กลุ่มทำงานช่วยเรื่องภัยพิบัติเริ่มก่อตั้งแล้วครับ มารายงานตัวกันหน่อย

สำหรับผมวางแผนเคร่าๆว่าจะเริ่มทะยอยเก็บของตั้งแต่ช่วงต้นปีหน้าครับ

โดยจะเริ่มต้นโดยการ
ทำลิสต์ของใช้จำเป็นที่ควรจะต้องมีบ้าง เริ่มคำนวนอัตราการกินอาหาร น้ำ ของครอบครัวเพื่อคำนวณหาปริมาณอาหารที่ต้องเก็บสะสม

สำรวจของในบ้านก่อนว่า มีสิ่งใดที่สามารถนำไปใช้ในเวลาช่วงการเกิดเหตุการณ์ภัยพิบัติบ้าง จากนั้นแยกหมวดหมู่ไว้ โดยไม่ต้องซื้อหาเพิ่ม

ดูว่าสิ่งใดขาดเหลือต้องซื้อหาเพิ่ม ก็ทะยอยซื้อโดยไม่ลำบากตัวเอง พยายามซื้อในช่วงลดราคา ในร้านขายส่ง ให้ถูกที่สุด

อาหารเริ่มทะยอยเก็บทีละน้อย เพิ่มนำหนักการสะสมตามข่าวที่ปรากฏ
ส่วนของที่เก็บก่อนก็ทะยอยนำมากินมาใช้ก่อนหมดอายุ

วางแผนการเก็บอาหารที่สะดวกกินได้เลยไม่ต้องหุงหา น้ำหนักเบา คุณค่าทางอาหารสูง ราคาไม่แพง ทางที่ดีทำเป็นธัญญพืชอัดแท่งแบบเพาเวอร์บาร์ก็ดี ถ้าพอมีฝีมือทางการทำอาหารบ้างก็ทำเองได้เลยครับ ถ้าให้ดีต้องใส่วิตตามินอีเพื่อกันหืนรา รวมทั้งเก็บในพาชนะสูญญากาศ

จากนั้นเริ่มประชุมกันในครอบครัวโดย โยนหินถามทางก่อนว่ามีความเห็นอย่างไรเรื่องนี้ ถ้าเชื่อ เนื่องจากมีความเป็นไปได้จากเหตุการณ์ต่างๆที่ปรากฏ ก็เริ่มประชุมต่อไป ถ้าคนไหนไม่เชื่อหรือขัดแย้งเราก็เงียบเสีย แอบไปประชุมกับคนที่เชื่อต่อ

หาข้อสรุปว่า
-ถ้าเกิดเหตุการณ์ขึ้นจะทำอย่างไร และถ้าไม่เกิดเหตุการณ์ขึ้นจะทำอย่างไร

-ประเมินเหตุการณ์ด้วยวิจารณะญาณของครอบครัวตัวเองว่า เหตุการณ์มันน่าจะรุนแรงเพียงใด ข้อมูลในเวบไซท์นี้เป็นข้อมูลที่แจ้งให้ทราบ คุณต้องกลั่นกรองข่าวสารเหล่านี้เอง อย่างมีสติ อย่าได้ตื่นตระหนก อาจจะประเมินไว้ในสามระดับคือ
เกิดอย่างเบาๆ
เกิด อย่างกลางๆ
เกิดภัยพิบัติอย่างรุนแรง

จากนั้นวางแผนว่าเรารับมือได้ ในระดับไหน คาดการณ์ว่าแต่ละสถานการณ์จะมีเหตุการณ์อะไรบ้าง เราจะทำอย่างไรบ้าง

ปรึกษากันว่าเมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเราจะไปอาศัยอยู่ที่ไหน ระยะทางไกลเท่าไหร่ จะเดินทางไปอย่างไร และจุดสำคัญที่สุดคือ เราจะตัดสินใจไปเมื่อไหร่ ใช้สัญญานใดของเหตุการณ์ที่เกืดขึ้น

ค้นหาว่าตนเองมีความสามารถอะไร และมีความสามารถอะไรของเราที่จะเป็นประโยชน์ในยามภัยพิบัติบ้าง พยายามหาความรู้เพิ่มเติม พัฒนาตนเอง ให้รอบรู้เรื่องการดำรงชีวิตและการช่วยเหลือผู้อื่นให้มากขึ้น ฝึกสมาธิให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้

ฝึกฝนร่างกายของตนเองและครอบครัวให้แข็งแกร่ง ขึ้นทนทานขึ้น เรียนรู้การใช้สมุนไพรง่ายๆเบื้องต้นไว้บ้าง การดูแลสุขภาพตัวเองให้แข็งแรงเสมอ เลิกเหล้า เบียร์ บุหรี่

ประสานงานกับกลุ่มอื่น ครอบครัวอื่น ให้ร่วมมือกัน ช่วยเหลือกันด้วยความสามัคคี เพื่อความอยู่รอดของทุกคนครับ ต่างคน ต่างอยู่ หรือเห็นแก่ตัวไม่รอดแน่นอนครับ ที่น่ากลัวที่สุดคือในช่วงเวลาที่ไม่มีกฏหมายครับตอนนี้จิตใจคนตกต่ำมากๆแล้วครับอันตรายอย่างยิ่ง โดยเฉพาะเมื่อตื่นตระหนก

ขอให้รอดปลอดภัยทุกท่านนะครับ อย่าลืมสติครับสำคัญที่สุด ใช้เหตุผลใช้ปัญญาให้มาก

 

ที่จริงมีข้อมูลหลายๆอย่างอยู่ในกระทู้เหล่านี้ครับ
http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=51726&page=7
ลองไปไล่ๆอ่านดูครับ สำหรับท่านที่เพิ่งเข้ามาใหม่ครับ

 

คงช่วยด้วยการนั่งสมาธิและแผ่เมตตาน่ะครับ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหน เพราะทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามกรรมน่ะครับ _/\_

 

ผมว่านับแต่นี้ไป ภัยธรรมชาติจะเกิดถี่ และทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆครับ และในขณะเดียวกัน สภาวะความตึงเครียดของสงครามก็จะเริ่มประทุจนเต็มรูปแบบ จนกระทั่งมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งชิงเป็นฝ่ายได้เปรียบ ชิงใช้อาวุธนิวเคลียร์ก่อน หลังจากนั้น ระบบป้องกันตนเองอัตโนมัติของแต่ละประเทศ ก็จะเริ่มยิงนิวเคลียร์ไปยังเมืองหลวง เมืองใหญ่ของประเทศคู่แค้น ผลก็คือเกิดการโกลาหลกันทั่วโลกโดยเฉพาะคนที่อยู่ในเมืองใหญ่ ทุกคนต้องการหนีออกจากเมืองให้เร็วที่สุด จนเป็นเหตุการณ์ กลียุค มีคนที่ตายเพราะคนด้วยกันตอนนั้นก็มาก ก่อนที่ของจริง คือซูเปอร์พายุที่เกิดจากการระเบิดของนิวเคลียร์ นับสิบลูก พัดปั่นป่วนพร้อมทั้งหอบฝุ่นกัมมันตรังสี ปริมาณมหาศาล ขึ้นปกคลุมโลกจนมืดมิดไป เจ็ดวัน พร้อมๆกับการเกิดแผ่นดินไหว ฟ้าคำราม อย่างบ้าคลั่ง

แล้ว..........................




ไปฟังกันต่อวันอาทิตย์ครับ
<!-- / message --><!-- sig -->

 

ตายไม่ค่อยกลัวเท่าไร แต่ รอดแล้วกลัวอดมากกว่า
ฝรั่งเคยเล่าให้ฟังว่า เมื่อสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ประเทศฮอลแลน์ด ต้องกินดอกไม้ ประทังชีวิต
เพราะขาดแคลนอาหารอย่างหนัก มีเงิน แต่ไม่มีของขาย
ฮอลแลน์ด ทำเกษตรปลูกพืชผัก ได้เพียง ปีละ 3-6 เดือนเท่านั้น เพราะอากาศไม่เป็นใจ คนจึงอดยาก เมื่อเกิดสงคราม

 

ขอลงชื่อด้วยคนครับ ยินดีช่วยเหลือทุกอย่างตามความสามารถที่มีอยู่ครับ

 

วิธีช่วยอันดับแรก คือช่วยกันสวดมหาสมัยสูตร

 

เป็นแค่คนธรรมดาๆคคนนึงซึ่งตอนนี้อยู่ที่จีน หากมีอะไรที่ช่วยได้จะช่วยเต็มที่ค่ะ คิดเหมือนคุณ *44* อ่ะค่ะ

 

ขอร่วมด้วยคนค่ะ
อยู่ที่อยุธยาค่ะปัจจุบันยังเป็นนักเรียน
ความสามารถไม่มีอะไรพิเศษ
ถ้ามีอะไรที่พอจะช่วยได้ก็จะทำค่ะ

 

อยู่ที่จังหวัด นครราชสีมาค่ะ แต่จะไปๆมาๆ ที่กรุงเทพฯ เพราะต้องไปเรียนช่วง เสาร์-อาทิตย์ ที่เห็นจากในนิมิต ก็เป็นแถวๆปากช่องจะปลอดภัยมากกว่าบริเวณอื่นๆ
ที่อยู่ 1092 ถ.สุรนารายณ์ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.นครราชสีมา 30000

 

ผมเกษมครับ อยู่ที่ อ.ท่าเรือ จ.พระนครศรีอยุธยา เบอร์โทรศัพท์ 086-8021795 ครับ วันนี้อยากจะมาเสนอแนะศูนย์ปฎิบัติธรรมแห่งหนึ่ง ซึ่งผมเห็นว่าเป็นสถานที่เหมาะแก่การมารวมตัวกันปฎิบัติธรรม มาสนทนาวางแผนงานช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ หรือจะใช้เป็นที่พักอาศัยในช่วงเกิดภัยพิบัติก็ได้ครับ ซึ่งผมพอจะคุ้นเคยกับเจ้าสำนักที่นี่ดี สามารถจะติดต่อประสานงานให้ได้ ศูนย์ปฎิบัติธรรมที่ว่านี้ก็คือ ศูนย์พุทธศรัทธา อ.บ้านหมอ จ.สระบุรี

ศูนย์ปฏิบัติธรรมนี้เป็นสาขาของวัดท่าซุง จ.อุทัยธานี ของหลวงพ่อมหาวีระ ถาวโร (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) โดยกิจวัตรจะมีพระอาจารย์จากวัดท่าซุงมาเทศน์ธรรมและนำสอนกรรมฐานเป็นประจำ

ศูนย์พุทธศรัทธา อ.บ้านหมอ จ.สระบุรี








คนซ้ายมือคือคุณชนะ ศิริไพโรจน์ เจ้าสำนักที่นี่ครับ



สำนักปฏิบัติพระกรรมฐาน ศูนย์พุทธศรัทธา
สาขาวัดท่าซุง (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)
77 หมู่ 7 ต.บ้านหมอ อ.บ้านหมอ จ.สระบุรี
โทรศัพท์ 0-3620-1600, 0-4107-6106, 0-1937-0244 ​

​

 

ต้องขอบคุณคุณเกษมอย่างยิ่งครับ จะได้โทรไปคุยเพื่อประสานงานกันครับผม

 

อนุโมทนาทุกๆท่านนะครับ มาร่วมใจกับทำสิ่งดีๆและมีประโยชน์แบบนี้ คนละไม้คนละมือ รู้สึกอบอุ่นและปลื้มใจครับ
ต้องเสียสละครับงานนี้ ผมก๋ยินดีช่วยเหลือประสานงานระหว่างกลุ่มให้ได้รวมทั้งสถานที่บางจุดที่จะต้องเตรียมไว้รองรับผู้คนด้วย
ขอให้งานลุล่วงไปได้โดยเร็ววัน ให้ทันท่วงทีสำหรับผู้ที่ตั้งใจช่วยเหลือนะครับ
เบิ้องบนท่านก็ไม่นิ่งดูดายครับ มีงานที่เตรียมทำกันอยู่เพื่อการนี้เช่นกันครับ
แต่ต้องลุ้นและเอาใจช่วยกันหน่อยให้ทัน 3 ปีครับ
แล้วจะมาทักกันใหม่นะครับ ช่วงนี้ติดภาระกิจอึกเล็กน้อยครับ

 

คุณอักษรสัญจร มหาสมัยสูตร
จะหาเนื้อหาได้จากที่ไหนครับ<!-- / message -->

 

กลัวว่าแม้นรอดชีวิตได้ ก็ไม่รอดต้องบ้านะซี
เขาว่ากันว่า บางคนอาจรอดจริง แต่ไปพึ่งผิดคน
ไปพึ่งพาคนที่หลงผิด เป็นนักบุญนักบวชจริง
แต่พาหลง เลยวิปลาสเป็นบ้าได้

ต้องหาคนที่รู้ "สัจจะ" อันเป็น "ธรรม" จริง
จะได้รอดทั้งตาย และรอดจากบ้า

ครูบาอาจารย์ว่าไว้ "สองลำ สองเชียง"
ไปที่อื่น รอดตาย ไม่รอดความหลงครับ

 

ขอลงชื่อไว้ด้วยครับ ..ชยุต..

ถ้าภัยมาถึงจริงๆ และผมรอดตายมาได้..
..ก็คงจะใช้วิชาพลังกายทิพย์
ที่ไปเรียนมาจากคุณย่าเยาวเรศช่วยรักษาโรคภัยไข้เจ็บ
และบรรเทาความเจ็บปวดให้ตัวเองและคนอื่นๆได้บ้าง
ด้วย 2 มือเปล่าๆนี่แหละครับ...

...

 

ผู้มีศีลและธรรมะอันดีแล้ว ขอเพียงอธิษฐานจิตตั้งมั่นย่อมปัดเป่าโรคาได้ทั้งมวล

 

พวกเราในเวบนี้หลายๆท่านอยู่ในวิสัยที่จะใช้พลังจิตรักษาผู้อื่นได้ด้วยพลังจิตและความเมตตา ครับ ถ้ามีโอกาสก็พยายามฝึกและทบทวนกันไว้ครับ

 

วันอาทิตย์พรุ่งนี้พบกันครับผม ใครที่จะฝึกวิชชา และสมาธิ อย่าลืมทบทวนไว้บ้างนะครับ