ใส่บาตรเทียน:เวียงสาหนึ่งเดียวในโลก

​

​

ใส่บาตรเทียน:เวียงสาหนึ่งเดียวในโลก

ชาวเวียงสา จ.น่าน ร่วมใส่บาตรเทียนประจำปี เผย เป็นหนึ่งเดียวในโลก ที่ยังคงประเพณีใส่บาตรเทียนไว้


วันที่ 17 ก.ค.54 ที่วัดบุญยืน พระอารามหลวง ตำบลกลางเวียง อำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน พระครูจักรธรรมสุนทร อายุ 86 ปี 67 พรรษา เจ้าอาวาส ได้จัดพิธีประเพณีใส่บาตรเทียนประจำปี ของชาวอำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน หนึ่งเดียวในโลกในยุคต้น ซึ่งเป็นประเพณีที่ทำเฉพาะวัดบุญยืน และในเวลาต่อมาได้ขยายผลไปทั่วอำเภอเวียงสา ทั้งฝ่ายสงฆ์และฝ่ายคฤหัสถ์

ทั้งนี้ สืบเนื่องจากวัดบุญยืน เป็นวัดที่มีเจ้าคณะอำเภออยู่จำพรรษามาตั้งแต่อดีต พระภิกษุสามเณรทุกรูปในอำเภอจึงได้มาทำพิธีขอขมา (สูมาคารวะ) เจ้าคณะอำเภอและพระเถระที่มีอายุพรรษากาลมาก ซึ่งได้กำหนดพิธี ถัดจากวันเข้าพรรษา 1 วัน จึงเกิดประเพณีใส่บาตรเทียนขึ้นในวันแรม 2 ค่ำเดือน 8 ของทุกปี มาตราบเท่าทุกวันนี้

ประเพณีใส่บาตรเทียน ของชาวอำเภอเวียงสา ถือเป็นประเพณีสำคัญที่คณะสงฆ์และคณะศรัทธาประชาชน ชาวอำเภอเวียงสา ได้ปฏิบัติสืบทอดต่อกันมายาวนานยาวนาน เพื่อส่งเสริมพระวินัยบัญญัติขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เกี่ยวกับเรื่องการแสดงสามีจิกรรม การแสดงความเคารพระหว่างพระภิกษุผู้มีพรรษากาลอ่อนกว่าต่อพระเถระผู้มีพรรษากาลมากกว่า และเปิดโอกาสให้พุทธศาสนิกชน ได้ร่วมแสดงสามีจิกรรมต่อพระภิกษุที่จะอยู่จำพรรษาถ้วนไตรมาส

​

ทั้งนี้ เพื่อให้พระภิกษุสามเณร ได้มีเทียนไว้จุดบูชาพระรัตนตรัย สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น และพิธีกรรมอื่น ๆ ที่ไม่ขัดต่อพระวินัยบัญญัติ เป็นการเสริมสร้างความสามัคคีในหมู่พุทธบริษัท ดังพุทธสุภาษิตที่ว่า สุขา สังฆัสสะ สามัคคี ความพร้อมเพรียงแห่งหมู่คณะ นำสุขมาให้ เพื่ออนุรักษ์สืบสานประเพณีอันดีงามของชาวอำเภอเวียงสา ให้คงอยู่ตลอดไป
สำหรับ พิธีเริ่มตั้งแต่ภาคเช้า ตั้งแต่เวลา 09.00 น.เป็นต้นไป คือ พระภิกษุสามเณรในอำเภอเวียงสา และคณะศรัทธาสาธุชน จัดเตรียมเทียน ดอกไม้ น้ำส้มป่อยหรือน้ำอบน้ำหอม และเตรียมสำรับกับข้าวใส่ปิ่นโตไปด้วย เพื่อเตรียมถวายภัตตาหารเพลแด่พระภิกษุสามเณรที่ไปร่วมพิธี
พระภิกษุสามเณร จัดเตรียมบาตรและผ้าอาบน้ำฝน หรือผ้าสบง ไปปูไว้บนโต๊ะ และตั้งบาตรบนผ้าอาบน้ำฝน เพื่อรองรับเทียน ที่คณะสงฆ์ และคณะศรัทธาสาธุชนใส่บาตรเทียน

ภาคบ่าย 13.00 น. เริ่มพิธีสงฆ์ในพระอุโบสถ จากนั้น พระภิกษุสามเณรนำคณะศรัทธาสาธุชน เดินใส่บาตรเทียนเวียนรอบโต๊ะที่ตั้งบาตร และวางผ้าอาบน้ำฝน พิธีใส่บาตรเทียน เริ่มโดยภิกษุสงฆ์สามเณร นำการใส่บาตรโดยนำดอกไม้เทียน ใส่ลงในบาตรของพระภิกษุสามเณร ที่มีวัดอยู่ห่างไกล และต้องการที่จะนำเทียนไปจุดบูชาพระ จุดอ่านหนังสือเรียนท่องบทสวดมนต์ โดยจัดตั้งไว้บนผ้าอาบน้ำฝนบนโต๊ะยาว
จากนั้น ก็จะตามด้วยศรัทธาญาติโยม และกลับเข้าโบสถ์ เพื่อทำพิธีสูมาคารวะ (ขอขมา) หรือทำสามีจิกรรม ต่อพระเถระผู้มีอายุพรรษากาลมากเป็นลำดับไป

​

ต่อมา ประธานสงฆ์กล่าวสัมโมนียคาถา ให้พรผู้มาร่วมพิธี เสร็จแล้วพระสงฆ์ทุกรูป จะห่อเทียนและดอกไม้ ด้วยผ้าสบงที่เตรียมมานำกลับวัดของตน ไปจุดบูชาพระรัตนตรัย หรือเก็บไว้เป็นของมงคล

สำหรับ การใส่บาตรเทียน ต้องใช้ผ้าสบงปูรับ การใส่บาตรเทียนกระทำร่วมกัน ทั้งพระสงฆ์และญาติโยมมีจำนวนมาก บาตรพระที่นำมาใส่เทียน ดอกไม้ได้จำนวนน้อย ทำให้ตกเกลื่อนกลาดไม่งามตา จึงใช้ผ้าสบงมารอง หลังเสร็จพิธีแล้ว ก็ใช้ห่อเทียนและดอกไม้สะดวกในการเดินทางกลับวัดของพระสงฆ์สามเณร ที่อยู่ไกล

ทั้งนี้ นับว่า วัดบุญยืนและญาติโยม ได้รักษาประเพณีได้อย่างเหนียวแน่น ซึ่งจะหาดูไม่ได้จากที่อื่น สมควรที่จะได้รับการเผยแพร่ให้นักท่องเที่ยวได้มีโอกาสมาเที่ยวชมประเพณีใส่บาตรเทียน ของวัดบุญยืน แห่งเดียวของจังหวัดน่าน หรือแห่งเดียวของเมืองไทย ในฤดูเข้าพรรษา

​

����ҵ����¹:���§��˹�����������š ���Ѵ�֡ : �ſ������ : ���Ƿ�����

 

อืม.....กรณีนี้พระถือว่าต้องอาบัติไหมครับ..เกี่ยวกับบาตรอ่ะครับ..พุทธบัญญัติท่านให้ใส่เฉพาะอาหาร...ขอความรู้ด้วยครับ....

 

การบิณฑบาต ไม่ใช่จะรับได้เฉพาะอาหารหรอก แม้สิ่งอันควรอื่นๆก้รับได้ เภสัชห้า น้ำมัน เทียน แม้แต่ดินเหนียวก็รับได้ สุดแท้แต่กิจที่พึงจะใช้

สมัยหนึ่งมีพระปัจเจกพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง ต้องการดินเหนียวเพื่อนำมาทำอิฐ จึงได้ถือบาตรไปยืนอยู่หน้าบ้านนายช่างหม้อ ลูกสาวนายช่างหม้อเห็นจึงเกิดอาการหงุดหงิด แล้วถือเอาดินเหนียวมาใสในบาตรพระปัจเจกพุทธเจ้า นางนั้นเวลาใส่ก็ทำหน้าตาบูดเบี้ยว มือไม้บิดงอไปตามอารมณ์ หลังจากที่เขาเสียชีวิต ผลจากการให้ทานดินเหนียวนั้น จึงทำให้มีกลิ่นตัวหอม ผู้ใดจับต้องกายแล้วเป้นอันต้องหลงไหล แต่รูปร่างหน้าตา กลับอัปลักษณ์เพราะขณะที่ทำบุญดินเหนียวนั้นเขาทำด้วยความไม่เต็มใจ แสดงอากับกิริยาไม่งาม จึงมีรูปกายอัปลักษณ์ถึงห้าแห่ง จึงได้นามว่านาง ปัญจะปาปา ในชาติต่อมา

การบิณฑบาตรดั่งกระทู้ เจตนาคือการบิณฑบาตรเทียน เพื่อเอาไว้ใช้ในช่วงฤดูเข้าพรรษา มีจุดบูชาพระรัตนตรัย จุดอ่านหนังสือ เป็นต้นสำหรับพระเณร

ดังนั้นจึงไม่ผิด


ส่วนดอกไม้ เป็นวัตถุอนามาตก็จริงอยู่ แต่ควรพิจารณา และไม่ควรทำศรัทธาไทให้เสื่อม เหมือนภิกษุไข้ รู้จักเลือกอาหารที่ทายกใส่บาตรมา ว่าคนไข้ควรฉันสิ่งใด ไม่ควรฉันสิ่งใด รักษาน้ำใจเขา แต่ไม่ทำร้ายตนเองด้วย

คือ รับเพื่ออนุเคราะห์ แต่ไม่ดมกลิ่น ไม่ยินดีในความสวยงาม ไม่หลงไหลกับดอกไม้งามนั้น เลือกเก้บเอาแต่สิ่งที่ควร อย่างนี้ก็พ้นโทษได้

ดั่งคราหนึ่ง พระปัจเจกพุทะเจ้า ได้ไปบิณบาตรในนิคมแห่งหนึ่ง มีทายิกาคนหนึ่งได้นำบัวขาบ มีใบอันใหญ่มาถวาย พระปัจเจกพุทธเจ้าจึงใคร่ครวญแล้วรับด้วยดี

พอรับดอกบัวนั้นแล้วจึงกลับไปสู่เขาอันเป้นที่ัพัก แล้วนำใบของดอกบัวใหญ่นั้น วางไว้ที่พื้น เพื่อใช้เป็นที่เช็ดเท้า นำดอกบัวนั้นวางไว้ในที่อันควร

อย่างนี้ ก้พ้นโทษทั้งยังรักษาศรัทธาไทไม่ให้เสื่อมด้วย

หากจะพูดถึงความผิด มาม่า ข้าวสาร ของดิบ ทุกๆชนิด เหล่านี้แม้เป็นอาหาร ก็ไม่ควรใส่บาตรพระเลย แต่หากว่า รับไว้เพราะคิดว่าไม่ได้รับเพื่อตนหนึ่ง คิดว่า จักมีผู้รับต่อเก้บไว้ให้ทำถวายแด่สงฆ์อีกต่อหนึ่ง อย่างนี้ก้ควร สาธุ ขออนุโมทนา

 

อ นุ โ ม ท น า ส า ธุ ... ดีแล้วชอบแล้ว

 

ถูกต้องแล้วครับ ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงพ่อที่ให้ความกระจ่างเจ้าค่ะ

 

โห จำได้แล้ว เคยไปตอนเด็กๆ ครูพาไปทั้งชั้นเรียน
เสียดาย ไม่ได้อยู่ อ.เวียงสา มา10กว่าปีแล้ว คิดถึงจัง

 

ไม่แปลกเลยครับ นี่เขาเรียกใส่บาตรดอกไม้ครับ ก็จะมีเทียนด้วย ที่อื่นๆเขาก็ทำกันครับ
แต่อนุโมทาสาธุบุญด้วยกับทุกๆท่านครับผม

 

นานหลาย ๆ ๆ ๆ ๆ ปี เคยใส่บาตรดอกไม้ แด่สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช

ขณะนั้นท่านสุขภาพดีมากอยู่ ปลื้มใจมากตอนนั้น

โมทนาสาธุ การใส่บาตรเทียน สักวัน-คงได้ไปทำบุณเช่นนี้ครับ