จะไปปฏิบัติธรรม สามีหาว่าบ้าไปแล้ว

อนุโมทนา สาธุ เจ้าคะ ท่าน ตรง ชอบแตกฉาน เหมาะแก่การงาน การฝึกปรือ

 

...อนุโมทนาสาธุน่ะค่ะ.....
มณีเองอยู่ต่างประเทศ ก็ไม่ค่อยได้ไปวัดค่ะ
มณีฟังธรรมอยู่ที่บ้าน ฟังหลวงปู่เทศ แล้วทำตาม
ที่หลวงปู่สอน การไปปฎิบัติธรรมที่สถานปฎิบัติก็ดีน่ะค่ะ
แต่หากไปแล้ว มีความขุนใจ ก็ไม่อยากไป แทนที่ไปแล้ว
สงบ ยิ่งกังวลไปใหญ่ มณีฝึกเองที่บ้าน ฝึกจิต ดูจิต ตนเอง
สิ่งรอบข้างเป็นครูเราหมด อารมณ์ที่เกิด รู้ ตาม
เป็นการดีด้วยซ้ำ หากเราเลี้ยงลูก เราก็เปิดธรรมไปด้วย
เขาก็ฟังธรรมที่เราเปิดไปด้วย เป็นการซึมซับไปในตัว
เมื่อเราสวดมนต์ภาวนา หากแฟนเราอยู่ เมื่อเขาเห็นเราทำ
เมื่อบ่อยเข้า มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลง จากคนขี้บ่น เมื่อ สวดมนต์
ฟังธรรม ก็จะบ่นน้อยลง ใจเย็นลง ในบ้านก็เย็นตาม
เพราะจิตใจ ของคนที่ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบ เมื่อถึงวาระ ที่พร้อม
แฟนคุณอาจจะเห็นดีในที่สุดค่ะ ของจำพวกนี้ เราต้องใช้เวลา
เมื่อไม่ได้ไปก็ไม่เป็นไรค่ะ อย่างที่ท่านเอกวี บอก
ครูอยู่ที่ใจ หากมีครู แต่ไม่ทำตามครู มีครูได้ ก็ไม่ก้าวหน้าไปไหน
หากเรา ฟังเทศสอนของพ่อแม่ครูบาอาจารย์ท่านใดแล้ว เราเข้าใจ
ก็น้อมใจรับท่านเป็นครู และทำตามที่ท่านสอน
เมื่อฟังแล้ว ก็ทำตาม
.....แหะๆ....
มณีก็พยามอยู่ค่ะ สู้ๆน่ะค่ะ
หาหนทาง ลดกิเลส ให้ได้กันค่ะ

 

ทำอยู่บ้านก่อนนอนก็ได้นิครับ

 

ลองหาหนังสือธรรมะเล่มเล็กๆน่าอ่านมาวางไว้ที่บ้ายสักสองสามเล่มก็ได้ครับ
เผื่อจะมีคนเปิดดูครับ(อาจจะไม่อ่าน55) ของหลวงพ่อฤาษีน่าจะดีครับ
(เหมือนนิทานอ่านแล้วเพลินดี^^)
ผมว่าสามีคุณคงมีเบื้องหลังที่ไม่ดีกับศาสนาพุทธอ่ะป่าวครับ
ลองถามเลียบๆเคียงดูนะครับ ส่วนพ่อแม่ แรกควรพาไปทำบุญที่วัดก่อนครับ
ผมชอบวัดอัพวันตรงที่ของกินฟรีและอร่อยมากๆๆๆๆ ของเขาคุณภาพจริงทั้งๆที่ฟรีูู^^
อืมม อธิบายอีกหน่อย หลวงพ่อฤาษีเคยพููดไว้(ประมาณ)ว่า
'' คนแต่ล่ะคนบารมีไม่เท่ากัน บางคนแค่ทำบุญทำทานก็พอแล้ว ศีลสมาธินี่ไม่แตะ เรียกบารมีขั้นอ่อน บางคนทำทานรักษาศีลแต่จะให้ไปปฏิบัตินี่ไม่เอา เรียกบารมีขั้นกลาง
ส่วนพวกสุดท้ายทำทาน รักษาศีลแล้วมีการปฏิบัติเพื่อการตัดกิเลสนี่บารมีขั้นสูงสุด ''
ประมาณนี้มั้งครับ(บารมีแปลว่ากำลังใจ บารมีเต็มคือกำลังใจเต็ม)
สุดท้ายอย่าไปเครียดครับ คนเรามันไม่เหมือนกันหรอกครับ อย่างแรกเราควรจะปฏิับัติตนให้ดีและได้ในระดับหนึ่งก่อนครับ จึงไปแนะนำหรือชวนเขาครับ ผมเชื่อนะครับว่าถ้าพี่ทำอยู่บ้านไม่นานเขาก็ต้องตามพี่มาครับ แนะนำให้สวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิให้เขาเห็น (แต่อย่าทำเพื่ออวดนะครับ มันไม่ดี ) แล้วก็วันหยุดก็พาไปเดินเล่นที่วัดอ่ะครับ
วัดสวยดีออกครับ แถมของกินเพียบขนาดนั้น
ทวนอีกหนึ่งรอบนะครับ
1 ทำตัวเราให้ดีก่อน ศีลต้องครบทุกวัน ทุกเวลา พยายามอย่าให้ขาดค่อยๆทำเดี๋ยวก็ได้
2 พาเข้าวัดเมื่อมีโอกาส แต่อย่าถี่ไป ไปทำบุญหรือบริจาคก็ได้ไม่ต้องเข้าวัดด่ะหรอก
แล้วทำแค่พอตัวอย่ามากไป เพราะบุญอยู่ที่ความตั้งใจ(บุญกิริยาวัตถุ3)
3 พยายามดูว่าใครเคารพ(ชอบ)พระองค์ไหน(idol idol^^) ถ้ามีคำสอนของท่าน ก็หาหนังสือท่านมา เอาเทปท่านมาเปิด
หรือชมเขาหน่อยว่าพระองค์นี่ท่านดียังไง หรือพาไปเยี่ยมวัดของพระท่านนั้น^^
4 ถ้าทำ2 3 ไม่สำเร็จ ก็ค่อยๆทำไป แต่อย่าไปฝืนกำลังใจ(บารมีแปลว่ากำลังใจ)เขานะครับ
ค่อยๆทำไปครับไม่ต้องรีบ เอาแค่เคารพพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เห็นความสำคัญของศีลก็พอก่อนขั้นแรก

 

อันที่จริงธรรมะเกิดที่ กายยาววาหนาคืบมีวิญญาณครองนี่เอง อยู่กับงานกับบ้านก็ดูธรรมะปฏิบัติธรรมะได้

โลกภายนอกกว้างไกล ใครใครรู้
โลกภายในลึกซึ้งอยู่ รู้บ้างไหม
จะมองโลกภายนอก มองออกไป
จะมองโลกภายใน ให้มองตน.

สภาวธรรม

 

แนะนำว่าหาหนังสือหลวงพ่อฤาษีมาอ่านให้เยอะๆ โหลดธรรมะของหลวงพ่อไปฟัง
ให้มากๆ(หลายๆเรื่อง) แล้วจะเข้าใจทุกอย่างเองครับ สอนคนได้ด้วย

 

ลองอธิษฐานดูนะคะ หากตั้งใจจริง และถึงเวลาอันสมควร บางทีคุณอาจจะได้คำตอบที่คาดไม่ถึงนะคะ

 

วันนี้สมีหยุด อยู่ที่บ้านค่ะ(ทำชั้นวางของให้ลูกที่กำลังจะกลับมา) ดิฉันลองนึกคิดอีกทีแล้ว ถ้าเราฟังธรรมอยู่ที่บ้านปฏิบัติธรรมอยู่ที่บ้านก็ได้เพราะเปิดฟังธรรมที่หลายๆท่านนำมาโพสๆไว้ก็ดี บ้านเราก็เย็นสบาย ถ้าไปที่วัดไม่รู้ว่าท่านอาจารย์จะมีอารมณ์สอนเราเต็มที่เหมือนที่ฟังๆมาหรือเปล่า บางทีคนเยอะอาจจะไม่ทั่วถึงมั้ง(คิดเอาเอง) ถ้าอยู่บ้านนี่ธรรมมะที่ท่านๆทั้งหลายโพสไว้คงดีกว่าเป็นแน่ไม่งั้นเค้าคงไม่เสียเวลานำมาเผยแพร่เนอะ เอาไว้เผื่อจะเข้าหูสามีบ้างอิๆ แต่ได้มาทบทวนดูแล้วว่าทำไมสามีไม่ค่อยชอบฟังธรรมมะอาจเป็นเพราะคุณตาเค้าก่อนจะเสีย คุณน้าๆได้ให้ท่านฟัง เคยมีอยู่ครั้งนึงดิฉันเปิดบทสวดเค้าก็บอกว่านี่เค้าเอาไว้ให้คนจะตายเค้าฟังกันนะ และอีกเรื่องนึงเวลาดิฉันฟังจะชอบเปิดดังๆมั้งคะเพราะเวลาอยู่ในครัว ทำงานบ้านก็จะได้ไม่ตกหล่นที่จะฟัง สมีเค้าชอบทำงานช่างเวลาวันหยุดเค้าก็บอกว่าเบาๆหน่อย อายเพื่อนบ้าน(เค้าไม่รู้ว่าข้างบ้านไปปฏิบัติธรรมก่อนดิฉันอีก)ตอนนี้เลยเปิดพอดีๆ ดูอารมณ์เค้าด้วยถ้าอารมณ์ไม่ดีก็เปิดเพลงบำบัดขิมสปาโหลดมาจากเว็บนี้อีกเช่นกันค่ะ และจะลองดูท่านอาจารย์คนไหนดี ก็นับถือเป็นครูเราไปเลย อิๆ

 

ตั้งใจมั่นในกิจของเราครับ ท่านว่ากันว่าเช่นนั้นๆ

 

ขอแบ่งปันประสบการณ์ส่วนตัวนิดหนึ่งค่ะ เมื่อก่อนไปบวชชีพราหมณ์ที่วัดมาสามหรือสีครั้ง พอกลับมาถึงบ้านจะปฏิบัติต่อก็หงุดหงิดเล็ก ๆ เดี๋ยวคุณสามี เดี๋ยวคุณลูก ทำให้เราไม่ได้ปฏิบัติ ไม่ได้บุญ มารผจญหน้าตาดูคุ้น ๆ แต่หลังจากไปบวชชี(โกนผมด้วย) เก้าวันเก้าคืนปฏิบัติกรรมฐานแบบเต็ม ๆ ความคิดเปลี่ยนไปค่ะ นั่งสมาธิเกือบทุกคืน แต่หน้าที่หลักจริง ๆ ของตัวเองในปัจจุบันคือดูแลสามี บุตร รวมถึงบุคคลรอบข้าง ญาติมิตรทั้งหลาย ดูแลทั้งตัว หัวใจ และจิตวิญญาณ รวมไปถึงชาติหน้าโน่นเลยค่ะ คนไหนพอจะสงเคราะห์ให้ได้พบธรรมะได้ก็มี พอจะแนะแนวทางให้บริจาคทานได้ก็มี พอจะให้รักษาศีลได้ก็มี ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราค่ะ อาศัยปฏิบัติในอิริยาบทย่อยมีความสุขกับการล้างจานเพื่อล้างจาน ตากผ้าเพื่อตากผ้า ใช้เวลานานพอสมควร จนทุกวันนี้สามีไม่กล้าฆ่าสัตว์แล้วค่ะ จัดทำผ้าป่าซ่อมแซมโบสถ์เองเลย ส่วนลูกสาวก็ถามแม่ว่านิพพานคืออะไร ไปถึงได้อย่างไร มีอึ้ง ๆ แล้วก็อึ้งค่ะ ส่วนคนรอบข้างที่เคยต่อต้านก็ลดน้อยลง ขอให้อดทนนะคะ เริ่มด้วยการสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน ใช้เวลาไม่มากหรอกค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้เจริญในธรรม
ด้วยความปรารถนาดี

 

ปฎิบัติวิปัสสนากรรมฐานเมื่อยังพร้อมครับ
เมื่อทุกข์จรมาจะได้ไม่หลงอารมณ์ หลงทุกข์เต็มๆ เป็นเครื่องมือสำหรับพ้นทุกข์

คนที่ว่าไม่ทุกข์นั้น มีขันธ์5เป็นมีทุกข์ครับ ถ้าจะไม่มีทุกข์
1.อยู่ในฌาน ถ้าฌานเสื่อมยังทุกข์ได้อีก
2.ไม่หลงอุปทานขันธ์ ผู้บรรลุแล้ว (เห็นกายมีเสื่อมไม่เที่ยง ความเกาะเกี่ยวจะเบาเรื่อยๆสังเกตุได้เองจากการปฎิบัติจริงจัง)

พวกไม่มีฌานแต่ สมบัติมนุษย์อยู่มากก็ย่อมมีทุกข์น้อยเพราะเสพสุขอยู่ ทุกข์มาเมื่อไหร่ โดนครับ จัดเต็ม แสกหน้าได้แต้ม

ประหนึ่งเตรียมเงินไว้ตั้งแต่หนุ่มสาว ไว้ใช้ยามเกษียณอายุ

 

อ่านข้อความล่าสุดก็ยินดีว่าคิดเหมือนกันนะครับ อย่าไปหักหาญใจคนอื่นเลยครับ เวลาจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงเอง สมัยแต่ก่อนเรายังไม่สนใจเห็นคนอื่นทำบุญทำอะไรเราก็เฉยๆก็ว่าคนอื่นแปลกแต่งชุดขาวเลย เราก็ค่อยหาวิธีตะล่อมให้เขามาสนใจดีกว่า สนุกดี ดีกว่าไปทะเลาะกันให้มาเห็นตรงกันซ่ะอีก

 

มาอัพเดทล่าสุดค่ะ

เมื่อคืนนึกขึ้นได้ว่าเคยอ่านกระทู้ของท่านๆนึง ตั้งไว้ว่าอย่าปรามาสผู้ปราถนาพุทธิภูมิ เลยทำเป็นPrintSreenตั้งไว้ที่หน้าDesktop ในนั้นมีเขียนไว้ "การปรามาส หรือ บอกให้ผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิ ยกเลิกลาพุทธภูมิ จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง เปรียบเหมือน การห้ามไม่ให้คนไปบวช เพราะรู้ว่า บุคคลนั้นบวชไปก็ไม่ได้ทำตัวดี หรือ ทำไม่ได้ อันนี้ผิดมหันต์"
เผื่อตอนเช้าสามีเค้าเปิดคอมฯ จะได้อ่าน อิๆ ไม่รู้ว่าเค้าจะได้อ่านหรือป่าว ดิฉันทั้งวันก็ทำตัวดีๆ ประมาณบ่าย3 ก็ลองคุยๆดู ว่าไปบวชที่ใกล้ๆก็ได้ เกาะยอเอง 3วันด้วย เค้าก็ถามว่าแล้วติดต่อเค้าไว้หรือยัง ก็เลยบอกไปว่าโทรติดต่อแล้ว(แอบโทรก่อนขอค่ะ) ตอนประมาณ1ทุ่มออกไปทานข้าวเค้าก็พาไปซื้อชุดแม่ชีเพิ่มยืมข้างบ้านอีก1.5ชุด ซื้อเพิ่มอีก1.5ชุด เดี๋ยวนี้ชุดแม่ชีราคา350บาทแล้วนะคะ ข้างบ้านบอกว่าเค้าซื้อแค่270เองค่ะ แต่ก็ไม่ได้ต่อรองหรือว่าอะไร แจ้งให้ท่านผู้ที่ติดตามจะได้อนุโมทนาบุญมา ณ ที่นี้ค่ะ พรุ่งนี้เช้าจะไปเป็นมือใหม่หัดทำสมาธิ สาธุ

http://palungjit.org/threads/เหตุผลที่ไม่ควรปรามาสบุคคลผู้ปรารถนาพุทธภูมิ.138237/

 

อนุโมทนาครับ ยินดีด้วยที่ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งมาถูกทางแล้วครับใช้ปัญญาแก้ปัญหา จริงๆแล้วผมไม่ใช่คนที่ได้สมาธิระดับไหนเลยครับเป็นคนธรรมดาเช่นท่านอื่นหลายๆท่านนั่นแหละ แต่ถ้าจะให้เทียบนะครับ ผมรู้สึกว่าผมนั่งสมาธิในสถานที่แหมาะสมในการปฏิบัตินั้นจะดีกว่า เช่น วัดเป็นต้นเพราะ
1. วัดเป็นสถานที่เงียบสงบเหมาะแก่การเจริญภาวนา
2. วัดเป็นสถานที่ศักสิทธิ์ มีผู้ดูแลอยู่เยอะ(ไม่ได้เห็นรู้เองหรอกครับ ตามความคิดและฟังเขามาอีกที)
และเหตุผลอื่นๆอีกมากมาย ที่ผมกล่าวเช่นนี้เพราะผมเคยไปนั่งสมาธิที่วัดครั้งหนึ่งเมื่อเร็วๆนี้ไปกับโรงเรียนน่ะครับ ตอนนั้นนั่งในศาลา ง่วงนอนมากสัปหงกอยู่เลย แต่พอหลวงพ่อท่านให้ทุกคนั่งสมาธิซัก 5 -10นาทีก็เลยนั่งบ้าง(ตอนนั้นเข้ามาเว็ปนี้แล้วเลยพอจะรู้วิธีการปฏิบัติบ้างเล็กน้อย) พอนั่งได้พักนึงแปลกมากเลยอาการง่วงหายไปหมดเลยสดชื่น อยากนั่งต่ออีกนานๆ (หลวงพ่อบอกพอ แล้วให้ลืมตาครับ เสียดายมาก เพราะตั้งแต่นั่งสมาธิก็มีครั้งนี้ที่นั่งแล้วมีความสุขมาก เพราะปกตินั่งที่บ้านหลับตาทีไรมันหัวขมำทุกที หลับใน) ผมเลยคิดว่าสถานที่ในการนั่งสมาธินั้นก็สำคัญนะครับ (สำหรับผู้เริ่มต้นและยังไม่คล่องแบบผม) แต่ถ้าคล่องแล้วที่ไหนก็ได้ครับ

 

อนุโมทนา สาธุ กับท่านจขกท. มีความพยายามดีมากค่ะ...

 

ถ้าสามีของคุณยังไม่เห็นด้วยก็อย่าเพิ่งไปเลยค่ะ จะเป็นบาปกับเขาเปล่า
ลองเปลี่ยนต้วเองที่บ้านก่อนค่ะ ไหว้พระสวดมนต์ให้เป็นกิจวัตร
โกธร งอล น้อยใจ ให้ลดน้อยๆ ลงไป จนเขาสังเกตุ ความเย็นเป็นเย็นไปถึงใจ
ธรรมมันแปลกตรงนี้ข้างในจะเย็นไปสู่ข้างนอก
อย่างเช่น เมื่อลูกสวดมนต์แผ่เมตตา บ่อย พ่อกับแม่ ก็มีใจโอนอ่อนตาม
การแผ่เมตตา เป็นสะพานเชื่อมได้อย่างดีเลย แผ่เมตตาได้ทุกขณะจิต

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=Qqxl6VBumV0"]....อนุโมทนาค่ะ.....[/ame]

"><iframe title="YouTube video player" src="http://www.youtube.com/embed/Qqxl6VBumV0" allowfullscreen="" width="960" frameborder="0" height="750"></iframe>

 

อัพเดทค่ะ

กลับมาจากบวชเนกขัมมะแล้วค่ะวันนี้เอง ไปบวชที่สถานปฎิบัติธรรมที่ทิพยสถานธรรม ของอาจารย์แม่ชีณัฐทิพย์ ตนุพันธ์มาค่ะ กลับมาก็ลองหาเปิดเสียงแม่ชีฟังดู ไม่รู้เป็นเพราะอะไรอยากฟังเสียงอาจารย์แม้กระทั่งกลับมาอยู่ที่บ้านค่ะ ไปบวชแล้วได้ผลเลยค่ะ พิสูจน์แล้วได้ผลค่ะ(ในเรื่องฟังแต่ให้ได้รู้ว่าฟังอย่าให้สิ่งที่ได้ฟังนั้นมากระทบจิตใจเราได้) ถ้าเป็นเมื่อก่อนเพื่อนเดือดร้อนเรื่องสามีต่างๆนานา มาปรึกษาบางทีเราก็อดจะซึ้งน้ำตาคลอๆไปกะเพื่อนด้วยเจ็บแปล๊บๆ เหมือนกำลังดูหนังเศร้าอยู่ แต่เมือคืนมีพี่ชีเค้ามาปฎิบัติธรรมด้วยเล่าให้ฟังเรื่องชีวิตเค้า(ขอสงวนชื่อเธอนะคะ)เค้าฝึกจิตมาบ้างแล้วเล่าให้ฟังได้โดยไม่ได้ซึ้งน้ำตาคลอประสบการณ์ชีวิตเค้าเลย เราก็เลยได้ทดลองดูจิตเราไปด้วยว่ามีความรู้สึกยังงัยเพราะอยู่เปลืองข้าวเค้ามา4คืนแล้ว อิๆ

ประสบการณ์วันสงกรานต์ตอนแรกคิดว่าไม่มีใครเค้าทำกันมั้ง(บวชวันสงกรานต์) ได้ข้อคิดหลายอย่างค่ะ ถือศีล8

1.ไม่ฆ่าสัตว์ ออกไปเดินบิณฑบาตรใจลอยมองละมุด<WBR>เกาะยอของเค้า เหยียบกิ้งกือเสียงดังแกร็บ แม่ชีให้มองไปข้างหน้าแค่45องค์<WBR>ศา
เพื่อดูสิ่งมีชีวิตน้อยๆอยู่ข้า<WBR>งหน้ามีบ้างมั้ยทุกชีวิตก็ย่อมรั<WBR>กชีวิตตัวเอง ก็ต้องต่อศีลใหม่อีก(ต่อเอง 555) ขณะเดินก็เลยท่องอิติปิโส 30จบไปด้วยซะเลย
(เพื่อนชีว่าดีเ<WBR>ลยทำตาม)วันสงกรานต์คนใส่บาตรเย<WBR>อะจัง ของเต็มย่ามเลยอ่ะ มีคนใส่แตงโมมาด้วยเป็นลูกโชคดี<WBR>คนอื่นถือ อิๆ

2.เว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้<WBR>าของเค้าไม่ให้ ข้อนี้คาดว่าทำได้นะ ใน4วันนี้ เพราะพอเพียงไม่อยากได้อะไรนิ
โทรศัพท์ก็จะพกทำไมละก็บอกที่บ้<WBR>านหมดแล้วว่าจามาบวชนี่เนอะ ยกเว้นถ่ายรูปเป็นที่ระลึกครั้งแรกในชีวิต

3.เว้นจากการกระทำอันไม่ใช่พรหม<WBR>จรรย์อันนี้ได้ชัวร์ๆ 555 เพราะสามีมาส่งหน้าสถานปฏิบัติพี่<WBR>แม่ชี บอกว่าสามีตัดห่วงได้แล้วค่ะ
แล้วภรรยาคุณจะได้อะไรดีๆกลับไป<WBR>(สงสัยจะบอกว่าเดี๋ยวคุณจะได้เมี<WBR>ยคนใหม่มั้งอิๆ)

4.เว้นจากการพูดไม่จริง อันนี้ต่อศีลกันบ่อยเหมือนกัน เพราะบางทีเมาส์กะน้องชี ลูกชี พี่ชี แม่ชี เป็นร้อย ๆ
ชินกับชีวิตทางโลกเห็นว่าอาจเป็<WBR>นเรื่องปกติ บางทีสิ่งแวดล้อมก็อาจนำพาไป แต่ถ้าเราจะทำตัวแบบเดิมก็ไม่ต้<WBR>องมาถึงสถานที่นี้ก็ได้
อยู่ข้างนอกนั่งเท็จ ไปวันๆ เหอๆ

5.เว้นจากการดื่มสุรา อันนี้ชัวร์ กินไม่เป็น

6.เว้นจากการกินอาหารให้เวลาวิก<WBR>าล อันนี้สรุปได้เอง จะกินเพื่ออยู่หรืออยู่เพื่อกิน<WBR> ก็หลังจากเพล ก็มีน้ำปานะ
(น้ำข้าวโพด ต้มถั่วเขียว ไวตามิล ไมโล กาแฟ น้ำสับรด น้ำฟักทอง ฯลฯ)แล้วฉันยังจะหิวเหรอ
บางทีกินมากตอนเย็นทำให้อาหารไม่<WBR>ย่อยท้องอืด กินแล้วนอน หน้าท้องไม่ยุบซักที

7.เว้นจากการฟ้อนรำ การขับเพลง ดนตรี ดูการเล่นชนิดเป็นข้าศึกต่อการกุ<WBR>ศล ใส่เสื้อรัดรูป ตกแต่งตัวเองด้วยดอกไม้
ใส่น้ำหอม และทาแป้ง เหอๆ อันนี้ยากที่สุดเลย เพราะคิดว่าเค้าไม่ให้ทาโรลออนด้<WBR>วยไม่ได้เอาไป ไปตั้ง4วัน สงสารคนนั่งใกล้ที่สุด
เมื่อวานเค้าสอนโยคะด้วยอ่ะ เขินจัง แต่พี่ชีทนได้555

8.เว้นจากการนั่งหรือการนอนที่น<WBR>อนอันสูงใหญ่เสื่อผืนหมอนใบ ผ้าห่ม ก็ผ่านมาได้ เพราะลูกชีน้อยยังนอนได้แล้วเรา<WBR>วิเศษจากไหนล่ะ

เมื่อวานมีดาราช่อง3มารดน้ำอาจารย์แม่ชีด้วย และทอนสร้อยให้อาจารย์สวมให้ จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร เป็นตัวอิจฉาบ่อยๆ อยากไปขอถ่ายรูปแต่คิดเองว่าไม่เหมาะสม
อยู่ในศีล เกี่ยวมั้ย และได้ข้อคิดอีกคือ ดีทอกหน้าไม่ต้องทาอะไรเลย โฟมล้างหน้าไม่ต้องใช้ แป้งไม่ต้องทา เพราะผิวเราจะผลิตน้ำมันออก<WBR>มาเอง ได้พักหน้า
จะสวยไปไหนล่ะ ก็ต้องถือศีลเหมือนกันหมดนี่