มีคนถามในกูรู ว่า.......

มีคนถามในกูรู ว่า.......
"ทำยังไงให้อายุ หยุดเดินไปข้างหน้า และคนเราอยู่ไปเพื่ออะไร?"

มีผู้รู้ตอบแนวชวนคิดว่า.........
เคยได้ยินคำโบราณว่า "กลับบ้านเก่า" ไหม?... แสดงว่าคนเราก่อนเกิดมาเป็นคน จะต้องมีบ้านเก่าอยู่แล้ว เราคงทำดีไว้มาก เหมือนเขา(พระเจ้า)ให้ของขวัญ มาทัวร์ท่องเที่ยวผจญภัย พักผ่อนในโลกนมุษย์ สักระยะ (บางคนก็ 1 ปี บางคนก็ 100 กว่าปี ไม่เท่ากัน) เราก็เที่ยวๆๆๆ และ ผจญภัยๆๆๆ ให้มันสนุก สบายใจ.. ทุกข์บ้าง สุขบ้าง เป็นธรรมดา ของการท่องเที่ยว เราก็เที่ยวให้คุ้มกับของขวัญ ที่เขาให้มา.. (ก็แค่นั้น) เมื่อคนไหนหมดเวลาทัวร์ของเขา เขาก็เรียกให้กลับบ้านเก่าทุกๆคน ไม่มีเว้น (บางคนแอบกลับก่อนกำหนด อาจหลงทางได้)
งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลาฉันใด ทำยังไงๆให้อายุ หยุดเดินไปข้างหน้า เหมือนเขากำหนดเวลาให้มาเที่ยวไม่ได้ฉนั้น และนี่คือคำตอบ ของคำถามที่ว่าคนเราอยู่ไปเพื่ออะไร?

รูปบ้านเก่า


​

 

ตามแต่ศรัทธาของท่านเถิด

 

อย่าประมาท นะครับ!!ทำดีไว้ก่อนกลับบ้านเก่า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

ถ้าคิดผิด ก็เดินผิด

 

แต่คำพูดส่วนนึงผมว่าเขาพูดถูกนะครับ

เราควรใช้ทั้งชีวิตนี้ให้คุ้ม เที่ยวเล่นอยู่กับธรรมชาติให้สนุกที่สุด โลกของเรา มีที่สวยๆสนุกๆ เยอะมาก

ไปแล้วรู้สึกมีความสุขแบบบอกไม่ถูกก็มีเยอะนะครับ

แต่ความสุข ต้องเป็นความสุข ที่เป็นความสุขที่แท้จริง มิใช่ด้วยอบายมุข

 

ได้เกิดมาทั้งที ผมคิดแค่ว่าทำอย่างไรให้ขาดทุนน้อยที่สุด และกอบโกยกำไรกลับไปบ้านเก่าให้มากที่สุดเท่านั้นเองครับ
คนส่วนใหญ่หวังกำไรกันแค่ในโลกนี้ หวังสบายกันให้เต็มที่ในโลกนี้ แต่พอต้องกลับบ้านเก่า ก็ไปแต่ตัวลืมกอบโกยกำไรกลับบ้านเก่าไปด้วย.. น่าเสียดาย น่าเสียดาย
บางคนยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ได้กำไรกลับบ้าน ซ้ำยังมาขาดทุนกันในโลกใบนี้อีก กลับบ้านเก่าเลยต้องชดใช้หนี้สินกันไปตามระเบียบ นี่ยิ่งน่าเสียดายใหญ่
ถ้าไม่อยากบ่นเสียดายเวลาถึงบ้านเก่าแล้วหล่ะก้อ.. รีบทำกำไรเอาไว้นะครับ.. กำไรที่เราสามารถเอาติดตัวไปได้เวลากลับบ้านเก่าหน่ะครับ
กำไรที่ไม่สามารถเอาไปด้วยได้ก็ปล่อยๆมันไปบ้าง.. เอาแค่พออยู่สบายก็พอ.. ไม่ต้องไปขวนขวายมามาก..
เวลาจะต้องกลับบ้านเก่าแล้วจะได้ไม่ต้องมาเสียดายกำไรพวกนี้มากนักจนไม่ยอมกลับบ้านเก่าไปซะงั้นเพราะเสียดายกำไรที่เอาไปด้วยไม่ได้
ก็จะกลายเป็นคนหลงทางอยู่ระหว่างทางเอา.. ไม่สนุกหรอกนะครับ.. คนไม่มีบ้านกลับหน่ะ...

 

เมื่อหลายคืนที่แล้ว ฝันเห็นก้อนหินลอยน้ำได้และเห็นสระที่บริเวณตรงกลางขุ่นแต่ริมสระใสแจ๋วเลย

 

ผมเคยได้ยินพระภิกษุรูปหนึ่งบอกผมว่าทุกชีวิตที่มาเกิดมีเหตุแห่งการมาเกิดทั้งนั้น เหตุแห่งการมาเกิดนั้นก็คือการมาพัฒนาจิตวิญญานของแต่ละคนให้สามารถก้าวข้ามภพภูมิสู่ภพภูมิที่สูงขึ้นไป ไม่ใช่มาเกิดเพื่อหาความสุขความสนุกไปวันๆ การเรียนรู้ทุกข์เพื่อให้เข้าใจแจ่มแจ้งในทุกข์ก็เป็นประสพการณ์อย่างหนึ่งที่มนุษย์จะต้องเรียนรู้และพัฒนาจิตวิญญานให้ก้าวข้ามความทุกข์ได้ และสุดท้ายคือการเรียนรู้สุขและก้าวข้ามความสุขได้ จิตวิญญานถึงจะพัฒนาไปสู่ระดับที่พร้อมที่จะเดินทางสู่เส้นทางสายพระนิพพานได้ แต่คนส่วนใหญ่มาก ไม่อาจรับรู้เหตุการมาเกิดได้เนื่องจากข้อมูจากอดีตชาติถูกปิดผนึกชั่วคราวเพื่อไม่ให้ไปพบกลับข้อมูลเก่าในอดีตอันเป็นความขมขื่นจากที่เคยถูกลงโทษในนรกมา หรือเพื่อไม่ให้ไปพบกับข้อมูลอันเป็นความสุขในสวรรค์มา เพราะทั้ง 2 อย่างล้วนทำให้คนยึดติดจนจิตไปไหนไม่ได้ทำอะไรต่อก็ไม่ได้คือติดอยู่ตรงนี้ ธรรมชาติจึงปิดเรื่องอดีตชาติไว้ชั่วคราว จนกว่าเราจะตายจากโลกนี้ไปข้อมูลถึงจะเปิดออกให้เรารู้อีกครั้ง แต่ก็มีบางคนทีเข้าฌานเข้้าญานจนเห็นข้อมูลที่ถูกปิดนี้ได้ เรียกว่ามีอดีตตังคญาน และก็มีบางคนที่ระลึกชาติได้ก็แล้วแต่บุญเก่าของแต่ละคน กรรมใดที่เป็นอกุศลกรรมก็ละเว้นเสียอย่าทำ กรรมทีเป็นกุศลกรรมต้องหมั่นทำให้มากให้บ่อยเพื่อเป็นฐานแห่งการพัฒนาจิตวิญญานต่อๆไป
บางคนมามืดไปมืด บางคนมามืดไปสว่าง
บางคนมาสว่างไปมืด บางคนมาสว่างไปสว่าง
ก็เลือกเอาเราเป็นคนแบบไหน เพราะเรามีอิสระที่จะเลือกเดิน

 

ภาพสวยมากครับ

 

ขยายรูปบ้านเก่าจ้า..