อยากทราบ กรรม ที่ทำให้เป็นสิว ผิวพรรณหยาบ

ไม่รู้เกี่ยวหรือเปล่านะค่ะ แต่ก่อน เป็นสิวง่ายมาก เครียดทีไรมาตลอด เยอะด้วย
ตอนหลัง นั่งสมาธิบ่อยขึ้น คือ พยายามทำให้ได้ทุกวันๆ ปรากฎว่าสิวเวลาเครียด
น้อยลง จนแทบไม่มีแล้วตอนนี้ค่ะ

ไม่แน่ใจว่ามาจากกรรมในอดีตชาติเรื่องอะไร แต่ที่แน่ๆนะค่ะ กรรมดี ที่เกิดจากจิต
ที่สงบ มีสติ และพยายามปล่อยวาง ส่งผลที่ดีต่อเรื่องสิวด้วยค่ะ

 

ขอบอกเลยครับ คุณนี้ความเหี้...ยครบ Set เลยครับ
หน้าตาถึงได้เหี้........ยเป็นอย่างนี้
สาเหตุตามที่ผมลงตัวอักษรแดงให้
ไอ้หาข้อด้อยมาด่ามัน นี่แหละเค้าเรียกยกตนข่มท่าน ไม่เจริญครับ จิตใจโหดร้ายไม่ต้อง คิดว่าไม่แน่ใจครับ ผมสรุปเลย ว่าโหดร้ายมาก

เอาล่ะจะเล่าเรื่องผมให้ฟัง สมัยก่อนผมอายุ 14 สิวก็ขึ้นเต็มหน้า แถมมีริ้วรอยเยอะมาก ใช้เครื่องสำอางค์อะไรก็ไม่ให้ พออายุ15 เป็นคนขี้หงุดหงิดเครียด อารมณ์ร้อน เห็นแก่ตัว ชอบเก็บตัวอ่านหนังสืออย่างเดียว ใช้เวลาส่วนใหญ่กับการเรียน คิดว่าตนเก่ง ชอบดูถูกว่าคนอื่นโง่ มันเลยทำให้หน้าตา เศร้าหมอง ผิวหยาบกร้าน นอนน้อย นอนไม่ค่อยหลับ ฝันร้าย แค้น น้อยใจ และก็อิจฉานิดหน่อย ใช้เครื่องสำอางค์อย่างไรก็ไม่ได้ผลแต่เผอิญเค้าหน้ายังดูดี พอเข้ามหาลัย หน้าดูดุ ตาเหี้ยม เพราะใจมัวแต่เก็บความโกรธ ความแค้น และความเครียด เผอิญว่าหุ่นดี บุคลิกดี แต่งตัวดี พอปี3 สิวหายหมด แต่ผิวยังแย่ จบมาเข้าวัด เข้าใจ เริ่มปฎิบัติ ความโกรธลดลง พยาบาธลดลง ถ่อมตัวมากขึ้น(ไม่ถือดีเรื่องอื่น เช่น การศึกษา หรือฐานะ ไม่อวดเรื่องพวกนี้ และไม่นับถือคนพวกนี้ แต่จะนับถือคนดี จิตใจดี ไม่ว่าฐานะการศึกษาจะเป็นอย่างไรก็ตาม) นิสัยดูแข็งกับพวกที่ถือดีเรื่องภายนอกอวดรวยอวดรู้ (เพราะผมรู้มากกว่า) แต่จะอ่อนและถ่อมตัวกับเรื่องจิตใจ คนดี อารมณ์ดีขึ้น ทั้งๆที่ตกงาน เพราะหมั่นปฎิบัติบ่อยๆ ใช้เวลา 4 ปี ตกงาน 3ปี และตอนนี้ทำงานมาเกือบ 1 ปี ตอนนี้ ผิวดี หน้าตาใส หลับสบาย เพราะใจมันสบาย หน้าตาใส หุ่นก็ดี เพราะออกกำลังกายบ่อยๆ ไม่ใช้เครื่องสำอางค์ ไม่เครียด ทั้งๆที่งานเครียด เพราะรู้หลักปฎิบัติ ตอนนี้ก็ปาไป 27 สาวๆก็เริ่มเข้าหา แต่กลับรู้สึก เบื่อหน่ายในร่างกายมนุษย์บางเวลา เบื่ออยากจะเข้าป่า แต่นั่นแหละทุกอย่างไม่ยั่งยืน เดี๋ยวก็แก่แล้ว มันก็เหี่ยว มันก็เสื่อมเป็นธรรมดา

สรุป ผิวผมทราม เพราะสมัยอายุสิบกว่าๆ มักเครียด หยิ่ง คิดว่าตนเก่ง อารมณ์เสียบ่อย หงุดหงิด

ที่ต้องตกงาน 3 ปี เพราะสมัยก่อน คิดว่าตนเก่ง จึงทำให้หลง แล้วยกตนคิดว่าตนเองดีกว่า มันก็เลยต้องรับชะตากรรม

ทุกวันนี้ได้งาน ดี ผิวดี รูปร่างหน้าตาดี เพราะใน 3 ปีที่ตกงาน ไม่ได้อยุ่เฉยๆ คอยปฎิบัติธรรม หมั่นภาวนา สวดมนต์ เข้าทางธรรมตลอด จิตใจผ่องใส (แต่คำพูดคำจา ดูหยาบๆหน่อย เพราะติดจากนิสัยเดิม)

 

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆๆ ทุกวันนี้เราก็เป็นคล้ายๆๆเธอ บางทีอยากจะฆ่าตัวตายเพราะท้อแท้ แต่พ่อและแม่เป็นกำลังใจให้ตลอด สู้ๆๆนะ เราเข้าวัดและดีขึ้นนะ ลองดูนะ เราแนะนำให้ไปวัด

 

เจอเพื่อนและ

นิสัยเดียวกันเลยค่ะ

 

ผมเนี่ยแหละเมื่อก่อน

เป็นคนโกรธง่ายมากอารมณ์ร้อนโมโหร้ายและ หยิ่งพยองในตัวเองสูงมาก คิดว่าเกิดมาหาคนหน้าตาดี

จะเทียบกับเราได้นี่นับคนได้ และจะคิดดูถูกคนที่เราไม่ชอบหน้าเสมอ

จนทุกวันนี้ก็ยังคิดว่าถ้าหน้าเราเนียนๆ จะมีคนหล่อสูสีเราได้ แค่ 2คน

ตั้งแต่เกิดมาที่เคยเห็น 1.ดาวพณิชคนนึงสมัยเรียน ปวช 2.BIG D2B!!!

ที่คิดอย่างงี้เพราะเมื่อก่อนไปที่ไหนก็มีแต่สาวมาขอเบอร์มาชอบมาก แต่ผมก็เป็นคนเห็นใจ และขี้สงสารคนที่ต่ำต้อยกว่านะ

แต่พออายุ 17สิวก็เริ่มบุกเละ ทำให้เกิดความอิจฉาริษยาคนหน้าตาเนียนไปหมดทุกคน คิดดูถูกคนอื่นที่หน้าตาดูเนียนดีกว่าตลอด

จนผมเพิ่มมารู้ตัวภายหลังเนี่ยว่า การที่เราอิจฉาริษยาคนอื่นพยายามคิดถูกถูกเขาเนี่ย มีแต่จะทำให้เราเป็นทุกข์เอง

จึงควรยอมรับสภาพว่าคนที่เกิดมาหน้าตาเนียนดีเพราะเขาทำกรรมมาดี เราไม่ควรจะไปอิจฉาเขา ความทุกข์ก็ดี ความสุขก็ดี ที่แต่

ละคนได้รับนั้น ล้วนเป็นผลมาจากการกระทำของผู้นั้นทั้งสิ้น เขาได้ดีก็เพราะเขาเคยทำดี เขาได้ไม่ดีก็เพราะเขาทำไม่ดีเช่นกัน

ทุกคนล้วน “สมควร” ได้รับในสิ่งที่ตัวเองได้กระทำไว้ทั้งนั้น และฝึกความเมตตากับผู้อื่นเสมอ

ที่ผมมาศึกษาธรรมอยู่ในเว็บพลังจิตนี้ ก็เพราะเจ้าสิวตัวทุกข์นี่แหละทำให้ผมหัน

เข้าหาทางธรรม ซึ่งก็รู้สึกดีใจเหมือนกันที่สิวขึ้น มันช่วยให้เรา รู้ตัวว่า ไม่ควรหลงไหลกับ

หน้าตาที่ความจริงแล้ว มันไม่ใช่ของเที่ยงแท้ อนาคตไม่กี่ปี หน้าตาก็เหี่ยวไม่น่าชมเหมือน

กันทุกคน มันไม่ใช่ของสวยของงาม ที่มนุษย์จะหลงไหลจนลืมตัว

 

แฮปปี้เคยเป็นค่ะ ชนิดที่ แทบไม่มีรูให้ผุด -*- (แต่ตอนนี้หายแว้วจ๊า เด๋วให้คำแนะนำเลยค่ะ เพราะทำ เพราะลอง เพราะเป็นมาหมดแล้ว)
รักษายาไหนก็ไม่หายค่ะ ยิ่งเป็น T^T
เป็นมาตั้งแต่..ป. 4 โอ้ว์ ทำกรรมหนักจัง ^^
คือ โกรธ โมโหร้าย อารมณ์แรง ฆ่าแมลง(สาบ) อาฆาต พยาบาท (เด็กไม่มีนะคะ)
ก็ได้มาเข้าวัดจริงๆจังๆตอน ม. 1 ก็ได้ความเชื่อเรื่องถวายดอกไม้แล้วสวยก็ถวายทุกเดือนค่ะ จนถึง ม. 4 เทอมสอง จู่ๆ สิวก็หายไปเอง แต่เราต้องสวดมนต์ นั่งสมาธิ เข้าวัด ฟังธรรม และไม่โมโหนะคะ

แต่ก็มีหลักการและเหตุผลนะคะ คือฮอร์โมนรึปล่าว
สอวบางคนไม่เหมือนกัน บางคนเพราะแพ้ง่าย หรือเป็นสิ่งอุดตันเพราะล้างหน้าไม่สะอาด ยาที่มีฤทธิ์กัด ก็จะได้ผลสำหรับเขา แต่ของเราไม่ได้ผลนะคะ ถ้าหน้ามัน สิวเห่อมาก

ต้องดื่มน้ำมากๆค่ะ เพราะถ้าวัยรุ่นฮอร์โมนกระฉูดแน่นอน
งดอาหารมัน รับประทานผักเยอะๆ ทานผลไม้เยอะๆๆๆ
ห้ามใช้ไวเทนนิ่ง ล้างหน้าด้วยเจลล้างหน้าไม่มีฟองเท่านั้น (ของสมูทอีดีค่ะ ใช้อยู่ อิอิ ^^)
ล้างหน้าด้วยน้ำเย็นเท่านั้น น้ำอุ่นสิวห่อ ผดก็เห่อค่ะ
เลี้ยงเครื่องสำอางค์หรือครีมที่มีกรด AHA หรือ ลักษณะลอกหน้า หรือกัดหน้า วิตามินซี พวกนี้ไม่ได้ค่ะ ยิ่งแสบ ยิ่งเป็น
ทากันแดดบางๆนะจ๊ะ เพราะเป็นสิว ออกแดด หน้าเป็นฝ้าง่าย ซับหน้ามันดัวยฟลิม์ได้ค่ะ ใช้สองแผ่นต่อหนึ่งครั้ง อย่าใช้ซ้ำๆๆกัน หรือจะเอากระดาษทิชชูเช็ดหน้า คลี่แบ่งออกเป็นสองแผ่นบางๆ ซับได้ค่ะ
ห้ามขัดหน้าเน้อ
ห้ามออกแดดจัด เพราะจะทำให้เกิดสิวแพ้แดด (เม็ดแบ้งมากๆ เจ็บมากๆด้วยค่ะ แดงๆ) และเป็นฝ้า
อย่าเครียด อย่านอนดึก นอนวันละ 7-8 ชั่วโมง ถ้าขาดก็สิวนอนดึกขึ้น นอนเกินก็ขึ้นเพราะหน้าจะมัน ต้องล้าง
ช็อกโกแลตไม่มีปัญหาหรอกค่ะที่จริง (กินทุกวัน จนตอนนี้ก็กินค่ะ แต่ทานหวานมากจะทำให้เป็นเบาหวาน แผลหายยาก..ก็เลือกทาน ดาร์กช็อกโกแลตสิคะ รักษาอาการเจ็บคอ ช่วยเรื่องความดัน หัวใจ และโรคผิวหนัง และลดน้ำหนักด้วย^^)-*- แถมยังรักษาโรคผิวหนังเมื่อดื่ม โกโก้ 2-3 เดือนขึ้นไป เพราะมีสาร ฟลาโวนอลย์ (เขียนถูกไหมนิ?) แก้โรคผิวหนังได้ค่ะ (แนะนำตรานางพยาบาล ราคา 135 บาทโดยประมาณ แฮปปี้ดื่มแบบขมเพรียวค่ะ ไม่ใส่ครีม ไม่ใส่น้ำตาลเลย ชงให้เพื่อน เพื่อนก็ด่าว่าเจ๊งก แต่ไม่ได้งกค่ะ ดื่มแบบนี้ดีจริงๆ ตื่นเสียยิ่งกว่ากาแฟ แก้วเดียว ปาไปครึ่งวันยังไม่ง่วงเลยค่ะ เหมาะสำหรับผู้แพ้กาแฟ หรือไม่ชอบกาแฟ)
อย่าเอามือเบื้อๆถูกหน้าค่ะ ไม่ชอบถูกเลยเหมือนกัน หยะแหยงมือตัวเอง ทำไมไม่รู้ค่ะ -*-

แฮปปี้ก็ทำตามนี้ค่ะ คืออยู่ๆจะหายก็หายเอง ไม่ได้ทาครีม ทายาหมอเลย ทายาหมอสิ เห่อกว่าเดิมอีก มันคงอยู่ที่พฤติกรรมการใช้ชีวิต และร่างกายของเราด้วยค่ะ ฮอร์โมนเป็นสำคัญ นั่งสมาธิบ่อยๆก็ช่วยได้ค่ะ เพราะเราไม่เครียดด ^^
แต่ถ้าที่บ้านมีแต่ผู้ชาย หรือผู้ชายมาก (อย่างแฮปปี้เป็นผู้ ญ คนเดียว พี่ชายแท้ๆ 1 ต่างแม่ 5) ก็เป็นแน่นอนค่ะ อยู่แล้ว เพราะพี่ๆขนเยอะ แล้วสิวก็เป็นตามแขน ลักษณะของผู้ชายทั่วๆไป แฮปปี้ก็ออกหน้าเลยค่ะ สิวเยอะ หุ่นก็ล่ำๆค่ะ ฮ่าๆ ใส่เสื้อไซด์เป็นตัวอักษรไม่ค่อยได้ ต้องเป็นตัวเลยค่ะ 36-38 เพราะเดี๋ยวติดไหล่ จะนอนจะฟุบในห้องเรียนไม่สะดวก ฮ่าๆ มีกล้ามด้วย กินข้าวเยอะอีก!)
แต่ตอนนี้หายแล้วค่ะ ช่วงประจำเดือนก็เป็นปกติ ก็จะมีบ้าง แต่เยอะกว่าชาวบ้าน คนอื่นมีสองเม็ด เจ๊มีสี่เม็ด อย่างนี้ ก็ล้างหน้าน้ำเย็นค่ะ จริงๆ
การถูน้ำแข็งช่วยได้คือหายเลย แต่สิวจะไปอุดอู้ใต้ผิวนะคะ ไม่แนะนำให้ทำถ้ายังไม่หายดี...(ทำมาแล้ว น้ำแข็งหลอดห้าบาท ใช้ได้นานหลายเดือน น่าอัศจจรย์เสียยิ่งกว่าครีมกระปุกเป็นพัน...ซึ่งไม่เคยลอง )
เพื่อนก็อึ้งค่ะว่าหายได้ยังไง สรุปก็ตอบไปว่า มันหายเอง จากที่ทนกับมันมา...6 ปี ^^
ก็อย่าเครียด อย่าโมโห ดูแลตัวเองดีๆ อาหารการกินก็ครอบ 5 หมู่ เลิศกว่าอาหารเสริมใดๆค่ะ จิตใจต้องประคอง การนอนพักผ่อนก็สำคัญ ยิ่งเข้าวัดด้วยแล้ว สำรวมกาย วาจา ใจ อะไรๆก็สวยไปหมดค่ะ ใจนี่สำคัญสุด ^^
แต่สิวบอกโรคได้นะคะ ช่วยแฮปปี้เป็นนี้โรคแทรกเลยค่ะ เข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น

อ้อ! มีอีก ดื่มน้ำเต้าหู้ทุกวันก็ช่วยควบคุมฮอร์โมน ผิวสวยด้วยนะคะ ดูมาแล้ว คนที่ดื่มทุกวัน มีแต่คนขาวๆสวยๆหน้าใสๆค่ะ อย่างกะนางฟ้า น้ำมะพร้าวก็ช่วยได้ค่ะ แต่ช่วงประจำเดือนห้ามดื่ม เพราะประจำเดือนจะขาดทันที แก้โดยการหยุดดื่มก็มาค่ะ (อยากรู้อยากลอง ทำมาหมดค่ะ จะตายเข้าเพราะอยากรู้สักวัน T^T)

แนะนำเยอะเลย แต่ก็ ok นะคะ ปรึกษาได้น๊า ยินดีช่วยค่ะ เพราะเข้าใจว่าเป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไร มันก็เจ็บกายเนาะ หนักใจด้วย

ขอให้หายไวๆนะค๊า ^^

 

ผมก็มีปัญหาเรื่องผิวพรรณเหมือนกันครับ คือประมาณว่า หน้ามัน แต่แห้ง แล้วก็จะระคายเคือง หยาบกร้าน และชอบเป็นผื่น หาหมอหลายที่แล้วก็ยังไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไหร่ เป็นๆหายๆบางทีเอาเราวิตกจริตไปเลยเหมือนกัน ก็คิดว่าคงเป็นกรรมเก่าอย่างที่ว่า ปัจจุบันนี้ก็เลยละสาเหตุที่ทำให้เกิดผลแบบนี้แล้ว แต่พยายามไม่ยึดติดแล้วว่าชาติต่อไปต้องเกิดมาผิวดี รู้สึกว่าเราตั้งใจเอาสิ่งที่สูงกว่านี้ดีกว่า (แต่ในเมื่อเรายังตัดกิเลสเรื่องนี้ไม่ได้ ก็เลยยังหวังอยู่ว่าอย่างน้อยก็ให้มันอยู่ในสภาพปกติ ไม่แย่มาก เพื่อที่เราจะได้ทำให้การดำรงชีวิตเป็นไปด้วยความไม่ลำบาก) ใครไม่เจอกับปัญหาอย่างว่านะ อาจจะนึกถึงความทุกข์ที่มันแอบซ่อนอยู่ไม่ได้หรอก ถึงแม้อาจจะมองดูว่าทำง่ายหากเเค่ไม่สนใจมัน หรือปล่อยวางความคิด แต่ดีเทลจริงๆมันมีอะไรเยอะมากที่บั่นทอนสุขภาพจิต เห็นใจและเข้าใจความรู้สึกเจ้าของกระทู้นี้นะครับ เพราะผมก็มีความรู้สึกนี้อยู่เหมือนกัน แต่ตอนนี้ก็พยายามอย่างที่แนะนำมาอะครับแต่บางทีผมก็เอาทุกข์ตรงนี้มาเปลี่ยนให้เป็นโอกาสอะครับ ทำให้เรารู้ว่า เนื้อหนังมังสา ที่เรายึดถือว่าเป็นของเรา เป็นตัวเรานี้ มันไม่ใช่จริงๆ เป็นไปตามไตรลักษณ์เลย เราควบคุมมันให้เป็นแบบที่เราอยากให้เป็นหรือไม่อยากให้เป็นไม่ได้เลย ที่รักษากันอยู่ก็เป็นเพียงแต่ปะทังหรือยื้อมันไว้เท่านั้น ถ้ามันเป็นของเราจริงตามหลักเหตุผลแล้วเราก็น่าจะควบคุมมันได้ แต่นี่มันอยากเกิดไรขึ้น จะเป็นสิว จะแห้ง จะเป็นผื่น มันก็เป็นของมันเอง ไม่เห็นปรึกษาเราหรือถามเราก่อนเลย จึงพยามคิดว่างั้นก็สนใจมันให้น้อยลง ไม่ต้องไปใส่ใจมันมาก สนใจสิ่งที่ควรถนอมและรักษาคือ จิต เราดีกว่าที่ต้องคอยรักษาให้มันสะอาดสดใสอยู่เสมอ อีกอย่างคำคนที่เราได้ยินเค้าว่าเรานินทาเราอย่างนั้นอย่างนี้ เค้าพูดไปแปปเดียวเค้าก็ลืมและไม่ใส่ใจอะไรด้วย แต่เราเองที่เก็บเอามาตอกย้ำน้อยเนื้อต่ำใจอยู่เอง ผมประทับใจในคำเปรียบเทียบนึง ของใครพูดจำไม่ได้แล้ว ประมาณว่า ใครเค้าว่าเราหรือพูดให้เราเปรียบเหมือนเค้าเอามีดหรือของมีคมมาแทงเรา ถามว่า เราจะรีบชักมีดนั้นทิ้งแล้วรีบรักษาแผล หรือว่า คอยเอามีดที่เค้าแทงเรา แทงตัวเองให้เจ็บปวดอยู่ร่ำไป ก็เช่นกันกับเหตุการณ์ที่เกิดกับเราอยู่ตอนนี้นะครับ (ผมอาจจะพูดไม่มีหลักการหรือที่เรียกว่าเรื่อยเปื่อยไปบ้าง แต่ผมจริงใจและพยายามถ่ายทอดจากความรู้สึกจริงๆนะครับ ผิดถูก หรทอไม่สมควรยังไง ก็ขออภัยทุกท่านด้วยนะครับผม ) ปล. เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะครับ สู้ๆ

 

แอ๊ะ มาอีกรอบค่ะ มาบอกว่า เรื่องสวยๆนี้ การทำบุญขัดองค์พระ หรือสร้างองค์พระก็ช่วยได้นะคะ มาทำบุญกันมั๊ย ^^ เดี๋ยวแฮปปี้จะนำมาลงจ๊ะ จะได้แฮปปี้กันถ้วนหน้านะคะ

หายไวๆนะจ๊ะ ฝากความหวงใยมาอีกทีนะค๊า ^^

 

ทำใจให้สงบ ถ้าเชื่อว่าสิวจะหาย มันก็จะหาย ให้หมดรักษาร่วมด้วย
พี่ก็เป็นเหมือนกัน ไปรักษา ก็หาย