ถ้าคุณมี "ความรักที่เป็นไปไม่ได้" คุณจะทำอย่างไร?

ตกลงเอ็งเจอคนรักแล้วยังหล่ะ

 

จะรักผู้หญิงหรือผู้ชายก็รักไปเถอะ ถ้าสองคนรักกันจริงก้สมหวังไปถ้ารักอยู่ข้างเดียวก็ช่วยไม่ได้ ทำจิตใจให้สบายนะอย่าหมกมุ่นมากไปปล่อยไปตามธรรมชาติ

 

newbornkid เพราะมีเอ็ง จึงมีเทพธรรมบาล เอ็งลองนึกดูสิ

 

.. ถ้าคุณมีความรักที่เป็นไปไม่ได้ จะทำอย่างไร ..

หยุดมันซ่ะ .. อย่าเล่นกับความรัก ..

ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์

 

จักคิดเช่นใดก็แล้วแต่ !! 555

 

111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 เป็นหนึ่งเดียว

 

กรรม .. ค่ะ มันเป็นสากล ทราบดี แต่ที่บอก พอดีบอกห่วนๆไปหน่อย .. แต่ มันเป็นการเตือนสติด้วยนะ เพราะ ความรัก มันมีทั้งสุขและก็ทุกข์ ไม่เลิกกันก็ต้องเจอความตายมาพรากอยู่ดี .. ไมไ่ด้หมายความว่าปฏิเสธการมี รัก ค่ะ .. ตอบไปตามโพลที่ถามอะ .. แง่วๆๆ

 

ถ้า คุณมีความรักที่เป็นไปไม่ได้ คุณจะทำยังไง
ตอบ ข้อ 3 เรียนรู้ที่จะรัก และ อยู่กับพลังนั้น
อย่างไร โดยไม่ทำร้ายตัวเองและผู้อื่น อยู่ในแบบวิถีชีวิต ของบุคคลนั้นๆที่สามารถอยู่ได้ คราบกระผม

 

ตอบ เอ่อ จาบอกยังไงดี ว่า สมัยนี้ ผู้หญิงเข้มแข็งเจ้าคะ เพราะผู้ชายเปลี่ยนไป เราเลยปรับสภาพเป็นหญิงและชายในร่างเดียว เจ้าคะ

 

จริงรึ...!!1!

 

คำตอบที่คุณไม่รู้ คือ เรื่องที่คุณปฏิเสธมันไป เชื่อผมไหม???
ตอบ เชื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

แล้วใงต่อ ละท่าน

 

อร่อยนะ

 

เอาไปทำซุป เลยท่านเทพ อร่อยได้อีกรายการ

 

น้องรัก

พี่กะว่าจะค่อยๆหายสาบสูญ แต่เมื่อเห็นรูปอาจารย์ชินะปัญชะระแล้วอดตอบไม่ได้ ท่านเป็นครูบาอาจารย์ที่พี่เคารพเหมือนกัน สิ่งใดพอจะเป็นคุณประโยชน์บ้างในบทความนี้ผู้น้อยขอมอบเป็นอาจาริเยบูชาแด่คุรุทั้งหลาย ทั้งสายธรรมวัชรยาน หินยาน มหายาน และสายธรรมอื่นๆทุกชาติทุกศาสนา

จากประสบการณ์ของพี่เอง ความรักแบบชายหญิงนั้นมันเริ่มจากอาการมึนๆนิดหน่อยที่พี่เรียกมันว่า "โมหะ20%" กล่าวคือเมื่อเทียบกับจิตเดิมแท้หรือวิญญาณขันธ์แล้วมันไม่ได้หนักมากถึง100เท่าแต่มันก็พอมีน้ำหนักอยู่บ้าง ตอนก่อนจะกินกาแฟหรืออาหารที่ตนชอบ ลองพิจารณาดูอารมณ์ก่อนนำมันเข้าปากจะเห็นได้ง่าย

เมื่อ "โมหะ20%" เกิดแล้ว "ราคะ30-50%" จะเกิดตามมาติดๆ กล่าวคือมันมีอาการของลมดันขึ้นในหน้าออกหรือลำคอสำหรับพี่แล้วมันหนักประมาณ 30-50เท่าของจิตเดิมแท้ และถัดจากนั้นจะมีความร้อนเกิดขึ้นตามมาอย่างรวดเร็ว พี่เรียกมันว่า "โทสะ50-100%"

ขณะ "โมหะ20%" เราจะเพลิดเพลินในการคิดถึงเขา
ขณะ "ราคะ30-50%" เราจะอยากสัมผัสกับทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเขา
ขณะ "โทสะ50-100%" เราจะร้อนรุ่มมาก มักเกิดเวลาที่เราอยากเจอแต่ไม่ได้เจอเขา หรือมีบางอย่างของเขาที่ไม่เป็นไปตามที่เราต้องการ

"โทสะ50-100%" นี้เมื่อเผาผลาญแล้วมีอยู่หลายลักษณะ...กรณีที่เราไม่เอาธุระอะไรกับมันมากนัก...มันก็จะค่อยๆกลายเป็นควันและจางหายไป แต่ในกรณีที่เราไปเอาธุระกับมัน...มันจะกลายเป็นโมหะเสมือนดินหนักๆสะสมในขันธ์ของเราต่อไปเรื่อยๆ

ดังนั้นเมื่อเรามีความรักเราจึงมักร้อนรุ่มใจ และเมื่อเราเอาธุระกับมันๆก็จะกลายเป็นวิบากให้เราต้องชดใช้อยู่ร่ำไป

การเปลี่ยน "ราคะ 30-50%" ให้กลายเป็น "เมตตา" และเอามันมาชนกับ "โทสะ 50-100%" ที่กลายเป็น "ปัญญา" จะลดทอนการสะสมของโมหะเพราะพลังทั้งสองอย่างจะหักล้างกันเอง วิธีสังเกตง่ายๆคือเราจะรู้สึกมึนๆหัวเมื่อเกิดการหักล้างของราคะในรูปเมตตากับโทสะในรูปปัญญา อาการมึนหัวนี้คือโมหะ มันเด่นขึ้นมาจนเรารู้สึกได้ง่ายเพราะพลังราคะและพลังโทสะมันหักล้างกันเองจ้า

แสงสว่างที่เกิดจากกระบวนการนี้ไม่ใช้แสงสว่างจากไฟโทสะอันมีลมราคะเป่า แต่เป็นความกระจ่างอันเกิดจาก "โมหะ20%" ที่สะสมอยู่ในขันธ์มันถูกทำลายไปโดยการเปลี่ยนรูปเป็นราคะและโทสะซึ่งถูกนำมาชนกันแล้วไม่เกิดเป็นโมหะใหม่สะสม แสงสว่างนี้บางท่านอาจเรียกว่าไฟเย็น พี่เรียกว่าเป็นแสงแห่งวัชระอันส่องประกายออกมาได้เมื่อโมหะถูกสลายไป

หากสามารถเปลี่ยนราคะเป็นเมตตาได้แล้ว น่าจะลองเปลี่ยนโทสะเป็นปัญญาดูบ้างนะจ๊ะ โมหะของพวกเราไม่ใช่มีน้อยๆ คงสลายไม่หมดในชาติเดียวดอก ไม่ต้องกลัวนิพพานก่อนงานเสร็จ

 

สำหรับพี่แล้ว

"เมตตา" ไม่ใช่ความปรารถนาดี เพราะเมื่อเราปรารถนาดี เรามักยัดเยียดบางสิ่งบางอย่างให้กับผู้ที่เราหวังดี...นั่นเป็นอาการพาลชนิดหนึ่งของตัวเราเพราะเราคอยแต่เพ่งโทษผู้อื่นอยุ่ร่ำไป เหมือนกับที่พี่กำลังทำอยู่นี้ก็เรียกได้ว่ากำลังพาลน้องอยู่ (for example)

"เมตตา" อันเกิดจากความรักนั้นคือการที่เราสละความกลัวทั้งปวง (กลัวอกหัก กลัวทำผิด ฯลฯ) แล้วเปิดใจรับความรู้สึกรักที่เกิดขึ้นในตัวเราอย่างเต็มที่อย่างที่มันเป็น

"ปัญญา" ไม่ใช่ความชาญฉลาดหรือความถูกต้อง เพราะเมื่อเราเฉลียวฉลาดและถูกต้องแล้ว เราจะไม่อาจทำความเข้าใจกับความโง่และความผิด จึงไม่อาจเรียกได้ว่ามีปัญญาอย่างแท้จริง

"ปัญญา" อันเกิดจากความรักนั้นคือความเข้าใจในทุกด้านของบุคคลที่เรารัก เข้าใจว่าเขารู้สึกอย่างไรเขาจึงกระทำหรือไม่กระทำในสิ่งใด เราต้องพยายามไม่มองเฉพาะมุมอันพึงประสงค์เพื่อให้ตนเองสมหวังในรัก หรือมองเฉพาะมุมอันไม่พึงประสงค์เพื่อให้ตนผิดหวังและเลิกรักเขา

เคล็ดลับในการสร้างเมตตาและปัญญาคือพลังแห่งศรัทธาที่เรามีต่อตนเอง (ไม่ใช่มีต่อผู้อื่น) ความศรัทธาว่าตนเองย่อมสามารถจัดการกับปัญหาทั้งปวงได้จะทำให้เราไม่กลัวที่จะยอมรับและทำความเข้าใจกับทุกอย่างจ้า

พี่คิดว่าตนควรหยุดพฤติกรรมพาลน้องๆทั้งหลายลงแต่เพียงเท่านี้

 

แสงวัชระหรือไฟเย็นนี้
มีอยู่ในข้อมูลของวัชรยาน
แต่หลายคนคงอ่านแล้วไม่เข้าใจ


ขอบคุณที่พี่ช่วยขยายให้ครับ
แต่สุดท้ายแล้วแต่ละคนที่ปฏิบัติ
"คงต้องประสบมันด้วยตัวเอง" อยู่ดี

 

ถ้าที่ไม่ปลดปล่อยในนี้ แล้วที่ไหนจะเหมาะสมละครับ?
เพราะกรรมนั้นยังมีค้างกันอยู่ ชำระกันในชีวิตจริงย่อม
มีผลมากกว่า ชำระด้วยวิธีนี้ ย่อมเหลือแค่เศษกรรม ...

 

ปลดปล่อยในที่นี้หมายความว่าไรจ๊ะ

 

ความจริงแสงวัชระนี้พี่พูดเอาเองนะ ไม่ได้อิงตำรา
มันมาจากประสบการณ์ที่ตนเองทำ ตอนทำไม่ได้คิดเป็นขั้นตอน แต่พอตอนจะอธิบายมันออกมาเป็นแบบนี้จ้า ในใจบอกมาแบบนั้น