กรรมตามทันผมแล้วครับ..เป็นมือที่สามหลายครั้ง ครั้งนี้โดนกับตัวเต็มๆเลย

แต่ก่อนผมไม่เคยคิดว่าใครจะเดือดร้อน จะเจ็บ จะปวดร้าวแค่ไหน

ขอให้ผมได้มีความสุขกับคนที่ผมรัก...ก็เพียงพอแล้ว

แต่วันนี้ผมรู้แล้วว่ามันไม่ใช่ จะเล่าให้ฟังครับ...

-ผมมีแฟนคนแรกสมัยม.ปลาย อันนี้โอเค ต่างคนต่างโสด ชีวิตมีความสุข

จนได้ไปเรียนต่อมหาลัย

-สมัยมหาลัย ผมเจอน้องคนนึงน่ารักมาก ก็เข้าไปจีบ จนจีบติด

แต่รู้ว่ามีแฟนแล้วผมก็ยังเอา ไม่แคร์ด้วย จนเค้าเลิกกับแฟนเค้าไป

ผมไม่รู้หรอกว่าแฟนเค้าจะเจ็บ จะทรมานแค่ไหน ผมก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

-เรียนจบผมก็เลิกกับเค้า มามีแฟนอีกคน(สมมติชื่อ เอ)

คนนี้เค้าก็มีแฟนแล้ว แต่ผมก็บอกว่า

อย่าบอกแฟนดิว่ามีผม(แฟนเค้าอยู่ไกล) คบๆกันจนวันนึงแฟนเค้ารู้

แฟนเค้าก็ร้องไห้เสียใจจะเป็นจะตาย แล้วก็ผมอีกน่ะแหละที่ไม่รู้สึกรู้สมอะไร

จุดที่ผมจับว่าเป็นกรรมของผมได้นั้นมันอยู่ที่คนนี้ครับ

ผมคบกับเอมาจนถึงจุดที่ผมอิ่มตัวกับงานที่กรุงเทพ ผมจะกลับบ้าน

และมั่นใจมากว่าเอต้องตามมาอยู่กับผม

เอร้องไห้ไม่อยากให้ผมไป แต่ผมบอกว่าอนาคตเรายังมี แต่ไม่ใช่ที่กรุงเทพฯ

สุดท้ายพอผมกลับมาบ้าน(ห่างจากเอ) ได้ซักสามเดือน เอก็เปลี่ยนไป

ผมทรมานมาก ร้องไห้ฟูมฟาย กินเหล้าหนัก หลอกตัวเอง

ขอไปหาเอก็ไม่ให้ไป (เหมือนสมัยก่อนเปี๊ยบ)

จนสุดท้ายผมทนไม่ได้ต้องบอกลา เจ็บปวดปางตาย....

(แต่ยังนึกไม่ออกครับว่าผมไปทำอะไรไว้

เพิ่งนึกออกเมื่อวานว่าสมัยมหาลัยน่ะเอง....ไปทำให้เค้าเลิกกัน)

-ต่อมา...ผมโสดอยู่หลายปี มาเจอคนใหม่ครับ(สมมติชื่อ บี)

เค้ามีครอบครัวแล้ว ผมก็แค่เหงาๆ คลายเหงา

ไม่คิดไรมาก เค้าก็คบกะผมนะ หาเวลาว่างมาเจอกัน คบกันแรกๆก็มีความสุข

สามีเค้าฝากคนมาเตือนให้ผมเลิก ผมก็ไม่สนครับ สามีเค้าบอกให้เห็นแก่ลูก

ผมบอกว่าแค่เล่นๆไม่ได้ทำไร

สามีเค้าก็เจ็บปวดครับ ผมก็คบกันมาหลายปีทีเดียว

แต่ระยะหลังๆมาทะเลาะกันแทบทุกวัน

เพราะผมเริ่มอยากให้เค้าเป็นของผมคนเดียว หลอกตัวเองว่าดูแลลูกเค้าได้

จนสุดท้ายมันมาสุดทางครับ

ผมไม่ไหวเพราะเค้าก็เลิกกับคนของเค้าไม่ได้ เวลาจะมาหาผมก็จำกัด

ผมก็เริ่มหวงเค้าแล้ว แต่ถึงคนของเค้าจะไม่ดี แต่คนของเค้าก็รักครอบครัว

มันเลยเลิกกันไม่ได้ ผมทนไม่ไหว เริ่มบ้าละครับทีนี้ กินยามั่งไรมั่ง

อยากตาย ร้องไห้ฟูมฟายจะเป็นบ้า...

สุดท้ายผมก็เลิกกับเค้าครับ (ตอนนี้นึกออกแล้วว่าผมทำกับแฟนเก่าเอไว้

ผมถึงต้องเสียใจมากแบบนี้)

-อันนี้ปัจจุบันครับ ผมเลิกกับ บี แล้วมาคบกับคนชื่อ ซี ซีก็มีครอบครัวแล้ว

มีลูกแล้ว ผมก็จีบแล้วก็จีบติด

แต่อันนี้แฟนของซีเค้าไม่ดีมากๆครับ ทำสาวท้อง ติดสาว ติดเหล้า

ติดเพื่อนไม่ดูแลครอบครัว

ซีเค้าก็เลยสนิทกับผม ผมก็คบกับซีครับ ทีนี้เค้าก็เลิกกันแล้วแต่ทางกฎหมาย

แฟนเค้ายังไม่มาหย่าให้

ผมก็กะจะสร้างครอบครัวครับ ไม่รังเกียจอะไร รักมากเลยคนนี้

รักจนผมทำตัวดี เข้าวัดปฏิบัติธรรมมาตลอด ก่อนนอนสวดมนต์

ทำสมาธิ ชวนกันทำบุญคือไม่ได้หวังอะไรนะครับ แต่อยู่ๆมันก็คิดได้เองว่า

อายุจะสี่สิบแล้วและเกิดมาทั้งทีต้องทำบุญ ทำความดีให้มากให้สมกับเกิดมา

ผมตั้งใจไว้แล้วว่าจะหยุดอยู่กับคนนี้ในเรื่องของความรัก....

แต่ปัญหามันไม่หมดครับ....กรรมตามทันผมแล้ว

ดันมีนายจ้างมาชอบซี จีบเค้าต่อหน้าต่อตาผม

(เพราะนึกว่าเป็นแค่เพื่อนไม่ใช่สามี...คือไม่มีใครรู้เรื่องคบผมและ

ไม่ได้คบกับคนเก่าแล้ว)

ผมจะทำอะไรมากก็ไม่ได้เพราะซีเป็นลูกจ้างเค้า จะโวยวายเดี๋ยวตกงาน

เค้าทำกรุ้มกริ่ม หมาหยอกไก่ตลอด เผลอเป็นไม่ได้ ขอเบอร์มั่ง ชวนไปนู่นนี่

ผมก็หวาดระแวงกลัวโดนแย่งของรักไป ครอบครัวที่ผมหวังไว้จะดูแล

ผมไม่อยากให้มันเสียไปเลย เพราะผมกลับตัวแล้วตั้งใจทำแต่ความดี...

ผมเครียดมากครับ นอนไม่หลับหลายคืน จนกระทั่งวันนี้จู่ๆผมนึกถึงสามี

ของบีครับ มันลอยขึ้นมาเองเลย ผมไปเล่นกับคนมีครอบครัวแล้ว

กรรมมันตามทันในชาตินี้เลย สามีของบีเค้าไม่ได้ทำไรผิด ถึงผิดแต่เค้ารัก

ครอบครัวเค้าไม่อยากให้มันแตกสลาย

แต่ผมไม่เคยนึกถึงใจเขาเลยว่ามันจะทรมานขนาดไหน ที่มีคนมาจีบมาเล่นเมีย

ตัวเองแบบนี้ ไม่ให้เกียรติกันเลยจริงๆ ห้ามก็ไม่หยุด

ขู่ก็แล้วเตือนก็แล้วมันไม่ฟัง มันยังเจ้าชู้ไม่เลิก ผมได้รับความรู้สึกนั้นแล้ว

ในวันนี้.......

ผมขอหยุดทุกอย่างครับ ผมบอกซีว่าผมจะรอเค้าจนกว่าเรื่องทุกอย่างจะจบ

เรียบร้อยตามกฎหมายจริงๆ อยากมาแบบให้มันถูกต้อง

จะเป็นกัลยาณมิตรที่ดี ไม่ล่วงเกิน ไม่คิดในเชิงชู้สาว แต่จะช่วยเรื่องเงิน

ทุกเรื่องเพราะเค้าไม่เหลือใครแล้วผมต้องรับผิดชอบตรงนี้

และจะสวดมนต์ ทำสมาธิ อุทิศให้สามีของคนที่ผ่านๆมา

และเจ้ากรรมนายเวรของผม

....ผมไม่รู้ว่ามันน่าเชื่อจริงๆหรือเปล่า ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง

แต่รับรองว่านี่เรื่องจริงที่เจอมากับตัวเกือบตลอดอายุของผม

ผมยังไม่รู้เลยว่าจะบอกกับนายจ้างซียังไงว่าให้เลิกจีบเลิกทำแบบนี้....

ใครมีข้อแนะนำหรือแลกเปลี่ยนความเห็นกันก็เชิญนะครับ

 

สำนึกตัวก็ดีแล้วครับ ใช้หนี้หมดก็คงหมด
อย่าไปทำอีกนะครับ คราวนี้จะโดนหนัก เพราะคุณตั้งสัจจะในเว็บพลังจิตแล้ว
เท่ากับคุณปฏิญาณตนกับคนหมู่มาก
คนมาอ่านหลายพันหลายหมื่นคน เป็นกรรมที่ไม่ธรรมดาเลย

 

ขอบคุณที่กล้า"แฉตัวเอง"นะคะ
กรรมที่คุณทำน่ะยังดีที่ไม่ได้ทำกับ"พ่อแม่"
เหมือนดิฉัน, หากคุณปฏิบัติธรรมไปเรื่อยๆเชื่อว่า
วันหนึ่งคุณก็จะหมดวาระกรรมได้ค่ะ

 

อยากให้พวกเขาอโหสิกรรมให้ผม....แล้วก็ขอให้คนที่ผมรักปลอดภัยจากเรื่องร้ายๆครับ

รู้ซึ้งมากกกแล้วครับผม

 

สำนึกดีบันเทากรรม ยินดีรับกรรมของตัวเองทำให้เกิดความประเสริฐ
การกระทำสร้างตัวตน อนาคตเราก็ต้องพึ่งการกระทำของตัวเอง
ตัวกระทำไม่ตาย รอเวลาสนองอยู่ทุกขณะ

 

มีหลวงพ่อที่เราเคารพแนะนำว่าถ้าไม่อยากให้วาระกรรมแทรกให้ "ภาวนาตลอดเวลา"
ตัวดิฉันจึงพยายามภาวนาตลอดช่วงวัน โดยจับลมหายใจที่กลางอกเพียงจุดเดียว
(เคยจับลม 3 ฐาน แล้วทำไม่ได้เพราะต้องโฟกัสกับงานที่อยู่ตรงหน้าด้วย)
ไม่ต้องกำหนดภาพพระก็ได้ แต่ให้มีสติกับคำภาวนาอย่างเดียว, ดิฉันใช้คำภาวนา
เป็นคาถาอยู่เย็น ของหลวงพ่อโอภาสี ดังนี้
"อิติสุคะโต (หายใจเข้า-ออก)
อะระหังพุทโธ (หายใจเข้า-ออก)
นะโมพุทธายะ (หายใจเข้า-ออก)
ปะฐะวีคงคา (หายใจเข้า-ออก)
พระภุมมะเทวา (หายใจเข้า-ออก)
ขะมามิหัง" (หายใจเข้า-ออก)แนะนำไว้ไม่รู้ว่าจะเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนหรือเปล่า เพราะคุณก็ปฏิบัติอยู่แล้ว
เผื่อจะช่วยคุณได้บ้าง เพราะดิฉันทำอย่างนี้แล้วปัญหาทะเลาะกับที่บ้านคลี่คลายลง
ทั้งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ค่ะ..

 

ผมจะลองทำดูนะครับคุณนางสาวฯ คือปฏิบัติเนี่ยผมทำก่อนนอนกับช่วงเช้าเท่านั้นละครับ

ถ้าช่วงทำงานก็ไม่ได้ทำเหมือนกัน จะลองเอาไปทำดูครับ

 

สาธุค่ะ นั่นก็มากแล้วนะคะ สำหรับคนทำงานอย่างเราๆ
ตอนนี้วาระกรรมกำลังแทรก(ตามทัน) คุณอยู่, การนั่งสมาธิ
ต่อให้เข้าฌานก็เถอะ จะมาผ่อนกรรมที่กำลังเสวยอยู่ยากมากๆๆ
"การภาวนาทั้งวัน" เท่านั้นจึงจะช่วยได้ ขอให้สำเร็จนะคะ

 

มันเป็นกรรมแต่รู้ตอนนี้ก็ยังดีกว่าไม่รู้เลย คล้ายละครชีวิตจริง ชุด 84000
ตอนหนึ่งที่เคยดูเลย สุดท้ายก็เข้าทางธรรม ถ้าไปขออโหสิกรรมกับคนที่เคย
ทำไว้ได้ก็ดีนะครับ พยายามทำใจเก่งๆ มีความรักเมื่อไหร่ก็ระวังจะต้องทุกข์

 

บอกได้คำเดียวว่าบาปหนักมาก ผิดศีลข้อกาเมเต็มๆ ยอมรับความจริงและชดใช้กรรมต่อไปนะครับ ลูกผู้ชายกล้าทำต้องกล้ารับ แตที่ยังสำนึกได้ ก็ขออนุโมทนาด้วย คุณทำร้ายหัวใจผู้อื่นไว้มาก

 

ถ้าคุณติดต่อใครได้คนที่คุณไปทำเค้าไว้ ขอให้คุณไปขออโหสิกรรมจากเค้าน่าจะดีนะ (ในความคิดเห็นส่วนตัว)

 

ผมคงไม่กล้าไปขอโทษเค้ากับตัวหรอกครับ...กลัวโดนต่อยหน้ากลับมามากกว่า

ยังคิดๆอยู่ว่าถ้าส่งเป็นข้อความไปนี่เค้าจะรู้มั้ย ผมกลัวเค้าจะรื้อฟื้นเรื่องเก่าขึ้นมาอีก

แล้วอาจจะไม่ให้อภัยผมก็ได้....

 

คุณ pasine การขอโทษผู้อื่นเนื่องจากเราสำนึกผิดน่าจะเป็นสิ่งที่ดีนะ เพราะตัวเราเองก็เคยอโหสิกรรมให้กับแฟนเก่าที่ทิ้งเราไปเรา กลับได้ความรู้สึกดีดีกลับมานะ ปัจจุบันแฟนเก่าเราก็กำลังได้รับผลกรรมนั้นอยู่ ก็ได้แต่คอยแนะนำสิ่งที่ถูกต้องให้เค้าไป ณ ตอนนี้เค้าก็กำลังเจอรัก 3 เศร้าอยู่เหมือนกัน เห็นแล้วก็อดสงสารเค้าไม่ได้ ถ้าคุณอยากฟังเรื่องราวของเราไว้จะมาเล่าให้ฟังนะ

 

เดี๋ยวพอเลิกจากซี ก็ไปมี ดี มี อี มี เอฟ เรื่อยๆไป ไม่จบครับ คุณไม่รู้จักคำว่าพอ ตอนนี้คุณแค่อยากได้ พอได้แล้วก็เหมือนเดิม

 

ขอคุณ Start Begin ถ้าว่างเล่าให้ฟังด้วยนะครับ

ผมก็ไม่เข้าใจนะ อยากหยุดแต่มันกำลังคะนองตั้งแต่ เอ ยัน ซีมาเลย -*-

แต่ตอนนี้หยุดละ คนที่ผมชอบนะผมจะได้กลิ่นหอมจากตัวเค้าทุกคนเลยครับ คนอื่นเฉยๆ

 

เรื่องมันอาจจะยาวหน่อยนะ แต่อยากให้ทุกคนที่เข้ามาอ่านได้เห็นภาพของความเป็นจริงของกฎแห่งกรรม

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อตอนเรามีความรักครั้งแรกตอนอยู่ ป.ตรี เราได้พบ
กับแฟนเรา ครั้งแรกที่เจอหน้ากันตอนปี 1 แล้วต้องแบ่งกลุ่มเป็น
กลุ่มๆเราได้บังเอิญมาอยู่กับแฟนเรา ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ชอบหน้า
ผู้หญิงคนนี้สักเท่าไหร่ แต่ต้องทำกิจกรรมด้วยกัน รู้สึกอึดอัดชะมัด
เรื่องราวก็ดำเนินไปตามปกติในระหว่างอยู่ปี 1 เพราะไม่ได้อยู่กลุ่ม
เดียวกัน พอขึ้นปี 2 ประมาณเทอม 2 เธอมีแฟนอยู่ในห้องเดียวกัน
ซึ่งก็คือเพื่อนในห้องเรานั่นแหละ เราก็เห็นว่าเค้าคบกันแต่ก็ไม่ได้
รู้สึกอะไรด้วย จนวันนึงเค้าเลิกกับแฟนเค้า เราก็เดินอยู่กับกลุ่ม
เพื่อนเรา บังเอิญเดินผ่านไปเอจเค้านั่งร้องไห้อยู่ริมถนน เราและ
เพื่อนในกลุ่มก็คุยกันว่ามันเป็นอะไรของมัน แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
มาก จนรู้ว่าสาเหตุที่เค้านั่งร้องไห้อยู่ก็เพราะว่าเค้าโดนแฟนเค้าบอก
เลิก หลังจากนั้นเค้าก็ได้คุยกับเพื่อนในกลุ่มเรามากขึ้นในที่สุดก็ได้
มาอยู่กลุ่มเดียวกัน แต่เราก็ยังรู้สึกว่าไม่ชอบขี้หน้าอยู่ดี จนเค้าเค้า
มาทักมาคุยมาเล่นกับเราก่อน ทักเราขึ้นมึงกู (สนิทกันตอนไหนเนี่ย
) หลังจากนั้นก็ได้คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าได้ไปถ่ายงานโฆษณา แล้วเรา
ก็อยู่กับเพื่อนอีกคนหนึ่งซึ่งเค้าก็คุยโทรศัพท์กะเพื่อนเรา เพื่อนเรา
มันก็บอกว่าอยู่กับเรา อยู่บ้านเราจะมามั๊ย เค้าก็ตอบตกลง ตอนนั้น
เราก็เริ่มรู้สึแปลกๆกับตัวเองนิดๆเพราะรู้สึกสงสารเค้าที่เค้าเลิกกับ
แฟนก็คอยให้คำปรึกษามาโดยตลอด จนกระทั่งวันนั้นเค้าก็มาหา
เรากับเพื่อน เรากับเพื่อนก็ออกไปรับเค้า เจอกันก็แหย่กันเป็นปกติ วันนั้นก็ผ่านไป จนกระทั่งถึงวันใกล้สอบ เราก็คอยติวหนังสือให้เค้า
โดยผ่านทางโทรศัพท์ ก็โทรไปคุยกับเค้าว่าอ่านถึงไหนแล้วเป็นไง
บ้างตามประสาเพื่อนฝูงแต่ลึกๆก็รู้สึกแปลกอยู่ แล้ววันสอบก็ผ่าน
ไปได้ด้วยดี จนวันนึงเรานัดกันว่าจะไปตีแบตกัน วันนั้นก็เล่นแบตจน
เหงื่อท่วมตัวก็เลยบอกว่า งั้นไปอาบ้ำแต่งตัวที่ห้องเราก่อนก็แล้วกัน
(ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร) พอถึงห้องก็เอาเสื้อผ้าผ้าขนหนูให้เค้าไป
อาบน้ำเราก็นอนดูทีวีไป ปรากฏว่าเค้านุ่งผ้าขนหนูออกมา เราก็
มองดูด้วยความตกใจรู้สึกยังไงบอกไม่ถูก จนกระทั่งเลยเถิดกัน (แค่
จูบเฉยๆ) เราคิดมากจนไม่เป็นอันกินอันนอนว่าเราทำ
อะไรลงไปเค้าก็โทรมาถามเราว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน เราก็ตอบไป
แบบโง่ๆเพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน ก็บอกเค้าไปว่าเป็นอย่างนี้
แหละ จนเวลาผ่านไปเราก็ได้ไปเที่ยวกันอีกความผูกพันก็มีกันมาก
ขึ้น เราก็เลยเป็นแฟนกันโดยปริยาย คบกันจนกระทั่งเรียนจบ
ปริญญา จุดเริ่มต้นมันอยู่ตรงนี้ เราพาเค้าไปสมัครงาน ณ บริษัท
แห่งหนึ่งปรากฏว่าเค้าได้บริษัทที่เราพาไป แต่เรายังไม่ได้งาน
ต้องบอกก่อนว่าเราก็มีทะเลาะเหมือนกับคู่รักทั่วไป เราเองก็รักเค้า
นะแต่อาจใส่ใจน้องลงไป เค้าก็เลยมีความรู้สึกเปลี่ยนไปกับเรา เรา
เคยบอกจะเลิกกับเค้าก้มีอยู่หลายครั้งเหมือนกัน แต่ก็พูดไปอย่าง
นั้น จนเค้าได้ทำงานที่เดียวกับคนที่แย่งแฟนเราไป วันนั้นเรา
ทะเลาะกันเราเลยแกล้งไม่ติดต่อเค้าไปวันนึง วันรึ่งขึ้นก็เลยโทรไป
หา สิ่งที่เราได้ยินแทบไม่น่าเชื่อกับหูตัวเอง เค้าบอกเลิกเรา เค้า
บอกว่าเค้ามีแฟนใหม่แล้ว เราตกใจมากความรู้สึกตอนนั้นรู้สึกเจ็บ
สุดๆ เราก็รีบไปหาเค้าที่ทำงาน เค้าก็ยืนยันคำเดิมว่าจะเลิก เราเอง
เสียใจอยู่นานกินไม่ได้นอนไม่หลับเป็นทุกข์มากๆfficeffice" /><O></O>

 

ไม่อยากสมัครงานปล่อยชีวิตไปวันๆ แต่ก็ยังหางานไปเรื่อย จนกระทั่งได้งาน และนี่ก็คือจุดเปลี่ยนของเราอีกครั้งเราพบรักใหม่แต่คบกันประมาณ 3 เดือนก็เป็นอันต้องเลิกลา เพราะเราจับได้ว่าเค้าคบกับผู้ชายอีกคนอยู่ เราก็เลยบอกเลิกเค้าซึ่งเค้าก็แล้วแต่เรา ตัดใจได้ภายใน 1 วัน ส่วนคนที่ 3 เราคบกับเค้าได้ประมาณ 2 ปีกว่า เราก็คิดว่าเราคงจะใช้ชีวิตอยู่กับคนนี้แล้วไม่อยากจะมีรักใหม่กับใครอีก เราทำดีกับเค้าตลอดไปรับไปส่ง ซักผ้า รีดผ้า กวาดห้อง ทำทุกอย่าง ไม่เคยทำไม่ดีกับเค้า แต่แล้วจู่ๆวัหนึ่งเค้าก็มาบอกเลิกเรา ณ ปัจจุบันเราเครียดมากๆไม่กิน ไม่นอน ร้องไห้ เหมือนคนบ้า แต่เค้าบอกเราเป็นเพื่อนกันเถอะ ปัจจุบันยังคงเจ็บอยู่เค้าบอกเลิกเราแต่เราไม่ยอมเลิก เค้าบอกกับคนใหม่ว่าตัวเค้ายังโสด เราก็เลยตัดสินใจบอกกับคนใหม่ว่าเค้าเป็นแฟนเรา คนใหม่ก็ไม่เชื่อ บอกกับเราว่าเค้าชอบแฟนเรา แล้วก็จะเดินหน้าเต็มสูบ เราไม่อยากให้เค้า 2 คนต้องมาทำบาปกับเรา แต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงคิดว่าคนที่เค้ามาชอบแฟนเราเผื่อเค้าจะคิดล้มเลิกแต่นี่เค้ากับจะสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งแฟนคนอื่น

ย้อนกลับไปถึงเรื่องแฟนคนแรก กรรมที่เค้าที่เราไปก็มาถึงเค้าภายในระยะเวลา 2 ปี เค้าพบว่าแฟนเค้ามีผู้หญิงอื่นซึ่งความเหมือนตรงนี้คือ เค้าอยู่ที่ทำงานเดียวกัน ทั้งที่ผู้หญิงคนนี้ก็มีแฟนอยู่แล้วเช่นกัน ทำให้แฟนเราเสียใจมาก มาเอ่ยปากกับเราว่าเรากลับมาคบกันได้มั๊ย เราก็บอกว่าไม่ได้ เพราะเรามีแฟนคนปัจจุบันอยู่และเราก็ซื่อสัตย์ต่อเค้าจึงปฏิเสธไปแต่ก็คอยให้กำลังใจเค้าแต่ไม่ได้คิดอะไรเกินเลย เราเคยไปขอพรพระซึ่งตอนนั้นหาทางออกไม่เจอก็ไปบนกับท่านว่าขอให้แฟนคนแรกกลับมาหาเราในวันที่เรากำหนด ผลปรากฎว่าแฟนเลิกกับคนนั้นและกลับมาหาเราในวันที่เรากำหนด แตกต่างกันในเรื่องของเวลาที่ผ่านไปถึง 2 ปี เราก็เลยไปแก้บน และขอยุติเรื่องดังกล่าว เพราะเรามีคนรักในปัจจุบันแล้ว จนกระทั่งเวลาล่วงเลยผ่านไปแฟนเราได้ที่ทำงานใหม่และได้เจอกับผู้ชายคนที่ 3 (ปัจจุบัน) เหตุการณ์แย่ๆก็เกิดขึ้นกับแฟนคนแรกของเราอีก เค้าจับได้ว่าแฟนเค้าคบผู้หญิง 2 คนในเวลาเดียวกัน แต่แฟนเค้าบอกว่าเค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว แฟนคนแรกของเราได้โทรคุยกับแฟนเก่าของผู้ชายคนนั้นว่าเรา 2 คนถูกหลอก (แฟนคนแรกของเรากับแฟนคนเก่าของแฟนคนแรกของเรา) ซึ่งเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน และตอนนี้ก็ยังเคลียกันไม่ลงตัว

แฟนคนแรกของเราเค้าก็บอกกับเราว่าเมื่อไหร่เวรกรรมจะหมดไป (สิ่งที่เค้าทำกับเรา คือเค้าทิ้งเราไปโดยที่ไม่ได้มีการพูดคุยว่าจะเลิกกันโดยสมยอมทั้งคู่ ต้องทำให้เค้าใช้เวรใช้กรรม ซึ่ง ณ ปัจจุบันกรรมของเค้าก็ยังไม่หมดเพียงเพราะสิ่งที่เค้าได้ทำลงไปในครั้งนั้น)

ถึงได้ตั้งคำถามขึ้นมาว่าถ้าอีกฝ่ายไม่สมยอมให้เลิกแต่อีกฝ่ายอยากเลิก ยังไงมันก็ยังถือว่าเค้าเป็นคนของกันและกัน ถ้าจะให้บริสุทธิ์จริงๆต้องต่างฝ่ายต่างสมยอมซึ่งกันและกัน

ปัจจุบันใจเราไม่ยอมเลิกแต่เหมือนเค้าบังคับให้เราเลิก เราก็เราไม่อยากให้เค้าต้องทำบาป

 

อ่านดูก็รู้สึกได้ว่า จขกท สำนึกผิดแล้ว

ขอให้สำนึกผิดจริงๆ และอย่าทำผิดซ้ำอีก

ก็จะสมหวังในสักวัน....เป็นกำลังใจให้จ้า