เรื่องเด่น เรื่องเล่า ของเด็กที่รอดจากการจมน้ำ

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ผมได้พบตอนวันหยุดยาว ช่วงวันวิสาขบูชาที่ผ่านมา พอดีผมได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัด ที่จังหวัดพิษณุโลก พอดีบ้านย่าของผมอยู่ติดแม่น้ำน่าน พอกลับไปถึงก็ได้ยินข่าวว่ามีคนจมน้ำตาย 3 ศพ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจ แต่ก็สนใจตรงที่ว่าในเหตุการณ์นั้นมีเด็กอายุ 9 ขวบ ที่รอดตายมาได้

เด็กคนนั้นเล่าว่า ในเวลากลางวัน วันที่เกิดเหตุ ตาของเค้า ได้พาหลานไปเล่นน้ำที่แม่น้ำ 3 คน ซึ่งรวมถึงตัวเค้าด้วย (มีเด็ก อายุ12 ส่วนตัวเค้าอายุ 9 ขวบ และน้องอายุ 3 ขวบ ) โดยมีตานั่งดูแลอยู่บนฝั่ง

เค้าเล่าต่อไปว่า ระหว่างที่เล่นน้ำอยู่นั้น พี่เค้าที่อายุ 12 ได้ตกตะพักน้ำ(พื้นที่ไม่เรียบอยู่ใต้น้ำ หรือหลุมที่อยู่ใต้น้ำ) ตาจึงอุ้มหลานที่อายุ 3 ขวบ เดินไปช่วย เพราะน้ำลึกประมาณแค่เอวผู้ใหญ่ ระหว่างที่ตากำลังดึงพี่เค้าอยู่นั้น ก็มีเงาดำๆโผล่มาจากน้ำ แล้วกดหัวตาเค้าลงไป ตัวเค้าตกใจจึงวิ่งมาบนฝั่งร้องให้คนช่วย พอคนลงไปช่วย ก็ไม่เห็นทั้ง 3 คนนั้นแล้ว

ชาวบ้านจึงช่วยกันค้นหาศพ เจอเพียงแค่ศพเด็กที่อายุ12 ไม่พบอีก2ศพที่เหลือ จนผ่านไปหลายวันญาติจึงต้องเข้าทรง คนทรงบอกให้ทำพิธีจุดธูปและยิงปืน น่าแปลกครับศพโผล่ขึ้นมาแถวนั้น โดยที่ไม่ลอยไปไหนเลย ทั้งๆที่วันแรกดำหากันจนทั่วแล้ว และแม่น้ำก็ไหลอยู่ตลอดเวลา

น่ากลัวมากครับ เพราะบ้านย่าผมติดอยู่ริมแม่น้ำด้วย และก็น่าสงสารเด็กมากครับ

 

แถวบ้านเก่าก็เคยมีเหตุการณ์แบบนี้ค่ะ เขางมหากันนานมาก จนต้องจุดธูปขอให้หาเจอ ก็เจอจริงๆ เด็กกอดเสาไว้แน่นเลย น่าสงสารมาก

 

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะว่า พิษณุโลกก็เป็นเมืองเก่า ลำน้ำต่างๆ ก็ย่อมมีวิญญาณผีพรายพวกนี้ด้วย อ่านไปขนลุกไปค่ะ

 

ใช่ ครับ พิษณุโลกเป็นเมืองเก่า สิ่งเหล่านี้ยังคงอยู่ อันตรายสำหรับคนที่ไม่รู้ คับ

 

เขาคงจะถึงวาระของเค้า หรือเป็น
เจ้ากรรมนายเวรกันมา เพราะเด็กอีกคนนั้นรอดมาได้
คงจะยังไม่ถึงที่หรือไม่มีกรรมเกี่ยวข้องกัน

 

ครับน่าจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมาหรือไม่ก็หมดอายุขัย ขออนุโมทนาให้ไปอยู่ภพภูมิที่ดีขึนครับ

 

น่าสงสารจังค่ะ ก็ขอให้ทั้งสามจงไปสู่ภพภูมิที่ดีด้วยค่ะ
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

 

ขอให้วิญญาณทั้ง 3 ไปสู่สุขคติค่ะ

 

โบราณถือว่า ตัวตายตัวแทน จะได้ไปเกิด ต้องหาตัวแทนไปเรื่อยๆ

 

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวค่ะ

 

น่ากลัวจังค่ะ ฟังแล้วขนลุกเลย นึกถึงตอนที่ตัวเองจมน้ำเลย
ตอนนั้นอายุ 10 ขวบ (จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันเด็กค่ะ หนีพ่อแม่ไปเล่นน้ำที่ฝายน้ำล้น) ไปกับเพื่อน 4 คน อายุ เท่ากันหมดเลย สระน้ำลึกมากค่ะ ก็พากันอยากว่ายน้ำ เลยต่อกันเป็นยาว ๆ แล้วให้เพื่อนอีกคนนึงยืนบนฝั่งจับมือไว้ และส่วนอีก3 คนก็จับขากันต่อเป็นยาว ๆ เพื่อที่จะได้เล่นน้ำลึกหน่อย ทำแบบนี้อยู่สักพัก รอบที่ตัวเองเป็นคนสุดท้าย เพื่อนที่อยู่ก่อนหน้าเค้าปล่อยมือ ตอนนั้นกลัวตายมากค่ะ เลยตะเกียกตะกาย ตะครุบเพื่อนไว้ พอตัวเองเห็นเพื่อนจะจมน้ำ เลยกลัวเพื่อนตาย เลยยอมปล่อยมือค่ะ สุดท้ายตัวเองก็ตกน้ำ จมหายไป นานเท่าไหร่ไม่ทราบแต่เพื่อนบอกว่าแค่ไม่ถึง 1 นาที (แต่ช่วงที่จมน้ำมันเหมือนกับยาวนานมากค่ะ) สลบแล้วฟื้น สลบแล้วฟื้นอยู่ สอง สาม รอบ ขาชี้ขึ้นฟ้า มองเห็นดวงอาทิตย์แต่ไม่สามารถขึ้นมาได้ สุดท้าย กินน้ำไปสอง สาม อึก (เท่าที่จำได้) ตอนนั้นจะขาดใจแล้ว เลยนึกถึงพ่อกับแม่ ในใจก็นึกว่า พ่อจ๋า แม่จ๋า ช่วยลูกด้วย แต่ถ้าลูกตายไปจริง ๆ ขอมาอยู่กับพ่อกับแม่อีกนะจ๊ะ จากนั้นก็ไม่ได้สติอีก พอรู้ตัวอีกที นั่งร้องไห้อยู่บนฝั่งแล้วค่ะ
ขอให้คุณตา และ น้อง ๆ ไปอยู่ในที่ที่ดีนะคะ

 

อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเคยจมน้ำแทบเอาชีวิตไม่รอด

เพราะช่วยน้องชาย ทั้งที่ตัวเองก็ว่ายน้ำไม่เป็น

แต่ก็ยังโชคดีที่มีคนมาช่วยเรากับน้องไว้ทัน

 

ขอให้ดวงวิญญาณผู้เสียชีวิตไปสู่พบภูมิที่ดีนะคะ

เฮ้อ น่ากลัวจังเนอะ

 

แถวบ้านผมก็มีเหตุการณ์คล้ายๆแบบนี้

เป็นตัวตายตัวแทนหรือเปล่าครับ

 

น่ากลัวมากๆเลยค่ะ

 

พออ่านมา ก็ย้อนไปคล้ายเรื่องราวของผมเมื่อหลายปีก่อน
สมัยเด็กๆอายุประมาน 11ขวบ พ่อเเละเเม่ พาไปเที่ยวอ่างเก็บน้ำเขาระกำ จ.ตราด กับน้องชาย อายุ10 ขวบ ก็เป็นเรื่องเเปลกที่ไป เเล้วไม่มีคนเล่นน้ำเเม้เเต่คนเดียว พ่อกับเเม่ก็นั่งกินอาหารอยู่บริเวณที่นั่งด้านบน ถ้าจะลงมาเล่นน้ำ ต้องเดินลงบันไดดินลงมา ก็ค่อนข้างสูงพอสมควร วันนั้นนึกไงไม่รู้เอาห่วงยางมาด้วย เล่นน้ำที่อ่างเก็บน้ำกันเเค่สองคนจริงๆ เล่นไปสักพัก มันเงียบมากไม่ได้ยินเสียงน้องชายเลย พอหันกลับ ไปน้องชายเรียกผม ตะเกียกตะกายให้ช่วย ผมก็ว่ายน้ำไม่เป็น ก็เลยโยนห่วงยางให้ เเต่น้องก็จมลมไปอีก ผมเลยกระโดดลงไปช่วยทั้งที่ว่ายน้ำไม่เป็น จำความรู้สึกได้ ว่าขา ไม่ถึงพื้น มันน่ากลัวมาก เเต่จู่ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึงใสชุดสีขาว เหมือนกำลังจับปลาอยู่อีกด้าน เดินมาจากไหนไม่รู้ กระโดดลงมาช่วยน้องชาย ส่วนตัวผมมันมีตัวอะไรไม่รู้ลื่นๆดันขึ้นมาจากน้ำ สัมผัสที่ปลายเท้า จนขึ้นมาได้ พอผู้ชายคนนั้นขึ้นมา อยูๆก็มองไม่เห็นเเล้ว หายไปเลย ทั้งๆที่อ่างเก็บน้ำกว้างมาก ต่อให้เดินหรือวิ่งก็ต้องมองเห็น (ตอนนั้นพ่อเเละเเม่ก็ไม่รู้ด้วยครับ ไปบอกที่บ้าน)
พอขึ้นมาเลยถามน้องชาย ว่าเป็นไง น้องชายตอบเเบบตัวสั่นเลยว่า เล่นๆอยู่ เหมือนมีมือคนเย็นมากกๆๆ มาจับดึงลงไป เขาก็ถีบน้ำๆ พยุงตัวขึ้น เเต่เหมือนมือนั้นจะดึงหนึกกว่าเดิม จนร้องเรียกให้ผมไปช่วยนั่นละ.. น่ากลัวจริงๆ

ประสบการณ์ตรงทั้งผมเเละน้องชายเลยละครับ ยังไง ฝากผู้ใหญ่ที่มีลูกหลานด้วยครับ จะไปเล่นน้ำที่ไหน อย่าให้คลาดสายตาเลยเเม้เเต่นิดเดียว

 

พ่อผมเคยเล่าว่า ตามแม่น้ำจะมีผีเฝ้าทุกคุ้งน้ำ(คุ้งน้ำคือ แม่น้ำที่โค้งไปมา เช่นโค้งไปจนสุดตาเรียกว่าคุ้งครับ) ถ้าใครมีบ้านอยู่ริมน้ำ ตอนดึกๆจะได้ยินเสียงร้องมาจากแม่น้ำ ถ้าปีไหนได้ยินเสียงร้อง ปีนั้นจะมีคนตายครับ พ่อบอกว่าพวกนี้จะกลัวขี้เหล็ก (คือเศษเหล็กที่ได้จากความร้อน แบบขี้เหล็กที่ได้จากการเชื่อม อ๊อก ของช่างครับ ) ถ้ามีคนเอาไปโรยเสียงมันก็จะเงียบ

 

ขอให้ดวงวิญญาณทั้งสามจงไปสู่สุขคติภพเทอญ

 

สายน้ำก็เหมือนใจคน..... ยากแท้หยั่งถึง
สัพเพสัพตา อะเวราโหนตุ อัพยาปัจชาโหนตุ อะนีฆาโหนตุ สุขขีอัตตานังปริหะรันตุ

 

น่าสงสาร

ขนาดจะไปเกิดใหม่ยังหาบาปไปเกิดอีก
ไปเกิดใหม่ก็เป็นทุกข์เพราะว่าไปพรากชีวิตเพื่อหลุดพ้น
บาปกรรม บาปกรรม