กรรมจากการที่ทำให้พ่อแม่เสียใจ

ตามหัวข้อครับ คือ อยากจะทราบว่าการทำกรรมที่ทำให้พ่อแม่เสียน้ำตานั้น มีผลอย่างไรบ้างครับ เพราะเรื่องของเรื่องคือ ผมก็เคยทำให้ท่านเสียน้ำตาครับ :'(แต่มันก็นานแล้วละครับ ตั้งแต่อยู่ป.6 คือ ผมแอบขโมยเงินท่านไปให้เพื่อนอ่ะครับ ซึ่งตอนนั้นผมโง่เชื่อคนง่าย ดูสิทำกรรมหนักไปไม่รู้ตัวเลยเรา T^T

 

ท่านพ่อฤาษีลิงดำและครูอาจารย์ท่านสอนว่า ให้นำพวงมาลัยไปน้อมกราบขอขมาโทษท่านที่ได้ล่วงเกินทั้งทางกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม และอย่าไปเศร้าหมองกับสิ่งที่ผิดในอดีตอย่าไปนึกถึงอนาคตที่ยังไม่เกิดให้อยู่กับลมหายใจปัจจุบัน ทุกคนเคยทำผิด ยังไงแนะนำหาอ่านคำสอนของครูบาอาจารย์หลายท่านเป็นประจำเพื่อขัดเกลาจิตใจ หากข้อความผิดพลาดประการใดถือเป็นความโง่เขลาของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว

 

คนเราไม่มีใครไม่เคยทำผิด ทำไปแล้วก็แล้วไป..มันเป็นอดีตไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ อยู่กับปัจจุบันดีกว่า ปัจจุบันก็เอาธูปเทียนแพไปขอขมาพ่อแม่ เป็นลูกที่ดี และไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจอีกและก็ทำหน้าที่ของลูกให้สมบูรณ์ น่าจะดีกว่านะ ถ้ามัวไปคิดถึงอดีต ใจเราก็จะเศร้าหมอง ถ้าตายตอนนั้นก็ไปนรก

น่าจะคิดถึงบุญกุศลที่เราได้ทำมา และตั้งอารมณ์ให้อยู่ในกรรมฐานมากกว่า ให้จิตเกาะสมาธิ เกาะพระรัตนตรัย ทรงจิตอยู่กับลมหายใจเข้าออก รู้ลมหายใจ รู้ว่าเราจะต้องตาย ชีวิตของเราไม่แน่นอน รู้ว่าตายแล้วเราต้องการไปพระนิพพาน เราไม่มีความพอใจในพรหมโลก เทวโลก มนุษย์โลก เพราะเป็นเหตุปัจจัยให้มีความทุกข์

กรรมเก่าเราแก้ไม่ได้ แต่เราทำกรรมดี ทำทานศีลภาวนา หนีกรรมเก่าได้ ทำให้สิ่งร้ายๆบรรเทาลงได้นะ อย่าคิดมากเลย อยู่กับปัจจุบัน อย่าอยู่กับความเศร้าหมองในอดีต เพราะมันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น รู้สึกสำนึกผิดน่ะดี แต่อย่าจมอยู่กับความผิดที่เราเคยทำไว้ ให้อภัยตัวเอง แล้วเริ่มต้นใหม่ดีที่สุดค่ะ

 

ค่ะดิฉันก็เป็นคนหนึงที่ทำกรรมกับพ่อแม่ก็คิดว่าตัวเองคงบาปหนาเหมือนกันแต่มันห้ามปากไม่ได้เลยเบื่อตัวเอง เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

 

ขอบพระคุณครับ

 

วันนี้เนื่องในโอกาสวันแม่ ข้าพเจ้าได้ซื้อพวงมาลัยและกราบท่านเพื่อเป็นการขอขมาท่านแล้วขอรับ รู้สึกดีจริงๆเลยครับ

สุขสันต์วันแม่นะครับทุกๆท่าน

 

ท่านเจ้าของกระทู้ได้กราบขอขมาท่านแล้ว เมื่อท่านอโหสิให้เคราะห์กรรมต่างๆก็คงจบไปแล้วนะครับ ไม่ต้องคิดมากแล้ว โมทนาสาธุด้วยครับ

ขอเผยแพร่สิ่งที่เคยได้ยินครูบาอาจารย์ท่านสอนมา เรื่องโทษของการติดกรรมปรามาสความดีของพ่อแม่นะครับ เนื่องจากพ่อแม่ท่านเป็นผู้มีพระคุณใหญ่ต่อเรา การที่เราขาดความสำนึกไปทำร้ายท่านด้วยกายก็ดี วาจาก็ดี ใจก็ดี จึงเป็นการทำกรรมหนักต่อผู้มีพระคุณใหญ่ ถ้าไม่ไปขอขมาให้ท่านอโหสิกรรมเสียก็จะเจอผลในชาติปัจจุบันดังนี้
ในทางธรรม เราจะปฏิบัติธรรมไม่ถึงผลเพราะติดกรรมปรามาสความดีของพ่อแม่ผู้มีพระคุณใหญ่
ในทางโลก จะเกิดผลกรรมสนองดังต่อไปนี้
--> ไปอยู่ในสังคมไหน จะมีแต่ถูกดูถูกดูหมิ่น ปรามาสและมองข้ามความดีของ
เรา จนเราเกิดความตรอมใจ
--> ชีวิตดีไม่สุด พอจะดีมากๆ ก็มีเหตุให้ต้องตกลงอยู่เสมอๆ
--> ถูกคนที่เรารักทำร้ายจิตใจด้วยวาจา จะเจ็บปวดเหมือนตอนที่พ่อแม่เราเคยเจ็บ
ปวดเพราะวาจาเราทำร้ายท่าน

ส่วนคนที่กตัญญูรู้คุณพ่อแม่ ใช้กายวาจาใจทำความดีต่อท่านอย่างต่อเนื่อง และไม่ได้ติดกรรมปรามาสท่าน จะได้รับผลในชาติปัจจุบันดังนี้
ในทางธรรม มีบุญคอยหนุนให้ก้าวหน้าในการปฏิบัติธรรมได้ง่าย แต่ทั้งนี้ต้องไม่ติดกรรมปรามาสพระรัตนตรัย
ในทางโลก จะเกิดผลบุญสนองดังต่อไปนี้
--> ไปอยู่ในสังคมไหน จะมีแต่คนรักเมตตา ยกย่องให้เกียรติ ไม่มองข้ามความดีของเรา
--> ชีวิตดีถึงที่สุด เมื่อจะตกก็มีคนอุปถัมภ์ให้ขึ้นไปได้อีก
--> ถูกคนที่เรารักพูดจาดีด้วย ไม่ขัดใจเรา มีแต่คำพูดที่สร้างความชื่นใจให้เราเสมอ เพราะบุญจากจากที่เราพูดดีให้พ่อแม่ชื่นใจและไม่ขัดใจพ่อแม่

 

คุณก็จะถูกลูกคุณทำให้เสียใจ เพราะมันเป็นกฏแห่งกรรมครับ???

 

ทำใจให้สบายครับ ยิ่งเก็บเรื่องราวเหล่านี้มาสุมใจ ก็ยิ่งที่ให้จิตถูกแผดเผาด้วยบาปเสียเปล่าครับ ท่านเป็นพ่อแม่ของเรา ท่านย่อมรักลูกมากกว่าสิ่งอื่นใด ท่านย่อมอโหสิกรรมให้แก่เราอยู่แล้วครับ แต่ใจเรา ก็ต้องอโหสิกรรมให้ตัวเองด้วย เรื่องของวจีกรรม (กรรมจากวาจา) นั้นเป็นเรื่องละเอียดอ่อนก็จริง แต่ทุกสิ่งขึ้นอยู่ที่การรู้จัก "กลับใจ" และ "ตั้งใจ" ที่จะประพฤติตนเสียใหม่ครับ ถ้ายังไม่สบายใจ ให้ไปกราบตักท่าน สารภาพกับท่านในสิ่งที่ทำไปด้วยวาจา เช่น "แม่ครับ พ่อครับ เมื่อก่อนผมเคยทำให้คุณพ่อ กับคุณแม่เสียใจ เคยพูดไม่ดี เคยคิดไม่ดี และทำไมดี เคยขโมยเงินคุณพ่อคุณแม่ไปให้เพื่อน ฯลฯ วันนี้ผมสำนึกผิดแล้วครับ คุณพ่อ คุณแม่ อโหสิกรรมให้ผมด้วยนะครับ" แล้วกอดท่านด้วยความรัก เชื่อว่า กรรมต่างๆจะเบาบางลง จนสามารถจางหายไปในที่สุดได้ เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะมันถูกเจืองจางด้วย "สายใยรัก" ระหว่างผู้เป็นลูก กับ บุปพการี ยังไงล่ะครับ (^_^)

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ
การกระทำของเรา ครั้งอดีตได้กระทำลงไป
ไม่สามารถที่จะ กลับไป แก้ไขอะไรใหม่ได้
แต่ถ้าเรารู้และยอมรับในสิ่งที่ เคยเกิดขึ้นแล้ว
และ ปรับปรุงพฤติกรรมเสียใหม่ กรรมใหม่ก็จะส่งผลให้เรา
กลายเป็นคนใหม่ได้ครับ

ส่วนตัวเคยทำให้ พ่อแม่ต้องลำบากใจมามาก
โดยเฉพาะกับแม่ ที่เมื่อก่อน จำต้อง ขัดกันตลอด
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แม่พูดอะไรไม่ฟัง เถียงคำไม่ตกฟาก
แต่แม่ก็บอกว่า แม่ไม่เคยโกรธลูก แม่อโหสิให้ลูกเสมอ
แต่ด้วยความที่เป็นคนหัวรั้น ไม่ยอมฟังใคร ถือเอาตัวเองเป็นใหญ่
แม่พูดก็ทำเป็นไม่สนใจ แล้วชีวิตผมก็ ไม่ได้ดำเนินไปในทิศทางที่ดีขึ้นเลย

แต่ครั้นพอสำนึกได้ ก็ระลึกถึงพระคุณท่าน ผมขออโหสิกับท่านในใจ
เท่านั้นแหละครับ น้ำตาไหลออกมาจากไหนไม่รู้
และหลังจากนั้นเมื่อมีโอกาส ผมก็จะเข้าไปพูดความในใจกับแม่
และทุกครั้งที่พูด น้ำตาก็จะไหล เหมือนเราเป็นเด็กยังไงยังงั้นเลยครับ

ผมไม่ทราบว่า ผมต้องรับผลกรรมอย่างไร แต่ตอนนี้ผมรู้ว่า ผมปรัลปรุงตัวเองใหม่แล้ว และพร้อมที่จะยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น กับตัวผมเองทั้งหมดครับ

อดีตเรากลับไปแก้ไขไม่ได้ แต่ปัจจุบัน เราสามารถที่จะ เลือก เส้นทางดำเนินของเราเองได้ ขึ้นอยู่กับเราว่า เราจะเลือกเดิน เส้นทางไหน

ขอให้ท่านพบทางอันประเสริฐตามความปราถนาครับ
อนุโมทนาสาธุ