เมื่อกรมหลวงชุมพรทรงประลองอาคมกับจอมสลัดแห่งสัตหีบ

​

ในพระประวัติหลายแห่ง ไม่ค่อยพบเรื่องราวความผูกพันทางไสยเวทระหว่างเสด็จเตี่ยกับหลวงพ่ออี๋ ทั้ง ๆ ที่หลวงพ่อใกล้ชิดกับพระองค์มากกว่าพระเกจิอาจารย์รูปอื่น นายกัน ก็ได้รับการยกย่องว่า เป็นจอมอาคม หลวงพ่ออี๋ ก็เป็นเกจิจอมอาคม ทั้งพระองค์ก็สนพระทัยอาคม มีการฝึก และแลกเปลี่ยน ถ่ายทอดอาคมต่อกัน ตามแบบคนเล่นของในยุคนั้น

กล่าวถึงนายกัน สลัดทะเลโหด สักหน่อย นายกันผู้นี้โด่งดังจนถึงกับตั้งเป็นชื่ออ่าวบริเวณสัตหีบว่า "อ่าวตากัน" อายุแก่กว่าหลวงพ่ออี๋ เคยบวชเรียน แต่ร้อนวิชา ลาสิกขา ปลูกกระต๊อบอยู่บนหน้าผาแห่งหนึ่ง (อ่าวตากัน) ร้อนวิชา จนสร้างความเดือดร้อนแก่นักเดินเรือทั่วไป

นายกัน หรือ ตากัน จะใช้วิชาอาคม "สะกดเรือ" ใหญ่ทุกลำที่แล่นเข้ามาในรัศมีด้วยพลังจิต ไม่ให้เรือแล่นต่อไป เครื่องหยุดเดิน แล้วตากันจะใช้ลูกศิษย์ นำเรือเทียบขอค่าผ่านทาง ผู้ใดไม่ให้ ก็จะแสดงปาฏิหาริย์ไม่ให้เรือแล่นต่อไป ถ้าผู้ใดให้ ก็จะทำให้เครื่องติด เดินทางไปได้อย่างอัศจรรย์ ชาวเรือหวาดกลัวกันมาก และแล้วตากันก็สำแดงเดชผิดที่ เพราะไปสะกดเอาเรือกองทัพเรือเข้า เรื่องจึงถึงเสด็จเตี่ย เกิดเป็น "ศึกอาคม ระหว่าง เสด็จเตี่ย กับ ตากัน"

เรื่องราวความกำแหง โหด ป่าเถื่อน ของตากัน เข้าถึงพระกรรณเสด็จเตี่ย ทรงกริ้วอย่างมาก ถึงกับเสด็จมาด้วยพระองค์เอง การปะทะกันด้วยอาคมจึงเกิดขึ้น วันนั้น ตากันนั่งอยู่ในกระท่อม พลันปรากฏมีฝูงผึ้งใหญ่ บินเข้าจะต่อยตีตากัน แต่ตากันก็เอาผ้าขาวม้าโบกพัด จนผึ้งตกลงมา กลายเป็นใบไม้ ตากันก็รู้ทันทีว่า เจอคนดีเข้าแล้ว

ตากันปล่อยเสืออาคมเข้าใส่ เสด็จเตี่ยปล่อยควายธนูออกมา ต่างสู้กันฝุ่นตลบไม่แพ้ชนะ ผลสุดท้าย ตากันโยนผ้าขาวม้าสงบศึก เป็นพันธมิตร และกลายเป็นพระสหายต่างวัยกัน

ครั้งหนึ่งตากันเคยคุยโอ้อวดว่า ตนเคยลงไปเดินในทะเลเป็นครึ่งข่อนวัน เสด็จเตี่ยโปรดคนจริง จึงมีรับสั่งให้มัดตากันไว้ในกระสอบแล้วถ่วงในทะเลเป็นเวลา ๑ วัน เมื่อครบก็ดึงตากันขึ้นมาปรากฏว่าตากันนั่งอยู่ในท่าสมาธิ หัวเราะร่า แถมยังไม่เปียกเลยสักนิด เสด็จในกรมจึงตั้งชื่อให้อ่าวแห่งนั้นว่า "อ่าวตากัน" หรือ "อ่าวดงตาล" ในปัจจุบัน

ภายหลังเมื่อเสด็จต้องการสำรวจพื้นที่ สร้างกองทัพ ตากันได้มีส่วนร่วมรับใช้พระองค์ และย้ายมาอยู่บริเวณหลังตลาดสัตหีบ นี่คือที่มาของความผูกพันระหว่างเสด็จเตี่ย หลวงพ่ออี๋ และตากัน จอมอาคม





ข้อมูลจาก http://www.palungjit.org/

 

เป็นเด็กหนึ่งคนที่เติบโตมาจากสัตหีบ และนับถือหลวงปู่อี๋ กับ เสด็จปู่กรมหลวงมาก
พอได้อ่านเรื่องนี้แล้ว ขอร่วม อนุโมทนาสาธุด้วยคนค่ะ

 

ผมเด็กสัตหีบครับอยู่ซอยชายโสดใกล้ๆวัดหลวงพ่ออี๋

ถึงเคยได้ยินเรื่องนี้แล้วแต่ก็

อนุโมทนาด้วยครับ

 

ผมว่าเท็จครับ เพราะว่าข้าราชการ ขุนนาง จักพรรดิ จะไม่สักลายครับถ้าสักแล้วจะรับราชการไม่ได้ ก่อนรับราชการต้องตรวจร่างกาย (แต่ปัจจุบันนี้คนที่สักลายหางานทำคงยากครับ)

 

ขอบคุณค่ะที่เล่าเรื่องเก่าที่ดี ๆให้ได้อ่าน

 

แล้วคิดว่าพ่อหลวงเราสักมั้ยครับ ??

หึหึ

 

สมัยนั้น กับ สมัยนี้ อาจแตกต่างกันตามกาลเวลานะครับ

 

จะสักหรือไม่สัก จะสีดำ สีแดงหรือสักน้ำมันงา หรือน้ำมันชาตรี แล้วมันต่างกันตรงไหนครับ อย่างไรเราก็ศรัทธาท่านเหมือนเดิมอยู่ดีครับ ส่วนท่านที่ถามว่าพ่อหลวงเราสักหรือไม่ผมว่าอย่านำพระองค์มาแปดเปื้อนเรื่องเหล่านี้เลยครับ ถึงท่านรู้ก็มิใช่เรื่องที่ขี้ข้าอย่างเราจะมาสนทนาครับ ขี้กลากจะกินกระบาลเอาครับ

 

อนุโมทนาครับ

มีข้อมูลดีๆ เกี๋ยวกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ที่เวป ดินแดนปัญญาชน มีอะไรอีกมากครับที่เราไม่เคยรู้ครับ

 

นับถือเสด็จเตี่ยครับ ขอบคุณครับ

 

เห็นด้่วยกับท่านค่ะ ไม่สมควรไปพาดพิงถึงท่านเลยค่ะ

 

อนุโมทนาค่ะ ไม่เคยทราบมาก่อนเลย เอาไว้เป็นนิทานเล่าให้ลูกหลานฟังได้อีก

 

ไม่มีเจตนาปรามาสครับ

ขออภัยด้วย

 

ท่านคงไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอกครับ
ท่านสนใจแต่ช่วยคนครับ

 

ผมว่าอาจจะจริง และไม่จริง
อย่าลืมน่ะครับว่า พระองค์นั้นมีฐานันดรศักดิ์ต่างกับคนธรรมดาอย่างเรา ขนาดที่ทำงานผมตอนนี้มี รุ่นพี่อายุเกือบจะ50 ปีแล้วยังสักยันต์เต็มตัวเลยครับ

 

แบบนี้

ถือว่า ท่านใช้ อวิชชา ไหมครับ ???

 

เรื่องเสกใบไม้เป็นผึ้งสมัยนี้สามารถทำได้อยุ่หรือป่าวครับผมอยากจะเห็นด้วยตา

 

เรื่องสัก สมัยนั้นเป็นเรื่องธรรมดา..
สมัยนี้ก็ยังเป็นเรื่องธรรมดาอีกแหละไม่ต้องคิดมาก...

 

ขอบคุณครับ สำหรับข้อความดีๆ