*** ว่าด้วยเรื่อง หนุมาน ****

รบกวนถามท่านหนุมาน แล้วเราจะรู้ได้อย่างไร ว่าสิ่งที่เราเชื่อนั้นถูกหรือผิด

 

*** ใช้ตัวพิจารณา ****

ให้ พิจารณาด้วยเหตุ ด้วยผล
ไม่ใช่ เอาสูตร เอาสิ่งต่างๆ ที่ฟังมา ที่อ่านมา...มานำความคิด

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

....................................................
โดนใจ...ขอบคุณมากค่ะ

 

<TABLE id=post572502 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 0px solid" class=thead>14-05-2007, 02:46 PM </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 1px solid; FONT-WEIGHT: normal; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=thead align=right>#53 </TD></TR><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175><!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->หนุมาน ผู้นำสาร<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_572502", true); </SCRIPT>
สมาชิก

วันที่สมัคร: Jul 2006
ข้อความ: 11,650
พลังการให้คะแนน: 5106



</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_572502 class=alt1><CENTER><!-- google_ad_section_start -->*** สัจจะ ****<!-- google_ad_section_end -->

</CENTER>
<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- google_ad_section_start -->อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ golf208
รับทราบครับพี่หนุมาน สัจจะเท่านั้นที่จะรอดได้
แต่ว่า สัจจะคืออะไรครับขอแบบละเอียดทีครับ ผมจะได้ปฏิบัติตามได้ถูกต้อง

</TD></TR></TBODY></TABLE>
สัจจะ ...ไม่ใช่ การอธิษฐาน
เป็นการทำ "สัญญากับใจตนเอง"...
ว่าจะทำสิ่งที่ดีสิ่งหนึ่งให้กับตนเอง .... มีกำหนดเวลา ที่ชัดเจน
พยายามปฏิบัติให้เป็นประจำ...วันละข้อ
เพื่อให้เกิด การกระทำใหม่ที่ดี
เช่น
ไม่พูดให้ผู้อื่นเป็นทุกข์ มีกำหนด ๑ ชั่วโมง
ไม่เสพ ไม่ยุ่งเกี่ยวของมึนเมา มีกำหนด ๑ วัน
ไม่นำของวัด ไปเป็นของส่วนตัว ตลอดชีวิต
ไม่ฆ่ามนุษย์ในครรภ์ และนอกครรภ์ ตลอดชีวิต
ไม่โกรธ โมโห มีกำหนด ๑ ชั่วโมง
ไม่เชื่อว่า ผู้อื่นจะทำให้ มีกำหนด ๑ ชั่วโมง
ไม่เห็นผู้อื่นเป็นที่พึ่ง วันละ ๑ ชั่วโมง
ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด วัละ ๑ ชั่วโมง
ไม่เห็นผู้อื่นผิด วันละ ๑ ชั่วโมง
ไม่เห็นว่าตนดีแล้ว วันละ ๑ ชั่วโมง
ไม่ทำร้ายผู้อื่นด้วยกาย วาจา ใจ วันละ ๑ ชั่วโมง
เชื่อว่าการกระทำของตนเป็นที่พึ่ง วันละ ๑ ชั่วโมง
เป็นต้น.......

กำหนดความชัดเจนให้กับตนเอง... ทุกวัน ๆ
แล้วเราจะอยู่ในอนามัยของ "หลักสัจจะธรรม"

ดอกบัวกำลังจะพ้นน้ำ !!!!!!!

- " หนุมาน ผู้นำสาร "<!-- google_ad_section_end -->

</TD></TR></TBODY></TABLE>
http://palungjit.org/threads/ความฝัน-เทพสังหรณ์-สัญญานเตือนจากเบื้องบน.79471/page-3

 

ขอบคุณท่านหนุมาน จะลองตั้งสัจจะดูค่ะ

 

ขอดับความโกรธ โมโห
ด้วยการไม่โกรธ ไม่โมโห ไปตลอดชีวิต.. ^^

 

เรียน ท่านอาจารย์ หนุมาน
สถานที่ วิชชาลัยปูย์ชะเล


ศิษย์อยากทราบว่า สัจจะที่ทำได้เพียง 1 ข้อ ในช่วงเวลาชาตินึง
อานิสงค์มากขนาดใหนขอรับ

แล้วถ้าทำได้ ห้าข้อ จะขนาดใหน
แล้วถ้าได้ สิบข้อ จะขนาดใหน
แล้วถ้าได้ สองร้อยยี่สิบเจ็ดข้อ จะขนาดใหน




*********มโหสถผู้ ทดลองสัจจะ***********

 

*** สัจจะ การกระทำเที่ยง ****

สัจจะ...เพียงข้อเดียว
เมื่อทำได้จริง...ตัวกระทำเที่ยง
จะพาให้ เรารอดพ้นกรรมที่กำลังปรากฏได้

พระพุทธเจ้า มีสัจจะไม่กี่ข้อ
แต่ปฏิบัติทุกวัน หมุนเวียนไปเรื่อยๆ ทุกวัน
พิจารณากำหนด ข้อที่มันถูกกับนิสัยของตนเอง

คุณลักษณะของข้อปฏิบัติที่ดี
๑. ชัดเจน...คือ จะทำอะไร
๒. มีขอบเขต....คือ ทำแค่ไหน มีกำหนดเวลาเท่าไหร่
๓. จำง่าย...คือ มีแต่แก่นสาร ไม่ใช่มีแต่น้ำท่วมทุ่ง

ถ้า ในหนึ่งวัน....
ท่านให้สัจจะ เป็นสิบข้อ...ท่านจะจำได้ครบถ้วนหรือ !!!!
ขอแค่ทำความเพียร วันละข้อ ข้อละชั่วโมง ก็เหนือนิสัยสัตว์โลกแล้ว

สัจจะ ซื่อสัตย์เด็ดขาด
ทั้งปากกระทำ ใจกระทำ และการกระทำ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ชั่วโมงของสัจจะ ****

หนึ่งชั่วโมง ของสัจจะ
อาจลบล้างความชั่ว ที่เคยทำมาเป็นแสนชั่วโมงได้
ทั่วทั้งจักรวาล เขาถึงยอมสยบต่อสัจจะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ขอบพระคุณ ท่านอาจารย์
เช่นนั้นแล้วภัยภิบัติที่จะถึงนี้ ศิษย์ไม่กลัวแล้ว เพราะศิษได้ถวายสัจจะกับองค์โลกุตตระ
ไปแล้ว ห้าข้อ อันว่าอบายภูมิย่อม ห่างไกลพระพุทเจ้าข้าแล้ว ฉะนั้นแล
วันนี้ศิษย์ขอเพิ่มอีกหนึ่งข้อคือ

ข้าพระพุทธเจ้า จะไม่พนันขันต่อ ทุกรูบแบบ อันนำมาซึ่งอเวจีภูมิ นับแต่นี้ ตราบจนพบพระนิพพาน ขอสัจจะทุกข้อที่ข้าพระพุทธเจ้าได้ถวายไปแล้วไซร้ จงติดตัวไปทุกชาติแลสามารถระลึกได้ ตราบที่ยังไม่ถึงพระนิพพานเทิญ

มโหสถผู้เจริญ :ปุจฉา
วิสัชชนา : <---ท่านอาจารย์ ขอรับ
สถานที่ :วิชชาลัยปูย์ชะเล

อ้างอิงจากคำกล่าวนี้

สัจจะ ...ไม่ใช่ การอธิษฐาน
เป็นการทำ "สัญญากับใจตนเอง"...
ว่าจะทำสิ่งที่ดีสิ่งหนึ่งให้กับตนเอง .... มีกำหนดเวลา ที่ชัดเจน
พยายามปฏิบัติให้เป็นประจำ...วันละข้อ
เพื่อให้เกิด การกระทำใหม่ที่ดี
เช่น
ไม่พูดให้ผู้อื่นเป็นทุกข์ มีกำหนด ๑ ชั่วโมง
ไม่เสพ ไม่ยุ่งเกี่ยวของมึนเมา มีกำหนด ๑ วัน
ไม่นำของวัด ไปเป็นของส่วนตัว ตลอดชีวิต
ไม่ฆ่ามนุษย์ในครรภ์ และนอกครรภ์ ตลอดชีวิต
ไม่โกรธ โมโห มีกำหนด ๑ ชั่วโมง
ไม่เชื่อว่า ผู้อื่นจะทำให้ มีกำหนด ๑ ชั่วโมง
ไม่เห็นผู้อื่นเป็นที่พึ่ง วันละ ๑ ชั่วโมง
ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด วัละ ๑ ชั่วโมง
ไม่เห็นผู้อื่นผิด วันละ ๑ ชั่วโมง
ไม่เห็นว่าตนดีแล้ว วันละ ๑ ชั่วโมง
ไม่ทำร้ายผู้อื่นด้วยกาย วาจา ใจ วันละ ๑ ชั่วโมง
เชื่อว่าการกระทำของตนเป็นที่พึ่ง วันละ ๑ ชั่วโมง
เป็นต้น.......

กำหนดความชัดเจนให้กับตนเอง... ทุกวัน ๆ
แล้วเราจะอยู่ในอนามัยของ "หลักสัจจะธรรม"

ดอกบัวกำลังจะพ้นน้ำ !!!!!!!

- " หนุมาน ผู้นำสาร "<!-- google_ad_section_end -->


ไม่เห็นผู้อื่นเป็นที่พึ่ง วันละ ๑ ชั่วโมง <--- ข้อนี้ โปรดสั้งสอนศิษย์เขลา
ด้วยศิษย์ถือเอาคำพระพุทธเจ้า ที่ว่า ให้ยึดเอา ไตรสรณะเป็นที่พึ่ง
ฉะนั้นแล้วคำของท่านอาจารย์ก็ขัดแย้ง หรือไม่ประการไดขอรับ


*********มโหสถผู้ ทดลองสัจจะ***********<!-- google_ad_section_end -->

 

ข้าไร้บุพการี มีแต่สรวงสวรรค์กับโลกาต่างบิดามารดร"
"ข้าไร้แม้ความตาย ไร้ชีวิต หมายเพียงแรงกระเพื่อมของลมหายใจน้อยนิด ต่างชีวิตและมรณา"
ข้าไร้ดาบคมคู่กายเป็นอาวุธ พกเพียงความไร้สมมุติแห่งตัวตนเป็นศาสตรา"
"สัจจะกับ"ขันติ"สิ่งใดสำคัญกว่ากัน?
ท่าน โชติกะ
ผมว่าต้องมีทั้ง 2
เกิดมาแล้วทำอย่างไรดีล่ะขอรับ รักตัวเองหาที่ตายสงบๆๆ หรือ เข้าใจทั้งตนเองและผู้อื่น แล้วช่วยสังคมดำเนินไป ผมเลยนึกถึงเพลง ลุงฟางของคาราบาว<!-- google_ad_section_end -->

 

ผมคิดถึงประโยคๆหนึ่ง "ใบไม้หนึ่งกำมือ ..."อะไรต่อผมจำไม่ได้แฮะๆ
อย่างไรก็สัจจะ คือ ความจริง
ศีลข้อ 4 มุสาวาทา เวระมะณีสิกขาปะทังสะมาทิยามิ

 

เดี๋ยววันหน้ามาเล่นด้วยใหม่น่ะพี่ เล่นเน็ตคาเฟ่หมดเวลาซะแล้ว

 

*** ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ****

มีสัจจะ เป็นสรณะ
พระพุทธเจ้า ก็พึ่งสัจจะที่ทำได้ พึ่งผลการกระทำจากสัจจะ
คำสอนของพระพุทธเจ้า ให้อยู่ด้วยหลักตนพึ่งตน
ให้พึ่งตัวกระทำของตนเอง ไม่ใช่หวังแต่พึ่งผู้อื่น หวังแต่พึ่งสิ่งอื่น
พระพุทธเจ้า ก็ต้องพึ่งตนเองเหมือนกัน
คือ พึ่งการกระทำที่ทำไปแล้วของตนเอง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** เหตุการณ์มันลุมเร้า วันนี้จะถือสัจจะ ขันติอดทน หกโมงเช้า ถึงหกโมงเย็น ****

ขันติ...เป็นการปฏิบัติ
สัจจะ....เป็นผู้นำ นำให้เกิดขึ้นจริง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** พระธรรม...การกระทำเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ ****

พระธรรม ธรรมะพระพุทธเจ้า
คือ การกระทำของพระพุทธเจ้า
ที่นำตนเองให้หลุดพ้นทุกข์ได้สำเร็จ ทุกข์จากนิสัยสันดาน
ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด และสะสมเพิ่มในชีวิต
สิ่งที่นำให้สำเร็จ คือ สัจจะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** มนุษย์ทุกคน ****

สุดท้าย...ต้องพึ่งผลของการกระทำที่ได้ทำไปแล้ว
พระพุทธเจ้า....ก็ต้องพึ่งการกระทำของตนเอง
พระสงฆ์...ก็ต้องพึ่งการกระทำของตน เช่นกัน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** เด็ก ****

คือ ผู้ที่ยังพึ่งตนเองไม่ได้

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** ศาสนาพุทธ ****

สอนให้เป็นผู้ใหญ่
คือ สอนให้พึ่งตนเอง พึ่งการกระทำของตนเอง

ศาสนา ทำให้จิตใจเข้มแข็งขึ้น
ไม่ใช่อ่อนแอลง คอยแต่จะพึ่งผู้อื่น พึ่งสิ่งอื่น
แบบนี้ถือว่า ยังใช้ไม่ได้ ถืออย่างเดียว แต่ไม่ได้ทำ
คือ ยังไม่ได้ทำการกระทำให้เป็นที่พึ่งให้กับตนเอง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

สัจจะ ที่ทำ ต้องไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน
ใช่หรือไม่