นำศพพ่อโบกปูนทับทำมัมมี่!! ตั้งบูชากราบไหว้มานับสิบปี !!

<CENTER>นำศพพ่อโบกปูนทับทำมัมมี่!! ตั้งบูชากราบไหว้มานับสิบปี !! </CENTER>
<!--detail--><!--images-->
<CENTER>
</CENTER>
<!--images-->
หนุ่มใหญ่สองพี่น้องเมืองตรัง นำศพพ่อโบกปูนทับตั้งเป็น "มัมมี่" ในบ้าน เผยตัดสินใจทำเพราะพ่อสั่งก่อนตายว่าต้องการอยู่เคียงข้างลูกๆ ยอมรับหวังพัฒนาเป็นจุดท่องเที่ยวเพราะบ้านอยู่ในเส้นทางไปทะเลตรัง
แม้จะยังไม่ใช่เรื่องรู้จักกันทั่วไป แต่วันนี้กรณีที่ นายชำนาญ หนูเมือง อายุ 63 ปี และนายวิพัฒน์ หนูเมือง อายุ 45 ปี สองพี่น้องตัดสินใจนำปูนซีเมนต์มาโบกทัพร่างของนายเวียง หนูเมือง ผู้เป็นพ่อในลักษณะคล้ายมัมมี่ เพื่อเก็บไว้ในบ้านเลขที่ 107 หมู่ 1 ต.ไม้ฝาด อ.สิเกา จ.ตรัง ทำให้หลายคนที่รู้ข่าวนี้อยากรู้อยากเห็น และมีนักท่องเที่ยวจำนวนหนึ่งเคยขอเข้าไปชม
นายชำนาญ บุตรชายคนโตของนายเวียง บอกว่า ตนและพี่น้องตัดสินใจนำปูนมาโบกห่อหุ้มศพไว้ เพราะต้องการเก็บรักษาสภาพศพให้อยู่กับครอบครัวตลอดไป โดยรูปปั้นพ่อที่มีร่างกายอยู่ในปูนซีเมนต์นี้ ทำขึ้นเมื่อปี 2529 ตั้งอยู่ภายในศาลากตัญญู บริเวณหน้าบ้าน
ผู้สื่อข่าวที่เดินทางไปดูตามสิ่งที่ชาวบ้านพูดถึงนี้ กล่าวว่า เป็นรูปปั้นปูนซีเมนต์ของชายชรา มีขนาดเท่าคนจริง ในท่านั่งสมาธิอยู่ในตู้กระจกใส ซึ่งบุตรชายทั้งสองของเจ้าของร่างได้นำทองคำเปลวมาติดห่อหุ้มไว้อีกชั้นหนึ่ง และเมื่อปี 2541 ได้นำสีน้ำอะคริลิกสีดำมาทาทับลงไปแทน เนื่องจากเกิดความอับชื้น
ทั้งนี้ สถานที่ตั้งรูปปั้นของนายเวียงคือศาลากตัญญูนี้ ปัจจุบันต่อเติมจากขนาด 2.0X1.5 เมตร เป็นขนาด 4.0X1.5 เมตร เนื่องจากถูกใช้เป็นสถานที่เก็บศพนางเอื้อน หนูเมือง ภรรยาของนายเวียง ที่เสียชีวิตเมื่อปี 2548 เนื่องจากนางเอื้อน แม่ของเจ้าของบ้านสั่งไว้ก่อนตายว่า "ขอนอนตายอยู่ใกล้ๆ กับสามีที่บ้านแห่งนี้" คนตระกูล "หนูเวียง" จึงนำศพนางเอื้อนไว้ทางด้านขวาของศาลา
นายชำนาญ เล่าต่อว่า ก่อนที่พ่อจะเสียชีวิตได้ไปรักษาโรคมะเร็งระยะสุดท้ายที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ประมาณ 2 เดือน แต่เมื่อรู้ตัวว่าไม่รอด จึงขอให้ลูกๆ พากลับบ้าน และอยู่ได้เพียง 15 วันก็เสียชีวิต ในท่านั่งขัดสมาธิด้วยใบหน้าสดชื่น
บุตรชายคนโตของนายเวียง บอกว่า ความจริงลูกทุกคนไม่อยากทำเช่นนี้ แต่เนื่องจากพ่อสั่งไว้ก่อนตาย ทำให้ลูกทุกคนไม่กล้าขัดใจ จึงยอมใช้ปูนปั้นโบกทับร่างของพ่อที่เสียชีวิตในท่านั่งสมาธิ
"จนถึงวันนี้ ลูกๆ ทุกคนจึงรู้เหตุผลของพ่อแล้วว่า ที่ให้นำศพมาตั้งไว้ในศาลานี้ ก็เพราะพ่อห่วงว่าลูกๆ จะไม่มีที่อยู่ ไม่มีที่ทำกิน เพราะเมื่อพ่อแม่สิ้นลมหายใจไปหมดแล้ว ลูกๆ ก็จะแบ่งสมบัติและขายกันไปอยู่กันคนทิศละทาง แต่เมื่อทำอย่างนี้ก็เปรียบเสมือนว่าพ่อยังอยู่ดูแลและอยู่เคียงข้างลูกๆ ตลอด ไม่ได้หายไปไหน รวมทั้งทำให้ไม่มีใครอยากซื้อที่ดินผืนนี้แน่ แม้ลูกๆ คิดจะขายที่ดินผืนนี้ หากยังมีร่างของพ่อตั้งอยู่กลางผืนดินผืนนี้" นายชำนาญ กล่าว
ปัจจุบันบ้านหลังดังกล่าว มีเพียงนายวิพัฒน์ บุตรชายคนที่หกของนายเวียงและนางเอื้อน พักอยู่กับบุตรชายอายุ 5 ขวบ คือ ด.ช.หงส์ทอง หนูเมือง หรือ "น้องสนุ้ก" ขณะที่ลูกคนอื่นๆ ของนายเวียงต่างมีครอบครัวและแยกย้ายไปอยู่อำเภออื่น และมีบางคนย้ายไปตั้งถิ่นฐานในจังหวัดอื่น แต่เมื่อถึงเทศกาลเช็งเม้ง และเทศกาลบุญสารทเดือนสิบ ลูกทุกคนก็จะกลับมาบ้านหลังนี้ เพื่อทำบุญกุศลให้พ่อแม่และบรรพบุรุษที่ล่วงลับไปแล้ว
"ตลอดระยะเวลา 10 ปีที่ผ่านมา จนถึงทุกวันนี้ มีกลุ่มนักศึกษาและประชาชนที่ทราบข่าวเดินทางมาชมและกราบไหว้ศพพ่อเวียงอย่างต่อเนื่องโดยไม่รู้สึกกลัว บางคนบอกว่าจะนำเรื่องนี้ไปทำวิจัย บางคนมาชมเพราะรู้สึกเป็นเรื่องแปลก และบางคนเคยรู้จักกับพ่อเวียงก็พาครอบครัวเดินทางมากราบไหว้" นายวิพัฒน์ กล่าว
อย่างไรก็ตาม สองพี่น้องบอกด้วยว่า พวกพี่น้องคิดกันว่าในอนาคตอาจจะมีการปรับปรุงและตกแต่งศาลากตัญญูให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว เพื่อให้ผู้คนเดินทางมาชมประติมากรรมรูปปั้นพ่อ เพราะเส้นทางที่แวะเข้ามาบ้าน เป็นทางผ่านที่จะมุ่งไปสู่ทะเลตรังอยู่แล้ว
ขณะที่ นายประเสริฐ แสงศรีจันทร์ ประธานสภาองค์การบริหารส่วนตำบลไม้ฝาด ซึ่งมีบ้านอยู่ใกล้กับบ้านของนายวิพัฒน์ กล่าวว่า เป็นเรื่องความเชื่อของแต่ละบุคคล แต่ถ้าพูดถึงความเหมาะสมคงต้องพิจารณากันตามแต่ละคน

ที่มาจากหนังสือพิมพ์
<!--detail--><!-- -->

 

สอนได้ดีจริงๆ ไม่ให้ลูกไปไหน ให้ลูกมีที่อยู่ไม่ขายที่ทาง แล้วย้ายถิ่นฐาน

 

กตัญญูสุดยอด

 

5ดาวครับ

 

เข้าใจคิดจริงๆแต่เป็นผมคงอยู่ม่ายหวาย เหอๆ

 

อยากทำมั่ง

 

รูปเกี่ยวกับพ่อ....

(rose) (rose) (rose) (rose) ความสุขพ่อของใครบางคนที่รอวันนี้มา กว่า 20 ปี ....(rose) (rose) (rose) (rose)

 

เพราะคุณพ่อไม่อยากให้ขายที่ดินนั่นเอง ^^

 

คุณพ่อฉลาดจัง ^^

 

มองการไกลดีแท้......แจ่ม!!

 

สำนึกรักบ้านเกิด