กรรมใดที่แม่ผมต้องช้ำใจจากน้องชายผม

แม่กับน้องมีเรื่องทะเลาะกันบ่อย น้องผมไม่ค่อยฟังใคร เวลาทะเลาะกัน น้องจะด่าแม่แรงมาก แม่ก็พอกัน แข็งพอๆกัน ตอนนี้ผมจึงเป็นที่พึ่งทางใจของแม่ทุกด้าน ผมทำงานที่ กทม กลับบ้านไม่บ่อย แม่อยู่กับน้อง และหลาน
พอศึกษาธรรมะ ก็พอเข้าใจเรื่องกฏกรรมมากขึ้น ผมไม่รู้ว่าแม่จะต้องชดใช้กรรมให้น้องผมเท่าไร และตัวน้องผมเอง กรรมคงหนักไม่แพ้กัน
ตอนนี้ผมก็พยายาม ทำบุญอุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของทั้งคู่ ไม่รู้จะช่วยได้มากแค่ไหน อยากให้น้องระลึกถึงกรรมบ้าง เชื่อบ้าง เพราะทะเลาะกัน แม่ก็แช่ง ให้ตกต่ำ เสมอ แม้บางครั้งจะว่างเฉยบ้าง แต่ก็มีทุกข์ไปด้วย
ชาติที่แล้ว เขาคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมา นะครับ

 

แม่คุณเคยทำแท้งหรือเปล่า....

 

เป็นเหมือนผมเลยครับ ที่ แม่กับน้องจะทะเลาะกันบ่อยมาก ผมก็สงสัยว่า

คู่นี้เป็นอะไรกันถึงคุยกันหน่อยเดี๊ยวก็ทะเลาะกัน...... ซึ่งผมก็คิดเหมือนกันแหละว่า

เขาคงทำอะไรกันมา ............ แม่ผมก็จะเป็นคนที่ชอบดูแลเอาใจใส่ ซึ่งบางที

ดูเหมือนจะมากเกินไปหน่อย ส่วนน้องก็ไม่ค่อยฟังใครเวลาแม่แนะนำก็มักจะเถียง

ไม่เว้นแม้แต่ผม น้องก็เถียง.......... แต่ช่วงหลังดูดีขึ้น ผมแนะนำให้น้องดูรายการ

กรรมลิขิตทางช่อง5 ก็ดูจะเชื่อเรื่องกรรม... แต่ก็ยังมีหงุดหงิดกับแม่อยู่

ส่วนแม่ผมถึงท่านจะไม่ได้มีอะไร แต่ก็ไม่ค่อยเชื่อกฏแห่งกรรม และยังบอกว่าอย่างมงาย

ซึ่งผมก็ ได้แต่พยายามให้ความรู้ แล้วก็ปลูกฝังให้ทั้งสองฝ่าย ผมก็ชวนพ่อแม่ไป

ทำบุญที่วัดบ่อยขึ้น เริ่มจากให้ทาน และเชื่อเรื่องกฏแห่งกรรม บาปบุญ

ถ้าทั้งสองฝ่ายเข้าใจก็จะไม่ทะเลาะกัน........ แต่ที่แน่ๆคือ ลูกต้องให้ความเคารพ

บุพการีก่อน ดังนั้นผมก็จะพยายามสอนว่าทะเลาะกับแม่นะบาป ผมก็เตือนไป

แต่พอหายไปสักพัก น้องก็จะหงุดหงิดแล้วก็ทะเลาะใหม่ แต่ช่วงหลังดีขึ้นคือ

จะไม่เถียงมากแต่จะบอกว่า ไม่ต้องพูดละ............ ผมวางแผนไว้ว่า

ถ้าถึงวันพ่อ จะชวนน้องไปกราบขออโหสิกรรมกับพ่อและแม่ ส่วนตัวผมเอง

ก็ทำมาบ้างแล้ว.......... คนเราควรจะมีโอกาส กราบขออโหสิกรรมกับพ่อและแม่

ถึงแม้ว่าเราไม่เคยทำอะไร แต่ก็จะเป็นการลดสิ่งไม่ดีระหว่างสองฝ่าย ทำให้เราเจริญขึ้น

ลองให้ความรู้ทั้งสองฝ่าย หรือค่อยๆชวนไปทำบุญครับ ถ้าเราให้ทีเดียวมากเขาจะ

หาว่างมงาย.......... ถ้าถึงจุดเราจะรู้ และลองชวนน้องกราบเท้าอโหสิกรรม

ให้ทั้งสองฝ่ายทำด้วยใจจริงๆ ถ้าต่างคนต่างเข้าใจกัน ก็จะดีขึ้น ความคิดเห็นไม่ตรงกัน

จึงทะเลาะกัน เพราะต่างคนต่างก็ยึดถือความคิดของตน

 

สมัยก่อนเพื่อนก็มาบ่นกะผมครับ
ว่าน้องเค้ากะแม่ไม่ค่อยลงกัน
ดูๆแล้วช่วงนั้นเป็นช่วงวัยรุ่นอ่ะครับ
เด็กผู้ชายเลือดร้อน มุทะลุและคึกคะนองอ่ะครับ
ต้องค่อยคุยด้วยเหตุผล แล้วเราก็ต้องเงียบไปก่อนปล่อยเค้าทำไรก็ทำไปก่อน
ตอนนี้น้องเค้าก้อดีแล้วครับ
จริงๆเค้าก็รักแม่นะ แต่คงเพราะฮอร์โมนมันเปลี่ยนมั้ง

 

<object width="640" height="390"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/VqBTomammyc&hl=en_US&feature=player_embedded&version=3"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowScriptAccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/VqBTomammyc&hl=en_US&feature=player_embedded&version=3" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" allowScriptAccess="always" width="640" height="390"></embed></object>



ถ้าการดูวีดีโอครั้งนี้เป็นบุญขอบุญนี้จงสำเร็จแก่ข้าพเจ้าและครอบครัว และ แม่ชีทศพร ผู้บรรยายธรรม สาธุ

 

ยังไงก็ช่วยบอกน้องคุณนะคะ ว่าอย่าเถียงแม่ ว่าแม่ มันบาปจิงๆ จะทำอะไรไม่ขึ้น ทางที่ดีควรจะให้น้องชายคุณ กราบอโหสิกรรมพ่อแม่นะคะ
(ถ้าเป็นไปได้ รู้ว่ายากหน่อย แต่ถ้าทำได้อะไรๆจะดีขึ้นค่ะ)

อย่าให้คุณแม่คุณแช่งน้องคุณเลยนะคะ วาจาของพ่อแม่นี่แหละ ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดแล้ว

 

สาธุ อนุโมทนากับท่านด้วยนะครับ
ท่านกล่าวถูกต้องแล้วนะครับ เขาคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมา

ก็ไม่ต้องทำอะไรมากหรอกครับท่าน พยายามเตือนน้องของท่านบ่อยๆๆๆนะครับ ว่าการทะเลาะกับแม่นะไม่ดี
ถ้าเป็นไปได้ท่านเองเล่าเรื่อง ช่วงที่แม่อุ้มท้องน้องของท่านนะครับ ว่าแม่ต้องทนทุกข์ทรมานแค่ไหน ให้น้องท่านฟังนะครับ
ผมเป็นกำลังใจให้ท่านนะครับ ท่านเป็นลูกที่ดีมากเลย สาธุๆๆๆๆๆ+++

ปล.....ท่านพยายามค่อยๆๆ บอกแม่ด้วยนะครับ ว่าอย่าแช่งน้อง เพราะไม่ค่อยดีสักเท่าไรนะครับ

 

โอ้... อันนี้ ประสบการณ์ตรงเลยครับ ขอแชร์จากประสบการณ์สมัยเป็นวัยรุ่นนะครับ

ผมเองก็เป็นเหมือนน้องของคุณเลย เรียกว่าเป็น "ไม้เบื่อ ไม้เมา" กับแม่มาโดยตลอด

เคยคิดไปเอง ว่ามี "ปมด้อย" คือ แม่รักลำเอียงบ้าง อะไรบ้าง (ทั้งๆที่ท่านเป็นแม่ที่ดี)

แต่อาจจะเคยผูกเวรกันมาก่อนไม่ชาติใดก็ชาติหนึ่ง


พอสมัยเป็นวัยรุ่น มีแฟน ก็เชื่อแฟน (แถมแฟนก็ไม่ถูกกับแม่อีก) เลยยิ่งไม่เชื่อแม่

เถียงกันแรงๆด้วยเรื่องที่ เมื่อมองย้อนไปแล้ว ยิ่งกว่า "ขี้หมูรา ขี้หมาแห้ง" เสียอีก

แต่ที่ต่างกับครอบครัวคุณ ก็คือ คุณแม่ผม ท่านให้อภัยมาโดยตลอด ไม่เคยแช่ง


แล้วมีครั้งหนึ่ง เถียงกันเรื่องแฟนผม แม่น้ำตาร่วงมาหยดนึง แบบไม่ได้ฟูมฟายนะ

คือ ร่วงลงมาจากตาเลย หยดหนึ่ง ท่านคงเจ็บปวดใจมาก แล้วท่านก็เงียบไป

ผมเห็นแล้วสะท้อนใจมาก ก็เลยได้สติ ว่าทำอะไรลงไป (แต่ก็ทำฟอร์ม เงียบๆ)

หลังจากนั้น ก็พยายามทำดีกับแม่ กลับเนื้อกลับตัวใหม่ จนทุกวันนี้ก็เข้าใจกันดีมาก

ให้เงินคุณแม่ใช้ ช่วยทำงานบ้าน พาเข้าวัดทำบุญ จนกลายเป็น "ลูกรัก" ไปเลยครับ


(แต่ไม่ใช่ว่า พอดีกันแล้ว แล้วผมไม่ได้รับผลกรรมนะครับ ก็โดนหนักมากอยู่

คือ แฟนคนที่คบกันนั้นแหละ คบกันมาตั้งแต่มัธยม จนอายุ ๒๕ ก็มาขอเลิก

ในวันเกิดผมครบเบญจเพส แล้วเอาข้าวของเงินทองไปหลายอยู่ ทำงานทั้งปียังซื้อไม่ได้

ชีวิตตอนนั้นเป๋ไปมากทีเดียว งานการก็ไม่มั่นคง หนี้สินท่วมหัว สุขภาพย่ำแย่ ฯลฯ

สุดท้ายต้องไปหาเงินใช้หนี้ที่เมืองนอก ก็แม่นี่แหละ เป็นกำลังใจให้)


ก็คงต้องแนะนำให้คุณปลอบใจคุณแม่ ให้ใช้ขันติมากๆ เมตตามากๆ แล้วให้อภัย

อย่าไปแช่งเขา เอาชนะความไม่ดี ด้วยความดีนะครับ (คุณแม่ผมทำสำเร็จมาแล้ว)

ให้คิดเสมอ ว่าน้องคุณนั้น เป็นคนมีปัญหา ต้องการความรัก และการเยียวยาที่ถูกต้อง

(ส่วนเรื่องผลกรรมนั้น เขาได้รับแน่นอน แล้วก็ไม่ใช่เบาๆด้วย จึงต้องเมตตาเขามากๆ)


อภัยทานนั้น ให้อานิสงส์สูงสุด เลิศกว่าทานทั้งปวง แล้วหมั่นแผ่เมตตา อโหสิกรรม

ทำบ่อยๆ จนเมื่อวิบากของทั้งคู่เบาบางลงแล้ว เขาก็จะได้ปรับความเข้าใจกันได้ในที่สุด

ก็ขอภาวนา และเอาใจช่วย ให้ครอบครัวคุณผ่านวิบากครั้งนี้ไปได้นะครับ


การแก้กรรมนั้น เค้าให้แก้ที่ปัจจุบันครับ

ด้วยเหตุในอดีตนั้น เป็นสิ่งที่แก้ไขอะไรไม่ได้

หากทำเหตุในปัจจุบันดี ผลในอนาคตย่อมดีนะครับ

 

คำตอบของเรื่องอยู่ที่ "เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร"

ใครด่าใครว่า เราเฉยซะ คงไม่มีใครว่าเราได้ตลอดหรอก
ทนไว้อย่าตกม้าตายล่ะ

แต่คนส่วนมากนั้นมักจะมาตกม้าตายกันตรงตามตัวโกรธไม่ทัน ผมจะลองแนะนำให้นะ
อันนี้คุณก็ต้องแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายปฏิบัติธรรมถ้าได้ก็ดี ถ้าไม่ได้ก็เปลี่ยนวิธีใหม่(สายกลางไว้นะ)

สอนให้ทั้งสองคนทำบุญกันบ่อยๆ ต่างคนต่างทำก็ได้นะ แล้วตัวบุญนี่ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นเงิน หรือว่าเอาไปทำที่วัด ทำกับใคร ทำอะไรก็ได้ หรืออยากจะตักบาตรก็ได้ ทุกวันได้ยิ่งดีนะ
เรื่องทำบุญนี่ผมพูดจริงนะ จริงๆแล้วมันได้ผลสองทางเลยนะ 1.ได้บุญ 2.ช่วยลดทอนกิเลสตัวโลภได้(บางคนอาจจะเห็นว่ามันไม่เกี่ยว แต่จริงๆแล้วกิเลสมันมีแหล่งเกิดจากที่เดียวกันคือการเอาตัวเองเป็นที่มั่น แม้จะเพียงน้อยนิดก็ตามกิเลสก็ยังเกิดได้)

*** ทางที่ดีนะครับ ทำมันทั้งสามอย่าง(วางเฉย ทำทาน ปฏิบัติธรรม) ทำทั้งสองคนนั่นล่ะ เรื่องนี้จบแน่นอน

***ขอให้เรื่องนี้จบลงเร็วๆนะครับ สาธุๆๆๆ
***ขอให้ผลบุญของคุณจงช่วยให้แม่และน้องเข้าใจกันนะครับ

 

มาอ่านค่ะ................