ไม่ไหวเเล้วช่วยด้วย เรื่องการนั้งสมาธิค่ะ

ขอโทดนะค่ะไม่ได้มา ป่วนเเต่ดิชั้นเกิดอาการแปลกตอนนั้งสมาธิ ดิชั้นนั้งครั้งเเรงเมื่อ 3วันที่เเล้ว เเล้วก็เพ่งไปที่ความมืด จะเป็นสีดำ เเล้วก็ม่วง เขียวขี้ม้า วนไปมาสลับกันเเล้วค่อยสว่างเเล้วมามืดเเบบนี้ ไปค่ะ ดิชั้นก็จิตนาการไปเองว่ามันคือดวงแก้วเพราะเคยได้ยินเรื่องของคนอื่นมาเลยคิดว่า อยากไห้เป็นเเบบนั้นมันก็ไม่เห็นค่ะ

เเล้ว ดิชั้นก็เกิดไปนั้ง ตอนตี 2 ค่ะ เพิ่งผ่านมา 2 ชมที่เเล้วทำเอาดิชั้นนอนไม่หลับเลยค่ะ

ดิชั้นเริ่มตั้งจิตเเล้วก็ขออุทิศบุญไห้พ่อเเม่ค่ะ เเล้วก็อื่นๆ
จากนั้นก็กำหนดพุทโท พยามดูลมหายใจ ไปซักพัก รู้สึก เบาๆ เหมือนมือไม่ใช้มือเราเลยค่ะ ร่างกายแปลกๆ เเล้วก็เพ่งไปในความมืด มันก็เกิดอาการแปลกๆ คือสีม่วงไปวนไปมาค่ะ ดิชั้นเกิดอาการ วิตกกลัวไปเอง เเล้วขนก็ลุก ตัวมันเบาๆ มากๆ หวิว

ดิชั้นไม่รู้คิดไปเองรึเปล่าเหมือนมันจะพองๆ ขึ้น กลัวหลุดจากร่างค่ะเลยออกสมาธิ เเล้วมานอนเเล้ว อิชั้นก็วิกลจะจริตไปเลยนอนไม่หลับ กลัวเห็นผี นอนไปก็ เหมือนร่างกายเราเเปลกๆไป บางที่นอนอยู่กระตุกแรงมากๆๆๆๆๆๆๆ

ดิชั้นฟุ้งไปเเล้วค่ะ กลัวตัวเองหลุดจากร่าง

ทำไงจะช่วยลดความกลัว ดิชั้นก็ไม่เคยเรียนการนั้งสมาธิมากจากไหนลองนั้งเอง เกิดอาการแปลกๆ เเบบนี้ก็กลัวว่าจะเห็นสัมพะเวสีทำไงดีค่ะ

 

ตอบกระทู้

อย่าหลอนไปเองนะคับ
ตัวเบาๆหวิวๆ เดี๋ยวพองๆ เดี๋ยวเล็กๆ ผมก้อ เป็นเช่นกันคับ

ไม่หลุดจากร่างแน่นอนคับ:boo:

 

อย่าไปยึดติดกับสิ่งที่เห็นในนิมิต เห็นแค่เห็น รู้แค่รู้ ... จิตคุณยังติดอยู่กับภาพที่เข้ามา ...
ทำใจให้สบายๆ ... เน้นย้ำ!!! อย่าไปยึดติดกับสิ่งที่เห็นครับ

 

ซีดีภาวนา นวัตกรรมใหม่ ส่งเสริมการปฏิบัติธรรม พัฒนาสมาธิ และการเจริญสติ

ซีดีรุ่นนี้ไม่ได้มีไว้เก็บสะสม ไม่ได้มีไว้ฟัง และไม่ได้มีไว้ Burn
แต่มีไว้ให้ท่านใช้พัฒนาจิต ฝึกสมาธิ เจริญปัญญา

เมื่อฟ้าดินเปิดทาง... ครูบาอาจารย์เมตตา จึงกำเนิดซีดีธรรมะรูปแบบใหม่
ที่จะนำท่านก้าวสู่การพัฒนาจิต เจริญภาวนา ... อย่างไม่ยาก แต่ต้องมีความเพียร

ดังนั้นขอขนานนามเป็นศัพท์เฉพาะว่า... ซีดีภาวนา

ซีดีภาวนา จัดทำเพื่อช่วยเหลือ และส่งเสริม ผูุ้ที่สนใจการปฏิบัติธรรม รวมถึงผู้ที่เริ่มปฏิบัติธรรมแล้วแต่ยังไม่พบความก้าวหน้า

ซีดีภาวนา ทำหน้าที่เป็นอุปกรณ์ช่วยในการฝึกสมาธิอย่างเป็นสัมมาสมาธิ ( ไม่เพ่ง ) และก็ยังช่วยส่งเสริมการฝึกเจริญสติ

การฝึกกับซีดีภาวนา = การทำในรูปแบบ , การฝึกสมาธิ , การฝึกเจริญสติรู้กาย ( กระแสคลื่นพลังงานภายในกาย )

สิ่งสำคัญในซีดีภาวนา คือ พลังงานที่บรรจุภายในแผ่น , พลังงานที่ถูกโปรแกรมไว้แบบสำเร็จรูปให้ช่วยส่งเสริมการฝึกจิต ( ในแผ่นซีดีภาวนามีพลังปราณธรรมชาติ )

วิธีการฝึกด้วยซีดีภาวนา สำหรับท่านที่ยังไม่สามารถรับรู้ได้ถึงพลังงานที่อยู่ในแผ่นซีดี
ควรหมั่นใช้มือสัมผัสแผ่นซีดีไว้บ่อยๆๆๆ ก็จะช่วยทำให้รับรู้ได้ไวขึ้น ถึงแม้ยังรับรู้พลังงานในแผ่นยังไม่ได้ก็ตาม เพราะในแผ่นซีดีถูกโปรแกรมให้ช่วยปล่อยพลังสมาธิคลื่นสีขาว ( พลังปราณธรรมชาติ ) เข้าสู้ร่างกายต่อเนื่องตลอดเวลาเป็นอัตโนมัต เวลาที่นั่งสมาธิในรูปแบบ ก็ให้วางไว้ให้สัมผัสกับฝ่ามือ แม้จะยังไม่รู้สึกถึงคลื่นพลังก็ตาม ... ฝึกทำไปเรื่อยๆ เดียวจิตจะเกิดการพัฒนา และรับรู้ได้เอ

การรับรู้พลังงานในแผ่นซีดี ไม่ว่าจะรู้สึกอย่างไร ก็ให้รู้ไปตามนั้น อาจจะร้อน เย็น ซ่าๆ สบายๆ อุ่นๆ สว่างๆ เบาๆ เนียนๆ ... รู้สึกได้อย่างไร ก็แค่ดู แค่รู้พอ

หลังจากการฝึกกับซีดีภาวนาแล้ว ... ก็ต้องมาเจริญสติในชีวิตประจำวันต่อเนื่องต่อไป ก็คือการทำความรู้สึกตัว รู้กาย รู้ใจ ดูกาย ดูจิต ตามคำสอนครูบาอาจารย์

สิ่งสำคัญที่สุดอีกอย่างครับคือ ท้อได้ แต่ต้องไม่ถอย และจะก้าวหน้าได้คือ ต้องปฏิบัติให้ถูกวิธี และมีความเพียรต่อเนื่อง

รับรองครับ ถ้าคุณตั้งใจ ให้เวลากับการฝึก ... ซีดีภาวนาจะพาคุณก้าวเดินไปสู่เส้นทางแห่งนักภาวนา คุณจะเริ่มนับ 1 - 2 - 3 ไปเรื่อยๆ แน่นอนครับ


ความรู้เกี่ยวกับการพลังปราณ
http://www.luangputo.com/forum/index.php?topic=81.0

ความรู้และวิธีการฝึก
http://www.luangputo.com/forum/index.php?board=6.0

ขอรับซีดีภาวนาได้ฟรีๆจางลิงค์นี้ครับ
http://palungjit.org/threads/ซีดีภาวนา-นวตกรรมใหม่-ส่งเสริมการปฏิบัติธรรม.252173/

ซีดีภาวนาสามารถจัดทำน้ำพลังปราณดื่มได้ ดูแลสุขภาพ และเสริมการฝึกจิต
http://www.luangputo.com/forum/index.php?topic=44.0

ฝึกสมาธิกับแผ่นซีดีภาวนา ไม่หลงทาง ทำฌานได้ ต่อยอดเจริญสติได้
http://www.luangputo.com/Menu04/Mainmenu.htm


ขอบคุณที่สนใจครับ
เอกณัฏฐ์

 

พึ่งหัดนั้งแต่ก็ทำได้ดี ระดับหนึ่งอาการที่เกิดเรียกว่า ปิติตัวเบา โล่งๆ

แต่ด้วยจริตของคุณเป็นคนกลัวผี(มากๆ)เลยทำให้ จิตเป็นกังวลไปเอง

ตอนนั้งเวลาตี2 ก็เป็นช่วงเวลาที่ดีนะครับ ผมก็เคยนั้งบ่อยๆช่วงนั้น

ผมว่าจิตลงสมาธิเร็วดีนะ

ถ้าได้นั้งแล้วเกิดอาการแบบนี้อีกให้เอาสติไปดู ความเกิดของลมหายใจ

หรือ ร่างกายที่กำลังเบา เหมือนเราใช้สติดูอยู่เฉยๆ (แต่อย่างเพ่ง)

เราจะเห็นลมหายใจละเอียด ไหลเข้าไปในกาย เข้า-ออก แบบนี้ไปเรื่อยๆ

จนลมหายใจมันหายไปเอง (ปล่อยให้มันหายไปเลย) ไม่ต้องกลัว

เอาแค่นี้ก่อน ถ้าฝึกเลยจากตรงนี้ค่อยคุยกันใหม่

แต่ขอย้ำว่า เรื่องผี หรือ วิญญาณ ออกจากร่างอะไรนั้น ไม่ต้องไปกังวล

สบายๆ เอาสติตามดูสิ่งที่เกิดภายในกายก็พอ

เท่าที่ทำอยู่นี้คุณก็ได้บุญมากมายแล้ว

ปล.อย่าลืมแผ่เมตตา หลังจากการนั้งด้วยละจ้า

 

สงบได้กับสิ่งไหน เอาใจไว้กับสิ่งนั้น กลัวนั่นนึกขึ้นมาเอง ก่อนนั่งไม่ใส่ใจเรื่องกลัวมันก็ไม่มีอะไรให้กลัวมันก็นั่งไปจนถึงอย่างนั้นได้ ถ้ามันนึกถึงผีให้รู้ว่าเรามัวแต่มานึกถึงผีเอาใจมาไว้กับผีเราลืมเอาใจไว้กับสีดำๆตอนแรกนั่นน่ะครับ

 

อยากผ่านได้ต้องไม่สนใจเท่านั้น แล้วอาการจะสงบ โอกาสที่จะได้พบสิ่งดีๆมาถึงแล้วครับ

 

อย่าหั้ย จิต หลอกเอาได้นะครับ (เจตสิก ของ จิต นั้นละตัวหลอกเลย)

 

ประโยคนี้ เด็ดดวง ขอให้หมั่นพิจารณา การรู้ทนจิตตัวเองว่า "กำลังจินตนาการ"
อันนี้จะเป็นเครื่องมือที่ดีในอนาคต ไม่ได้ตำหนินะ แต่ ชมว่า รู้จักมองย้อนมาที่
จิตใจตัวเอง หากเป็นคนภาวนาไม่เป็น จะมองไม่ออกว่า จินตนาการอยู่ ซึ่งจะทำ
ให้จิต ฝุ้งซ่านออกไป หากไปใช้จนิตนาการมากๆเข้า ก็จะไปปรุง "ความกลัว"
เห็นยังว่า หากเราไม่ทันจิตจินตนาการ มันจะปรุงความกลัวขึ้นมา นั่นแหละ ความ
กลัว เราสร้างขึ้นมาเองแท้ๆ เลย

ทีนี้ มาเรื่องกรรมฐาน

หากคุณ ลืมตาภาวนา มองพรายแพรวของแสงในความมืด แน่นอนหละว่าแรกๆ
มันจะเห็นเป็น สีสรร ดำ เขียว แดง ม่วง เขียว ส้ม ซึ่งจะหมุนเวียนไปตาม
ลักษณะของสี ซึ่งเป็นรูปปรมัตถ์อย่างหนึ่ง แต่หากคุณลืมตาทำสมาธินะ สิ่งที่
คุณทำอยู่ขณะอยู่ที่มืดไม่ใช่ "กสิณสี" จึงไม่ควรเพ่งสี สีที่ปรากฏขณะภาวนาใน
ความมืดถือเป็น "กสิณโทษ" (ไม่ใช่เรื่องที่ต้องไปยกมานมสิการ แต่มันจะปรากฏ
ก็ช่างมัน) กสิณที่คุณควรยกในขณะนั่งภาวนาตอนมืดๆ คือ อโลกา-กสิณ

คุณลองสังเกตดีๆ เวลาจิตรวม หรือ กายเบา จิตเบา เข้ามา คุณจะเห็น "ความ
สว่าง" สลับ "ความมืด" ต่างหาก และหากเห็นเช่นนั้นแล้ว ควรน้อมนึกไปยังภาพ
ห้องหับของเราในเวลากลางวัน นึกภาพในห้วงคำนึงเท่าที่ระลึกได้ไปเบาๆว่า เวลา
กลางวันเราเห็นวัตถุต่างๆในห้องฉาบทาด้วยแสงสว่างอย่างไร แล้วน้อมไปแล้วก็น้อม
มาดูวัตถุขณะในความมืดนั้นถูกฉาบทาอย่างไร น้อมกลับไปกลับมา หากจิตรวมดี
ภาพที่นมสิการได้ในขณะสว่างจะแจ่มขึ้นเป็นลำดับ ถ้าทำได้แบบนี้ ก็ลองทำไปเรื่อยๆ

แต่.......

มันต้องแลกมากับการ ตื่นตลอด จะรู้สึกว่า ไม่ได้นอนเลย พอเลิกทำสมาธิแล้วล้ม
ตัวลงนอน จิตมันจะไม่นอน มันจะภาวนาของมันต่อ มันยังเผลอเพลินในการอบรม
สมาธิ ตรงนี้จิตคุณตื่น แต่กายคุณนอน กายผลิกซ้ายขวาแก้ทุกข์ จิตคุณมันก็จะรู้
ว่ากำลังผลิกกาย(หากยกวิปัสสนาเป็น จะเห็นว่า แก้ทุกขัง)

โดยสรุปแล้ว อาการที่คุณเล่ามา เป็นเรื่องของคนกำลังฝึกสมาธิตามปรกติ ไม่ใช่
เรื่องผิดปรกติ หากเห็นว่าเป็นเรื่องผิดปรกติ ก็ให้ทำการรู้ให้ชัดๆย้ำลงไปชัดว่า

ก็ตื่นเช้ามา กายใจก็ยังอยู่ที่เดิม ขี้ปาก ขี้ตา ก็ยังมีให้สกปรกและต้องดูแลเหมือน
เดิม ไม่ได้หายไปไหนสักหน่อย

 

ใช้ค่ะ ที่คุณเอกวีพูด ถูกมากๆ

ทุกอย่างเป็นไปตามนั้นเลยค่ะ
เเล้ว ดิชั้นก็นอนไม่หลับเลย ขนาดนอน มันยัง ภาวนาไปเองค่ะ
ดิชั้นเลยตื่นมาเล่นเกม เเล้วมานอนตอนเช้าค่ะ

เเล้วเราต้องทำไงต่อดีคือไม่มีเวลาไปวัดค่ะ อยากฝึกด้วยตัวเองเเล้วเราจะรู้ได้ไงว่าเราอยู่ในระดับไหน ควรทำไรต่อไปดีค่ะ

ถ้าดิชั้นฝึกก็ควรที่จะไม่ยึดติดกับสิ่งที่เกิดขึ้นใช้ไหมค่ะ เเต่รู้สึกว่าลมหายใจเบาขึ้นจิงๆ

ดิชั้นจะทำตามที่คุณบอกค่ะ หวังว่า ดิชั้นจะมีสติมากขึ้นขอบคุณค่ะ

 

ดูอะไรไม่ออก ก็กลับมาดูลมหายใจ อันนี้ ถูกต้องเลย

ดูอะไรออก อยู่ระดับไหน ไม่ดีเท่า "ควรที่จะไม่ยึดติดกับสิ่งที่เกิดขึ้นใช้ไหมค่ะ"

* * * *

ความฝุ้งใดๆ จะสงบได้ เมื่อหมั่นฟังธรรมบ่อยๆ แล้วปล่อยออกไป
ไม่ไปใส่คะแนน หรือหักคะแนน ให้อดทนที่จะรับผลใหญ่ ดีกว่าทำ
อะไรนิดหน่อยแล้วเราก็เอาตัวเข้ารับรางวัล เป็นการฝึก ขันติไปใน
ตัว

หากเราเติมแต้ม หรือตัดแต้มตัวเองบ่อยๆ แปลว่า เป็นคนมีขันติน้อย

อีกแง่หนึ่ง คือ ไปปลุกนิสัยแบบเด็กชอบรางวัล มาเป็นอนุสัยมากไป
ไม่ดี มีได้แต่อย่ามากไป จะไม่ดี

ไปเรื่อยๆ เนาะ

 

สวัสดีค่ะ

หนูเป็นคนหนึ่งที่กำลังหัดนั่งสมาธิอยู่เเต่ก็ยังไปไม่ถึงไหน ก็เลยอยากจะมาถามผู้รู้นะค่ะ ว่าเมื่อนั่งไปสักพักหนึ่งเเล้วเรารู้สึกนิ่งรึเข้าที่เข้าทางเเล้วเกิดเหตุการณ์ถูกดึงถูกฉุด ให้จมดิ่งลงเหว ตามความรู้สึกของหนูนะค่ะ เเล้วตามด้วยอาการเกร็งยิ่งฉุด ดิ่งมากยิ่งเกร็งเเรงมาก ตามรู้ก็เเล้ว เราจะต้องปฏิบัติตัวยังไงต่อค่ะ คือหนูติดอยู่ตรงนี้ตลอดไปไม่ถึงไหน บ้างทีก็จะมีบ้างที่ตัวเรารู้สึกว่ามันเอียงไปซ้ายที ขวาที โน้มไปข้างหน้ารึไปข้างหลังที หนูก็พยายามทำตัวให้กลับมาตรงไว้ เเละบางที่นั่งไปเรื่อยๆอยากออกสมาธิ กลับเหมือนออกไม่ได้หนังตาไม่เปิด เเต่สุดท้ายก็ออกได้ทุกครั้ง เเต่ตรงที่เราโดนฉุด เเละเกร็งนี้ เราจะแก้ยังไงค่ะ เพราะหนูเดิมจงกลมก่อนนั่งก็เเล้ว ตามรู้ก็เเล้วมันก็เนเหมือนเดิม คือติดอยุ่ตรงนี้ตลอดต่อไม่ได้ค่ะ รึหนูคิดเอาเองรึ ฟุ้งซ่าน ใช่ใหมค่ะ

รบกวนขอคำชีเเนะด้วยนะค่ะ

 

ถ้าอาการปรากฏแบบนั้น แล้วคุณใช้คำว่า "ตามรู้"

ก็ต้องบอกว่า อาการที่ปรากฏไม่ใช่สิ่งผิดปรกติ แต่ที่ผิดปรกติคือ "การตามรู้"

เราอาจจะไปหยิบจับคำว่า "ตามรู้" มาใช้ ในขณะที่ยังไม่เข้าใจอรรถสาระ
ทางการปฏิบัติของคำว่า "ตามรู้" มันก็เลยทำให้เกิดอาการที่เรียกวา "ถอน
ไม่ขึ้น" "กลับมายาก" พอหยุดที่จะดึงกลับหรือปล่อยคลายความอยากดึงกลับ
ก็จะ กลับออกมาได้ซะงั้น เหล่านี้คือ ผลพวงของการนำคำว่า "ตามรู้" มา
ใช้ผิดมุมกับที่เขาใช้กัน

แบบนี้ เอาอย่างนี้ก่อน เวลาจิตคุณพูดขึ้น หรือ ทักขึ้นว่า ให้ "ตามรู้"
ให้คุณรีบนมสิการเห็นอาการนั้นเป็นคำว่า "ถลำรู้" เข้าไปแทนที่ ใช้บ่อยๆ
ใช้เนืองๆ แล้วคุณจะ....เอ๊ะ..เอะใจกับคำว่า "ถลำ" "ควานหา" "เพ่งจับ"
"จ้องจับ" ใครใดคำหนึ่งซึ่งเป็นอาการปริเฉทของ "ถลำ"

แรกๆ มันก็จะถลำอยู่อย่างนั้น เพราะเคยฝึกอบรมจิตเขามาอย่างนั้น เขา
ก็เลยเรียนรู้วิธีนั้น จึงต้องค่อยๆใส่ใจนอมคำว่ "ถลำ" ให้จิตเขาเข้าใจ แล้ว
จะเขาจะนมสิกาคำว่า "ถลำ" ไปอย่างไม่พากษ์ ไม่พูด ไม่กระซิบ

เมื่อนั้น คุณจะเริ่มเข้าใจคำว่า "ตามรู้" ขึ้นมาได้(ไม่มากก็น้อย)ว่าทำอย่างไร

 

วา่งใจให้สบาย ลืมเรื่องราวทั้งหลายทิ้งไป

ทำสมาธิให้เรียบง่ายที่สุด เช่น ระลึกรู้ตัวให้อยู่กับลมหายใจ พอ

 

ขอบพระคุณมากนะค่ะ กับคำเเนะนำ

คือ หนูนั่งสมาธิเเบบตามมีตามเกิดนะค่ะ เเบบตามที่เคยถูกฝึกให้นั่ง พุทโธๆเหมือนทุกคนทั่วๆไป หนูเลยอาจจะไม่ค่อยเข้าใจในคำพูดที่เป็นทางภาษาธรรมเท่าไหร่นัก ที่นั่งเพราะเคยนั่งเเล้วมันใจสงบ มันว่างๆ ดีเลยนั่งนะค่ะ

คือ หนูต้องขอโทษด้วยนะค่ะ คือหนูยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านบอกสักเท่าไหร่ ในเรื่องตามรู้ที่ว่าใช้ผิดนะค่ะ คือตรงนี้ หนูเคยมาถามผู้รู้มาก่อนนะค่ะ พี่ๆเขาก็บอกว่า ถ้าเรารู้ว่าเราเกร็ง ก็ให้เรารู้ว่าเรากำลังเกร็งอยู่ เเบบนี้ค่ะ หนูเลยใช้คำว่าตามรู้ เเต่หนูไม่รู้หรอกนะค่ะว่ามันทำไมเกร็ง หนูก็เลยไม่รู้จะทำยังไงต่อ เพื่อที่จะไม่ให้มันเกิดอาการเเบบนี้ขึ้นอีกนะค่ะ เเต่ก้ขอบพระคุณมากเลยนะค่ะ เเล้วหนูจะเอาคำเเนะนำไปปฏิบัตินะค่ะ ขอบพระคุณคร่ะ

 

เกิดอาการเกร็งเป็นต้น พึงกำหนดจิตด้วย "เกร็งหนอๆๆๆ" กำหนดตามนั้นแล้วอาการเกร็งก็คลายตัว ศึกษาที่นี่

แก้ปัญหาธรรมไม่ตรงธรรม ยิ่งทำให้ติด

 

ถ้าหมายถึงเ่พ่งความมืดของนัยน์ตา หรือแสงที่เป็นเส้นจะสีอะไรก็แล้วแต่ผมเคยทำครับ ประสาทเสียไปเลยกลายเป็นรูปร่างต่างๆตามจินตนาการก็มี เพ่งดูลมหายใจเ้ข้า-ออกถูกที่สุดแล้วครับแล้วดูว่าจิตเราเข้ากับคำภาวนาแบบไหนแล้วทำใ้ห้จิตใจสบายดี

 

ถ้าเพ่งมอง แล้วเห็นสีแสงต่าง ๆ นี่
เป็นจิตส่งออกนะครับ จะไม่ไ้ด้รับความสงบ
จะมีนิมิต ไม่มีประมาณมาปรากฎ
เมื่อเรายังไม่มีสติธรรมปรากฎ
ไม่ควรตามสีตามแสงเหล่านี้ครับ

ให้อยู่กับลมกับพุทโธก่อนช่วงนี้ครับ

สำหรับความสว่างในสมาธิ
จะไม่สว่างแล้วมืด มืดแล้วสว่าง สลับกันไปนะครับ

ความสว่างจะปรากฎขึ้นเมื่อจิตสงบนิ่งแล้วไป
และจะปรากฎความสว่างครอบไปหมดครับ

ไอ้ที่มืดแล้วสว่าง สลับกัน ไม่ใช่ความสว่างจากสมาธิครับ
อย่างนี้จิตส่งออกแล้วครับ เพราะไปเ่พ่งแล้วจิตปรุงแต่งไปเอง

 

ถ้าเกร็งก็ผ่อนคลายได้ครับ
เราปรับได้ครับ ค่อย ๆ ปรับ

ถ้าเพ่งมากเราก็คลาย
ถ้าหย่อนมากเราก็เร่ง

ปรับได้ครับ

 

เรื่องเห็นสีเขียวกับสีม่วงนี่มันเรื่องปกติครับ เพราะพลังงานมันไหลไปตาที่สาม ทำให้เรารู้สึกเหมือนลืมตาตลอดเวลาและจะเหมือนนอนไม่หลับเลยเพราะยังไม่ชิน ผมก็เป็นครับ และจะบอกว่ายิ่งไปเพ่งตาที่สามมากมันจะนอนไม่หลับเพราะมันจะมีสติมาก ที่เห็นเป็นสีเขียวนี่เป็นสีของลมหายใจ และที่เป็นสีม่วงเพราะพลังงานผ่านตาที่สาม ถ้าบังคับตาให้อยู่นิ่งได้จะรู้เลยว่าจะเป็นสีม่วงเยอะ เพื่อนผมที่ไม่ได้ปฏิบัติสมาธิมาก่อนเลยก็เป็นครับ มันแค่อาการสงบขนาดอุปจารสมาธิเท่านั้นเองครับยังไม่ถึงหลุดจากร่าง ปัญหาหลักคือการเรียนรู้ที่จะไม่เพ่งความมืดมากไป เพราะตาที่สามมันดูดความสนใจเราต้องลองเอาใจไปไว้บริเวณท้อง แบบพอง-ยุบดูจะนอนหลับมากขึ้น