คือว่าผมจะฝึกกษิณไฟ แต่ว่า....

แต่ว่าผมไม่มีครูบาอาจารย์เลยครับ ใครก็ได้แนะนำที
ผมอยู่ขอนแก่น เห็นเค้าบอกว่าถ้าอยากฝึกต้องมีการครอบครูหรือว่ามีบารมีครูบาอะครับ ใครก็ได้แนะนำทีครับ

 

เตโชกสิน หรือ กสินไฟ

โบราณจารย์ ส่วนอารมณ์ของฌาณ จะเป็นไปในขั้นตอนของ อานาปานสติ ตามที่ได้กล่าวมาแล้วในข้างต้น ให้มีความรู้ใกล้เคียงกับการกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก ดังนี้

@ เมื่อหายใจ เข้า ให้กำหนดคำภาวนาในกองกสิณ นั้นๆ เช่น....... “เตโช“
@ เมื่อหายใจ ออก ให้กำหนดคำภาวนาในกองกสิณ นั้นๆ เช่น...... “กสิณัง“
....... การกำหนดภาพนิมิตของกสิณเบื้องต้น
............โบราณจารย์ ให้ดู เปลวไฟ ที่จุดไฟจากตะเกียง หรือเทียนไข ท่านหมายเอาส่วนกลางของเปลวไฟนั้น.... หากเป็นกองไฟควรที่จะคัดกระดาษให้เป็นช่องกลมเส้นผ่าศูนย์กลาง ประมาณ ๓ นิ้ว วางไว้ระหว่าง ตากับ องค์กสิณไฟนั้น เป็นการกำหนดรูปทรงที่เหมาะกับ เพื่อง่ายกับความจำหรือสีที่มีความคล้ายคลึงกัน ตามแต่สถานกาล ที่ธุดงค์ไป เช่นดวงพระอาทิตย์ยามเช้า และพลบค่ำ ที่มีสีแดงเพลิง หรือดอกไม้ ใบไม้ หิน ที่มีสีแดงก็อนุโลมใช้แทนกันได้

............ให้ลืมตามองแล้วกำหนดจำภาพ กสิณไฟนั้น เมื่อมีความมั่นใจได้ก็ให้หลับตา กำหนดภาพให้ติดตาติดใจนั้นต่อไป ในระยะแรกๆภาพจะไม่ทรงตัว ภาพกสิณในใจนั้นหายไปให้ท่านลืมตามองในองค์กสิณนั้นใหม่ อีกครั้ง

............ปฏิภาคนิมิต ( หมายถึง กลับกัน ไป/มา ) ในระยะแรกๆนิมิตของกสิณไฟจะกลับกันไป/มา คือปรากฏแล้วหายไป แล้วปรากฏขึ้นมาใหม่
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ขณิกสมาธิ

............อุคคหนิมิต (หมายถึง ขั้นอุกฤต หรือมั่นคงแน่นอนนั้นเอง ) นิมิตของกสิณไฟจะมั่นคง

ระหว่างทรงอารมณ์
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ อุปจารสมาธิ
............ภาพกสิณของกสิณไฟในนิมิต จะเปลี่ยนแปลงไปตามลำดับของฌาณไป
๑.เมื่อกำลังในทรงตัวในฌาณที่๑ ภาพกสิณไฟ ทรงตัวดีแล้วภาพกสินนั้นจะเปลี่ยนไป
............ฌาณที่ ๑ หยาบ ภาพกสิณไฟจากอาการเลื่อนไหว จนเห็นเป็น ไฟหนาทึบเป็นลูกกลมขนาดที่ เจาะรู
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๑ หยาบ
............ฌาณที่ ๑ กลาง ภาพกสิณไฟ จะเห็นเป็น ลูกกลมขนาดที่ เจาะรูสีขาวผิวนอกเงาวาวเริ่มโปร่งใสบ้าง
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๑ กลาง
............ฌาณที่ ๑ ละเอียด ภาพกสิณไฟ จะเห็นเป็น ลูกกลมขนาดที่ เจาะรู โปร่งใสคล้ายแก้วทึบ
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๑ ละเอียด
๒.เมื่อกำลังในทรงตัวในฌาณที่๒ภาพกสิณไฟ ทรงตัวดีแล้วภาพกสิณนั้นจะเปลี่ยนไป
............ฌาณที่ ๒ หยาบ ภาพกสิณไฟ จะเป็น แก้วทึบ เทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๒ ส่วนใน ๔ ส่วนผิวนอกเงาวาวเล็กน้อย
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๒ หยาบ
............ฌาณที่ ๒ กลาง ภาพกสิณไฟ จะเป็น แก้วทึบเทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๒ ส่วนใน ๔ ส่วนผิวนอกเงาวาวมากขึ้น
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๒ กลาง
............ฌาณที่ ๒ ละเอียด ภาพกสิณไฟ จะเป็น แก้วทึบเทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๒ ส่วนใน ๔ ส่วน ผิวนอกเงาวาวมากสุด
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๒ ละเอียด
๓.เมื่อกำลังในทรงตัวใน ฌาณที่ ๓ ภาพกสิณไฟ ทรงตัวดีแล้ว ภาพกสินนั้นจะเปลี่ยนไป
............ฌาณที่ ๓ หยาบ ภาพกสิณไฟ จะเป็น แก้วโปร่งใสมาก เทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๓ ส่วนใน ๔ ส่วน ภายในองค์กสิณไฟ ก็จะมีความเป็นประกายพรึกเล็กน้อย หรือ ๑ ส่วนใน ๓ ส่วน ผิวนอกเงาวาวเล็กน้อย
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๓ หยาบ
............ฌาณที่ ๓ กลาง ภาพกสิณไฟ จะเป็นแก้วโปร่งใสมาก เทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๓ ส่วนใน ๔ ส่วน ภายในองค์กสิณไฟ ก็จะมีความเป็นประกายพรึกปานกลางหรือ ๒ ส่วนใน ๓ ส่วน ผิวนอกเงาวาวมากขึ้น
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๓ กลาง
............ฌาณที่ ๓ ละเอียด ภาพกสิณไฟ จะเป็นแก้วโปร่งใสมาก เทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๓ ส่วนใน ๔ ส่วน ภายในองค์กสิณไฟ ก็จะมีความเป็นประกายพรึกมากสุด หรือ ๓ ส่วนใน ๓ ส่วน ผิวนอกเงาวาวมากสุด
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๓ ละเอียด

๔.เมื่อกำลังในทรงตัวใน ฌาณที่ ๔ ภาพกสิณไฟทรงตัวดีแล้ว ภาพกสินนั้นจะเปลี่ยนไป
............ฌาณที่ ๔ หยาบ ภาพกสิณไฟ จะเป็น แก้วโปร่งใสมาก เทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๔ ส่วนใน ๔ ส่วน ภายในองค์กสิณไฟ ก็จะมีความเป็นประกายพรึกทั้งองค์กสิณ มีการส่องสว่างจากจาภายในออกมาภายนอก ๑ ใน ๓ ส่วน ผิวนอกเงาวาวเล็กน้อย
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๔หยาบ
............ฌาณที่ ๔ กลาง ภาพกสิณไฟ จะเป็นแก้วโปร่งใสมาก เทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๔ ส่วนใน ๔ ส่วน ภายในองค์กสิณไฟ ก็จะมีความเป็นประกายพรึกทั้งองค์กสิณ มีการส่องสว่างจากจาภายในออกมาภายนอก ๒ ใน ๓ ส่วน ผิวนอกเงาวาวมากขึ้น
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๔ กลาง
............ฌาณที่ ๔ ละเอียด ภาพกสิณไฟ จะเป็นแก้วโปร่งใสมาก เทียบกับการมองด้วยสายตาสามารถมองผ่านมีความใส ๔ ส่วนใน ๔ ส่วนภายในองค์กสิณไฟ ก็จะมีความเป็นประกายพรึกทั้งองค์กสิณ มีการส่องสว่างจากจาภายในออกมาภายนอก ๓ ใน ๓ ส่วนผิวนอกเงาวาวมาก
............ประดุจโหลแก้วผิวบางทรงกลม ใส่เพชรเจียรนัยแล้วเม็ดเล็ก เท่าเม็ดทราย ที่สามารถเรืองแสงสว่างใสได้ ใส่ไว้จนเต็มองค์กสิณนั้นเอง
- อารมณ์ฌานในอานาปานสติ มักอยู่ที่ ฌาณที่ ๔ ละเอียด
............เมื่อท่านสามารถที่จะทรงอารมณ์ฌาณในอานาปานสติ + กสิณ ...จนมีความคล่องตัวตามลำดับฌาณ ลำดับกสิณแล้ว ควรที่จะเข้าสลับฌาณ สลับกสิณ จนคล่องตัว
............จากนั้นก็นำผลของฌาณในอนาปานสติ+กสิน มาเป็นกำลังในวิปัสสนาญาณ จนเกิดปัญญาว่า กสิณถึงจะเป็นสิ่งดีในฝ่ายกุศล แต่ก็หาความเที่ยงแท้แน่นอนไม่ได้ มีความเกิดในเบื้องต้น เปลี่ยนแปรงในทามกลาง ในที่สุดก็เสื่อมสลายไป เป็นธรรมดา
............กายสังขารของเราก็เช่นกันหาความเที่ยงแท้แน่นอนมิได้ ดังความเปลี่ยนแปรงของกสิน ก็ความทุกข์ทั้งหลายที่เป็นส่วนหนึ่งให้เราต้องเกิดทุกข์ได้แก่
๑) รูปราคา....เห็นรูป แล้วตั้งอุปทานว่า รูปนั้นเป็นของเรา มีในเรา จึงเป็นทุกข์
๒) อรูปราคา...ไม่มีของจริงให้เห็นรูป แต่ยึดติดในการปรุงแต่งว่าเป็นรูปในใจ หรือนิมิต แล้วตั้งอุปทานว่า อรูปนั้นเป็นของเรา มีในเรา จึงเป็นทุกข์
............ดังนี้หากเรายังคงยึดติดทั้ง รูป ทั้งอรูป ย่อมก่อให้เกิดภพชาติ ด้วยหวังต้องการใน ความเป็น รูป และ อรูปว่าเป็นของเรา
............เราย่อมเวียนตายเวียนเกินในภพภูมิทั้งสี่ ได้แก่ อบายภูมิ มนุษยโลก เทวะโลก พรหมโลก อย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อเป็นเช่นนั้น เราจะขอเพียงเพื่อ อยู่เพื่อ อาศัยทั้งรูปทั้งอรูป ชั่วคราว เมื่อหมดหน้าที่ของการเป็นมนุษย์ในชาตินี้ เมื่อใดขอไป “ พระนิพพาน “ เมื่อนั้น

ที่มา : เตโชกสิน หรือ กสินไฟ

 

หายากนะกสินสมัยนี้ ผมก็รู้จักแค่หลวงพ่อเปลี่ยน ปัญญาปทีโป

ก็อย่างว่าแหละครับ ไม่มีครูบาอาจารย์ละยาก
ฝึกแล้วเห็นผลง่ายกว่าอย่างอื่น แต่หลงง่ายโคตร
ไม่รู้จักครูบาอาจารย์ก็อย่าฝึกดีกว่า
ของจริงมันไม่ใช่แค่ในหนังสือ
คนบ้าจากฝึกกสินผมก็เห็นมาแล้วกับตา
ยังไงก็ระวังๆนะครับอย่าไปหลงบ้าบออะไรมาก
กับพวกอิทธิฤทธิ์อะไรพวกนี้ ยิ่งอยากยิ่งไม่ได้นะของแบบนี้
ให้คิดซะว่ามันเป็นแค่ทางผ่านไปนิพพานแค่นั้นก็พอ

ในเวปนี้นี่ก็อย่าไปเชื่อมากเน้อ
ไอ้พวกคนบ้ามันเยอะ พวกบ้ามันได้แต่สอนได้แต่พูด
มันทำเองไม่ได้หรอก

 

ไม่ต้องหรอกแค่นี้พอแล้ว ผมก็ไม่มีผมฟังพระแถวบ้านมาแล้วก็ฝึกเองเลย พอจับหลักได้แล้วก็เลิกครับ

 

ป๊าด เจ้าคือโหดแท้ ฮ่าๆๆ บรรลุอรหันต์เมื่อไหร่มาโปรดทีนะ

 

ฝึกกสิณไปเพื่ออะไรครับ
ลองตอบตัวเองก่อน ฝึกไปเพื่ออะไร

 

ตอนแรก ผมก็อยากฝึกกษิณ เพราะ สามารถ ควบคุมไฟได้
แต่ตอนนี้หลังจากที่ได้ลองเองรู้สึกว่าทำให้เกิดสมาธิมาก
และตอนนี้ กล้าพุดหรือสาบานได้เลยว่า ความต้องการ
ฤทเดช แทบจะไม่มีแล้วครับ

 

แซวกันซะงั้นอ่ะครับ

เริ่มฝึกใหม่ๆก็มีกิเลสกันหมดแต่พอฝึกไปได้ซักระยะจิตใจเริ่มสงบกิเลสเริ่มลดลงเป็นเรื่องปกติครับ พอผมรู้ว่าฝึกกสิณได้แคุ่จุดๆนึงเท่านั้นเลยหันมาเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแทน ถ้าคุณใช้กสิณไฟไปเพ่งน้ำก็จะได้ไอน้ำร้อน ถ้าเพ่งดินก็กายเป็นลารา หรือ หิน กสิณพลิกแพงได้หลายอย่างครับเป็นแบบนานาจิตตังเลยครับ(พูดในแง่สำเร็จกสิณแล้วนะครับ)

อยากมีครู สายตรงเกี่ยวกับไฟเลยหรือเปล่าอ่ะครับ

 

ช่วยแนะนำทีครับ ตอนนี้ผม อยากฝึกอยู่ 2 อย่างคือ กษิณ นำ กับ ไฟ
แต่ยังไม่รู้จะเริ่มอันไหนก่อน

 

ให้คุณไล่ฝึกกสิณ แต่ไม่ต้องเพ่งอะไรทั้งงั้น ให้นั่งสมาธิธรรมดา กสิณไหนทำให้คุณ ใจสงบได้เร็วเหมือนนั่งหายเข้าภาวนาพุทหายใจออกโธ ให้ฝึกเอากสิณนั้นครับ

แล้วค่อยมาถามเรื่องครูอีกทีครับ เพราะยังไม่รู้คุณถูกชตากับกสิณอะไร

 

ผมลองมองไฟ แล้วเกิดความสงบมากครับ แต่พอมองนำรู้สึกธรรมดา ครับ

 

แต่ที่อยากฝึกกษิณนำเพราะคิดว่าจะทำให้ใจเย็น แล้วอันตราย น้อยกว่า กษิณ ไฟ

 

นั่นคุณอุปทานไปเองครับ

คุณฝึกสมาธิแต่คุณอยากใส่คุณสมบัติของธาตุต่างๆ
อันตรายมันจะเกิดตรงที่คุณฝึกควบคุมความสมดุลในตัวเองไม่ได้จึงเกิดอันตรายตามมา
ไม่ว่าจะกสิณอะไรมันก็ร้อนได้ร้อนที่ใจเย็นก็ที่ใจ ต้องแก้ด้วยตนเอง ไม่ใช่รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง

แล้วจะอ้างว่าฝึกสกิณไฟแล้วร้อน อ้าวก็แน่นอนไฟมันก็ต้องร้อนก็เมื่อจะเข้าถึงไฟก็ต้องรู้จักไฟและต้องผ่านตรงงี้ไปให้ได้ถ้าไม่ได้ก็เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแน่นอนมันต้องเปลี่นไปเลื่อยๆสุดท้ายไ่ม่ได้อะไร



ปล.อย่าเชื่อผมมากนะครับส่วนมากความคิดผมเอามาจากการ์ตูน