การคิดเรื่องที่ไม่ดีมากๆค่ะ

ขออนุญาติย้ายกระทู้
เกี่ยวกับการคิดหรือลบหลู่เทพเจ้า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ โดยที่ทั้งตั้งใจไม่ได้ตั้งใจ เจตนาไม่เจตนา รวมทั้งเวลาคิดไปแล้ว กลัวท่านจะโกรธ จะไม่ให้อภัย และจะอาฆาตพยายาทเรา ทำให้เวลาที่เรากระทำการใดๆแล้วจะไม่สมหวัง ไม่เป็นดังที่ใจคาดคิดไว้ เช่นอยากเอนทรานซ์ให้ได้ อยากมีครอบครัวที่ดี อยากมีลูก ก็อาจจะทำไม่ได้อย่างที่หวัง เพราะความคิดแย่ๆไม่ดีๆของเรา
แต่หลังจากที่เราคิดทุกครั้ง เราจะต่่อความคิดนั้นของเราไป ว่าเราไม่ได้อยากที่จะคิดแบบนั้น เป็นความคิดที่ไม่ได้อยากให้เกิดขึ้นมาจริง ๆ เราเครียดมาก ไม่รู้จะทำอย่างไรดี แต่แต่ขอขมาและอ้อนวอนไม่ให้ท่านสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายถือโทษโกรธเคือง เรา ไม่กีดกันการดำเนินชีวิตต่างๆ ตอนนี้เราอาจเหมือนคนโรคจิตเล็กๆไปแล้วก็ได้ค่ะ คือคิดว่าต้องการอะไรก็จะไม่ไ้ด้ คิดว่าจะเป็นแบบนั้นแบบนี้ กลัวไปหมด อยากมีลูกก็กลัวมีไม่ได้อย่างไม่มีเหตุผล กลัวไปหมดทุกอย่าง เพราะว่าความคิดที่ไม่ดีที่เคยไปว่าท่านไว้ หรือแม้แต่เผลอไปคิดบนบานศาลกล่าวอะไรเอาไว้ กลัวว่าจะทำไม่ได้อย่างที่คิด ตอนนี้ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่นั่งเครียดไปวันๆ ปวดหัวมาก เหมือนคนโรคจิต กลัวไปเสียทุกอย่างเลยค่ะ
ได้โปรดให้คำแนะนำกับเราด้วยนะคะ

 

หมั่นเจริญพุทธานุสติให้ต่อเนื่อง อย่าให้มีช่องว่างให้ใจฟุ้งซ่านได้

 

pray alot when you think too much...then pray..thinkagian...pray again...it will help you better more...and more

 

ลูกจะดีฤาจะเลวก็ลูกพ่อ
หากคิดติเพื่อก่อก็เข้าท่า
หากติแล้วเศร้าหมองหม่นกายา
คิดเสียว่าเพราะไม่รู้ไม่ว่ากัน

ลูกจะคิดพ่อไม่รักเรื่องของลูก
ก็ความคิดของใครก็คิดได้
แต่สิ่งหนึ่งบอกให้ฟังลูกจําไว้
พ่อไม่ไกลไม่ทิ้งลูกแม้ลูกเลว

สายใยรักตัดอย่างไรก็ไม่ขาด
ลูกลําบากพ่อก็ช่วยอยู่แข็งขัน
ยามอ้างว้างหนาวเย็นพ่อห่มพัน
โกรธขึงขังไฟร้อนรนพ่อพัดเย็น

เกิดเป็นคนจะถูกผิดก็คือคน
อย่าร้อนรนกลัวกล่าวโทษให้คับขัน
ใครคิดร้ายลูกพ่อให้รู้พลัน
พ่อจะรับบาปกรรมแทนลูกเอง

ลูกไม่รักตัวพ่อพ่อไม่ว่า
แต่ขออย่าก่อบาปโทษมหันตร์
รักตัวเองให้มากก็แล้วกัน
ลูกอยู่เย็นปลอดภัยให้เป็นพอ

 

อยากจะแนะนำให้ฟังเพลงสวดมนต์นะ (ซาวเบาด์เสียบหูฟัง) จิดใจจะได้เพลิดเพลินไปกับเสียงเพราะๆ จะฟังในขณะทำงานหรือแล้วแต่ถนัดสดวก เพราะเป็นโลกและชีวิตของเราแล้วนี่ ให้กำลังใจนะ ...

 

มีวิธีเเก้ครับหายขาดด้วย
วิธีการคือการเจริญสติปัฏฐาน 4 ครับ
กาย เวทนา จิต ธรรม เเละดู ขันธ์ 5 ของตัวเองให้ได้ รับรองหายขาดเเน่ครับ
ลองศึกษาวิธีปฏบัติสายพองหนอ ยุบหนอ ครับเพราะจะจับขันธ์ 5 ได้ครับ
อย่าเพิ่งเล่นเเนว ฌาณ นะครับไม่งั้นกู่ไม่กลับไปเลยครับ

 

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านไม่ใส่ใจต่อการคิดลบหลู่ของฅนหรอกครับเพราะถ้าระดับพรหมขึ้นไปก็มีสิ่งที่เรียกว่า "พรหมวิหารสี่" อีกอย่างการคิดดูหมิ่นดูแคลนหรือลองของก็เป็นธรรมชาติของจิตปุถุชนอยู่แล้ว (อาจจะยกเว้นสำหรับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่อยู่ในระดับพรหม ที่ยังต้องการการสรรเสริญเยินยอ การเคารพนับถือ ฯลฯ) แต่ผลกรรมของการลบลู่ก็เป็นอีกเรื่อง และการที่เราทำอะไรไม่สำเร็จหรือไม่ได้ดังใจก็เป็นเพราะผลกรรมอย่างอื่นมากกว่า

 

อย่างนี้เรียกว่าสีลัพพตปรามาส คือ การขาดความใคร่ครวญในธรรม ว่าสิ่งไหนควร สิ่งไหนไม่ควร จะทำไอ้นี่ก็กลัวผิด จะทำแบบนั้นก็กลัวไม่ถูก แบบนี้เรียกว่านับถือศาสนาแต่เปลือก ไม่เข้าใจถึงแก่นของศาสนาพุทธที่เน้นที่ใจ ทำดี ( กาย วาจา ใจ ) ละชั่ว ( กาย วาจา ใจ ) ทำใจให้ผ่องใส

ควรหมั่นปฏิบัติพละห้า อันได้แก่ ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา ตัวศรัทธากับปัญญามันจะไปด้วยกัน แต่ต้องตั้งอยู่บนสติ เมื่อปัญญาเกิด ความคิดที่ฟุ้งซ่านดังกล่าวจึงจะหมดสิ้นไปตามลำดับ

ชี้แจงแต่คร่าวๆที่เหลือพึงใช้ วิริยะ ในการศึกษาปริยัติด้วยตนเอง

 

จขกท เป็นคนขาดสติครับ อยากให้ ปฏิบัติ ให้รู้ตัวอยู่ตลอด อย่างยุบหนอพองหนอให้เรามีสติ ทำอะไรก็ให้รู้ตัว อนาคตเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง อย่าไปนึกถึง อดีตเป็นสิ่งที่ผ่านไปแล้ว ส่วนจิตใจที่ไปว่าท่านอย่างนั้นอย่างนี้ก็เพราะว่า เรามัวแต่เฝ้าโทษคนอื่น เราไม่พยายามทำตัวเราให้ดี และเราไม่เคยโทษตัวเองก็เลยพาลไปโกรธคนอื่น ว่าคนอื่น การแก้ก็คือ ถือคำว่าเมตตา ให้เป็นปรกติคับ ความเมตตานั้นมันไม่ยาก ก็คือเริ่มจากความรัก รักตัวเอง รักคนรอบข้าง รักสัตว์ รักสิ่งของ ความรักนั้นปราศจากความใคร่ มันเป็นความรู้ึสึกเหมือเรารักลูกเรา รักพ่อแม่เรา ถ้าทำอย่างนั้นแล้ว จิตที่จะไปโทษคนอื่น ว่าคนอื่นมันก็จะอ่อนกำลังลงครับ