หลวงปู่โตะพบพระโพธิสัตว์กวนอิม

หลวงปู่โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ (วัดประดู่ฉิมพลี)
พระราชสังวราภิมณฑ์


<!-- / icon and title --><!-- message -->

​

ครั้งหนึ่งขณะที่หลวงปู่นั่งเจริญกรรมฐานอยู่ในโบสถ์ พลันก็เห็นเซียน 8 องค์เข้ามาพูดกับท่านว่า

"พระแม่กวนอิมมารับท่านเป็นสาวกและให้ท่านปฏิบัติแบบมหายาน คือไม่ฉันเนื้อวัว เนื้อควาย และให้ฉันเจทุกเทศกาลกินเจ"

หลวงปู่ก็ไม่ยอม เถียงไปว่า.........

"พระแม่เป็นคนจีน หลวงปู่เป็นคนไทยและนับถือพระพุทธเจ้าอยู่แล้ว ไม่ตกลงด้วย"

นับแต่นั้นมาเซียน 8 องค์ก็มาเฝ้าอ้อนวอนให้หลวงปู่เปลี่ยนใจ

จนกระทั่งวันหนึ่งเซียนทั้ง 8 องค์ก็มาหาอีกและบอกว่า

"วันนี้พระแม่กวนอิมเสด็จมาด้วยพระองค์เอง พักรออยู่ข้างนอก"

หลวงปู่ไม่สนใจได้แต่หลับตาเสีย เซียนองค์หนึ่งจึงไปเชิญเสด็จพระแม่กวนอิมเข้ามาในโบสถ์ และบอกให้หลวงปู่ลืมตาขึ้น หลวงปู่ลืมตาเห็นพระรัศมีสว่างไสวและพระลักษณ์สวยงามมาก พระแม่เจ้าให้หลวงปู่เข้าเป็นสาวกทางพุทธศาสนามหายาน และประทานเสื้อกางเกงชุดพระจีนให้ใส่แทน หลวงปู่เผลอรับเสื้อกางเกงมาสวมใส่ พอกางเกงสวมมาถึงเข่า ก็รู้สึกตัวได้สติ รีบดึงกางเกงออกทิ้งไป พระแม่กลับบอกว่า

"ท่านเป็นสาวกของพระแม่แล้ว ต่อไปนี้ท่านจะต้องฉันเจทุกปี

ตามเทศกาลเจของชาวจีน"

แล้วพระแม่กวนอิมและเซียนทั้ง 8 องค์ ก็หายวับไปกับตา

พอถึงเทศกาลเจครั้งแรก หลวงปู่ไม่ยอมฉันเจ หลวงปู่ก็อาพาธหนัก พอหมดเทศกาลเจก็หาย ในปีต่อ ๆ มา ก็เป็นเช่นนี้อีก หลวงปู่ทดสอบอยู่หลายปี จนต้องหันมาฉันเจในเทศกาลเจ อาการอาพาธต่าง ๆ ก็หายสิ้น ท่านจึงฉันเจตามเทศกาลแต่นั้นมา

ทุกปีของเทศกาลเจ หลวงปู่จะแต่งชุดพระจีนในเวลากลางคืน และเมื่อหลวงปู่นั่งสมาธิ พระแม่เจ้าก็ได้พาหลวงปู่ไปเที่ยวดินแดนสุขาวดีพุทธเกษตร พร้อมทั้งสอนวิชชาให้ จึงเป็นสาเหตุว่าชาวจีนทำไมจึงขึ้นกับหลวงปู่โต๊ะมากเป็นพิเศษ และหนึ่งในชาวจีนที่นับถือหลวงปู่โต๊ะมากคือ คุณพ่อของข้าพเจ้าเอง คุณพ่อและคณะศรัทธาธรรมได้ร่วมกันสร้างรูปหล่อพระแม่เจ้าร่วมกับหลวงปู่โต๊ะที่ หน้าถ้ำสิงโตทอง จังหวัดราชบุรี เป็นพระรูปกะไหล่ทองให้ศิษย์ที่นับถือพระแม่กวนอิมสักการะบูชา

ครั้นหลังเมื่อหลวงปู่กลับจากการเยือนพุทธคยาที่ประเทศอินเดีย หลวงปู่ก็เริ่มฉันภัตตาหารมังสวิรัติ คือ การเว้นเนื้อสัตว์และมันสัตว์ทั้งปวงโดยเด็ดขาดอย่างจริงจัง ตราบถึงกาลมรณภาพ

เรื่องราวของหลวงปู่โต๊ะเป็นการแสดงถึง ความสมานสามัคคีของผู้มุ่งหวังสร้างบารมี ไม่ว่าพุทธนิกายใด หรือศาสนาใดย่อมอนุเคราะห์ค้ำจุนกันได้เสมอ ทั้งนี้เพื่อขจัดทุกข์บำรุงสุขให้เกิดขึ้น มีขึ้น แก่ผู้ศรัทธาที่เคารพบูชาเสมอ

และเมื่อหลวงปู่เบิกเนตรองค์พระแม่หยกเขียวนั้นให้แล้วคุณพ่อนำไปวางกับโต๊ะหมู่บูชาที่บ้านในคืนนั้นครั้นเช้าตรู่รุ่งอรุณ ทุกคนต่างตกใจที่ได้ยินแสงระฆังแก้วดังกังวานไปทั่วบ้าน ต่างวิ่งตรูกันออกมาจากห้องนอนมาดูจึงทราบว่าทั่วทั้งโต๊ะบูชามีแสงสว่างไสว เสียงระฆังเพราะมากทุกคนเลยลงไปกราบและว่า "ศักดิ์สิทธิ์ ๆ " และคุณแม่ยังได้รับโชคลาภจากเลขของพระแม่เจ้าในงวดนั้นเอง

ครอบครัวข้าพเจ้าเคารพนับถือพระแม่กวนอิมมาแต่บรรพบุรุษ โดยเฉพาะคุณย่าผู้ปฏิบัติธรรม และคุณแม่จะสวดมนต์จีนก่อนนอน ข้าพเจ้าจึงจำบทสวดมนต์ของพระแม่ได้ตั้งแต่เด็ก ๆ และในชีวิตก็สวดเป็นแค่บทเดียวคือ กวนอิมแกมึ้งเผ่งอังเกง คุณแม่จึงให้พระแม่กวนอิมแก่ข้าพเจ้าองค์หนึ่ง ซึ่งเป็นของคุณย่า ข้าพเจ้าดีใจมากเอากลับบ้านพักที่ต่างจังหวัดบูชา และข้าพเจ้าก็เริ่มสวดมนต์กวนอิมแกมึ้งเผ่งอังเกงก่อนนอน พร้อมทั้งอธิษฐานขอบุตรสาวมาเกิดสักคน อยากได้ลูกสาวมาก จำคำพูดคุณย่าได้ว่า......

"ให้บูชาพระแม่ด้วยความศรัทธาเลื่อมใสปรารถนาสิ่งใดจงอธิษฐานเอา จะสมปรารถนา"

ข้าพเจ้าสวดมนต์ขอบุตรอยู่ 1 ปี และฝันเห็นแต่เพชรเม็ดงามส่องรัศมีสดใสสว่างไปทั่ว แล้วข้าพเจ้าก็ได้บุตรสาวมาเกิดเป็นเด็กอ้วนท้วมสมบูรณ์ น่ารักและเลี้ยงง่าย ไม่เคยป่วยไข้และมีแววเป็นยอดคนแต่เยาว์วัย

กราบสักการะบูชาในพระมหาเมตตากรุณาแห่งองค์พระแม่กวนอิมที่ประทานบุตรน้อยมาเกิดสมใจ

​

พระราชสังวราภิมณฑ์
หลวงปู่โต๊ะ อินฺทสุวณฺโณ (วัดประดู่ฉิมพลี)

อยู่ในสมณเพศมาตั้งแต่อายุได้ 17 ปี ท่านได้เล่าเรียนพระธรรมวินัย มีความรู้แตกฉานลึกซึ้ง และถือวิปัสสนาธุระเป็นหลักปฏิบัติในชีวิตอันยาวนานถึง 94 ปีของท่าน เป็นรัตตัญญูผู้รู้กาลนาน เป็นครูของสาธุชนทุกหมู่เหล่า เป็นที่เคารพบูชา ศรัทธาเลื่อมใสของบุคคลทุกเพศวัย ทุกชาติชั้น นับแต่สามัญบุคคลจนถึงองค์พระประมุขของชาติ แม้อายุพรรษาจะมากเพียงใด ท่านก็มิได้ขัดศรัทธาของผู้ที่อาราธนาไปในการบุญกุศลต่าง ๆ มีการไปนั่งเจริญสมาธิภาวนาอำนวยสิริมงคล เป็นต้น จึงในระยะหลัง ๆ นี้ทำให้สังขารร่างกายท่านต้องตรากตรำมากเกินไป และเกิดอาพาธขึ้นบ่อย ๆ แม้จะได้รับการเยียวยารักษาและดูแลพยาบาลอย่างดีเพียงใด กายสังขารของท่านก็ทนอยู่ไม่ไหว ท่านอาพาธครั้งสุดท้ายในเดือนกุมภาพันธ์ 2524 หลังจากกลับจากถ้ำสิงโตทอง มีอาการอ่อนเพลียลงตามลำดับ ก่อนมรณภาพ 7 วัน ท่านลุกจากเตียงไม่ได้เลย แต่ยังพอฉันได้บ้าง นายแพทย์ต้องให้น้ำเกลือทุกวัน อาหารนั้นถวายข้าวต้มกับรังนกตุ๋น ทุกเช้าราว 07.00 น. ถึงวันที่ 5 มีนาคม เวลาเช้าศิษย์ผู้พยาบาลก็ถวายข้าวต้มกับรังนกอีก คราวนี้สังเกตเห็นว่าแขนข้างขวาท่านบวม จึงกราบเรียนกับท่านว่า "แขนหลวงปู่บวมมาก" ท่านก็พยักหน้ารับคำแล้วฉันและหลับตาพักต่อไป โดยให้ออกซิเจนช่วยการหายใจตลอด เวลา 09.00 น. ท่านอ่อนแรงลงอีก และพอถึงเวลา 09.55 น. ท่านก็สิ้นลมด้วยอาการสงบดุจนอนหลับไป ณ กุฏิสายหยุด นับอายุได้ 93 ปี 10 เดือน กับ 22 วัน

ขณะนั้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เสด็จฯ แปรพระราชฐานไปประทับ ณ พระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์ ควรทราบฝ่าละอองธุลีพระบาทแล้ว ทรงพระกรุณาโปรดให้เชิญศพไปตั้งที่ศาลา 100 ปี วัดเบญจมบพิตร พระราชทานเกียรติยศศพเป็นพิเศษ เสมอพระราชาคณะชั้นธรรม พระราชทานโกศโถบรรจุศพ พร้อมฉัตรเบญจาเครื่องประกอบเกียรติยศครบทุกประการ พระราชทานพระบรมราชานุเคราะห์แก่การศพโดยตลอด เสด็จฯ ไปทรงเป็นประธานในการทรงบำเพ็ญพระราชกุศล 7 วัน 50 วัน 100 วัน และตามโอกาสอันควรหลายวาระ พร้อมด้วยสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ และสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ และในการบำเพ็ญพระราชกุศลออกเมรุและพระราชทานเพลิงเผาศพ ณ เมรุหน้าพลับพลาอิสริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส ก็ได้เสด็จพระราชดำเนินไปทรงเป็นประธาน นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่พระราชสังวราภิมณฑ์ ตลอดจนศิษยานุศิษย์ ทุกคนหาที่สุดมิได้<O</O

</O<!-- google_ad_section_end -->




ที่มา http://www.dharma-gateway.com/monk/monk_biography/lp-toh-wat-pradoo-hist-index.htm

 

นำมอไตเปยกวนซืออิมผู่สัก

 

นำ มอ ออ มี ทอ ฟอ

โชยชิ่วโชยงั่ง บ่อไงไตปุย ซิมทอลอนี

 

นะโม กวงซี่อิม ผ่อสัก

 

พระโพธิสัตว์กวนอิมอันไพศาล นำมอกวนชืออิมผู่ซา

 

นำ มอ กวน ซี อิม ผ่อ สัก

+++++++++++++++++++

 

ไม่ได้เจตนาลบหลู่นะครับ แต่ผมว่าเรื่องนี้มันแหม่งๆ แปลก พิกล พระพุทธเจ้าเราไม่ได้สอนให้เลือกกินนิครับ เว้นแต่เนื้อสัตว์ 10ชนิด ยิ่งเรื่องกินมัง พระเทวทัต เคยทูลขอ พระพุทธเจ้ายังไม่ทรงอนุญาติเลย ผมเลยว่าเรื่องล่านี้มันแปลกๆ

 

พระพุทธองค์ทรงสอนให้ประมาณในการกินการฉัน และพิจารณาอาหารในการบริโภค พระองค์ทรงไม่ได้บัญญัติให้ฉันเจ ทรงห้ามแต่เนื้อ 10 ชนิดถูกต้องแล้ว แต่ก็ไม่ได้ว่าหากพระรูปใดจะฉันเจ ดังนั้น คนที่ฉันเจก็ไม่ควรคิดว่าตัวเองดีกว่าคนที่ฉันเนื้อ ส่วนคนที่ฉันเนื้อก็ไม่ควรติเตียนคนที่ฉันเจ ขอแต่รู้ประมาณการกินก็เพียงพอ การที่ใครจะปฏิบัติตามนิกายหรือคณะใดต้องมีกรรมสืบเนื่องกันมาก่อน ดังนั้นจะทำอย่างไรก็ได้ขอแต่ไม่ผิดพระวินัย และจิตใจที่ใสสะอาดปราศจากกิเลสเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว เพราะการเดินทางไปสู่มรรคผลมีได้หลายทาง บางองค์ปฏิบัติแทบตายเอาชีวิตเข้าแลกถึงได้ บางองค์แค่ฟังธรรมสองสามคำก็บรรลุแล้ว ดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับบารมีปัจจัยวาสนาของแต่ละองค์ ไม่ควรกล่าวโทษกันและกัน

 

นานาจิตตังนะครับ พระแม่กวนอิมกับหลวงปู่คงมีบุญสัมพันธ์กันมาตั้งแต่อดีตชาติท่านจึงมาใช้กุศโลบายในการที่มาโปรด การที่ให้หลวงปู่กินเจปีละครั้งอาจจะดีกับสุขภาพของหลวงปู่ด้วย

 

เรื่องการทานเนื้อสัตว์นั้นพระพุทธองค์มิได้ทรงห้ามไว้จริงเพราะพระท่านฉันท์เพื่อแก้โรคประจำตัวอย่างหนึ่งหรือเพื่อดำรงธาตุขันธ์เอาไว้โปรดญาติโยม แต่คนเรามักจะทานอาหารเพราะเป็นความสุขในทางโลกอย่างหนึ่ง กินเจแท้จริงเริ่มมาเพื่อถวายต่อองค์พระโพธิสัตว์กวนอิมผู้มีเมตตาอันประมาณมิได้

 

GREAT STORY! GOOD DHAMMA

 

คุณรู้จักคำว่า"สัญญารักษ์" ไหม? เป็นสัญญารักษ์ของการบูชา เรื่องของ(อาหาเรปฏิกูล) ก็อีกเรื่องหนึ่ง.....

 

เอ๋ ผมสงสัย ว่า สิ่งที่ จกขท โพสไว้ก็เป็นเรื่องที่ดี นี่ครับ

(ขออนุญาตพาดพิงถึงคนที่ไม่เห็นด้วย) ผมเห็นเพื่อนบางคนกับไม่เห็นด้วยกับ จขกท ครับ ไม่ทราบว่า มีเหตุผลอย่างไรครับ พอจะบอกเพื่อเป็นวิทยาทานได้บ้างหรือเปล่าครับ

ที่เขียนมานี้ไม่ได้หวังให้มาทะเลาะกัน เพียงแต่ให้เหตุผล ซึ่งกันและกัน แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เพราะแต่ละคนมีเหตุผลต่างกัน ตามวาสนาบารมีที่อบรมมาแตกต่างกัน

 

เรื่องนี้น่าจะมีเหตุและปัจจัย...มหายาน และ เถรวาท ต่างกันตรงนิกาย
ตามอณาเขต หรือพุทธเกษตร (พระพุทธเจ้า/พระโพธิสัตว์ องค์ใดๆ)

สังเกตุว่าในปัจจุบันจะมี พิธีอย่างหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า เป็นการตั้งสัจจะวาจา
ของบางวัดซึ่งหลวงพ่อท่านบอกว่า เป็นการเชื่อมจิตตั้งสัจจะกับพระพุทธ
เจ้าและศาสนาพุทธ...โดยจะไม่รับหรือนับถืออะไรสูงสุดไปกว่าพระรัตนไตร
หลวงพ่อท่านบอกว่า พิธีนี้ มีบทสวดที่มีฟ้าดินและแม่พระธรณีเป็นพยานใน
การทำพิธีครั้งนี้...หลวงพ่อบอกว่า ไม่ว่าเทวดา หรือเทพเจ้าองค์ใด พระพุทธ
เจ้าดีย่อมกว่าเป็นที่สุด...หลวงพ่ออธิบายต่อไปว่า การทำพิธีนี้ จะต้องมีการจุด
ธูปและสวดตามหลวงพ่อทุกคำ...เป็นการเน้นย้ำพุทธอณาเขตของตัวเอง เป็นการ
ตัดเรื่องขันธ์5 ร่างทรง องค์เทพ...ไม่สามารถล่วงล้ำได้ด้วยบารมีของพระพุทธเจ้า
และอำนาจของพระอรหันตสาวกทุกพระองค์...การพิจารณาด้วยปัญญาเป็นสิ่งหนึ่ง
ที่จำเป็นในการใช้จิตตั้งมั่นทำความดี หากแม้นมีจุดยืน และแยกแยะออก ว่าสิ่งใด
ควร ไม่ควร ทำได้ ทำไม่ได้ ทำก่อน ทำหลัง หรือทำด้วยกันได้ เพื่อให้ถึงพร้อมสูง
สุดด้านกุศลบารมี และก็ไม่ลืมจุดยืนเดิมของตนเอง...ย่อมเป็นจุดที่นำไปสู่ความ
ความดี ทางสายกลาง และ ความหลุดพ้นได้อย่างดี...โดยมีสิ่งที่ให้ความคุ้มครอง
อย่างสูงสุด

บทความดี ๆ ของหลวงพ่อองค์หนึ่งที่เป็นเอกด้าน ทิพยจักษุญาณ ที่ผมเองได้พบมา
กับตนเองครับ ลองนำไปพิจารณากันเสริมดูครับ.

 

อนุโมทนาครับ เห็นด้วยครับ

 

ใช่ครับ เห็นด้วย ว่ามันแปลกๆ ชอบกล

 

http://palungjit.org/threads/กินเจ-กินเนื้อ-กบกับคางคก-โดยหลวงพ่อชา-สุภัทโท.260640/

ความคิดแตกต่างเป็นเรื่องธรรมดา จิตเมตตาแท้ มีหนึ่งเดียว มีหนึ่งเดียว...........

 

จะกินอะไรก็กินเถิด แต่อย่าติดในรส
จะคิดอะไรก็คิดเถิด แต่อย่าติดในอารมณ์
จะทำอะไรก็ทำเถิด แต่อย่าติดในความเคยตัว
จะพูดอะไรก็พูดเถิด แต่อย่าติดในลิ้นที่ไม่มีกระดูก

ไม่ได้ออกความเห็นนะครับ แต่อยากบอกว่าอะไรที่ดีทำไปเถิดครับ อย่ายึดข้อบัญญัติข้อห้ามให้มากมายเลย สิ่งเหล่านี้มีมาเพื่อเป็นแนวส่องทางเท่านั้น ไม่ควรยึดถือมากมายเป็นศรัทธาหัวเต่า แต่ก็ต้องไม่ละเมิดด้วยครับ อนุโมทนากับทุกท่านครับ

 

เราเป็นแค่ผู้ที่ยังไม่รู้
ต้องเรียนรู้กันต่อไปครับ...สาธุ

 

อ่านแล้วผมว่าเป็นเรื่องแต่งขึ้น 100%ครับ

เจ้าแม่กวนอิมไม่เคยปรากฏในพุทธพจน์ลเลยนะครับ

มีแต่มหายานคิดขึ้นเอาเอง

แล้วจะป่วยหรือไม่ป่วยก็เป็นไปตามอำนาจกรรม

อดีตก็ต้องเคยเบียบดเบียบนสัตว์

ที่ผมอ่านๆหลายๆกระทู้ส่วนมากแต่งขึ้น คิดเอาตามความเข้าใจของตนเองบ้าง

จะเข้าใจให้ถูกรู้อันไหนจริงอันไหนไม่จริง

ต้องศึกษาพระอภิธรรมครับ

จะได้เข้าใจไรมากกว่านี้