หญิง-ชาย ใครว่าเท่าเทียม เรื่องโดย ฐิติขวัญ เหลี่ยมศิริวัฒนา

<TABLE width=800 align=center><TBODY><TR><TD width=793>

หญิง-ชาย ใครว่าเท่าเทียม


เรื่องโดย ฐิติขวัญ เหลี่ยมศิริวัฒนา


​

ฐิติขวัญ เหลี่ยมศิริวัตฒนา ลูกศิษย์เจ้าปัญหา กับอาจารย์ดร.สนอง วรอุไร ผู้เปี่ยมประสบการณ์ทั้งทางโลกและทางธรรม จะสนทนากันเรื่องสิทธิสตรีว่า แท้จริงแล้วในทางธรรม ผู้หญิงจะเท่าเทียมกับผู้ชายได้หรือไม่ และการเรียกร้องสิทธิสตรีที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลกนั้น แท้จริงแล้วที่ถูกต้อง ควรทำแค่ไหน อย่างไร

อาจารย์คะ การเกิดเป็นผู้หญิงนั้น เห็นได้ชัดว่าต้องใช้ชีวิตอย่างมีข้อจำกัดมากกว่าผู้ชาย ในทางธรรมแล้ว เพศหญิงไม่เท่าเทียมกับเพศชายจริงไหมคะ


จริงลูก ถ้าหมายถึงโลกิยธรรมเพราะตามธรรมชาติแล้ว เพศหญิงกับเพศชายนั้นไม่เท่าเทียมกัน เพราะผู้หญิงอยู่ในเพศที่ไม่ปลอดภัย มีสภาวะของจิตอ่อนไหว มีสรีระบอบบาง และรับสิ่งกระทบมาปรุงอารมณ์ได้มากกว่าเพศชาย จึงเสี่ยงต่อการเกิดอันตรายได้ง่าย ทำให้ต้องมีข้อจำกัดในการใช้ชีวิตมากกว่า ด้วยเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงทรงบัญญัติศีลของภิกษุณีสงฆ์ไว้ถึง 311 ข้อ ในขณะที่ศีลของภิกษุสงฆ์ทรงบัญญัติไว้เพียง 227 ข้อ เท่านั้น

ทำไมล่ะค่ะอาจารย์ ​

เพราะจิตที่อยู่ในร่างกายของเพศหญิงนั้นต้องอาศัยศีลมากกว่า ถึงจะคุมจิตมิให้หวั่นไหวได้เท่าเทียมกับจิตที่อยู่ในร่างของเพศชาย ​

หมายความว่าจิตของผู้หญิงมีความแน่วแน่และมีพลังน้อยกว่าผู้ชายหรือคะ ​

ไม่ใช่ลูก ตัวจิตเองนั้นมีศักยภาพเท่าเทียมกัน แต่ร่างของเพศหญิงเป็นร่างที่เปิดโอกาสให้จิตรับสิ่งกระทบมากกว่าร่างของเพศชาย จึงต้องอาศัยศีลมากกว่าในการควบคุมกาย วาจา ใจ ของเพศหญิงให้บริสุทธิ์ แต่เมื่อบรรลุอรหัตผลแล้ว จิตของทั้งเพศชายและเพศหญิงจะมีศักยภาพเท่ากัน ​

ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า ผู้หญิงบรรลุธรรมยากกว่าผู้ชายใช่ไหมคะ ​

ยากกว่า เพราะจิตอยู่ในร่างที่รับสิ่งกระทบมากกว่า ​

อย่างนี้การเกิดเป็นผู้ชายก็นับว่าโชคดีกว่าการเกิดเป็นผู้หญิงจริงๆ น่ะสิคะ ​

ใช่ลูก โชคดีกว่าในด้านการพัฒนาจิตให้เข้าถึงธรรม เพราะการอยู่ในเพศหญิงนั้นมีข้อจำกัดมาก เช่น ถึงแม้จะเก่งแค่ไหนก็ตาม แต่การดำรงชีพแต่เพียงผู้เดียวสำหรับผู้หญิงเป็นเรื่องอันตราย ดูอย่างพระอุบลวรรณาสิ แม้จะบรรลุอรหัตผลแล้ว แต่ก็ยังถูกนันทมาณพข่มขืน เพราะท่านไปปฏิบัติธรรมอยู่แต่เพียงผู้เดียวที่กุฏิในป่าอัมพวัน ด้วยเหตุนี้ ในพระวินัยจึงระบุไว้ว่า ภิกษุณีห้ามอยู่วัดโดยไม่มีภิกษุสงฆ์อยู่ด้วย เพราะจะไม่ปลอดภัย นี่เป็นเหตุให้พระพุทธเจ้าต้องบัญญัติศีลอีกหลายๆข้อสำหรับภิกษุณีสงฆ์ เช่นภิกษุณีสงฆ์แม้จะบวชมานานเท่าไร หรือบรรลุธรรมขั้นไหนก็ตาม ยังต้องกราบไหว้พระภิกษุที่บวชแม้เพียงวันเดียว ฯลฯ นี่เป็นกุศโลบายย้ำเตือนเพศหญิงให้รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ให้อัตตานำหน้าจนคิดว่าฉันอยู่ได้ด้วยตัวเอง เพราะไม่ว่าใครจะมีความเห็นอย่างไรก็ตาม ตามธรรมชาติที่แท้จริงแล้ว การเกิดเป็นผู้หญิงไม่เท่าเทียมกับการเกิดเป็นผู้ชาย ​

ถ้าอย่างนั้นการออกมาเรียกร้องสิทธิสตรีที่ทำกันอยู่ทั่วโลก ก็เป็นสิ่งที่ผิดนะสิคะ ​

การเรียกร้องสิทธิสตรีให้เท่าเทียมกับผู้ชาย เป็นสิ่งที่คนทางโลกเขาทำกัน โดยไม่ดูความถูกต้องในทางธรรม เรื่องอย่างนี้ในทางโลกอาจจะเรียกร้องให้เกิดการปฏิบัติที่เท่าเทียมกันได้ แต่ในทางธรรมแล้ว ย่อมเป็นไปไม่ได้ ​

เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ผู้หญิงทั้งหลายความจะอยากเกิดเป็นผู้ชายหรือเปล่าค่ะ ​

ไม่จำเป็น เรื่องแบบนี้ขึ้นอยู่กับความปรารถนาของแต่ละคน เพราะไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิงก็มีศักยภาพที่จะบรรลุธรรมได้เหมือนกัน เพียงแต่ก่อนที่จะบรรลุนั้น ความเสมอภาคทางร่างกายมีต่างกัน แต่ความเสมอภาคทางจิตใจเมื่อบรรลุธรรมแล้วมีเหมือนกัน ​

กรรมอะไรทำให้คนเราเกิดเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคะ ​

หนึ่ง คือ การประพฤติ สอง คือ ความปรารถนา เหมือนในครั้งพุทธกาล เจ้าหญิงโคปกาเกิดเป็นผู้หญิงแล้วรู้สึกว่าเป็นเพศที่มีภาระและปัญหามาก จึงอธิษฐานขอเกิดเป็นผู้ชาย แล้วทำเหตุให้ถูกตรง ในที่สุดจึงไปเกิดเป็นโคปกเทพบุตรอยู่บนสวรรค์ ​

การทำเหตุให้ถูกตรงสำหรับการไปเกิดเป็นผู้ชาย ก็คือการประพฤติจริยธรรมของการเป็นผู้หญิงให้ถูกตรงตามธรรมเช่น ทำตัวเป็นลูกสาวที่ดี เป็นภรรยาที่ดี เป็นแม่ที่ดี นอกจากนั้นก็ต้องทำจิตให้มีลักษณะแบบผู้ชาย เช่น ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก เพราะถ้าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ นั่นคือลักษณะนิสัยที่จะทำให้ไปเกิดเป็นผู้หญิงต่อไปอีก ​

อาจารย์คะ ถ้าผู้หญิงมีศักยภาพที่จะบรรลุธรรมได้ไม่ต่างจากผู้ชาย แล้วทำไมปัจจุบันนี้การบวชเป็นภิกษุณี จึงเป็นสิ่งที่เป็นประเด็นปัญหาในบ้านเมืองเราล่ะคะ ​

อาจารย์ต้องเท้าความอดีตก่อนว่า ในครั้งพุทธกาล พุทธบริษัท 4 นั้นประกอบไปด้วยภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก และอุบาสิกา ​

ภิกษุณีรูปแรกของพระพุทธศาสนาคือ พระมหาปชาบดีโคตรมี ซึ่งเป็นพระมาตุจฉาหรือพระน้านางของพระพุทธเจ้า แต่กว่าจะได้บวช พระพุทธเจ้าทรงไม่อนุญาตอยู่ถึง ๒ ครั้งจนกระทั่งในครั้งที่ ๓ พระนางมหาปชาบดีโคตรมีทรงปลงผมและนุ่งผ้าย้อมฝาด แล้วเดินเท้าเปล่าจากรุงกบิลพัสดุ์มายืนร้องไห้อยู่หน้ากุฏาคารศาลาที่แคว้นวัชชี พระอานนท์ออกไปเห็นเข้าจึงไปถามไถ่ดู เมื่อได้ความแล้วจึงรับอาสาไปจัดการให้และเข้าไปทูลถามพระพุทธเจ้าว่า เมื่อผู้หญิงปฏิบัติธรรมแล้วจะบรรลุธรรมได้ไหม เมื่อพระพุทธเจ้าทรงตอบว่าได้ พระอานนท์จึงทูลถามต่อว่า แล้วเหตุใดจึงทรงไม่อนุญาตให้พระนางมหาปชาบดีโคตรมีบวช ด้วยเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงทรงอนุญาตให้ผู้หญิงบวชได้ โดยมีเงื่อนไขว่า จะต้องประพฤติครุธรรม ๘ ประการ ซึ่งเป็นข้อปฏิบัติเพื่อวัดใจผู้บวชที่เป็นหญิงว่ามีความมั่นคงต่อพระพุทธศาสนาจริงๆ ​

ทำไมพระพุทธเจ้าถึงไม่ทรงอนุญาตให้ผู้หญิงบวชได้ตั้งแต่แรกคะอาจารย์ ​

เพราะทรงเกรงว่า หากรับเพศหญิงที่ไม่มีความมั่นคงในพระธรรมวินัยของพระพุทธศาสนาเข้ามาเป็นนักบวชแล้ว อาจเกิดข้อครหาที่จะเป็นอันตรายร้ายแรงต่อการประพฤติพรหมจรรย์ของภิกษุได้ เนื่องจากในสมัยพุทธกาลไม่เคยมีศาสนาใดอนุญาตให้ผู้หญิงเข้ามาเป็นนักบวชมาก่อน ด้วยเหตุนี้เมื่อทรงอนุญาตแล้วจึงทรงบัญญัติไว้ด้วยว่า การบวชเป็นภิก ษุณีนั้นต้องบวชด้วยสงฆ์สองฝ่าย คือทั้งฝ่ายภิกษุณีสงฆ์และฝ่ายภิกษุสงฆ์ ​

ทุกวันนี้ประเทศที่ปฏิบัติตามพระวินัยข้อนี้ได้ มีเหลืออยู่เพียงประเทศศรีลังกา ด้วยเหตุนี้ภิกษุณีในประเทศไทยของเราจึงต้องไปบวชมาจากประเทศศรีลังกา แล้วค่อยกลับมาเป็นภิกษุณีสงฆ์อยู่ที่บ้านเรา แต่อย่างไรก็ตาม ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีพระราชบัญญัติเกี่ยวกับภิกษุณีสงฆ์ในประเทศไทย ​

แล้วอย่างนี้ในฐานะชาวพุทธ เราควรจะเห็นด้วยกับการมีภิกษุณีในเมืองไทยไหมคะ ​

ขึ้นอยู่กับสภาวะความรู้แจ้งของจิต หากจิตของเรามีปัญญาเห็นแจ้งแล้ว เราย่อมรู้ว่าไม่ว่าจิตจะอยู่ในเพศชายหรือหญิงก็สามารถบรรลุธรรมได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้นจิตจึงไม่มีเพศด้วยเหตุนี้ผู้รู้จริงจึงเห็นด้วยกับการอนุญาตให้ผู้หญิงบวช เพราะรู้ว่าการบวชเป็นเรื่องของจิตที่มีศักยภาพในการบรรลุธรรมได้เท่าเทียมกัน ส่วนใครจะเห็นด้วยหรือไม่ก็เป็นเรื่องของแต่ละบุคคล เข้าใจนะลูก ​

เข้าใจแล้วค่ะอาจารย์ ​

ครุธรรม 8 ประการ (โดยสรุป) ได้แก่ ​

1. ภิกษุณีต้องกราบไหว้ภิกษุ แม้มีอายุพรรษาน้อยกว่าเสมอ ​

2. ภิกษุณีต้องจำพรรษาในวัดที่มีภิกษุอยู่ด้วยเสมอ ​

3. ภิกษุรีต้องเป็นฝ่ายรับการสั่งสอนจากภิกษุเสมอ ​

4. ภิกษุต้องปวารณาในสงฆ์ทั้งสองฝ่าย คือ ทั้งภิกษุสงฆ์และภิกษุณีสงฆ์ ​

5. เมื่อต้องอาบัติสังฆาทิเสส (อาบัติหนักรองจากปาราชิก) จะต้องประพฤติมานัตต์ (การเข้าปริวาสกรรม-การอยู่ในบริเวณที่กำจัดและปฏิบัติธรรมเป็นเวลาต่อเนื่อง เพื่อลดละกิเลส) ตลอดปักษ์ในสงฆ์ทั้งสองฝ่าย ​

6. ภิกษุณีต้องเป็นผู้ศึกษาธรรมและรักษาศีล 6 ข้อ (เพิ่มข้อห้ามกินยามวิกาลจากศีล 5) เป็นเวลา 2 ปี ก่อนจะได้รับการบวชโดยสงฆ์ทั้งสองฝ่ายคือ ทั้งภิกษุสงฆ์และภิกษุณีสงฆ์ ​

7. ห้ามมิให้ภิกษุณีด่าว่าภิกษุสงฆ์ไม่ว่าในกรณีใดๆ ​

8. ห้ามมิให้ภิกษุณีว่ากล่าวสั่งสอนภิกษุ ​

ทั้งหมดนี้เป็นธรรมที่ภิกษุณีพึงสักการะ นับถือ เคารพ บูชาและไม่ก้าวล่วงจนตลอดชีวิต ​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

ขอขอบคุณข้อมูลจากชมรมกัลยาณธรรม www.kanlayanatam.com/sara/sara223.htm​

 

ขออนุโมทนา เป็นบทความในมุมมองอีกด้านหนึ่งของเหรียญที่มี 2 ด้าน สาธุ

 

ภิกษุณี เมื่อไม่กี่วันก่อนได้ฟังพระท่านหนึ่งเทศน์ทางวิทยุว่า รู้สึกเป็นห่วงพระสงฆ์ไทยที่ไม่สนใจช่วยเหลือภิกษุณีให้มีในประเทศไทยได้อย่างถูกต้อง เกรงว่า ถ้าเมื่อไรที่ภิกษุณีเหล่านั้นเขาทำให้ถูกต้องเป็นที่ยอมรับในสังคมได้แล้ว เขาจะไม่เคารพพระภิกษุเพราะพระภิกษุไม่ช่วยเหลือเขา...

ฟังแล้วรู้สึกตอบในใจว่า ท่านไม่ต้องสงสัยหรอกว่าภิกษุณีเหล่านั้นจะไม่เคารพพระภิกษุ เขาไม่เคารพแน่นอน และต่อไปแม้แต่ครุธรรมทั้งแปดประการที่พระพุทธเจ้าบัญญัติไว้ เขาก็ละจะเว้นได้
เพราะอะไร ก็แล้วแต่ปัญญาของแต่ละคนนะ

พระพุทธเจ้าตรัสสิ่งใดไว้ก็ต้องเป็นจริงอย่างนั้น พระพุทธเจ้าตรัสเรื่องภิกษุณีไว้ว่าอย่างไร..... ภิษุณีจะหมดไปเมื่อไร
แล้วถ้าหากภิกษุณีมีขึ้นได้อีก ก็แปลว่าพระพุทธเจ้าตรัสไว้ไม่จริงหนะสิ แต่เขาก็ยังกล้าทำ แล้วจะเรียกว่า เคารพพระพุทธเจ้ายังไง..

เมื่อคืนดูทูไน้โชว์ เรื่องศาสนาใหม่ในเวียดนาม ชื่อศาสนาอะไรจำไม่ได้ แต่เป็นการเอาศาสนาต่างๆมารวมกัน มีพุทธ ขงจื้อก็มี คริสก็มี เต๋าก็มี ทำรูปเรียงลำดับซ้อนๆกันขึ้นไปมีพระพุทธรูปอยู่บนสุด ... เขาก็เคารพพระพุทธเจ้านะ ก็เหมือนกับภิกษุณีที่สังคกรรมขาดไปแล้วนั้นละ เคารพเหมือนกัน...

 

ขอบารมีพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระอริยะทุกพระองค์ พระโพธิสัตย์ทุกพระองค์โดยมีบุญบารมีของหลวงปู่ดู่และหลวงปู่ทวดเป็นที่สุดช่วยดลบันดาลให้จิตข้าพเจ้าฝากกระแสจิตไว้กับบุญบารมีของผู้โพสกระทู้ และผู้ตอบกระทู้ ข้าพเจ้าอยากมีส่วนร่วมกับบุญบารมีของพวกท่านทั้งบุญบารมีในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
พุทธังอนันตัง ธัมมังจักรวาลัง สังฆังนิพพานัง ปัจจะโยโหตุ

 

ไม่มีอะไรที่เท่าเทียมกันเป๊ะ มันเป็นไปตามเหตุและปัจจัย แต่อย่ามากจนเกินกลายเป็นการเบียดเบียนกัน
นิ้วคน 5 นิ้วยังไม่เท่ากันเลย ถามว่า....ถ้าทุกคนเท่าเทียมกัน ใครอยากเป็นคนจน ใครอยากจะกวาดขยะ แต่ละคนอยากสบายทั้งนั้น โลกก็ไม่สมดุล

 

ในทางตรงกันข้ามผู้ใดทำผิดศีลข้อ กาเมสุมิฉาจารา ถ้าชาตินี้เกิดเป็นชายแล้วเกิดนิยมชมชอบในสมมุติบัญญัติของคำว่า กิ้ก จนลืมความละอายและความเกรงกลัวต่อแบบแล้วไซร้ ผลที่จะบังเกิดในชาติต่อไปคือการเกิดเป็นกระเทย หรือเป็นหญิงที่ไม่สมหวังในรักถูกล่อลวงอยู่ล่ำไป และหารักที่แท้จริงมิได้

สีเลนะสุขะติงยันตุ
สีเลนะโภคะสัมปะธา
สีเลนะนิพพะติงยันตุ

 

แต่ส่วนตัวก็ชอบเกิดเป็นผู้หญิงนะคะ เพราะอยู่กับความทุกข์ทางร่างกายมากกว่า
ทำให้ไม่ประมาทในชีวิต ไม่ต้องไปเบียดเบียนใครมาก ไม่มัวเมากับอบายมุข
ยังไงเกิดเป็นคนมีกระดูกสันหลังตั้งฉากกับพื้น ก็พอใจมากแล้วในภพชาตินี้..

 

ต้องยอมรับความจริงว่า ผู้ชายบุญมากกว่าผู้หญิง
แต่ก็มีให้เราเห็นอยู่เสมอๆ ว่า คนบางคน
ตัวเป็นชาย ใจเป็นหญิง ตัวเป็นหญิง ใจเป็นชาย ก็มีถมไป
แต่พวกเขา เหล่านั้น ข้ามกรอบของความเป็นจริงไปไม่ได้
แม้ว่า พวกเขาเหล่านั้น จะมีจิตใจที่เป็นหญิงก็จริง แต่บนความเป็นจริง เขาก็เป็นผู้ชาย
ในทางกลับกัน แม้จะมีจิตใจกล้าหาญ ไม่หวาดหวั่น ทรนงตัว
แต่บนความเป็นจริงแล้ว เขาเหล่านั้นก็ยังเป็น ผู้หญิงอยู่วันยังค่ำ
หนีความจริงไปไม่พ้น หรอก

 

ผู้ชายมีบุญกว่าผู้หญิงจริงๆ อันนี้ยอมรับ
แต่อย่าลืมประเด็นสำคัญ
ท่านอาจารย์บอกว่าผู้หญิงหรือผู้ชายก็มีโอกาสบรรลุธรรม
ได้เท่าเทียมกันนะจ๊ะ

อย่าลืม

 

พระพุทธองค์ทรงให้เรามีธรรมเป็นที่พึ่ง มีธรรมเป็นสรณะ มีตนเป็นที่พึ่ง มีตนเป็นสรณะ พอเราปฏิบัติตาม พุทธวจนแล้ว จึงค้นพบว่า เราสามารถบรรลุวัฏฐสงสารได้ด้วยตัวเราเอง พระองค์ท่านทำทางให้พวกเราเดินกันแล้ว ทั้งผู้บวช และ ฆราวาส เดินตามรอยธรรมของพระพุทธองค์ ไม่วิภาควิจารณ์ ปิดวาจา มุ่งปฏิบัติอย่างเดียว เป็นปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ บรรลุได้ด้วยตัวของตัวเอง สิ่งสมมุติเหล่านี้ ไม่ว่าจะพระภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา บรรลุได้ทั้งหมด ถ้าตั้งใจจริง



แนะนำทางหลุดพ้น ทางที่พระพุทธองค์ทำไว้ให้แล้ว <style type="text/css"> <!-- @page { margin: 2cm } P { margin-bottom: 0.21cm } --></style>หนังสือพุทฺธวจน(๑๐ฉบับ) และ ๑๐พระสูตร(ทำไมต้องพุทฺธวจน).rar

 

จะเป็นหญิงหรือเป็นชาย จะกี่ชาติก็ขอให้ได้เกิดอยู่ในพระุพุทธศาสนาทุกชาติ ด้วยเถอะ สาธุ

 

ผมขอนำ "พุทธวจนะที่กล่าวถึงสตรี(มาตุคาม)" มาแสดง มาดูซิว่า พระพุทธองค์ตรัสถึงสตรีไว้เช่นไร


พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒
ทีฆนิกาย มหาวรรค

มหาปรินิพพานสูตร ที่ ๓

[๑๓๒] ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พวกข้าพระองค์จะพึงปฏิบัติในมาตุคามอย่างไร ฯ
การไม่เห็น อานนท์ ฯ

ข้าแต่พระผู้มีพระภาค เมื่อการเห็นมีอยู่ จะพึงปฏิบัติอย่างไร ฯ
การไม่เจรจา อานนท์ ฯ

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ เมื่อต้องเจรจา จะพึงปฏิบัติอย่างไร ฯ
พึงตั้งสติไว้ อานนท์ ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๐ บรรทัดที่ ๓๓๓๓ - ๓๙๑๕. หน้าที่ ๑๓๖ - ๑๕๙.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=10&A=3333&Z=3915&pagebreak=0
ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=10&i=67
<hr>
อย่าดูหมิ่นสตรี

ปัญหา เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่ง ขณะที่พระเจ้าปเสนทิโกศลกำลังประทับนั่งเฝ้าพระพุทธเจ้าอยู่ ราชบุรุษได้เข้ามาทูลว่า พระราชินีประสูติพระราชธิดาออกมา พระราชาทรงผิดหวังมาก เพราะพระองค์ต้องการโอรส เช่นเดียวกับชาวอินเดียทั้งหลาย ที่อยากได้บุตรชายมากว่าบุตรหญิง ?

พุทธ ดำรัสตอบ “ดูก่อนมหาบพิตร ผู้เป็นใหญ่ยิ่งกว่าปวงชน แท้จริงแม้สตรีบางคนก็เป็นผู้ประเสริฐ พระองค์จงชุบเลี้ยงไว้ สตรีที่มีปัญญา มีศีลปฏิบัติพ่อผัว แม่ผัวดังเทวดา จงรักสามี ฯ

“บุรุษที่เกิดจากสตรีนั้น ย่อมเป็นคนแกล้วกล้า เป็นเจ้าแห่งทิศได้บุตรของภริยาที่ดีเช่นนั้น แม้ราชสมบัติก็ครอบครองได้”

ที่มา http://www.84000.org/true/112.html
<hr>
กำลังสำคัญที่สุดของสตรี

ปัญหา ในบรรดากำลังทั้ง ๕ ของมาตุคาม กำลังอะไรสำคัญที่สุด ? เพราะเหตุใด ?

พุทธ ดำรัสตอบ “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มาตุคามผู้ประกอบด้วย กำลังคือรูป กำลังคือทรัพย์ กำลังคือญาติ กำลังคือบุตร แต่ไม่ประกอบด้วยกำลังคือศีล พวกญาติย่อมยังมาตุคามนั้นให้พินาศ คือไม่ให้อยู่ในสกุล...

“มาตุคาม ผู้ประกอบด้วยศีล แต่ไม่ประกอบด้วย กำลังคือรูป กำลังคือทรัพย์ กำลังคือญาติ กำลังคือบุตร พวกญาติย่อมให้มาตุคามนั้นอยู่ในสกุลไม่ให้พินาศ .....”

ที่มา http://www.84000.org/true/401.html
<hr>
ยอดปรารถนาของสตรี

ปัญหา อะไรคือยอดปรารถนาของสตรี และทำอย่างไรจึงจะได้สิ่งที่ปรารถนานั้น ?

พุทธดำรัสตอบ “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ฐานะ ๕ ประการนี้ อันมาตุคามผู้ได้ทำบุญไว้แล้ว อาจจะได้โดยง่าย ฐานะ ๕ ประการคืออะไร ? คือ

ความ ปรารถนาที่ว่า ขอเราพึงเกิดในสกุลอันเหมาะสม ๑ ขอเราพึงไปสู่สกุล (ได้สามี) ที่เหมาะสม ๑ ขอเราพึงอยู่ครองเรือนโดยไม่มีหญิงร่วมสามี ๑ ขอเราพึงมีบุตร ๑ ขอเราพึงประพฤติครอบงำสามีได้ ๑...”

ที่มา http://www.84000.org/true/402.html
<hr>
กำลัง ๕ ของสตรี

ปัญหา กำลัง ๕ ประการของมาตุคาม คืออะไรบ้าง ? กำลังอย่างเดียวของบุรุษคืออะไร ?

พุทธ ดำรัสตอบ “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย มาตุคามมีกำลัง ๕ ประการเหล่านี้ คือ กำลังคือรูป ๑ กำลังคือทรัพย์ ๑ กำลังคือญาติ ๑ กำลังคือบุตร ๑ กำลังคือศีล ๑ มาตุคามผู้ประกอบด้วยกำลัง ๕ ประการนี้แล ย่อมสามารถอยู่ครองเรือนได้ ย่อมบังคับสามารถให้อยู่ครองเรือนได้ ย่อมประพฤติข่มขี่สามีได้...

“ดู ก่อนภิกษุทั้งหลาย ส่วนบุรุษผู้ประกอบด้วยกำลังอย่างเดียว ย่อมประพฤติข่มขี่มาตุคามได้ กำลังอย่างเดียวนั้นคืออะไร ได้แก่กำลังคือความเป็นผู้มีอำนาจ กำลังคือรูป กำลังคือทรัพย์ กำลังคือญาติ กำลังคือบุตร กำลังคือศีล จะต้องป้องกันมาตุคามที่ถูกบุรุษครอบงำแล้ว ด้วยกำลังมือความเป็นผู้มีอำนาจไม่ได้เลย....”

ที่มา http://www.84000.org/true/400.html
<hr>
สตรีจะเท่าเทียมบุรุษหรือไม่

ปัญหา ทำไมสตรีจึงทำงานใหญ่ ๆ อย่างผู้ชายไม่ได้ ถึงจะมีบ้างก็เป็นส่วนน้อย จะเป็นเพราะว่าถูกผู้ชายกีดกันหรือเพราะความสามารถของสตรีเอง ?

พุทธดำรัสตอบ “....ดู ก่อนอานนท์ มาตุคาม (สตรี) มักโกรธ มักริษยา มีความตระหนี่ มีปัญญาทราม ดูก่อนอานนท์ นี้แลเป็นเหตุ เป็นปัจจัยเครื่องให้มาตุคามนั่งในสภาพไม่ได้ ประกอบการงานใหญ่ ๆ ไม่ได้ ไปนอกเมืองไม่ได้”

ที่มา http://www.84000.org/true/210.html


ขอขอบคุณ http://www.madchima.org/forum/index.php?topic=4221.0
## สำนักงานส่งเสริมพระกรรมฐาน มัชฌิมา :: สระบุรี ##