มหัศจรรย์แห่งรัก จากกันกว่าครึ่งศตวรรษ ได้กลับมาครองคู่ยามไม้ใกล้ฝั่ง

“ฉันไม่มีทางเลือก เราไม่ควรมีความสุขอยู่บนความทุกข์ของผู้หญิงที่เป็นผู้บริสุทธิ์อีกคน”

จิตใจท่านสูงมากๆๆ

 

จริง ๆ กระทู้นี้น่าจะไปอยู่จักรวาลคู่ขนานนะ
หากจะนำเสนอควรเป็นเรื่องของกฏแห่งกรรมจะดีกว่า จริงไหม พี่คมน์

พี่คมน์ลองพิจารณาว่า ในวัฐสงสาร มีใครสมหวังจริงไหม
ขอโทษที่พูดตรงๆ แต่เรื่องนี้ไม่เถียงนะ หลบภัยยกย่องชีวิตคู่แบบฆารวาสคู่นี้
ที่ต้องมีกามคุณ 5 มาเกี่ยวข้อง เสมอ แต่ว่า หากกระทู้นี้อยู่ห้องจักรวาลคู่ขนาน
หลบภัยจะไม่แย้งหรอก แต่ว่ากระทู้นี้อยู่ในห้องกฏแห่งกรรม จึงต้องพูดถึงวิบาก

 

ถ้าไม่กล่าวเรื่องศีล 5 นะ เหมือนที่คนอื่นพูดนะ อ่านแล้วรู้สึกประทับใจ จนไม่รุ้จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ อิๆๆ พูดได้แต่ ซาบซึ้งๆๆ

 

เหอๆ น่าสงสารนะ ที่แบกหามกามไว้บนบ่า จนหน้ามืดตามัวได้ขนาดนี้ เหอๆ ท่าทางเอาเรื่องนะนาย อืมคงเรียกไม่ผิดกระมัง นาย นกฮูก เหอๆๆ

 

กลอนก็ไพเราะ เพลงก็เพราะจริง

 

บอกได้คำเดียวว่าซึ้งค่ะ

 

ไม่หรอก กฏเขาห้ามโพสกระทู้ซ้ำน่ะ กระทู้นี้อยู่ในห้องกฏแห่งกรรมไปแล้ว
คนเขารู้จักกันเยอะแล้ว ไปโพสซ้ำก็ผิดกฏสิเนอะ
ไม่มีอะไรหรอก เพียงแต่ว่า ใครจะมองด้านไหน
แต่ว่าหลบอ่านแล้วมองรอบด้าน
พี่คม อาจจะมองด้านคุณตา คุณยายเห็นว่าเป็นเรื่องน่าชื่มชม
แต่ถ้ามองอีกด้านหนึ่งนะ โหดร้ายน่าดูทีเดียว
ลองมองด้านคุณยายอีกคนที่เป็นภรรยาคุณตาสิ ที่เสียชีวิตไปแล้วน่ะ
ที่ไม่รู้เลยว่า สามีตัวเองมีใจให้กับคนอื่นอยุ่ตลอดเวลา เพียงแค่ว่า
อยุ่ด้วยกันเพราะความรับผิดชอบเท่านั้น
ไม่อยากวิจารณ์อะไรมากหรอกเนอะ
ศีล 5 ที่พี่คมมองมันในแง่การปฏิบัติ
ถ้าให้มองในแค่ศีลจริงๆ นะ
คุณตา ได้เบียดเบียนใจตัวเอง และไม่ซื่อสัตย์ต่อภรรยา ตัวเอง
เลยทำให้อำนาจแห่งความหลงไหลไปปันใจหาหญิงอื่น
ใครไม่มองเรื่องของใจ แต่หลบภัยมองในแง่ของ
ความสื่อสัตย์ กาย วาจา ใจ

ถ้ามีหิริ โอตะปะ แบบ เทวดาจริงๆ ต้องไปยับยั้งใจได้ด้วย

 

เรื่องนี้มีเพียงศีล 5 คือ ข้อกาเมใช่ไหม
หากเป็นศีลละเอียด มันครอบลุมไปถึงศีล 1 ด้วย อะไรรู้ไหม หลบภัยไม่บอกหรอก พี่คม
เอาไว้ให้พี่คม งง เล่นๆ เนอะ

บางที กิเลสเรามันอ้างว่าบุพเพ ก็มี
พระพุทธเจ้าให้ทำ อานาปานสติและ สติปัฐฐาน 4
บุคคลไม่พึงอาลัยสิ่งที่ล่วงมาแล้ว และบุคคลไม่ควรคาดหวังสิ่งที่มาไม่ถึง
ดังนั้น คนที่ปฏิบัติจงละเลยคำว่าบุพเพ ถึงจะชื่อว่า ทำตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
หากจะเอาเรื่องนี้เป็นตัวอย่าง
หมายเหตุ กระทู้นี้เป็นกระทู้ในห้องกฏแห่งกรรม
ดังนั้น บุคคลควรพึงไม่เข้าใกล้ กามตัณหา เพราะเป็นตัวที่ละยาก และหลงนานเลยทีเดียว
เชียวนา พี่คม ถ้าไม่เชื่อหลบภัย
อีกไม่นาน ทุกข์ก็เกิดขึ้น หนักกว่าเดิมอีก เชื่อไหม อันนี้พูดเป็นอุทาหรณ์ นะ

 

<TABLE border=0 width=763 align=center><TBODY><TR><TD colSpan=2>พุทธพจน์ ว่าด้วยรัก

</TD></TR><TR><TD width="50%">

จากหนังสือ เหตุสมควรโกรธ..ไม่มีในโลก

​

</TD><TD width="50%">

พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ความโศกย่อมเกิดแต่ของที่รัก
ภัยย่อมเกิดแต่ของที่รัก
ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พ้นวิเศษแล้ว
จากของที่รัก ภัยจักมีแต่ที่ไหน
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ความโศกย่อมเกิดแต่ความรัก
ภัยย่อมเกิดแต่ความรัก
ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พ้นวิเศษแล้ว
จากความรัก ภัยจักมีแต่ที่ไหน
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ความโศกย่อมเกิดแต่ความยินดี
ภัยย่อมเกิดแต่ความยินดี
ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พ้นวิเศษแล้ว
จากความยินดี ภัยจักมีแต่ที่ไหน
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ความโศกย่อมเกิดแต่กาม
ภัยย่อมเกิดแต่กาม
ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พ้นวิเศษแล้ว
จากกาม ภัยจักมีแต่ที่ไหน
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ความโศกย่อมเกิดแต่ตัณหา
ภัยย่อมเกิดแต่ตัณหา
ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พ้นวิเศษแล้ว
จากตัณหา ภัยจักมีแต่ที่ไหน
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

พระพุทธเจ้า ตรัสแก่ภิกษุสาวก ถึงเรื่องความรักไว้ว่า
ความรักเป็นความร้าย ความรักเป็นสิ่งทารุณ
และเป็นเครื่องทำลายความสุขของปวงชน
ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก แต่ความรักไม่เคยให้
ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่งความต้องการ
ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หาด้วยแล้วก็เป็นพิษแก่จิตใจ
ทำให้ทุรนทุราย ดิ้นรนไม่รู้จักจบจักสิ้น
ความสุขที่เกิดจากความรักนั้น เหมือนความสบายของคนป่วยที่ได้กินของแสลง
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

เธอทั้งหลายอย่าได้พอใจในความรักเลย
เมื่อหัวใจยึดถือไว้ด้วยความรัก
หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า
แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

การไม่มีภรรยา เป็นลาภอันประเสริฐ
การไม่มีสามี เป็นลาภอันประเสริฐ
​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้เช่นนี้ เพื่อเตือนว่า
ชีวิตคู่มีทุกข์สุขคละเคล้ากันไป
แต่เกือบทุกคู่ ทุกข์จะมากกว่าสุข
ตามวัย ตามสัญชาตญาณของสัตว์โลก
มักแสวงหาชีวิตคู่แล้วก็เกิดความรัก ความผูกพัน ตามมา
ความรู้สึกว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม
เป็นความสุขอย่างที่สุดนั้น เป็นความรู้สึกของตัณหา
เพื่อที่จะได้ความสุขนั้น เหมือนต้องติดหนี้สินมากมาย
เพราะเมื่อได้ดำเนินชีวิตคู่ไปแล้ว หลายคน
รู้สึกว่าตัวเองได้คำนวณผิดพลาดไป ดอกเบี้ยแพง
ตั้งใจแก้ตัว พยายามอย่างไรก็ติดลบตลอด
มีทุกข์มาก มีสุขน้อย หลายคู่ก็ผิดหวัง
เหมือนมีหนี้สิน ชดใช้ไม่รู้จักจบจักสิ้น
​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ใครไม่มีคู่อย่าเสียใจ อย่าไปน้อยเนื้อต่ำใจ ท่านคือผู้โชคดีแล้ว
ความเหงา ไม่เศร้าเท่าความพลัดพราก เมื่อจากกัน
เฮ้อ...หลบภัยบอกแต่คนอื่น ถึงได้มาภาวนาทุกวัน
ว่า ....ที่ใดมีรัก ที่นั้นต้องมีการแย่งคอม แย่งรีโมท
หลบภัยเป็นคน เห็นแก่ตัวเอาแต่จาย ไม่อยากให้ใครมาแย่ง
ขำขำ เนอะพี่คม ​

 

ไม่ได้ใส่ใจ

ถ้าคุณไม่เห็นด้วหรือเห็นด้วยก็เฉยๆไม่ต้องไปว่าหรือตำหนิใครเพราะคนที่เขาชอบก็มีคนที่เขาไม่ชอบก็มีตราบใดที่ยังเป็นมนุษย์ยังไม่สิ้นกิเลสย่อมมีกิเลสเป็นเรื่องธรรมดา อย่าบอกนะคุณหมดกิเลสแล้ว ไม่เคยนอนกับผู้ ญ ไม่ชอบมีเพศสัมพันธ์
ไม่ใช้เงินเพราะเงินล้วนเป็นของสมมุติ ศึกษาธรรมมะ แต่ไม่ฝึกพัตนาจิตใจ พื้นฐานของธรรมมะคือจิตใจ ใจคือประธาน อ่านดูบทความและบอกตรงๆว่าเวทนามากนะ..เลยมาบอกกล่าว ไม่ต้องตอบกลับนะ ขี้เกียจเถียงรำคาน แต่ถ้าจะโต้ตอบก็ตามสบายนะ

 

โห รู้สึกดีมากๆเรย

หายากมากแบบนี้ ยินดีด้วยนะค่ะ

ส่วนเราก้อโสดต่อไป สงสัยยังไม่ถึงวัย อิอิ

 

ทำอะไรมีความสุขก็ทำไป ความรักเกิดขึ้นได้กับทุกคนถ้ายังเวียนว่ายตายเกิด จะแอบรัก แอบชอบ ก็ถือว่าความรักดีใจด้วยน่ะค่ะ คุณตาคุณยาย

 

เราก็เห็นด้วยกับคุณwarakanค่ะ