มันหายใจไม่ออกเหมือนจะตาย

คือมีเรื่องสอบถามครับ

วันนี้ได้นั่งสมาธิแล้วไม่รู้ว่าเข้าฌาณไหน

เพียงแต่ได้ยินเสียงวิ้งงงงงงงงแล้วก็หายใจไม่ออก

ควรทำไงดีครับ พยายามสูดหายใจลึกๆก่อนแล้ว

พอมันถึงจุดนั้น

มันรู้สึกสึกไม่มีลมหายใจเหมือนขาดอากาศ

ขอคำแนะนำด้วยครับ

 

มันไม่หยุดหลอก ไอ้ลมหายใจที่ว่าน่ะ

 

เมื่อก่อนผมก็เป็นบ่อย อาการนี้จะมาพร้อมกับการได้ยินเสียง โดยเฉพาะช่วงที่ง่วงๆแล้วได้ยินเสียง เหมือนโดนไฟฟ้าช็อด หายให้ไม่ออก เหมือนมีเสียงระเบิดดังกึกก้องดังในหัว ความรู้สึกเหมือนสติจะขาด เหมือนทุกอย่างจะดับหมดสิ้น และตาย ด้วยความกลัวตายจึงพยายามถอนออกมาจากสภาวะนั้น แต่บางคนบอกว่าให้ปล่อยไป มันไม่ตายหรอก แต่ผมก็ไม่กล้าอยู่ดี

 

อาการอย่างนี้น่ะ อึดอัดหายใจไม่ออกมันแน่นมากเหมือนไม่หายใจแต่ที่ลึกๆมันละเอียดเบามากๆ ถ้าผ่านจุดนี้น่ะ ญาณ๔ แต่ส่วนใหญ่จะตาเหลือกต้องถอนสมาธิ(รวมทั้งกระผมด้วย)ต้องใช้วิธีค่อยเป็นค่อยไปไม่ต้องไปรีบฝึกไปทุกวันทีล่ะนิดทีล่ะนิด เหมือนเราขันเกลียวค่อยๆขันแล้วจะมีซักวันเมื่อผ่านจุดนี้แล้วความโล่งโปร่งเบาและอะไรอีกหลายๆอย่างจะค่อยๆตามมา จุดนี้นี่แหละเป็นการวัดใจเราด้วยว่าเรายอมตายเพื่อการฝึกจริงหรือไม่ อย่างที่บอกเมื่อผ่านแล้วคุณก็จะก้าวขั้นไปอีกขั้นหนึ่ง ขอยินดีกับคุณด้วย
เจริญในธรรมขออนุโมทนากับการฝึกของคุณด้วยครับ

 

ฌาณ4มันได้ง่ายกันจัง สงสัยบารมีเก่าเยอะ

 

เคยมีอาการนี้เหมือนกัน แต่ผีมันมาทับผมตอนนอนที่อพาร์ทเม้นท์เพื่อน มาทับผมตั้ง 3 รอบ จนผมรำคาญเลยว่าจะแช่งเขาก็ไม่มายุ่งกะผมอีก คือตอนนั้นโมโหอ่ะ ผีกะผีดิ

 

ขอบพระคุณมากครับ คงต้องค่อยเป็นค่อยไปนั่นแหละครับ

 

ขอยินดีด้วย แต่ถ้าจะให้ไวกว่านี้ก็ใช้วิธีตัดอาการกลัวความตายว่า ตายเป็นตาย จำไว้ว่า ไม่มีใครตายขณะปฏิบัติ จากนั้นคุณก็จะก้าวพ้นจากอาการแน่นหายใจไม่ออกนี้ตลอดไป พอจับสมาธิครั้งต่อไปก็จะเข้าลำดับถึงฌาน ๔ ได้เป็นปกติค่ะ

 

เป็นหวัดคัดจมูกน้ำมูกไหลเป็นไข้ปวดศีรษะ ซาร่าสิก๊าบ หึหึ

 

อยากจะผ่านไปให้ได้เหมือนกันค่ะ แต่ก็ทำไม่ได้ซักที เหมือนจะขาดใจตายทรมานสุดๆ ตอนนี้เริ่มท้อๆ แล้วอ่ะคะ:'(

 

เสียงวิ้งงงงงงงงงงง หรือกริ๊งงงงงงงงงยาว ๆ เป็นเหมือนกัน

ตอนแรกจะเบาก่อน จากนั้นก็กริ๊งดังมาก ต้องทำเฉยๆ อย่าสนใจ

พอกริ๊งเสร็จ ก็แสงจ้าบาดตาเลย เรื่องกายนี่ไม่รู้แล้ว รู้อยู่แต่ภายใน

จากนั้น ถ้าจิตนิ่ง ๆ คือไม่คิดฟุ้งซ่านหรืออะไร เขาก็จะกริ๊งงงจะเข้าอยู่เรื่อย

โดยไม่ได้ทำในรูปแบบเขาก็จะเป็น อาจจะเป็นเพราะเราฝึกสติในอิริยาบทด้วย(มั้ง)

 

เป็นปีติชนิดหนึ่งครับ
ถ้าผ่านได้จะเลื่อนจากขณิกะเข้าสู่อุปจาระแต่ก็นะ
นี่แหละความกลัวของเรา
กิเลสตัวนี้บางท่านต้องแก้โดยการเข้าไปอยู่ในป่าช้าจึงจะข้ามพ้นครับ

 

มันเป็นเหมือนกันทุกคนนั้นแหล่ะครับเหมือนการนับเลข จะนับข้ามก็ถือว่านับผิด มันเหมือนหายใจไม่ออกก็ช่างมันจิตอย่าส่งออกเดี๋ยวมันจะข้ามเวทนาตรงนี้ไปได้ครับ

 

คืออยากแนะนำอย่างนี้นะครับ เวลาเขากริ๊งงงเข้ามาก็รับซะ ไม่งั้นเสียงมันจะดังรบกวนเราและคนรอบข้างด้วย(deejai)(deejai)(deejai)(one-eye)