เมตตาบารมีของพระโพธิสัตว์

<meta http-equiv="CONTENT-TYPE" content="text/html; charset=utf-8"> <title></title> <meta name="GENERATOR" content="OpenOffice.org 3.1 (Linux)"> <style type="text/css"> <!-- @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --> </style>
[FONT=Verdana, sans-serif]เข้าพรรษาที่ผ่านมา ตั้งใจอย่างมากที่จะนำรถที่บ้านไปถวายวัด พอเลิกใช้รถ ก็เก็บเงิน
เข้ากระเป๋าได้หลายบาทต่อเดือน พอเอ่ยปากถวายพระอาจารย์ ท่านบอกว่า
จะหาคนมาซื้อให้ ไม่ต้องถวายวัดหรอก อาตมารู้จักคนที่ อยากได้ไปขนผลไม้อยู่พอดี
กลายเป็นงั้นไป ถ้าจะเดาก็คงเพราะทางวัดไม่สะดวกที่จะมาเอารถถึงกรุงเทพฯ
แถมต้องบำรุงรักษาก่อนใช้งานอีก คงเป็นภาระอย่างมาก เหตุปัจจัยแบบนี้
เป็นการให้ทานสละทรัพย์ หรือ สลัดทิ้งของเก่าก็ไม่รู้ ยังงงกับตัวเองอยู่
ถ้าขายได้ก็คงต้องทำบุญละคะ[/FONT]
[FONT=Verdana, sans-serif]ขอโมทนาบุญ กับคุณ[/FONT]tamsak [FONT=Verdana, sans-serif]คะ[/FONT] </pre>

 

​

 

ขอกราบโมทนาในธรรมทานด้วยครับ
สาธุ สาธุ อนุโมทามิ<!-- google_ad_section_end -->

 

ทำได้แค่ครึ่งของท่าน เท่านี้ก็มีอานิสงฆ์มหาศาล สาธุ

 

ถาม : เมตตาที่พระโพธิสัตว์ทำมาในอดีต แล้วให้ผลเกิดในชั้นพรหมบ้าง ชั้นเทวดาบ้าง เป็นพระเจ้าจักรพรรดิบ้าง นี่เป็นผลของเมตตาภาวนา ซึ่งก็ไม่มีอานิสงส์ของทานที่เป็นสิ่งของใดๆ ?

ตอบ : ปกติคนที่มีเมตตา ถ้าเจอคนลำบากอยู่ คุณจะให้เขาไหม? อุตส่าห์บำเพ็ญเมตตาบารมีมาขนาดนั้นแล้ว พระโพธิสัตว์ท่านไม่ได้โง่ มีอย่างเดียวคือให้แค่หมดตัว

ถาม : เมตตาภาวนานี่หมายความว่า รวมทั้งการให้สิ่งของเป็นทานด้วย ?

ตอบ : คนที่มีเมตตาสามารถให้ทานได้เป็นปกติ ให้ได้แม้แต่ชีวิตตัวเอง ให้ได้มากกว่าที่เราคิด ตัวอย่างของพระโพธิสัตว์มากต่อมากด้วยกัน อย่างที่ ท่านเกิดเป็นกระต่าย ตั้งใจจะให้ทาน ปรากฏว่ามีพราหมณ์ผู้เฒ่าอดอาหารมา ท่านก็บอกให้พราหมณ์ก่อกองไฟขึ้น แล้วตัวเองก็กระโดดเข้ากองไฟ ให้ตัวเองเป็นอาหารของพราหมณ์

พระโพธิสัตว์เกิดเป็นพระฤๅษี เห็นว่าเสือหาอาหารไม่ได้ จะกินลูกตัวเอง ท่านก็กระโดดลงไปให้เสือกินแทน พระโพธิสัตว์เกิดเป็นพระมหากษัตริย์ เจอนกเหยี่ยวไล่นกพิราบมา ท่านช่วยนกพิราบเอาไว้ เหยี่ยวก็ต่อว่าท่านช่วยนกพิราบไว้แต่จะทำให้ตัวเขาอดตาย พระโพธิสัตว์ก็เชือดเนื้อให้นกเหยี่ยวแทน

เราจะเห็นว่าใน เรื่องเมตตาบารมีของพระโพธิสัตว์นั้น แม้แต่ชีวิตตัวเองก็สละได้ เรื่องทานอื่นที่จะไม่ให้นั้น เป็นไปไม่ได้หรอก

ถาม : แสดงว่าผู้ที่ทำเมตตาภาวนาต้องมีพื้นฐานมาจากทานเริ่มต้น ?

ตอบ : ศีลต้องมีครบ ทานต้องให้ได้ เพราะว่าเมตตาเป็นภาวนา คนถ้าไม่เริ่มจากทานขึ้นมาก็ไม่มีศีล เริ่มจากศีลขึ้นมาถึงจะมีภาวนา

ถาม : แล้วบุคคลที่เป็นปัจเจก ในป่าในไพรไม่มีอะไร ก็ให้ชีวิตแทนหรือครับ ?

ตอบ : หลายท่านด้วยกันที่มีอะไรท่านก็ให้อย่างนั้น มีหลายท่านที่ไม่มีอะไรก็หาพืชหาผักให้เขา มีหลายท่านเห็นเขาต้องการผ้าผ่อนท่อนสไบก็สละผ้าห่มของตัวเองให้เขา พูดง่ายๆ ว่า ให้เท่าที่ตนเองมีให้ได้


สนทนากับพระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๔


ที่มา :

 

Anumo..tana..satu..satu..naka.

 

อนุโมทนาบุญทุกประการครับ...สาธุ
_____________________________________________

<iframe src="http://www.facebook.com/plugins/likebox.php?href=http%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2FBuddhaPhothiyan&amp;width=500&amp;colorscheme=light&amp;show_faces=true&amp;border_color&amp;stream=true&amp;header=true&amp;height=427" scrolling="no" frameborder="0" style="border:none; overflow:hidden; width:500px; height:427px;" allowTransparency="true"></iframe>
​