นั่นก็คือความเดือดร้อน เพราะการต่อล้อต่อเถียงซึ่งกันและกัน.....

 

อ้าว... ไปกันใหญ่ มีการหาว่าพระพุทธเจ้าเป็นคนไทย แลัวทำไมประวัติศาสตร์บันทึกว่า พระเจ้าอโศกมหาราชส่งพระอรหันต์ 2 องค์มาเผยแผ่แดนสุวรรณภูมิ

 

ยังไม่ทันขาดคำ ก็มีพวกไม่รู้อิโหน่อิเหน่โผล่มาแล้วซะงั้น เฮ้อ......

 

เป็นเรื่องที่น่าติดตามน่าสนใจและน่าค้นหาความจริงมากๆเลยครับ

แต่ก็ไม่ควรจริงจังมากไป เดียวจะเคืองกันในหมู่เพื่อนสมาชิกนะครับ

เพราะมีทั้งเชื่อและไม่เชื่อ แท้จริงจะเป็นเช่นรัย จะอยู่ที่ไหน เราก็เปิดใจรับฟังเอาไว้ก็ดีครับ

ไม่ว่าจุดเริ่มต้นจะเริ่มที่ไหน แต่ผมคิดว่า

พุทธศาสนาจะมาสิ้นสุดที่ประเทศไทยเราเนียละครับ

 

ผมก็ไม่ทราบจริง ๆ ครับ
แต่วันแรกที่ไปพุทธคยาใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ผมสวดมนต์ไป น้ำตาไหลพรากออกมา
เพราะเกิดความรู้สึกว่า ท่านมีอยู่จริง ๆ และตรัสรู้ใต้ต้นโพธิ์นี้อย่างแน่นอน

แต่นั่นก็ความรู้สึกของผมเองนะครับ

 

ทวีป และ แผ่นดิน ไม่ได้หยุดนิ่ง เคลื่อนที่และเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

ธรรมนี้เป็นสิ่งที่น้อมนำใจให้นำวิจิกิจฉาเรื่องนี้ ออกจากใจได้

ถ้าเราไปอินเดีย พร้อมด้วยความรู้เรื่องพุทธกาล ได้เดินทางตามรอยที่องค์พระศาสดา

ได้เสด็จจาริกเผยแพร่ ธรรม ด้วยความยากลำบาก

สถานที่และเส้นทางที่เราเดินทาง ก็อาจจะนำผู้ที่พอจะมีจิตใจทีเปิดกว้าง

ได้เห็นทุกๆอย่างตามความเป็นจริง ในธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนพวกเรามา

สิ่งเหล่านั้น คือ ธรรมที่จะนำให้เราได้พ้นจากอบายภูมิครับ

ขอโมทนา ทุกๆท่านครับ