เชื่อพ่อแม่ในสิ่งที่ผิดบาปหรือไม่

หากกรณีที่ทำให้พ่อและแม่เสียใจ ถือเป็นบาปอย่างยิ่ง

แต่ถ้าพ่อและแม่เสียใจในสิ่งที่เราไม่ทำให้ท่าน เพราะสิ่งที่ท่านสั่งให้เราทำเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แบบนี้เราจะบาปหรือไม่ เพราะหากทำตามที่พ่อแม่สั่ง ไม่ทำให้ท่านเสียใจก็จริงแต่สิ่งนั้นไม่ถูกต้องไม่ควรทำ แต่ถ้าไม่ทำ พ่อกับแม่ก็เสียใจ แบบไหนถูกกันแน่ครับ

 

ถ้าสิ่งที่ให้ทำ มันขัดต่อศีล๕ มันบาปแน่นอน
แล้วถ้าขัดคำสั่งพ่อแม่ ก็บาปแน่นอน
คุยกันสิครับ พูดบอกไปตรงๆ ด้วยเหตุผล
ถ้าพ่อแม่สั่ง แล้วเราทำ พ่อแม่ก็บาป ฐานะคนสั่ง
แต่เรารู้อยู่แล้ว แต่หลีกเลียงไม่ได้ จะบาปน้อยมาก
เจตนาไม่มี

 

ถ้าเป็นผม ถ้าสิ่งที่พ่อแม่ให้ทำเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ต่อให้มาตายต่อหน้าผมผมก็ไม่สน

ผมมี น้องที่รู้จักคนหนึ่งจบใหม่ เขาได้งาน Process engineer บริษัทปูน เงินเดือน 2 หมื่นกว่า แม่เขาดีใจ แต่เขาบอกความสามารถเขาไม่ใช่แค่นี้ เข้าไปวันเดียว ลาออกเลย
แม่เขาร้องให้แทบเป็นแทบตายที่ไม่ตามใจแม่เขาที่อยากให้อยู่บริษัทนี้ ตอนนี้เขาได้งานใหม่ เป็นงานที่เงินเดือนสูงที่สุดในโลกของเด็กจบใหม่ คือ start ประมาณ 180000 บาท ทำงานในต่างประเทศ แม่เขาดีใจออกนอกหน้าเที่ยวโม้ชาวบ้านไปทั่ว ถ้าเขามัวตามใจแม่เขาอยู่จะมีโอกาสนี้ไหม?

ถ้าคุณพิจารณาด้วยปัญญาเห็นว่า สิ่งที่มีคนมาใช้คุณไม่ถูกต้อง ก็อย่าไปทำ ไม่ต้องสนหน้าอินทร์ หน้าพรหม เพราะเวลาคุณมีปัญหาขึ้นมาจริง พ่อแม่จะช่วยได้ซักกี่น้ำ?

การที่คุณยึดมั่นในหลักธรรมเป็นบุญ ต่อให้คนอื่นเสียใจก็ไม่เป็นบาป และการกระทำของคุณก็จะไม่นำความเดือดร้อนมาให้ตัวคุณเองและพ่อแม่ภายหลังด้วย

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

เจอปัญหานี้เหมือนกัน ต้องทำในสิ่งที่ท่านต้องการตลอด แล้วขัดใจท่านก็จะต่อว่าน้อยใจว่าเราทำให้ท่านเสียใจ เสียน้ำตา แล้วถ้าคุยกันด้วยเหตุผลแล้วท่านไม่ฟังเลยล่ะค่ะ จะทำอย่างไร ทำให้ท่านเสียใจก็บาป..หาทางออกไม่ได้เลย

 

ขอเพิ่มเติมอีกหน่อยครับ ถ้าขัดใจพ่อแม่โดยมีเหตุผลที่สมควรโดยอยู่ในศีลในธรรมนั้น ถึงจะทำให้ท่านเสียใจก็ไม่ถือว่าเป็นบาปครับ ในทางตรงข้าม การที่ตามใจพ่อแม่ในสิ่งที่ผิดต่อศีลต่อธรรมะนั้น ไม่ใช่เราบาปอย่างเดียว แต่จะเป็นการที่ทำให้พ่อแม่ต้องบาปมากขึ้นด้วย เรียกว่าบาปสองเด้งเลยทีเดียว เพราะทำให้พ่อแม่ต้องตกนรก แท้จริงแล้วพระพุทธเจ้าทรงสอนไว้ว่าการตอบแทนพ่อแม่ที่ดีที่สุดคือการเปลี่ยนให้พ่อแม่ที่ทุศีลให้อยู่ในศีลธรรม ไม่ใช่ให้สนับสนุนท่านในการทำสิ่งที่ทุศีล

ในพุทธxระวัติก็มีตัวอย่างในกรณีของพระกัสสปเถระ ท่านได้บรรลุอรหัตน์แล้วแต่แม่ซึ่งบวชอยู่ยังไม่สามารถธรรมได้เนื่องจากมัวแต่คิดถึงลูก พระกัสสปเถระนั้นต้องการสงเคราะห์แม่ จึงพูดจาต่อว่าแม่อย่างแรงถึงขั้นทำให้แม่ร้องไห้จนแทบขาดใจ แต่ท้ายสุดเมื่อนางตัดใจจากลูกได้จึงมุ่งปฏิบัติธรรมจนบรรลุอรหันต์

คุณว่าการที่พระกัสสปเถระซึ่งเป็นพระอรหันต์ที่อยู่เหนือกรรมทำแม่เสียใจนั้นเป็นบาปหรือไม่?

ปกติแล้วการทำให้พ่อแม่ร้องไห้นั้นเป็นกรรมหนักมาก แต่สิ่งที่พระกัสสปเถระได้ทำให้แม่เสียใจนั้นกลับกลายเป็นการตอบแทนคุณของแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

ก็ลองพิจารณาดูนะครับ

 

พ่อแม่เี่ราไม่ใช่พระอรหันต์ ไม่ใช่ว่าจะดีจะฉลาดไปซะหมด ขณะที่ความถูกต้องยังไงก็เป็นความถูกต้องอยู่วันยันค่ำ เลือกทางที่เราเห็นว่าถูกต้องยังไงก็ดีกว่าเลือกทางที่ตามใจพ่อแม่ทั้งที่ไม่ใช่ทางที่ดีไม่เหมาะสม

ขัดใจเพื่อการพัฒนาดีกว่าตามใจแต่ต้องถอยหลัง/ย่ำอยู่กับที่

ฉันไม่ยอมเชื่อแม่เรื่องการฆ่าสัตว์ ตอนที่แม่ไม่เห็น ฉันแอบปล่อยหนูให้รอดชีวิต พอโดนซักก็ต้องโกหกว่ามันหลุดไปเอง(โกหกเพราะแม่ไม่ยอมรับฟังเหตุผล) แอบเอาเห็บหมัดหมาไปปล่อยทิ้ง ก็ต้องโกหกอีกเหมือนกันว่าฆ่าไปแล้ว ไม่ยอมบี้มด/เหยียบแมลงสาบตามคำสั่งแม่ แม่ให้ฉีดยาฆ่าแมลงเองก็เจ็บปวดใจแทนสัตว์ ฉีดไม่ลง พอแม่หยิบยาฆ่าแมลงก็โกหกแม่ว่าให้เลิกใช้ยาฉีดเพราะมันมีสารตกค้างเป็นอันตรายกับคน...บอกว่านักวิทยาศาสตร์เขาพิสูจน์มาแล้ว ไม่เชื่อพี่สาวที่ว่าใครหาเรื่องเราเราต้องทะเลาะให้ชนะ และต้องโต้เถียงครั้งแล้วครั้งเล่าเรื่องที่แม่ไม่ควรดื่มน้ำอัดลม ไม่ควรใช้ผงชูรส หรือใช้ก็ต้องน้อยที่สุด กินผักผลไม้ให้มากกว่าเนื้อสัตว์ด้วย เพื่อสุขภาพของแม่เอง เหนื่อยใจทั้งสองฝ่าย แต่ก็ต้องเผชิญหน้า

มองเผินๆการโกหกเป็นสิ่งที่ไม่ดี การโต้เถียงกับพ่อแม่ก็เป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่ฉันทำเพื่อความถูกต้องเพื่อชีวิตสัตว์ และเพื่อสุขภาพของแม่เอง เชื่อว่ากฏของธรรมชาติมีความยุติธรรมพอ เพราะมองย้อนกลับไปฉันก็ไม่รู้สึกผิดกับเรื่องเหล่านี้ กลับรู้สึกภูมิใจเสียอีก

 

ขอบคุณทุกท่านมากครับผม

พิจารณาดูแล้ว ได้คำตอบที่เหมาะที่ควรแล้วครับผม และเป็นคำตอบที่ในใจผมคิด

ยังไงซะ ความถูกต้อง ก็ยังเป็นความถูกต้องวันยังค่ำ (ตนเองมีความเชื่อเช่นนี้มานานแล้ว แต่ไม่เคยแน่ใจ ลังเลอยู่นานมาก)

การทำให้พ่อแม่เข้าใจในสิ่งที่ถูก แม้อาจจะต้องแลกมาด้วยความเสียใจของท่าน แต่มันคือสิ่งถูกต้อง สิ่งที่ทำให้เราเจริญต่อไป และเป็นสิ่งที่ทำให้ท่านได้มีโอกาสเข้าใจในความถูกต้อง เป็นบุญกุศลอย่างยิ่ง (ขอบคุณ คุณ peerayuth ด้วยนะครับ ที่ยกตัวอย่างที่ชัดเจนมาให้ ขอบคุณ คุณ tusinqiqu ด้วยครับ ปัญหานี้เป็นปัญหาที่ผมกำลังเผชิญอยู่ ได้คำตอบแล้วครับ ฝากขอบคุณน้องคุณด้วย ขอบคุณ คุณ sineseta ด้วยครับ ที่เชื่อมั่นในสิ่งที่ถูกต้อง ยกนิ้วให้กับความเชื่อมั่นที่มั่นคง)

ขอมอบบุญกุศลครั้งนี้ ให้กับทุกท่านที่ช่วยกันตอบด้วยครับ สาธุ

 

ช่วยทบทวนด้วยนะ(อักษรสีแดง)อ่านแล้วไม่สบายใจ..
สื่อให้เห็นถึงการไม่เคารพบุพการี คนที่เป็นลูกไม่รู้ถึงจิตใจ
ของพ่อแม่ ... ลองมาเป็นพ่อคนแม่คน แล้วคุณจะรู้เอง ..

 

ขออภัยด้วยครับ ที่ทำให้คุณนิพพานายะไม่สบายใจ แต่ก่อนผมพิมพ์ผมพิจารณาแล้วว่าเป็นสิ่งที่เป็นความจริงและถูกต้อง

ต่อให้พ่อแม่ร่ำรวย มียศฐาบรรดาศักดิ์ ก็ยาก ที่จะช่วยลูกของตนเองที่ทำความผิดให้พ้นจากคุกตารางได้ ไม่ต้องพูดถึงภัยในทุคติวินิบาตเลย นี้เป็นความเป็นจริง ผู้ใหญ่ไม่ควรเอาใจเด็กว่าพ่อรักแม่โอ้ จนเด็กคิดว่าตนเองจะทำสิ่งใดก็ได้ เพราะพ่อแม่คุ้มครองอยู่ นี้เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

การที่พ่อแม่แนะนำลูกผิดเช่น
" มีเรื่องมาเหรอ? ทำไมไม่ยิงมัน"
" ท้องมาเหรอ? ทำไมไม่ทำแท้ง"...อีกมากมาย นี้เป็นสิ่งที่ผิดอย่างมาก ผมมีจุดยืนชัดเจนว่า พ่อแม่ที่แนะนำลูกอย่างนี้ใช้ไม่ได้ และใครที่มีพ่อแม่อย่างนี้ก็ควรสังวรใจไว้ว่าพ่อแม่ไม่สามารถพึ่งพาได้ตลอดไป

การที่ผมยกตัวอย่าง น้องที่ผมรู้จักไป อาจทำให้คุณเข้าใจไขว้เขวไปว่า ผมแนะนำว่าไม่ให้เชื่อฟังพ่อแม่เลย ซึ่งไม่ถูกต้อง แต่ที่ผมยกตัวอย่างคนๆนี้ไปเพราะเป็นธรรมกลางๆ และผมเองก็ไม่รู้ว่า สิ่งที่พ่อแม่ของคุณ Aekkapat แนะนำคืออะไร จึงต้องเลือกเรื่องที่เกิดได้กับครอบครัวทั่วๆไป

สุดท้าย ความกตัญญูกตเวทีเป็นเครื่องหมายของคนดี

ขอให้เจริญในธรรมครับ

 

อนุโมทนา ครับ................