อยากกลับบ้านกันบ้างรึยังเอ่ย!

มีที่ไหนตัวเรา
มีที่ไหนบ้าน
มีแต่ความฝัน
ไม่เป็นสาระให้ยึดถือ

 

ขอบคุณค่ะ..............

 

ละสมมุติซะซิ ของไม่มีอยู่จริง
ค้นให้พบสัจธรรม วิมุติ....โลกกุตระ

ทำซิ ทำไป....ถึงเอง....บ้านที่แท้จริง

 

โลกนี้คือความฝัน โลกในฝันก็คือฝันอีกนั่นแหละ เบื่อมากก็บวชมันซะเลย

 

เบื่อกับเข้าใจต่างกันเยอะครับ สมมติ เรามีเพื่อนอยู่คนนึง เมาแล้วขี้อวด เรากับเพื่อนเข้าใจกันดี และไม่ถือสาอะไร แต่มีวันหนึ่งเราพาเพื่อนนอกกลุ่มมาด้วย พอเพือนเห็นพฤติกรรมของเพื่อนเราก็ไม่ชอบบอกกลับละ รำคาญมันหว่ะ เหตุการณ์อันเดียวกันแต่ผลลัพท์ต่างกัน จิงๆนะ

 

ตอนนี้ผมอยู่ที่บ้านแล้วครับ
บ้านมันอยู่ตรงหน้าเราแต่เรามองไม่เห็นเอง ให้อยู่กับความว่าง เห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง

 

*** มาตามผู้ทำได้ ให้กลับมาทำให้สำเร็จ ****



*** เรื่องจริงที่เกิดขึ้น ****


ยุคก่อนๆ คนเราต้องตามหาโลกุตตระกันเอง
แต่ยุคหลังกึ่งพุทธกาล พระพุทธเจ้าพระโคดม
ศาสนาหักกลาง เหมือนถูกไฟแดงฉานร้อนรน
โลกุตตระมาตามผู้ทำได้ ให้กลับมาทำให้สำเร็จ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "<!-- google_ad_section_end -->

 

......บ้านเก่า ...

 

อยากกลับมากๆเลยคะ ทำอย่างไรที่จะได้กลับบ้านเร็วๆ ไม่อยากอยู่ในวัฏฏะที่น่าเบื่อเช่นนี้อีกแล้ว ใครมีทางลัดให้ไปเร็วขึ้นช่วยบอกที่

 

รอให้เสร็จภารกิจแล้วค่อยกลับค่ะ

 

รอให้เสร็จภารกิจแล้วค่อยกลับค่ะ นี่คือสัจจะของดิฉัน

 

เวียนว่ายตายเกิดมาเเล้วนับอนันตชาติ การมาปฏิบัติภารกิจตามที่รับอาสามาน่าใกล้จะเสร็จเเล้วคงอีกไม่นานก็จะได้กลับบ้านเสียที

 

ตอนนี้กลับบ้านได้แล้วครับ กลับเป็นพักๆ
แต่ไม่กลับถาวร เพราะต้องพาอีกหลายคนกลับไปด้วย
ไปๆ มาๆ หลายชาติแล้วครับ
การเกิดไม่ใช่ความทุกข์หรอกครับ ถ้ารู้คุณค่า และหน้าทีของการเกิดมา
การเกิดเป็นทุกข์ เพราะจิตไปจมกับกิเลส เลยมองไม่เห็นความจริงตรงหน้าว่าเราเกิดมาทำหน้าที่อะไรกันแน่

 

...บวชแล้วหายเบื่อเลยเหรอ...?

 

ไม่ผิดสัญญาหรอก หุหุ

 

...อยากกลับมาก...มีวิธีไหนที่เร็วสุด ทนอยู่ไม่ไหวอีกต่อไป ไม่มีอะไรดีเลย อยากไปที่ใหม่ดูบ้าง เผื่อจะดีกว่าที่นี่...

 

มันก็วนซ้ำเหมือนฉายหนังเรื่องเดิม

กลับไป เบื่อ ก็ลงมาใหม่

พอ ไม่เหลือใคร เดี๋ยวก็ต้อง ลงมาใหม่

ความเคยชิน เป็นสิ่งน่ากลัว

ตำนานก่อเกิดจักวาล เขาว่ากันยังไงน๊าาาาา

เมื่อก่อนไม่มีอะไร

มีแค่น้ำเพียงหยดเดียว แล้ว ก็ บลา บลา บลา

 

อยากค่ะ งั้นต้องมุ่งมั่นนะคะว่าเราไม่ได้เป็นตัวละครในโลกนี้แล้ว ไม่ได้เล่นเกมนี้อยู่แล้ว
แต่กลับไปเป็นผู้ชมแทน ผู้ชมในสถานที่ ที่เราเรียกว่าบ้าน ซึ่งอยู่เหนือกาลเวลา ระยะทาง และกฏใดๆทั้งสิ้น

ที่ๆสวยงามเกินกว่าจะพรรณาได้ และสงบอย่างเป็นที่สุด ที่ ที่เราจากมา

 

ผมเพิ่งเริ่มเดินทางกลับ หนทางยังอีกแสนยาวไกล
แต่เมื่อเริ่มก้าวเดินแล้ว ก็คงจะถึงซึ่งจุดมุ่งหมายนั้นสักวัน

คนที่ถึงก่อนแล้วคงคอยลุ้นเอาใจช่วยกันอยู่เป็นแน่แท้

 

อยากกลับแต่ติดห่วง ยังไม่รู้ว่ามาทำอะไรอยู่ที่นี้