ปุพโพธาตุ (น้ำเหลือง) ของหลวงตา มหาบัว ญาณสัมปันโน

พระธาตุและอังคาร พระธรรมวิสุทธิมงคล หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
จากเวป�شøҹ� - ˹���á



























ส่วนข้อนิ้ว

 

นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง
สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต

หากลูกได้กระทำสิ่งใดที่ได้ล่วงเกินพระรัตนตรัย องค์หลวงตามหาบัว ทั้งทาง กาย วาจา ใจ
โดยที่รู้ก็ดี
โดยที่ไม่รู้ก็ดี
โดยเจตนาก็ดี
โดยไม่เจตนาก็ดี

ด้วยความโง่เขลาเบาปัญญารู้เท่าไม่ถึงการณ์
แลมีกิเลสบังตา อวิชชาบังใจอยู่


ข้าพเจ้ากราบขอขมาพระรัตนตรัยและองค์หลวงตา มหาบัว ญาณสัมปันโน มา ณ ที่นี้ขอโปรดได้

อดโทษให้แก่ข้าพเจ้าตราบจนข้าพเจ้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ
การบ กราบ กราบ

 

วัตถุหรูหรา แต่จิตใจแห้งผาก

หลวงตามหาบัวท่านดูแลรักษาศิษย์พระเณรของท่านมาก ท่านพยายามรักษาสภาพวัดให้เหมาะสมสะดวกต่อการบำเพ็ญเพียร ท่านไม่ให้พระเณรต้องมีกิจนิมนต์หรือการงานอย่างอื่น ๆ อันเป็นการขัดต่องานจิตตภาวนา ซึ่งเป็นงานหลัก ท่านทะนุถนอมศิษย์พระเณรไม่ให้มีมลทิน ไม่ให้ข้องแวะกับคนภายนอกโดยไม่จำเป็น วิทยุไม่ให้ฟัง หนังสือพิมพ์ไม่ให้อ่าน ไม่นำไฟฟ้าเข้ามาในวัด เครื่องใช้ไฟฟ้าจึงมีไม่ได้

หลวงตาท่านสอนเสมอว่า อย่าให้มีวัตถุหรู ๆ หรา ๆ แต่จิตใจแห้งผาก ให้หรูหราด้วยคุณธรรมความดี วัตถุสิ่งของพอมีพออาศัยก็พอเพียงแล้วคนเรา ร่างกายมันไม่ต้องการอะไรมากหรอก แต่หัวใจนี่ซิมันไม่รู้จักพอ จึงทุกข์ร้อนกันทั่วแผ่นดิน เศรษฐีผู้มีมาก ๆ นั่นแหละ ตัวมหันตทุกข์

ถ้ามีธรรมในหัวใจบ้างแล้ว แม้จะจนอยู่บ้างก็พอเป็นพอไป คนเรามันทุกข์เพราะหัวใจไม่รู้จักพอต่างหาก

ด้วยเหตุนี้ หลวงตาท่านจึงสอนพระเณรเสมอ เรื่องความเรียบง่าย มักน้อยสันโดษ การใช้สอยจตุปัจจัยไทยทานที่ศรัทธาญาติโยมถวายมานั้น ให้ใช้ด้วยความประหยัดตามเหตุผลความจำเป็นเท่านั้น.

 

วันวิสาขบูชา

นะโม ตัสสะ ภควโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภควโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภควโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
ขอนอบน้อม เเด่พระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์นั้น ผู้เป็นพระอรหันต์ ตรัสรู้ชอบได้ โดยพระองค์เอง ฯ

พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้า ขอถึง ซึ่งพระพุทธเจ้า ว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย ฯ

ธัมมัง สรณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้า ขอถึง ซึ่งพระธรรมเจ้า ว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย ฯ

สังฆัง สรณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้า ขอถึง ซึ่งพระสงฆเจ้า ว่าเป็นสรณะ ที่พึ่ง ที่อาศัย ฯ

กราบ กราบ กราบ
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
_/\_ _/\_ _/\_​