อาการเมื่อนั่งสมาธิ

๕. ผรณาปีติ มีลักษณะ ๘ คือ <TABLE class=pback cellSpacing=0 cellPadding=0 width=349 align=center border=0><TBODY><TR><TD class=pblack vAlign=top align=left width=319>๑. เกิดในจักขุทวาร ดูกายเนื้อตัวนั้นแผ่ไป ดูใหญ่ และสูงขึ้น
๒. เกิดแผ่ไปทั่วกาย ให้ตัวเย็นเป็นดังลงแช่น้ำ
๓. กายยิบๆ แยบๆ เป็นดังไรไต่
๔. เป็นดังประกายไฟพุ่งออกจากปากกระบอก
๕. กายเบาเป็นดังนั่งและนอนอยู่เหนือสำลี
๖. กายหนาวสั่นตัวงอ และหนักหางตาเป็นดังอาบน้ำในฤดูหนาว
๗. กายอุ่น และเป็นไอขึ้น
๘. กายเย็นซาบซ่านทั่วตัว</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

กอปมาจากเว็บว้ดถ้ำครับ
http://www.wattham.com/

 

จงใช้วิตอยู่ โดยไม่ต้องรู้สึกว่า
เรา ดี เด่น ดัง อะไรเลย
เพียงแต่รู้สึกว่า เป็นผู้มีประโยชน์
ที่สุดคนหนึ่ง นั่นแหละ
ถูกต้องและเป็นสุข
(พุทธทาสภิกขุ)

 

เคยหลับตายืนสมาธิอ่าค่ะ แล้วแบบว่าความรู้สึกเหมือนจะล้มๆ แบบว่าทรงตัวไม่อยู่ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรค่ะ

 

เพราะจิตดิ่งในท่ายืนจะทรงตัวลำบาก ถ้าไม่ชำนาญ

 

ช่างมันเถอะคะ คิดมากสนใจมาก ไม่ก้าวหน้าเสียที หากว่าง่วงก็ลองเปลี่ยน มาเดินบ้าง เคลื่อนไหวบ้าง อย่างงี้ก็ดีคะ
(โบว์เองก็เป็นเหมือนกัน )

 

ได้ความรู้มาใหม่ครับ เดินจงกรมครึ่งชม.นั่งครึ่งชม.ครับ เพิ่มทั้งสมาธิและวิริยะ

 

ถูกต้องน่ะ คร๊าบบบบ